Een paar weken geleden belt Arno Borsboom me op of ik zin heb om mee te vissen in een karperput the Rijckevoort vlakbij Boxmeer op 27 augustus a.s. (’15). Graag natuurlijk want dat heb ik nog nooit gedaan, op betaalwater vissen op een uitzondering na dan. Een keertje oefenen voor Denemarken in alweer zeven jaar geleden.

Toen samen met Waldi na een paar werplessen in de tuin daarna naar het water om niet helemaal voor de kat z’n achterste te staan daar aan het water in Denemarken. Ik had toen nog nooit een vliegenlat in m’n handen gehad en hopla weer een nieuwe virus erbij.

Eerst maar eens naar m’n vertrouwde hengelsportwinkel de Catfish in Hellevoetsluis, naar Mario voor informatie wat ik allemaal nodig heb. Eigenlijk heb je alles al zegt hij behalve een Waggler dobber en weerloze haakjes met elastiek. Beter nog verteld hij; jij heb nog de oude pakken voer daar zit de vismeel nog door het voer heen en zijn de pellets er niet doorheen gehaald zoals ze nu doen. Commercie dus ze doen het goed en dan wordt er gekeken hoe ze het goedkoper kunnen produceren. Je ziet het ook als je een pellet doorbreekt. Ze zijn niet meer door en door groen. Dus op naar huis en de oude emmers open maken of dat alles goed is gebleven want zuinige Harry (als ik het weg doet dan is er echt niets meer mee te doen Indisch bloed zullen we maar zeggen)  bewaart alles. En waarachtig zelfs het gemalen brood dat wat ik kreeg van Ria van de keuken toen ik nog bij Elsevier werkte minstens dertig jaar geleden was prima in orde. Dat droogde ik in dozen op de verwarming buizen die door de kelder liepen in m’n flat en op de zaak in de postkamer. Daarna, als het knoertens hard was geworden door de gehaktmolen van m’n moeder op het balkon. Daar was ik dan een hele zaterdag mee bezig de mussen waren hartstikke blij maar een uitstekend basisvoer om mee te vissen. Ik viste in rivieren rondom Dordt dus soms wat zwaarder en vaster maken met havermout voor daar waar het stroomde als een jekko en dan wat lichter met brinta daar waar het minder stroomde. Ging natuurlijk nog meer in als polenta, mais, vanilie, zout naar gelang het jaargetijde. BrasemFreek was de bijnaam want ik ving altijd wel enkele platten. Voorral toen ik door had dat m’n buurmann (Peter) bij een overslag bedrijf werkte en zo af en toe een baaltje mais, geplette of hele, tarwe, bonen, kapucijners, erwten en weet ik niet allemaal meenam en ik dat kookte in de zoetigheid en ermee voerde en viste. Was waarschijnlijk de eerste die met pellets viste maar dat kwam eerder door geldgebrek dan kennis om een pakje Justus te kopen. Daar op de rivieren Kil, Nieuwe Merwede, Oude Maas etc. daar gebruikte je wel wat aan voer. Zo’n grote emmer waar witkalk in had gezeten was toch wel dik driekwart vol. Want kwam er een duwbak voorbij dan kon je zien waar en op welke steen je steeds vast liep. Het water werd drie, vier meter weg getrokken om daarna weer terug te komen met een dikke golf en kon je weer opnieuw je voerplek opbouwen. Had natuurlijk als vrijgezel geen stuiver om aan de kont te krabbelen en als ik dan een paaskip-, vlees- of bout- bon won was die voor Ria. Want met dat brood dat redde m’n zaterdag ochtenden. Maar we dwalen af geloof ik….

