Vandaag zondagochtend 14 juni 2015 heeft Willem zijn tweede viswedstrijd. Hij heeft een schepnet gekregen van paps dus laat die grote brasems nu maar komen.
Eigenlijk moet hij ook een nieuwe hengel hebben. Met drie meter heb je net te weinig als je met meerdere mensen aan de singel zit. De vissen zwemmen allemaal aan de overkant voorbij onder de plompen bladen door van al dat rumoer vanaf deze kant.
Maar het lukt toch om wat voorntjes te vangen met een geleende hengel van de vereniging zodat Willem de plompe bladen kan bereiken aan de overkant.
Dat zal nog gevolgen krijgen. Die schub vis drills en vangsen virus is dik aangeslagen. ook voor Erik…
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/05/DSCN5448.CollageWp2.jpg709955Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2015-06-14 10:41:002023-05-21 10:55:06Jeugdwedstrijd Willem
Mijn vismaatje Willem den Adel viste zijn eerste officiële viswedstrijd op 31 mei 2015 bij de jeugd wedstrijden van het HSV het Voornse Kanaal dus was het een spannende dag. Hoe zou hij zich onder die alle ander cracks weten zich te onderscheiden en dat scheelde niets of hij was dag winnaar geworden.
Als ik aankom is de wedstrijd al een half uurtje oud en zie Willem geconcentreerd achter zijn hengel zitten. Dat is al een goede zaak. En als ik dichterbij kom dan kan ik em even aanspreken. Hij heeft weinig tijd want moet wat bij voerend om zijn stek levendig te houden en de maden in gelid te drillen.
Geconcentreerd zit mijn vismaatje te vissen aan de 8 vijver.
Maar als hij daar mee klaar is dan hoor ik alles van wat hij al gedaan heeft om zijn stek levendig te houden. Hij is net van stek verplaatst. En dat is heel onverwachts want wat je gelood heb dat is je plekkie maar hij krijg het voor elkaar om ergens anders te gaan zitten omdat de buren wat plonsen met alles wat ze aan kennis in het Lou gooien.
Dan komt Erik ook met zijn met de rest van de spulletjes.
Erik had nog geen hengel dus heeft Willem een hengel voor zijn vader gemaakt gisteravond. Kijk dat zijn nu echte vismaatjes.
Erik met zijn nieuwe hengel.
Als dan Erik een voorntje vangt na vervanging van een kleinet haakje moet Willem natuurlijk ook met die hengel vissen.
Ze gaan het doen.
Maar het valt niet mee om op het goede moment aan te slaan.
Jaahhaa beet.
En als dat dan lukt is het feest. Willem hebben een voorntje gevangen met zijn zelfgemaakte hengel.
Ja, oké het is geen oude schoen.
En even later worden we weer opgeschrikt want er hangt weer iets aan de hengel. Deze keer kan dat niet ter weging worden aangeboden want het is een tak. Maar even later zouden we dagwinnaar zijn geworden als we een schepnet bij ons hadden gehad. Probeer maar eens een brasem te landen gevangen twee meter uit de kant nog niet uitgedrild en beduusd dus voordat die de ruimte opzoekt met de je met je handen. Willem zet zoveel druk op de lijn dat wanneer ik de brasum achter zijn kop wil pakken de haak los schiet en onder m’n nagel verdwijnt. De vis zwaait nog even met zijn staart, een mooie dikke brons bruine een dikke twee kilo paairijpe brasem. Ik heb ff pijn als ik de haak uit mijn vinger trekt maar dit was Willem zijn kans. Maar nee even later zien we een dikke bellenbaan op ons voer stekkie en de dobber vertrekt naar onbekende diepte. Jammergenoeg in de drukte van de omstanders slaat hij veel te vroeg. We moeten het doen met twee voorntjes ter weging bij de jeugdcommissie.
Maar ozo trots issie op zijn eerste weging.
Tuurlijk even controleren.
En ff showen.
Zullen we ze mee nemen naar de vijver maar dat vindt Erik niet zo’n goed idee. Nee laat ze maar weer bij hun vriendjes zwemmen is het advies van Paps. En plons daar worden ze zachtjes terug gezet. De vijver van Sandra word behoed voor nog meer voorntjes…
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/05/DSCN5346.bewWp2_.jpg6851028Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2015-05-31 14:49:002023-05-20 15:04:27Willem is goed bezig
Arie net terug van de Paardenmarkt in Geervliet belt me op 25 mei 2015 dat hij zit te vissen op zijn vaste stekkie naast zijn huis. Of ik ook zin heb. Ik ga net aardappeltjes bakken met een overgebleven schouder karbonaatje van gisteravond heerlijk met wat appelmoes maar als dat is weg gewerkt is dan kom ik er aan is de boodschap.
Als ik aankomt komt ook Annet aanlopen met wat versnaperingen dus eigenlijk kom ik precies op tijd. We zitten heerlijk in het zonnetje en chillen wat met elkaar. Door het riet wat al aardig de kanten aan het dichtgroeien is valt er weinig te vissen voor me maar daar weet Arie wel wat op. Die heeft de heggenshaar meegenomen. En na wat gein maakt die voor deze ouwe een heel mooi plekkie vrij voor me. Zo kunnen we mooi naast elkaar zitten.
Arie is er al voor zijn zeelt, die wil hij echt dit jaar gaan vangen.
We zitten lekker in het zonnetje aan de waterkant te picknicken.
Arie vangt de ene na de andere vis.
Maar deze wordt terug gegooid en een grote klap die we horen is het resultaat. Daar ligt gewoon op zijn stand plaats een dikke snoek en die is niet verstoort door onze aanwezigheid. Annet ziet nog een dikke staart en wij een groot bellenspoor. We komen na de sluiting van het roofseizoen zeker een keertje terug hier met ons kunstaas.
Je kan zoveel ruisvoorntjes vangen als je wilt op casters en maden.
We zitten lekker in het zonnetje met aanbeten zat. Heerlijk is het aan de waterkant.
Vol overgave zijn de casters genomen.
Ik denk als je serieus gaat zitten met de vlok dat er flink wat grotere zijn te vangen in dit betrekkelijk nieuwe water in deze nieuwe wijk. Het sluit aan op oud water uit de polder en Voornse kanaal dus nu maar hopen dat het niet dicht groeit van de alg.
Ik heb een bakkie opgehangen in de winteropstelling. Heb wat cirkels opgehangen van afscheidingsmateriaal om de eksters, kauwen en raven weg te houden van het voer als pinda’s en vetbollen voor de roodborstjes, merels en koolmezen. Nu voor de mussen etc. heb ik er de overgebleven casters in gedaan…
Donderdag 12 februari 2015 is het prima weer om het ruime sop op te zoeken i.p.v de kribben onveilig te maken. Arie is er om ruim voor negenen en na een bak koffie liggen we een kwartier later te dobberen. We komen een mede kompaan uit Tinte tegen op de helling en wisselen wat informatie uit. We hebben tijd zat vandaag.
