Vissen in de korte broek 2

Toch wel groot dat Indonesia

Het duurt toch nog een paar dagen voordat ik het ruime sop kiest door m’n jicht aanvallen. Ik heb een klompvoet gekregen door te weinig beweging denk ik in het vliegtuig. Door vocht is m’n voet twee keer zo dik geworden en de pijn wordt veroorzaakt door jicht maar daar heb ik gelukkig medicijnen voor.

Maar waarom zou je als er de kennis van in Indonesië aanwezig is alleen behelpen met Colchicine, Diclofenacnatrium en Nexium voor je maag omdat het zo’n lekker goedje is. Hier hebben veel mensen last van deze vervelende aandoening dus zoals je ziet wordt ik ervoor behandeld op een wel heerlijke manier.

Even een paar kleine wetenswaardigheden over ons vis paradijs;

Indonesië is het grootste eilandenrijk ter wereld; het is het land met de langste kusten. De archipel strekt zich over een lengte van ruim 5000 km uit, net zo van als van Ierland tot aan de Oeral! Om aan te geven hoe groot Indonesië is: het eiland Java is 4 x zo groot als Nederland. In totaal bevat het enorme land 17.000 eilanden. Niet eens de helft ervan heeft een naam; er zijn er slechts 3.000 bewoond. De voornaamste eilanden zijn: Sumatra, Java, Bali, Kalimantan, Sulawesi, de archipel de Molukken en Irian Jaya (voorheen: Nieuw-Guinea). Over de hele archipel vindt men vele vulkanen. Een groot aantal daarvan is nog actief. Vulkaanuitbarstingen maken het land vruchtbaar. De bekendste uitbarsting is die van de Krakatau, in de zeestraat tussen Java en Sumatra in 1883.Er leven tegen de 200 miljoen mensen in het enorme eilandenrijk en telt daarmee de op drie na de grootste bevolking van de wereld. De meeste mensen wonen op Java; hoewel het eiland niet eens zo groot is, telt het ongeveer 55 % van het totaal aantal inwoners. De uitgebreide familie is een ingewikkelde structuur die verbintenissen en vriendschappen maakt, mensen gelukkig houdt en een goede omgeving biedt voor kinderen en ouderen. Een volwassen kind dat buitenshuis werkt, draagt zijn loon af aan de familie en er wordt verwacht dat hij meehelpt in de kosten van jongere broertjes en zusjes. Het hart en ziel van Indonesië is het dorp. Zo’n 80 % leeft nog steeds in landbouwgemeenschappen. De dorpsraad van ouderen is de basis van de Indonesische samenleving en dorps- en familieloyaliteit komt voor al het andere. Een familie kan bestaan uit grootouders, kleinkinderen, verwanten van vader en moeder, nichten en neven; en allemaal vaak onder een dak. De Indonesiërs vinden beleefd gedrag, goede manieren en tradities bijzonder belangrijk. Gezichtsverlies is voor een Aziaat het ergste dat hem of haar kan overkomen. Goede manieren, bijvoorbeeld niet te luidruchtig en netjes gekleed gaan zijn van groot belang. De mensen zijn hartelijk, boze toeristen zijn om te lachen. Als men een antwoord op een vraag niet weet, wordt er uit beleefdheid vaak toch een antwoord gegeven. Het lijkt of de mensen onbezorgd zijn. Het gemeenschappelijke gaat boven alles, daarvan is men namelijk afhankelijk in tijden van nood. De familie is het belangrijkst. Armen over je borst kruisen of met je handen op je heupen staan onder het praten wordt als beledigend ervaren. Woede wordt niet openlijk getoond. Luide stemmen zijn in het bijzonder aanstootgevend. De voeten worden beschouwd als het laagste deel van het lichaam en het is beledigend om met je voetzolen naar mensen wijzend te zitten. Iemand wenken met een gebogen wijsvinger is ook onbeschaafd.

Bron; Internet

Maar woensdag 8 mei 2013 zijn we het kantvissen zat en maken we de boat vis klaar. Dit authentiek houten bootje is eigenlijk alleen nog maar gebruikt om mee naar het rif te varen en daar te gaan snorkelen en zwemmen of boodschappen doen. Ik wil wel het doek erop want anders verbrand ik levend daar op dat water.

Klaar voor gebruik.

Werpen en zeker vliegvissen, ik heb dat later wel geprobeerd maar is niet te doen, is er veel te weinig spelruimte voor maar met m’n blote kop in de zon zie ik niet zitten. Ik wil eigenlijk toch overwegend trollen met van alles wat ik bij me heb. Verticalen levert over het algemeen toch alleen maar kleine vis op die allemaal uit een aquarium lijken te komen dat is wel de conclusie van de laatste paar keren dat ik hier, op de Gilly’s, Sulawesi, Lombok of Floris heb gevist.

We maken de boot klaar en in no-time staan de locals er om heen.