Ik hoef na inspectie dus alleen maar pellets te kopen van 6mm, een waggler dobber met een voerkorf onder aan z’n kont en weerloze haakjes met elastiekje waar dan zo’n korreltje de pellet in moet. Thuis uit de oude doos zijn de korrels te klein, namelijk 3mm en dat is niet de goede snelheid van afzinken in die karperput hoor ik van mijn “informatiebron” die weer zijn contacten heeft door het hele land der wedstrijdvissers… Ik ga met een Match hengel vissen dan komt die ook eens uit de kast. Van deze visserij is nog niets van terecht gekomen terwijl ik daar een kleine tien jaar geleden als weer fanatiek witvisser met de HSV het Voornse Kanaal mee wilde beginnen. Daar is dat ook bij gebleven ook want in die periode is de snoekbaars koorts aangeslagen in huize WarungFreek. Ik kocht een Lindertje en was meteen verknocht aan deze roofvisserij. Recht van boven vissen met relatief licht materiaal. Er aren immers toch geen obstakels. Heb er wel een paar keer mee gevist op de Harder en wimdes in de Botlek, het Hartelkanaal, Nieuwe Waterweg of de haven van Zierikzee met grote winde als bijvangsten. Daar is die Matchehengel meerdere keren al eens flink rond gegaan tot in het handvat maar dat zijn andere BassBuster Avonturen.

Op het molentje zit 20/100 nylon van tien jaar oud en dat komt goed uit. Op al mijn molens zit gevlochten lijn en daar mag je op dat karperputje niet mee vissen. Maar heb nog wel wat reserve spoelen, voor de zekerheid maar wat bijbehorende molentjes voor als de lijn te dun of de kwaliteit ervan niet meer deugt. Er gaat een heavy feederhengel mee voor als deze 10-30 grammer te licht mocht wezen voor die karpertjes of om met korven te vissen. Natuurlijk ook de method methode wordt niet vergeten. Het zelf haaksysteem en dat is nodig met nylon lijn want voordat de registratie te zien is op de top is de vis al een meter weg gezwommen met het aas. Je heb 10 cm rek op een meter en als ze het voorzichtig doen dan zie je niets om taan te slaan en de haak te zetten. Perfect dus voor de pellets visserij lijkt me, zijn we nog wat vergeten, en zo zit de achterbak in no-time vol. Ik heb deze visserij nog nooit gedaan en weet echt niet wat ik er van moet verwachten. Er wordt slecht weer verwacht harde wind en veel regen dus zullen die karperjes wel gaan azen in de bovenlagen van het water. Vandaar neem ik ook al die feeder spullen mee om op de grond te kunnen vissen. De vaste stok laat ik thuis.

Ik anderhalf uur eerder wakker dan de wekker en kan niet meer de slaap hervatten dus sta ik na een klein half uurtje maar op want al ik dan in slaap val ben ik gebroken als ik over een uurtje de wekker hoor. Ben dus toch al met dat vissen bezig en ik moet zeggen dat ik er reuze zin ik heb. Al een paar dagen eigenlijk ben ik er mee bezig en heb me een beetje voorbereid met you tube filmpies en het lijkt me een fantastische visserij met dat Waggler systeem. Het is in Engeland helemaal hot maar daar hebben ze heel heeeel veel van die karperputjes, van die betaalvijvers zoals we ze hier gekscherend noemen. Nee met ons vergunning stelsel zoals het in Nederland is geregeld daar kunnen de andere landen niet aan tippen. Voor €30,- waar onderzoek, onderhoud, viskweek en uitzet van wordt betaald kan je overal vissen omdat iedereen, eigenaren, visverenigingen zijn water heeft ingebracht. In het buitenland kan je zomaar op een enkele kilometer 3x moeten betalen per dag omdat je door iemands water heen banjert.

