Vandaag 30 mei 2013 als ik niet gaat vissen, de ochtend sessie doet dan wordt ik wakker van het gebabbel op het terras. Henny is altijd vroeg op en laat die tuinman dat nu prettig vinden. Er wordt voor koffie gezorgd. Die zet Henny want het personeel is er pas om acht uur. Gelijk de bewakings mensen een vers bakkie. Sigaretje er bij. Nee die vinden dat wel prima zo.

Maar Netty en ik worden niet vergeten hoor als we wakker worden

Als er niet gevist wordt dan is het wakker worden voor de TV met een lekkere bak koffie. Als dan de keuken begint en een ontbijtje op verzoek in elkaar flanst komen we langzaam op gang

Vanmorgen komen de pedicures. Niets voor mij. Ik kan niet tegen dat gefriemel aan je tenen. Je handen gaat nog en dat is nog lekker ook maar mijn voeten dat lukt niet. Ketout komt ook nog langs, de regelaar van ons vorige huisje. We drinken wat en volgens mij kunnen Ketout en Jos goed met elkaar opschieten. Die moeten alles regelen zodat voor de gasten alles naar wens verloopt. Deze eigenaren zitten in Holland en er wordt dan ook dagelijks kontakt gemaakt

Dan een saté met gebakken banaan. Wat zijn die weer lekker. De keuken kan niet stuk bij ons. We hebben afgesproken wat onze wensen zijn en ze gaan hun gang maar. Om elke dag te verzinnen wat je wilt valt niet mee. Maar zoals je ziet is er geen dag hetzelfde. Eigenlijk is elke dag anders. Wat een variateiten heeft de keueken Hulda aan Comanch. Ik gaat een eindje wandelen deze keer de andere kant op richting waar MD zijn bootje heeft liggen naar het dorp

Als ik in het dorp loopt waar de visser met wie ik ben mee geweest ben en de anderen ook spreekt die ik al op het water ben tegen gekomen en hun netten controleren hebben die met een dag vissen drie vissen gevangen. Die varen een vijf honderd meter net uit met een boot die ongeveer twee keer zo groot is als waar ik tot nu toe mee ben weg geweest en zitten dan met z’n zevenen aan board. Dan begrijp je wel dat als ik vijftig euries betaald me niet hoeft te schamen in het dorp en de vissen die je vangt ook mee geeft kan je helemaal niet meer stuk rond het kampvuur

Ik was alle weken daarvoor ongeveer dertien euro kwijt per dag voor benzine, de capten met boot en motor, de helpers om de boot te traileren in en uit het water valt dat allemaal wel weer mee natuurlijk. Heb je een slechte dag omdat het niet stroomt ga je twee dagen later gewoon weer maar dan moet wel je vakantie dat aan kunnen. Het is net als in Nederland als ik opvarende meeneem ben je maar een paar dagen aangewezen om te kiezen dan kan je pech hebben. Maar gelukkig is dat hier in Nederland zo het wordt een paar vissen als het taai is of vang je je klem…

Als ik terug loop naar Bukti Paradise maak ik onderweg nog wat foto’s van de omgeving. De netten worden nagekeken en schoongemaakt. Dan opgerold en op de boot gevouwen voor vannacht weer te gaan vissen. Iedereen helpt elkaar. Het is nu een komen en gaan met bootjes. Denk dat dat varkentje wel zal smaken zonder krachtvoer. en die mevrouw vroeg me altijd mijn overgebleven garnalen die ik als aas gebruikte. En dan die begraafplaats. Het kan er dus spoken want jet water dat over de rand heen slaat heeft hele stukken grond weg geslagen tot onder de stenen

Als ik achterom binnen komt zijn de buren aan het kokosnoten rooien. Wat een klappen zijn dat als die van grote hoogte naar beneden komen.

