Visverhalen – Pagina 22

Weer lekker bezig geweest

30 september 2012/0 Reacties/in Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Het is fantastisch weer en we zijn de enigste, ook op de Haringvlietdam waren de P plaatsen leeg.*

Dit kan je natuurlijk niet verzinnen maar Leo is vannacht 30 september 2012 in slaap gevallen terugkomend van de ECT in het busje en wordt wakker gemaakt op de eind halte. Moet hij midden in de nacht nog een uurtje of twee wandelen terug naar huis dus 13.00 uur gaan we niet halen om te vissen op het Haringvliet

Oké dan wordt het 15.00 uur als we aan de helling staan dat maakt ons eigenlijk niet zo veel uit. Leo moet toch zijn slaap uurtjes maken want morgen moet hij weer om 06.00 uur paraat staan op de Maasvlakte. Kan ik mooi wat klusjes afmaken in de tuin en rondom het huis zo is Henny ook weer helemaal tevreden. Moet wel bekennen dat er nog zat overblijft om te doen…

*In de haven is het windstil tussen de bomen en belangrijker tussen de buien door.*

Windkracht 4 weliswaar maar tussen de buien door valt de wind en achter de dijk bij Middelharnis is het goed vertoeven. Leo heeft eigenlijk gelijk vis weliswaar geschept met een schepnet voor de neus van een meeuw. Die kreeg hem niet binnen en zat er flink op in te pikken. De vis is waarschijnlijk, ik weet het wel zeker eerder vandaag gevangen en weer terug gezet omdat hij de minimale maat niet haalde. We prikken de zwemblaas door zodat de kreeftjes, garnalen etc. er wat aan hebben allemaal weer voedsel voor vadertje glasoog. Want vandaag spugen ze kleine garnaaltjes uit samen met speldaas

We vissen weer stek één rond de haven helemaal uit en op twee tikken bij Leo is er niets te beleven alleen dat ik er achter komt dat de accu het niet doet van de Hummingbird. We willen wel diepte weten dus varen we weer de haven in om de grote accu achter in de wagen op te halen waar we de boot mee trailleren. Als we die aan sluiten zien we dat het aan een stekkertje ligt wat niet goed contact maakt. Gelukkig want we hebben net van het weekend met Joop alle accu’s nagekeken en uit gerekend hoelang elke accu moet laden wanneer hij vol is. Wel belangrijk natuurlijk als je elke dag wilt vissen en de lader de accu niet vol krijgt binnen twaalf uur en we dachten alles voor elkaar te hebben. Doet zo’n stekkertje het rottig in de regen. Hoe kan ik aan mijn vismaatje Flo twijfelen… Het zou niet in me op komen. We varen gelijk naar stek twee en het is eigenlijk gelijk bal. Voor alle twee wel te verstaan. Beide een mooie dril en de slip moet zijn werk doen. Prachtig is het die vluchtpogingen pareren en onze stokken staan hoepeltje rond met af en toe de top ver onder water

Jeetje we lieten hem zakken en allebei krijgen we een niet te missen ramm er op en de smile is van oor tot oor. Tjeetje we staan te drillen op ondiep water en wat is dat mooi proberen de vissen uit de stenen te houden vooral als ze de diepte in willen gaan langs het talud naar beneden en meters lijn nemen. Het loopt hier naar dik twintig meter dus het is feest. Ze gaan echt van kiet en we genieten van volle teugen en dat de lijn het houd langs die scherpe mossels. Vandaag moeten we een paar keer lijn afknippen die te veel beschadigt is door de schelpen wan scherp als een scheermes zijn die. Je heb hier echt minstens 40-42mm FluorCarbon Leader nodig als onderlijn

Het is weer fantastisch en doubletten zijn aan de orde van de … Dat is wel wat anders als vanaf de kant op de Punt. Jammer dat we niet elke dag er op uit kunnen met de boot met dat weer in Nederland

Af en toe regent het pijpenstelen maar wie geeft daar om als het zo goed is. Wel krijgen we zelf ook dorst natuurlijk maar Leo mocht uit de ijskast van het treetje “Wicky” maar vier pakjes meenemen. Hahahaha die Monica is wel streng voor Leo hoor maar we hebben aan board genoeg frisdrank te drinken en met de krentenbollen van Tim komt dat helemaal goed. Moet Tim maar broodjes met jam meenemen naar school en ranja om te mixen met water hahaa. Is trouwens lekker die framboise sap was weer een prima lunchtrommeltje bedankt Monica…

*Tuurlijk is het goed en vol overgave genomen*.

Maar als het stilvalt en we zijn zeker tweehonderd meter afgedwaald dus dit keer het hele talud wel heel ver afgevist gaan we nog even het Spui op. Leo heeft nog nooit op stromend water geverticaalt en dat weet hij nu dus ook. Nadat ik een mooi zander weet te strikken pakt hij een dikke baars in de regen. Het weer verslechterd en we staan zelfs in de boot in het water

En op stromend water is dat heel wat anders als vanaf de kant op de Punt dus die is in extase. Gelijk verkocht en beslissen dat we de volgende keer gaan naar de Oude maas. Onze rovers vangen tussen de autowrakken en wasmachines.

Een oude strijder dus goudbruin alles al meegemaakt. Heb ik het natuurlijk over de vis

*We traileren eens een keertje bij schemer licht i.p.v. stikkie donker.*

En dit keer zijn we voor donker op de helling terug en hebben weer een prachtige middagdag gekend. Is deze dagen precies goed de middag vissen naar het vroege schemering toe. Wel lekker is dat zoiets als dat ze brunchen hebben uitgevonden voor langslapers. We zijn niet allemaal van die vroege vogels het zal de genen zijn.. Wat is het toch fantastisch vissen op het Haringvliet we wonen in een prachtig delta gebied want er zullen er jaloers zijn om te kunnen zeggen we gaan ff een paar uurtjes de boot nat maken en je schuift hem bijna vanuit je garage het water in.. Morgen komt Ome John uit Londen over en waarschijnlijk een hengeltje uit gooien dus moet ik weer aan de bak. Afzien hoor…

Reactie’s

–

Freek,

Ja en nou ben ik het zat! Ik wil ook snoekbaars vangen.

Ik kom morgen naar Nederland en overmorgen gaan we vissen WEER OF GEEN WEER!

Nee ff zonder gekheid kan je donderdag mij meenemen vissen?

John

–

Misschien doe ik iets niet goed, maar ik krijg m niet geopend…

Groetjes, Ina

–

Ja, nu wel gelukt.

Het is toch erg, moet dat kind zijn lunchtrommeltje er ook nog aan geloven !!!

Groetjes !

–

Jong geleerd of Jong leert Oud

21 september 2012/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Eindelijk, eindelijk gaan we vissen zegt de zes jarige Willem den Adel op zaterdag middag 21 sept. 2012 want dat is al lang geleden belooft. Ik heb em een overjarig werphengeltje gegeven vorig jaar en die staat naast zijn bed en daar mag niemand aankomen. Bloedfanatiek issie en nu gaat het er dan eindelijk van komen

Erik, Paps den Adel heeft het niet zo op vissen en dan vooral het vasthouden van vissen en dat dan een van je zoontjes er helemaal leip van is heb je een probleem. Fantastisch zijn zijn verhalen over vriendjes die vissen en de snoeken met hun grote tanden die de ouderen jongens vangen. Dat wil hij ook graag leren

Jaja en natuurlijk de prachtige verhalen van Opa Bram den Adel dat Erik met zijn Opa de weteringen afstruinde peurde en de paling fuiken leegde af en toe muis stil moest wezen tussen het riet in de boot omdat de koddebeier hun zocht met zijn praam. Die verhalen horen we graag natuurlijk aan de Stammtisch in Warung Freek onder het genot van een biertje en de Ballantines. Staat een mooi stukje op internet bij ABC Sportvissen hoe je dat peuren nu moet doen. www.abc-sportvissen.be/paginas vissen op/paling/paling-peuren.htm

*De eerste vis heeft het zwaar en wordt een paar keer getoond.*

We gaan in de haven vissen van Middelharnis want daar wemelt het van de aasvisjes. Je moet natuurlijk ergens op vissen waarvan er in het betreffende jaargetijde genoeg van is anders is de lol er snel af voor een kind van zes jaar oud. De meeste zijn gelukkig weer allemaal roofblijtjes en die fanatieke jagertjes houdt in dat je dobbertje niet stil nog sterker ze vallen hem zelfs aan

*Een grondel die er met duizenden zitten tegenwoordig dankzij Europoort.*

En Willem die heeft de dag van zijn leven en vangt een emmer vol visjes samen met Paps. De meeste zijn roofbleitjes maar een enkel grondeltje die zijn meegekomen met de ballast tanks vullen van de zeeschepen in het verre die worden hier leeg gemaakt bij het vullen van containers en tegenwoordig echt een plaag aan het worden. En het doortrekken van de Donau heeft ook meegeholpen. Zo komen we ook aan vadertje glasoog een fantastische vis om te vangen. Daarom doet de Cultiva het al jaren met bruine rug en witte buik het denk ik zo goed op het Haringvliet. Dit visje heeft natuurlijk geen kans bij vadertje glasoog als hij stil op de stenen zit. We vangen natuurlijk voorntjes, bliekjes, winde en een enkel baarsje de gebruikelijke aasvisjes die er met miljoenen zitten nu op deze grote plas. Kunnen we gelijk de verschillen uitleggen en prachtig vindt hij het

Natuurlijk staat er over veertig jaar weer een volgende Stammtisch en daar worden deze verhalen verteld. Dat hij met zijn vader meeging met en een vriend en we in een uurtje wel honderd vissen vingen…

Want je hangt je aas er in en met tientallen wordt het bestormt en dat zal nog erger worden tegen de avond als de havens rondom het Haringvliet vol lopen met aasvisjes die bescherming zoeken voor de nacht tegen de rovers die wij zo graag vangen met de BassBuster

*Zo vis vriendelijk met natte handjes onthaken heb ik ook geleerd.*

Maar Willem komt er wel en we hebben er weer een verslaafde erbij. Volgende keer maar eens met de boot mee als vadertje glasoog loss is dan is hij helemaal verkocht natuurlijk. Nu maar hopen dat Paps een Esox lucius, Stizostedion lucioperca of Sander lucioperca kan of durft te onthaken maar ik denk dat zoon lief dat binnenkort ook wel even voor doet…

Reactie’s

–

Hoi Freek,

Weer een leuk verhaal heb je geschreven. Het doet mij denken aan toen ik een jaar of 5, 6 was. Mijn vader is geen visser maar mijn opa van moeders kant was dat wel. Met opa (en oma) ging ik als kleine jongen mee vissen, later ook in hun stalen roeibootje.

Ik heb er leuke herinneringen aan,

groeten Peet

–

Hoi Freek,

Hartstikke leuk verhaal met den Adel Jr. jr. Het is jou wel toevertrouwd zo’n ventje de dag van zijn leven te bezorgen. En jij hebt ook weer een lekker weekje achter de rug op het water, he?

