Vandaag eindelijk minder wind. Nog mooier is het als ik aankomt woensdag 2 oktober 2024. Het is bijna windstil
En het wordt nog mooier spiegeltje glad is het water en alleen Jan Camouflage alias de kwebbelaar staat op de stek te vissen. Dat zal en half uurtje anders zijn als eerst Leo toch nog eventjes kot vissen voordat die moet gaan werken en daarna loopt het vol met Duitse nummerborden. Vandaag vissen de VethsVK aan het Voornse Kanaal ter hoogte van de Ravelijnstraat. Dat is nu niet mijn lievelingsstek zachtjes uitgedrukt. Het verkeer raast op drie meter achter je langs en met een beetje nattigheid krijg je al dat vuil van de weg via het streekvervoer over je heen. Dan die herrie en altijd kijk je daar tegen e zon in. Het is een vaste stok plek want tegenover liggen de plezierbootjes. Vandaar dat ik als dat wordt gekozen ik liever voor mezelf ergens anders gaat vissen.
Na de hartelijke begroeting kunnen we weer wat bijpraten. Ik ben al een paar maanden niet geweest hier op ons stekkie. En met Jan geen gebrek aan gesprekstof. Ik doet er een shadje aan op de spelt en de eerste worp is rustig en niet gelijk op volle kracht. Laat de lijn eerst maar een weer nat worden. Maar bij het neerkomen aan de overkant bij de eerste keer strak trekken en een draai aan de slinger is het al raak. Meestal is dat geen goed teken want het komt zo vaak voor dat het dan daarna helemaal stil valt. De eerste halve eter al een dreumes. Maar volgens Jan is dat bijgeloof. En speelt wel even voor fotograaf om dit vast te leggen.
En twaalf minuten later kan ik de tweede rakker foppen. Groot zijn ze niet net over de halve meter maar de lol is er niet minder om. Want de aanbeten zijn wer werelds. Ze gaan er helemaal vol overgave voor. Om wat later wel vijf keer er eentje te missen. Die pakken dan net het staartje van de shad. En Jan moet er om lachen. Die heeft vanmorgen de erste snoekbaars gepakt sinds maanden. En die staat hier elke ochtend een paar uurtjes te gooien. Kan die zowat vanuit zijn keukenraam doen. En dan kom jij na maanden eens kijken en pakt gelijk wat vissen. Daar wordt die niet goed van zegt die olijk want hij kan het tegen mij wel hebben.
Maar dan valt het helemaal stil. Ook de anderen vangen niets alleen Leo met dood aas kan er nog eentje verlijden toe te happen. Staan er toch negen hengels op de uiterwaard richting Melissant te gooien. Ook het weer veranderd van een heerlijk zonnetje windstil naar zo nu en dan miezer en de wind draait naar recht in ons gezicht.
Ik vang er nog eentje van een halve meter en dan valt het bij mij ook helemaal stil net zoals bij de rest.
Cees de Boer zit naast ons te feederen naast het koopvaardijschip. Dat wilde ik in eerste instantie ook gaan zitten maar zag mij snoekbaars spulletjes smeken in de schuur om die set mee te nemen. Achteraf maar goed ook want lekker gevangen. Gaat daar nog een praatje maken en die heeft vanmorgen voor dood tij een paar mooie voorns kunnen vangen en na de kentering twee mooie brasems. Endje verderop zitten de veteranen en ik ziet al dat Nuno weer goed heeft geloot. Die zit eigenlijk altijd recht voor het open gat. Hoe flikt die dat toch steeds weer. Daar is het wat dieper door de bootjes die daar een bocht maken om in hun box te komen. Ed zit daarnaast met de vaste stok en wanneer ik er ben zit die lekker voorntjes te tikken op dertien meter dus ook geen slechte loting en de rest moet sprokkelen vandaag. Jan de Bruin had vanmorgen de voorntjes er op zijn voer zitten maar ziet nu al geruime tijd niets gebeuren op zijn stek. Ik gaat naar de koffie en ben weer bijgekletst door Leo en natuurlijk Jan van de perikelen in Hellevoet. Lekker gevist weer vanmorgen op de Punt.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2024/10/PA020667Wp2.jpg7511181Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2024-10-02 13:47:162024-10-02 14:17:51Achter de predators aan.