Samen met de lokale vissers nemen we even mijn visspullen door of ik wel het goede mee heb genomen en deel gelijk wat shadjes uit dus ik kan niet meer stuk bij de mannen en wordt overspoelt met informatie. Maar of we nu allemaal dezelfde taal spreken dat weet ik niet hahaha. Als er dan eentje terugkomt met een kapotte motor op de peddel en ik zie dat die trolt weliswaar aan de traditionele handlijn met een makreel van vijfentwintig centimeter en twee keer 500 gram lood weet ik natuurlijk genoeg. En die fishfinder vinden ze helemaal te gek. Al snappen ze denk ik niet wat ik allemaal er over verteld. Maar dat zal mijn schipper. Kapietein genaamd wel allemaal vertellen vanavond rond het kampvuur in het dorp

Wel even voor doen hoe dat gaat want dat hebben ze nog nooit gezien

Hij doet em nog wel snel in een zak maar dat is te laat voor de ogen van de BassBuster. Ik geef hem een Dull Shad van 13 cm met wat dreggen maatje 3/0 en hij is weer dol gelukkig nadat ik natuurlijk eerst heb voorgedaan hoe die op een loodkop moet en bijna is hij zijn stukgelopen buitenboard motor vergeten. Ik zal een hoop gemak hebben van deze visser in de komende weken maar dat weet ik dan natuurlijk nog niet

Met vereende krachten worden we het water ingeduwd.
De locals liggen al boven op het rif.
De Hummingbird responsor laten zakken en we zien de bodemstructuur.

Alles met alles zijn we de eerste vis dag niet met dageraad op het water maar wat geeft dat het was gezellig daar op het strandje plan, plan en als we verder uit de kant zijn laat ik de transponder zakken en zien we de bodem structuur. Dat is wel wat anders dan in ons kikkerlandje zeker boven het rif en dan zien we de boden instorten ver over de 150 meter heen maar daar gaan we weer terug want denk niet dat ik daar al trollend wat zal vangen

Zijn naam is “Kaptain” dus dat is makkelijk.
We gaan elke dag in de ochtend samen op pad en als het lukt ook laat in de middag.

Maar na uren trollen langs het rif kunnen we niets trickeren en om de vis sessie af te sluiten gaan we nog even verticalen hier bodemvissen genaamd

En net als bij de andere eilanden komt de enen na de andere, de ene nog mooier als de andere naar boven maar allemaal niet groter dan je hand. Wat een verscheidenheid aan kleuren en vormen heb je daar toch boven het rif. Natuurlijk als ze boven komen van dik 60, 70 meter dan zijn ze gestrest maar zijn de kleuren natuurlijk ook feller, mooier. Alles gaat natuurlijk mee en heeft de captain ook wat lekkers bij zijn rijst. Waarschijnlijk eet het halve dorp mee. Later in de week zien we in de winkel, een Hardy’s vestiging dat is een groot waren huis als V&D vis liggen zo groot als je vinger dus dit formaat is een koningsmaal vanavond in het dorp

Het is hier in één keer donker.
Wordt opgehaald en mijn spulletjes worden netjes boven gebracht.
Een standaard in elkaar geknutseld.
Overdag wat knutselwerk.

Elke ochtend wordt ik opgehaald als de zon net de horizon aantikt. Dan zijn we rond elf uur terug en ontbijt ik met m’n moppie. Voor haar is het de tweede aanval want die is altijd vroeg op en zit dan met de tuinman en keukenhulp aan de koffie met zoetigheid. Als het liukt doen we het net na de middag dunnetjes over als de stroom er goed in zit langs het rif. Wat een weelde. We zijn voor zessen terug voor de avond maaltijd. Dan is het ook al hartstikke donker. Dat is wel wennen zo vroeg relaxen..

De hengels worden in het zwembad gespoeld.
Om daarna zelf er in te duiken.

En na een uurtje visjes trekken vraag ik  “Selamat Makan” en dat ziet hij wel zitten en de motor wordt gestart. Mijn vis spullen en fishfinder spoel ik af met zoet water, de hengels even schudden in het zwembad onder water en laten drogen in het zonnetje. Dat gaat wel wat sneller zo als thuis denk dat ik ook maar zo’n zwembad neem en dan neem ik gelijk de temperaturen ook mee naar huis. Naar de boot en motor hoef ik niet om te kijken dat doet de capten dat is wel zo makkelijk en goed geregeld en even later zitten we afgekoeld en wel uit het zwembad aan een heerlijke bordje nasi goring met saté. Dat hebben we wel verdiend dacht ik zo.

Inpakken.
Was een geweldige week met deze mensen.

We verhuizen honderd meter verderop. We konden daar niet gelijk terecht. Maar wat een lieve mensen en de laatste dag is ook het dochtertje meegekomen om ons uit te zwaaien. De tuinman, Chaufeur, kokkin met hulp het was een fantastische week. En de kapitein komt me nu al varende opkalen

Reactie’s

Hallo levensgenieters

Freek en Henny jullie weten wat genieten is

Ziet er allemaal spik en span uit,uit welk aquarium heb je deze vissen gehaald

Na het zien van de foto,s krijgt van Lunteren ook zin om op vakantie te gaan

alleen weet ik niet hoe we er met de brommer moeten komen en hoe lang het rijden is

Heb alvast reserve banden gekocht en de brommer afgetankt

M.v.g  Leo,monica ,tim en cheewy

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *