Gisteravond maandag 18 mei 2020 nog de Vestinggracht bezocht, ff in Land van Paling gezeten waar ze kleine karpertjes hebben uitgezet. Fantastisch vissen met een lichte hengel. Vis vanavond met een winklerpickertje van 2m70 en 20-60gr en mijn nieuwe gescoorde molentjes.
Als ik aankom dan zijn de beste stekken natuurlijk bezet. Voor de zekerheid vraag ik in de bocht daar waar je dus twee kanten uit kan vissen en heerlijk kan zitten met z’n tweeen. Want Leo komt zodadelijk er ook even bij zitten.
Heerlijk zo’n schubje op dat lichte materiaal.
Je heb al het geluk van de wereld hoor ik de mannen zeggen. Wij gaan zo weg. Mooi, mooi ik wacht wel ff met installeren en kan ik gelijk informeren hoe het is gegaan. tweeëntwintig karpers hebben ze gevangen. Wel vanaf vanmorgen vijf uur dus volgens de mannen valt dat allemaal wel mee. Dat is net geen twee karpers per uur gedeeld door vier hengels. Tja dan valt dat zeker tegen. Heel gek ook bijna allemaal op één hengel terwijl de andere drie allemaal precies hetzelfde aas hebben en dito afstellingen. Dat hebben we op de boot ook wel eens dat er eentje is die alles vangt maar dat kan je wijten aan concentratie, elk heuveltje en gaatje meenemen op de bodem, het bewegen van de shad, daar zijn tientallen bewegingen die anders kunnen zijn maar vooral in je hoofd. Rust en concentratie zijn de belangrijkste factoren. Maar hier met een zelfhaaksysteem is dat raar.
En bang, nee hoor ze komen het gemorste voer wel ff opruimen nadat de emmer was omgevallen.
De mannen zijn wel goed uitgerust. De ene met een method feeder en de andere voert met een bootje en vist dus met een 50grams loodje. Ook een zelfhaaksysteem je weet immers dat je haakaas midden in de voerplek ligt want alles breng je met een voerboot. Met de method ligt je aas natuurlijk ook midden in het voer aangeleverd door de korf maar het ligt nooit precies op de vorige worp dus je voerplek is wat groter. En wil je voedselnijd creëren dan moeten de school vissen moeten dringen om wat te kunnen vreten. Des te eerder zullen ze het aas met de haak voluit pakken.
Dus die zwemmen hier ook.
Als de mannen inpakken komt Leo er aan. Mooi we zitten hier heerlijk. Wel moet hij zo wat ophalen in Oostvoorne. Een paar Shimano’s 1000. Die had hij nog niet in zijn verzameling kompleet zal ik maar zeggen want hij heeft er wel een paar…
Ja er zwemmen ook dreumesen.
Het is er heelijk vertoeven en die kleintjes pak ik tegen de vesting muur aan. Daar is het water natuurlijk warmer. Het eerste zonnetje staat de hele dag op die muur en geeft onderaan bij zijn voeten de warmte af aan het water. Dat vinden die vissen wel wat. Maar een korf van 25 gram kunnen ze wel aan gehaakt worden maar echt verplaatsen lukt ze niet. De lijn valt dus plotseling slap. Nu kunnen ze alleen maar naar mij toe zwemmen of langs de muur naar lings of rechts. Maar alles komt naar me toe naar de minste weerstand dus. Waarom dan de groter altijd van je af zwemmen. Weer wat om over na te denken te filosoferen aan de Stamtisch van Warung Freek de Bassbuster Tafel onder het genot van een drankje en een hapje.
Nog een leuke afsluiter als Leo terug komt een leuke schub.
Het is een goede zet geweest van de vereniging om hier die karpertjes uit te zetten. Die zwarte doerakken die alle wateren leeg vreten hebben moeten deze maat van vissen niet of ze kunnen ergens anders beter krijgen. Haringvliet en het zeewater is vlak bij. Ik zie een harinkje ook liever dan een voorntje. Weet nog dat ik echt niet meeging als ventje van tien jaar op vakantie als mijn hengel niet mee mocht. Wij naar Markelo op vakantie daar waar mijn vader en Oom bij gevoederd werden in het laatste jaar van de oorlog. We hebben nog steeds goed contact maar toe gingen we elke jaar een weekje er naar toe. Slapen in het hooi was een feestje voor ons in de stal, de deel. De koeien liepen toch buiten. Ik dus naar een wetering met mijn bamboe stok en kwam thuis om toch wat te kunnen laten zien en had wat dikke voorns in de voeremmer gedaan. Goed gedaan zij Oma en ik hoefde ze niet terug te gooien. Ze werden geschubd, schoongemaakt en lagen op het bord ‘s avonds naast de aardappels. Mijn vader moest wel lachen. Dat waren we niet gewent. Het vlees in de grote vriezers stond Freek op want vlees met dat vet er aan waren we niet gewent. Er werd dus voor de familie gedacht het hele jaar en verwent als we kwamen. Zo ook deed oma altijd haar best met koken en 1 dag in de week maakte m’n vader dan Bami. Dat was andersom. Iedereen vond het heerlijk maar zou graag de verhalen horen van Wim. Die was de leeftijd van mijn broertje Hans. Die waren die specerijen niet gewent er werd daar gekookt zonder zout en je deed dat er op tijden het eten. Zal die verse aardappeltjes zo uit de grond met een beetje zout nooit meer vergeten. Wat een smaak. Heerlijk. Gouden herinneringen.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/09/DSCN9407Wp2.jpg679906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2020-05-18 11:40:002023-09-05 12:08:39Land van Paling met Leo
Vandaag ook even op 1 gezeten zondag 17 mei 2020 met Leo maar het viel niet mee. Wel heerlijk achter die rijnaak gezeten uit de wind in het zonnetje. Heerlijke middag dus. Feederen tov een carpervisser
We zitten aan het Kanaal door Voorne op de plek waar we altijd vissen met de BP-Buckaroo’s Clan. Kan ik ook eens op stek 1 zitten. Normaal gesproken de beste stek op deze plek langs het kanaal. Er is een strook waar het wat dieper is als in de rest van dit stuk water. We zitten er heerlijk in het eerste zonnetje. Leo heeft niet zo veel met dat feederen systeem en zeker niet met dat method systeem. Maar van karperen hoef je em niets te vertellen. We gaan dus vissen in het Voornse Kanaal. Hij doet flink voor voeren met een zware stok wat grote korven voer neer leggen en vissen met een loodje als zelf haak systeem. Ff simpel verteld maar er komt neer een zelfhaak systeem. Ik op de ouderwetse manier . Feederen met een korf. Dus bij een aanbeet moet je echt de haak nog zetten
Leo zit geïnstalleerd als een crack.
De ene stok tegen de overkant en de andere links onder de Aak. Daar ving hij alleen maar onder lijnen van karpervissers dus het is een gewilde stek.
Niet zo’n snottebel maar met paaipukkels.
Heb nu de tijd ervoor want het roofseizoen zit op zijn gat tot de eerste zaterdag van juni dus komen de andere visserij disciplines aan bod. Zo ook dit witvissen met de feeder, match, wincler picker, bolio heb alles in huis maar je kan niet alles doen al zou ik dat wel willen. Zodoende en dat begrijp ik zal ik noot mee kunnen spelen maar ik vindt het gewoon leuk om alles te doen.
We zijn al een keertje in de polder geweest maar daar zijn ze nog niet echt loss zal ik maar zeggen. Paar avondje voor niets gezeten dus we gaan vanavond in het kanaal zitten daar moet ik wat wedstrijden vissen en kan ik eens zien of ik wat vang zonder al die cracks om me heen.
En eigenlijk als Leo naast me komt zitten na een half uurtje terwijl ik al een voerplek heb gemaakt en nog niet heb gezien vangt hij de eerste brasem op een zelfhaak systeem twee meter uit mijn voerplek.
Gelukkig kan ik er ook eentje haken.
Dat is wat om over na te denken maar als ik de vis hen geschept voor Leo, een foto gemaakt dan kan hij voor mij scheppen en een plaatje maken.
Duurt niet lang.
En nog geen vijf minuten later ligt de volgende in het netje.
Kwartier later de volgende.
Ja en dan komt de volgende na een kwartier. Voor het Voornse Kanaal zitten ze dus niet op je voer. Klinkt raar maar we zitten alleen op dit stuk en de vis zou moeten exploderen op de stek. Nee het is niet meer zoals vorige jaren. De gehele visstand loopt dus terug. Gewend paaiende brasems in het Kannaal Veen karpers die dat wel lekker vinden die eitjes, geen snoeken en snoekbaarzen die op dat jonge grut jagen volgende maand. Kan me er wel wat bij voorstellen..,
Nog een bliekje.
Jawel een leuke bliek want ik kan em niet de status van brasum geven maar we zetten em netjes terug zodat hij verder kan groeien tot een Haringvliet platte.
Das al beter.
Mooie goudgele rakker. Zo horen ze er uit te zien. Vol, hoog en nog groeien naar drie kilo van het aanbod van vreten. Muggelarven, garnalen, vlooien genoeg in het Haringvliet te vinden. Er zijn scholen gezien tegen de kademuur aan van in de zestig centimeter 6kg zwaar paaiend voor de sluisjes voor Land van Palg en de Zoute Kom. En dikke karpers erbij die verzot zijn op het kuit. Die paaien een paar weken later af dan is het weer andersom.
Wat een mooie vis dus nog maar een plaatje.
Voor een platte mag deze echt gezien worden hier op het Voornse Kanaal. Die brengen gewicht in de schaal.
Leo pakt er toch ook nog eentje.