Ik kan hier wel aan wennen zo’n ochtend ritueel. Vandaag vrijdag 31 mei 2013 krijg ik koffie van Netty op bed. Jaja we zorgen goed voor elkaar. Het regent deze ochtend. Niet met bakken maar ook weer niet dat je er op uit gaat met de brommer. Vanmiddag zal het opknappen maar Jos stelt toch voor om met de auto te gaan. Hij moet nog wat boodschappen halen in Lovina dus zo gezegd zo gedaan

Vanmiddag zal het opknappen maar Jos stelt toch voor om met de auto te gaan. Hij moet nog wat boodschappen halen dus zo gezegd zo gedaan. En het is gemakkelijk voor ons. Lekker in de airco. En dat links rijden hoef je niet in de gaten te houden. Want doe dichter je bij de geldautomaten komt hoe drukker het verkeer. De meeste foto’s zijn uit een rijdende auto met beplakte ramen tegen de zon dus ze zijn niet allemaal even koosher. Dan zie ik een bootje daar wil ik wel mee gaan vissen. Is van Adi Adventure Tours. Maar wat regelen met de eigenaar valt niet mee. Zal me er de volgende keer in verdiepen want nu wordt dat niets. We gan weer terug. Jos heeft zijn boodschappen en we zijn toch blij weer groene rijstvelden te zien en alleen maar wat brommertjes op de weg.

Thuiskomst is elke keer weer een feestje. Alles wordt voor je klaar gelegd en een koude klets is er altijd. We hebben de boodschappen aan de keuken gegeven en die zetten alles koel en koud weg. De tv buiten was weg gehaald voor die regen bui en wordt terug gezet voor vanavond

We gaan een hapje eten

Dan zit het er op. Denk nog eventjes ik blijf maar ben toch benieuwd hoe het op het Haringvliet is

Als ik die witte paarden ziet dan begint de vakantie echt maarja hier eindigt die dan toch ook. Waren weer heerlijke weken en ook heel fijn dat Netty ook is ingevlogen en de laatste drie weken mee heeft gemaakt hoe de gastvrijheid in Indonesië is. Het zit er weer op. Tot de volgende reis.

Reactie’s

Hoi Freek,

Wat heb je toch een rotleven he ?!

Het lijkt me toch wel wat lekkerder om met deze temperaturen te vissen i.p.v. hier in de kou….

Groetjes, Ina

–

Netty schreef op facebook: Zo, dus dat was weer kicken. Er gaat toch niets boven de nederlandse viswateren, he Freek?

–

We zijn er weer 26 mei 2013 en als we er om half zes in gaan zien we weer grote scholen dolfijnen voorbij komen langs de vaargeul rand maar deze keer scheuren we er niet heen. Voor vis te vangen hoef je daar nu niet te zijn en er door heen varen hebben we nu een paar keer gezien. In Lovina betalen ze er twintig euro p.p. voor…

Of dat die dolfijnen alle rovers hebben verjaagt ik weet het niet maar we zien vandaag niets springen (op dolfijnen na dan) en de meeuwen blijven ook weg om ons te waarschuwen waar er aasvis springt. Dat witte streepje onder mijn hengel is Bukti Paradise, ons onderkomen. Het is echt voor de deur vissen dus

Wel weer veel scholen vis op elke diepte maar daar komen we niet voor. De capten heeft een vroegertje vandaag want ik hou het na een paar uur trollen voor gezien en voor verticalen op die kleine vis heb ik geen zin meer daardoor ben ik net op tijd terug vandaag voor het ontbijt met de dames

De meiden staan al zwaaiend op de balustrade en Jos is er ook en gaat op pad. Wij varen een stukje naar links waar het strandje is om de boot te landen maar dan is Jos er al met de brommer. M’n hengels zien het zwembad van dichtbij en de Hummingbirdt spoelen met kraanwater, Jos heeft de rest van de spullen al op de brommer staan en de capten heeft de motor gespoeld. Het is ondertussen een geoliede machine geworden en even later zit ik achter een warm 5 minuten eitje

We gaan op de motor naar Lovina een biertje halen en als we daar zijn natuurlijk even rond koekeloeren. In het dorpje wat vissers gesproken maar die zitten hier met twee kilo te vissen zo hard stroomt het er en volgens hun is de beste plaats bij Bukti en laat ik daar nu net zitten. Dus de plaats de plek is prima

