Die mis ik al een tijdje hoor. Heb een Linder 440 en kon altijd moeiteloos trailleren daar. Lag er aan hoe de wind stond of hoe hard het waaide aan de binnenkant of de buitenkant waar natuurlijk altijd de grotere vissen worden gevangen. Heb me daarom gekieteld en heb me een groter bootje, een Buster (bassbuster gedoopt) kado gedaan. Maar wat belangrijker was. Een grotere motor erop zodat ik overal wat sneller ben en een hogere railing voor op zee. Dan kan ik er bij Stellendam in om te gaan zeebaarzen en zie daar echt naar uit.

Maar donderdagochtend 22 juli 2009 vroeg floris (trouthbuster) me om mee te gaan naar de Oosterschelde. Het zou 15.15 hoog zijn dus om ±14.00 uur zou ik in kunnen stappen op de pouleplaats bij Hellevoetsluis. Nu wilde het dat m’n zusje logeerde met de kleine Freekkie en er stond nasi met scampi’s en kip klaar om die tijd en Floris was zo overgehaald om mij thuis op te pikken. Wat gegeten en wij op pad naar de schelpenhoek waar we erin gingen. En met 50km over het water heen scheren dat is heel snel als je een Linder gewent bent met 4PK. We waren er zo en met dood tij lagen we onder de Zeelandbrug.

Twee drifjes gedaan en er kwam me daar een zwarte lucht aan. Men had onweer opgegeven en zware windstoten. Dus wij terug naar de kant van Zierikzee maar het viel mee met de windstoten. We zaten net aan de rand van de bui. Paar kilometer verderop zag je een grijs gordijn van de regen. Dus toch maar weer geprobeerd en eerst aan deze kant tussen de pijlers af en toe schuilen onder de brug als het eventjes te hard regende. En na een half uurtje klaarde de boel op en  begon de zon weer heerlijk te schijnen.

En eindelijk pakte we dan ons eerste zeebaarsje. Op een witte mini sjetje van Mann’. Deze zijn niet meer te verkrijgen omdat ik de hele voorraad in één keer kon opkopen want niemand geloofde in dit kunstaas en m’n hengelsportleverancier dacht dat hij hier mee bleef zitten. Soms kleur ik ze met watervaste stiften en dat gaat hartstikke goed.

Door de vorm is dat staartje verschrikkelijk aktief. Waarschijnlijk vist m’n kennissenkring en familie nog jaaaaren met dit kunstaas. Later op de dag wordt de stroming zo erg en met het windje erbij dat we 50gr. Pilkers niet meer aan de grond kunnen houden en komt het wapen van Floris om de hoek kijken. Als er iemand is die vliegen kan bouwen dan is hij dat wel.

Loodje van 60 gram en soms 140 gram met twee wapperlijntjes en een zelfgemaakte Floris9deluxe eraan. We varen de boot weer stroomopwaarts en gooien tegen de stroom in voor de peiler ons loodje te water. Ik denk dat ik gelijk vast zit en probeer los te geraken weet het wel zeker eigenlijk en zet de slip vast om van m’n loodje afscheid te nemen als ik plotseling wordt geholpen. Een paar beuken op de stok en bij alle twee staat tegelijkertijd de hengel hoepeltje rond. Dat moeten een paar flinke jongens zijn. Hebben we eindelijk de school gevonden. Na een paar flinke uitvallen terwijl de boot onder de brug door hobbelt geholpen door de wind en stroming. Hopen wij dat de vis niet onder de peilers schiet en alles afbreekt langs die messcherpe mosselafzet komt hij dan toch boven. Bij mij moet ik zegen dat ze boven komen want ik heb twee horsmakrelen.