En knap Leo pakt weer er toch nog eentje. Die heeft een dikke voerplek gemaakt en een zelfhaak systeem gebruikt. Het karper systeem van hem werkt dus ook. Leg er een flinke voerplek aan en vissen zonder korven. Dat geeft te denken BP-Buckaroo’s
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/09/DSCN9375BewWp2.jpg679906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2020-05-17 09:27:002023-09-05 09:47:12Zit ook FF op 1
Corona tijd maar eindelijk kunnen we gaan vissen op 12 mei 2020 met een groep. Wel met voorzichtigheid. Zo mag er geen kontakt zijn en minstens zes meter uit elkaar. En we zijn er klaar voor want de opkomst is formidabel de eerste wedstrijd. Bijna iedereen is er en dat maakt het alleen maar gezelliger
En de eerste wedstrijd is me gunstig getint. Mike trekt de nummers vanwege de corona waar je bij staat en pakt voor mij nummer 13. Geen ongeluksnummer want dat is een eind nummer. We vissen vandaag met 13 man. normaal dus één van de beste nummers om te loten. De vissers aan de kopnummers zijn normaal gezien de beste stekken.
Het is heerlijk weer om te vissen met dat briesje over het water.
De eerste vier nummers dus aan de andere kop zitten de Cracks van de vereniging als ik aankom. Marco op 1,Theo op 3, en Mats op 4 en dan heeft Wilmer de Champ een plaatsje in het midden nummer 10 getrokken. Ik zou graag nummer twee trekken zeg ik nog want in het verleden zijn vooraan de beste plekken. Die gasten zijn ook beregezellig. Maar als na mij Kees komt en Mike wel nummer twee trekt is dat voor mij natuurlijk zeer gunstig. Daar vooraan wil je niet zitten tussen al dat geweld dus ben met mijn nummer 13 reuze blij. Bedankt Mike.
Ben er ruim op tijd deze keer dus kan me prima installeren.
De eerste uur zie ik niets maar dan zie ik wanneer ik met een lange onderlijn gaat vissen bij het neerkomen van de korf wat beweging op de top. En daarna niets meer. Het aas komt natuurlijk als de korft op de bodem geland is naar beneden dwarrelen. Eindelijk, er zit dus wel vis op de stek. Maar wat ik er ook op de haak zet maden, casters, wormen, maïs in elke combinatie. Elke keer hetzelfde. Een paar tikkies en bij de casters er natuurlijk alles af. De vis zwemt gewoon half water. Hoe die nu te vangen. Mijn maden gistermiddag gekocht heb ik niet vannacht in de koelkast gezet. Nu was 70% al aan het verpoppen. Die dode en poppen doe je normaal niet in je korf. Die gaan drijven en de vis op je voerplek gaan die achteraan en belanden zo op de voerplek van je buurman. Ik zie het aan de kokmeeuwen die pikken gelukkig op de voerplek omdat de stroom er uit is de poppen van het water. Maar nu wilde ik ze graag naar de bodem lokken want op die afstand en met die wind is er niet zo snel een ander mogelijkheid op er te vissen als met de feeder of method. Maar gelukkig ik moet wel lang wachten. Na ingooien weer ie paar voorzichtige aanbeten en dan na enige tijd een aanbeet die ik wel kan netten. Als ik de eerste in m’n leefnet kan gooien vangt m’n buurman Mike ook een mooie platte. Tja, we hebben ze aan het azen gekregen maar wel link met een wedstrijd ze lokken met casters half water. Als de sluis open gaat ben je de azende vissen kwijt. Die gaan achter de lekkernij aan. Nu maar hopen dat ik de vis op de stek kan houden en gaat aan het wormen knippen. Ik moet ze naar beneden zien te krijgen.
Als dit de laatste stand zou zijn ben ik in m’n nopjes
Gelukkig lukt dat en ik denk dat ik alle mazzel heb met mijn plekkie hier het eind nummer. Bij een wedstrijd bepaald dat gewoon voor 80% waar je eindigt tussen al die cracks. Het lukt toch om een half uurtje de vissen naar de bodem te krijgen. Ik vang nog een paar dikke brasems en ben reuze blij maar het laatste uur valt het toch weer stil. Jammer kom een vis te kort voor de overwinning vandaag. Te weinig wormen gebracht om ze beneden te houden denk ik. Te veel voer zodat ze verzadigt raakten maar dat denk ik niet. In mijn voer zitten lokstoffen en zo weinig mogelijk voedingswaarden zodat de vis geen vol gevoel krijgt maar juist wil vreten. Meer voeren helpt vandaag in iedergeval niet en ben blij dat ik die paar vissen nog heb gevangen. Ik ben ze gewoonweg kwijt op mijn stek. Mats gefeliciteerd echt geweldig met al dat geweld voor je op de kop. Als nummer vier dan dik 10kg vangen is knap werk.
En jawel daar doe ik niet moeilijk over en heb ik al zeker geen geheimen over. Ik neem zo nu en dan een visje mee om op te peuzelen. Heerlijk en wie appelen vaart die appelen eet. Ik ben gek op vis en is onbetaalbaar aan de kraam terwijl je ze zelf vangt.
Weet nog goed als klein ventje zat op de lagere school en al helemaal zot van vissen. We gingen op vakantie naar Markelo zal rond 1970 zijn geweest daar waar mijn vader en zijn broertje Klaas zijn opgevangen in het laatste jaar van de oorlog want in Baarn waar het gezin van zeven kinderen woonde was niets te vreten meer. Nog steeds is er kontakt met de familie aldaar maar toen altijd ieder jaar ging er een week van de vakantie af naar Markelo. Dat was feest en keek je naar uit. Een helemaal andere omgeving. Slapen in de del waar ’s winters de koeien stonden. Er werd dus een stuk afgezet met een zeil en hooi er in. Heerlijk slapen was dat in je slaapzak daar op. Wat een lol, vreugde en liefde daar.
Later na mijn diensttijd nog eens met Deborah Swenson uit Canada die over was in de winter geweest en deze foto gemaakt. Toen stonden dus de koeien wel op stal. Die wilde ik het Nederlandse Boerderij leven laten zien en ze vond dat fantastisch. Die was alleen maar groot, groter en weids gezien. We sliepen wel boven in huis met beneden dus de koeien. Fantastische ervaring was dat. Wat ik nu nog hoor is dat ze overal de koeien rook en die mooie kast met linnen goed dat in een patroon allemaal ingerolde rollen waren. Heb er nog ansichtkaarten van gemaakt want een beetje fotograaf bracht toentertijd zijn werk uit op drukwerk.
Maar we dwalen wel af zo. In mijn kindertijd was daar was Opa en Oma die alles op en om de boerderij runde. Wat een lieve vrouw was dat. Die had wat te stellen met die stadse kinderen. Speciaal werd er vlees bewaard het hele jaar door zonder vet randen voor die ene week, er stond een grote pan waar je in kon zwemmen met warm water altijd klaar voor gebruik op een vuur van houtblokken. En wij wilden dat vuurtje wel aan houden. Fikkie stoken en dan binnen voor ons heel apart. De kippen waren weken van de leg als we waren geweest. Hadden we ons kleine broertje weer eens er in opgesloten zodat die niet mee kon naar de plaatselijke markt. Met Gerrit en Hanna de leeftijd genoten van mijn ouders mee op de tractor ’s morgens en ’s middags koeien melken op het land en overdag “meehelpen” de varkens verzorgen. Het waren weken met een gouden randje. Ik was wat ouder dan de rest. De kinderen van Gerrit en Hannah waren wat jonger dan ik. Wim was in de leeftijd van mijn broertje Hans en zusje Dorien en Rina was in de leeftijd van mijn jongste zusje Hetty. Dus ging al een beetje mijn eigen gangetje en natuurlijk gingen mijn vis spulletjes altijd mee. Was daar een beekje in de buurt en op de fiets van Hannah er naar toe. Voorntjes vangen zoveel als je wilde. Om thuis te laten zien dat dat goed ging op een boterhammetje nam ik er een paar mee in de emmer. Zou ze wel in de sloot naast de boerderij weer los laten. Maar nee hoor. Oma stak het mes er in, schubte ze en gingen de pan in voor op brood. Ik was perplex en mijn vader zei toen ja jongen je bent op de boerderij dat gaat hier zo en dat zal ik nooit meer vergeten. Dat was de eerste keer dat ik zag dat je ze ook kon eten. In mijn directe omgeving viste niemand. Ja een Oom in Muiderberg maar dat was vanuit Dubbeldam waar we toen woonden een wereldreis. Later zou ik wel met em gaan vissen als ik bij mijn Oma zou logeren in Naarden. Die globetrotters verhuisde nog al eens want Opa handelde o.a. in huizen en dan vond die steeds een leuker huis om voor zich zelf te wonen. Zo ook een paar jaar aan het Kanaal de Naardervaart vanaf de naarder vesting richting IJmeer. Hoefde ik alleen maar over te steken en te gaan zitten tussen alle buurtjes. Meesten zaten te palingen voor de brood nodige kost, het was zomervakantie tijd dus de de tijd ervoor. Oma regelde dat Ome Jan zijn neefje maar eens mee moest nemen. Ik ving dan heel de week voorntjes op maat die werden dan na het werk op de Bank door mijn Oom opgehaald en in een bun gedaan aan de steiger waar het bootje lag. Vissen met de Match hengel op dikke voorns met em in de naarder vesting. Er ging een hele nieuwe wereld voor me open. Zag voor het eerst een hengel met molen van dicht bij en kreeg zomaar een aluminium insteek hengel van em. Wel even een oog er laten opzetten wat die was spoorloos verdwenen. En dan sparen voor een molentje door te werken zaterdags bij Goof de bakker van Bijl. Dat dan weer wel. Was zo trots als een aap en ik heb em nog staan. Zal die herinnering nooit weg kunnen doen. Of snoekbaarzen op het IJ-meer
Op dat IJmeer lagen diepe gaten door het zand afzuigen voor het opspuiten van Lelystad en Almere. Dat was het domein van vadertje glasoog. Je moest die taluds wel goed weten te vinden. Boven aan vast leggen met palen en dan je pen met aas laten afzakken naar beneden aan het talud. Niks geen dieptemeter of fishfinders. Water kennis en dat had die rakker Ome Jan wel. Die kende het water als zijn broekzak. Die woonde daar bijna vertelde Tante Wil dan die zich drie slage in het rond werkte in haar kapsalon. En menig keer werd er later op de dag in het café de kosten betaald door zo’n snoekbaars. Was normaal na het vissen naar je stamkroeg te gaan en je wilde avonturen te delen. Mooi verhaal is dat er andere vissers waren in dat café niets hadden gevangen maar zo vertelde ze dat er iets verderop wel iemand het snot voor de ogen ving. Oja zei mijn oom toen loop maar even mee en in zijn kofferbak lagen dan wat snoekvaarzen. Zou ik er wat van je kunnen overnemen dan kan ik tenminste thuis komen en zo ging dat dan. Die mannen ook vis en de rekening in de kroeg was weer betaald. Dat ging toen nog met levend aas en dobbers van halve meter zodat je het visje goed kon volgen als die tegen het talud omhoog zwom die ook weer een halve meter aan de haak zwom onder de dikke en vele loodhagels. Mijn Ome Jan was net aan het experimenteren met twister drie onder elkaar in verschillende kleuren en een loodje onder aan de lijn. Dat was de intrede van het kunstaas. Als we dan ’s morgens de straat uit liepen door de achtertuin van Freek de Jonge. Wist niet wie dat was maar dat werd me dan wel uitgelegd. Ik was al op het water met mijn hoofd als ventje. We liepen de straat uit zo de steiger op. Niks hekken iedereen kent iedereen. Het boten huisje hing vol met motortjes en je pakte je eigen er tussen uit. Tankje vullen en gaan. Vletje lag dan aan de steiger.