Eerst nog eventjes de plaatselijke bank lichter schudden en terwijl mijn meiden de knoppen bedienen schiet ik wat plaatjes van de voorbijkomende mensen. Oog contact heb je al snel en altijd met een lach. Wat er allemaal op zo’n brommer vervoert kan worden staat je verstelt

Lovina ziet er uit als Kutta tien jaar geleden. nog even en de hotels staan hier ook tot op het strand zeker als het vliegveld door gaat en dat zier er naar uit. De regering heeft de grond al aangekocht. Daarom is Joop onze huisbaas denk ik zijn “hutje” ook zo snel kwijt want verkoop het maar eens de grootste bungalow van Noord Bali. Zijn aardige mensen trouwens die het kopen, we mochten terugkomen wanneer we maar wilden ze had toch maar een week per jaar vrij…. Een Javaanse arts gespecialiseerd met diabetische in darm en maag klachten met vijftig klinieken in Indonesia en geeft lezingen over de gehele wereld. Ja die dame wist het wel waar de klepel hangt en wist ook waar Netty werkte die voor Sanovi de medicijnen aan de man moet brengen bij oncologie specialisten. Je maakt wat mee dus zo ver van huis

In Lovia is het uitgestorven ik heb negen toeristen gezien waarvan nog twee stelletjes en een familie en oma met twee kinderen. Alles is wachten op de bussen ‘s morgens om dolfijnen te bekijken maar voor de rest is er niets maar dan ook niets te doen en wachten, hopen dat de gasten van de hotels die er zijn ’s avonds naar het pleintje toe komen

Dan is er een aquarium in de zaak met vissen uit een ander continent terwijl wij in Nederland graag de vissen zien zwemmen hier vandaan in ons aquarium. Maar dat duurt niet lang dan is hier alles ook vol gebouwd met resorts. Ben blij dat ik dit nog heb kunnen zien zoals het er uit ziet

Zeker plan plan hier het is stil op het pleintje

We gaan boodschappen doen in Singaraja op de terugweg en daar is het gelijk een stuk gezelliger al is het alleen maar omdat het er stinkend druk is. Wat een volk op straat een vel contrast met Lovina. Maar al die een uitlaatgassen die je krijgt te verduren op de motor op de enigste weg langs de zee. Helemaal doorgerookt ben je. Alles maakt gebruik hier van de weg voetgangers, karretjes met of zonder paardje, fietsen, brommers, scooters, motors, auto’s en vrachtauto’s. Het wel een belevenis om mee te doen kan ik je verzekeren en de dames zitten vanaf vandaag bij mij en Jos achterop…

Die houden het voor gezien op deze weg maar ik vindt het wel wat hebben zo zwieren door het verkeer de ene keer langs een vrachtwagen en direct moeten remmen voor een omaatje op de fiets. Je moet goed voor uit kunnen kijken in deze verkeers chaos. We hebben weer wat spulletjes als Franse kasies, lekkere drankjes, speciale vleeswaren en weet ik wat allemaal gekocht en gaan weer “verse” lucht happen op de brommer. Ze gaan wel dik over de honderd vijftig dus een helm doen we maar op

Want zelf kan je misschien goed uit de weg maar waar ruimte is wordt die ingenomen ook tegen liggend verkeer gebruikt jouw weg helft en dat allemaal zonder morren. Dat zou in Nederland niet kunnen want daar wordt de weg geclaimd als je er recht op heb

Het weer is niet best nu aan de kust. We rommelen wat in de bungalow en drinken wat en krijgen heerlijke versnaperingen. Lekker Netflixen voor mij dus en de meiden gaan kijken hoe ze kokosnoten uit de bomen halen. De bomen bij de buren worden van die noten bevrijd

Zo wat vakantie perikelen, morgen gaan we weer vissen maar wel vanaf de kant want de brug waar de drijver aan hangt is gebroken. Met het windstille weer was het geen probleem maar de laatste keer boog hij wel heel ver door in de bindingen dus onverantwoorde eigenlijk