Tjonge wat zijn dat een vechtersbaasjes. Prachtige sportvis. We vangen nog een ondermaatse dreumes zeebaars en dat was het wel. Het bleef heel rustig en na een uurtje of twee en 900 peilers verder houden we het voor gezien. Nog even op de rand van 30 naar 7 mtr. Gekeken of er makreel was maar niedanadanoppes. We gaan met pluggen gooien tussen Zierikzee en het Moriaanshoofd. Vinden een strekdam onderwater en verbazen ons dat er geen vis is. Of toch wel. Er staat ook een oude baas aan de waterkant te gooien en terwijl ik naar hem kijk zie ik een exemplaar springen en ff in de lucht hangen… Tjonge wou dat ik die aan de haak kon slaan. Later als we eruit gaan zien we die walvisser nog en hebben een praatje gemaakt over, natuurlijk de trek van de zeebaars. Dat het voedsel dit jaar later was en de zeebaars eerder is overgeschakeld naar krab. Daarom zit die nog steeds diep. Dat en andere info over stekken is belangrijkste. Info die er is van de lokale vissers en die krijg je niet altijd. Dus zijn we daar zuinig op. We zien nog een paar springers en eentje sprong er bijna in de boot. Dan wou je dat de railing toch wat lager was. We zie wel wat beweging en soms vlak tegen de kant. Floris gaat nog even met de vliegenhengel tekeer maar we komen ze niet aan de schubben. Het is fantastisch weer, we zien beweging maar dus niet te vangen. Maar hier op het water is het nog altijd goed vertoeven. Anders moet je naar de Toer de France kijken, gelukkig is daar een herhaling van een herhaling van. Thuisgekomen eerst een biertje en dan zijn er mosselen. Floris houd daar niet van dus die zit aan de gebakken aardappelen met een balletje gehakt. De groente slaat hij deze keer over. Die heeft hij tussen de middag genoeg gezien. Alles met alles wordt het toch nog wel laat voor Floris als hij zijn weg vervolgt naar Waddinxveen. Maar met a.s. donderdag als we weer gaan in het verschiet denk ik “wat kan het leven mooi zijn”.

Misschien dat dan de oude tijden weer tot leven komen en het blokkendam formaat aan de haak kunnen slaan.

Op dinsdag 14 juli 2009 belde Waldi me om een uurtje of  15.00 uur of ik ging vissen. Hij kon wat eerder naar huis want was vroeger begonnen. Ik was in de tuin bezig mijn planten en fruitboompjes te (ver)planten die ik had gekregen voor mijn verjaardag. En aangezien ik dat tuinieren helemaal het einde vindt, geen groene vingers dus wilde ik me daar wel van losrukken om het bootje vaarklaar te maken. Hengels opzoeken, zeebliekjes uit de vriezer want daar deden ze het vanaf de kant goed op begin van de week, kunstaas aanvullen etc. nog ff tanken dat soort dingen dus. Begint het om 16.00 uur te hozen dat wil je niet weten. Dat hield en twintig minuten aan en het was gelijk niet meer zo warm. Dacht dat kan wel eens goed zijn. Ben altijd nogal positief ingesteld met dat soort dingen.  Waldi zou om 16.00 uur op de fiets stappen en moest eten koken want Ageeth was naar de Bingo. Dat werd dus nasie en aangezien mijn moppie ook de pleitesteijn had genomen was dat dus nasi voor drie. Zoonlief Wouter en wij lieten het ons wel smaken, voorral de gebakken banaan was lekker. Misschien wat meer sambal en knoflook in de satésaus (was er niet) maar dat mocht de pret niet drukken. Het smaakte voortreffelijk en alles was binnen no-time op. Zeg maar leeggeschraapt die pannen. Maar goed dat ze niet meer van emaille worden gemaakt want daar was niets van overgebleven. Wat wil je drie van die kaandozen bijelkaar. Dat was spekkie voor het bekkie.  

We moesten eerst nog even langs de sigarenboer want ik heb een heel fijn vismaatje hoor, eentje uit duizenden maar zonder een sigaar aan boord is het toch een stuk minder gezellig op die weinige vierkante meters die we droog hebben zal ik maar zeggen. Die lagen in de auto en die had Ageeth mee net als al zijn kunstaas. Maar volgens Waldi was ik nu een vent die in zijn testament zou voorkomen zolang die sjetdoosjes maar open stonden aan boord. Weet niet of ik daar nu zo blij mee moet zijn, dat testament dan maar dat is van latere zorg. Eerst maar eens nat maken dat kunstaas.