Zomer vakantie 1980.
Visjes uit de bun die er hingen naast het botenhuisje meeste oude wastrommels en had je zelf niet dan was er altijd wel iemand die er teveel had. Dan kwam mijn vader me ’s middags ophalen en was er een levendige handel op de steiger. Ome jan lustte wel eens een andere vis bij zijn doperwtjes en peen en dan werd er geruild voor gerookte paling met de vishandelaren Volendam en Uitdam. Toen al wisten ze wat een delicatesse snoekbaars is. Van mijn vader hoorde ik dan later dat die rookie er weer meer gevangen had, of weer de grootste. Ja tijden veranderen maar herinneringen blijven. Nu gaat ik met de jeugd vissen en vaak vangt degene de mooiste die nog nooit heeft geviste en die je het aan het bijbrengen bent. Mooi is dat toch. Maar de tijden veranderen en de jonge garde gaat liever naar de supermarkt zijn tilapia halen en gooien alles terug in het lel. Het IJselmeer wordt leeg geviste en onze voorns worden gerookt als delicatesse in Rusland bij een borrel. Onze schaaldier producten gaan naar Frankrijk want die kwaliteit kan niet tippen aan onze temperatuur in de Noordzee en wij eten gekweekte vis vol met medicijnen uit Thailand, Zalm dito opgekweekt drie maal het uit eilandelijke gewicht aan vismeel want dat eten die vis zo uit ons delta gebied kan nooit goed zijn. Ik zeg alles met mate en gevarieerd. Want groente, fruit, melkproducten, vlees en vis is nu eenmaal besmet met van alles wat uit de lucht en grond komt. Wordt zo groot mogelijk ingekocht en door elkaar gegooid. Hoe kan het dat de ene mandarijn heerlijk zoet is en de volgende niet te vreten uit de zelfde batch..
Beetje peper en zout, thats it.
Heerlijk zo uit de koekenpan
Jawel ik eet zo nu en dan een visje die ik zelf heb gevangen. Soort jachtinstinct komt dan boven. En lol met vangen en lol aan de eet tafel. Zo’n snoekbaars is een heerlijke consumptie vis. Want we zijn verwent met eten en terecht hoor. Onze cultuur is zo uitgebreid geworden de laatste veertig jaar met allerlei eetculturen. Maar ik hoor mijn schoonvader nog zeggen dat ze met z’n allen in de flat in Rotterdam Zuid gingen vissen met een bootje op zondag de enigste vrije dag die men toen had. Alles werd meegenomen wat zich vergiste in dat wormpje of als het meezat een deegje want er was niet zo veel te makken. Brasems werden op zuur gezet zodat er geen graad meer te vinden was. Zo werd de wekelijkse pot aangevuld met groente uit een weck potglas. Maar dat even terzijde. Snoekbaars heeft weinig tot geen graad als je die goed uitsnijd. Je kan ze natuurlijk gewoon in de koekenpan met boter bakken maar er is meer.
Zo kan het ook maar als ik ze zelf maak dan liever zonder deeg en alleen maar vis. De archide is ook wel pinda olie die heeft van zich zelf geen smaak heel warm opstoken tot walmen toe en dan de vis er droog in. Schroeit die gelijk mooi dicht en krijg je ook een hardere mooie bruine buitenkant.
De vis met peper, zout en sambal en soms een weinig knoflook is genoeg. Even laten zwemmen en klaar is Freek.
Ik vindt het ook leuk voor de visite bij de borrel naast kip ook een stukje vis te kunnen serveren. Smaakt je biertje veel beter.
Meestal is het in de archide olie met Vitoria frietjes dus maar gestoofd in de oven is meer werk met het schoonmaken van de groenten maar ook heerlijk vindt ik zelf. Je bent wel ff bezig maar dat kan niet fout gaan voor een leuke avond.
En snoekbaars op de huid dan is het wat meer tijd in steken om de vis te schubben te verwijderen maar ziet er wel mooier uit met uitserveren op tafel.
En dit is mijn favoriet op dat kibbelingetje na. Alleen dat rougtje is een dingetje. Daar moet je wel bij bliven.
Gekookt aardappeltje om te prakken.
Gebakken aardappeltje, het maakt me niks uit.
Maar dit is wel heel goed te eten. Vis in de witte wijn met een boter-mosterd saus. Heerlijk dus.
En natuurlijk de goede aardappel voor de frietjes. Die zijn niet makkelijk te krijgen. Grote aardappels en onbewerkt. Krijg ik van Vismaatje Arie mijn geliefde Victoria’s als die worden gerooid op Voorne. Veel soorten uitgeprobeerd maar deze stelen de kroon. Die zijn heerlijk qua smaak maar de laatste kratjes waren uitgelopen. Toch wat te warm geworden onze opslag kast deze zomer onder het huis. Ze zijn puur natuur en niet gepoederd. Dan is het twee middagen schillen geblazen en voorbakken. Gaat goed hoor ze invriezen en later afbakken. Heerlijk blijven ze. Ik hoor geen klachten van mijn tafel genoten.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/09/Heerlijk-2Wp2.jpg978906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2020-04-27 17:31:002023-09-05 09:18:22Snoekbaars uit de oven, heerlijk
Tuurlijk een grote thermoskan koffie en broodjes gebakken ei mee.
Wordt een paar keer wakker vannacht 29 maart 2020. Half vijf er dan maar uit want als ik nu weer in slaap val dan ben ik gebroken. Heb afgesproken met Wim om half zeven dus tijd zat om broodjes ei te maken zonder spek want die kan ik niet vinden dus dan maar met ham. Ook zoutig en dan maar nogmaals m’n spullen controleren…
Wim vraagt me van de week of ik zin heb om mee te doen aan een Streetfisch wedstrijd. Tuurlijk zeg ik gelijk als ik kan doe ik mee. Zijn vaste maatje kan niet en ik heb vorig jaar al te kennen gegeven dat als die wedstrijd er weer is ik wel mee wil doen. Was prima geregeld toen van horen zeggen. Ik vis op mijn bootje en heb eigenlijk weinig met de andere visserij van doe, feederen doe ik dat nog wel eens met de BP Buckaroo’s. Ik heb em wel gewaarschuwd dat dit mijn tweede streetfishwedstrijd dan gaat worden. De vorige en enigste gevist dus samen met Joey ben ik na een uur al gediskwalificeerd omdat ik een dikke snoekbaars, wel de grootste van die dag, te diep had gevangen. Heb wel eens met Arie en Brett doen ik dat dropshot hengeltje pas had gekocht bij Mario vijf zes jaar geleden in de haven gevist maar dat kleine spul is niet mijn ding en nooit meer uit de kast gepakt. Nu ik er over nadenk heb ik ook eens een georganiseerd wedstrijdje bij een workshop in Hellevoetsluis door Ralf de Kock toen verdeler van de Benelux voor Reins samen met de Catfish en werd ik winnaar. Vraag me niet hoe dat kan je lezen op;
Wat neem je mee.