Hij maakte ook knap water dus zal een andere schipper dan de capten moeten zoeken. Maar dat gaat wel lukken hier tussen de locals. Ik wil niet mee met die semi professionele jongens die je meenemen voor honderdvijftig euro of professioneler in Nusa Duo voor 895,- dollar maar dat wil ik niet. Al meegemaakt en je wordt rondgetoerd en mag bij een aanbeet om de beurt de hengel over nemen. Nee dan is het tussen de locals die je niet verstaat in hun Balinees gebrabbel en je dus ook voor de mal wordt gehouden maar dat is dan vaak wederzijdse want ze verstaan me evenmin met mijn Engels of Bahasa dus met een brede glimlach vele malen leuker.

Als we brood ten dan wordt dat vers gemaakt ’s morgens 24 mei 2013 door de dames in de keuken. Eigenlijk alles en daarom moeten we altijd opgeven wat we morgen willen eten. De meeste gerechten hebben tijd nodig in de indonesiesche keuken. Dat wordt dan op de markt gehaald. Henny mag niet mee van Comanche. Dan moet ik te veel betalen als ze weten dat het voor ons is zegt ze.

Vanmorgen is iedereen een beetje aan het dreumelen. Ik maak nog een nieuw onderlijntje en de dames wachten op de Fysio meiden. In de keuken zijn de voorbereidingen volop in gang. Er wordt altijd ‘smiddags gevraagd wat we willen ontbijten want dan wordt er brood gebakken die je wilt, gebakken spek met ei of een paar gekookte, lunchen kan van alles risoles, baupau, pastei, nasi met kip wat je maar wilt en ’s avonds natuurlijk. Alles wordt dan ’s morgens vroeg op de markt gehaald en staan dan heel de dag in de keuken voor te bereiden en te bereiden. Tussendoor wordt er voor je je kleding gewassen, bedden opgemaakt etc. Het is echt luilekkerland. Dat kan ik lang volhouden zo

Zo zijn we allemaal dus aan het relaxen en doen we de spreuk Plan Plan eer aan maar na de lunch zij we er klaar voor. Jos heeftdrie brommers afgetankt en passende helmen opgetrommeld. Er staan er genoeg in de garage. Er kunnen makkelijk twintig personen in deze villa bivakkeren en dat zal best voorkomen denk ik zo. Dan moet er ook vervoer zijn in alle maten en grootte.

Het is heel anders zo met z’n drieën op de brommer dan in het verleden met een bus vol toeristen. Ten eerste komen die niet zo hoog op de berg want dat laat de infra structuur niet toe en met die twee wieller zie je dan toch meer. Je bent dichterbij. Jos verteld en vertaald alles voor mijn meiden ik ik maak en rondje om alles te fotograferen. Ik ben tenslotte fotograaf. Maar het kan best spoken in de bergen terwijl je aan de kust in het zonnetje zit kan het hier stormen een berg verder. En dat maken we dus mee. Fantastisch.

We zien het weer al betrekken vanaf boven in de bergen. Daar komt een bui aan en het water in de sloot begint al sneller te stromen. Daar boven is al wat gevallen dus. Wat doen we maar we zijn nog maar net op pad dus brommeren verder de bergen in. Je kan overl schuilen volgens Jos en dat is al snel nodig. Zo zitten we met een paar locals al snel onder de bescherm soort bus hokjes. Maar dat gaat wel eventjers duren en de regen wordt steeds erger. We besluiten dan maar weer terug te gaan. En dat is maar goed ook want onderweg heb ik alle stuurkunst nodig. Soms is de weg niet meer te zien en rijden we door dertig centimeter water heen achter Jos aan. Er drijft van alles mee tot pannen, potten, plastic kokosnoten, riet, hout you name it. En de mensen gooien ook van alles uit de huisjes de waterstroom in wat ze niet meer nodig hebben. Bizar. En wij van alles ontwijken op de brommert tot je enkels in het water. We horen later dat beneden in de weilanden de mensen zodra het droog is weer van alles zoeken wat ze weer kunnen gebruiken. Wat jammer dat mijn Sony kameraatje niet op tijd binnen is gekomen voor de vakantie. Dan had ik die op mijn kop kunnen zetten en deze rit kunnen filmen. Zal em nooit meer vergeten. Koud was het niet nee zelfs warm. Tis net of je onder de douche staat en we ziet ook mensen zich inzepen en afspoelen onder hun golfplaten dak