Nou binnen is binnen, want er komt vandaag zwaar weer onze kant op. Wordt vanavond weer lopen met de hond, verpakt in plastic L

Groetjes, Netty

–

Leuk verhaaltje weer van Eric met zijn zoon(tje) van zes !

Gaat het goed daar bij jullie ?

Groetjes, Hessel en Ina

–

Nostalgie

*Deze foto zal wel rond die tijd zijn maar in het Lingenbos gemaakt tijdens een uitje en natuurlijk moest de hengel mee.*

(Vis) vrienden zo zal het altijd gaan om de 40-50 jaar is er wel weer een Stammtsch onder visvrienden zijn met mooie verhalen “vissen met Opa”. Zal bij mij niet gebeuren want bij mijn weten ben ik kinderloos maar ik kan me nog goed herinneren dat ik op die leeftijd de slootjes, vijvers en weteringen in onze buurt af viste op snoek, karper of gewoon voorntjes. Dat ik in de vijver zat te vissen bij ons in de wijk, er werden nogal wat vijvers in die tijd gecreëerd om bluswater te hebben bij calamiteiten voor de o.a. de brandweer, die lag aan het uiteinde van onze brandgang (pad tussen twee rijen huizen in achter de tuinen en schuurtjes) en mijn vader aan zag komen lopen. Weer eens te laat thuis dus zag de bui al hangen en dat met dit stralende weer maar i.p.v. de roe had hij een bordje nasi met een kippenpootje bij hem. Die begreep ook wel dat van passie niet te winnen valt. Er zouden later nog enkele andere passie’s bij komen maar ik had toen een heel andere leeftijd als waar we het nu over hebben.

Overal waar we naar toe gingen Ooms en tantes, strand, bos familie en vrienden van mijn ouders de hengel ging mee dat was een ding wat zeker was. De rest lag op het strandje, bad minton of zwemmen maar ik zocht een slootje of wetering op. Zo ook in je grote vakantie een ochtend mee snoekbaarzen op het IJ-meer met Ome Jan. in zijn vlet daar keek je een half jaar van te voren al naar uit en wat had je de pest er in als het niet door ging vanwege het weer. Zat je te wachten terwijl je bij Oma en Opa logeerde in Naarden. Gelukkig woonde die aan het kanaal Naarden naar Muidenberg en kon ik mooi aasvisjes vangen die dan opgehaald werden als Ome jan uit zijn werk kwam. Opa had ook een motor kruisertje op de Oud Loosdrechtse Plassen en een stukje grond langs die plassen dus ik kwam de week wel door op naar het volgende week-end. Op de houten steiger zaterdag vroeg in de ochtend in het boten huisje de motor op halen. Daar hing een rij van enkele meters tja dat kon 45 jaar geleden nog en uit een was trommel visjes halen (die hing naast het botenhuis in het water en iedereen, vooral de eigenaar want die kreeg dan een cent per visje, zorgde dat die altijd vol zat) of ze met een kruisnetje vangen. Met lange schuifdobbers, pennen van een halve meter zodat je goed zag dat het visje tegen een talud op zwom

Tegen de zandgaten bovenop ankeren met twee lange palen want er werd flink gebouwd in het nieuwe opgespoten land in het Ijsselmeer en daar is veel zand voor nodig. Daar keek je naar uit samen de visspulletjes klaar maken in zijn viskamertje. Een hele want vol hengels en geen zakjes haken maar dozen vol. Natuurlijk dezelfde hengel kopen en met je vrienden een bootje huren in de Bieshbosch en het zelfde proberen als je geleerd had in de praktijk brengen met je vrienden thuis. Maar niets vangen natuurlijk want je wist de taluds niet te vinden alles was natuurlijk onbekend op dat grote water. Grote voorns vangen met een lange werphengel en zware dobbers in de Naarder Vesting als nu als met een Matchhengel en leren met een broodpluim te vissen op grote afstand

*Biesbosch onveilig maken met Gilbert Frederiksz en Piet Kwaasteniet in september 1980.*

Het mooiste verhaal gaat de ronde dat Ome Jan niets had en ik de ene na de andere ving, het zal een visje of vijf, zes geweest zijn in een ochtendje aan de foto’s te zien die mijn vader heeft gemaakt en zijn tijd ver vooruit was door ze buiten te maken weliswaar in de tuin, met een uitschieter naar een dikke meter vis. Ook toen al stonden de mannen van de viskramen rond het Ijsselmeer met gerookte paling om te ruilen tegen snoekbaars. Toen wisten ze ook al wat lekker was

*Denk mijn eerste meter Zander in 1979.*

Eerste meter snoekbaars en het was in die jaren heel gewoon dat je de foto’s in de keuken maakte men keek nog niet nauw je ving ze om op te eten. Dat is nu NotDone en alleen vissefoto’s aan de waterkant

Dus als je de jeugd mee kan nemen om ze te leren vissen wel naar de maat staf van deze tijd natuurlijk dus met natte handjes de vis aanpakken, met een onthaakmat en catch en release want daar is een hoop in veranderd. Ik was in mijn lagere schooltijd de enigste die fanatiek viste nu zaten er in de combi vijfde en zesde klas vijf jongens en de rest meiden maar toch bij mijn spreekbeurt in de aula waar al mijn vis spullen lagen uitgestald die we samen met Gilbert mijn buurjongen en zusje Dorien die een klas lager zat maar door de combi in mijn klas zat mee hadden gesleept en er twee keer moesten voor lopen was iedereen stil en kreeg een best cijfer. Dat dan weer wel. Dat is nu wel anders de sportvisserij heeft denk ik de meeste leden als vereniging in Nederland en dat is in het buitenland net zo. In Engeland is het ver weg de grootste sport van het land

*Met inspiratie en een nat pak van Joop Flohil en kleinzoon Tom en de creativiteit van Mirabel ontstaan mooie dingen.*

Mirabel heeft een leuk kinderboekje gemaakt ISBN 978-94-91168-25-3 misschien leuk om voor te lezen aan de aller jongste onder ons en misschien wordt het nog drukker aan de waterkant. Want een virus is het en die raak je nooit meer kwijt het kan even sluimeren door werk of wat dan ook maar na jaren steekt het toch de kop weer op. Dat is zeker jong mee in aanraking gekomen en je bent voor het leven verziekt…

Reactie’s

Hoi Freek,

Bedankt weer voor je leuke mail.

Leuk ventje was jij vroeger met snor en lang haar.

Al die meiden achter je aan. Waarom laat jij je haar weer niet groeien heeft wel iets !!

Maar ja t’is jou hoofd!!

Prettige dag.

Groetjes Loes

ook aan Hennie

Weer prima feesie van Rob

29 juni 2012/0 Reacties/in Avonturen, VethsVK- Veteranen Voornse Kanaal, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Vrijdag 29 juni 2012 was het weer de dag van RaboBank Verzekeringen met name natuurlijk “de dag van Rob” en daar zijn we maar wat graag bij. Elk jaar weer een feest en alles voortreffelijk verzorgt. Begint al bij aan board komen met een bak koffie en een ruime bemeten ontbijt tas als kaas- en pizza broodje, krentenbollen gevulde koek alles er op en eraan dus.

Vrijdag 5 mei 2012 kwamen de verlossende woorden als reactie op mijn Blog van het avontuur over Maasvlakte 2 (MV2) ;

Hallo Freek,

Even noteren vrijdag 29 juni zeevissen met de Rabobank. Ik hoor verder wel of je kan.

Groeten,

Rob Makor.

Rabobank Voorne Putten Rozenburg.

*Dubbel Check en alles is binnen op twee na*

Nou en dat hebben we wel want elk jaar is dit weer een evenement waar je als je er een keertje aan mag ruiken er altijd bij wilt wezen. Bere gezellig zijn die dagen met alles er op en er aan prima Balarina geregeld door Rob dus al vroeg in het jaar heeft Joop het er al over van; denk je dat we weer mee mogen. Met de Sirius een daagje voor de Maasvlakte- , uitgang van de Nieuwe Waterweg de Eurogeul en Hoek van Holland tot voor Scheveningen vissen op de makreel. Jaja het is tegenwoordig zoeken naar een schooltje. En ik zeg schooltje want die scholen makreel van pak em beet vijf zes jaar geleden zijn er niet meer. Toen voer je naar de Sam of nog dichterbij vlak voor de helling bij de blokkendam 800 meter uit de kant lag ook een wrakje en je kon zoveel makrelen vangen als je wilde en allemaal groot vergeleken met die ukkies van tegenwoordig

*Naast ons doen ze nog wat aan ochtend gymnastiek*

Op de boot naast ons zijn ze ook lekker vroeg uit de veren want de Sirius ligt daar dan al een klein uurtje warm te draaien aan de steiger. Die doen onder het tanden poetsen nog wat oefeningen met een fender en een stukje touw. Je moet er maar opkomen die verzwaarde rek en strek oefeningen

*Trossen los en deze keer maar een kwartiertje vertraging*

En weer gaan we wat later weg omdat er een paar gewoon niet komen opdagen zonder af bellen. Onbegrijpelijk maar deze keer is het maar en kwartiertje als de knoop wordt doorgehakt dus we zijn al een klein half uur eerder dan vorig jaar als het vertrek sein wordt gegeven

*En ik zorg voor koffie, goeie deal toch*

En terwijl ik wat oude bekenden van vorige trips begroet en nog twee oud bruidsparen ontmoet Renee van de Berg eigenaar van TOS ontstoppingsservice en Jan Klein Hesselink die de scepter zwaait van Hoveniersbedrijf JKH waarvan ik hun trouwreportage mocht maken maakt Joop de hengels vis klaar en zorg ik voor koffie. Ja die solliciteert alvast naar volgend jaar en is goed bezig

En terwijl de kotters een voor een binnen komen koersen wij het ruime sop. Ze zijn vroeg thuis vandaag maar wil dat zeggen dat ze genoeg hebben gevangen. De meningen verschillen nogal hier over op het achter dek

Maar wij proberen het voor de MV2 en kunnen met heel de boot twee makreeltjes vangen. Wordt het weer een dag van lekker zonnen en de schipper spekken in het voor onder. Het weer is fantastisch hoewel ik blij ben een pilletje te hebben genomen want tot de middag moet ik niet aan eten denken. Heb dat weeïge gevoel in de onder buik weer terug want de boot schommelt af en toe wel hel erg met de wind en golven op de zijkant maar ik hou het net. En rond het middag uur ben ik er gelukkig van af en werken die pilletjes. Maar dan eindelijk als de schipper de boot in de Eurogeul laat driften heeft plotseling iedereen aanbeten

Maar dat duurt niet lang. Je mag daar helemaal niet meer vissen alleen varen en we worden dan ook gelijk weg gestuurd door de politie. Ze weten natuurlijk vanaf de wal wie je bent door het AIS systeem wat binnen afzien bare tijd wel verplicht zal worden ook voor de pleziervaart

Automatic Identification System

Automatic Identification System of afgekort AIS is een systeem gebaseerd op transponder-technologie waarmee de veiligheid van scheepvaart op zeeën en het binnenwater verhoogd wordt. Het is bedoeld om overzicht en informatie te bieden via interactie tussen de schepen onderling en met instanties aan de wal. Het is in 2003 voor de zeevaart ingevoerd. Op het binnenwater gebruikt men Inland-AIS en is het een aanvulling op het bestaande verkeersmanagement van verkeersposten. Voor het gebruik van AIS-apparatuur kan in Nederland volstaan worden met een marifoon basiscertificaat. De apparatuur dient te worden aangemeld bij het Agentschap Telecom, door middel van een wijzigingsformulier. AIS-apparatuur valt binnen dezelfde categorie als de marifoon.