Dan komt het wat neem je mee. Je moet er heel de dag mee sjouwen. En nog beter een hengel voor dat kleine spul heb ik eerlijk gezegd niet. Ik neem een dropshot uit de boot mee en een wat dikkere hengel die ik op de punt gebruik. Veel te zwaar maar het is hoog water en ik zie dat er sowieso in Tilburg het water uitloop op een kanaal. Kan ik misschien het talud gebruiken en vissen zoals ik dat gewent ben. Nog wat shadjes op vijf en tien gram geprikt voor wat pielwerk en hoop op zegen. Want eerlijk gezegd vis ik noot werpent het ondiepe af vanuit de boot zo licht. Op het Haringvliet loopt het meestal al snel naar dieper water en met een beetje wind of stroming heb je dan al snel een bocht in je lijn. Dan zie je sneller aan je lijn een aanbeet dan dat je hem voelt. Het Spui daar stroomt het altijd hard net als de Oude Maas daar heb je van beide last. Ben verslaaft aan die dreun op dieper water in de stroming langs het talud. Maar Wim is hier een crack in met dat kleine spul vissen. Die vist meer van die wedstrijden in het jaar met zijn vaste maatje dus dat gaat goed komen. Met zijn ervaring en kennis moet dat gaan lukken langs de steigers, kade, bootjes, aken, pijlers, duckdalven, en muren Dan begint ik met het dieper water en de vaargeul als die er al is in eerste instantie voor mijn rekening. Trouwens ik kom niet uit een ei zou John zeggen, ben een gewerveld dier dussse heb dat dropshotten zo onder de knie. Nu nog de funeste trucjes bijleren van Wim.
Alles is prima geregeld.
Ben precies op tijd om Wim op te pikken maar het is toch een dik uur rijden terwijl het niet druk op de weg is dus we kunnen aardig doortrappen naar Tilburg, clubhuis van de KEHV de Ruisvoorn aan de Centaurusweg. Na de ontvangst met koffie en koek, de inschrijving, ontvangst van het meetlintg en de uitleg van de wedstrijdcoördinators van Sportvisserij Zuidwest Nederland Kees en Stein. Er wordt een Whats-app groep aangemaakt voor de vangstregistratie. Als ik bij de prijzentafel komt komt Kees van Beerloo er bij staan. Wat een mooie prijzen weer voor een ieder een goodieback en voor iedereen een prijs verteld die me. Er staat dan ook een hele bos met hengels en kijk eens naar die geld prijzen. Ik zeg dat m’n neus wel voorbij zal gaan met al die cracks want wat een geweld staat er allemaal met de mooiste stokkies en spulletjes. Zie ze van alles voorbereiden met kleine haakjes en dito kunstaas. Pielwerk, centimeter nee mm werk ik zie amper wat ze op die haakjes freubelen en geheel onbekend voor mij. Maar je moet gewoon ook wel eens een beetje geluk hebben zegt hij niet wetende hoeveel gelijk hij zou krijgen vandaag. Dan kunnen we naar de bus die ons weg brengt naar het parcours ook in Tilburg nar de Havendijk.
Een hele mooie bokaal voor de winnaar en de eerste drie krijgen een mooi geldbedrag ter besteding.
Dat kan je dus aan Sportvisserij Nederland wel over laten zo’n feestje organiseren het is allemaal perfect geregeld. We beginnen dus bij de hengelsport vereniging de Ruisvoorn opgericht in 1926 en wat een mooi clubgebouw hebben die dan. De vereniging heeft vierduizend leden. Een zevenhonderd meer dan ons Voornse Kanaal. Wij hebben heel veel Engelse terwijl hier de Polen de overhand hebben aan buitenlandse leden.
De ontvangst met zo’n clubgebouw is grandioos.
Als iedereen er is wordt het duidelijk dat er toch heel wat teams hebben afgezegd door het weer en misschien het Corones virus want de eerste ligt toch hier in het ziekenhuis van Tilburg. De grappen zijn natuurlijk daar en na de briefing gaan we op pad met de bus naar de visplek. We zijn het laatste team en dat komt goed uit met mijn tempo we stappen ook het laatst op.
Het ziet er goed uit maar op zo helder water en zo ondiep.
Tja, en daar sta je dan bij onbekend water. Bij de brug Den Ophef de eerste oversteek vanaf het centrum en de Piashaven. Ondiep en zo helder als glas. Wel makkelijk want je ziet alles op de bodem aan stronken, takken, fietsen en hier en daar een waterplant. Scheelt wel vastzitten en kunstaas verpelen. Maar zou het toch anders willen zien. Heel ander water dan wat ik gewent ben met onze diepe havens en de grote plas het Haringvliet. We zijn een beetje uit het veld geslagen. Blijven we hier aan het kanaal of lopen we zoals de andere helft gelijk naar de ingang, naar het Wilhelminakanaal. Een grote groep gaat richting centrum Tilburg naar daar waar het dood loopt. We besluiten iedereen te laten rennen of richting kanaal of naar het centrum van de stad. We besluiten rustig aan te doen en achter te blijven. Des te rustiger is het. Met dat heldere water een prima idee lijkt ons. Zeker als Wim een dikke snoek voorbij ziet zwemmen twee meter uit de kant voor de eerste de beste aangemeerde woonaak. Hij gooit nog drie, vier keer zijn kunstaas voor zijn bek maar hij moet het niet. Wim wordt langzaam gek en gooit de gehele plek nog eens uit. Maar niks, nada, noppes op deze naar horen zeggen een goede doodaas plek in de winter. Die plek onthouden we, maar op de terugweg heeft hij net zoveel zin.
We lopen rustig het kanaaltje af.
Nee we zien ook geen futen jagen die zitten op hun nest. Laat staan aasvis langs de kanten in de overhangende planten en de rietstengels die er nog staan met hier en daar wat nieuwe aanwas van planten. Het water is veel te helder en het zonnetje helpt dan ook niet mee je kijkt zo naar de bodem. Als er al vissen zijn dan zien die jou eerder dan wij hun.
Maar haast hebben we niet we er een dik uur over naar de Pier31.
Er komen al mensen terug die het rondje hebben afgelopen of eerst richting Tilburg zijn gelopen en nu het kanaal willen bestoken. Denk dat dat SpeedStreetFishing is want hoe kan je in zo’n korte tijd alles uitvissen. Maar zo heeft ieder team zijn eigen tactiek. Snel” iets” vinden en dat uitvissen. We hebben één zo’n groenjas gezien dus we blijven dan nog maar even hangen in dit gedeelte. Eigelijk hetzelfde. Je weet dat er in ieder geval een dikke vis in de buurt moet zitten dus blijf je langer hangen en laat je je hele hebbe en houwe zwemles geven. Voordeel van iedereen laten wandelen het is er nu sowieso rustig en iedereen die terug komt lopen heeft niets gevangen en dat geeft de burger moet in iedergeval een goede techniek te hebben gevonden. Helemaal uitvissen als je wat heb gezien. We hopen dan ook dat die ene vis nog te kunnen vangen.
Mijn buurman vangt een voorntje jammergenoeg in zijn zij gehaakt.
Dan eindelijk zien we iets met vinnen. Mijn buurman heeft in iedergeval iets te melden. De vis moet gehaakt zijn in zijn bek van lip tot kiewdeksel dus een gehaakte vis in zijn zij doet niet mee. Hij heeft sowiso pech want het is geen roofblij maar een voorntje. De eerste notitie dus dat er aasvis aanwezig is. Dus het kanaal aflopen heeft volgens ons weinig zin. We blijven hier op deze T-splitsing hangen. Waar aasvis is moet zich ook de predators ophouden is onze mening. We gooien weer ons hele arsenaal aan kunstaas te water om te leren zwemmen, shads in alle kleuren en maten, spinners klein en gigantisch, pluggen drijvend en langzaam zinkend, jurkbaits, pilkertjes met verschillende spinnerbladen, spinnerbaits. Langzaam vissen, laten liggen op de bodem, huppelend, schokkerig met sprongen alle variaties van snelheid maar niets kunnen we trickeren tot een aanbeet.
Nee, aan het kanaal kunnen we ook niets activeren tot een aanbeet.
We vissen hier nog even maar we zien het duister in. Het stroomt ook voor geen meter. Wilhelmina kanaal lijkt lijkt wel een plas water hier op het breedste stuk. En toch is het water hier troebel. Zoveel boten zie ik toch niet voorbij komen heb er eentje gezien die afsloeg de haven in. Dat wil volgens mij zeggen dat het hier niet echt diep is zoals we in ons deltagebied gewent zijn en nu heb ik profijt van die tien gram gemaakte shadjes. Heb ik een lekker lange glijvlucht op een paar meter water. Kan met die pook van de punt dit weg zetten tot ver over de overzijde van het talud met windje mee. Moet uitkijken dat ik niet vast komt te zitten daar in de berm. Met pluggen ben je alleen maar aan het harken en Wim wordt er gek van die staat alleen maar de planten van de haken te pellen en stapt al snel over op de spinnerbaits. Volgens de kenners is daar het water nog te koud voor maar dat zal anders en zeer gunstig voor ons uitpakken. We kijken elkaar aan en zijn blij dat het weer prima is. Dat is gewoonweg genieten. Je bent met de bus dus doe je wat extra’s aan want ff teruglopen doe je niet dus we hebben het nu best warm in die regenkleding…
Das wel lekker hoor.
Maar na een klein uurtje van alles te hebben geprobeert beginnen we een beetje onzeker te worden. Niets gevangen in de ochtend sessie. Das niet best. We gaan langzaam weer terug al vissend en natuurlijk vissen we weer de plek uit waar we die snoek zagen maar we zien in heel het kanaal geen enkele fuut jagen laat staan aasvis tussen de rietpluimen etc.. Nee hier is geen predator te vinden zolang er geen prooi is op die ene eenling na dan die ons alleen maar aankeek en waarschijnlijk uitlachte. Voordeel is wel niemand heeft wat gevangen horen we dan in de bus dus allemaal een gedeelde eerste plaats. Dit is natuurlijk heel droevig gesteld met zoveel goede hengelaars geen schub gevangen. Nee, de wedstrijdcoördïnators Stein Timmers en Kees van Beerloo van Sportvisserij Zuidwest Nederland zitten te zweten. Zo slecht hebben die dit nog niet meegemaakt. Zoveel hengels met goede vissers en niets te meten. Je kan die selectie wedstrijd niet ff overdoen en geen afgevaardigde uit de regio Zuidwest Nederland dat is een debacle. Eerst maar onderweg naar Den Bosch de broodjes met ei met ham naar binnen werken met een bak koffie en ons opmaken voor de middag sessie. Met weer een volle maag, energie getankt en volle enthousiasme stappen we de bus uit …. in de regen. Was voorspelt maar toch.
