Bassbuster – Pagina 18

Bait v:s Shad

22 december 2016/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

The Battle Aasvis tegen een shadje op 22 december 2016 met Ulf speelt zich af in een heel klein wereldje. Het is heel de dag mistig maar gelukkig geen nattigheid van boven en met Bfr3 en 5graden is het goed uit te houden op het water. Het water is iets warmer net geen 6 graden Celsius.We beginnen met de wind uit het ZW maar zal gedurende dag draaien naar West

Als woensdag Ulf Stürmer binnen komt wandelen gaat het natuurlijk over vissen. Hij is zeer succesvol met dood aas aan een FireBall op het Haringvliet. Ik vertel hem hoe we dat vroeger deden met een zijlijntje, een drieweg wartel en daar onder en loodje geleerd van m’n vismaatje Joop Flohil toen nog in vanuit de Linder. We vergelijken de technieken van nu met de dropshot methode van tegenwoordig en de bevindingen worden uitgewisseld. In Duitsland introduceren ze nu de oude methode van mij met een nieuw jasje en zo komen we er op dat de oude technieken ge herintroduceert worden met een nieuw tintje. Als ik zeg dat ik gemiddeld meer ving met een shadje dan Joop met zijn toen en dat kon nog gewoon nog levende visje aan het drieweg systeem heb ik wat aangewakkerd bij Ulf. De wedstrijdvisser komt naar boven. Hij vist vele wedstrijden door het jaar heen overal te wereld en hij roept dat dat vraagt om een “competition”. Voel me gelijk uitgedaagd en zeg dat is goed. Morgen is een mooie dag ervoor.

*Ben er nog niet zo zeker van met deze ervaren crack.*

Het is best wel eens lekker om aan te komen en de boot ligt klaar voor gebruik. Hij logeert zoals gebruikelijk in Citta Romana en de boot ligt voor de deur. Omkleden en bijpraten duurt best nog wel even zoals gebruikelijk met vissers onder elkaar of zal dat aan de BassBuster liggen. Vooral geen stress want dat is nadelig bij het verticalen. Daar zal Ulf vanmiddag ook achter komen. Wil je eerst nog koffie binnen maar we kunnen ook gelijk gaan en dat aan board drinken. M’n neus steek ik omhoog en ik ruik overdreven. Ik ruik stekels en heb vis drang zeg ik en een goed verstaander heeft een enkel gebaar genoeg. We gaan. Het dekzeil is er al af en de stekker voor stroom los en we kunnen van wal.

*Ulf kan de eerste mooie vis registreren.*

Het zit flink dicht qua mist maar het water ligt er prima bij. We scheren gelijk naar de overkant en we zijn helemaal alleen op de grote plas we zien wel niet maar horen ook niets van andere boten. Ik kan niet wachten om te beginnen en ben overgeconcentreerd. Mij moet je niet uit dagen dan lijkt er niets aan de hand maar ben ik als een bij gestoken achter m’n grimas.

Op de stek wemelt het van de vis langs het talud en ik loop al een aanbeet of vier achter als Ulf de eerste vis wel kan haken maar halverwege lost hij em en dat is goed op de fishfinder te zien. Ik ken gelijk weer een aantal Duitse termen erbij. En eigenlijk blijft dit zo en gaat het een zware dag voor me worden. Ulf slaat geregeld een gat in de lucht of heeft em er eventjes aan en ik zit nog te wachten op de eerste aanbeet. Gaat me toch niet gebeuren dat ik helemaal wordt weg gevist door die Duitse kampioen.

*Eindelijk na een dik uur alles uit de kast te hebben gehaald.*

Het is onbegrijpelijk dat hij er zoveel mist en ik gebruik al m’n kleuren om het leven aan de andere kant te interesseren te activeren mij ook eens te verrassen. Neem deze eens een groene krijg ik te horen aan de andere kant van de boot. De shad is beduidend groter dan waar ik tot nu toe mee heb gevist en even later kan ik ook aanslaan op een dikke beuk. De eerste is binnen voor mij dan en terwijl Ulf zeker acht aanbeten voor loopt is bij mij de eerste gelijk prijs. Ben er best een beetje blij mee…

Zo komen we onze tijd dus wel door. Ulf met mis slaan en het voelen dat zijn aas wel wordt aangetikt en ik met wisselen van shadjes. De vis is er wel want het scherm staat er vol mee maar op de één of andere manier moeten ze onze aas aanbieding niet. Het interesseert ze niets. Nu moet ik zeggen dat de stroom er ook niet echt al is. Dan maar aan de koffie en een beetje boot heeft een espresso machine aan board….

Als we dan zitten te klessebessen zie ik beweging op de Lowrance. Dat is zeker jouw fire ball vraag ik die net gegrepen is. Nee zeg ulf die hangt boven water en dan zie we net niet Live een aanbeet zonder kromme hengel. De vis zit hoog maar jaagt dus wel op de bodem.

*Ik mag met de tweede vis van de dag op de foto.*

De rest van de ochtend ziet er hetzelfde uit. Ulf die zo af en toe een dreun krijgt, maar vaker een zachte aanbeet, meer knibbelen en ik die alleen maar zit te wisselen overwegent kleine shadjes. Ik heb daar m’n geloof in voor vandaag. En we houden ons daar beiden aan. Het leuke is dat als ik met em een discussie opstart en hij is afgeleid er een verschrikkelijke niet te missen knal op krijgt. Ik zie zelfs hoe de hengel de tik moet verwerken maar dan issie natuurlijk niet geconcentreerd bezig en veel te laat met slaan. Gebeurt zelfs een keer dat de gehele vis er af is. Ik moet dan hard lachen maar m’n Oosterbuur kan dat niet. Zeker als ik dan net voor de middag m’n tweede vis kan noteren. Laten we zeggen dat hij niet amused is. Zoveel missers en losse moeten incasseren dik in de tientallen en ik die drie aanbeten kreeg waarvan ik er twee kan noteren. De BassBuster is in z’n nopjes en natuurlijk niets laten merken…..

De vis is er, we laten ons zakken op de wind naar dieper water en dan varen we zachtjes op de elektro motor naar de tien meter lijn. Maar we krijgen ze niet actief aan het azen.

*Maar dan ze zijn niet groot pak ik toch een paar snoekbaarsjes.*

En als het dan lichtjes gaat stromen pak ik een paar glasogen ze zijn niet groot maar in deze battle van vandaag ben ik er reuze blij mee. Terwijl Ulf gaten in de lucht blijf slaan het is ongelooflijk maar hij heeft minstens 4x zoveel aanbeten als ik te incasseren. En dat terwijl de shad soms volledig is genomen krijg hij alleen maar tikkies en zachte aanbeten amper om op te slaan.

*Er wordt dus wel gesnuffeld aan de dode vis.*

En vanuit achter in de boot krijg ik steeds meer woorden te leren in het Duits want het is natuurlijk ook om gek van te worden. Heel de week vist hij de graten van het dak en juist vandaag werkt zijn methode niet. Maar ik moet toegeven hij blijft bij zijn systeem. Daar gelooft hij heilig in. Ik heb deze strijd al vele malen gevist met m’n maatje Joop Flohil. Hij met visjes en ik met shadjes en de test glansrijk doorstaan. Mijn vissen waren door de bank genomen groter en meer aanbeten. Maar enkele dagen in het jaar won Joop het in de boot qua aantallen.

Dan na vijf uur vissen wordt er niet meer gesnuffeld aan de bait maar volop genomen.

Het was taai voor de Duitse Kampioen maar eindelijk heeft hij dan ook succes en kan een mooie Zander op de foto zetten.

*En tien minuten later volgt de tweede glasoog aan de fireball.*

En tien minuten later kan Ulf weer scheppen en nu zit ik al een dik uur te wisselen en te wachten op de eerste aanbeet op deze stek. Dat gaat in een rap tempo daar achter in de boot. Als ik de missers dan gaat meetellen van Ulf gaat ik een zware middag tegemoet.

*We…. hebben nog even een heerlijke middag.*

Maar het loopt iets anders dan verwacht met de kleur shad waar ik mee ben begonnen begint het te lopen. Terwijl Ulf gaten in de lucht blijft slaan is bij mij bijna alles raak. Denk dat ik misschien vijf missers heb gehad over de gehele dag maar Ulf minstens het tienvoudige. Ze pakten het dat kan je zien aan de afdrukken op de visjes maar spuugden hem sneller uit dan Ulf aan kan slaan.En dan moet je heel snel zijn bij de Duitse Kampioen

*Heerlijk weer zo’n dreun of tik van een aanbeet en een kromme Godtfather.*

Eind van de dag klaart het heel eventjes op en een klein half uur zien we wat meer om ons heen. Op de vangsten maakt dat niets uit het blijft taaie visserij vandaag omdat we weten dat er plenty onder de boot liggen ons uit te lachen.