Het systeem

AIS-transponders zenden automatisch op regelmatige tussenpozen via een VHF-zender die in de transponder is ingebouwd informatie uit, zoals hun positie, snelheid en op de reis betrekking hebbende scheepsgegevens. De informatie komt van de sensoren van het schip zelf, met name van de ontvanger van het Global Navigation Satelite System (GNSS) en het gyrokompas. Andere informatie, zoals de naam van het schip en haar VHF callsign, of – bij binnenschepen – het ENI-nummer, is al geprogrammeerd bij de inbedrijfstelling van de apparatuur aan boord en wordt ook met regelmatige tussenpozen uitgezonden. De radiosignalen kunnen worden ontvangen door AIS-transponders die op andere schepen zijn geplaatst of op walstations, zoals VTS systemen. De ontvangen informatie kan worden getoond op het eigen scherm van het apparaat of een kaartplotter, waarbij de positie van het andere schip op dezelfde manier kan worden getoond als op een radardisplay. Het systeem kan de gegevens eventueel ook via een kabel implementeren in het radarbeeld zelf en bovendien kunnen via een aangesloten computer de gegevens nog verder worden verwerkt in een elektronische navigatiekaart zoals een ECDIS-scherm.

Door middel van landelijk dekkende base stations kunnen de signalen worden opgevangen die door schepen met een AIS-transponder worden uitgezonden. Met de zo verkregen gegevens kunnen verkeersprognoses worden opgesteld voor bijvoorbeeld sluisplanningen. In Nederland worden circa veertig van deze stations geplaatst. De eerste werd op 26 april 2012 in gebruik genomen op het traject Rotterdam-Duitsland. Vervolgens is het traject Amsterdam-Rotterdam-Anrwerpen aan de beurt en uiteindelijk heel Nederland.

We staan op ons vertrouwde plekje en op het achterdek tussen eigenlijk alle vertrouwde gezichten van elk jaar weer

Heerlijk is het maar ben toch blij met m’n truitje en wind jack want op het water verkijk je je al snel met de temperaturen

*Onder het varen wat drinken en ouwesexhostessen*

*De schipper zoekt naar duikende meeuwen en wij wachten op de bel*

En dat zoeken neemt best veel (vaar)tijd in beslag met een top van 8 knopen. Dat zou best wat sneller mogen en dan slaat natuurlijk de verveling en beetje toe en wordt er wel eens wat van board gegooid als visresten, brood etc. en dat zien die witte rakkers van verre

Die hebben dat zo door en knokken om ieder stukje maar we zijn inmiddels de Eurogeul over gestoken en zitten ongeveer tegen over de Noord Pier bij Hoek van Holland wat verder de zee op richting Engeland. als we allemaal duidelijk meeuwen zien duiken over een lengte minstens 500 meter breed. Daar jaagt een school makrelen dus volle kracht er heen

*Rob de meester Himself laat wel even zien hoe dat nu eigenlijk moet*

En daar wordt door iedereen vis gevangen en de meeste vangen nu een redelijk formaat. En Rob verklapt nu hier zijn uitvinding. Een nieuwe techniek wordt wereld kundig gemaakt. De elastiek op het Zoute. Nu kennen we dit fenomeen al uit de wedstrijd sport op het zoete het elastiek in de vaste stok zodat je grotere vissen de baas kan me een lichter simmetje

*Jonge haringen foto van sportduiker Ron Offermans*

Maar hier raakt het lood de bodem en veert als het ware op naar de volgende bult en die reactie van het aangeboden aas de haak met glitters wat een vluchtend zeebliek voorstelt is een zo’n natuurlijke angstige vluchtpoging van de jonge haring, die subtiele beweging met de top de lijn los strak houden trickert de vis zo dat dit massaal tot aanbeten lijdt en alle haken steeds bezet zijn met allemaal mooie formaat makrelen. Iedereen mag dit nu weten en zien want na de vele missies die er zijn geweest op om dit systeem te perfectioneren zijn voorbij. Al die vis sessies zijn tot een bevredigend resultaat geleid en wordt dit systeem dus wereld kundig gemaakt en hebben wij vandaag een primeur aan boord nu de octrooien zijn aan gevraagd en zijn gehonoreerd. Rob kan waarschijnlijk gaan rentenieren en de rest van zijn leven gaan vissen en leuke dingen uit gaan vinden. Maar belooft is belooft het organiseren van deze trips blijft hij elk jaar weer doen. Pfffttt gelukkig maar

*En Joop…. is lekker bezig die kan het goed vinden met zijn buurman(nen)*

En mijn maatje kan het niet laten en is net als op het zoete op zoek naar zijn buren maar dat zijn er vandaag wel hel veel. De hele bakboord zijde kent hem nu en er wordt opvallend vaak gevraagd of hij volgende keer weer mee gaat

Daardoor sta ik eigenlijk alleen te vissen aan Backboard zijde heb daardoor de ene full House na de andere en is de koelbox zo vol. En dan komen daar de overbekende wereldwijd beroemde broodjes bal van de Sirius. Dan heeft niemand meer tijd om te vissen

*Heerlijk een broodje bal dit keer zonder zagervocht*

We varen steeds de school vissen achterna door de meeuwen te volgen en vervolgens dan daar de boot te laten driften

Heb zelfs assistentie zodat ik mijn broodje warme bal kan op eten

Het is heerlijk zo aan board genieten van mijn broodje bal en mijn vismaatje bezig met wat hij eigenlijk het liefste doet

*En vis wordt er gevangen en direct schoongemaakt tijdens het varen naar de volgende drift*

Er wordt nu redelijk wat gevangen, zoveel zelfs dat we de kleintjes krijgen van de buren die te verwond en het toch niet halen als ze worden terug gegooid. Wij willen er in het najaar en volgend voorjaar mee gaan snoeken. Vissen met dood aas want jammer genoeg mag levend aas onder de dobber niet meer. Wat was er mooier dan een zenuwachtige winde onder een flinke dobber die dan genomen wordt door een meter snoek….

*Daar gaat ons snoek aas maar leuk is dat wel*

En die witte opruimers van het wijd, die zijn heel nieuwsgierig en honds brutaal want Joop kan ze zomaar voeren uit de hand

*We steken de Nieuwe Waterweg weer over*

We vertrekken van onze stek voor Hoek van Holland recht tegen over de NoorderPier. Het is nog wel een uurtje of drie varen met deze schuit naar Stellendam maar die tijd komen we wel door. Zeker als Joop achterop met zijn act begint

*Joop heeft hier meer volgers dan op Twitter*

*Meeuwen leren van een disch te eten lijkt ons toch wat te ver gaan*

Maar meeuwen van tafel te laten eten dat lukt net niet. Ze durven het niet aan van zo’n glimmend bord te eten

Rondje boordgang leert Rob dat dit voor iedereen voor herhaling vatbaar is. Wat een dag weer. Het weer erkte uitstekent mee met een zonnetje en weinig tot geen wind. En het is nog niet voorbij met de pret

*Aanleggen is toch een secuur werkje met die wind schuin van voren*

Je kan wel een paar boegschroeven hebben en dat vergemakkelijk het karwei wel maar het is toch ff opletten geblazen met de wind schuin van voren op dit minuscule plekje wat nog over is in de haven maar het is waarschijnlijk niet de eerste keer dat de schipper van de Sirius dit doet. Wil hem ook hier vandaan bedanken voor de informatie over dat AIS Tranciever die nog deze maand te koop is met subsidie van de overheid

Nieuwe haring met een warme gebakken kibbeling gaat er natuurlijk moeiteloos in na een dag op zee met dat mooie weer. Heerlijk is het en met een gerookte makreel voor het thuisfront kunnen we thuis komen. Want zoals Rob zegt we stinken vandaag naar de vis, we hebben vis om schoon te maken maar zo kunnen we thuis ook verrassen met gerookte vis

*Wij kunnen weer thuis komen met ons vieze plunje*

En als klap op de vuurpijl heeft Jos van de Ende nog een bloemetje voor thuis. Jos heeft samen met zijn vrouw Monique Zorgboerderij Landgoed die is gevestigd aan de Smalleweg 5 te Zwartewaal. Zijn verzorgen verstandelijk gehandicapte die intern wonen op de Zorgboerderij en hebben ook voor deze mensen dagverblijf op de boerderij. Jos is vroeger leraar geweest bij de lagere agrarische school te Brielle en sinds 2 jaar hebben ze dit op zich genomen. De verstandelijk gehandicapten doen allerlei klusjes zoals , verzorgen van de dieren en ook tuinbouw. Ze telen van alles. Van groente tot buitenplanten. Voor de eerste keer hadden ze ook geraniums. Er waren een beetje te veel gestekt. Vandaar dat hij de visclub allemaal een geranium heeft aangeboden. Overigens is nog zat te koop aan tuinplanten en verse groenten volgens Rob. Wij en dan spreek ik voor mezelf en Joop maar zo om me heen links en rechts hoorde ik dezelfde geluiden hebben het opperbest naar de zin gehad en we kijken al uit naar volgend jaar. Maar hopen dat ik wel weer wordt uitgenodigd natuurlijk maar iemand moet toch een verslagje maken. Is deze keer wat lang geworden met (te)veel foto’s maar het is het wachten tot het bestand open is op je PC hoop ik de moeite waard geweest

*Oppetee we gaan een keertje op de roofblei*

En Rob onze afspraak staat om met de BassBuster eind deze maand op de roofblei te vissen. Wil je alvast warm worden ervoor dan moet je maar even bij de visavonturen van vorig jaar kijken rond deze tijd. De natuur rondom het water is dit jaar twee drie weken later door die lange en voorral koude winter. Eenmaal dat spektakel meegemaakt vergeet je je hele leven niet. Van die runs over het Haringvliet je stem te moeten verheffen omdat je anders niet te verstaan bent om boven het geluid van die gierende slip uit te komen..

Reactie’s

Hallo Freek,

In de eerste plaats genoten van je verslag.

Maar we moeten voor dat we aan de drank gaan nog eens goed door nemen

wat rechts en links is aan boord van een schip.

Stuur en bakboord is wel goed.

Maar dan moeten we het nog wel eens worden, of je naar het voor of achterschip

staat te turen.

vriendelijke groeten

Joop.

Eerste Zeebaars ’12 is een feit

15 juni 2012/0 Reacties/in Bassbuster, VethsVK- Veteranen Voornse Kanaal, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Maasvtakte 2 ziet er fantastisch uit natuurlijk*

Vorige week met wat pilkers, shadjes en pluggen naar de Maasvlakte 2 (MV2) geweest om met een waadbroek er in te gaan en me een tennis elleboog te gooien maar daar kwam niets van terecht. Zat daar eigenlijk heerlijk op die trap te kijken naar de strand vissers met van die lange poken die net over de branding heen gooiden.