Zondag tweede paasmiddag komt Leo op zijn fietsronde een bakkie doen. Het is heerlijk weer met een blauwe lucht vol witte wolken en een heerlijk zonnetje. Die heeft zijn roofvissetje al drie weken geleden aan de wilgen gehangen en stort zich volledig op het karperen. Overal strooit die rond met tijgernootjes om de karpers te activeren op zijn geliefde stekken. Maar ik kan hem toch overhalen om vanmiddag de laatste dag van het roofvis seizoen af te sluiten.
Maar hoe anders is het om vier uur op zondag tweede paasdag 31 maart 2024. In twee uurtjes volledig omgeslagen met miezer en zo nu en dan houd het op met zachtjes regenen. Als ik aankom op onze stek staat alleen Jan Kwebbel er. Die is er al een paar uurtjes volgens mij woont hij daar. Maar die heeft nog geen aanbeet kunnen registreren. Ik kan op mijn favoriete stekkie zitten helemaal op het puntje. Maar met die tegenwind kan ik eigenlijk net niet ver genoeg gooien met 24gram
Maar een kwartiertje later krijg ik dan toch een lichte aanbeet tegen mijn kantje van het talud en kan die verzilveren. Maar net gehaakt achter het lipje. De Salt Bass Water Assassin Texas Roach Sea Shad van 4 inch uit Amerika is dus favoriet deze dagen. Tiental jaren geleden een heel rek over genomen van een Hengelsportzaak achter de watertoren in Dirksland die er mee stopte en dat werpt nog steeds zijn vruchten af.
Waarom zouden goede vormen van shads die zich al hebben bewezen het over tien, vijftien of twintig jaar het plotseling niet meer doen. Dresseur, oke maar als niemand er meer mee vist doet ik er mijn voordeel mee. Deze laatste dagen is deze Texas Roch plotseling geliefd bij onze stekel hier aan het Haringvliet. Want de rest heeft het nakijken dus het maakt toch wat uit. De manier va vissen zal ook wat doen. Nu is het optikken en een stukje slepen zodat de shad een lange glij vlucht maakt en het laatste stukje boven de bodem sneller zweeft. Wegvlucht dus.
En dan net na de ergste regenbuien komt Leo er ook bij staan. Zo met z’n drieën is het ondanks het weer gezellig zeker met de anekdotes van Jan. Trouwens slecht weer bestaat niet, wel slechte kleding.
De wind is wat gaan liggen nu de buien minder vel zijn maar toch krijg ik er nu halverwege het kanaal een verschrikkelijke beuk op. Toch is het snoekbaarsje wat kleiner dan de vorige. Je merkt het gelijk na de aanbeet. De eerste run gaat nog door de slip heen dan wat tegendruk maar dan is de tegenstand al snel voorbij. De volgend worp over dezelfde plek heen levert toch weer een ferme tik op maar ze pakken de shad net achter de haak in de staart waarschijnlijk. Want ik slaat een gat in de lucht.
Leo komt gelijk bij me staan natuurlijk maar we kunnen niets meer trickeren. Zal die ene misser de rest hebben verjaagt van die school dreumesen. Als er entje terugduikt tussen zijn vriendjes en er vandoor gaat zal de rest zeker mee vluchten. Ik ziet het, vergelijk het altijd aan een troep leeuwen of wolven zo’n roedel glasogen.
Om half zes is het gedaan voor ons als locals. We nokken af. Er komen nu steeds meer vissers bij en we verstaan er geen woord van wat ze zeggen. Dat heeft de sfeer wel veranderd de laatste tijd. Er is heel wat veranderd qua samenstelling zoals te lezen valt in de BassBusterAvonturen. Wij hebben vandaag onze herinneringen weer wat bijgevuld. Een afsluiting van vis seizoen 2023-2024 is een feit.
Morgen 31 maart 2024 eerste paasdag gaat het heel de dag regenen volgens de weerberichten. Dus nu zelfs zo nu en dan het zonnetje doorbreekt en het droog blijft de rest van de dag gaat het kriebelen. Toch nohg maar eventjes naar de Punt maar het zl wel druk zijn. Het zijn de laatste dagen van het seizoen. Maandag 1 april is het weer twee maanden gesloten seizoen om te roofvissen. In ieder geval verboden op de predators te vissen en sowieso met kunstaas groter dan twee centimeter.