Met micro bagging waggler montage zit het lood wat de dobber moet dragen onder aan de dobber geschroefd met een voerkorf. Weer een nieuwe methode gebased op het Matchvissen en gelanceerd vanuit Engeland. Ik heb niet met voer erin gevist. Ik gooide wat verder in dan waar ik pellets de Swim Stim Baits korrels strooi met de katten pult om dan direct met de top onder water snel een paar slagen in te draaien. Anders kreeg de wind er te veel vat op de drijvende lijn en dreef de dobber van m’n voerplek af en die bleef nu mooi staan omdat de lijn onder water lag. Mooi ook denk ik want dat gewicht van het water hielp de dobber mooi met de haak “zetten”. Als ik er dan ook nog voer in de dobber doe dan wordt m’n voerplek wel heel groot om voedselnijt te creëren. Als ze nu als gekken allemaal azen geeft dat niet maar als op een dag als vandaag als ze het niet al te best doen is dat belangrijk denk ik. Een zo klein mogelijke hot spot houden.

Joop is precies op tijd en om kwart voor zes nemen hij nog een bak koffie samen met Henny. De auto is zo ingeladen en na de auto afgetankt te hebben speren we richting R’dam, Gorichem, Tiel, Boxmeer waar we even moeten zoeken in  Rijckevoort naar “de Sprong” omdat we geen Tom Tom hebben in het autootje van Henny. Tjeetje wat rijdt dat karretje goedkoop voor €36,- heen en weer en toch het grootste gedeelte rond ±140km gereden gelukkig zonder file. Als we dan na een twee uurtjes sturen incl. zoeken aankomen komt net iedereen van de koffie vandaan en gaan naar de vis steigers toe. Thuis toch al een paar bakkies pleur op omdat ik zo vroeg op was dus wij gaan ook ons plekkie zoeken.

Iedereen gaat gelijk naar de rechterzijde van de vijver en als Kees in het verste puntje gaat zitten vanuit de cafetaria helemaal achterin wat ons ook wel wat leek gaan wij op de kop zitten met de wind half in de rug. Ik zet de auto zo neer dat die het meeste opvangt zo zitten we zo goed als windvrij. Kan ik zodadelijk de plu aan de dakrailing vastzetten want ze geven nog wel wat nattigheid en een bekkie wind op. De steiger is groot zat en Joop heeft geen plu bij hem. Die wilde in z’n regenpak gaan zitten als dat nodig mocht zijn. Ik zeg tegen hem dat we net zo goed samen op een steiger kunnen gaan zitten want die zijn groot genoeg. Is wel zo gezellig en we zitten in deze hoek toch alleen. We zijn hier voor de gezelligheid en doen het voor de eerste keer zo op een karperputje vissen terwijl de rest dit al eens heeft gedaan. Toch zie ik dat de meesten met de vaste stok gaan vissen met daarnaast een werphengel met waggler systeem of een korf erbij. Naast ons zijn alle steigers leeg. Links vijftig meter verder zit Kees en op de hele rechterkant zit één Duitser vlak bij het frietkot. Prima plan vindt ook Joop. Hij heeft dan de gehele rechterzijde tot z’n beschikking en ik de linkerkant.

We moeten alles nog monteren maar liggen toch één van de als eerste met onze systemen te water en hebben een mooi uitzicht over de gehele vijver. Kunnen we mooi de boel een beetje afkijken hoe het met onze mede kompanen het er af gaan brengen. En na een klein uurtje klunzen en proberen vang ik dan de eerste vis. Wat is dat gaaf vissen met zo’n dobber. Hij was al een paar keer weg geweest maar weer net zo snel aan het oppervlak terug. Waarschijnlijk lijnzwemmers dacht ik want ben begonnen op zo’n dikke drie meter water. Het is er zeven meter diep waar we zitten en wil net de dobber gaan verzetten als hij wegduikt en de lijn direct zo strak staat als een pianosnaar. Een leuke vis van rond de veertig cm kan geschept worden en dat is wel makkelijk als je met z’n tweeën zit. We scheppen telkens elkaars vissen. Joop is niet veel later aan de beurt en de nul is er ook bij hem af na een uurtje vissen.