Er werd door één man van de twaalf die ik kon waarnemen vier visjes (baarzen) gevangen waarvan eentje qua grootte mee mocht voor de pan. Bedroevend dus vandaag maar gisteren was goed volgens de mannen. Toen met een shadje in die muien op nog geen twee meter uit de kant. En laat dat vijf meter zijn in hun belevenis het kan goed want ze jagen op 40cm diepte op de platen als ze er er met een schooltje over heen vliegen achter het speltaas, zeebliek of zagers aan. Maar het is net als op het binnenwater je moet uren maken natuurlijk bij het goede tij en dan ben je plotseling een keertje op de goede tijd en heb je een wereld dag. Dus nog meer gaan vissen is het advies

*Het gat van “Hawk” nu nog maar 6 meter diep bij hoog water wel te verstaan*

Vandaag 14 juni 2012 gaan we het zelf eens proberen. Het is er prima weer voor volop zon, geen regen met 12.00 uur hoog water kan het alleen maar een heerlijke dag worden. Lig nog wakker te worden en TV Rijnmond te kijken om 8.00 uur als ik Joop belt of hij zin heeft om mee te gaan maar hij klinkt mat en moe en blijft thuis maar toch even later staat hij voor de deur dat hij toch mee gaat en wil genieten vandaag van het mooie weer. Gelukkig want alleen is ook maar alleen op zo’n grote plas water. Voorspeld is dat we van deze dag gebruik moeten maken want de eerste volgende dagen zijn weer pet met wind en veel regen tot volgende week aan toe

Nog de laatste dingetjes in en aan de boot want het is al weer even geleden dat we met de BassBuster zijn weg geweest. Accu’s zijn geladen, papieren, sleutels het wordt vandaag pionieren op de stek want er zal veel veranderd zijn sinds MV2 er is. We gaan er bij Stellendam Buiten in na eerst nog even bij Mario en Mirabel een pakje zagers te hebben gehaald voor de platvis en misschien de dobber op de baars en is met z’n tweeën traileren zo gedaan. Zeker met die nieuwe lier is het een fluitje van een cent

*Hier krijgt de Humminbird zijn doop en gaat voor de eerste keer aan*

Voor de Haringvliet sluizen maken we de hengels klaar, knopen de onderlijnen en delen de boot een beetje in. Nemen een bak koffie met en broodje, natuurlijk gebakken ei en spek, en dan komt het grote moment. Ik start de Humminbird voor het eerst op en dat vieren we natuurlijk als een groots moment. We zijn er klaar voor en willen al trollend langs de kust voorlangs Rockanje naar de MV2

Maar het is intussen al dik naar elven en we willen in het gat van Hawk liggen om 12.00 uur om “over” hoog water te vissen dus we zetten de gang er in. Hengels binnenboord en karren met de geit. Daar trollen we een paar keer langs de platen aan de binnen en buitenzijde. Er is nog een bootje in gegaan gelijk met ons die er bijna elke dag vist maar wat we ook proberen met gooien of trollen we krijgen geen aanbeten. Wel zien we veel vogels duiken maar niet zo gecentreerd als wanneer er een schooltje baarzen onder zit en er huis houd. Want dat verschil zie je dan wel dan krijsen ze en duiken met honderden in de school zeebliekjes die dan geen kant uit kunnen. Nee ze duiken over de hele plaat heen in het water weliswaar telkens met vis want aas zit er zat. We zien later bij laag water de bodem bezaait liggen met messchelpen en dat benadrukt het verhaal van een zeevisser met die lange poken dat de vissen die hij vangt er vol mee zitten. Hij was toen ook de enige met vis en viste met, juist ja meschelpen

OUDDORP in 2007 – Met man en macht is vrijdag gewerkt aan het ‘messchelpvrij’ maken van het strand bij Ouddorp.

Over een lengte van enkele kilometers spoelde een 25 meter brede laag schelpen aan. De stranden van Schouwen bleven verschoond van schelpenoverlast.

Opnieuw messchelpen aangespoeld op het strand

Op het mooie Ouddorpse strand spoelden de laatste dagen van maart 2008, net zoals in 2007, grote hoeveelheden messchelpen aan. Tussen de strandopgang Waterleiding en het Flaauwe Werk ligt weer een laag schelpen. De schelpen veroorzaken overlast voor de strandbezoeker.

De gemeente heeft voor de schoonmaak de hulp van Rijkswaterstaat ingeroepen. Deze startte op 1 april 2008 met groot materieel met het opruimen van honderden tonnen schelpen. De werkzaamheden bestaan uit het opvegen van de messchelpen met een strandreiniger, en waar de lagen te dik zijn, gebeurt het met een shovel of mobiele kraan. Om te veel vervuiling met zand te voorkomen zeeft Rijkswaterstaat eerst de schelpen. Daarna voeren ze het restproduct per as af naar de Sagro, een verwerkingbedrijf dat de schelpen tot poeder vermaalt. Rijkswaterstaat verwacht twee weken nodig te hebben om het strand weer schoon te krijgen.

Bron; Internet HSV Middelburg

Maar goed we zijn lekker bezig en het weer is fantastisch. Koffie en een broodje en we gaan nog maar eens langs de branding van de plaat want de golven zijn zeker een meter hoog. Wel gevaarlijk leer ik van Joop voorral die grondzee kan je boot zo laten omslaan. De voorkant duikt de golven in en raakt de grond het is immers maar een meter diep en soms minder en de golf soms dus hoger dan er water staat duwt de boot dan onderste boven. Of je klapt naar beneden je motor aan gruzelementen. Kijk maar eens op; users.telenet.be/jurgensweb/grondzee.pdf Daar moet je niet aan denken in die ebstroming dus snel er uit gevaren en dat was wel even lastig met die rare stromingen maar net zo hard varen als de wave eigenlijk er boven op het hoogste punt en de neus in de volgende golf lukt het me maar krijg wel op mijn kop van Joop dat nooit meer te doen zo ver doorvaren de branding in

Die andere boot is richting de ankerplaats gevaren waarschijnlijk om een makreeltje te vangen en wij denken er over om even te ankeren op de platvis als mijn hengel bijna dubbel slaat. Wat een aanbeten zijn dat toch en ik kan aan de bak. Joop haalt snel zijn hengel binnen en neemt de boot over en vouwt alvast het schepnet open want deze eerste willen we niet verspelen. Die moet op de foto. Tjonge wat een runs zijn dat dwars over de plaat heen en weer naar het diepe. Wat is dat toch mooi zo’n vis vangen op open water. Hij neemt runs van tientallen meters en vlak bij de boot zo’n tien meterschat ik dan ziet hij ons en weer gild de slip het uit en duikt hij naar het diepe. Jaja staat je slip niet goed afgesteld dan kan je het in deze fase van de strijd wel schudden. Want die kracht explosies als hij weer omdraaid en er vandoor gaat zijn alleen met een harder te vergelijken en dat in Nederland natuurlijk. Over de exotische oorden heb ik het niet want daar is het voor elke vis overleven of verorbert te worden en die krachtsexplosies zijn vele malen groter bij de vissen van dezelfde grootte. Vandaar dat ik dar graag een hengeltje mag uitgooien natuurlijk. En gelukkig op de foto gaat hij. De eerste dit jaar op open water vanuit de boot. Heerlijk en we denken ze nu eindelijk te hebben gevonden want dit formaat is nooit alleen maar zwemt in schooltjes. Maar wat we ook doen we vinden ze niet meer

*Dan veranderen we van techniek en gaan op de diepste plek ankeren*

We gaan met de zeepieren vissen op de grond vissen met een wapper lijntje en paternoster proberen een plat vis of verdwaalde zeebaars te vangen. Aan het weer ligt het in ieder geval niet om een geslaagde visdag ervan te maken maar we willen wel eens een aanbeet zien. En terwijl we lui in de stoelen liggen te zonnebaden komt één van de landingsboten van de marine voorbij. Ik vraag aan Joop om een foto te maken tussen mijn blote voeten door en verdorie bij afdrukken is de batterij leeg. Even zwaaien, kennis hebben we al gemaakt met te water gaan we want ze passeren op tien meter zo nauw is het hier. Als ik het goed ziet is het geen oefening want ze zijn vol bewapend maar het kunnen natuurlijk losse flodders zijn. We hebben ook al wat marine schepen gezien buiten op zee en in de binnenhaven van Stellendam liggen er ook dus het zal wel oefenen zijn i.p.v. verdrag van Schengen dat regelt het vrije verkeer van personen. Er zou natuurlijk ook hier illegalen binnen kunnen komen dat is heel gemakkelijk met kleine bootjes vanaf die grote tankers op de aanlegplaatsen op zee met dit weer

Maar de platvis die zit hier niet en makrelen vangen zoals een vijf jaar geleden nog toen het nog een vaargeul was kan je ook wel vergeten. Dan moet je echt naar de Eurogeul of een wrak op dieper water zoeken richting Ouddorp misschien want daar hebben we ze in het verleden ook wel gevangen. Ons “plekkie” voor de oude blokkendam lag ook een obstakel op de bodem dan hoefde je niet zo ver te varen hebben ze twintig meter zand op gegooid dus dat is voltooid verleden tijd

*Dit is de oude situatie nog maar een geultje van ±20 meter breed is er over*

Maar we zitten wel lekker te bakken daar op dat water en de hengeltoppen blijven stil mee deinen op de lange golfen i.p.v. een paar venijnige tikken te ontvangen

In een uurtje tijd raken we wel van een portie zagers af want ook hier zitten krabben zat die de haken leeg eten. We gaan verkassen dichter naar de branding toe maar onderweg zien we een kennis van Joop, Henk aankomen en die begint gelijk te trollen om de zandplaat heen dus vergeten wij die platvis maar en gaan we toch ook maar trollen. We zaten heel de dag in ieder geval goed met ons gevoel want die Henk is bekent met dit water en pakt dezelfde branding die wij al meerdere keren hebben af getrold. Maar na een klein uurtje zien we die ook richting Stellendam vertrekken en dat zegt dan alles. Als ze er niet zitten dan zitten ze er niet hoor ik Joop zeggen en even denk ik een oud voetballer aan board te hebben met van die mooie uitspraken

*Joop vindt nog wel een nieuwe medewerker in de boot*

We nokken af en het is zoeken naar de doorgang van de vaargeul. Wat een zand is er over de plaat heen gespoeld. Nu bij laag tij staat er 20 tot 30 cm water en dat is wel erg weinig voor de BassBuster maar met de navigatie kennis van Joop komt het allemaal goed. Wel vindt hij vandaag bij het schoonmaken van de boot een verstekeling en die mag me komen helpen met het verhaaltje van gister in elkaar te steken.

ThanksMate

Was het verhaal kwijt maar door Armand weer terug gevonden. Bedankt vent ook van alle BassBuster gangers.