Als ik aankom zijn er zo te horen weinig die een aanbeet hebben kunnen registreren. Het valt mee met de drukte. Eentje uit Hellevoetsluis daar mag ik naast zitten. Dan een Litouwse visser, Jan Kwebbel. Nog iemand uit Litouwen en een turk op het puntje. Jan is vanmorgen vroeg begonnen. Tussen de middag een hapje wezen eten en terug gekomen. Tot nu toe geen tikkie gevoeld. Hij raakt de flow toch niet kwijt waar die zo lekker in zat de laatste tijd.
Maar dan geven de mannen er de brui aan en zit ik alleen nog met Jan en even later schuift Piet uit de Peel ook nog aan. Zo wordt het toch nog gezellig we kunnen iedereen weer verstaan. Alhoewel dat Peelse is ook een dialect dat je moet leren kennen maar na een paar jaar gaat dat lukken. Zo kan ik ook op mijn geliefde stek zitten helemaal op het puntje. Ken er onderhand elk richeltje, gaatje of mosselbank herkennen aan de loodkop te voelen. En warempel. Ik kan een dreumesje foppen. Een snoekbaarsje van vorig jaar. Jan naast me wordt gek. Sta hier al heel de dag, niemand vangt wat en die fotograaf moet ons zo nodig de loef af steken. Hilariteit natuurlijk en Piet wil er wel een plaatje van schieten.
Piet pakt in want morgenvroeg moet die weer een endje rijden naar zijn familie om van het Paasontbijt te genieten. En terwijl die zijn hengel inpakt pak ik toch een beter exemplaar zander. Dat is dus weer een fotootje en die loopt gelijk naar zijn auto maar niet om in te pakken maar haalt zijn geluks shadje. Waar één glasoog is zijn er meer zegt die dan en vist weer verder.
En toch mag ik er nog eentje vangen. Wat een mazzel vandaag allemaal beginnersgeluk zegt Leo dan altijd. Kan m’n geluk niet op. Ben de enigste vanmiddag met wat tegen gespartel aan de andere kant van de lijn.
Ik krijg nog wel aanbeten soms best wel een harde tik maar ze zijn voorzichtig aan de andere kant van het talud geworden. Pakken alleen het staartje en dan ben je kansloos zonder dreg. Als ze dan het staartje houden is het afgelopen met de aanbeten. Wat ik er ook aan knoop geen interesse meer aan de overkant.
Toch maar weer nieuwe maken voor volgende keer. Kleuren maakt misschien dan toch wat uit want ander kleuren van het zelfde merk die lieten ze toch links liggen.
Lichte kleur lijf, donkere kleur staart. In alle kleuren. Heb ik het niet eens over de formaten. Ik vis eigenlijk altijd met het formaat van de aasvisjes. Maar dat werkt ook niet altijd. Concurrentie misschien uitschakelen en dat zou zeker kunnen met de baarsachtige kleuren. Ik dacht dat maakt niet veel uit als die kleuren op die diepte. Hoeveel licht is daar nu. En die vissen, zijn ze nu kleuren blind. Hoeveel zien die ervan of zien ze alleen grijs tinten. In ieder geval kreeg ik geen beet meer. Kan toeval zijn natuurlijk want niemand kon ze vandaag foppen daar op de punt.
Vandaag zondag 24 maart 2024 een heel ander weertype. De oostenwind en die windstoten zijn er nog wel maar droog zo nu en dan een spettertje dat mag geen naam hebben. Dus het kriebelt natuurlijk na gisteren.
Het loopt naar vier uur en gisteren was dat de tijd voor een bijtuurtje. Warmte overal is zo aangetrokken en mijn hengels die staan altijd in standje “klaar”.
Het is overwegend bewolkt dus je zou denken dat het nog beter moet gaan dan gisteren. Het is opkomend water zie ik aan de stenen en palen. De Haringvlietsluizen staan denk ik dicht met die harde oostenwind.
Maar niets is minder waar en eindelijk na een uurtje een tennisarm te hebben gegooid kan ik de eerste aanbeet verzilveren.