Werd het toch nog na 18.00 uur dat wij het Haringvliet ingingen bij de dam. Het was windstil en bloed heet op het water en veel geloof  erin was er nog niet. Maar een half uurtje liepen we voor de zo-veelste keer een richel op van 12 naar ±6 meter en mijn sjetje werd eigenlijk goed omschreven  ingehouden tegengehouden. Niet vastlopen maar langzaam druk erop zal ik maar zeggen. Degene die ook vertikalen weten wel wat ik bedoel. Ik tik natuurlijk aan en hoepeltje rond staat mijn Godfather van Spro. Een wereldstokkie hoor heerlijk om mee te vissen. En dan komt de eerste mooie snoekbaars komt naar boven zeilen. De eerste meters bonkend bij de bodem maar dan langzaam win ik steeds meer terrein naar boven toe in mijn voordeel. Heerlijk is dat gevoel. Weg alle stress van al je dagtaken en helemaal leeg in je bovenkamer alleen met die vis. Vissen is fantastisch. 

Natuurlijk worden er een paar foto’s gemaakt door Waldi en we denken dat we ze hebben gevonden maar na dik een uur nog geen enkele aanbeet gekregen. Na alle kleuren en maten verzopen te hebben gaan we verkassen. We zagen toch grote scholen witvis voorbij trekken maar misschien zitten ze toch dichter naar de dam toe nu die open staat. Het menu is toch anders en wij willen ook niet elke dag zuurkool dus op naar sluizen. Afgelopen weekend werd er flink gevangen met zeebliek vanaf de kant en ook  flinke palingen van 4 tot 5 cm dik en 60 cm was geen uitzondering. Natuurlijk werden die onthaakt en teruggezet vanwege het nieuwe verbod maar ik denk dat dat toch wel wat wil zeggen. Nu die sluizen open staan komt er natuurlijk allerlei ander voedsel op het menu te staan. En als glasaal aangekomen weten die echt wel wat een zeeblik, garnaal, zeewormen of zagers is. Toch wat anders dan een regenworm, jong brasempje of voorntje. Wij gebruiken toch ook zout naar smaak niet voor niets. We gaan trollend met plugjes die duiken naar 4-5 mtr. langs het talud op 6-7mtr. naar de dam terug maar niets. Daar aangekomen vissen wij langzaam het talud op, ik met een takeltje met zeebliek en waldi een sjetje. Duurt een half uurtje maar helemaal niets. Het loopt naar de dam toe van 7 naar 5 en weer naar 9 vanwege een slijtgeul naar de sluizen naar 4 mtr. toe. Ik laat de boot na een tijdje eigenlijk omdat ik het ook niet meer weet nog verder driften naar de dam naar die 4mtr.

M’n drakovitch systeem meer slepend dan huppelend, heel zachtjes steeds licht oplichtend 6-7 meter achter de boot het talud op. Dan krijg ik me er en ram op, tot in je elleboog en omdat ik er echt geen geloof meer in had. Op 4 mtr!!!! de boot op 2 mtr. van de kant. Hij licht bijna op de keien. Sla ik volledig mis. Waldi ziet dit en wil wat zeggen en zijn Titanium Spin van spro staat hoepeltje rond. Waldi was wakker. De adrenaline spoot door z’n lichaam heen. Alles vergeten.  Joepiejahee eindelijk gevonden. Z’n hengeltop gaat tot onder de boot door bonkend lijn nemend hoor ik de slip kwijlen en dan knapt er iets. Weet niet of dat bij Waldi was of de lijn… Maar ook deze de vis zijn we kwijt. Lijnbreuk vlak bij de molen. Zal een slecht stuk in de lijn geweest zijn. We zitten s’ winters natuurlijk dieper te vissen en dan kan het gebeuren dat door ijsafzetting in de ogen je lijn hard achteruitgaat en dat merk je wel hoor want met zulke korte lijn als nu, 4 meter, met alleen je hengel als buffer komt het erop aan. Je heb heel weinig rek met die gevlochten lijnen. Bijna ging hengel en molen te water maar na bezinning en opnieuw knopen konden we weer opnieuw beginnen. Gelukkig wisten we nu waar ze waren. Dus we waren weer volkomen bij de les. We zaten weer op het puntje van onze st… eeuuhe bank. En weer de boot laten afzakken en slepen was het advies en ja hoor. Eigenlijk op het zelfde punt weer zo’n geniepige aanbeet. Je zou zweren dat je vastloopt in de modder. Dit was zeker weer en mooie vis. Er werd weer wat gevraagd van het materiaal. Heerlijk zijn die momenten. En dan heb je je maatje nodig om te scheppen en de vis haalt op 3 cm net niet de 70