Het is heerlijk weer en de overjas gaat alleen maar aan als we veranderen van stek en met volle vaart over het Haringvliet vliegen. De verwarming in m’n nieuwe jas hoeft (nog) niet aan. Dat zou later in de middag veranderen als de wind op steekt uit het noorden (NO).
Als een spiegel ligt het erbij.
Als we het Haringvliet opvaren is het wind stil en het water is als een spiegel zo glad. Dat begint fantastisch en we hebben visdrang. We gaan starten op een oude stek die ik vaak beviste toen nog met de Linder.
Dat belooft wat voor vandaag, we kunnen elk talud op de mm uitvissen.
Plaatje richting de vuurtoren waar we later op de dag willen gaan vissen. Eerst de verst afgelegen hotspot opzoeken. Dan vissen we tegen de wind in weer terug richting de helling.
Nu ben je blij een wind dichte overjas bij je te hebben.
Op deze stek viste ik altijd met de Linder. Het is een talud van een paar kilometer een slijtgeil van de vaargeul die hier een lichte bocht maakt naar de Haringvlietdam. Eigenlijk zijn het er twee vlak na elkaar en beide lopen secundair van de Hellevoetse kant met een grote bocht richting Stellendam. Eentje van een metertje of twintig en eentje waar het nog dieper is met een gat richting de veertig meter. Daar moet je niet zijn maar er zijn enkel soort landtongetjes onder water die de vaargeul inlopen. Zoiets als een krib en die lopen dan op naar soms 6-7 meter dat ligt een beetje aan de waterstand. Een soort eilandjes onder water. Die taluds zijn natuurlijk goud voorral als ze hard zijn en bedekt met mossels. Op één van die ondiepten soms maar van enkele meters oppervlak heb ik nog een mooi verhaal en die herhaald zich nu.
Bodem raken en aanslaan.
Want Arie laat zijn shad zakken nog niet erg enthousiast want voor hem is dit een nieuwe stek en een ik moet mijn hengel nog uit de steun halen en klaarmaken als ik een snelle beweging ziet in m’n ooghoek met direct een vreugde kreet. Ik heb er al eentje. Ik tik de bodem aan en gelijk een aanbeet hoor ik em zeggen en denk gelijk aan die bewuste dag met Rob van de bereboot op deze stek een dikke honderd meter verder langs dit talud. Heb het nagezocht tussen de oude foto materiaal en was op 5 november 2007.
Gelijk een mooie vis.
Rob woont in de haven en daar had ik m’n bootje een paar dagen naast aangelegd. Hartstikke makkelijk, ‘s nachts lade de accu op en overdag hoefde ik alleen maar in te stappen om te vissen tussen het fotowerk door. Ik kwam ‘s avonds dan terug met mooie verhalen dus Rob wilde de ook een keertje mee. Wij dus op pad en toentertijd was mijn fishfinder nog niet zo geavanceerd als nu het was alleen maar en simpele dieptemeter. De stekken herkende je aan drie punten op het land zo ook deze keer; de derde windmolen, twee cement tubes en een zender mast. Daarbij de dieptemeter om het talud te volgen. Toe zij ik ook; hier is het ongeveer waar ik gisteren en paar succesvolle uurtjes meemaakte. En ik laad de shad vallen net als Arie vandaag tik de bodem aan sla de beugel dicht, een vette dreun erop en ik sla gelijk de mooiste zander van de dag aan de haak. Als ik Rob ziet dan is dat het eerste waar die het over heeft. We vingen ons er toen klem. Tja dat waren andere tijden zo rond 2000 tot ±2008. Je zei niet hoeveel je er ging vangen maar hoe groot zijn ze vandaag. Gouden tijd en die komt niet meer terug. Vandaag de dag moet je het hebben van een bijtuurtje en mis je die dan wordt het een taaie dag.
Die kan op de foto.
En als dan gelijk de eerste vis naar de zeventig centimeter gaat dan ben je blij als laat Arie dat niet zien op de foto maar neem van mij aan dat hij er reuze blij mee was.
Leven zat op dit stukje bodem maar het kan ook witvis zijn, we hopen natuurlijk op een schooltje baarzen.
Dan heb ik er ook een mooie aanbeet op niet hard maar iets meer dan een harde scheet en ik realiseer me dat ik harder had moeten slaan want na een paar meter los ik em. Hij heeft waarschijnlijk de shad plat in z’n bek en spuugt em nu uit op half water. Soms laten ze em pas boven water los, spugen ze em em bijna in de boot van wat maak je me nou met dat plastic van jou zo agressief zijn ze dan.
En weer een mooi exemplaar dit alles in een kwartiertje vissen.
Als Arie zijn tweede mooie snoekbaars vangt in een kwartiertje vissen. We hebben het er nog over als je zo snel een vis vangt dan wordt het of heel goed maar vaker wordt het dan taai, heel taai maar het ziet er naar uit dat we ze hebben gevonden.
Als Arie ook nog een mooie baars weet te verlijden.
Want Arie voelt een paar korte tikken en kan er eentje verzilveren met een mooie getekende baars. Qua kleuren één van de mooiste Nederlandse vissen zo niet de mooiste. Als deze rovers eens richting de meter groeide i.p.v. in de halve meter. Marja dan zouden ze ook niet in die grote getale voorkomen op het Haringvliet. Alleen al is er niet genoeg aasvis voor ze en ze zijn niet vies van een kleinere soortgenoot de kannibalen.
Maar dan valt het sti na een uurtje.
Maar dan valt het helemaal stil terwijl we (denk ik) toch goed zitten. Rondom zulke grote scholen witvis moeten toch onze vrienden predators zitten maar nee hoor geen enkel reactie kunnen we meer uitlokken op de bodem.
Op onze volgende stek kunnen we ook wat lokaliseren.
We gaan verkassen na ons middagmaaltje met een lekker bakkie koffie van Arie. Richting de vuurtoren en daar komen we onze medevisser uit Tinte ook weer tegen. Die komt al trollende van Oudenhoorn vandaan en heeft een mooie snoek en wat baarzen kunnen vangen. Verder is er geen enkele visser te zien op het hele Haringvliet niet we hebben alles voor ons zelf.
Op een losse na dan is deze dreumes na een paar uurtjes vissen meer dan welkom.
Dan eindelijk onder het toezicht van de vuurtoren pak ik m’n eerste vis. Dan maar ook een fotootje. want het is taai op een leuk klein half uurtje na toen we begonnen zitten we nu toch al weer een paar uurtjes te blanken.
Dan eindelijk onder het toezicht van de vuurtoren pak ik m’n eerste vis. Dan maar ook een fotootje. want het is taai op een leuk klein half uurtje na toen we begonnen zitten we nu toch al weer een paar uurtjes te blanken.