Het verhaal dmv TimeMachine weer terug gevonden. Kan je zo, Armand natuurlijk terug in de tijd op de PC en stoppen waar je wilt Fantastisch toch hé Mac…. Weet ook gelijk wie het zowieso lezen aan de reacties dat ze er niet in konden komen. Klopte namelijk want niet goed afgesloten en weg was het verhaal op het blog maar hij staat er weer. Morgen naar het RaboBank feessie van Rob Makor. Is elk jaar weer een happening en nu maar hopen op minder weer en veel vis. Kunnen we eindelijk eens een voorraadje makreel aanleggen om te roken en natuurlijk eind van het seizoen te snoeken op het Haringvliet i.p.v. zonnebaden en verwent worden door de keuken aan board. Het is tenslotte een dagje vissen. Toch…? Je leest de avonturen wel weer op www.BassBuster.nl

Reactie’s

Om zeebaars te vangen in het “gat” net voor hoog water… Zitten een meter voor de kant in die muien die goed te zien zijn bij laag water en dat kan dik een meter zijn. Zeebaars jaagt op 40cm water over de platen heen. Kleine pluggen Cultivaatjes of die beroemde gestreepte Summersmile Tomao III van Floris Fly Fischtechnieken maar trollen tegen de rand lijkt me de beste kans van slagen. Moeten we bidden dat de wind wat af neemt deze week..

Freek

–

Je begint een beetje op Elvis Presley te lijken

Peter

–

Grote klasse Jongen !!!! m’n bloed begint al te borrelen …… !!

Floris

–

Goedemiddag meneer Oosterhuis,

allereerst bedankt voor Uw grenzeloos vertrouwen in mijn geraffineerd vissysteem.

alleen heb ik 1 probleem, ik zie geen vis op de door U beschikbaar gestelde foto’s, misschien zijn ze van iets te veraf gemaakt !?

hoogachtend,

troutbuster

CEO Floris Fly Fischtechnieken (nog net niet beursgenoteerd)

–

Errugggg mooie vis

Ik ga ervan uit dat je niets gefotoshopt hebt

Was deze vis de enige ????

Erik

–

je weet het nooit met Freek en z’n fotosjop, maar ik geloof hem dit keer op z’n blauwe

ogen

BassMeister

–

Zonder woorden maar heerlijk genoten van het weer gister

BassBuster

–

Hoi Freek,

Bedankt weer voor je mooie verhaal en foto’s.

Wij zijn toevallig gisteren ff naar Maasvlakte 2 geweest,maar ja toen was jij er natuurlijk niet.

Zijn we maar een lekker……patatje gaan eten aan die patat kraam een stuk verderop.

Hennie ook de groetjes

Loes en ook de groetjes van Gerard.

Alles Goed????

–

MV2 is open

25 mei 2012/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Vanmorgen negen uur 25 mei 2012 nog even op het OVM geweest met John maar er was echt niet te vissen met windkracht 6. Het weer was formidabel en als je van uit London over komt om van het OostVoornse Meer te genieten dan ga je natuurlijk. Eerst de NO zijde bekeken maar daar hebben we ons niet eens aangekleed. Wat een golven staan er.

We gaan op aan raden van Anne dikkeboom naar de Oostvoornse kant en dat vindt Ome John helemaal niet erg want dan komen we langs de Visspecialist de Graaf en hij wilt snacken. Hij is immers al op pad met enkel een ontbijtje bij natuurlijk Mac Donnald vanaf zes uur om van Amsterdam naar Hellevoet te komen om om zeven uur hier te zijn. En nu om een uurtje of tien begin je trek te krijgen en daar kan ik helemaal in komen. Daar bij die viskraam maken ze broodjes paling en garnalen dat wil je niet weten. Heerlijk, heerlijk dus dat hebben we in ieder geval al gevangen want hij staat daar met zijn nieuwe Spro waadbroek nog aan in de zaak te bestellen. En dan komt natuurlijk het een en ander los daar in de zaak. Met de verhalen over vis vangen op de Malediven met de eigenaar van haaien op een makreel als aas zelf zittend op een klif waar het direct diep water wordt zo’n 60 meter diep vlak langs de kant en het aas af te laten driften met een ballon. Vissen van drie meter vangen vanaf de kant en dat is wel wat anders dan uit een boot. Wij zijn er nu helemaal warm door gedraaid en er klaar voor met onze minuscule vlieg op de forel

*Ik sta er echt van te kijken hoe hij dat doet*

Dus als we aankomen zien we geen enkele vis draaien. We staan lekker uit de wind maar in de “bakken” zien we geen beweging. We gaan dus oefenen met ons materiaal en JohnieBoy staat te zwiepen alsof die nooit iets anders heeft gedaan

*We werpen (swiepen zeg ik altijd) fantastisch maar het levert vandaag geen vis op*

Dus na een uurtje houden we het voor gezien. Gaan nog even langs Erik de AnkerMeister die lekker in zijn tuin bezig is een bakkie doen en dan door naar huis. John heeft zijn verplichting in A’dam en ik wordt gebeld door Rob Puijk om een plaatje te maken voor Sportvisserij ZWN en of dat vandaag nog kan. Tuurlijk een beetje schuiven met de vis tijden en dan moet dat lukken voor een vriend in de visserij

We gaan een hapje eten bij Henny die de winkel open houdt voor trouw- en geboorte kaartjes. En natuurlijk voor in schrijven van portret opnamen, posters printen, haast printjes van pasfoto’s voor begrafenissen, you name it, alle grafische opdrachten e.d. En als we dan wat hebben gedronken en gegeten is het zo twee uur en moeten we beiden nog haasten ook

*Heb uiteindelijk alle tijd dus wat oeverzichtplaatjes*

Ik heb uiteindelijk alle tijd dus wat overzicht plaatjes hier en daar een babbeltje. want de opening loopt natuurlijk uit met dik en uur en met moet dan eindelijk mijn plaatje om vier uur maken maar weet gelijk weer waarom ik dit niet meer doet. Was altijd weer stressen naar een volgende opdracht en niet te plannen dus. Met het daar bij behorende foto opdracht loon van een tijdschrift of krant wat een uurloon opbracht waar je niet vrolijk van wordt en je komt overal natuurlijk te laat aan met al die frustraties aan beide kanten als opdrachtgever en fotograaf

*Dat is aan Rob wel gegeven het lobby’en van de visserij.*

Wat natuurlijk nog meer frusterend is dat er zo weinig sprortvisserij aanwezig is. We willen toch een nieuwe helling die ons is afgenomen. Eigenlijk zijn we afgescheept met een flut dingetje op de oude situatie en nu hebben we helemaal niets, nada noppes. Maar fluistert Rob me in het oor dat gaat goed komen op een andere lokatie dus dat zien we wel in een volgend verhaal want we zijn reuze nieuwsgierig natuurlijk voorral ik die de voorkeur geeft aan de zeebaars

*Zonde van je (onbetaalde) tijd voor een fotograaf*

Het lijkt wel of ze voor Rockanje en Hellevoetsluis ook hebben opgespoten want bij laag water zie je goed hoe alles dicht slibt. Waar we zo’n zes jaar geleden nog op de zeebaars visten kan je nu lopen met laag water. Wel leuk voor de zeehonden populatie natuurlijk maar wat minder voor de kotters die Stellendam als uitval basis hebben

*We hebben zelfs een Miss MV2 onder toezicht van politie (bewaakt door?)*

*Opening MV2 Tom Boot directeur Stedelijke inrichting Gemeente Rotterdam*

En als dan eindelijk de wethouder er is van de Gemeente Rotterdam kunnen we beginnen met de show. Speeches en kadootjes worden hier en daar vergeven je kent dat wel. Ook Rob mag zijn praatje voor de Sportvisserij ZWN doen aan de spreker Ronald Paul de direkteur van Maasvlakte 2. Zo ook o.a. Norbert Kramer van Eurofun rechts naast Rob en Irma van Oosten directeur VVV Zuid Hollandse Eilanden

*Mag Rob ook zijn zegje doen en doet dat natuurlijk meer dan voortreffelijk*

Worden er een paar flessen kapot gegooid uiteraard niet van glas want daar is over na gedacht gevuld met confetti maar jammer genoeg waaide die niet hoog op voor de foto en wind (6) was er genoeg

*Eén voor mij en eentje voor de fotograaf*

*Rob zorgt goed voor zijn gasten, die weet dat lust ik ook wel*

Rob neemt er nog een glaasje op met Jeanette Projectleider van Omgevingsmanagement van Conditie en Omgeving Porto Rotterdam een hele mond vol maar compleet als willen we willen zijn en natuurlijk wordt de fotograaf niet vergeten door Rob want het was er wel weer voor

Reactie’s

goed geschreven broer!!! XXX

–

erg leuke reportage van mv2.gr.ed

–

Hallo Freek,

Even noteren vrijdag 29 juni zeevissen met de Rabobank.

Ik hoor verder wel of je kan.

Groeten,

Rob Makor.

Rabobank Voorne Putten Rozenburg.

–

Hee Freek,

Was echt FANTASTICO op het water, en moeten we volgende keer weer doen!

Ik feite zijn wij NU onze agenda aan het aanpassen op langer in Nederland te zijn volgende keer in juni!!

Groetjes van ons uit Lodon, John & Julie

–

Water nog veel te koud

17 februari 2012/0 Reacties/in Avonturen, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Niet iedereen heeft de koudegolf overleeft. Vele watervogels hebben de brui eraan gegeven*.

Vrijdag 17 februari 2012 tegen beter weten toch ff naar het Haringvliet maar op alle strekdammen geen enkele tikkie gevoeld. Het water is nog veel te koud en de vissen liggen waarschijnlijk diep water langs het talud plat op de bodem. Geef ze eens ongelijk want boven water is het ook afzien.

Maar zodra het ijs eraf is wil je gewoon wat doen maar je zit er natuurlijk voor Jan met de kleine achternaam. Zeker vanaf de kant waar je niet die diepte kan bevissen waar je nog enigszins kans van slagen hebt om een rover te activeren.

En als je dan al die watervogels tegenkomt ben je blij dat je in je eigen tuin hebt bij gevoederd. Je ziet toch al zo weinig mussen, vinken, koolmezen en roodborstjes. Die kraaien en eksters vinden hun korstje wel zo ijkt het want die zijn er in overvloed.

Maar dat afdwalen gaat veel te gemakkelijk de laatste weken. Dat heb je als er geen visseforto’s zijn. Het water is ook veel te helder, je kijkt meters diep en er is geen aasvis te bekennen. De futen hebben het slecht op dit moment die moet het nog even uit zingen.

*Nog een plaatje van het vorig voorjaar nog een maand en er is vreten zat*.

Dus op meer dan een paar leuke koude plaatjes kom ik vandaag niet.

*Je kijkt het hele talud af naar beneden zo helder is het water*.

*Ben dus niet de enigste die de kou trotseert*.

Er vaart er zelfs nog eentje uit helemaal ingepakt aan het roer als een poolganger.