Nou hier stroomt het wel aan de Handelkade en we gaan weer weg met een zonnetje.
In Den Bosch daar is het extreem hoog water en het stroomt er als een jecko. Het water staat er zo hoog dat de meeste plekken niet of nauwelijks bij de waterkant kan komen. In Tilburg hebben ze heeel heel veel hondenbezitters maar hier is het echt raak. Niets in het weinige gras zetten. Waar je je tas ook neerzet in die regen het is drie keer kijken. Nu begrijp ik die mooie rug en buik tasjes van m’n mede kompanen. Er wordt niets op de grond gezet. Die weten inmiddels beter. We worden gedropt aan de Handelskade.
Ziet er veel belovend uit.
En weer is iedereen weg voordat we er erg in hebben. Zeker de mensen die hier vandaan komen. Wij denken dat het nu toch echt te hard stroomt en gaan richting de brede haven. In rustiger water moet toch wel de aasvis zitten uit te hijgen. Maar nee hoor daar is het krakie helder en waar de Dommel binnen komt daar is het chocolademelk. We klagen niet maar een roofvis vangen wordt moeilijk zo.
Oliemolensingel en we kijken op de Handelskade. Vandaar die mooie panden denk ik.
Daar loopt het dood dus misschien dat daar de vis zich ophoudt in rustiger water. Het is er in iedergval dieper dan als in Tilburg. Maar ook hier geen schub te vinden.
Daarom een schepnet met minimale steel lengte van vier meter.
De uitgang van de Brede Haven is het water nog helder maar de rest van Den Bosch daar stroomt het chocolademelk.
Leek ons een mooi plekkie.
Het hele stuk aan de Oliemolensingel is van de Watersportvereniging en daar kan je niet komen. Hermetisch afgesloten. Maar terug kijkend wil Wim het wel wagen die steile kant af naar beneden. Vanaf de brug had ik al gevoeld dat daar een slijtgeul is net voor die punt van die vlonder. Daar is het zomaar een meter dieper Jammer dat het niet de andere kant op stroomt. Dat zou dan een mooie ambusch plek zijn voor vadertje glasoog. Daar voor die palen van de vlonder staat een stuk minder water. Maar onder de vlonders zitten ze ook niet, tenminste ze hebben dan geen interesse.
Jammer maar daar rechts kan je niet komen terwijl de Dommel onder me door raast.
Daar links bij die ponton vlonder vindt Wim het te gevaarlijk om naar beneden langs die ijzeren wenteltrap te gaan maar terug kijkend wel daar naar beneden langs die steile wand op de vorige foto. Komt mooi uit want kan ik vanaf de brug vissen en het kunstaas langs de pijlers laten zakken of net uit de stroming begeleiden. Mocht ik wat haken dan kan Wim hem in iedergeval daar beneden landen. Daar in de verte links onder de weg door begint stroomt de Dommel als een razende naar De Dieze en naar recht toe is de stroming een stuk minder kunnen hier vanaf het hoge punt zien. Daar wandelen we dan maar naar toe.
De eerst worp met een spinnerbait is het raak bij m’n vismaatje voor vandaag.
Als we aankomen en de trap naar beneden nemen gaan er net weer twee kopels verder. Ik vis nog ff van boven af in de stroming naast de pilaren van de brug. Krijg ik er eentje op dan kan Wim hem altijd beneden scheppen maar nee geen mazzel. We zagen vanaf Buitenhavenbrug dat hier al een paar koppels hebben gevist maar vis die zwemt zullen we maar zeggen. De eerste maken ze wakker en attent, de tweede geïrriteerd en de derde kan hem dan vangen en… dat is Wim. Denk dat we het twintigste koppel zijn die daar staan en terwijl ik m’n eerste worp in de Aa onder de brug gooit aan de ander kant van het voetpad hoor ik Wim in m’n rug die onder dezelfde brug richting De Dieze gooit roepen. Ik zit vast.
Wat een mooie kleur heeft deze dikke dame.
En dan staan we toch wel wat doodsangsten uit want je weet niet hoe die is gehaakt aan zo’n klein dropshothengeltje. Want dat het een grote vis is zien we meteen. Dacht dat ik vast zat hoor ik em zeggen maar toen begon het langzaam te bewegen. En terwijl hij dat zegt gaat de vis er weer vandoor zonder zich te laten zien. Tientallen keren knalt hij door de slip heen als hij zich dan toch een keer bij het ronddraaien om weer de diepte te kiezen zich laat zien. Wow, wat een mooie vis. Voorzichtig roep ik nog wetende dat Wim dat natuurlijk doet het is niet zijn eerste snoek die hij vangt maar in de onstuimigheid klaar om te scheppen gooi je dat er uit. En dan eindelijk, eindelijk kan ik hem daadwerkelijk netten. Wat een euforie eindelijk na een dag en tennis elleboog opgebouwd te hebben eindelijk succes. Wat een euforie in de regen. Eindelijk we hebben wat te meten. Het onthakingsmat leggen we ver van het water neer want deze moet netjes op de foto. Dan Wim er op, wacht ff ik maak em voor de zekerheid ook met m’n camera en dan op het meetlint hetzelfde ritueel. Alles dubbel want met zo’n slechte dag vissen kan dat de doorslag geven. Een backupje te hebben.
Zijn we blij of zijn we blij.
Alles door gestuurd vraagt Wim en loopt met de vis in het onthaakmat naar de waterkant. Ff wachten roep ik doe maar in het landingsnet want wil eerst een bevestiging of alles goed is aangeleverd. Dat heb ik wel onthouden van de World Pradator Classic (WPC) wedstrijden. Vandaag te belangrijk als de vis door een domme fout wordt afgekeurd nu er zo weinig wordt gevangen. Misschien hebben we geluk en kunnen we hoog eindigen. Er is een team met twee snoeken en een team met heel veel klein spul. Die hebben wij niet kunnen vinden maar die locals weten de stekken natuurlijk. Dus nog een watsapje. En….Ja hoor alles in orde en de snoek zwemt rustig het net uit de bruine soep weer in. Hij is rustig geacclimatiseerd in het landingsnet. High Fives natuurlijk en een oerkreet galt over Den Bosch.
Terwijl ik in het Aa m’n best doet bestookt in mijn rug aan de ander kant van het pad de Dommel richting De Dieze.
En hoe kan het lopen. Wij beide hebben hier ons een ongans gegooid terwijl de winnaar van vandaag die hier normaal met z’n bootje vist twee snoekbaarzen heeft gevangen en enkele gemist in het laatste half uur van de wedstrijd onder die voetgangersbrug daar aan de overkant. Sjappo want een mooie 48 er en een dikke zeventiger kwam hij dik in de éénmeter dertig aan lengte vissen. Goed gedaan dus van dat team. Tenvolle gebruik gemaakt van de kennis over het water. Toppie gedaan.
Wat een takke weer in de middag.
We stiefelen in de stromende regen richting de stop plaats van de bus en meer hier als daar proberen we het nog maar geen enkel reactie onder water kan ons kunstaas bekoren. Waty doen we niet goed maar later als we de uitslag zien zijn we nog spek koper met één mooie snoek.
Ik weer op de brug en Wim onder de brug aan de oever tussen de dukdalven aan de binnenzijde terwijl ik dan de vaargeul kant alles afvist. Niets nada noppes vandaag nog geen tikkie, geen enkele aanbeet gescoord en zo zijn er meer vandaag horen we natuurlijk later. Er zijn maar vier teams met wat om te meten. Lange tijd staan we derde tot een half uur voor het einde van de wedstrijd. We doen ons uiterste best maar dat doen ze natuurlijk allemaal. Maar we kunnen niets meer bijvangen. Jammer net niet in de prijzen.
De kosten van vandaag… 1 shadje.
Dat is wel leuk heel vaak krijg je vragen van en de mensen knikken goedendag of zeggen wat. Wat doen jullie allemaal en dan legt je het uit. Daar is nu alle tijd voor jammergenoeg. Dan komen de verhalen los hoe het vroeger was of van de jeugd van ja je moet daar wezen want daar heb ik vorig jaar mijn eerste vis gevangen…
De laatste worpen van vandaag bij de opstapplaats.
We kappen er mee en gelukkig gaat het zonnetje ook weer schijnen want die harde wind en regen ben je al snel gouw zat.
Snel de bus in en karren met die hap.
Er zijn dus maar vier koppels met vis en dat is wel heel heeel weinig. Een beetje geluk moet je dus wel eens hebben dat vertelde Kees me vanmorgen al aan de prijzentafel. Al vroeg in de middag een koppel met twee snoeken, een koppel zat verstopt kleine baarsjes te vangen en op de valreep een half uur voor tijd snoepte ze ons de derde plek af. Die mooie snoekbaarzen die uiteindelijk de eerste plaats pakten. Gefeliciteerd mannen. Kennis van het water is dus heel belangrijk. En in de bus zaten ze voor ons en helemaal niet te beroerd om alle plekken te vertellen. Kijk dat zijn streetvissers. Helemaal niet te beroerd iemand te helpen en niet op het verkeerde ben te zetten. Heb van een mede visser de eerste de beste die ik het vroeg of iemand water bij zich had toen een groepje de trap af kwam bij het Brabants historisch centrum waar Wim net zijn vis heeft gevangen een flesje water gekregen voor m’n medicijnen omdat die van mij nog in de bus lag. No problem. Je staat te vissen en er komen gewoon twee koppels tussen staan en sta je schouder aan schouder om de beurt in te gooien omdat zo onder de brug je een beetje beschut tegen de regen staat. Kan allemaal. Fantastische sfeer ondanks het slechte weer..