Mooi volle rond exemplaar. We zitten zo dicht aan de kant een metertje of 10 dat Netty en Henny die de honden uit aan het laten zijn alles kunnen zien. Nu zijn wij los en we proberen van alles.

Zelfs zeebliek op het kunstaas wat vorig jaar mooie vissen opleverde toen je ze ook slepend tot aanbeten moest verlijden. Maar het wordt niks meer. Of we hebben ze verjaagt door de dieptemeter?, rumoer want je zit op 4 mtr en ik heb een Linder van aluminium dus laat je wat vallen zal dat best herrie geven onder water. We vissen de hele dam af in het laatste uurtje trollend, slepend en verticalen maar geen enkele aanbeet meer. We gaan eruit tegen 21.00 uur eigenlijk gelijk met en ander bootje en dan horen we dat die twee aanbeten hebben gehad vanaf 19.30 en niets hebben gevangen. Dan plotseling, of ze nu eerlijk zijn of niet voelt onze nederlaag plotseling een stuk prettiger. Het is natuurlijk heel prettig vertoeven op het Haringvliet met geen wind, lekker zonnetje. Alleen kan je de Tour de France niet volgen op de belangrijkste dag van Frankrijk. Tja, wordt dat de samenvatting van 11.00 uur maar wel zonder oortjes. We hebben een heel fijn gesprek over zijn nieuwe boot met al zijn aanpassingen en ik zie nog wat leuke dingen voor mijn nieuwe bassbuster als het begint te regenen. Net op tijd eruit dus.

Was van plan om zaterdag alles klaar te maken maar door m’n werk kwam daar niets van terecht. Je kent dat wel einde van het roofvisseizoen zijn er allemaal van die kleine dingetjes die je dan wilt doen in het gesloten seizoen. Dan heb je daar alle tijd voor….. Molens schoonmaken en invetten. Lijnen nazien. Moest nog een zekering halen voor de dieptemeter, onderhoudsbeurtje elektromotor, hengels nakijken, enz enz. Maar er komt niets van want dan is er tijd voor vliegvissen op het Oostvoornse Meer of trollen met kleine pluggen, Zeebaarzen op het Hartelkanaal, achter de Harder aan in Europoort of grote winde op de Nieuwe Waterweg. Druk, druk, druk. Maar zondag moest het toch weer gebeuren. Heerlijk verticalen op het Haringvliet. De vooruitzichten van het weer was uitstekend dus m’n broer Hans mee gevraagd en Waldi met Floris in de andere boot, de Denemarkengang is bijna kompleet.  Floris en Waldi wilden al om 05.00 uur starten op het Spui met de TroutBuster. Proberen om een roofblei te strikken en wilden in Middelharnis erin gaan.  Hans had nog een feessie op zaterdagavond en ik wilde nog wat aan de dieptemeter sleutelen en had daar dus zaterdag geen tijd voor gehad dus wij zouden wat later starten. Zondag om half negen ging de telefoon. Op het Spui tot dan toe twee aanbeten bij Floris en Waldi één ondermaatse snoekbaars. Dat was niet erg hoopvol. Inmiddels was ik er ook klaar voor en kwam Hans er al aan.