En iedereen heeft het koud denk ik want ik maak gebakken eitjes zonder vriendjes. Er zitten Stammtich Warung Freek gasten op Bali, Frans en Karin of Thailand Mario en Mirabel en geef ze eens ongelijk. Had er zelf ook moeten zitten en krijg steeds meer spijt dat ik niet ben gegaan. Om mijn vaderlands roots te bezoeken, beter nog en te bevissen natuurlijk. Maar volgend jaar nieuwe kansen. Wim en Wilma zijn dan ook zeker van de partij zoals je vorig Bassbuster Avontuur kon lezen. Die moeten om dezelfde reden verstek laten gaan. Ook met Wim zijn moeder gaat het niet goed. Die kennen we allemaal wel uit onze geschiedenis boekjes. Zijn moeder is de laatst levende van de estafetteploeg van de Olypische Spelen in Londen van 1948.

Olympische Spelen Londen 1948

Volledige naam

Xenia Stad-de Jong

Bijnaam

Klein duimpje

Geboortedatum

4 maart 1922

Geboorteplaats

Semerang-Nederlands Oost-Indië

Sportieve informatie

Eerste titel

Olympisch kampioene 4 x 100 m 1948

Extra

Ned. recordhoudster 4 x 100 m 1948-1952

Roterdam 23 juli 1950 100m in 12.0 sec.

Eindhoven 11 juli 1948 100m 12,2 sec.

Eindhoven 1950 200m 25,7 sec.

Xenia Stad-de Jong (Semerang-Nederlands Oost-Indië, 4 maart 1922) is een voormalige Nederlandse atlete, die in de jaren direct na de Tweede wereldoorlog furore maakte op de estafette. Zij nam eenmaal deel aan de Olympische Spelen en veroverde bij die gelegenheid een gouden medaille.

Eerste atletiekervaringen

Toen Xenia de Jong als achttienjarig meisje naar Nederland kwam, had zij haar eerste atletiekervaringen al opgedaan. “Op de hbs hebben ze mij naar atletiek gestuurd. Nou, dat ben ik toen ook maar gaan doen.” Al snel ontdekte zij hoe goed ze eigenlijk was en vanaf dat moment vond ze het ook leuk om te doen. Overigens deed De Jong daarnaast aan wedstrijdzwemmen. Door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog kwam er in Nederland de eerste jaren van atletiek overigens weinig terecht. Bovendien ging Xenia de Jong een actieve rol in het verzet spelen. Pas in 1944 nam zij voor het eerst deel aan de Nederlandse kampioenschappen, waar zij vierde werd op de 100m.

Olympische selectie

Na de oorlog trouwde zij in 1946 met haar vriend Mike Stad, die eveneens actief was geweest in het verzet en vanwege zijn verzetsdaden zelfs door de Duitsers was gearresteerd. Stad overleefde de verschrikkingen in de kampen Vught, Westerbork, Bergen Belsen, en Buchenwald. In 1947 kregen zij hun eerste kind, een dochter. Toen in het najaar van 1947 de olympische selectie werd geformeerd en ook Xenia Stad-de Jong hiervoor werd uitgenodigd, waren de keuzeheren meer afgegaan op de bijzondere aanleg van de frêle sprintster dan op prestaties van enige importantie, want die waren er nauwelijks. Xenia Stad-de Jong, die vanwege haar kleine gestalte ook wel ‘klein duimpje’ werd genoemd, was echter van nature enorm explosief en werd daarom beschouwd als de ideale startloopster in estafetteteams.

Olympisch goud

Hoezeer zij het in haar gestelde vertrouwen waarmaakte, bleek het jaar erna. Want hoewel zij pas eind mei 1948 tijdens olympische selectiewedstrijden in Den Haag haar officiële comeback had gemaakt, kweet zij zich enkele maanden later op de Olympische Spelen van London uitstekend van haar taak als startloopster van de Nederlandse 4x100m estafetteploeg. Die ploeg bestond verder uit Nettie Witziers-Timmer, Gerda van der Kade-Koudijs en Fanny Blankers-Koen. Klaas Peereboom, ooggetuige, schrijft in zijn ‘Olympisch Logboek 1948’: “Xenia Stadt-de Jong bracht de Nederlandse ploeg direct snel en sterk weg van Oostenrijk en Groot-Brittannië, maar bleef vrijwel gelijk met Canada, Australië en Denemarken. De wissel met Nettie Wilziers-Timmer was vlot, … Eerder had Stad-de Jong in Londen al deelgenomen aan de 100 m individueel, maar daarin werd zij in de halve finale uitgeschakeld.

Bijna opnieuw goud

In 1949 kondigde zich opnieuw een kind aan, een zoon ditmaal onze grootte vriend Wim. Atletiek was dus opnieuw niet aan de orde. In 1950 was Stad-de Jong echter als vanouds weer van de partij en al gauw sneller dan ooit tevoren. Dit resulteerde erin, dat zij in 1950 tijdens de Europese kampioenschappen in Brussel opnieuw lid was van de Nederlandse 4 x 100 m vrouwenestafetteploeg en weer leidde dit tot eremetaal. In de samenstelling Xenia Stad-de Jong, Puck Brouwer, Gré de Jongh en Fanny Blankers-Koen snelde de ploeg in 47,4 naar de zilveren medaille. De tijd was een evenaring van het nationale record dat twee jaar eerder was gevestigd. De Nederlandse ploeg had overigens zo’n geringe achterstand op de winnende ploeg, dat er een foto aan te pas moest komen om de juiste volgorde vast te stellen. Een tweede gouden medaille werd op een haar na gemist.

De verschrikkelijke ervaringen, in oorlogstijd opgedaan, veroorzaakten dat Stad-de Jong moeite had met ceremoniële verplichtingen bij wedstrijden in Duitsland. Dat brak haar een keer bijna op. Zo weigerde zij in 1952 als deelneemster aan een interland met Duitsland in Oberhausen mee te defileren in de openingsceremonie. De KNAU dreigde haar met onmiddellijke ingang te zullen schorsen. Uiteindelijk mocht zij zonder officiële verplichtingen toch deelnemen, mits ze op eigen gelegenheid reisde. Xenia Stad-de Jong nam een bevriende privé-chauffeur in de arm, kwam naar Oberhausen en leverde haar aandeel op de 4 x 100 m estafette.

Niet naar Helsinki

Stad-de Jong maakte in 1952 opnieuw deel uit van de olympische selectie, maar werd tot haar teleurstelling voor de Olympische Spelen van 1952 in Helsinki gepasseerd. Het pleegde een forse aanslag op haar motivatie, maar toch draaide ze nog enkele jaren volop mee, totdat midden jaren vijftig een gescheurde achillespees en de hierop volgende operatie haar startsnelheid zodanig hadden ingeperkt, dat de lol eraf raakte. Ze gaf zich over aan andere sporten, zoals basketballen, maar liet de atletieksport niet vallen. Tot ver in de jaren zestig was zij trainster bij enkele verenigingen en hield zij op uitnodiging op diverse scholen in haar omgeving praatjes over sport en training.

Stad-de Jong, later opnieuw gehuwd met Van Bijlevelt, werd op de 100 m nooit individueel nationaal kampioene. Daarvoor was in die periode de overheersing van Fanny Blankers-Koen te groot.

Bron Internet

*De enigste met vis deze week je ziet jammer genoeg niet de natte sneeuwbui op de foto*.

Gisteravond 18 februari 2012 hebben we met z’n allen Gerda een jaartje verder geholpen en nee ik vertel niet hoe oud ze is geworden want dat kan je niet vertellen van zo’n fijne dame. Vandaar dat ik vanochtend nog niet bij kennis was toen de BassMeister en TouthBuster te water gingen aan de Lindsedijk in H.I. Ambacht. Maar net als ik mijn spulletjes weer in orde hebt geknoopt qua onderlijnen etc. om op te stappen of naar de pier te gaan begint het te sneeuwen. Dan eerst maar even bellen hoe het was gegaan en de aanbeten waren minimaal op de rivier. Score van 4vier uurtjes vissen was één aanbeet en een baars verzilverd die de bewegingen van de shad niet kon weerstaan en van de bodem loskwam. Watertemperatuur was 3 graden dus veel te koud om activiteit te verwachten van onze gevinde vrienden. Die begint echt bij minimaal 7 graden maar het blijft kriebelen natuurlijk. Voor mij is dat het startschot om niet te gaan, het Bassbuster journaal te maken en Henny en Netty te verwennen met gerechten uit de nieuwe oven. Zal varkenshaasje, lof met kaas en ham een bloemige eigenheimertje zijn wel of niet gepureerd. Dat ligt er aan hoe lang ze het uithouden met de honden langs het strand te lopen bij deze temperaturen net boven nul.

Reaktie’s

Hoi Freek.

Moedig om te gaan vissen.

Maar na zaterdagavond natuurlijk niet scherp.

Erik

–

Hallo brave vriend en vriendinnetje,

Hierbij nog wat foto’s van Ma.

Heb je al kaarten gereserveerd voor de beurs?

Tot gauw, houdoe,

Wim

–

Freek,

Lang geleden dat ik zo’n lekker mals varkenshaasje heb gegeten en het groentegerecht uit de nieuwe oven maar te zwijgen. Die doet het goed. Heerlijk

Veel te mooi weer

31 oktober 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Kan dus wel eventjes vooruit met m’n kunstaas

Gisteren 31 oktober 2011 moest ik in Middelharnis wat shadjes op halen die ik via internet wel heeel goedkoop kon kopen via een veilingsite. Daar werd alles bijna voor niets weg gegeven dus lijkt mijn viskamertje wel een hengelsportzaak hahaha. Ik kan dit seizoen dus wel eventjes vooruit. En omdat het zondag goed was, alleen op de vierkante meter maar dat voor zodadelijk heb ik Erik gevraagd om er nog een paar uurtjes in te gaan. we zijn dan toch vlak bij de helling waar we dan ook laat aankwamen. Zal rond twaalven zijn geweest en het is druk. Beneden is alles vol en moet ik mijn trailer en auto boven neer zetten tussen enkele andere.