Chris Sigaar komt ook nog eventjes buurten. Die is vanmorgen geweest hier op de punt. Toen was het druk met vijf man. Terwijl ik al weliswaar ’s middags al twee dagen alleen zit te vissen. We hebben het er over en ook over speciale aanbeten en Chris heeft het over zijn voorvalletje dat die eenkeertje bijna zijn hengel brak omdat die tot het uiterste moest gaan na een aanbeet. De vis bleef staan en kreeg toen door dat die ergens aan vast zat. Dan weet je dat het een mooie is. Maar die begint te zwemmen en zwemt zo richting Stellendam. Maar daar buiten de havenmonding zo tussen de houten dukdalven door en niets te vertellen met een gierende bijna dichte slip en ronde stok. en ent is chris weg slaat ik er eentje waarschijnlijk vals aan de haak. Je voet de het kunstaas vastlopen en ook deze blijft waarschijnlijk verbouwereerd liggen. Geen beweging en dan gaat de mijne richting Middelharnis met een gierende spoel. Intussen zijn er medevissers naast me komen staan en die komen even kijken van wat was dat nu.
Ik vang nog wel wat minie dreumesen, jaarlingen van dertig centimeter eigenlijk achterelkaar. Nog een scholen visje. Eentje is waarschijnlijk door een snoek te grazen genomen aan zijn littekens te zien. Wil em op de foto zetten maar voordat ik mijn toestelletje gereed kan maken spartelt de vis uit m’n natte handen. Is toch lastig aanzetten en de instelling goed zetten met één hand. Ik doe het niet eens zo slecht want de mannen naast hebben nog niets. Als ik dan met de wind eens heel ver in dat 35meter gat gooit om tegen dat talud omhoog te vissen loop ik vast en ben de shad kwijt. Het is net na zessen. Tijd om naar huis te gaan.
En dat moet ook kunnen. Heerlijk..
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2024/03/P3240224BewWp2.jpg709945Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2024-03-24 11:52:182024-03-26 12:41:22Nog maar eens proberen
Vandaag zaterdag 23 maart 2024 af en toe een bui waar hagel tussen met harde windstoten met acht graden Celsius. Maar we hebben nog een weekje voordat het seizoen sluit voor twee maanden. Gisteren ook met Jan Kwebbel afgesproken dat ik zou komen. Dus warm aankleden en een regenbroek aan.
Ik vis hier altijd zittend maar staan kan sowieso niet. Levensgevaarlijk als die wind plotseling opsteekt. Het meeste water ziet ik vallen aan de overkant van de plas. Daar gaat het goed tekeer maar hier is het wel uit te houden en je hoeft je shadje maar in de lucht te gooien en die ligt bij Middelharnis voor de haven.
Ik ben aan de vroege kant met zoveel licht want het zonnetje schijnt zo nu en dan heerlijk warm is vadertje glasoog er nog niet. Die zit nog bij de scholen aasvis op het Haringvliet. Het is wachten totdat die de havens en de ondiepten optrekken. Maar het is weer genieten aan de waterkant tussen de futen en meerkoeten en jammer genoeg ook wat aalscholvers. Je zou ze wat als ik ze de vleugels zit drogen aan de overkant op de palen.
Na wat gewisseld te hebben met kleuren en gewicht altijd de goed doende Fox een aanslag op het kunstaas. Het is geen grote stekel een halve meter maar het begin is er.
Jawel ze zijn er al wel wachtend op de prooivis net als de futen. Die zwemmen om me heen al duikend de diepte in maar ik zie nog geen visjes in hun bek. Net als mijn shad die wordt wel argewanend aangetikt maar tot een brute aanval komt het niet. Ik voel het en ziet het aan mijn kunstaas. De staart zit zelfs gedraaid om de dreg. Spannnnend.
Maar dan is er altijd eentje die het niet kan laten en er vol voor gaat. Zelfs met deze wind voel ik de beuk op de gevlochten lijn die strak staat op 28grams loodkop met de top vlak bij het water als het kunstaas de bodem net niet raakt. Wat een ramm was dat dan. Deze is wel een beter formaat dat voel je meteen zeker twintig centimeter groter. En de volgende worp over dezelfde plek levert weer een aanbeet op deze keer een natte scheet aanbeet. Snoekbaars vissers herkennen die meteen en al meerdere keren door de BassBuster beschreven. De vis houd ook de shad eigenlijk vast. En als ik mijn landingsnet pakt vliegt die bijna te water gepakt door de wind. Nee landen vanaf deze pier met deze wind is lastig. Dus dat wordt em niet en verspeel ook dan die goud groene rakker. Draait zich om en doet zijn bek open en de shad valt er gewoon uit. Kijkt nog brutaal naar me van hier heb je je nepperd terug en duikt de diepte in. Kan er wel om lachen gelukkig in m’n eentje.
