Daagje OM
Waar kan je beter zitten met 39 graden dan op het water. Ik bel Arie of hij zin heb om mee te gaan 3 juli 2015 om te vissen. Niet op het Haringvliet maar Spui en Oude Maas. Altijd goed natuurlijk maar neem wel genoeg zonnebrand olie mee. Hij is om zeven uur bij me en na een bakkie koffie vertrekken we naar helling van Middelharnis.
We starten op het spui maar kunnen daar niets vangen. Wel kan Arie er een kasteel van een baars als volger op zijn PR lijst zetten. Leek wel een karper die volgde. Die zwom zijn popper na vanaf de rietkant tot de boot. Wat was dat een gaaf gezicht.
Achter een spinner of shad zie je de vis maar even maar achter een popper aan met een polaroidbril op zie je de vis vanaf waar het kunstaas het water raakt. Die grote predators zijn niet voor niets zo groot dus die tikt eerst de popper soms aan of zwemt er naast en dan moet je em verlijden tot een aanbeet door sneller in te halen of juist stil leggen en dan plotseling weer lijn in nemen. Het is rete spannend dat popperen en dat weet Arie nu ook. Moet zeggen dat dit ook wel een dikke bak van een baars was en moeilijk te overtreffen was. Misschien helpt dat want de volgende baars zou maar magertjes zijn qua vangst de eerst komende jaren. Helpt dat, hahah nee ik voel met em mee en heel de dag zit dat em niet lekker dat hij die wereld record Perch niet aan de haak kon slaan
Maar als we op de Oude Maas aankomen stroomt het er lekker en op ons randje heeft Arie gelijk een paar ferme tikken en mis ze. Ik heb een lichte kleur shad er aan en stap over naar een donkere en…. ik krijg de eerste serieuze vis van de dag aan board. We modderen nog wat aan als ook Rob erbij komt liggen.
Van vanaf we er in zijn gegaan in Middelharnis volgen we zo beetje dezelfde route via het Spui. We halen elkaar zo nu en dan in omdat je niet iemands drift verziekt op een stek (=goede rand in het uitgesleten talud door de harde stroming die er altijd is op het Spui). Die hoef je niets meer wijs te maken op dit water dus die kent de goede stekken net zo goed als ik en misschien wel beter. We vangen nog een paar dreumesen en dan wil ik verder richting Hendrik Ido Ambacht.
Daar ben ik best wel lang aan het zoek omdat ze de oever hebben verstevigt en het lijkt wel of de bodem structuur is veranderd. Ik mis een mooie richel. Dat is een zandplaat geworden. De stroming is iets veranderd door de bredere uiterwaarden.
Maar het is even zoeken na twee jaar en hulde de Humminbird want als we vis beginnen te vangen is het op één van m’n oude stekken en we krijgen we plotseling een paar leuke uurtje vissen. Weliswaar allemaal kleintjes maar er zit af en toe een serieuze kandidaat bij. En eentje bij Arie die had ik wel willen zien. Aanslaan , vast op de bodem maar dan begint hij te zwemmen naar het diepe. Wat een kracht de slip gilt het en en… los. Arie was om te spetteren, tjeetje wat was dat.
Arie wordt er gek van die aanbeten en een gat in de lucht slaan en af en toe en dat hebben we ook een serieuze vis die zich meld. Blijft plat op de bodem staan na de aanslag en gaat dan pas zwemmen na grote druk. Dan na enkele seconden die natuurlijk minuten laten laten ze los. De grotere zijn voorzichtig vandaag.
Maar we liggen er midden in de zon en zogoed als wind stil. Het is warm we gaan naar de andere kant van de rivier dus we laten de boot nog even driften om deze kant uit te gooien maar met die nieuwe oevers is ook het onderwater leven verdwenen als kreeftjes, slakjes, garnalen, watervlooien en torretjes dus zo ook de aasvis.
Aan de overkant gaan we de oever uitgooien en de wierbedden bestoken. We gooien ons een tenniselleboog maar voor beiden is dit niet onze visserij. We doen gewoon liever verticalen. Komt bij dat de oever rand perfect is en de wierbedden nog niet tot aan het oppervlak komen dus onze spinnerbaits en black Minnows fietsen er gemakkelijk over en door heen maar we kunnen ze niet activeren.