En het is een blijven van gaan met bootjes en dat op maandag. Dat is altijd de rustigste dag op het Haringvliet

Het is fantastisch weer, heel wat anders als een zondag toen het grauw tegen het regenachtige aan met een klein kabeltje op het water. We beginnen rond de uitgang van de haven daar waar we de dag tevoren zo succesvol waren. Er zijn nog twee belly boaten die zeggen dat het niet veel is maar dat geloven we niet natuurlijk. Wat zou jij zeggen is de reactie van Erik en gelijk heeft hij natuurlijk. Maar na een half uurtje moet ik toch bekennen dat het taai gaat worden vandaag. Bij de eerste keer dat ik de shad laat zakken dacht ik gelijk een aanbeet te voelen en was direct scherp natuurlijk maar naarmate de tijd vordert en we het hele talud afvissen ga ik het toch somber inzien. We gaan verkassen naar de ander kant van de havn en daar zien we helemaal geen boten. Waar zitten die dan? De boten die na ons vertrekken varen allemaal richting Zuidland of de stekken op de plaat midden op het Haringvliet. Tja het is af en toe natuurlijk raar maar midden op die grote plas is het twee meter diep terwijl er stukken bij zijn 5 meter uit de kant waar het talud stijl naar beneden loopt van een meter naar achtentwintig binnen tien meter en dieper. Maar die moet je wel weten te vinden natuurlijk

*Op de tweede stek is het dan weer raak*

En op de nieuwe stek krijg Erik zijn eerste aanbeet. Gelukkig misschien hebben we ze gevonden en we kammen alles uit maar pas na een half uur krijg ik dan eindelijk een aanslag te verduren die niet te missen is. Ik vis met een klein shadje eens van Leo Rumst gekregen hij hij doet het goed de laatste tijd en voel onheilspellend de fluorCarbon langs de tanden van vadertje glasoog tikken, zo’n scrapend springend gevoel als hij bonkend van richting veranderd en de lijn langs de tanden schuift. De shad is helemaal vol overgave genomen

*Het is heerlijk in het zonnetje, waar is de zonnebrandolie*

Dan denk dat ze het eindelijk gaan doen maar alleen Erik krijg nog een dubbele aanbeet die hij jammer genoeg niet kan verzilveren en daar blijft het bij op alle stekken

*Wat een verschil met gisteren maar wel vis*

En rond een uurtje of drie houden we het voor gezien. Het is gewoon te helder weer waar we het aan wijten. Het Haringvliet water is zo helder dat de wel vijf meter diep kan kijken en de bodemstruktuur kan zien. En als we dan op de kant staan horen we dat we het nog zo slecht niet hebben gedaan. We zijn de enigste boot van de drie die we spreken met een redelijke snoekbaars. De rest heeft niets op één baars na van hand grootte en allen gevist vanaf dageraad. Misschien zegt dat wel niets want een Duitse boot en eentje van onze zuiderburen hadden gisteren ook niets terwijl wij een top dag hadden…

*Geheim, maar 10 jaar later mag ik dat er wel bij zetten*

We gaan in Stellendam aan de haven kibbeling eten en broodjes haring met juin en garnalen met wiskey saus. Mmm heerlijk. En terwijl ik gelijkertijd daar aan de haven op het industrie terrein op zoek ben naar een bedrijf die wat aanpassingen in de boot kan maken zien we wat mede-sportvissers die aan deze kant van het Haringvliet hebben gevist en die hebben het beduidend beter gedaan. Maar overwegend kleine baars (30-35cm) en één (dreumis) snoekbaarsje. Er gaat wat info heen en weer over het Spui, Volkerak en Haringvliet en we zijn weer helemaal bij.

Wilde vandaag met Joop gaan. Vanmiddag zou het gaan regenen maar nu om drie uur staat nog de zon nog steeds aan een wolkeloze hemel. Nog een uurtje of twee nu de klok weer is terug gedraaid en het is donker. Ga ik nog maar even naar de “Punt” en het vanaf de kant proberen tot in de schemering. Donderdag schijnt het beter (vis) weer te zijn.

Nu eerst maar wat koken. Zit in m’n eentje en ongezellig is dat. Hoe hou ik dat uit nog deze week…

De sliptongetjes van Martin komen dan goed van pas, lekker snel klaar allemaal met gebakken aardappeltjes en incl. ontdooien onder een lopende waterkraan van de platvissies

Joop is net weg van de stamftafel dus koken voor 1 man. Wel ongezellig hoor. Niet verder vertellen maar zal blij zijn als die meiden weer terug zijn. Natuurlijk ook Mogli want dat merk je natuurlijk wel zo zonder hond in huis. Hoop wakker te blijven zo dadelijk want val meestal bij het eerste fluitsignaal in slaap….. GrFreek

Je hebt gelijk Freek !

gewoon lekker gaan, je weet het nooit, die whopper die losschoot vorige week doet nog steeds een beetje pijn (Erik weet ervan)

See You Later Amigo !!

Culprit S&P

Hoi Freek!

Wij komen wel het weekend, moet zondag werken

onverw8t ,heb net je liefje gebeld op haar vakantieadres en die brengt me dan

zondagochtend naar Bru, kunnen we meteen de hond uitlaten.

En kunnen jullie gaan vissen.

Martin baalde dat ik moet werken, maar ik heb al zo weinig werk dus

ga ik dat niet afzeggen.

En we moesten eigenlijk naar Hetty der verjaardag maar daar

had hij geen zin in en ik kan ook niet dan.

Hij heeft mosselen besteld poon en sliptong dus hebben we

weer wat te eten haha, morgen komt je meisje terug, is het weer

gezellig bij je thuis,zit je niet alleen.

Nou dikke kus,ga zo naar me werk en jij bent lekker vrij? vandaag!

Liefs en een kus dorien.

Hey Henny en Freek !

Toen ik je 1^e foto zag dacht ik : die is een hengelsportzaak begonnen.

Jeetje man, niet normaal hoor !

Hoe gaat ie daar zo bij jullie ?

Ik begreep dat Henny er even tussenuit was met de hond ?

Heeft ze nog lekkere dagen gehad, zeker, want het is goed najaarsweer.

Als ze thuiskomt, doe haar dan de groeten van ons.

Groetjes, Ina

Haringvliet op met Leo

2 oktober 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Mijn vismaatje heeft het altijd naar de zin zolang het geen ECT is*.

Zondag 2 oktober 2011 gaan we de Linder nog ff nat maken. We willen voor Hellevoet het een en ander uit proberen. Nu eens vissen uit tegenovergestelde positie. Het is hel anders vissen van het ondiepe naar diep dan te vissen van diep naar ondiep. Het is dus lijn geven en toch gevoel houden met de shad dan andersom waar dat automatisch het geval is

We gaan er bij de dam in en varen richting Hellevoet.

Het gaat prima de Luxe varen doet die best

Beetje uit de wind willen we liggen dus zoeken we de havens op.

In de haven is het windstil. Heerlijk. Maar de predators zijn er niet zo ook de aasvis. Moeten we wachten op de avond dus we vertrekken naar de vuurtoren. We willen de Punt vissers niet in de weg zitten.

Op de Punt is het druk en leuk het eens van deze kant te zien. Ff zwaaien natuurlijk.

*En ik de bonus vis, wat een mazzel weer.*

Op de Punt staat het vol en al wij er staan ergeren we ook aan die bootjes dus we gaan een pier verder vissen bij de vuurtoren.

*Natuurlijk blijft Leo niet ver achter*.

We hebben het ondanks de kou heerlijk op het water. Goede kleding en je heb een hoop lol.

Weer een heerlijke dag vissen met Leo. Weet het in de boot vind hij het eigenlijk helemaal niks en moet em altijd overhalen. Vanaf de kant vangt hij genoeg maar ik zie het aan zijn gedrag en oogjes dat dit op vrij water ook wel wat heb. Die aanbeten zijn veel harder op die lichte stokjes en de drills zijn fenomenaal.

Weer net geen Big Grand Slam

16 september 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Natuurlijk eitje met spek mee. De eitjes van Gerda zijn niet te versmaden. Verser kan niet*.

Vandaag, donderdag 15 september 2011 ben ik uitgenodigd door de TrouthBuster. Dat is lang geleden dat we samen hebben gevist. Weet nu ook weer waarom. Vijf uur op is wel heel vroeg voor de BassBuster. Floris heeft daar natuurlijk geen problemen mee. Die moet elke dag al ‘s morgens vroeg de tomaten wakker schudden.

Dus heb de halve boot leeg gemaakt en in een tas gegooid en ben er helemaal klaar voor.

*Met een ander mee gaan is lastiger, je vergeel al snel iets of het is driedubbel aan board*.

En om half zeven bij het licht worden staan we aan de helling bij Middelharnis. Zullen we eerst visjes vangen in de haven vraag ik aan Floris maar die is niet te houden. Nee is het korte antwoord we gaan eerst vissen en het gas gaat open naar de eerste stek direct naar het Spui. Zelfs de koffie met broodjes ei moeten wachten. Vrienden wij weten dat die al met Floris op pad zijn geweest. Niet te stoppen als het om vissen gaat. Heerlijk.

*Eindelijk toch baars uit het ochtendgloren zeg maar gerust nog donker*.

We gaan ankeren op onze stek maar voor we de eerste tikken krijgen duurt best wel lang. Eigenlijk willen we al gaan verkassen als ik heel ver over de stek heen een ram op m’n stok krijg die direct hoepeltje rond staat. Ik ben er wel even mee bezig want de vis neemt run na run plus dat ik nogal wat lijn heb uit staan. Eerst denken we aan een roofblei maar dan eindelijk zien we een kasteel van een baars.

*Netjes in de lip op minstens 80 meter. De registratie van gevlochten lijn is fenomenaal*.

En die mag gelijk op de foto netjes aan één haak gekaakt van de dreg wel net achter de rand zeg maar lip en deze zit dan muurvast.

*Oma komt ook nog even lang nu nog Overgroot en het kan niet meer stuk*.

Om eigenlijk de volgende worp, natuurlijk weer ver af laten drijven door de stroming van het tij zijn Oma te vangen van 48cm. Het gaat dus lekker aan deze kant van de boot.

*Die nieuwe van Fox doen het op de baars dus ook prima*.

Want op de Fox pak ik even later nog zo’n formaat. Ze zijn schitterend van kleur in de ochtendgloren.

*Schitterende vissen zijn dit. Werden die maar 80 cm. Wat een geweld zou dat geven*.

Maar wat we hierna ook proberen we krijgen geen aanbeten meer terwijl we zeker weten dat ze er zijn. Af en toe een kolk, een rimpel in het water, een vogel die verschrikt weg vlucht, een vluchtend aasvisje springent over het water want die is spiegeltje glad, een vin boven water. We halen alles uit de kast van poppers, de TrouthBuster heeft nieuwe van Salmo met een magnitude beweging in zich heeft, bombarda met vliegen en straemers, de vliegenhengel wordt uit de tas getoverd maar we kunnen ze niet meer verlijden tot een aanbeet. We gaan verder het Spui op.

Waar we al driftend alles uitkammen op onze stekken maar niets kunnen vangen en tegen de middag krijg ik dan eindelijk op een Rapala Jointed een geweldige aanbeet vlak aan de kant langs een talud. En dat is een serieuze vis.

*En dan zien we wat het is een snoek op een Jointed shad van Rapala die gelijk van nieuw flink is toegetakeld*.

En zien we dat hij maar net is gehaakt. Wel heeft hij het kunstaas dwars gegrepen en heeft de plug ere tekens gekregen. Oppassen geblazen dus en uiterst voorzichtig drillen. Het is vandaag al een moeilijke visserij dus opperste concentratie. Deze moet op de foto en snoeken hebben we niet zo vaak als bijvangsten. Een schitterende vis rover eerste klas

*Met zonnebril vanwege de zon natuurlijk maar ook omdat floris met de vliegenlat staat te zwaaien.*

Ben er natuurlijk reuze blij mee want het begon te lijken dat het weer een taai dagje vissen ging worden. En een snoek vangen op dat lichte materiaal is fantastisch. We probeerden immers een winde te vangen of misschien nog een roofblei te verschalken maar ik denk dat dat seizoen voorbij is voor onze vriend uit de Balkan, die roofblei dus. Erg vroeg dus dit jaar.