Weet nog steeds niet waar dat mapje voor is, kan een vispas in maar dan. Wat is de functie van dat klepje.
En dan staan daar twee leuke gezellige blonde dames achter de bar en tja, wat bestel je dan. Heerlijk een blonde Leffe. Het is prima vertoeven in het clubhuis van de ruisvoorn. De schaal met warme bittergarnituur gaat rond. Nee dat houden we nog wel eventjes uit en dat komt goed uit. Ik heb afgesproken met Wim Schuurmans een bruidspaar van 6 juli 1995 met Ryanne. Ik geef alle oud bruidsparen de mogelijkheid om hun dossier over te nemen. Die zijn hier in een naburig dorpje Hapert gemaakt en ze wonen er nog steeds. Weerzien was weer als ouds. Zo is mijn benzine ook weer betaald…
De nummers 1 van vandaag.
Je moet dus de gehele dag geconcentreerd door vissen hoe slecht de omstandigheden ook zijn dat blijkt wel. Het kan dus altijd gebeuren en als zo vaak wordt het beslist in het laatste half uur. Het blijft vissen en niet vangen. In het laatste half uur je snoekbaarzen pakken en met de beker er vandoor gaan. Een dikke Proficiat en Gefeliciteerd. Goed gedaan mannen. Klasse gevist in een zeer moeilijke situatie.
We mogen allemaal een hengel uit zoeken.
We krijgen nog een Shimano petje, paar loodvrije loodjes, een plastic mapje waarvan ik de werking niet begrijp maar dat komt later wel en iedereen mag een hengel uitzoeken ook van Shimano tussen een korte 7 tot 14 gram die Wim kiest en een 2,70m 14 tot 40 gram waar ik voor ga. Ben er hartstikke blij mee.
De nummers 4 van vandaag.
En zo zie je dat Kees van Beerloo het allemaal al wist zo uit zijn glazen bol. Met heel veel geluk en mazzel doen we mee aan het NK in Zwolle. Want met dit deelnemers aantal van de selectie wedstrijden gaan er vier koppels naar het NK Streetfishing vanuit Sportvisserij Zuidwest Nederland te vertegenwoordigen. We hebben het nog niet zo goed door als we de prijzen ophalen maar als het even later doordringt dan zijn we door het dolle heen. In de auto terug kunnen we ons geluk niet op. Wat een dag en ongelofelijk tussen al die goede visser gespecialiseerd in streetfishing en dan toch mee doen om de prijzen. Met een beetje geluk zij Kees, hoezo zegt Wim. Geluk moet je afdwingen en met tranen die biggelen over m’n wangen geef ik em gelijk. Maar dadelijk in Zwolle gaan we eerst een dag voorvissen en het water bekijken. Dat zijn we wel over eens want zoals vandaag op onbekend water blanco aankomen dat kan niet. We zien ook dat de locals en mensen die er vaker met de boot doorheen komen en er vissen vanaf de kant komen veel beter en beslagen te water komen. Leuk, leuk, leuk we gaan er voor, we hebben er zin an…
Tot slot nog de foto’s van Danny van Rooy die het plaatje compleet maken. Dan zie je hoe vaak er op jouw stek al is gevist of nog gaat gebeuren…
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/09/DSCN9225BewWp2.jpg677906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2020-03-29 13:03:002023-09-25 14:26:12SelectieWedstrijd NK
Het gaat er dan eindelijk van komen. Ulf heeft een mooi huisje aan het water gekocht als mancave. We spreken al jaren af en steeds komt het er niet van maar deze week woensdag 22 januari 2020 belt hij voor een afspraak en die maken we gelijk voor dit weekend. Morgen een foto opdracht en vrijdag de tandarts voor een gebroken kies dus zaterdag 25 januari 2020 vroeg op en richting Almelo
De één krijgt de schuur van zijn vrouw, misschien een slaapkamer als de kinderen de deur uit zijn of de garage dan mag je al helemaal niet mopperen maar er zijn er dus die een heel huis nemen… Wat een weelde. De boot op een lift en automatisch wordt hij netjes strak afgedekt dus onderhoudsvrij qua schoonmaken. Dacht dat de BassBuster het goed had bij zijn baasje droog en op vloerverwarming maar nu staat zijn Lund dus startklaar. De boot laten zakken, automatisch wordt het dekzijl opgerold en de motor starten. Thats all. Oja, niet vergeten de tas met versnaperingen mee te nemen
Almelo ligt toch nog wel een eindje weg vanuit Hellevoetsluis.
Deze walhalla is een kleine twee uur sturen maar dat heb ik er wel voor over. Het is er nu in dit getijde van het jaar een snoeken paradijs. De scholen witvis zoekt bescherming vanuit het Veluwemeer in de randmeren er om heen en die groene bakken volgen die natuurlijk en liggen om de grote scholen witvissen heen. Samengeschoolde bakken van voorns en dikke platten. En grote snoek zit nu niet te wachten op een aasvisje. Die gaan bunkeren om de winter door te komen.
Er zijn maar weinig huisjes aan de randmeren die direct aan het water liggen.
Dus midden in de nacht ben ik al op de pad. We vissen vandaag met dikke stokken van 40 tot 120 gram om zwaar kunstaas weg te kunnen zetten. Het merendeel zullen we werpend vissen en zo af en toe trollend naar de volgende stek varen. Ik leen een hengel van Ulf want heb eigenlijk niet zo’n stok in mijn assortiment. Wel met reel, die gebruik ik om te trollen. Ermee werpen is niet mijn ding. Maar ik vindt dit zo leuk na een dag dat ik me een W6 Westin Powercast 40-130grammer met Shimano Sustain 4000 heb aangeschaft bij Mario. Maar dat voor later.
De haven uit varen we over de beste stek van het Wolderwijd.
Voor de haven is een goede stek en die is altijd druk bezocht. Nu vissen er drie bootjes met slepend rustig aan dood aas onder een grote dobber. Niet zo ons ding wij gaan actiever vissen met pluggen, jerk baits en soft baits.
Na een uurtje gooien eindelijk een aanbeet.
Wij gaan richting Nijkerk op het Nuldernauw en vissen tot aan de sluis van Nijkerk. Aan de andere kant van de sluis heb ik wel gevist met John vanaf de kant bij het gemaal en toen nog met de meegenomen Linder een dag langs de vaargeul richting IJsselmeer. Maar dat is al eventjes geleden.
En een half uur later voor de sluis bij Nijkerk eindelijk de tweede groenjas.
Als dan Ulf na verschillende dikke ruggen te hebben gezien achter zijn kustaas aan “volgers” eindelijk eentje weet te landen weten we dat het vandaag taai gaat worden. Ik weet gelijk weer wat Duitse termen want Ulf ziet op dit moment maar met een oog wat. Hij rookt een pakje sigaretten van de emoties op in no time van de vissen die wel zijn kunstaas volgen maar het niet willen pakken. Het nieuwe kunstaas speciaal voor em gespoten van Gregor Babiarz herkennen ze vandaag. Van de week nog goed voor enkele snoeken per uur.
Nee ben er blij mee na weer een uurtje smijten maar waar blijven de mama’s en oma’s.
Mag er nog eentje op de foto zetten maar inmiddels wordt het weer er niet beter op. Regenen doet het gelukkig niet maar de dichte mist zo af en toe zit er dicht tegen aan. Ben blij dat ik extra kleding aan heb.
Ze worden steeds kleiner en het wordt kouder.
Maar ben er weer reuze blij mee met deze dril.
Zoals ik al vertelde, bijna een tennis elleboog van het werpen maar toch nog een dreumis kunnen scoren. En even later nog eentje voordat we het Veluwemeer op gaan. Misschien is het daar wat actiever maar de scholen witvis zit duidelijk op de randmeren. Dat zullen we ontdekken en verschil van een paar tienden in graden zal de boosdoener zijn. Maar het bijtuurtje daar zullen we op moeten gokken wanneer dat gebeurt want we weten onderhand wel dat een taaie dag wordt. Maar ik loop vooruit.
Daar moet toch vis in ambusch liggen.
Jammer maar we zien op de fischfinder geen activiteiten. Helemaal stil onder water. Dit moet toch een wereld stek zijn de toegang van het Veluwemeer naar de randmeren. we trollen rustig verder.
We verlaten het Wolderwijd en gaan onder de brug door naar het Veluwemeer.
Achter die eilandjes is het water een stuk rustiger maar wat we fijner vonden het water is er een halve graad warmer. Er zit een hoop witvis maar ze willen gewoonweg niet. Een paar missers en even de beugel open wil helpen maar wild is het niet. Dus we gaan de brug onderdoor richting Veluwemeer.
En trollend naar het Veluwemeer.
Ben ik toch even op het Veluwemeer geweest. We doen er een paar stekken aan en zien ook weer de bekende van vanmorgen voor de haven. Het is echt een je kent ons toch regio als in het delta gebied.