Hoe mooi het er ook naar uit ziet. Wel opletten op de scheepvaart. Ze varen hier met zes duwbakken twee breed zes lang of drie breed twee lang en die hekgolf is wel een meter hoog. Ook bruin van kleur dus de bodem wordt ook schoongeveegd. Gek genoeg maken ze minder golfslag dan een speedboat of jetski.
Als dit voorbij dendert is dat een imposant gezicht. Ik draai de boot altijd met de kop zo’n golf in en dan is er niets aan de hand maar met deze jongens is dat niet nodig. Gek genoeg wanneer de golf ons bereikt is die geslonken tot niets. Gelukkig maar want ze varen af en aan en we zien er een paar per dag voorbij komen.
Maar wij kunnen ze niet vangen vandaag onze stekelige ridders van het water de baars. Laat staan het toetje een snoek.
Dat werpen valt dus vandaag vies tegen en na een paar uurtjes gegooid te hebben willen we weer verticalen. Dat is misschien vandaag wel het effectiefs. Vadertje glasoog laat zich tenminste wel zien dus we zoeken weer de randen en richels op onder water het liefst bezaait met stenen begroeid met schelpen en mossels. Wie weet zijn het ijskasten, ankers, touw een auto wie zal het zeggen wat er in de rivier is gedumpt en door de sterke stroming mee is genomen.
Je verspeelt nog wel eens wat op die scherpe randen van zeven in een keer naar twaalf meter. Daar stroomt het altijd en wat daar tegen aanligt en volgroet met schelpen en mossels. Zo aan het einde van de sessie pak ik een ouder exemplaar vol met roestplekken maar met een heel gevoelig staartje. Zo’n loodkopje gebruik ik al jaren niet meer nu alle grammen zijn rond. Ze zitten er dus als het kunstaas een beetje de kleur heeft van welke ze de gehele dag al hebben uitgekozen pakken ze alles. Het raakt het talud aan en ik krijg me er een ram op maar daarna niets meer. Haal ik binnen is de staart er finaal afgebeten. Toch maar eens dat zakje thuis opzoeken waar de rest van die shadjes in zitten. Salt & Pepper maar met een beetje blauwe gloed er in en een lange gevoelige grote schoep.
Als ik thuis de oude doos doorneem zie ik dat ze tien jaar geleden al goede shads waren. De zakjes zijn leeg en Salt en Pepper zie ik sowieso niet meer erbij zitten.
Maar ik heb nog wel een paar shadjes en de aanbeten gaan gewoon door, veel kleintjes maar zo af en toe een betere net geen zestig. Groter hebben we niet gezien vandaag in de boot maar door de vele aanbeten hebben we ons niet verveelt.
Verre van dat het was heerlijk vertoeven en ben blij vandaag te zijn gegaan. Van het week-end zal het druk zijn met de pleziervaart dus minder leuk om te vissen. Als je zo’n jetski heb ben je het zat alleen maar hard varen lijkt me vandaar dat ze om zich even te laten zien later zo dicht mogelijk langs je heen willen. Of dat het mij interesseer wat een mooie vaartuig ze hebben. Boeie zou m’n nichtje zeggen. Maar ze blijven dan maar in de buurt van je showen zelfs als je verkast. Nee laat mij maar door de weeks aanklooien en het liefst buiten de vakantie periode.
We gaan naar huis het loopt naar zessen. Dan zijn we eens wat vroeger thuis en kunnen nog even in de tuin bijkomen. Of naar Tinte want daar is er feest in het dorp zegt Arie. Ik zie meer een Ballantines in de tuin zitten…
Reactie’s
Hoi Freek;
Willem Wigboldus heeft gereageerd op je foto.
4 juli om 16:58
Heerlijk, maar was het niet te heet? Deze haak lijkt beter uit de shad de steken dan bij veel andere shads,
Antw; Freek Oosterhuis Er moet ± een vinger tussen kunnen voor een goede haking, anders is als er door het wier gevist wordt
–
Arie Krijgsman heeft gereageerd op je foto.
4 juli om 19:21
Leuk stukje weer schipper twas een lekker daagie!!
–