Maar dan op het steilste gedeelte van het talud gaat het plotseling snel en vang ik het snot voor de ogen. We willen om vier uur thuis zijn want Brett is alleen thuis maar zo kan dus een taaie dag in een uurtje veranderen van een leuke dag naar een perfecte visdag op dit onvoorspelbare grote water. Het Haringvliet kan grillig zijn en geen dag is hetzelfde.
Op die steile rand vanaf diep, heel diep water vinden we ze dan eindelijk.
En zo is weer ons laatste uurtje die de dag glans geeft tussen drie en vier uur. Wat kan het toch raar lopen en daarom het het vissen en geen vangen. Misschien is het niet raar en zitten we nog niet in die flow. We wilden direct op deze thuisbasis vissen maar kozen ervoor als eerste naar die oude verste stek te varen om weer eens uit te proberen. Aan de ander kant hadden we dan ook die dikke zestigers gemist vanmorgen. Tja wat is wijsheid. Gewoon gaan vissen en van de hobby genieten lijkt me een goed uitgangspunt…
Eindelijk geen wind op 22 januari 2015 maar koud, koud dat het is op het Haringvliet. Windkracht 3 tot 4 maar tel er maar eentje bij op op dit deze grote plas. Het is 2 graden boven nul maar door de NO wind is de gevoelstemperatuur -9 volgens WNL waar ik normaal naar kijk rond deze tijd in dit jaargetijde lekker vanuit m’n warme bedje.
Eindelijk, eindelijk valt de wind na weken. En dat het onder Bfr5 is op m’n vrije dag, Ik heb er maar een paar in de week, vrije dagen dus, en het lijkt wel maanden geleden dus we gaan zegt Arie. Maar als ik de temperaturen bekijk vindt ik dat minder. Vroeger keek ik er niet naar maar het lijkt of ik er steeds minder tegen kan. Die kou bedoel ik dan. Ik heb de broodjes met spek en ei al klaar om acht uur en ga de boot klaar maken maar Arie heeft net zoveel zin als ik als we naar buiten stappen om de auto ijsvrij te maken. Na nog een bak koffie, en nog eentje liggen we pas uiteindelijk er om half tien er in en het is mistig, koud en troosteloos op de grote plas.
Men is flink aan het veranderen op m’n privé helling.
Maar afgesproken dat we vandaag het ruime sop opzoeken zijn we uiteindelijk toch blij er in te zijn gegaan zeker als er na een uurtje de zon doorbreekt en het enigszins wat lichter wordt om ons heen. Met de verwarming in m’n jas is het goed uit te houden.
Uit de oude doos.
Ik moet nog wat hebben uit mijn periode dat ik viste met de Hengelsportvereniging Sterrenburg. Honderd jaar geleden. Hetzelfde dilemma. Ik wil wel vissen maar dat is koud voor een Indo. Dat moest je vullen met spiritus en dan had je een paar uurtjes plezier aan de warmte net genoeg voor de weging van wat je gevangen had. Weinig natuurlijk want de “feeling” was er niet. Veel te koud voor mij maar het redde me van koude vingers en warme maden. Die waren natuurlijk zo bewegenloos en als ze bewogen vond een vis dat waarschijnlijk zo vreemd dat ze het links lieten liggen. Nee deegjes moesten het dan doen met vanille, kaas en tandpasta maar daar heb ik al jaren geleden over geschreven in de Kalkhaven, Zuidhaven en Wantij als je daar ook een wak kon maken.
Leo had dat gelijk door.
Vorig jaar viste ik met Leo en die had de oplossing en ik moet zeggen dat dat goed werkt voor koude vingers. Gekregen van mijn vismaatje Leo en dat gaat goed voor een uurtje. In je zak doen en zo nu en dan de handjes erbij. Heerlijk.
Maar mijn Meissie kwam met het nieuwste van het nieuwste.
Maar dan komt Henny gisterenmiddag met een nieuwe jas bij de ANWB winkel gekocht. Een softshell vest met drie verwarmingsstanden en verwarmt ruim vijf uur, zo’n onderjas voor onder je vispak met een elektrische deken ingebouwd. Wind, isolerend, ademend en water -dicht. Fantastisch. Je kan die verwarming met kleefband verplaatsen over je hele rug. Daar ga ik nog veel plezier van hebben. Wat een schatje heb ik toch.
Eindelijk dan maar reuze blij met de dreumes.
We starten bij de vuurtoren maar vanaf de kant staan al een paar vissers en die werpen precies op het goede talud. Ze halen het net niet maar om nu daar te gaan liggen terwijl je het hele Haringvliet tot je beschikking hebt gaan we zo’n 150 mtr. vanaf de krib vissen. Die kennen het water dus ook als hun eigen broekzak. Maar ruimte zat dus zakken we wat af langs het talud en onder het genot van de koffie van Arie valt het allemaal wel mee. Behalve dan de aanbeten we kunnen ze niet trickeren terwijl we scholen witvis voorbij zien komen op de fischfinder. Daar moeten toch onze vrienden om heen liggen te snacken.
De eerste dreumes dus we denken het gevonden te hebben.
We vissen het hele gebied af maar wat we er ook aanhangen en voorral Arie met zijn verwarmde handschoenen en schoenen want het is bere koud. Je handschoenen uit doen is pijnelijk het duurt weer een tien minuten voordat je je vingers kan bewegen. Maar hij wisselt zich een ongeluk, we kunnen ze niet vinden op deze stek. En net als we verder willen naar ons volgende stekkie gaan die gasten op de kant weg dus kan ik de boot maneuvreren op mijn favoriete talud. Wasarrempel hier vang ik mijn eerste vis van vandaag. Geen eentje waarvan je een fotosessie maakt maar ben er reuze blij mee. Maar het is taai, heel taai.
Arie pakt nog een mooi baars op de firetiger
Als dan Arie nog een mooi baars vangt op dit talud na eerst een paar tikken te hebben geïncasseerd op de fire tiger op de vorige worpen en dan toch hem kunnen verlijden tot een aanval is knap bij deze omstandigheden. Of zal het liggen aan zijn nieuwe peperdure St Crox..
Op de stekken witvis genoeg.
Ik heb nog nooit zoveel scholen witvis geregistreerd op het Haringvliet als dit seizoen. Waar zijn alle rovers gebleven. Dat moet toch een keertje los gaan als jaren geleden. Je ging dan te water en ving een paar mooie vissen het kon niet op. Veel uren maken dus om weer in die flow te geraken waar we het vorige keer al over hebben gehad, Met dat heldere water van tegenwoordig, er is vis zat maar hoe vang ik nu die ene vis die ik wil hebben…
Dat maakt het toch weer goed freek zo een mooie vis
–
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/05/P1220109Wp2.jpg591787Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2015-01-22 16:06:002023-05-15 16:26:32Eindelijk we gaan
Als ik 5 januari 2015 na vieren op de Punt aan komt lijkt het wel voorjaar met nadruk op lijkt want het is best frisjes. Zeker als even later de zon weg duikt achter de wolken. Het is niet wild de laatste dagen. De enigste die vis haakt is Jan de Spruitenkoning met een dikke snoek dik in de zeventig
Als ik dan Mario en Mirabel voorbij ziet komen heb ik gelijk zin in morgen een paar uurtjes de boot uit de stalling te halen. Ik heb afgesproken met Arie om zijn nieuwe hengel uit te gaan proberen. Niet trollen dus maar verti- en diagonalen gaat het worden op onze stekken.