En dan kom je op de weg rond de kust en het is droog. Hier geen druppel gevallen. Het zal niet meevallen wat rond te toeren in de bergen want dat is daar elke dag raak met van die stort buien. Nog gevaarlijk ook om daar dan rond te rijden. Dus of we dat gaan herhalen. Jos zal het weer deze laatste weken in de gaten houden. maar langs de kust is nog zat te verkennen op de brommert. En het is natuurlijk heerlijk om opgewacht te worden door de dames uit de keuken met een koude Bintang, ff douchen en dan heerlijk wat eten. Morgen weer een dag.

Vandaag 17 mei 2013 halen Jos en ikke Netty op in Denpasar van het vliegveld. Dat ligt van ons Bukti vandaan tussen tussen Kuta en Nusa Dua. Die komt een dikke twee wkn ons vergezellen. Heb ik dus twee dames om me heen waar ik op moet letten maar ik denk dat ik me er wel doorheen slaat.

Dat is dus een dag niet vissen. Je bent echt een hele dag kwijt met autorijden van Bukti naar het vliegveld tussen Kuta en Jimbaran. De vijf uur durende bergrit is slopend wanneer je aankomt na een reis vanuit Holland maar nu zijn we fris en zo zien we wat van het land. Niet dat het ons onbekend is maar het is even wat anders het breekt de dag zal ik maar zeggen. Gelukkig voor Netty is de terugreis vlotter zonder file’s door kapotte bussen etc. dan wij meemaakte en zijn we om vijf uur ‘s middags alweer terug voor een ijs koude Bintang, douchen en van happesteyn

Als we dan zitten te relaxen op het terras horen we Netty zeggen er verdrinkt een vogel in het zwembad. Nee joh zeggen we in koor elke avond komen kleine zwaluwtjes drinken in het zwembad zelfs als je er in zwemt dat is hartstikke leuk om je heen

Maar ze gelooft het niet en loopt er heen en redt zo een sprinkhaan van de verdrinkingsnood. Tja dat zijn wel andere formaten sprinkhanen als in Nederland. Ik had ze al gezien bij de buren op de plantage van Mango’s en kokosnoten maar die bleven niet zitten voor een goede foto. Nou deze wel die was denk ik vol gelopen en moest even acclimatiseren voordat die weer de lucht in ging. Netty haar eerste goede daad was gedaan en de Indonesische stille krachten zullen positief zijn voor haar. Op Bali is negentig procent Hindoe moet je rekenenen dus je goede daden tellen voor een volgend leven daar in tegen zullen de slechte zwaar wegen.

En vleermuizen tja die zagen we ook drinken uit het zwembad maar exemplaren als op de foto hebben we gelukkig niet gezien. Die vangen ze hier met netten in de struiken ook om beten te voorkomen

Gelukkig maar en nadat we tussen de veel leukere zwaluwtjes hebben gezwommen zit het er weer op voor vandaag

We zijn kompleet voor de laatste weken en zullen proberen er wat van te maken op Noord Bali en gaan weer aan vissen denken maar plan plan morgen weer een dag..

Ik vang vanaf de tuin de mooiste vissen het is mooi maar daar ben ik niet voor gekomen. Vakantie in de zon is leuk maar een wat groter exemplaar is meer dan welkom maar ja dan moet ik niet vanaf de kant klooien natuurlijk

Zoals ik al vertelde in de winkel liggen die visjes nog kleiner dus het personeel vindt het fantastisch al ik weer in de keuken kom met een emmer vol van die visjes. Die worden gelijk ingepakt en gaan de vriezer in. Het hele dorp blij die worden gebakken en gegeten bij de gekookte rijst

De meiden hebben een massage geregeld en die komen om de twee dage tja waarom niet het is heerlijk. Dus doe ik ook mee en ik moet zeggen dat dat heel relax is om je dag mee te beginnen. Je komt echt tot rust en plan plan is niet ver weg zo