Als we naar huis varen zien we overal zoveel vis dat je gaat denken wat hebben we verkeerd gedaan maar als we horen bij Oudenhoorn waar we de eerste boot van de dag zien dan hebben die vijf snoekbaarsjes gevangen met z’n tweeën over de gehele dag rond Middelharnis, den Bommel richting Oudenhoorn dus zo slecht doen we het dan niet vandaag. Terwijl ik de grootste snoekbaars van de dag staat te drillen komen ze vragen hoe het bij ons was en lachend zeg ik dat het wel ging vandaag. Ze moeten er ook om lachen ja zeggen ze je kan moeilijk zeggen dat het niets was als je zo’n mooie vis staat te drillen. Snoekbaars vissers zeggen eigenlijk altijd tegen elkaar dat het wel ging of ze nu blanken of de pannen van het dak staan te vangen.

Als dan terug gaan naar Citta Romana, we varen rustig naar huis en dat is maar goed ook want ik mis maar net een boei is het donker en knap mistig geworden. Je ziet 10, 15 meter om de boot heen en we besluiten langs de zeedijk te trollen. Wat een wolken vis is er overal tegen het talud aan maar we kunnen niets trickeren tot een aanbeet. Als we er een speciale borrel op nemen een drankje uit Essen Caribieshe Rum likeur met sinaasappel, kokosnoot “Romy Orange” en rode wijn van Landgoed Groot Constatia uit Zuid Afrika waar hij dit jaar ook heeft gevist face boeken we met Henny wat waar we gaan eten. De kamera vindt dat niet fijn van de kou naar binnen en de foto’s zijn binnen net zo mistig als het nu buiten is. Krijg ook nog een presentje. een speciale whisky genaamd “Adelphi” Local Old Mature Private Stock uit Glascow.

De Adelphi Distillery is opgericht in 1826 en was één van de modernste van haar tijd, waar zowel malt als graanwhisky werd geproduceerd. In 1907 kwam echter een einde aan de productie.

In 1993 was het achterkleinzoon James Walker die de naam Adelphi Distillery nieuw leven inblies. Nu echter als onafhankelijke bottelaar. Kwaliteit was veel belangrijker dan kwantiteit, en zo selecteerde Jamie samen met Charles MacLean alleen de beste vaten die ze konden vinden.

In 2004 hebben twee bevriende buurmannen, Kieth Falconer en Donald Houston, het bedrijf overgenomen. Kieth en Donald, en met hen Alex Bruce en natuurlijk Charles MacLean, staan nog steeds voor de hoogste kwaliteit en willen alleen de absolute topwhisky’s bottelen met hun label erop.

Kenmerkend voor de Adelphi bottelingen is een bijdrage van de vaten aan de whisky. De rijping moet echt iets hebben toegevoegd aan de smaak en het karakter van de whisky. Alleen de allerbeste vaten worden geselecteerd en er wordt absoluut geen concessie gedaan aan de kwaliteit. Dit maakt een Adelphi botteling vaak wat duurder. Natuurlijk gaat het hier om single cask single malt whisky’s die bij het bottelen niet worden gekleurd, verdund of gefilterd. Het beste uit het vat komt in het glas.

Bron; Internet

Ik vond een heerlijke dag en fantastisch in deze Lund te hebben mogen vissen. Dat gaan we nog eens over doen. Deze dagen voor de Kerst komt daar weinig van. Heb kerstavond nog een foto opdracht, eerste kerstdag een BBQ en tweede is Henny jarig jaja, een zwaar week-end dus. Ulf z’n meissie en zoonlief komt morgen de kerst in Holland doorbrengen en maandag issie weer naar z’n heimat. Maar half januari is hij weer in Holland en dat we weer het ruime sop samen kiezen dat staat al vast….

Reactie’s

Hoi Freek,

Facebook

Ed Verweij heeft gereageerd op je foto.

Ed Verweij

24 december om 14:52

Wat zat daar aan Freek! Het anker zeker?? :-)

–

Facebook

Christian Wieneke heeft gereageerd op je foto.

Christian Wieneke

24 december om 16:39

Nice mate ;-)

–

Facebook

Ed van Neutegem heeft gereageerd op je foto.

Ed van Neutegem

24 december om 17:06

mooie reportage freek

–

Facebook

Wim Arkenbout heeft gereageerd op je foto.

Wim Arkenbout

24 december om 20:56

Zit je alweer vast ?????

–

Snoeken tijd

15 december 2016/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Leo belt me donderdagmiddag 15 december 2016 om drie uur op. Hij heeft de nacht gehad en meestal is hij dan om een uur of één weer het heertje. We zouden om rond drieën het ruime sop kiezen maar hij lag zo lekker te snurken dat Monica hem heeft laten liggen. En gelijk heeft ze. Wilde je nog gaan kreeg ik te horen en het antwoordt kende hij eigenlijk al.

Vanmorgen vroeg was het vies weer toen hij thuis kwam dus hij dacht dat wordt niets vanmiddag. We wilden die dikke snoeken wat anders voorschotelen als gistermiddag. Toen waren ze ons de baas maar vandaag hebben we er op gerekend. We komen met zwaar geschut en nu eens zien of we ze nu van de bodem getrokken krijgen. Het weer was vanmiddag opgeknapt dus dacht Leo ik zal maar eens bellen. Natuurlijk was het antwoord. Alles staat klaar totdat MacGuyver is uitgeslapen is het antwoord. Want op z’n werk heeft hij alle zintuigen 100% nodig met dat natte vieze koude weer en containers verplaatsen. Alles is koud, nat en spekglad. Linke soep als je niet helemaal wakker bent.

Het is vandaag heel ander weer. Bewolkt weer met Bfr4 dus een jas kon je vandaag wel gebruiken. En terwijl we er in gaan breekt het zonnetje een beetje door. We zien het helemaal zitten het weer is beduidend beter om een predator aan de vinnen te koemen en met dat geweld van gister rond deze tijd meegemaakt te hebben kan het bijna niet anders dan dat we die dikke Mama Esox Lucius die ons gister de baas waren van dichtbij gaan bekijken en er een pasfototje van schieten.

Maar als zo vaak, je moet je nederig opstellen op zo’n grote plas. Als je denkt van dat kan nu niet mis gaan vandaag want het weer is veel beter nu een kabbel er op, opgaand tij en het stroomt nu zelfs lichtjes. Terwijl we gister in de zon zaten windstil we bleven zonder MinnKota boven op onze stek roerloos liggen terwijl we zeven meter diep keken zo helder was het water. We vissen vandaag tot ver in het donker met grote voorns 30cm en kleine makreeltjes 15cm onder de dobber op minder dan een halve meter boven de bodem op verschillende diepten op de hoge kant rondom de wolk aasvis. Helemaal niets, nada, geen enkele aanbeet. De aasvis is er weer net als gister maar onze grote vriend van gister blinkt uit in afwezigheid. We vertikalen en diogonalen aan de andere kant van de boot naar het diepe toe maar ook daar geven ze niet thuis. Om de eer te redden vang ik vlak voor donker nog een dreumes, een snoekbaarsje van vijftig cm. We staan weer met beide benen op de grond. Het was weer heerlijk op het water maar wij beiden hadden er meer van verwacht. Dat is duidelijk….

Het is windstil

14 december 2016/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Leo is om half tien bij me op woensdag 14 december 2016. We gaan een bord op hangen maar als dat ter sprake komt wil Henny dat niet. Tja, wat nu. Bakkie koffie, nog een bakkie koffie. Het laatste zonnetje brand op ons gezicht en het is windstil. We kijken elkaar aan en hebben weinig woorden nodig. We gaan vissen. Leo gaat zijn spullen halen en ik maak de boot op m’n dooie gemak klaar.

Het wordt toch nog een uurtje of twee dat we bij de trailer helling zijn. De bandjes van de trailer daar moest wat lucht is want de boot centreerde niet meer bij binnen takelen omdat één van de twee bandjes minder hard was. Natuurlijk werd vandaag de pomp vernieuwd dus naar de werkplaats voor lucht. Praatje hier en een babbeltje daar met wachtende klanten en helpende personeel met slangen uit rollen over de boot en het vissen. Dan ben je met MacGuiver en de BassBuster zo een uurtje verder. Wat boeit het ons. We hebben alle tijd vandaag.

Op het water is het werelds. Widstil emet een zonnetje. Het water is wel helder en staat laag. Je kijk meters diep naar beneden. Niet de beste omstandigheden maar het is heerlijk op de grote plas. Het water is zo vlak als een spiegel. Ik pak binnen tien minuten de eerste dreumes en we kijken elkaar aan. Dat is een goed teken of…. Vaak is het zo als je op de stek aankom en direct een vis pakt dat de enigste van de dag kan zijn. Dat is ons al zo vaak gebeurt. Snel een vis pakken aan het begin van de vis sessie om vervolgens uren niks in de melk te brokkelen te hebben en dan maakt het laatste half uur de gehele dag goed.