Mooi plaatje van de Catfishjes.
Maar hoe lekker het gister het vissen was zo slecht is het vandaag 6 januari 2015 als Arie om kwart voor negen aanbelt. Koud, mistig en Zuid 2 tot 5 Bfr. Ik wil er dan ook in Stellendam in gaan en aan de overkant onze stekken belagen dan zitten we enigszins uit de wind door het Eiland Flakee maar Arie denkt daar anders over. Die denkt dat het wel meevalt met die (koude) wind dus het wordt de Hellevoetse kant. Ik denk dat hij meer heil heeft in deze stekken langs de zeedijk en havenmondingen die hij nu zo langzamerhand wel heeft leren kennen. Dat geeft vertrouwen, geloof er in, en dat heb je samen met concentratie nodig bij het verticalen. Dat zijn de belangrijkste ingrediënten voor een geslaagde visdag.
Heb wel eens samen met de BassMeister gevist en die had het beredruk op zijn werk. Dan stapte die eind van de dag “op” om nog even mee te vissen proberen zijn hoofd leeg te maken. Maar steeds werd hij gebeld en terwijl ik de ene na de andere ving kon hij geen schub vangen. Hij was er niet 200% bij zal ik maar zeggen en dan mis je die subtiele bewegingen van bodem (belangrijk is dat je de shad zo dicht mogelijk bij de bodem aanbied vooral in kuiltjes, langs stenen, mosselrandjes enz.) en dus die aanbeten. Net zoals zoiets van in een flow zitten. Dat bereik je alleen maar door heel veel te vissen. Dan maakt het niet uit op welke stek je zit maar je pakt gelijk de goede shad, loodgewicht, kleur en vangt vissen. Je leest het water alsof zelf schubben heb. Is dat er niet dan zoek je je een ongeluk en moet je de hele boot eerst gebruiken voordat je het goede kunstaas er aan heb. Zoiets als voetballers hebben en dat bereik je alleen maar door veel te trainen en wedstrijden te voetballen. Dan schiet je de onmogelijkste ballen er in terwijl als je “uit” vorm bent je de ogenschijnlijk makkelijkste knikkers naast schiet.
Maar Arie kan als eerste aan de bak.
Maar wij hebben het ook nog niet echt gevonden als ik twee drie keer een “roffeltje” voelt dus ze zitten er wel. Kan niet naar een staartdreg toe gaan of naar een kleiner shad. Dat zal niet lukken. Heb er nu een 5 cm aan hangen misschien een kleinere haak op de loodkop maar dan staat plotseling de nieuwe st. Crox ….. van Arie hoepeltje rond. En die kan gelijk aan de bak. Zijn nieuwe setje; St.Croix Legend Tournament tbs510mxf met een Daiwa Lexa 1500 molen. Lijn is Daiwa Tournament 8 braid 10/100ste. 6.6 kg.
Een hele mooi PR voor Arie.
Het is fantastisch en raar ook want met dit koude weer geeft de vis flinke weerstand. Gaat twee keer doos de slip en we denken aan een mooie snoekbaars want het zijn geen korte uitvallen (stoten) maar dan komt er een dikke baars tevoorschijn uit het diepe. Deze heeft de shad in volle overgave genomen.
Foto tijdens de dril van onder de boot.
Heeft het koken van zijn plastic gisteravond in de knoflook misschien toch de doorslag gegeven. Of is het er maar eentje en geen schooltje en heeft de lange zacht gekookte toch zijn werk gedaan. Want wat we hierna ook proberen we krijgen geen aanbeten meer op deze stek.
Arie is vandaag goed bezig.
Maar op de volgende stek vallen we door de wind even naar dieper water op het talud en daar gaat de StCrox weer hoepeltje rond. Deze vis is beduidend groter en geeft veel meer weerstand. De nieuwe stok wordt in gevist dat is wel duidelijk.
Arie verpulverd een paar PR’s.
Op de Hummingbird zien we nu beduidend meer leven op de bodem dus nu maar hopen dat we ze kunnen trickeren tot meer aanbeten. Dat wordt wel heel langzaam boven halen dus kans op vele losse (na een paar meter kunnen ze zich los frummelen van de haak door te weinig druk op de lijn). Anders overleven de vissen het niet i.v.m het grote drukverschil. Wel raar dat baarzen en znoeken daar geen last van hebben. Zou wel eens willen weten waarom dat is. Bij de snoekbaars drukt de zwemblaas in iedergeval dan de buik naar buiten. Zou wel even mooi zijn nu in een “bijt” uurtje terecht te komen want aan Arie zijn vis te zien is dit een schooltje mooie exemplaren. De kleinste zijn meestal de snelste om het aas weg te kapen voor de rest dus zijn de anderen misschien wel dikke zeventigers of nog groter.
Een mooie volle vis van 67cm kan op de foto worden gezet.
lijn wordt genomen. Maar samen met de splinternieuwe hengel worden deze dempend vakkundig gepareerd door Arie en alle ontsnappingspogingen worden geïncasseerd met een big smile van oor tot oor. Het is Arie die met volle teugen geniet van deze tweede vangst op zijn nieuwe stokkie. Het is een mooie snoekbaars en hij kan zijn PR weer wat opschroeven. Nu op naar de zeventig.
Het was taai vandaag maar er was leven genoeg te zien op de visfinder.
Het is al weken slecht op het Haringvliet en die wind daar worden we niet vrolijk van op deze grote plas. Maar vandaag is wel een dieptepunt. Ik heb alleen maar een aantal aanbeten gevoeld. Er op slaan kon je amper. De “Flow” was er in ieder geval niet vandaag, “het geloof er in” was ook ver te zoeken zo ook dus de concentratie denk ik maar een slechte dag vissen is altijd nog beter dan een goede dag op je werk zoals de BassMeister altijd zo mooi kan zeggen. Wel een paar staarten verloren zo voorzichtig waren ze maar als ze dus iets wilde hebben deden ze dat gretig en was de shad volledig genomen zoals te zien is op de foto’s bij Arie. Mijn maatje heeft het beduidend beter gepresteerd vandaag met baars en snoekbaars beide met een nieuwe PR. De Godfather heeft dus het onderspit moeten delven vandaag t.o.v. de heer uit U.S. Virgin Islands. Goed gedaan jochie.
Natuurlijk moet de nieuwe hengel er ook even bij.