Die kon nog wel wat koffie gebruiken en met de berichten vanaf het water was daar tijd genoeg voor. Inmiddels was de TroutBuster verkast naar het Oudenhoornse Hoofd. Normaal ook een hotspot maar het was bedroevend slecht. Wij gaan er dan in bij de dam om een uurtje of elf om het aan die kant van het Haringvliet te proberen. Het was er verschrikkelijk druk. Weet nu weer waarom ik niet in het week-end het Haringvliet op gaat. Heel Nederland is natuurlijk vrij i.v.m. Pinksteren en het gras bij de dam staat helemaal vol met caravans, botenwagens, tenten en weet ik niet allemaal. Hele gezinnen met BBQ, scottels een waar feestfestijn. En op het water scheuren de zeilboten, catamarans, speedboten met of  zonder banaan achter hun reet om ons heen. Dit wordt aan deze kant van het Haringvliet natuurlijk ook niets. We proberen van alles en zoeken alles af op onze bekende stekken vanaf een metertje of 16 naar 7 mtr. wachtend op een eerste aanbeet. En na een half uurtje krijg ik dan een heel voorzichtig tikkie. Sla natuurlijk direct en de hengel staat hoepeltje rond. En na een paar flinke runs komt bonkend de eerste vis van de dag naar boven.

Moet nog uitkijken want mis ook nog ternauwernood twee zeilboten tijdens de dril. Maar een mooie 64tiger komt naar boven zeilen. Hehe eindelijk. Wat heeft dat lang geduurd maar achteraf mogen we niet klagen maar dat blijkt pas later. En even later heeft Hans een een “vastloper”. Maar voor de eerste keer dit meemakend weet hij eigenlijk nog niet wat hij er mee aan moet en ik zie twee ferme tikken op zijn top van de hengel en voordat ik kan zeggen aanslaan issie los. Jammer jammer. We vissen zeker nog een uurtje het talud af maar welke staart, kleur of grootte, we er ook aan doen niks, nada, noppes. Waldi aan de lijn en die verkassen naar de vuurtoren voor Hellevoetsluis. Ze hebben voor Oudenhoorn nog een visje kunnen vangen maar allemaal onder de maat. Hun totaal staat op vier stuks. Bedroevend dus. Wij verkassen even later ook naar het strandje van den Ouden. En waarrempel na een kwartiertje op weer 12 mtr. een niet te missen dreun op de hengel. Echt in één keer rond. Fantastisch. Aanslaan en de dril kan beginnen…… voor Hans natuurlijk. Die haalt vlug zijn hengel in en drilt de vis en ik moet zeggen zeer vakkundig naar boven. Hij is vorig jaar al een paar keer mee geweest naar de Blokkendam op de zeebaars en dat werpt nu zijn vruchten af. De vis gaat zeker 5 keer door de slip heen en bonkend gaat de top enkele malen onder water. Kikken is dat hoor ik wel eens op de VisTV een hele grote vent zeggen en zo is dat ook.

Ik heb ruim de tijd om alles te filmen dus we kunnen thuis in ieder geval ook opscheppen. Natuurlijk heb je altijd baas boven baas en de vis is 3cm groter dan die van mij. Proficiat broerlief en we zagen in ieder geval glimmende ogen en een big smile voor in de boot.  Inmiddels een uurtje of twee en de TroutBuster houdt het voor gezien. Niets meer bijgevangen en geen enkele aanbeet nog gehad. Wij dobberen nog een uurtje op het water lekker in de zon maar het is meer ontwijken van de speedboten met hun hekgolven dan vissen en we houden het ook voor gezien. Alles bij elkaar natuurlijk een heerlijke dag maar je wilt gewoon meer aanbeten. Heb zelden zo’n slechte dag meegemaakt en denk dat alle drukte er mee te maken heeft gehad. Maar zoals Waldi altijd zo mooi kan zeggen a bad day of fisching still beats a good day at work.. En zo is het maar net.