Als ik dan de dobber verschuif naar een metertje of twee krijg ik er een betere vis op en dan is de match hengel wat te licht want van de vis sturen komt weinig terecht. Die sprint gelijk naar het midden van de vijver. Als m’n tien jaar oude 20/100 lijntje dat maar houdt. Het is geen wedstrijd dus ik heb alle tijd om de vis uit te drillen maar de 10-30grams stok van 3.90 meter is niet de ideale stok hiervoor. Zeker als je de vis wilt scheppen en het landings netje van Joop eigenlijk een veel te korte steel heeft is het tobben met de 3.90m lengte van de hengel. Gelukkig zitten we relax naast elkaar en als de vis het opgeeft kan Joop hem rustig scheppen. De tweede Cyprinus carpio is een mooi spiegel een rijen karper dik door de 50 centimeter heen.

Dan is ook Joop weer aan de beurt en het gaat mooi om en om. De karpertjes zijn super in vorm en eigenlijk zonder beschadigingen. We zien wel steeds een aalscholver in de rechter hoek opduiken en sommige vissen rond de vijventwintig, dertig cm zijn beschadigt. Ik denk dat hij met z’n vriendjes de boosdoener daarvan is.

Als de rakkers na de dril het net zien dan speren ze weer door de slip heen naar het diepe en dat doen ze vele keren. Je hebt er een leuke sport aan zeker op dit lichte materiaal. De Matchhengel moet zich tot het uiterste weren en gaat hoepeltje rond om de runs op te vangen. Heerlijk vissen is het zo. Wat ik wel kwijt moet is dat we voor ons op een meter of dertig een hele dikke karper een rondje zagen zwemmen op het water op zijn staart als een dolfijn. Wat een fantastisch gezicht was dat. Hij was zeker een vijf seconden boven water en maakte een rondje met een diameter van zo’n vijf meter. Nog nooit gezien. Natuurlijk sprongen ze vaker om ons heen vanmorgen in de vijver en soms geheel los van het water maar dit. Het staat nog op m’n netvlies en zie het zo weer gebeuren in gedachte..

De wind is inmiddels opgestoken en het begint te regenenen en dat doet de vangsten achteruitlopen. Om twaalf uur gaat de fluit en worden we verwacht in het “restaurant” om een broodje te eten. Daar lopen ik langs de enige visser aan deze kant van de vijver die vlak langs het riet zit te vissen met de vaste stok. Dan heb je ook sport als je zo’n karpertje haakt. Het elastiek loopt meters uit de top van de hengel om de runs op te vangen. Een wereld uitvinding is dat toch gebleken.

In de cafetaria is iedereen aangeschoven. V.l.n.r. op de foto  Kees Westdorp, Kees Nachtegaal, Mike Piepenbroek, Ronald van Leeuwen, Arno Borsboom, Wesley Borsboom, Piet Kalshoven en Joop Flohil. Als we aanschuiven maak ik de opmerking dat de mannen wel lef hebben. Die hebben allemaal de paraplu nog uit staan. Die zit vast aan de zitplateau met daaraan weer de hengelsteunen etc. Als je weet wat zo’n setje kost. Nu werden er toch wel een paar zenuwachtig hahaha. Het is allemaal prima verzorgt. Een broodje worst, beenham of hamburger wordt er geserveerd met de gulle Brabantse gezelligheid. Over en weer horen we de verhalen aan hoe iedereen ze hebben gevangen. Vaak ook dicht aan de kant en met de vaste stok.  De meesten zitten rond de zes vissen en die hebben wij ook op onze steiger. Alleen wel met z’n tweeën moeten we de vangsten dan optellen. We moeten toch wat beter ons best gaan doen in de tweede helft. Na een klein uurtje gaan weer verder na de babbel en snabbel maar het weer is knap verandert. Het is inmiddels opgehouden met zachtjes regenen…