Vis en vooral witvis is er genoeg te zien op de fishfinder. Dat is het gehele jaar wel zo geweest. Grote scholen aasvis en dan bedoel ik echt grote scholen hebben we voorbij zien komen. Voorgaande jaren zaten ze dicht op de kant over het gehele Haringvliet en voorral in de havens metersdik soms twintig dertig meter breed. Een levende strook waar waar vogels en natuurlijk de roofvis zich kon uit leven. Dit jaar zagen we ook plakaten, dikke scholen vis midden op het Haringvliet en die zelfs beschutting zochten onder de boot. Brett zat met een vast hengeltje te witvissen terwijl meters er onder wij aan het verticalen waren. Maar nu, vooral de laatste weken nu het kouder wordt zitten ze diep, heel diep er is dus vreten zat dat moet gunstig uitpakken voor komende jaren zou je zo denken.
Al weken, maanden is het boven Bfr5 en dat is niet fijn vissen op het Haringvliet met enkele dagen dat de wind valt. Maar niet altijd is er dan de mogelijkheid om te gaan vissen. Nee ik heb wel beter jaren meegemaakt als dit jaar. Dagen bloedheet met bijna geen wind zodat we overnachten op zee of een haven opzochten op de Oosterschelde bij de Zeelandbrug om de zeebaars belagen. Het was toch veel te warm om thuis in bed te gaan slapen. De laatste keer was de blokkendam er nog kan je nagaan hoelang dat is geleden. Dagen achtereen vissen zodat ik de boot in de haven van Hellevoetsluis liet liggen naast een maatje van me die er woonde. Zodoende kon ik dan ‘s nachts de accu’s weer opladen en zodra ik ‘s morgens klaar was met fotograferen het Haringvliet opknalde. Dus graag wat minder onstuimig weer graag voor 2015 en wat stabieler mag ook wel. De dagen van perfect weer kan je tellen op één hand dus gaan met die banaan als de mogelijkheid er enigszins is zou mijn Maatje Joop Flohil zeggen….
Ik zeg “m’n vader heeft de kaartjes” maar aan haar lach te zien gelooft ze me niet erg.
Zondag 1 december 2014 is Arie dik voor negen uur er voor een bak koffie. We gaan vandaag richting Utrecht voor de Hengelsport en Botenbeurs voor de gezelligheid en misschien vinden we iets nieuws om onze hobby uit te breiden. Wat bekenden op te zoeken en informatie inwinnen want er moet nog een nieuwe hengel worden gekocht om zwaar kunstaas weg te zetten vanuit de boot op de wierbedden
En dan bedoel ik het echte werk, kunstaas richting de 200 gram. Hij moet zo strak zijn dat je de haak kan zetten op grote afstand in de harde snoekenbek maar ook lol hebben in het drillen van onze vriend de Essox. Het zijn namelijk niet allemaal dikke meter dames en daar wil je ook plezier aan beleven tijdens de drill. Nee het gros zit in de tachtig maar mocht je eindelijk je PR aan de andere kant van de hengel zich hebben gemeld wil je wel graag met em op de foto. Gelukkig vis je vanuit de boot en kan je ernaar toe driften boven de grote wierbedden die het Haringvliet rijk is maar dan nog. Zo’s aankomend fotomodel heeft daar helemaal geen zin in dus moet je hem wel een beetje kunnen sturen. Het valt niet mee de perfecte hengel te vinden maar daar heb ik vandaag m’n zinnen op gezet. De hengelsportbeurs op Eiland van Mourik j.l. 7 september geziene die van Spro The Godtfather 3 serie Heavy Cast en Troll 270 2 delig is tot nu toe favoriet.
Het is best druk.
Bij de Linder aluminium boten gekeken en een gesprek gehad over de Yamaha motoren achter Aluminium boten zoals Busters en Linders.
Heb ik altijd de splitpen verkeerd omgeslagen.
Daar hoor ik dat ik altijd de splitpen verkeerd omgeslagen. Het lijkt zo gewoontjes maar zo verlies je dus je schroef doordat langzaam de bout kan lostrillen. Weer wat geleerd dus.
Gelukkig hebben we voor het Haringvliet de HumminBird.
Deze zie je altijd op de tv met die visfilmpies op de rivier in B.C. Canada op de zalm of steur. Nu kan je hem een weekendje huren gewoon in Nederland. Voor op de plassen zijn er mooie stokken aan board om de boot vast te zetten langs een rietkraag b.v. of bij een zand gat zodat je werpent, diogonalen kan vissen maar op het Haringvliet heb je daar niets aan. Daar is het gemiddeld veel te diep en gebruiken we de MinnKota als anker. Werkt perfect en wil je helemaal stil liggen voor en tijdje dan ankeren we ouderwets. Desnoods met twee ankers voor en achter of als op de cursus Vaarbewijs geleerd onder een hoek.
Lesley’s schatje.
Kom ik een voorganger tegen waar Lesley Luier zijn droomschip vanaf heeft laten maken. Nu nu ben ik nog meer benieuwd hoe de boot zich gaat gedragen voor onze Nederlandse kust vissen op zeebaars.
Handwerk altijd leuk om te zien.
Altijd leuk op die “kleine” stands waar je ziet hoe iets wordt gefabriceerd. Je zit niet te wachten op al die grote stands die er staan om hun overjarige spullen staan te verpatsen. Tenminste zo zie ik dat je kan het daar net zo goed bestellen op internet want de voorlichting is toch gebaseerd op de spullen die daar staan waar ze vanaf moeten.
Dus Arie dacht zo moeilijk is dat allemaal niet.
Ga gewoon naar je eigen Hengelsportzaak in je dorp. Daar staat meestal een visser verknocht aan het spelletje en staat je geen rotzooi te verkopen. Je kent elkaar immers en de beste reclame is mond op mond reclame. Maar die kleine zaakjes op zo’n hengelsportbeurs, daar zijn de primeurs te halen.
Bij roofvissen.eu kennen we inmiddels sinds een klein jaartje wat gasten.
Rocky van Duijvenvoorde stelt ons voor aan de nieuwe prostaffer bij Roofvissen.eu “De Harry” want die schijnt alles van onder de meter over te slaan op het water met z’n Pluggen en DullShads. Van hem moeten we toch wat kunnen leren over het kopen van een zware snoekstok om kunstaas richting de 200gram weg te smijten en ook nog de haak te kunnen zetten op grote afstand zonder het gevoel te krijgen de bezemsteel van Eculepta in je handen te voelen. Mochten we een kleinere gigant aan de haak slaan waar we niet van uit gaan dan willen we ook nog plezier beleven aan de drill. Alle gekheid op dat stokje die ene keer dat je je PR pakt wil je er wel mee op de foto dus moet die te drillen zijn zonder de lol van de overwegende snoeken die dik onder de meter zullen liggen als SmitTakBigLiftAlaMamoet binnen te takelen.
Wordt het de Bull Dawg of die Godfather Heavy Cast & Troll van Spro.
Ik ben nu ook “om” en er een reel bij te kopen i.p.v. een molen. Ik heb een reel uitgeprobeerd bij het verticalen maar werpen ermee werd een crime. Nu is zo’n reeltje er niet voor om te werpen vandaar dat dat niet werkte dus gaan we op zoek naar een Abu Revo MGXtreme vanwege het gewicht, de slip om beter te kunnen werpen en de tandwielverhouding voor de inhaalsnelheid.