*Niet groot maar we kunnen vissen registreren.*

En dat begint er vandaag wel op te lijken. Het weer is fantastisch maar na die ene aanbeet zien we niets meer. Ik ga met een dobber vissen. We hebben ingevroren visjes bij ons en met dit weer gaat dat perfect. Langs het talud laat ik de dobber zaken en met rukjes en dat beetje wind wat er is want het stroomt voor geen meter zwemt dat dooie visje langs het talud. Met de dobber vissen dat heeft wel wat. Na een half uurtje spelen met dat rode puntje verdwijnt hij heel zachtjes bijna niet te zien zo langzaam en geleidelijk onder water. Ik voel aan de lijn en jawel mm voor mm verdwijnt er lijn richting diepte. Het water is zo helder dat je de dobber tergend langzaam ziet verdwijnen de diepte in. Wat spannend is dat. De lijn loopt trak en ik sla aan. Dat voelt goed aan maar ik heb niets te vertellen en plots heb ik geen contact meer. Dat is balen en dan zien we waarom. De lijn is boven de haak afgesneden. We houden het er op dat het een snoek is geweest. En degene die je niet vangt zijn de grootste dus we speculeren al hahaha. Ik ga weer verder met de shad en laat de dobber zelf het werk doen. met als gevolg dat ik weven later weer met en kromme stok staat. Niet los te krijgen van de bodem met onze lichte Godfathers en nu weten we het zeker. Daar ligt iets daar op de bodem ons uit te dagen. In een keer ben ik er los van en nu we weten nu al dat we hier morgen weer zijn met wat zwaarder materiaal. Zeker als even later Jan de Spruitenkoning op de kant een dikke snoek van een meter vangt. Misschien die van ons wel. We hopen van niet en dat er meerdere om deze witvis school liggen te foerageren.

*Soms beide een aanbeet tegelijkertijd.*

En dan gaat het een uurtje loss. Elke worp is raak. Soms een losse, of misser en een gat in de lucht maar dan valt de shad, even laten liggen misschien twee tellen je tikte em op en voordat die de grond raakt weer een dreun. We genieten van al die dreunen of soms subtiel heel zachtjes alsof ze de shad voor uit duwen. Nu zijn de formaten allemaal het zelfde half in de vijftig cm mat zo nu en dan een uitschieter ver in de zestig. Wat een geweld en we zitten zo elk in de tientallen ver naar de twintig vissen die we moeten onthaken met zeker drie keer zoveel losse en missers. Wat een middag. Die zijn er niet veel meer en het is dus volop genieten geblazen.

*Dan plotseling is het stil aan de overkant.*

En dan plotseling nadat Leo er een mooie aan heeft en ik dat op de foto wil zetten mijn shadje onder de boot hangt en ook wordt gegrepen. Ik kan net m’n hengel redden want die hangt in m’s linkerhand terwijl de rechter het fototoestel zocht. Weer staan we beide met een kromme Godfather. Daarna niets meer wat we ook proberen. Ze zijn weer vertrokken terwijl er nog wolken aasvis rondzwemt een paar meter onder het talud. We hebben een toffe middag gehad en blij dat we gegaan zijn. Morgen weer een dag..

Van de week de mensen gesproken die tov de helling een huisje huren. Meestal moeten ze dan een paar weken in het Europoort gebied werken. Zo nu ook en die komen nog al een vragen wat we aan het doen zijn. Dat zijn in het algemeen leuke gesprekken. Voor hun wat afleiding en de meeste vissen dan thuis ook en wij kunnen Hellevoetsluis en omgeving promoten. Maar nu kregen we een aandenken van ze. Wat leuk is dat dan.

Reactie’s

Hoi Freek,

Facebook

Inge Lugtenberg heeft gereageerd op je foto.

Inge Lugtenberg

15 december om 16:20

Had je ook al een whiskey op?

–

Facebook

Rob Samson heeft gereageerd op je foto.

Rob Samson

16 december om 23:14

mooi man

–

HV met MacGyver

8 december 2016/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Na de goede ervaringen van de maan,- en dinsdag gaan we er vandaag donderdag 8 december 2016 wat vroeger in. Leo heeft ook wel zin om mee te gaan en is om kwart voor tien op de koffie. Snel een bakkie en weg zijn we naar de trailer helling en een kwartier later liggen we er in. Met z’n tweeën is er al snel getrailert. Hup de haven uit en het grote Haringvliet op

Als Leo arriveert donderdag 8 december 2016 ben ik net klaar met de boot visklaar maken en kan achter de auto. Krabben hoeven we niet en het flauwe zonnetje komt net op. Ik finish m’n bak koffie, Leo slaat even over want z’n darmen werken niet mee dus kunnen we gaan. Dat is lastig met al die kleding aan aan board en je gaat wat te gemakkelijk naar het toilet.

*Het is heerlijk op het water al staat er wel wat meer wind.*

Als we de haven uit varen zien we drie bootjes aan deze kant van het Haringvliet vissen. Wij steken gelijk de grote plas over naar de overkant naar het gemaal van Melisant. Met deze ZuidWester wind zitten we daar lekker uit de wind Bfr4. Maar ik kan geen aasvis vinden laat staan vadertje glasoog. Wel zie ik aan het oppervlak zo af en toe een wolk witvis maar daar om heen of half water helemaal niets. Dan weet je dat het qua vissen taai gaat worden. Wel gaan de lichten aan van de sluizen dus als het gaat stromen dan zien we het weer helemaal zitten.

Maar nee hoor geen enkele dus vertrekken we naar Hellevoet terug en voor het strandje van den Ouden daar waar het van de week heerlijk vertoeven was qua aanbeten. Maar hier ook geen aasvis te vinden met de daarbij behorende predators. Maar dan denk ik tegen het talud toch wat te zien en Leo laat zijn shadje zakken terwijl ik de boot in z’n achteruit zet. Eerst slaat hij een gat in de lucht, maar de shad dwarrelt weer naar de bodem en bij de eerste beweging wordt hij alsnog gegrepen. Hehehe heerlijk de nul is er vanaf.

Natuurlijk blijven we hier ff hangen en terwijl Leo vertikaalt met het Drakovitch systeem gaat ik diagonalen met de fox combinatie die begin van de week zo succesvol was. Na een paar worpen duurt het wel heel lang voordat ik de bodem bereikt en zet de lijn nog eens extra strak dmv hem tegen te houden en het voelt aan of er een plastic zak aan hangt. Zwiep gelijk de hengel want dat voelt niet normaal aan maar dan voet hij toch weer licht aan en bereik ik de bodem. En als ik dan ophaal voor de volgende worp ben ik toch weer beet genomen. Ik mis de staart. Denk dat het twee verdwaalde waren want we kunnen langs het hele talud langs de Nieuw Helvoet geen stekel vinden. Ook geen scholen aasvis waar zijn die in hemelsnaam gebleven.

*Lekkere eigen gemaakte erwtensoep bij de Stelle.*

We gaan zoeken langs de Dam, rond de gele boeien tot aan Stelendam en dan stuurt de boot richting patatje. Hij is niet te stoppen dus leggen we er maar aan in de binnenhaven van Stellendam. Het wordt een erwtensoep met een broodje kroket. Heerlijk. Daar gaan we weer vaker een pitch stop houden. Na het debacle van laatst in Middelharnis is dit een verademing.

Om een uurtje of drie zien we die aluminium boot uit Pijnakker die we toen we vanmorgen de haven uit voerde voor de werkhaven lag te vissen. Hij is tot aan Oudenhoorn geweest en heeft ook één dreumis weten te strikken. Ook alleen maar aasvis aan het oppervlak gezien. Gesproken over zijn combinatie omdat we daar ook nog aan dachten na het overlijden van m’n grote vriend de Frontera. We hoeven ons dus nog niet te schamen.

*Dan denk je dat je wat heb gevonden op een redelijke diepte.*

We gaan verder zoeken onder de kant van Stellendam richting Middelharnis en warempel we vinden een kluwen, een dikke wolk aas vis maar aanbeten ho maar. Wat we er ook aanbinden.

We gaan richting trailerhelling. Natuurlijk als laatste eventjes bij de vuurtoren maar we varen al door naar de werkhaven. Er is daar helemaal geen leven onder water te ontdekken. Waar zit die scholen aasvis toch. Bij de werkhaven krijg ik dan eindelijk m’n lang verwachte beuk er op. Echt een dreun die niet is te missen en er kan een mooie snoekbaars op de pasfoto. Wat een taaie dag was dit. Eindelijk. En zulke dagen zullen er meer gaan volgen denk ik zo. Waar zijn al die snoekbaarzen gebleven. Volgende week nog maar eens proberen. Vervelend hoor. met zulk weer…

Reactie’s

Hoi Freek,

Facebook

Gerard Jansen heeft gereageerd op je foto.