*Dan eindelijk op pluisje een mooie winde*

We zoeken alle plekjes op in het Spui om ze te vinden die windes want daar begint nu wel de tijd voor en die stekken zijn er in overvloed maar waar bivakkeren ze. Dan gaat de vliegenhengel van Floris hoepeltje rond. Twee keer onder de boot door en enkele runs naar het diepe. Zelfs de hengel gaat diep in het water bijna tot het handvat toe. Dan weten we dat we ze gevonden hebben. Floris heeft zijn winde waar hij al heel de dag op spint en gelijk een mooie ook. Wat een vechters zijn dat op dit materiaal maar natuurlijk geen schijn van kans bij de TroutBuster.

Beschrijving:

De winde (Leuciscus idus) is een zoetwatervis die tot de karperachtigen behoort. Hij wordt ook wel zilverwinde genoemd.

Deze vis kan tot wel 80 cm lang worden. Hij weegt dan 8 kg. Eigenlijk eet de winde alles wat voorhanden is, van waterplanten tot insectenlarven. Hij wordt aangetroffen in grote open plassen, rivieren en meren. Een verbinding met een rivier is noodzakelijk om een populatie in stand te houden.

Herkenning

Het oog van de winde is kleurloos, hij heeft relatief kleine schubjes (55-61 schubben langs de zijlijn. De andere voorns hebben allemaal minder schubben. De winde heeft een grote bek, maar niet zo groot als die van de kopvoorn. Grote exemplaren worden vaak wat bronskleurig, terwijl vissen tussen de 20 en 35 cm zilverkleurig zijn. De vinnen zijn rozerood. Oudere windes krijgen ook een steeds hogere en dikkere lichaamsbouw.De winde lijkt op de kopvoorn. Hij heeft een ronder lichaam, kleinere schubben en de anaalvin is holrond. In vergelijking met de blankvoorn is de winde hoger van bouw. En hij heeft een wat bredere rug. Ook heeft de winde een brede staartwortel.

Ecologische betekenis

De winde is voor zijn voortplanting aangewezen op stromend water, maar paait ook wel aan de oevers van het IJsselmeer. Aan het einde van de winter trekt de winde in grote scholen stroomopwaarts en kan daarbij over flinke afstanden trekken. Dit trekgedrag is uitgebreid onderzocht. Het trekgedrag verschilt zowel per individuele vis, als wel per locatie. Windes in de Elbe trokken verder en waren minder plaatstrouw dan windes in de Vecht. Sommige blijven steeds op dezelfde plaats, andere maken trektochten van meer dan 100 km tussen paaiplaats en overwinteringsgebied. Om te paaien zwemmen ze stroomopwaarts. Daar is ook het opgroeigebied van jonge windes. Door het onbereikbaar worden en het verdwijnen van geschikte paaigronden is de soort recentelijk in aantal afgenomen. Ook de gevoeligheid voor waterverontreiniging draagt daaraan bij.Windes hebben een relatief grote bek en eten vaak kleine witvis, daarom worden ze ook vaak met klein kunstaas aan de hengel gevangen. De keeltanden van de winde zijn erg sterk en scherp zodat ze stevig voedsel kunnen vermalen, net als de karper.

Natuurbeheer en wettelijke regels

De winde is afhankelijk van vistrappen voor het bereiken van de paaigronden. Aangezien veel paaigronden gedurende langere tijd voor de winde afgesloten waren, is het de vraag of ze nadat routes geopend zijn, de weg terug vinden. Zo blijkt uit onderzoek dat er stuwen in de Overijsselse Vecht zijn die maar eens in de drie tot vijf jaar passeerbaar zijn voor de winde. In de grote rivieren zijn windes de laatste decennia talrijk.De winde staat in de Visserijwet, er geldt een minimummaat van 30 cm en een gesloten tijd van 1 april tot 1 juni. Daarnaast staat de soort als ‘gevoelige soort’ op de rode lijst.

Waarnemingenkaart:

Ondersoorten

De goudwinde

De blauwe winde

De zilverwinde

Bron Internet Wikipedia

*Met vertikalen verzilverd Floris alias de TroutBuster nog een mooie snoekbaars*.

Maar ook hier kunnen we ze niet echt vinden en komen al driftend bij een mooi talud aan waar we nog even gaan vertkalen. Waar de TrouthBuster nog een mooie snoekaars weet te verschalken. Zouden we nu dan wel een Grand Slam vangen, alle rovers namelijk Snoek, baars, snoekbaars, winde maar die roofblei kunnen we niet vinden vandaag.

*Vadertje glasoog nu nog een roofblei. Zou dit lukken vandaag*.

Alles wordt uit de kast gehaald door de BassBuster en TroutBuster.

Het is toch nog moeilijk geweest vandaag en vele uren gemaakt met de pluggen en vliegen maar een roofblei zit er niet meer in denk ik.

Dan gebeurt het toch nog vlak aan de kant op een hot plek van Floris pak ik een hele mooie winde van 58cm. Een volle hoge vis die minstens tien jaar oud moet zijn. Een winde bereikt na 6 jaar een lengte van 30cm. Daarna groeit hij voorral in de hoogte en wordt voller van omvang.

*Dan gooi ik de plug echt recht op de goede plek*.

En gek genoeg gooi ik mijn plug weer naar de kant toe vlak bij de stenen en direct wordt deze gegrepen zodra die het water raakt en pak ik nog een mooie winde. Zo eind van de dag maken deze vissen het kompleet. Lekker weer zeker na die wind van afgelopen dagen. Af en toe een zonnetje op je bol; en geen nattigheid van boven. Een heerlijke visdag dus

En de dagafsluiting kennen we onderhand natuurlijk wel… Heerlijk na een taaie visdag.

Heel veel wind op de Punt dus…

5 september 2011/0 Reacties/in Avonturen, De Punt, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Vandaag 3 september 2011 moest Martin weer een klusje doen bij één van mijn vismaten zijn zus. Hij verlengt tuinen en legt straten neer en doet dat meer dan best. Opperbest zal ik maar zeggen want hij is tegenwoordig meer in Hellevoetsluis dan in zijn eigen omgeving Bru aan het straten.

Geeft niets want dan komt Dorien en kleine Freekie natuurlijk mee en dan is de keuken dus het hele weekend bezet van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat. Die draait dan 24 uurs diensten zal ik maar zeggen. Die is er niet uit te tremmen alhoewel Gerda nooit wordt overgeslagen. Daar moet ze natuurlijk wel ff heen. Het zondagmiddag ritueel en anders komt Gerda en Huib zeker hier heen als ze weten dat de familie Jobse logeert.

Griet

De griet komt voor in de kustwateren van de Noordzee en de Middellandse Zee op zand- en grindbanken en rond wrakken.Er zijn heden niet genoeg gegevens voorhanden om de griet populatie te evalueren. Onze vloot vist ongeveer 500 ton per jaar.

-Biologische kenmerken

De griet voedt zich met vis en garnaaltjes.Griet kan uitzonderlijk tot bijna 75 cm groot worden, goed voor 8 kg lichaamsgewicht. In de handel is hij meestal wel iets kleiner van gestalte. Bij een lengte vanaf 35 cm wordt hij volwassen. Het paaien gebeurt op 10 tot 20 m diepte, in het voorjaar tussen maart en augustus.

-Andere karakteristieken

Een bekende platvis. Lijkt op tarbot, maar is ovaal en slanker gebouwd. Het visvlees lijkt wel zeer sterk op dit van tarbot en dezelfde bereidingen kunnen toegepast worden. Een zeer smakelijke vissoort. Griet heeft in tegenstelling tot tarbot (huid)schubben, is eerder ovaal van vorm en grijsbruin van kleur, zonder beenknobbels.

Bron Internet

En de rest vindt vis sticks ook lekker of is vegetarisch. Begrijp je dat dan..

Zondagochtend natuurlijk pannenkoeken met spek. En terwijl die pannenkoeken bakken ondertussen een ander gerecht verzinnen. Niet te houden is ze. Ook niet tegenhouden natuurlijk. Drang is drang en dat hoef je niet te stimuleren.

*De koffie nog niet op maar de kachel staat al aan*.

En als de meiden dan eindelijk op pad zijn heeft Martin geen zin om te vissen. Kan me indenken want gisteren met die hoge temperaturen en drukkend weer heel de dag gesjouwd met die stenen en dan moeten ze nog netjes liggen ook. Dus dat wordt een filmpie kijken en lui banken. Ook prima natuurlijk. Of Medal of Honor met z’n drieen tegen elkaar spelen want Mac’s genoeg hier natuurlijk maar dat verliezen we altijd dik tegen Freekie.

Maar als dan de meiden terug zijn wordt Martin onrustig. Logisch daar gaat morgen ochtend de wekker weer om 05.00 uur en eerst nog wat mensen ophalen Hij moet de bus vullen met het gereedschap want hij kan de wagen inleveren. Eind van de week begint hij ergens anders dus die wil vandaag vroeg thuis zijn om nog van alles op te zoeken en te regelen

*De Henry Dinant heeft het zwaar en de golven slaan over het voordek heen op de kajuit*.

Er staat een knap briesje en dan kan je wel eens mazzel hebben op de Punt. Het kriebelt dus pak ik m’n spulletjes en de sjets met 33 gram koppen en ben ook weg. Het kan er werelds zijn met de wind op de kop maar hij komt schuin van achteren.

Maar de wind staat niet lekker om te gooien, je lijn maakt een te grote bocht dus het duurt te lang voordat de sjet op de bodem is en ben je al ver van de hot spot vandann gezeild. ook met 33 gram en nog zwaarder heeft geen zin want dan zit je teveel vast tegen je eigen talud aan. Er is heel veel wier. Ook niet wat je wilt. Je moet blijven zitten want staande kan ik me maar net houden op de pier. En na een uurtje gooien en lekker te zijn uitgewaaid hou ik het voor gezien. Aanbeten dacht ik wel te registreren maar zeker ben ik niet maar het was dus taai. Eigenlijk niet te doen maar thuis op de bank registreer je ook heel weinig.

*Mijn duifje steekt heel wat op van mijn zusje*.

Wat ik wel registreer zijn de burito’s van mijn duifje. Die mag weer in de keuken komen en die neemt heel wat over van mijn zusje.

Moet mijn best weer gaan doen. En kan je vertellen dat die heerlijk zijn.

Reactie’s van FaceBook

Hoi Freek,

Het is bij jullie toch altijd een gezellige boel he!! Ik wou dat Gerard van vissen hield.

Wij zijn gisteren weer naar dansles geweest ook leuk, maat buiten is toch zalig joh.

Groetjes ook aan Hennie

Loes

Weer lekker bezig geweest

Jong geleerd of Jong leert Oud

Nostalgie

Reactie’s

Weer prima feesie van Rob

Eerste Zeebaars ’12 is een feit

MV2 is open

Water nog veel te koud

Veel te mooi weer

Haringvliet op met Leo

Weer net geen Big Grand Slam

Heel veel wind op de Punt dus…

Recente berichten

Pagina’s