Deze is van Harry maar die Revo is platter en ligt dus veel beter in de hand.
Een molen is daar niet voor gemaakt b.v. bij het jerken is de inhaalsnelheid te klein, net een omwenteling en daar kan dat asje niet zo geod tegen dus die protesteert na een jaartje werken. Denk dat ik met dat probleem al te maken heb want m’n Penn’s Atlantis van één en twee seizoenen oud ook geen goedkope rotzooi beginnen nu één voor één te protesteren. Weer wat opgestoken dus. We spreken af eens met z’n allen te gaan vissen op het Haringviet. Ik weet de stekken wel en de mannen van Roofvissen.eu nemen hun materiaal mee.
Eerst eens wat knabbelen want die broodjes van onderweg in de auto ben ik al vergeten.
Arie zoekt ook nog een stokkie en zijn oog is gevallen op een StCroix niet één van de minste. Het grote voordeel is dat als hij breekt je een nieuwe krijgt maar daar tegenover staat dat je best even mag overwegen welke je neemt want er zijn nogal wat typen komt bij dat je daar je halve maandsalaris op de toonbank neerleg dus er is een lichte aarzeling te bespeuren en gelijk heet hij voordat je aan zo’n StKrak begint.
De inwendige mens is weer gevuld dus we gaan weer verder.
Maar bij Hengelsport Fauna weten ze daar alles van en je mag er de hengels eerst uit proberen en bevalt hij niet dan kan je deze weer inruilen voor een ander type dus dat gaat goed komen.
Rob Puijk is er ook weer bij de Denemarken stand.
Het is goed Rob Puijk weer te zien want die is even uit de running geweest maar zo te zien gaat het wel weer wat beter met em. Ben er drie keer langs gelopen maar hij was alle keren druk in de weer met allerlei gegadigden die Denemarken van dicht bij willen zien en om er eventueel hun vis vakantie van te maken met het hele gezin.
De dozen zijn weer gevuld maar heb ik kleuren genoeg.
Het was te verleidelijk, ik kon het niet laten een liter emmertje te vullen met shads en achter af had ik er nog eentje moeten vullen. Ze doen het prima op het Haringvliet. Normaal in de winkel haal je een zakje voor €6,-/9,-. 60 cent tot één vijftig per stuk doet ook mee en haal ik een Black Minnow betaal ik voor twee stuks €8,50. Dan zit er wel al 1 loodkop bij maar toch. Je wordt wel uitgeknepen dus.
Toch pak ik op deze shads de volgende avond er mooie snoekbaarzen op.
Ik heb jaren geleden al van die shads gekocht met van die platgedrukte staarten toen van het merk Aquilion de Imperator ook nooit van gehoord maar die deden het hartstikke goed vanuit de boot op het Haringvliet en op de Oude Maas. Dus hier heb ik ook wel vertrouwen in.
Nog een paar items die me moeten gaan redden in moeilijke tijden.
Die onderlijnen zijn er al een tijdje werd me verteld maar ik had ze nog nooit gezien. Voor wat zwaarder kunstaas perfect kreeg ik te horen. Ik ga toch zo eigenwijs als ik ben die afgeknipte draad van krimpkous voorzien want in vind ze te scherp voor m’n gevoelige gevlochten lijnen. Maar we hebben weer wat uit te proberen. Wil natuurlijk wel beslagen ter ijs komen als die mannen van Roofvissen .eu hier in mijn habitat komen vissen.
We worden uitgezwaaid door een paar lieftallige dames.
We hebben het allemaal rond een uurtje of vier wel gezien en gaan richting de uitgang waar buiten aangekomen net een kano vol met dames draait onder de brug en dan moet je al die mannen horen die van de beurs vandaan komen. Op het water konden ze dat alles ook wel waarderen zoals je ziet maar of de coach op zijn fiets met zo’n toeter voor zijn mond dat ook kom apprecieerde dat weet ik niet maar hij straalde dat in iedergeval niet uit. Zo zal ik dat maar verwoorden.
Uitchecken dat gaat sneller dan vanmorgen inchecken.
We zijn zo weg en als Arie voorstelt om een hapje te eten bij Marco Verspeten in Bruinisse vindt ik dat prima. Arie sms even en hij houdt een tafeltje vrij voor ons. Een tikkie om rijden vanuit Utrecht naar Hellevoetsluis maar voor mij maakt dat niet uit als bijrijder. ik zit prima en het is rustig op de weg dus een uurtje later zitten we daar aan een biertje in Restaurant De Etage daar aan de haven in Bru.
Gezellig hoor met die jeugd van tegenwoordig.
Natuurlijk gaat het alleen maar over onze hobby de hengelsport als Marco bij ons aan tafel komt zitten wanneer hij klaar is achter de kachel. Iris en de rest van het team redden zich wel. Marco gaat dinsdag met de bellyboat weer achter de baarzen aan en dat is koud kan ik je verzekeren hoe warm je je ook aankleed met je benen in het water. Echte bikkels zijn het.
Nog een sfeerplaatje.
Maar wanneer dan toch echt de borstel door de keuken moet is het ook tijd voor ons om richting Hellevoetsluis te vertrekken. Morgen weer een dag, eerst naar de Ymke m’n fysio, nog wat foto’s fotoshoppen en dan gaan we wat nieuwe shadjes leren zwemmen waarschijnlijk vanaf de Punt naar de schemer toe. Druk, druk , druk dus….
Ik ben maandag wel even een uurtje na m’n werk geweest Marco Verspeten. De shadjes van de beurs doen het dus.
En dinsdag ook een mooie. Koud was het wel en deze op de old fashion Fox.Maar ik was in een uurtje weer thuis bij de warme kachel. Niet uit te houden met die Noord-Oosten wind in je gezicht.
We gaan er op 25 november 2014 na de koffie om een een uurtje of tien in. Het heeft gevroren en best wel frisjes maar om deze tijd hoef ik nog niet de auto ruiten te krabben. Dat heeft het schrale zonnetje al voor me gedaan. Arie is om negen uur bij me en we drinken nog een bak koffie terwijl ik de eieren met spek op de boterhammen gooit. We zijn er weer klaar voor.
Om tien uur vissen we voor het kleine strandje richting de vuurtoren maar erg wild is het er niet. Wel weer grote scholen witvis maar vadertje glasoog is er niet te bekennen of het moet op diep water zijn en dat is vandaag heeel erg diep namelijk dik in de twintig meter. Daar vinden we wel wat op de bodem maar dat heeft geen zin om daar te gaan vissen. Door dat drukverschil redden ze niet als ze boven komen.
Heel diep zien we wat “leven” op de bodem.
We krijgen trek in koffie en als we voor de haven van Hellevoet liggen gaan we even naar binnen want Annet heeft gisteravond weer haar best gedaan. Ze heeft twee appeltaarten gebakken waarvan er eentje de klos is aan board.