Ik moet mijn spullen nog ophalen in ons vorige huisje paar buren verder want ze krijgen daar nieuwe gasten een Nederlander uit Zuid Afrika. En de meiden lopen wel even mee langs het strand terwijl ik op de brommer gaat via de weg. Netty wil ook wel even zien waar we de eerste week bivakkeerden

Ik kan de meiden nog net fotograferen als ze aankomen het is ook een paradijs hier op Noord Bali en hoe Henny dat nu weer heeft gevonden. De eigenaar Joop is volgens mij ook een goede peer want niets is te veel gevraagd en af en toe belt hij hoe het vergaat

We krijgen tonijn weer anders klaargemaakt met apart te gebruiken sausje bestaande uit wat ik kan verifiëren uitjes, knoflook en pepers en heerlijk dat het is maar wanneer vang ik die zelf eens?

Maar zodra we 19 mei 2013 buiten het rif zijn zien we dolfijnen springen die komen vanaf Lovina. Natuurijk gaan we er vol speed naartoe en ik kan ze nog net fotograferen. Fantastisch is dat en maakt m’n hele dag al weer goed. Ik heb natuurlijk gefilmd met mijn fototoestel en dan zie je de dolfijnen op tien meter afstand van de boot meezwemmen. Fantastisch is dat

Dan denk je had ik mijn professionele Nikon maar bij me. Je heb die foto al gemaakt op eerdere reizen maar elke keer kriebelt het weer want filmen met een compact kamera ziet er niet uit moet ik bekennen. Maar we hebben grotere vissen gezien en natuurlijk hoef je hier nier te gaan vissen de komende uren als zo’n schooltje zo groot als twee voetbalvelden erover heen gekomen is. Trouwens in Lovina kan je opstappen om dit schouwspel te zien en wij hebben het geluk voor de appartement dit te zien

We zien een haai worden gevangen op het langzaam zakkende talud ter hoogte van honderd twintig meter. Misschien is dat de sleutel tot geluk voor aanstaander dagen maar ik ben er van overtuigt dat ik nog wel een tuna of burracuda haakte dezer dagen

Als afsluiting maar je komt natuurlijk ergens anders voor. Tja als het niet stroomt dan is er ook geen vis en zo is het maar net. De erste dagen kon ik met mijn Gosfther og de bodem halen maar vandaag ging dat niet. Tweehonderd gram is te zwaar voor zo’n hengel op tachtig meter diepte maar gelukkig gaat het stromen en dat voorspeld goede vangsten de eerst komende dagen. Dat is op het Haringvliet niet anders

Voor de middag gaan we altijd er af om over een paar uurtje s het weer te gaan proberen. We gaan wat eten en een koude bintang lust ik ook wel

Dan kom je wer thuis na een ochtend sessie en de meiden hebben hety ook naar de zin. Fantastisch toch zo’n vakantie. De vissen die we vandaag hebben gevangen daar is Jos heel blij mee. Die zouden heerlijk zijn. Kaptain de roerganger van de boot vertelde het al dat dit vlees heerlijk is

De eerst komende dagen gaan we Noord Bali wat verkennen met Netty en in Singaraja 21 mei 2013 gaan we even kijken in die hengelsportzaak waar Henny eerder is geweest met Jos

Intan of zijn volledige naam Putra Djaya Intam is een vlotte prater en of je nu in Indonesia, Maleisia bent of Thailand bent waar chinezen zijn is handel. Zo ook hier in dit straatje en ze kunnen allemaal Engels praten en verstaan. En ik vroeg waarom er fototoestellen weliswaar allemaal nog met een rolletje in zijn hengelsportzaak stonden maar  Intan zijn vader was fotograaf en als hij dan een kast open trekt staan daar nog allemaal 4×5” glasnegatieven van het leven op Indonesië dik zeventig jaar geleden. Een verzameling die goud waard is en ben blij die te hebben gezien. Maar na Lovina en een tempel en waterval heb ik het al wel weer gezien. Ik wil de schubben achterna hier op Bali