En dat gebeurt dan ook want we pakken al snel weer een visje. Ze zijn sneller weer op de voerplek dan vanmorgen en dat is toch raar. Je zou zeggen dat die karpertjes het ‘s morgens vroeg beter azen. Maar het is nog niet wild vergeleken met al die wilde verhalen die we vooraf hebben moeten aanhoren. Die aantallen vissen die genoemd werden was ook van de gekke maar ze zijn er dan toch gelukkig en zo af en toe duikt onze dobber weg om vaak direkt weer boven te komen. Maar dan als na een uurtje iemand langs komt om de vergunning na te zien gaat de boel drastisch veranderen. De mevrouw in de Cantina wist niet dat wij ook bij de vader en zoon dag groep hoorde. Raar want we hebben wel mee gegeten. Afijn na verteld te hebben wie wij zijn steekt hij van wal en verteld dat hij vorige week kampioen is geworden van de club in deze karperput. Hij vist hier namelijk dagelijks. Dat kampioensplekkie daar zit vandaag Arno met zijn zoon te vissen. Maar hij wil het geheim wel vertellen van dit water. Allereerst zitten we te diep te vissen. Ook met dit donkere weer moet je ze op zo’n vijftig centimeter water zoeken. Raar denken wij want die vissen zwemmen half water of dieper dus als je ze naar boven lokt komen ze toch eerder je aas tegen zou je vermoeden maar niets van dat is waar. En heel heeel belangrijk om de minuut wat pellets bijschieten. De frequentie voeren moeten we meer dan verdubbelen. Blijven schieten en dat gaan we dus ook doen. Ik kreeg al meer beet door er wat vis olie gekregen van Rob door de pellets te roeren. Die maakt die zelf door haring afval van een bevriende haringkar elke week in een grote ton te gooien en eind van het jaar schept hij er dan de bovenste laag van af. Vraag me niet wat hij met de rest doet… Nou ik kan je vertellen dat we ze nu aan het azen krijgen op ons stekkie.

Het is een uurtje of twee een gekkenhuis op steiger nummer achttien. Joop komt bij mij op mijn voerplek erbij liggen. De dobbers staan een half tot een metertje uit elkaar. We schieten continue een paar pellets die zijn gerold in een paar druppels van die visolie door te schudden met de voeremmer. Tussen die twee grote rode doppen zo’n tien meter uit de flonder ploffen nu continue een paar 3, 4, 5 pellets. Die rode stippen blijven maar kort drijven. Soms komen ze helemaal niet boven en staat de lijn gelijk strak na landen in het water. Als Joop een vis uit het net weer terug doet in het water hem weer laat zwemmen moet hij gelijk de mijne weer landen. Dan het net komt niet uit het water en dat gebeurt meerdere keren. Nog nooit heb ik dit meegemaakt. Soms verdwijnen de dobbers alle twee tegelijkertijd. Dan altijd hebben we beide hetzelfde formaat vissen en soort. De jaarklassen zitten dus wel bij elkaar. Als we dan alle twee moeten onthaken en we gooien weer in dan moet je ze echt weer lokken en duurt het eventjes tot de volgende aanbeet. Maar hebben we de tijd tijdens de dril om de voerplek levendig te houden dan is het gelijk weer raak na de inworp. Het is genieten en continue staat er minstens eentje te drillen. Van foto’s maken is geen sprake meer. Gewoon geen tijd hebben we ervoor in de stromende regen want het is elkaar helpen scheppen, pellets schieten, onthaken, pellets schieten, ingooien en de vis van je buurman helpen landen. En sterk zijn die visjes, wat een sport heb je er aan. Ze blijven knokken, zeker als ze het landingsnet zien. Het beste is die zo diep mogelijk in het water te steken en als de vis er boven zit omhoog te trekken zodat hij die niet ziet.