Gerard Jansen

9 december om 17:27

Wat een kanjer ,fijn weekend 😍

–

Facebook

Jan Glimmerveen heeft gereageerd op je foto.

Jan Glimmerveen

9 december om 17:43

Dat is de moeite waard freek

–

Facebook

Rick Stam heeft gereageerd op je foto.

Rick Stam

9 december om 18:23

–

Facebook

Ed van Neutegem heeft gereageerd op je foto.

Ed van Neutegem

10 december om 0:08

Toch wel mooi freek gave vis

–

Dat smaakte goed gisteren dus..

6 december 2016/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Het was gistermiddag 5 december 2016 heerlijk op het water in het zonnetje. ‘s Morgens is het koud en moet er gekrabd worden, de ijspegels hangen aan de dakrand maar als de zon door breekt is het fantastisch weer. Water temperatuur is 6 graden en met dit windstille weer is het heerlijk op het Haringvliet.

Water temperatuur is 6 graden en met dit windstille weer is het heerlijk op het Haringvliet.

De aanbeten zijn snoeihard maar ook veel losse en staart bijters. Ik vis de laatste jaren zonder staartdreg en dan mis je er wel eens eentje. Tis geen wedstrijd maar vandaag mis ik er dus wel eens eentje terwijl zo af en toe de shad is gepakt tot aan de loodkop. Wat een verschillende aanbeten. Alle shads met dreg is dus oude meuk en dat ga ik eerst eens op maken.

Maar als ik grotere shads gaat gebruiken of gerepareerde shads met een aangelaste twisterstaart mis ik er wel eens eentje maar het merendeel kan ik dan op de foto zetten

*Zijn toch 12cm lange shads bij 50+ zanders.*

Dat is voor zo’n dreumis toch een hele hap zou je zeggen en de aasvis is beduidend kleiner. Zou het al wat te maken hebben met agressie. Ik heb de indruk dat de snoekbaarzen nog niet echt scholen gaan vormen. De vissen zitten daar nog te verspreid voor.

Ga nog eventjes voor de werkhaven liggen naar de schemer toe maar ook hier zijn de vissen niet veel groter.

*Wel een vis met op beide zijden verwondingen.*

Wel nog een flink beschadigde vis aan beide zijden in het half donker. Die aanvaller daar ben ik naar op zoek. Wat een bek moet dat zijn geweest. Tis al eventjes geleden zo te zien dus deze snoekbaars overleeft dat wel.

Het is heerlijk geweest op het water en er is een tijd van komen en… Toch weer blij dat ik eventjes ben gegaan. Lag er pas dik na tweeën in maar dat is het fijne zo dicht aan het water te wonen. Ga hier nooit meer weg uit dit delta gebied. Binnen een kwartier lig ik op de stekken. Wat en weelde. We gaan naar de eigenheimers, sperzieboontjes met varkenshaas. Heerlijk.

HengelsportBeurs ’16

4 december 2016/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Geen Vis-TV lui uit m’n kussens met een bakkie koffie en gekookt eitje op een vers oven broodje, ham en bacon vandaag 4 december 2016. Arie staat net na achten op de stoep. Wel een bak koffie gaat er snel in maar we moeten naar Utrecht. Naar de Hengelsport en boten Beurs. Ik zeg nog van zo vroeg zijn ze toch niet open maar Arie moet weer vroeg thuis zijn voor een BBQ…..

Zo zitten we dus al op zondag 4 december 2016 om acht uur aan de koffie en zijn we dus vroeg op weg naar Utrecht.

*Zelfs de zwanen lopen al op het water.*

Buiten ziet het er fantastisch uit. Het heeft weer flink gevroren en alles is wit. Met dat zonnetje er op ziet de wereld er weer op z’n mooist uit. Het is rustig op de weg en vorige jaren stonden we in de file. Nu kunnen we bijna voor de deur parkeren. Dat dan weer wel.

Zie al uit naar de vis reis van € 3000.-. Zou formidabel zijn. Maar gelukkig heb ik Lucky Arie bij me want als je het hebben moet van mijn mazzel…. We hebben al kaarten + parkeerkaart dus we kunnen zo door lopen eeeuuuhe aansluiten want we zijn te vroeg. Kom ik Fred Weijts, Hans de Vries en Robert Puijk ook tegen in de rij. De DenemarkenClan van dit jaar is bijna kompleet en Arie kent ze van zijn schooltijd. Wereldje is weer klein.

*Eerste beste gezellige tentje is van ons..*

*Vooral die demonstratie zijn hartstikke leuk.*

We gaan maar eens wandelen als de maag en smaak papillen zijn bevredigt. Bij Technauitic krijg ik van Bart van den Boom te horen hoe ik m’n Hummingbird beter zeg maar gevoeliger kan instellen en daar ben ik reuze blij mee. Zag bij de WPC m’n buitenlandse tegenstanders met beter gedetailleerde kaarten rondvaren van het Haringvliet dan ik. De instelling was uiteindelijk gemakkelijk bijvoorbeeld de kaartsleuf aangeven waar de kaart in zat. Is simpel achteraf maar hij leest de sleuven toch automatisch op welke hij alles moet opslaan dus daar denk je niet aan. Nog een paar instellingen in de bovenbalk veranderen maar dat staat op m’n FaceBook pagina of bij nu bij Technautic site. Mijn vraag was al meerdere keren op de beurs gesteld en hebben ze gelijk maatregelen genomen door het op net te zetten b voor alle merken fishfinders.

Van Dimitri heb ik mooie streamers gekocht al weer twee jaar geleden. Ze zitten in een doos in de boot maar ben er nog steeds niet aan toe gekomen. Moet me even bloot geven… We gaan natuurlijk even langs die mooie Tracker boat maar er staan mooie bekers op en geen Nico en Gerjan van Lopik. Proberen we het later nog eventjes om ze te feliciteren maar dat is dus ook niet gelukt. Dus vanaf hier een dikke handdruk.

We gaan natuurlijk als eerste ff naar Luc en Jeremy bij Westin. Want wat heeft Jeremy weer een fantastische snoek gevangen vorige week. Die moeten we ff feliciteren. We zie alleen maar een big smile en de lure waar hij em mee heb gevangen. Wat een dikke score, nogmaals gefeliciteerd.

*Aan het tafeltje van Luc is het weer druk.*

Bij Luc is het als van ouds weer gezellig en druk. Het is ook heel leuk om zijn anekdote zijn verhalen en kennis te horen hoe hij er over denkt en daar issie altijd heel open in.

*Word volgend voorjaar misschien toch Noorwegen i.p.v. Denemarken.*

Ik wilde volgend jaar naar Noorwegen i.p.v. Denemarken richting Lofoten met CordesTrafel. Leo Stoutjesdijk heeft me met zijn foto’s en praatjes helemaal besmet. Maar ik ben te laat. Volgend jaar zit al helemaal vol.

A Rorbuer Lofoten Noorwegen

Å is een klein dorp in het zuiden vd Lofoten, in Å stopt de weg ook, daarna zijn er geen wegen meer, dus het meest zuidelijkste puntje vd Lofoten op 1 uur rijden ten zuiden van Nappstraumen. De Lofoten staat bekend als één vd beste visgebieden in ons programma bij CordesTravel, dat heeft Nappstraumen wel bewezen in de afgelopen jaren. Voordeel van Å Rorbuer is dat het nog dichter bij Moskenesstraumen ligt waar de mooiste heilbotten, koolvissen en kabeljauwen worden gevangen. Het mooie van A Rorbuer is dat het maar 5km verwijderd is vd veerboot, ideaal voor die groepen die zelf willen rijden en dan de veerboot van Bodo naar Moskenes nemen.

De Lofoten staan al vele honderden jaren bekend als het allermooiste stukje Noorwegen wat er bestaat, deze omgeving is uniek en zult u nergens in Noorwegen tegenkomen, de Lofoten is super vanwege de natuur, maar ook de visserij. De Lofoten heeft zich al vele jaren bewezen als wellicht de beste stek van Noorwegen, juist omdat deze eilandengroep ver op zee (geen eiland) ligt en men dus al een flink eind vd kust verwijderd is en daarmee dus dicht bij de beste stekken. Binnen 5 minuten de 1e goede stek en binnen 10 minuten op open zee kunt al vissen op de beste stekken, nog iets verder worden de stekken nog beter. Een èchte kenner ziet op de zeekaart in 1x dat dit een topgebied is.

Een calorie rijke hap daar zijn we wel voor te vinden midden op de dag. Sponsig balletje met een lik mayo om er smaak aan te brengen. Heerlijk.

*Om nu pluggen door die bak te trekken…*

Een hoop gestreste vissen denk ik zo.