Hij is weer heerlijk.
Hij is weer heerlijk na een broodje ei met spek, voor Arie ei met ham want die is niet zo van het spek afsluiten met appeltaart. Uit de wind want die is verschrikkelijk, Bfr 5 Oost maar hier in een mager zonnetje zitten we heerlijk een uurtje lunchen. Af en toe aanspraak met honden liefhebbers, wandelaars en trimmers.
Er is niet veel veranderd.
We doen daarna het stukje naar de Punt, voor de werkhaven en doen midden op het Haringvliet richting de groene boei waar we dan eindelijk op een redelijke diepte een snoekbaars kunnen foppen.
Maar net gehaakt op het puntje.
We gaan verkassen naar een ander gedeelte van het Haringvliet en vertrekken richting de terrasflats, Zeedijk en Oudenhoorn. De Haringvlietsluizen zien we open staan dus moet er een stroming zitten in de vaargeul en dat hebben we nodig wil vadertje glasoog gaan jagen.
We vallen met de neus in de snoekbaarzen.
Hier worden we dan beloont voor het zoeken naar onze vriend de Zander en hebben een wereldse middag. Er komt af en toe acrobatiek aan te pas om recht op te blijven staan in de boot maar dat hebben we er wel voor over. Wat kan het ineens omslaan van taai naar een goede dag vissen.
Zal Reins er mee te maken hebben met het formaat vissen.
Het is gewoon weer goed vandaag en hebben een heerlijke middag ondanks die gure af en toe harde Oosten wind die over het hele Haringvliet komt aan gedenderd.
Allemaal dit slag snoekbaarzen 60+.
We zoeken de taluds af waar het afloopt naar dieper water want de meeste vissen zitten diep alhoewel het lijkt dat het water hier midden op het Haringvliet minder helder is. Aan de oevers kijk je vijf meter de diepte in terwijl hier het er op lijkt dat het water dikker is. Gelukkig maar en toch zitten alle vissen op diep water op enkele uitschieter na.
Het is zoeken naar de geschikte plateaus en ondieptes.
Het is gewoon goed vanmiddag en hebben het best naar de zin ondanks de wind en kou. We zijn goe aangekleed je zit immers stil maar we draaien de boot in de wind zodat we die in de rug hebben en dan is het goed uit te houden met onze thermo kleding.
Arie gaat gewoon door met hengels uit proberen.
En Arie, die is niet te stoppen na die dubbele appeltaart. Hij weet nog niet welke hengel hij wil kopen en na al die aanbeten weet hij het nog niet. Een strakke, parabool of Extreme Tough&Light hij weet het nog niet en dat is ook moeilijk die keuze te maken. Er is niet één hengel met de actie voor elke situatie. Daarom blijft het spelletje waarschijnlijk ook zo leuk.
We gaan er uit maar we zien toch dat de vis ‘s avonds naar hoger gelegen vertrekt.
Het was weer een heerlijke dag en dat gaan we weer snel over doen. Van mij mag de wind naar Zuid draaien dan is het een stuk geriefelijker op het Haringvliet.
Wat een scholen witvis zien we onder de boot door zwemmen.
We gaan er vanmiddag nog even in op 13 november 2014 om een een uurtje of twee na de koffie. Het is zo’n mooi weer vandaag en en in een half uurtje liggen we op onze stek. Dat is het voordeel in Hellevoetsluis te wonen. Je kan alle kanten op om een goed plekkie te kiezen. Zoet of zout. Goud is dat..
Maar vandaag staan we gelijk in de file op de rijksstraatweg. Het staat stil dus we kiezen de Hellevoetse achterweg door de polder richting strand. Wel wat smal met verkeer heuvels voor onze twee meter brede sleep, we zijn toch een dikke tien meter lang maar dat is te doen. Zeker als mede weg gebruikers ons ziet aankomen en even wachten of wij even het gas los laten bij een wegverbreding als splitsing van inritten, naar weilanden of gewassenverbouw.
Onverstoord zet ze en voor m’n bumber.
Maar als ik aan het eind omhoog komt wordt er voorrang genomen. Je gelooft het niet maar we moet achteruit. Nu kun je uitstappen en vriendelijk vragen of ze even in de inrit wilt wachten tien meter achter haar waar mevrouw stoïcijns voor bij reed maar dat gaat allemaal van je vis tijd af. We glimlachen maar vriendelijk en vervolgen onze weg. Achteruit rijden is na al die jaren geen probleem meer…
M’n Godfather Parabool in aktie.
We gaan er in Stellendam in maar of dat een goede keuze is betwijfel ik. Dacht dat het Zuid, Zuid West was maar het is bijna Oost waar de wind vandaan komt. Over het hele Haringvliet dus. Maar het valt mee net geen Bfr.5, net geen witte koppen zoals we op de cursus hebben geleerd.
Arie heeft de eerste in het netje.
We varen gelijk door naar mijn geliefde stek daar waar het naar meer dan dertig meter diep gaat. We vissen dan op de taluds die daar zijn uitgesleten door de harde stroming tussen de negen en twaalf meter. De Haringvlietsluizen staan open aan de Hellevoetse kant dus helemaal goud zou je denken, donker weer alleen die Oosten wind zit eigenlijk tegen en die is best frisjes. Het is vanaf strandje den Ouden naar de Haringvlietdam 4 tot 7 meter naar de vaargeul toe met dus hier en daar van die diepe gaten. Nu is het de kunst die taluds te vinden rond de twaalf meter bij hoge waterstand met een flinke grote harde plateau het liefst begroeid met mossels etc.
De dreumes maar even reanimeren.
Maar we zijn als dik een half uurtje bezig als ik dan eindelijk die verwachte tik krijg. Niet eens hard maar als ik aansla zit ik muurvast. Onze vriend komt enkele centimes van de grond en dat is het dan wel. Mijn Godfather (standaard) staat hoepeltje rond en ik ben blij, blij dat wil je niet weten. Als na de aanslag de vis op de bodem blijft liggen dan kan het centimeter lint opgezocht worden. De vis zwemt nog een paar meter best rustig en dan issie in één keer los. Waarschijnlijk zat de shad dwars in zijn bek en heeft hij em gewoon uitgespuugd zoals we vanmorgen nog op een youtube filmpje hebben gezien. Daar ga ik nog een enkele keer van wakker worden vannacht. Jammer, jammer maar toch geeft dat weer moed want tot nu toe was het taai en we zijn bijna door de kleuren, formaten, gewichten en verschillende staarten van shads, tailspinners en asp’s heen. Alles halen we uit de kast.
Wat een scholen vis schuiven er onder de boot door.