Gelukkig hebben we de paraplu want af en toe gaat het goed tekeer boven ons maar de auto houd ons uit de wind en de plu zit daar aan vast gebonden. Ik wilde een foto maken maar stak net iets te veer m’n nek uit en kreeg een straal water in m’n boord. Daar moest Joop wel om lachen het water stroomt zo nu en dan van de plu maar we malen er niet om. Er onder zitten we droog. Wat een vangsten daar af en toe in de stortregen. Maar plotseling na drieën is het afgelopen. We krijgen ze niet meer aan het azen op een enkel na. Dat schransen, die vreterij, die voedselnijt lukt niet meer. Maar in die korte tijd zit ik toch aan de vierentwintig stuks en Joop heeft er negentien gevangen. Als we dan horen dat Kees er dertien heeft kunnen scheppen en de rest rond de helft daarvan zit hebben we het nog zo slecht niet gedaan voor de eerste keer. Er zijn er een paar die zelfs geen beet meer hebben gezien in de middag sessie. Wat een gouden tip was dat van die club Kampioen om op een halve meter te gaan vissen en continue te voeren met die pellets om ze tot azen te krijgen.

We hebben afgesproken om om vier uur weer ingepakt in de cafetaria te zijn voor een versnapering en onder alle verhalen is het beregezellig. Daarna om een uurtje vijf in colonne naar de Turk om wat te gaan eten. Ik ben blij achter Mike aan te rijden na een rotonde want de groep achter Arno krijgt nog heel Boxmeer te zien. Wij zitten dus al aan de derde versnapering als de rest er ook is en we de menukaart door kunnen nemen.

Mike had ons al gewaarschuwd en hij nam patat erbij i.p.v. gebakken aardappels. Wat een borden en ik ben wel gewend om wat te eten. Maar moest toch vandaag m’n meerdere erkennen in m’n tafelgenoten. Ik was de laatste die z’n bordje leeg had.

Want na een dag vissen lust je wel wat maar hoe snel die bordjes leeg waren aan de overkant, ongelofelijk.

Ik heb een ongelofelijke gezellige dag gehad met die Buckaroo’s. Arno bedankt voor de uitnodiging om mee te gaan. Het was fantastisch en Joop. Die was afgemarcheerd en nam na twee biertjes de benen. Ik… na één Ballantines lag ik eerder plat dan Joop z’n spulletjes thuis had uitgeladen. En die woont een straat verder….

Reactie’s

Hoi Freek;

Onderwerp:   Antw.: Fwd:

                 Van:     djallo

       Datum: 28 augustus 2015 11:59:33 GMT+02:00

                 Aan:     Freek Oosterhuis <freek@fotograficartdesign.nl>

Was leuk he

Gr

Arno

–

Onderwerp:   visdag

                 Van:     Teun Brenkman

       Datum: 1 september 2015 19:19:42 GMT+02:00

                 Aan:     info@bassbuster.nl

Hoi Freek, je verhaaltje gelezen heel mooi dat doe ik steeds met veel interesse bedankt. Teun Brenkman

–

Onderwerp:    Micro waggler

                 Van:     delta1558

       Datum: 1 september 2015 19:30:22 GMT+02:00

                 Aan:     info@bassbuster.nl

Hej Freek,

weer een goed gelukt verslag vriend!

Kan ik begin volgende week even wat info van je krijgen over waggler vissen?

Groet Rob

–

Natuurlijk Rob, het is fantastisch vissen ermee. Wil het ook gaan gebruiken op de harder en winde om zo de meeuwen te ontlopen

–

Onderwerp:   RE: Vissen in de karperput de sprong

                 Van:     waldi van leeuwen

       Datum: 2 september 2015 08:06:48 GMT+02:00

                 Aan:     Fotoboot Bassbuster <fotoboot@bassbuster.nl>, info@bassbuster.nl

Hoi Freek,

mooi verhaal weer, je bent het nog niet verleerd (dat vissen) 

Groetjes,

Waldi

–