*Bij Leo is het druk met de gewonnen prijs voor de Penn molen en zo ook bij Rob.*

Bij Leo Stoutjesdijk en Rob Puik is het druk op de stand. Als we wat willen weten kan dat voor ons gelukkig ook op andere dagen dus vallen we ze niet te lang lastig en kunnen ze zich enthousiast vol overgave storten op alle nieuwe gezichten die met vragen over hun producten komen.

*Zou ik eindelijk volgend jaar m’n downrigger gaan gebruiken waar ik ze voor heb aangeschaft.*

Maar bij Kees Wiggers hebben we ons het grootste gedeelte van de middag doorgebracht. Die vist in de Oostzee op zalmen en dat is wat ik al wil vanaf dat ik de Buster heb gekocht. Er Downriggers voor aangeschaft maar dan iemand zoeken met de kennis ervan en lastiger misschien een maat die er de tijd voor heeft zijn vakantie dagen vissend door te brengen is nog lastiger in te vullen.

*Weer een idee om lekker te gaan platvissen voor de nieuwe blokkendam.*

Ik moet nog een stang achter op de boot monteren maar zie hier dat ik gelijk de 25mm dikte moet nemen zodat de scotty spullen er op kunnen worden gemonteerd. Handig.

Deze waaiert dertig meter van de boot vandaan zodat samen met de andere kant er zeven hengels kunnen worden uit gezet zonder dat de lijnen in elkaar lopen.

Waar er getrailert en gevist wordt wordt. Je een huisje kan huren. Stroom bij je huisje of stroom in de haven voor het opladen van de accu’s.

*Waarom zou het op het Haringvliet niet werken.*

Waar koop je de goed spullen want hier in Nederland is er niets voor te verkrijgen. Ikn Duitsland mondjesmaat en natuurlijk Amerika maar voordat dat dan hier is wordt het onbetaalbaar.

Siu de Moor was er natuurlijk en gelijk wat Scotty rail Mount adapters aan geschaft. Moet je hebben zou k zo zeggen. Nee dit artikel is niet vaak aanwezig bij de Scotty retailer.

*Bij de Buckaroo’s van Roofvissen.nl is het altijd gezellig op de stand.*

Natuurlijk gaan we nog even naar stand van roofvissen.eu en het is altijd weer leuk met al fanatieke roofvissers de laatst nieuwtjes door te nemen. Zo leren we weer van elkaar. Ik een beetje meer van die jonge garde fanatiekelingen moet ik bekennen. Geloof ook wel dat zij dat weten met al die nieuwe ontwikkelingen. Gaat soms ook wel heel snel. Een seizoen is zo voorbij en dan zijn er al weer nieuwe ontwikkelingen. Geen tijd om alles bij te houden. Daar hebben we gelukkig die jonge gassies die open staan om alles uit te proberen en hun bevindingen te delen. Wou dat ik 25 jaar jonger was en dito tijd geboren was. Met de kennis van nu zou dat niet eerlijk zijn maaarre…

We gaan naar huis want om vier uur begint de BBQ voor Arie en moeten we weer in Hellevoet zijn. Bij de uitgang wil ik m’n Goedie bag ophalen maar hoor daar dat ik dan weer terug moet naar stand 111. Dat roepen ze wel heel de dag om met nog meer informatie maar het verstaan is een tweede. Arie staat ongeduldig te trappelen dus dat is geen optie voor de BassBuster. Tot nu toe hebben ze de winnende loten bij de uitgang verdeeld maar vandaag is dat dus andere kant van de Hal. Jammer weet natuurlijk niet of dat er prijs is gevallen op onze loten.

*Zo’n uitzwaaien maakt natuurlijk een hoop goed.*

Maar de dames bij de uitgang zijn fantastisch. Nog nooit zo’n uitzwaaien meegemaakt bij een beurs.

Het was vandaag voor mij een leukere beurs dan vorig jaar. Natuurlijk alle bekenden even gedag gezegd en leerzaam was het wat Bart van den Boom over de instellingen van m’n Hummingbird en Kees Wiggers over de Oostzee bij Noord Duitsland over de zalm visserij allemaal te vertellen hadden.

Reactie’s

Hoi Freek,

Facebook

Ed Verweij heeft gereageerd op je foto.

Ed Verweij

12 december om 17:56

Jij gebruikt AXE-deo zeker Freek? :-)

–

Facebook

Bart van den Boom heeft gereageerd op je foto.

Bart van den Boom

12 december om 18:00

Mooie site freek!👍

–

Facebook

Bert de Haan heeft gereageerd op je foto.

Bert de Haan

12 december om 18:40

Beet !

–

Facebook

Gerjan van Lopik heeft gereageerd op je foto.

Gerjan van Lopik

12 december om 18:41

Mooi stukje kerel

–

Facebook

Leo Stoutjesdijk heeft gereageerd op je foto.

Leo Stoutjesdijk

12 december om 19:00

Leuk man , en gewoon voor het jaar er op boeken. Bij travel Raffie en Linda Cordes moet je ruim op tijd zijn want er willen er meer mee.

–

Facebook

Gerard Jansen heeft gereageerd op je foto.

Gerard Jansen

12 december om 19:32

Goede vangst Freek, niet teruggooien hoor😉

–

Facebook

Inge Lugtenberg heeft gereageerd op je foto.

Inge Lugtenberg

12 december om 19:57

Nog altijd sexy

–

Facebook

De Harry heeft gereageerd op je foto.

De Harry

12 december om 20:09

Leuk stukje freekie😎👍

–

Haringvliet Sessie’s

24 november 2016/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Het was deze weken 24 november 2016 wisselvallig qua vangsten op het Haringvliet. Ze blijven klein en die dreumesen zijn lastig op te sporen. Zo denk je, ik heb et gevonden om daarna na de stek uit gevist te hebben met lege SD kaarten te zitten in de kamera. Geen enkele smoelen foto dus om op te scheppen. Waar zijn die bakken gebleven als de bladeren vallen. Normaliter de tijd om op het water te zijn.

Donderdagmiddag 3 november 2016 na m’n werk te hebben afgemaakt ga ik er nog eventjes in. Het is ook zo’n mooi weer. Voor de dam is het niet veel. zie wel wat wit vis scholen langs het talud maar de jagende predator laat zich niet zien. Dan naar de overkant op dieper water maar ook daar geen enkel aanbeet. Het is heerlijk weer dus mij hoor je niet klagen. Windstil en het is best uit te houden zo. Een slechte dag vissen is altijd nog beter dan een goede dag op je werk…. Weet niet ik of ik me daar in kan vinden als ik m.n hypotheek moet aflossen…

Voor Oudenhoorn, vogeleiland en de Terrasflats is het ook naatje maar kan ik een vis registreren als tompoes. Het was heerlijk op het water een uurtje te vertoeven en je hoofd leeg te gooien.

*Zat toch te vissen op het slechtste moment.*

Vier dagen later op maandag 7 november 2016 ga ik met Leo te water en doen eigenlijk hetzelfde rondje. Waarom niet het zijn goede stekken en het is weer een heerlijke dag om op het water te zijn.

*Niet groot maar we kunnen vissen portretteren.*

We starten weer om vier uur om de avond mee te pakken. Dat is wel fijn als je zo dicht op het Haringvliet woont je ligt er zo in. Binnen twintig minuten vanuit huis liggen we er in. We beginnen heel ondiep met werpen van klein en groot kunstaas op de platen en ondiepten. Maar dat levert weinig op en terwijl onze gevoelssprieten ontvingen toch wat anders. Dat moet toch wel wat opleveren. Dan maar een andere techniek. Diagonalen dus. En dat verloopt beter qua aanbeten. Vandaag zijn de vangsten beter dan een paar dagen geleden maar we zitten ook met z’n tweeën en dan kan je verschillende technieken tegelijkertijd uit proberen. Maar ook deze keer weer allemaal dreumesen. Waar zijn die grote jongens die moeten gaan scholen.

*Het getij zit ook dus ook wat meer mee.*

En met die leuke vangsten gaan we vandaag 8 november 2016 maar weer het Haringvliet op zonder naar het weer te hebben gekeken. Dom, dom, dom dit moet Joop mijn leermeester niet lezen. Veiligheid voorrop. Niet dat het gevaarlijk zou worden maar we zitten dus midden in een onweersbui en dikke hagel te vissen eind van de middag. Om vier uur schijnt de zon nog dus wij er in maar we zijn nog geen vijf minuten buiten en het weer betrekt.

We krijgen geen aanbeten voor Hellevoet dus na een uurtje zullen we naar de overkant gaan of onder deze kant blijven. Het is wind stil maar er komt een donkere lucht aan vanaf zee. Leo ziet er niet zo’n probleem van maar ik als kapitein ben ik verantwoordelijk. Okee na overleg we kappen de knoop door want we willen wel een kromme stok hebben. en gaan naar stek Oudenhoorn.