Als dan eindelijk ik voor in de boot hoor “Fisch on” en Arie test een Godfather Parabool uit. Die is op zoek naar een geschikte verticaal stok en probeert een aantal hengels van me uit voordat hij zijn duur verdiende centen mag spenderen van Annet… Gelijk heeft hij natuurlijk als je die kans krijg moet je dat doen. Ik heb ook van Mario (de Catfish) een paar hengels kunnen uit proberen voordat ik mijn keuze heb gemaakt alweer een kleine tien jaar geleden. Wat gaat het hard allemaal. Maar de eerste is binnen en ik kan niet geloven met wat ik allemaal op de fishfinder ziet gebeuren dat het daar bij zal blijven. In de beginne met alleen een dieptemetertje dacht je dat er geen vis zat maar tegenwoordig is dat wel anders. Maar nu nog de goede vissen, de predators er tussen zien te vinden en ze het liefste tot razernij proberen uit te lokken. Een soort voedselnijd creëren, ze trickeren tot een aanbeet maar dat valt niet mee met zoveel aas en witvis op de stekken.
Mag er toch ook eentje haken.
Toch krijgen we zo af en toe op extreem kleine shadjes een aanbeet, soms heel geniepig of als de bekende natte scheet maar ook dreunen die je eigenlijk niet mag missen. Een dreg er bij zetten is geen optie dan ben de aktie kwijt van de shad en trouwens het past er geen eens meer bij.
Paar mooie zeebaarzen.
Als we er dan rond vijven er uit gaan is de score vandaag heel magertjes maar was weer een heerlijke middag uitwaaien in het herfst zonnetje. Bij de helling zien we nog een paar mooie zeebaarzen liggen. Waarschijnlijk zijn die uit de boten en netten gekomen die deze week voor onderhoud en reparatie in de haven liggen. Die zou ik graag vangen. Ze zijn van formaat dat je daar dikke pret aan hebt op je hengel.
Arie Krijgsman Weer een leuk verhaal,Freek. Jammer dat t zo taai was maar ja maar hopen op wat betere dagen,komt vast wel. En dan die andere Godfather uittesten welke voor mij het beste is. Een wat strakke of zachtere hengel.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/05/DSCN4241.bew_.Wp2_.jpg558787Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2014-11-13 15:54:002023-05-09 15:59:39Taai, als elk jaar deze tijd
Vandaag donderdag 30 oktober 2014 heeft Mario er een nieuw oog en top oog vervangen van mijn hengel voor de Punt waarmee ik was gevallen. Deze specifieke soort van visserij heb nu een maal een strakke stok nodig anders sla je alles mis. Sterker nog dan je voelt die lichte aanbeten geeneens.
Als ik net voor vijven de parkeerplaats opdraai komt Leo ook net aan. Jan, Arie en Isac alias Hugo de tovenaar uit Joegoslavië zijn er ook.
Isac zit er al vanaf drie uur en heeft nog geen stootje gekregen, Jan en Arie zijn wat later komen aanschuiven vanmiddag maar die hebben dezelfde score. Dat zijn geen beste berichten maar onze hoop is op de schemer gericht. Om vijf uur geeft Isac er de brui aan en ik mag zijn plekkie in nemen. We zitten daar beide graag, niet zo raar want hij heeft het me hier op de Punt geleerd om er te vissen. Hij kent inmiddels iedere steen en mosselbank, kan ze uittekenen als je wilt. We wachten ook op z’n feessie zijn 25 jarig jubileum maar het dringt nog niet tot em door wat daar allemaal bij hoort. Gehaktballetjes, kippenhapjes, rundvleesspies in de daarbij behorende sausen met wat te drinken Hij kan dat allemaal maken vanuit de Joegoslavische keuken want vorige week heeft hij dat nog gedaan voor het feest voor zijn kleindochter die één jaar werd. Dat hebben we allemaal in geuren en kleuren mee gekregen en hebben daar trek van gekregen.
M’n hengel registreert het dus weer prima.
Als ik opschuif naar voren, m’n geliefde stekkie zeg ik tegen hem dat ik het eens zal voor doen hoe dat vanaf hier moet en zal eens een mooie snoekbaars vangen voor de ogen van mijn leermeester. Hij lachen natuurlijk want heeft een tenniselleboog op gelopen de laatste drie uur. En terwijl hij z’n spullen inpak maak ik de eerste worp. Om na een paar slagen iets te voelen en sla direct aan. M’n gerepareerde stok staat krom en blijft zo staan. Dan weet je dat het een mooie is en jahoor na een eeuwigheid, zo lijkt dat eigenlijk net zo als wanneer een vis uit het water spring dat in slow motion lijkt of dat die waterdruppels even blijven hangen in dat tegenlicht. Elke sportvisser herkent deze momenten en dan komt hij los van de bodem en gaat kopschuddend richting het diepe om vervolgens richting de palen te vertrekken. De Tovenaar van Joegoslavie wordt gek. De eerste worp op zijn plekkie waar hij drie uur heeft staan werken en ik pak een mooie zestig+ vis. De leerling verslaat de Meester van de Punt. Arie, Jan en Leo gaan uit hun bol en liggen dubbel. Het is ook hilarisch natuurlijk terwijl ik het heb aangekondigd dat ik op mijn geliefde steen m’n slag gaat slaan en de eerst klap een daalder waard is. Je had em moeten horen daar kan hij niet goed tegen op z’n zachts gezegd en daar kan ik em weer gelijk in geven.
Dan krijgt Leo het op zijn heupen.
Dan pakt Leo ook nog een leuke vis want tegenwoordig is dat wel het standaard formaat op de Punt wat op dit moment hier wordt gevangen. De tijd dat tachtig en groter hier werd gevangen met regelmaat en dik in de negentig zo af en toe normaal was zijn voorbij.
Vissen dik in de vijftig zijn tegenwoordig standaard formaat.
Ze zijn er dus wel. Maar als het donker begint te worden gaan Arie en Jan naar de warme aardappels en denken wij er ook zo over om te gaan. De soep is over een kwartier klaar hoort Leo van Monica het loopt ook al naar zessen dus we willen ook gaan als Issa de Syrische Klusser er aan komt tegelijkertijd met Chris Sigaar. Leo belt naar huis dat de soep voor hem een half uurtje later wordt want Issa heeft wel wat te vertellen. Die hebben we al een paar maanden niet gezien. Hij heeft het druk gehad maar we horen ook dat hij is getrouwd in Albanië. We krijgen wat foto’s te zien en ik moet zeggen dat hij er goed uit ziet in een pak. Persoonlijk val ik natuurlijk meer op degene in het wit is en die moet hij dan maar eens voorstellen. Hapje drankje erbij we zitten weer op het zelfde niveau als een uurtje geleden met de grappen en grollen.
Weer een mooie zonsondergang, ga ze sparen denk ik.
Alleen Leo weet nog een dreumes te scoren in het donker maar wij zitten qua vissen achter het net. Maar we zijn weer bij gebept en lopen in het donker naar de parkeerplaats waar de ruiten van de auto al beslagen zijn. Dat gaat goed met de temperaturen en als het water zo donker blijft dan moet dat in de aankomende weken goed komen. Wordt uren maken na werktijd…