Maar na Lovina een tempel en waterval heb ik het al wel weer gezien. Ik wil de schubben achterna hier op Bali

Lovina bezocht en dat is een nog mooi rustig dorpje. Netjes en schoon. Er is alleen drukte ‘smorgens vroeg als de toeristen dolfijnen gaan spotten en het water op gaan in de vele bootjes. Wij zitten een paar kilometer noordelijker en komewn ze zelf tegen als de vissen langs het rif cruisen om te vreten, Als we” thuis ” komen zijn de locals aan het vissen voor de deur. Krijg er gelijk zin in en de afspraak staat voor morgen ochtend

Dus we eten wat en bespreken de boot voor morgen en over dat eten heb ik het al gehad dat is prima de lux hier bij Bukti Paradise wat Coman en Madee voorschotelen

Nee dat wordt nog wat als we thuis zijn en alles weer zelf moeten doen maar gelukkig duurt dat nog een paar weken

Eerst hier van nog maar genieten want van Netty horen we dat het in Nederland waardeloos is gesteld met het weer tien graden met harde wind en veel nattigheid. Dan hebben we het toch maar weer getroffen met boeken van dit jaargetijde precies goed. Hier het regenseizoen net voorbij en als we terugkomen begint dat hoop ik dan toch het zomerseizoen. Precies op tijd dus voor de zeebaars en het snoekbaars seizoen begint dan weer. Alleen mis ik de bibio’s op het OVM. Maar daar valt wel mee te leven dat ik één seizoenetje zal gaan missen….

Natuurlijk gaan we er in en ik zie af en toe Barracuda’s over het water heen scheren weliswaar nog geen zestig centimeter groot groot en mijn bemanning gaat uit zijn dak, een tonijntje springen van vijftig cm dat geeft niet veel hoop moet ik eerlijk bekennen. Is dat wat ze hier grote vis vinden.

Wet volgende huis wat we geboekt hebben is niet te geloven en is de moeite waard geweest om er op te wachten tot dat we er in konden voor de rest van de vakantie. Een woonkamer van dertig meter met rechts twee grote slaapkamers en bad gelegenheid. links achter de keuken en TV kamer met twaalf stoelen zo groot al een bank en een massage anex sport kamer. Een kamer met PC en communicatie middelen. Waar zijn we terecht gekomen. Een grote tui er om heem met een huis in de stijl van het hoofdgebouw met vier grote komplete kamers alles er op en er aan voor loge’s. Heb ik het niet over het zwembad. En dat voor twee personen vier weken lang. Gelukkig komt Netty ons vergezellen de laatste twee weken

Het trollen levert weinig op en ik begin al te twijfelen of ik de goede pluggen heb mee genomen. Maar als we de anderen spreken hebben die ook niet gevangen, tenminste wat op een vis lijkt want het rif wordt leeg gevist lijkt het wel. Allemaal visjes die meegaan en verkocht voor levens onderhoud die nog geen handgrote zijn. Daar moeten ze dan de boot voor onderhouden en benzine kopen. Het is een heel groot contrast met thuis maar ik wil toch een tonijn of barracuda vangen en blijf het rif af trollen

Jos de chauffeur brengt me en anders komt kapitein me ophalen. Maar na de ochtend sessie gaan we natuurlijk nog even bodemvissen en vangen weer de meest fantastische vissen en kleuren en nokken af. Het is jammer dat ik de locals niet echt begrijp wat ze echt bedoelen wanneer we dieper op het vissen ingaan maar dat komt nog wel hoop ik. Ze spreken Balinees en dat is geen Bahasa Indonesia laat staan dat we in Engels kunnen communiceren.