*Leo is wel wat gewend als ECT medewerker.*

Maar als we daar zijn stort het boven ons los. Hagel, gelukkig 1 donderslag boven ons hoofd en het trekt het binnen land in.

Maar ik was weer blij in de haven te zijn. Zonder pasfoto’s van vissekoppen en ik weet weer hoe het weer kan omslaan op het Haringvliet.

Maar het kriebelt dus we gaan het toch proberen. Het moet toch een keertje los gaan.

Vrijdag 11 november 2016 Henny lief aan gekeken na de middag. Wat een weer dan kriebelt het verschrikkelijk. Het is rustig in de winkel dus m’n kleding is zo aan getrokken en voor tweeën lig ik in het Haringvliet te dobberen. Vangen is wat anders want ik kan geen schub aan de haak slaan maar het weer is fantastisch.

*Voor Hellevoet maakt een wel hele kleine dreumes mijn dag goed.*

Je zal het altijd zien op je vaste stek vang ik een paar vissen. Het maakt weer een middag goed maar het is betreurenswaardig dat zo’n dreumes dat moet doen. Waar zijn die bakken gebleven.

Dat ze best wat lusten is bekent, en nu de sluizen open staan ze naar binnen en buiten zwemmen moet nog bevestigt worden. Wij kunnen ons kunstaas er op aanpassen…

Tuurlijk krijgen we wee een paar fantastische aanbeten te verduren.

Je heb gewoon een heerlijk uurtje die stekels plagen en er een paar op de neus tikken.

Het was heerlijk op die grote plas maar vandaag kon ik geen potten breken….

Reactie’s

Hoi Freek,

Facebook

Carla Jansen heeft gereageerd op je foto.

Carla Jansen

7 november om 19:48

Echt hoor geen mens durf meer te zwemmen van de zomer!

–

Facebook

Gerjan van Lopik heeft gereageerd op je foto.

Gerjan van Lopik

7 november om 20:22

Mooie foto’s kerel!

–

Facebook

Carla Jansen heeft gereageerd op je foto.

Carla Jansen

8 november om 13:37

Wanneer moet ik me beren pak aan ??

–

Facebook

Gary Palmer heeft gereageerd op je bericht.

Gary Palmer

22 november om 14:27

Hi Freek sorry for some reason I typed reply about rod and did not hit send !!!!! The rod was the Wright and McGill shakey head spinning rod Skeet Reece Signature.

WMSRSHW611S1 Shakey Head/Finesse Worm

–

’t Spui op met de Toekomst

20 oktober 2016/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Timo en Joey helpen elkaar met de reddingsvesten safety first natuurlijk.

Vandaag 20 oktober 2016 met Timo en Joey Walter op stap om een roofblei te vangen voor de tompoezen challence een wedstrijd van de Catfish van mirabel en Mario. Ik opscheppen dat dat niet zo moeilijk is maar nu moet ik dat waar maken. Opa Wim heeft er alle vertrouwen in maar zal vandaag geen hengel aanraken. Die vermaakt zich prima als die gassies het maar naar de zin hebben.

We gaan naar het Spui in de herfstvakantie van die gasten om een roofblei te vangen voor de tompoezen challence wedstrijd van de Catfish. Na een mislukte poging van verleden dinsdag met Bfr 7 en heel veel regen uitgesteld naar vandaag. Moet geen probleem zijn zei ik met m’n grote mond maar dan moeten we niet te lang wachten in het seizoen. Het wordt steeds moeilijker als de aasvis qua grootte groeit en dan lijkt het of de scholen jagende Rfb-en ook kleiner worden. Met z’n allen een school aasvis opjagen lijkt dan makkelijker te gaan. Zal als een troep leeuwen zijn op de prairie denk ik zo maar dat hebben we al eerder besproken.

*Missie na de eerste worp geslaagd, we kunnen weer naar huis.*

We komen net na zonsopgang aan op m’n stek maar die is al bezet door Rob met z’n gasten. Dat is jammer want het is “de stek” om een roofblei te scoren. Natuurlijk weten dat er meer dus op naar de volgende stek. Dan maar harder er voor werken vandaag.

Maar niets is minder waar. De hoofdmotor gaat uit en de elektrische boegmotor gaat aan zodat we stil liggen in de stroom. Dan zeg ik die gassies waar ze heen moet werpen en draai me om naar Wim om koffie in te schenken. De eerste worp en Timo zegt dat hij er eentje heeft. Ik maak nog een geintje naar Wim maar zie aan de top van de hengel dat hij aan de bak moet. Dat is gelijk een hele mooie Rfb. Mijn dag is al helemaal goed zegt Timo want ik heb wat ik wilde. Een dikke hoge 70+. Wat een mooi exemplaar is dit weer.

*Dan heeft ook Joey er ook eentje om te portretteren.*

Aan boord is het plotseling feest. De volgende drie worpen vangt timo mooi baarzen en al die tijd tijdens drillen en opmeten voor de tompoezen Challence horen we voor in de boot Joey mopperen. Die had al het dubbele aantal vissen kunnen hebben want die staat ze achter elkaar te verspelen. Die gestreepte rakkers zijn helemaal löss. Ze komen een heel eind mee maar onder grote hilariteit van de rest van de crew Arkenboutjes lost hij ze steeds vlak bij de boot terwijl de shad bij Timo vol overgave is genomen en bijna zijn geslikt.

*De vangsten gaan gewoon door en het is stuivertje wisselen voor op de boot.*

Maar nu gaat het om en om en weten die apen waar ze de vis moeten halen. Ze zitten gegroepeerd tegen een mosselrandje aan met een mooi talud naar zes meter. Zodra de shad van dat talud valt is het bingo en kunnen ze aan de slag. Wat een mooi drils geven die dikke baarzen..

Als Timo dan nummer vier op de foto zet kan Joey ook aanschuiven met een geschubde pasfoto kandidaat. Nu heeft hij het onder de knie en gaat de strijd onderling tussen broers gelijk op. En als hij dan ook nog de grootste snoekbaars van vandaag mag noteren is hij die missers van vanochtend allang vergeten. Hij heeft er wel patent op want de vorige reis had hij ook al de grootste Zander van de dag gevangen. Vadertje Glasoog is em goed gezind.

*De ene na de andere baars wordt gevangen.*

Het gaat in een rap tempo die aanbeten. Soms wel drie keer missen achter elkaar in een enkele worp om de vis of een vis bij de vierde aanval pas te haken. Ze zijn gretig en helemaal loss. Dat moet een school van tientallen nee misschien wel nog veel groter zijn allemaal dikke veertigers.

*De stroom is er uit en de vis is verdwenen.*

Maar naar de middag toe is het afgelopen met de pret. Kan ook niet anders het was heerlijk genieten van de boys hoe die de vissen vingen. De stroom is er uit op het Spui en ze krijgen nog sporadisch een lichte aanbeet op de shad. De predators hebben nu alle tijd om het aangeboden aas te bekijken of dat het te nassen valt. In de felle stroming moeten ze rap zijn anders is een ander ze voor. Voedselnijd probeer je altijd te creëren of je nu op roofvis vist, witvis, karper welke soort dan ook als ze zich moeten verdringen om te azen krijg je dus die voedselnijd en pakken ze alles zo snel mogelijk op voordat er een ander mee vandoor gaat. Ze worden dus onvoorzichtig met azen.

Het weer slaat helemaal om we zaten de hele ochtend heerlijk in het zonnetje zonder wind en er komen nu donkere wolken aan. De regenkleding moet worden opgezocht en het wordt al en stuk frisser.

*Joey heeft weer de mooiste snoekbaars van vandaag.*

Op de volgende stek is het werken geblazen voor Joey wanneer hij er een beuk op krijg. De vis gaat meerdere keren door de slip heen en enkele malen onder de boot door. Door de hengeltop diep in het water te steken en hopen dat de lijn de onderkant van de boot of benzinemotor niet raakt. Of nog erger de elektromotor die de boot ankert. Maar gelukkig met hulp van broerlief lukt het allemaal en met verenigde kracht wordt er geland, geschept en kan het worden vereeuwigt voor het nageslacht, nee voor de Tompouce Chalence natuurlijk.

*Gevolgd door de tweede Roofblei van vandaag voor Timo.*

Inmiddels staan we in de stomende regen te vissen maar de jongens geven het nog niet op. Het stinkt ze niks zou JohnieBoy zeggen.

En even wordt de volgende vis een mooie roofblei gedrild naar het landingsnet. En als dan zo’n vis moet worden geschept lijkt het net veel kleiner dan als het in de weg ligt aan board.

*Joepie Joey heeft ook zijn roofblei te pakken.*

Met zo’n roofblei ben je wel even aan het drillen in de stroom op het Spui maar dat is kicken natuurlijk en als hij dan eindelijk binnen is voor de foto moet je die koppies eens zien. Goud.