Daar zien we ook de ander vissers om ons heen. De stekken zijn ook hier bekent maar allemaal met “dood” aas. Waarom een vis kwellen zegt mijn Duitse vrind als je ze met kunstaas ook vang. En een beetje gelijk heeft die wel. Je moet toch eerst die vissen gaan vangen. Ze opslaan of in quarantaine zetten dat kost heel , heel veel vistijd terwijl wij gelijk kunnen vissen. maar op het Veluwmeer zien we weinig actie. Het is er ook een halve graad kouder dus we gaan weer terug naar het Wolderwijd. Richting huis want het wordt een stuk kouder nu. Daar zal onder water weinig van gemerkt worden maar wij voelen wel het verschil of je in de luwte vist van een obstakel, met windje mee of op open water. Scheelt gewoon een muts en open jas.
Daar kwamen we voor.
En dan op de laatste stek voor de haven maakt een heleboel goed. Als we aankomen vertrekken er twee boten die met dood aas trollen maar er komt er ook eentje die gaat beginnen. Ulf zoekt een plekkie voor het dammetje en we beginnen te smijten. En eigenlijk vlug krijg ik waar we heel de dag achter aan hebben gezeten. Twee keer springen en enkele keren door de slip. Heerlijk en er wordt een net geen mooie meter Essox geschept door mijn maatje. We meten 98 cm en ik ben er reuze blij mee.
Gelukkig op de valreep nog een net zo mooi exemplaar voor mijn maatje.
En even later na weer een paar volgers pakt Ulf dan ook zijn bonus van vandaag. Helemaal blij zijn we ermee alsof het sinterklaasavond is.
Vandaag begonnen met deze 4 pluggen en een soft bait van Ulf om mee te trollen.
Denk dat ik 5 dozen groot kunstaas bij me heb maar kies er vier uit waarmee ik ga vissen. Gewoon een keuze maken waar ik vandaag in geloof. De Sevengear valt al gelijk af op het water. Twee maanden geleden bij Bart gekocht uit de 50% bakken maar er zit geen enkele beweging in. Mag ze allemaal terugbrengen en wordt het verrekent daar istie niet moeilijk in maar vanuit Hellevoetsluis rij je niet zomaar ff naar Raamsdonkveer. Daar moet je een dag voor uit trekken. Het schanier werkt perfect maar het kunstaas blijft krom staan in het water hoe we em ook bewegen. We denken dat de staart te hard is geworden door ouderdom of uitdroging. Jammer had er m’n zinnen op gezet nu de blankvoorn in grote getallen hier in de Randmeren komt schuilen. Het namaak snoekje van Westin was vandaag een gewillig dingetje want heb er bijna alles op gevangen.
Dan het eindoordeel van onze vette hap. Dat doen we hier in het delta gebied ook en daar is het meestal goed. Als je weet wat je besteld want elk frietkot heeft zijn barrels…. De patat in Ermelo is van verse aardappels maar ik denk 3 keer gebakken. Hoe krijg je het voor elkaar van die harde uitgebakken frieten te maken van nieuwe aardappels en de hamburger daar heb ik geen woorden voor. Die noemen ze denk ik een Versteege burger. Zout en smaakloos op de kruiden na. Ongelofelijk ik heb op de terugweg een liter water moeten drinken en dat krijg dan voor €10,-per persoon. Wat een afknapper was dat van een heerlijke dag vissen. Volgende keer maar wat anders verzinnen.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/09/P1250486Wp2.jpg679906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2020-01-25 16:33:002023-09-03 17:21:56Vissen Randmeren met Ulf
Ik moet nog wat shadjes hebben de Shaker 3,25 Silver Phantom van het merk Lunker City. Die zou Bart nog hebben dus vertrekken we ’s middags 13 november 2019 richting Raamsdonkveer i.p.v. te gaan vissen. Want Leo heeft wel zin om mee te gaan naar de grootste hengelsportzaak van het land
Want als ik bel vorige week naar Fauna dan zien ze zo specifiek niet wat ik opnoem maar wel wat er op lijkt wat ik opnoem. Nu is het merk denk ik ook veranderd van Shaker naar Lunker dan zullen er wel meer namen zijn veranderd. Komt bij dat we een mannen uitje hebben naar de grootste winkel van onze hobby. Is nu al een geslaagde dag lijkt me zo.
Maak nog eventjes een plaatje om mee te nemen welke ik zeker wil hebben.
Leo had niets nodig dacht hij toen we vertrokken maar terug heeft hij toch o.a. een baal tijgernoten op zijn rug hangen.
En ik heb natuurlijk ook lekker kunnen neuzen en kan er weer eventjes tegen aan.
Ben al jaren op zoek naar een vervanger voor m’n kanthengel voor op de Punt. Al hengels uit kunnen proberen van de rest van de “PuntClan” maar een ieder zweert toch bij zijn eigen stokkie. En ik kon ook eigenlijk niets er tussen vinden wat me aan stond. Van rommelmarkt hengels tot zwiepers ver boven mijn budget. Geen eentje die mijn hengel kon vervangen.
Joepiee, eindelijk wordt m’n Rozemeijer waarmee ik ben gevallen alweer twee jaar geleden en daardoor tien cm korter is geworden de Jig & Troll 40-50 gram van 3 meter vervangen. Toen ik em aanschafte nog in de gulden tijd veel stokken uitgeprobeerd van Mario tot titanium aan toe en de goedkoopste was het gewoon voor mij op de punt.
Die heeft een tikkie geincasseert.
Deze visserij op de Punt is zeer specifiek en de hengel moet bij je passen. Veel om me heen hebben em ook gelijk aangeschaft maar niemand wil er afscheid van nemen en nu krijg ik em van Waldi. Ik ben blij, blij, blij, joepie. Nog even ermee langs Mario want er is een oog die moet worden vervangen.
Makkelijk die onderhoudsluikje op de Penn molens.
Gelijk maar m’n molentjes een onderhoudsbeurtje, nieuwe lijnen er op en in de boter gezet. Ik ben er dus weer helemaal klaar voor voor dit seizoen.
Alle vier op een hengel gezet zodat ze evenredig worden gebruikt.
Heb die Penn Atlantis 5000 toentertijd gekocht voor onze trip naar Indonesië. Ze vervingen voor mij toen een kloon van Daiwa de Spro Meliss 4000 FD. En ik ben er reuze blij mee. Prima molentjes en dat ze zeewater bestendig zijn is mooi meegenomen.
Alles dus ingevet.
Na twee maal Indonesia te hebben gezien heeft Leo Stoutjesdijk ze nog meegenomen en en ze weer pico bello vertroeteld. Na zelfs onderuit te zijn gegaan in een golf kwamen ze daar achter. Had een zandbak zand bij me van de Gilie eilanden…
Wat dunnere lijnen opgezet om hier in de buurt mee te vissen.
Wat nieuw touw er op gezet gekregen bij de WPC wedstrijden. Krijgen we altijd een redelijk gevulde goodyback. Wordt dat dus ook gebruikt en we zijn er klaar voor.
Mario maakt tijd voor me om er een oog aan te plakken.
Als ik op de koffie komt bij Mario en mirabel neemt Mario toch ff de tijd om m’n oog te vervangen. Klasse natuurlijk.
Oude weg snijden.
Ik zei nog zeg maar hoe ik dat doet want er is nog een stok thuis die een nieuw oog nodig heeft. Maar na het geklooi terwijl ik samen zit te chillen met de leukste vertegenwoordiger die ik ken kan hij het niet meer aanzien. Pakt m’n hengel en zegt dat doe ik wel ff. Anders zit jij hier eind van de middag nog steeds te klooien. Dat koffie leuten was die zat.
En wikkelen.De “Kale” wacht geduldig.
En Leo Stoutjesdijk onze sponsor van onze WPC in 2016 alweer wat gaat de tijd snel heeft alle geduld van de wereld zodat m’n hengel in no time klaar voor gebruik is.
Nog aflakken, continue draaien en klaar is Mario.
Dan laat ik de mannen alleen om goede zaken te kunnen doen. We gaan vissen. Nog even uitharden waarschuwt Mario dus ga ik eerst een gebakken eitje eten. Het moet maar ik moet immers toch nog ff wachten. Heerlijk…
Ik gaat nog eventjes 18 oktober 2019 naar de Punt einde van de dag. Het snoekbaarzen staat echt op een laag pitje aan deze kant van het delta gebied. Maar thuis blijven is sowieso niets vangen. Geen snoekbaarzen in ieder geval.
Mijn maatje in crime Leo is er natuurlijk ook. Samen kunnen we het goed vinden en of we nu wel of niets vangen. Saampjes daar op die stenen hebben we het best naar ons zin en komt er van alles voorbij. Alle ins en outs van het leven kennen we van elkaar en dat blijft ook op de punt. Burn out, wel of niet veranderen van baan, overwerk, wat schaft de pot vanavond we zitten nooit zonder gesprekstof als ik er dan plotseling uit het niets een verschrikkelijke beuk op krijg en dan weet je dat je aan de bak moet. We wilden net kappen en dan zal je het altijd zien. We zeggen ook vaak de laatste worp of zetten onze pet andersom op de kop zodat de vis denkt dat je gaat vertrekken. Runs die ik kan pareren en meters lijn wordt er dan genomen richting Melissant. Maar dan moet de vis toch capituleren en komt er uit het donker een mooie goudgroene rakker tevoorschijn. Gelukkig in zijjn scharnier van de bek gehaakt want anders land je die nooit niet met al die tandjes en onze 35mm inviseble nylon lijn. En dan ben je blij met z’n tweeën te zijn op die schuine kant om hem te netten. Als je op de punt als bijvangst een snoek van over de meter vangt dan hoor je er pas echt bij.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/09/DSCN8924.bewWp2_.jpg692906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2019-10-18 15:29:002023-09-03 15:47:10Dan hoor je er helemaal bij
We hebben er zin an, voor mij de eerste keer dat ik een Streetfish wedstrijd mee doet maar voor Joey is het gesneden koek. Dus op zaterdag 28 september 2019 zijn we dik op tijd om ons in te schrijven. Weliswaar de één na de laatste, er waren er dus meer die er niet van konden slapen en er dus vroeg bij waren
De gehele parkeerplaats staat vol dus zet ik em maar half op de vluchtheuvel. We schrijven ons in als de BusterBoys verzonnen door mijn maatje en na een bakkie leut pakken onze spulletjes uit de auto.