We eten dus wat en verhuizen naar de buren. We zaten in Time Out en gaan naar Bukti Pradise waar we de rest van de vakantie, de vier weken die we nog moeten moeten doorbrengen. Afzien hoor hahaha, in Buktie konden we niet gelijk terecht en Joop een Nederlander waar Henny alles heeft geregeld heeft dit zo prima opgelost zodat het mij de minste dagen oplevert die ik anders zou missen in het snoekbaars seizoen. Iedereen blij toch…

Ons nieuwe onderkomen is nog luxer en ik laat gelijk aasvisssen op de markt kopen, wat makrelen van dertig centimeter ze verklaren me voor gek in de keuken daar ga je toch niet mee vissen is het antwoord die zijn om op te eten, grote garnalen en inktvissen want die kan ik zelf niet vangen. Het is er het seizoen niet voor begrijp ik uit het Balinees gebrabbel

En verrek er staat er eentje te vissen vlak voor mijn deur daar moet ik het mijne van weten want zit te springen om info. Het is een Hollander uit Vught  met drie telefonie zaken in zijn achterzak maar het liefst zou hij hier wonen, sterker nog ze zijn aan het zoeken. Zijn vrouw heeft Indonesische roots en als ik vertel dat mijn meissie dat ook wil, als ik morgen mijn koffer in de gang zet en zeg dat de BassBuster in de container gaat om verscheept te worden dan zijn de tickets al gekocht door Henny. Die wil al veel eerder weg. Dat vindt tie mooi natuurlijk maar zo is het wel in huize BassBuster. Maar ik kan niet buiten de seizoenen. Je steekt een tak in de grond hier en volgende mand heb je een boom. Dat rustige klimaat ben ik zat na een maandje en je staat op en alles is als gister. In Nederland is het elke dag anders met het weer en we hebben de beste visgronden van de wereld. Tuurlijk zou ik wel b.v. een baars uit zien groeien tot een meter en dan doet die het niet onder voor een Travelly of en Tarpoon maar met het juiste materiaal heb je er een sport aan van jewelste op het Haringvliet en dan vang je er een paar per dag terwijl je in het buitenland blij mag zijn met eentje in je hele vakantie als je op het juiste tijdstip aanwezig bent

Nee we hebben het hier nog niet zo slecht en het is jammer dat de familie Vught het hier te stil vind en morgen vertrekt naar het zuiden van Bali. Ja dat weet ik daar is het veel drukker, op elke hoek kan je eten drinken wat je wilt Europees, Amerikaans wat je wilt. En met kinderen is dat natuurlijk leuker

We lullen nog wat over van alles en nog wat en bekijk zijn aas. Het lijken wel jonge zwaardvissen maar die hebben het zwaard zal ik maar zeggen aan de bovenkant van hun kaak. Het is gezellig en als ik naar huis loop dan kom ik tot de conclusie dat ik niets heb meegenomen om op die kleine visjes te vissen

Dan maar knutselen en van speelgoed van de kinderen die dat hebben achtergelaten in het verleden in het huisje maak ik van een tennisshutel etc. flans ik een een dobbertje in elkaar

Zo kan ik vanaf de kant vissen op dat kleine grut. Ik zie ook grotere vissen jagen en wanner ik maar wat uit gooit wat groter is worden de haken leeg gegeten door de krabben. Dat duurt wat langer met levend aas want dat kan hier natuurlijk nog gewoon maar je wordt er wel depressief van zeg gelukkig is er bier. Ik zag zelfs een haaitje zwemmen onder de kant van veertig centimeter dus het zit er wel

En toch vang je elke avond andere exemplaren qua kleuren en vorm

En deze zijn er echt van een dikke halve meter maar niet hier. Die hebben hier echt geen schijn van kans om op te groeien maar dat zien we later wel als ik bij het verhaal vissen met een “netje” komt

Maar wat maak ik me druk ik zit hier lekker en hoor ‘s avonds net onder de dertig graden met een zwembad om af te koelen en airco op de kamer en zie het weer op bvn dat het in Nederland knudde is, het snoekbaars seizoen is nog niet open en het OVM zijn de Bibio’s nog niet uitgekomen dus ik zit hier prima de lux eigenlijk. Geen klagen hoor vanaf deze kant dus tobben we maar voort

Reactie’s

Hay Freek,

Ik ben  vanmorgen met de fiets bij je langs gereden,

Dat langs gereden klopt….er was niemand thuis. Hahaha

Dus gewoon door gereden…….tot later,

Gr Huibert

–