*Ook Timo heeft zijn snoekbaars binnen.*

Dan vlak bij huis bij Oudenhoorn heeft Timo ook zijn rijtje vol op de snoek na. Maar die willen ze gaan vangen in de haven van Brielle met dood aas. Vanaf nu ongeveer is het daar bal voor de witvisser die voorns vangen richting de halve meter en dikke metersnoeken die er om heen liggen.

*Op de laatste stek vinden we weer een school baarzen.*

Als we dan Hellevoetsluis weer zien liggen vindt Opa het zo langzamerhand wel genoeg. We doen nog de stek voor de terras flats vereren met een bezoekje en dan gaan we naar de warme hap van Oma. Zo’n hele dag op het water maakt hongerig. We doen weer eentje vertikalen, eentje diogonalen en eentje werpen naar het ondiepe, de kant zodat we proberen ze te vinden waar de predators zich ophouden. Na een eenzame snoekbaars vertikalent vindt Timo ze het eerste en vangt nog een paar mooie baarzen langs het talud terwijl Joey weer in z’n oude ritme valt. De ene na de andere aanbeet kan hij niet verzilveren of verspelen na de dril vlak bij de boot. We hebben zo toch weer een mooi klein uurtje voordat de school verder trekt en voor ons een mooie afsluiting van weer een geslaagde vis trip met die gassies.

Reactie’s

Hoi Freek,

Trouwens heel leuk stukje op de site van Bassbuster over: Spui met de toekomst !

Trouwens het is me nog steeds niet gelukt om filmpjes naar jou te sturen en foto’s vanuit die collage induvidueel op te slaan. Misschien een mogelijkheid om al jou foto’s op een stickie te zetten. Breng ik wel een keer mee en kopieer joj die filmpjes van mijn telefoon.

Grtjs

Wim

–

Haringvliet met Leo

10 oktober 2016/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Maandag 10 oktober 2016 is het schitterend weer. Na de middag bel ik Leo op of hij vanmiddag zin heeft. Zin heeft hij altijd dat weet ik maar of hij tijd heeft kan ik beter vragen. Hij is net thuis van het belly boat vissen viir Hellevoet maar met de boot vanmiddag vindt hij prima. Hij is vandaag en morgen toch vrij van dienst bij de ECT.

We gaan er einde van de dag in na de boot afgetankt te hebben dik na vieren en we beginnen maar vooraan aan het Haringvliet. Waarom niet na een paar weken ontbering moet ik ze toch opzoeken op deze grote plas en stuiven richting de Dam. We willen gaan vertikalen dat vinden Leo en ik toch de leukste discipline vanuit de boot vissen. Leo met het drakovitch systeem en ik met kunstaas het shadje van Fox

*Na een dikke dreun en mis ik em toch is de tweede super zachte aanbeet raak.*

Al snel krijg ik er een verschrikkelijke dreun op. Ik vis al dik een jaar zonder staart dreg en aan deze aanbeet te voelen, de dreun en vast staan op de bodem, dan langzaam is er beweging en plotseling veert de hengel krachtig terug heb ik een klein beetje spijt ervan. In Wales vorige week zagen we in het kristal heldere water een dikke forel, we dachten eerste een snoek richting de meter en een dikke twintig cm breed meerdere malen de kleinste model rainbow trout van Savangear grijpen tot vlak onder de boot. Meerdere keren viel hij deze aan en rukte er aan. Jammer genoeg niet in de dreg want goed te zien was dat alle aanvallen van achteren waren. Hij of zij bleef het kunstaas van John maar aanvallen terwijl mijn plugje niet naar werd omgekeken. Dus het materiaal waar het van is gemaakt viel het niet op bij die dikke vis dat het nep was. Ik heb snoekbaarzen hele dikke boven gehaald en die spuugden letterlijk toen ze boven waren het shadje bijna in de boot. Dan hebben ze hem precies overdwars in de bek en niet willen los laten. En nu zal dat ook zo zijn geweest.

*Als de zon weg valt wordt het een stuk frisser.*

Dan is Leo ook om en zijn dood aas is voor de meeuwen. Hij stapt ook over op het zachte rubber. We moeten toch nog een dik uur wachten en allebei een misser, een keertje een gat in de lucht geslagen en dik vijfhonderd meter verder langs het talud tot dat we de volgend snoekbaars kunnen portretteren. Wat zijn het toch mooie vissen.

*En net als we willen gaan verkassen hebben we een dubbel strike.*

Dit gebeurt er dan zo vaak. Net als je het er over heb en wil gaan verkassen gaan we voor de zoveelste keer omhoog langs een talud en heeft eerst Lo een natte scheet aanbeet en dan ik ook zo’n hele slappe aanbeet nog zachter alsof je in het wier vast loopt. Sla er maar op want het zijn ze echt.

En dan bij zo’n zachte voorzichtige aanbeet zit toch bij Leo de shad groter is en helemaal achterin terwijl mijn inhaking helemaal voor in de bek zit terwijl het formaat vis duidelijk verschil zit.

Dus na die dubbele aanbeet blijven we nog eventjes daar hangen. We werpen heel het talud sytematisch af en krijgen zo nu en dan een tikkie. Op de Hummingbird is niets te zien maat toch krijg ik evenlater verikalend weer een aanbeet onder de boot van een mooie snoekbaars die ik kan verzilveren. We nokken af en gaan nog eventjes voor Hellevoet kijken en maken een rondje langs de buckaroo’s van de punt en proberen nog wat voor de vuurtoren. Leo inkasseret een verschrikkelijke beuk op zijn hengel en mist volledig. Hij trekt helemaal wit weg. Ik kan zo naar huis varen zonder verlichting. En dat doen we dan ook in het pikke donker want om zeven uur is het donker en koud geworden. De winter komt er aan en de bladeren gaan vallen. En als dat blad valt gaan onze stekelige vriendjes zich samen scholen en nu maar hopen dat we zo’n schooltje gaan vinden van dikke tachtgers. O, o, o dat waren tijden toen nog met de Linder. Alweer dik tien jaar geleden met Joop. Was niet de vraag toen of je wat ving op het Haringvliet maar hoe groot waren ze. In welke school kwam je terecht. Vissen richting zeventig vond je dreumissen. Nu hoop je er eentje te scoren voor de tompouce challenge……

Reactie’s

Hoi Freek,

Facebook

Hetty de Deugd heeft gereageerd op je foto.

Hetty de Deugd

11 oktober om 14:44

Wauw!!

–

Facebook

Leo Stoutjesdijk heeft gereageerd op je foto.

Leo Stoutjesdijk

11 oktober om 17:40

–

Facebook

Leo Stoutjesdijk heeft gereageerd op je foto.

Leo Stoutjesdijk

11 oktober om 17:40

–

Facebook

Ton Kievits heeft gereageerd op je foto.

Ton Kievits

11 oktober om 18:48

Top…..mooie makreel

–

Laatste dag Wales

3 oktober 2016/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Het ziet er weer fantastisch uit vanuit de auto.*

Vandaag zondag 2 oktober 2016 voor de laatste maal deze visvakantie naar Lake Brennig in Wales. Morgen middag vlieg ik weer naar huis dus nog even genieten van het weer vandaag en kromme latten. Dit water is fantastisch om er te vissen op forellen. Nog mooier dan het Oostvoornse Meer. Zeker qua de aantallen die je er kan vangen.

We zijn er na de middag want we zijn eerst naar een kofferbak verkoop geweest. Daar moet je echt heen gaan als je aan de overkant bent. Wat een gezellige boel is het daar. Een paar handelaren maar de meesten zijn mensen die hun garage, schuur of zolder leeg hebben gemaakt of de kinderen zijn uit de kleding en speelgoed gegroeid.

*Dat raakt tie nooit meer kwijt, niet teveel te hoeven lopen.*

Als we aankomen het is t.o.v. de kliniek waar we een paar uurtjes geleden vannacht nog waren voor m’n medicijnen. Maar fat is weer een klucht voor een kompleet apart verhaal. Daar zet Johnny de auto vlak naast de ingang. Ik heb em nog nooit anders zien doen en met z’n vlotte babbel in vijf talen komt hij er altijd mee weg ook. Jaren geleden ook z’n gevalletje bij de Photkina in Keulen Duitsland en riep John naar Theo en m’n vader naar achter in de auto jullie moeten mank lopen. Die verkeersregelaar staat nu nog achter z’n oren te krabbelen waarom mijn wagen elke dag daar naast de ingang bij de pers ingang stond. Tja alles gratis natuurlijk met onze perskaarten….