Mario geeft het startsein.
Als dan na een welkomst woord door Mario van de Catfish de toeter gaat stiefelt iedereen naar “zijn” geheime stek. Ik denk dat er twee tactieken zijn. Of je maakt een heleboel meters en werpt de vesting grachten af in stilstaand water waar de roofvissen hun territorium hebben of je gaat naar het Voornse Kanaal en wacht daar op de vis want die zwemt langs het talud i.p.v. ze dus te zoeken.
En zo vang ik dus een hengel.
Wij kiezen voor het laatste. Ben deze week een paar keer gewest een paar uurtjes in de middag en ving er weliswaar met grote tussenpozen van de aanbeten toch gemiddeld twee tot drie mooi snoekbaarzen. Allemaal dik in de zestig centimeter. Het moet dus gek lopen als ik over de gehele dag geen twee meter roofvis vang. Komt bij dat mijn conditie is als een postbode. Heel de dag lopen in een rijtje mede vissers langs de grachten dan kan je me opvegen eind van de dag.
Sander Bravenboer bedankt voor de foto’s.
Als we aankomen zitten er te vissen met dood aas. Dat is jammer want ze zitten natuurlijk op de beste stekken. We sluiten aan maar brutaal vraag ik of ik dan op het uiterste puntje mag zitten en ze hebben geen enkel bezwaar. Joey neemt aan de andere kant plaats van de luie vissers en we gaan aan de slag. FF kijken hoe hun lijnen liggen en dan kunnen we er precies tussen door gooien met de shads. Dat is als je het ter plekke kent. En dat had ik dus nooit moeten doen…. Want in de havenmonding van tien meter en een bult van zeventien meter weliswaar aan de overkant bij de dukdalven buiten die kan je onmogelijk aangooien met deze wind loopt het naar diep water en kan je natuurlijk een vis treffen die daar vandaan komt.
Sander Bravenboer bedankt voor de foto’s.
Degene die dus naast me zit te diogonalen ziet in zijn ooghoek dat hij beet heeft aan zijn dood aas hengel. Dat is Joey die met zijn aangeslagen vis door zijn lijn zwemt. Hij stekt zijn hengel tussen de stenen en rent naar zijn andere stok. En terwijl dit afspeelt in mijn og hoek zie ik zijn hengel naast me zo uit met een ruk tussen de sten uit het water in schieten. Of dat een aanbeet was, de wind, een golf of weide maar hij heeft mazzel dat ik net weer wilde in gooien en kan nog net mijn shad in zijn lijn gooien. Zo vang ik eerst een hengel vandaag maar denk dat die niet mee doet. Ergste natuurlijk voordat die uit het water is en mijn lijn afbreekt af door al dat geweld. Voordat ik weer een onderlijn er aan heb geknoopt want je verspeel eigenlijk niets op die plek. Weet namelijk inmiddels elk kuiltje, randje en mossselbank op die stek te vinden. Zo mis je dus weer een kwartier in de wedstrijd. Jawel fanatiek zijn we wel natuurlijk.
Daar is dan de eerste 1 derde van de twee meter.
Joey verspeelt een mooi vis als die dus na de aanbeet in de lijn zwemt van de dood aas visser. Dat is jammer en even later krijg ik een ferme tik maar mis ik die en verspeel ik er ook eentje die los schiet half water. Ze zijn er dus wel en we rekenen ons als rijk. Maar dan eindelijk na een uurtje vissen kan ik een aanbeet verzilveren een mooi vis die dik in de zestig meet. We doen goede zaken. Maar Joey is er zo blij mee dat hij gaat slepen met de vis in het net mede door de organisatie moet hij op het gras bij de weg worden gemeten. Ik weer terug om een bedje te halen want tegenwoordig mag die niet meer op het gras liggen. Dan terug om de registratie kaart te halen en in het net spartelen vis op de kant spuugt de vis zijn eerdere gegeten maaltijd uit met natuurlijk zijn maag. Er staan twee Marshalls om heen te springen met een telefoon en we worden gediskwalificeerd. De vis is te diep gevangen. Kan natuurlijk op het puntje van de uiterwaarden. Regels zijn natuurlijk regels maar was de vis op mijn plek gemeten en gefotografeerd zwom hij alweer zonder te spugen van de stress. Ik gooi de vis met een boog weer terug in het lel eerder uit frustratie. De vis met een plons weer terug gooien met de kop vooruit zodat die direct weer naar het diepe terug zwemt.
We gaan nog wel ff een broodje met soep eten, heerlijk.
Joey wil in ieder geval wat op de kaart zetten van deze ochtend en we gaan vroeger dan geplant richting vesting om wat te eten. We vissen in de haven waar Joey en Timo veel baarsjes vingen vorig jaar maar ik was liever op de punt gebleven. Je bent met z’n tweeën en als de ander vindt dat we moeten veranderen dan moet je dat in overweging neme. En na een uurtje kan ik het niet meer rekken we lopen richting Fortess waar we een broodje gaan krijgen. We vangen helemaal niets nog geen aanbeet en komen langs de winkel van Mario en Mirabel. Eerst maar en bak koffie en m’n onderlijn opnieuw knopen want mijn plugje en de rest zit vast onder de brug. Zo zegt Mirabel dat was kort. We begrijpen het niet maar de vis wordt niet gediskwalificeerd maar wij. Helemaal verkeert begrepen dus. Was ook duidelijk naar iedereen gemaild volgens Mirabel. En na de uitleg van Mario begrijpelijk. Dat is pijnlijk. We hadden het helemaal naar de zin en dachten mee te doen.
Joey heeft het helemaal gehad. Ik vindt het sneu voor em. Die had dat ook zo begrepen en zegt me dat hij me nooit dan daar op het puntje had laten vissen. Die begrijpt ook dat overdag met die felle zon, lekker weer natuurlijk voor ons, maar vadertje glasoog houdt daar niet van. Onze vriend de zander zit dan wat dieper en als die dan trek krijgt in een snack komt die van die dieper water tegen het talud omhoog om een lekkere versnapering halen. Ik zeg em dat de beste stekken bezet waren maar daar op het puntje in de haven is het niet veel dieper, ik heb er deze week gevist en geen enkele die zijn maag inhoud uitspuugde. Tuurlijk die vang je en maak er een foto van en dan gaat die terug. Dat duurt vijf minuten maar nu met dat gezeul met die vis is die nog gestrester en is het wachten er op dat die moet overgeven. Denk dat dat net teveel was voor onze mooie snoekbaars Moet jij eens na een flinke maaltijd een sportprestatie doen. Je moet snel meten en een foto maken. Ik kan het niet meer goed maken en hij vertrekt op zijn nieuwe scooter.
Foto
Tja ik ga nog maar ff vissen. Heb er de dag vrij voor gemaakt en ga weer naar de punt. Als ik aankomt zit er niemand. Het waait ook een beetje harder dan vanochtend en dat was ons voordeel geweest. Het is een specifieke visserij daar op die uiterwaarden. Met mooi weer kan iedereen daar een visje vangen maar als het tegen zit met verkeerde wind of regen dan is het een stukje moeilijker om er aanbeet überhaupt te voelen laat staan aan te tikken. Er komen nog twee Duitsers aan die toen we vertrokken en gelijk m’n plekkie in namen twee mooie snoekbaarzen vingen. Ze doen niet mee met de wedstrijd en daar vergiste een Marshal zich ook al in vanochtend. Leuk die floot ze terug dat ze niet mochten vissen bij de vuurtoren. Maar hij moest om fietsen en toen hij aan de overkant was met een rode biet deden ze helemaal niet mee. Dat zijn de leuke anekdotes die nog jaren mee gaan. Ik ken die Marshall en dat is een prima peer. Aan die twee meter vis zouden we dus wel gekomen zijn. Was dus een goede keuze geweest om mee te doen aan de prijzentafel. Zo nu en dan komen er wel die aan de wedstrijd mee doen maar allemaal met verkeerd materiaal. Met Bfr. 7 met een loodje van tien gram en een dropshot stokje red je het hier niet. Ze vertrekken weer allemaal. Wat me wel opvalt ik heb heel de middag dat ik er zat geen Marshall gezien. Terwijl ze vanochtend met z’n tweeën aanwezig waren. Jammer is dat dan. Wel een deelnemer die naast me een snoekbaars vangt, hem wel direct opmeet, een foto maakt en terug gooit. Zie dat hij boven blijft drijven en even later voorbij drijft. Zal ik dat melden maar dat voelt ook niet lekker. Ben je zo’n NSB-er en denken ze je eigen straatje schoon te schrobben. Hoor van Chris dat die goosert nog in de prijzen viel ook. Mazzelaar dus. Heb eigenlijk geen zin meer terwijl ik het met dit weer droog en veel te harde wind het naar de zin heb op dit water. Extreme Fishing. En daar gokten we ook op want voor de eerste keer mee doen met deze visserij met honderd man op zo’n klein parcours is niet mijn ding. Je zit elkaar alleen maar in de weg en elk stukje in de vesting wordt zeven keer uitgegooid. Dus op die extreem moeilijke plek waren we denk ik goeden ogen aan het gooien waren. Maar mocht niet zo wezen en zit dus al vroeg aan de Ballantinnes…