Van alles en nog wat is er te koop. John ziet nog een leuk speeltje maar ziet er toch vanaf als hij de maat ziet, ik zie een boormachientje waarmee ik thuis ook m’n eerste klusjes deed voor m’n ouders toen was een elektrische nog niet gewoon dat je die thuis ook had. Schoenen en voorral kinderkleding en speelgoed is er te vinden. Zie nog industriële stofzuigers waarvan ik de de versie van het merk Kirby nog pas geleden met Leo heb gerepareerd nadat die minstens twintig jaar werkeloos op zolder heeft gelegen. Die doet het nu prima. We hebben een stapel DVD’s gekocht voor 20 pence per stuk. Allemaal dood en verderf dus die mevrouw geloofde me niet dat we samen met de dames vanavond filmpie gingen kijken. Wat een vriendelijk volkje is dat toch op het platteland en als ik dan drie pond terwijl John af had gepingeld voor 12dvd 2 pond. Ze wil wisselgeld halen uit de auto maar als ik dan zeg dat dat niet hoeft want we hebben vanavond dikke lol voor die drie pond is ze reuze blij. Dat dat nog kan die vrolijkheid het is dan ook de helft van haar gehuurde plekkie. Wat een leuke vrouw was dat maar nog nooit in het buitenland geweest

*Dat groene staartje zou het em moeten doen de Viva Nymph.*

Ik heb nu ook eindelijk m’n medicijnen ben maar twee dagen te laat met slikken. Die Henny heeft opgestuurd zullen pas drie weken later bij John aankomen. We gaan naar Wales daar willen rond een uur of één aankomen om er de hele middag rond te dobberen om dikke forellen te gaan vangen.

En dat doen we dan ook weer. Wat een fantastisch water is dit om forellen te vangen. Er zijn stukken bij waar ze om ons heen springen en dan gewoon je plug er dan bij gooien. Als die dan het water oppervlak raakt is het vaak al raak of binnen twee slagen draaien met de molen is al voldoende.

*Mooi vlak water vandaag met springende forellen.*

Als ze niet meer om ons heen springen dan gaan we weer trollen en vaak hoeft dat maar een dikke vijftig meter. We gooien de plug uit en varen dan een dertig meter met open spoel. Als de beugel dicht slaat is het in no-time eer raak. Maar het klinkt gek als ik dit nu intik we zijn het een beetje zat al die kromme hengels, springende forellen en die snelle runs die de lijn het water doorklieven. Daar ga ik later spijt van krijgen zeg ik dan nog maar we gaan kijken of we een snoek kunnen vangen. Daar moet dit water toch perfect voor zijn al gelooft John er niets van. Maar met zijn geluk al zit er hier maar eentje dan moet dat toch gaan lukken

In het kunstaas van Savage Gear geloof ik wel die gebruik ik thuis ook op het Haringvliet. Die is niet van echt te onderscheiden als je die goed binnen vist. John heeft twee maten bij zich die van 15 en 20 cm. Ik kijk schuin naar de kleinste want de hengels zijn niet van zwaar kaliber maar die gaat naar de spelt van John. Maar die van 20cm valt reuze mee aan de stok die ik van de week heb aangeschaft een Ugly Stik van Shakespeare de GX2 van 7’ voor 30 pond. Daar kan ik geen buil aan vallen en die Ugly Stiks zijn prima. Geen wereldklasse maar qua prijs en kwaliteit verhouding een prima keuze. Thuis heb ik er wel een paar in verschillende gewicht klasses.

*Die doet mee met de tompoezen challenge.*

We vinden een diepe inham met ondiep water en een grot leliebed veld dat ruikt naar snoek. John is al even aan het gooien als ik dan ook eindelijk klaar ben met mijn nieuwe aas aanbieding. Ik gooi em richting de kant naar een dikke rietkraag en wil zeggen dat het best gaat er mee gooien als ik vast loopt. Tis hier wel erg ondiep wil ik zeggen als de grond plotseling beweegt. aan de andere kant van de lijn. En dan is het feest want de snoek geeft zich niet zomaar gewonnen. Als toetje springt hij rond de boot met wilde capriolen. De eerste worp en gelijk een mooie snoek. Er moeten hier met al die forellen dikke bakken van rond zwemmen. Maar de volgende uren zien we niets meer gebeuren terwijl de fauna er perfect voor uitziet. Wel zien we hoe bij John een dikke forel richting de meter en zeker 15 cm dik zijn kunstaas blijft aanvallen tot onder de boot. We denken eerst dat het een snoek is. Wat een bak van een vis is dat. Zo zien we duidelijk dat alle aanvallen van achteren komen en de dreg midden in het kunstaas hem steeds mist. Wat een zenuwslopende minuten zijn dat in het heldere water. En dit gebeurt een paar keer achter elkaar en als ik snel wisselt van kunstaas en een kleine plug zijn richting op gooit keurt hij dit geen moment een blik waardig

*Lekker hoor Hollandse appeltaart met slagroom.*

Thuis gaan we aan de Hollandse appeltaart. Die heeft John vannacht nog gebakken. Hij kon de slaap niet vatten gisteravond. Is helemaal niet erg, lekeeuuuuur. Ik hoef alleen maar te gaan liggen met die nieuwe medicijnen en zorgen dat m’n linker been ook mee gaat het bed in.

*Twee zijn er weer blij dat we thuis zijn.*

Thuis gekomen worden we verwelkomt door Jack en Illa. Die lusten ook wel wat na hun wandeling maar geen appeltaart voor ze. Alhoewel een lik slagroom en ik ben weer grootste vrinden met ze. Het ze weer afleren is een klusje voor de baas. Zoiets wat me moeder altijd zij. Oma’s zijn om te verwennen en moeders om op te voeden…

Dan onderuit een film zien, drop, chocolade, een zak borrelnoten en chips met een biertje erbij. Nu nog proberen wakker te blijven en deze keer de film afzien…

We zijn laat vandaag. We wilden gaan snoeken vanmorgen in de rivier de Dye een paar kilometer buiten Chester. Maar onze film avond hakt er waarschijnlijk harder in dan we bedachten. De tijd op alle foto’s trouwens is nog Europees. Engeland loopt een uurtje voor. Vindt Henny ook fijn als ze me vanavond komt ophalen en veel te vroeg op Schiphol staat.

*Dat moet ik thuis maar eens door gaan voeren.*

Mijn ontbijt is elke dag weer een verassing, pannekoeken met banaan, gekookt eitje of gebakken op toast met gekookte bloemkool na. Heerlijk zo’n kosthuis dat bevalt prima.

En er lusten er nog wel een paar wat en dan gaan we een eindje wandelen met ze langs het water wat door het dorp stroomt.

*Dit loopt onder water als de rivier het niet meer kwijt kan.*

Als we de straat uitlopen kom je op lager gelegen gebied waar de honden naar hartenlust kunnen ravotten. John kan ze nog net uit het water houden.

De achterzijde van de huizen liggen ze aan de rivier gebouwd op de rotsen. Het gebied is als uit een plaatjesboek. Als de grachten van Utrecht waar ook de waren per trekschuit onder de weg door in de herenhuizen werden afgeleverd. Zag het eerst nog wel zitten maar geen enkel optrekje heeft en helling om er en bootje in te laten.

Van vissen komt niets en John wil gaan tennissen en dat kan ik wel overbrengen

Je doet er je maatje een plezier mee maar ik ga toch liever vissen met em. Hij neemt maar weinig van me aan en dat AMSTERDAM met serveren krijg ik bij em er maar niet in. Het lijkt wel een fotograaf. Wat een eigenwijs is dat.

*Nog een paar ballen oefenen vanaf de baseline.*

En lange ballen vanaf het achterveld is het ook niet. We gaan hier aan werken. Nee alle gekheid op een stokje ik ga tennissen met Johan en moet me voor bereiden natuurlijk.

Dus ik heb m’n training achter de rug..

*Tuurlijk John Lennon Airport in Liverpool.*

In Liverpool Airport dan moet je even voor de Yellow Submarine een plaatje laten maken.

Ik heb twee perfecte weken beleeft en dat heb ik te danken aan m’n maatje. Wat een heerlijk visdagen waren dat. We kennen elkaar al een tijdje en dan heb je weinig woorden nodig om wat te zeggen. Eindelijk, eindelijk heb ik dan de oversteek gemaakt. Ik ben zelf niet zo van “op visite gaan” maar ben blij dat John me gewoon heeft gekidnapt en we zijn gaan vissen in Engeland en Wales. Bedankt maatje. Doen we snel weer eens over met de meiden erbij.

Reactie’s

Hoi Freek,

Facebook

Jantina Vaandrager heeft gereageerd op een bericht waarin jij bent getagd.

Jantina Vaandrager

2 oktober om 22:12

je kijkt wel heel serieus hoor freek!

–

Bait v:s Shad

Snoeken tijd

Het is windstil

Reactie’s

HV met MacGyver

Dat smaakte goed gisteren dus..

HengelsportBeurs ’16

A Rorbuer Lofoten Noorwegen

Haringvliet Sessie’s

Reactie’s

’t Spui op met de Toekomst

Reactie’s

Haringvliet met Leo

Laatste dag Wales

Reactie’s

Recente berichten

Pagina’s