Tuurlijk ik mis en loss er een paar zelfs vlak aan de kant zodat er geen pasfotootje van is gemaakt maar ik heb een wereldmiddag.
Het laatste uurtje ik wilde al naar huis gaan komt Piet van de Peel naast me staan mijn maag horende. We verspelen nog wat vissen vlak aan de kant. Maar die van Piet had ik graag geportretteerd dat was een beste zou mijn maatje Joop zeggen.
We missen er nog een enkele maar groot zijn ze niet. Mijn 2meter schepnet is te kort en met deze wind als je die omhoog steekt ben je hem toch kwijt dus auto release komt nog al eens voor als het een dreumes is en vandaag niet portretwaardig of zijn we te lui om naar het trapje te lopen. Als Piet de paal los laat wordt dat levensgevaarlijk. Er zijn windstoten bij dat ik blij ben zittend te vissen.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2024/03/P3230189BewWp2.jpg706945Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2024-03-23 17:37:062024-03-24 14:25:07Uitwaaien op de Punt
Storm Isha raast de eerste week van 2024 over ons land met even later later met een tussen poze van een paar dagen Storm Jocelyn. Eindelijk is het wat gaan liggen en dat komt goed uit want JohnieBoy is na Amsterdam ook een paar dagen in Hellevoetsluis. Dan moet er natuurlijk eventjes worden gevist.
Na een paar dagen familie bezoeken gaan we dan donderdag 25 januari 2024 net na de middag richting de Punt onze favoriete stek. Daar moet je niet rond zon’s opgang komen want dan sta je tegenwoordig schouder aan schouder sinds die Duitsers alle vangsten hebben gefilmd en op internet gezet om hun Balzer shadjes te verkopen. Twee weken geloof ik in elkaar geschroefd naar een kwartier dus onze oosterburen denken dat het hier ingooien is, aanslaan en dikke PR’s netten. Maar wij de locals dus hebben geen plek meer op de hoogtij uurtjes te vissen. Want dan is er niemand te verstaan op een paar Duitsers na dan. Tuurlijk als we komen dan leggen ze geen strobreed in de weg en mogen we overal zitten maar we komen niet alleen om te vissen. Nee de gezelligheid van lekker ouwehsexhostesen en de laatste roddels is voorbij op geijkte tijden dat je er moet zijn.
Dus als we aankomen zijn er nog maar vijf die vissen waaronder Leo. Die heeft de middag dus die is er tot twee uur. De rest komt uit Den Haag. Op de waterweg is het drama met de zeebaars gesteld dus komen die hier snoekbaarzen tikken. De begroeting met Leo is natuurlijk als vismaten onder elkaar en er wordt meer geouwesexhostest dan gevist tussen die twee. Het is best lastig vissen met die wind uit het zuiden en als je naar de overkant gooit moet je hard afremmen voordat de shad het water raakt, je lijn direct onder water en dan pas lijn geven als het kunstaas naar de bodem zakt. Naar de strikezone van de predators net onder de scholen aasvis. Anders heb je en hele grote bocht in je lijn en zakt je shad naar je eigen kant op het talud i.p.v. de overkant. Dan voel je de aanbeet niet met die grote bocht in je lijn. Het is zowiso meer op je lijn vissen dan op de top. Ze, vadertje glasoog, de zander, onze snoekbaarzen ze zijn voorzichtig geworden door die hengeldruk hier op de Punt en kennen onderhand het klappen van de zweep.
Maar om een uurtje of drie vindt Ome John het wel welletjes. Na kennis gemaakt te hebben met inmiddels de inmiddels negen andere vissers door de degens eeuhe lijnen te kruisen heeft die het wel gezien hier. Ik heb ook geen aanbeet kunnen registreren. En als we bij de auto komen je gelooft het niet komen er drie busjes aanrijden met een stukadoors logo erop. Met negen of tien man komen ze hier vissen na hun werk. Komen ook uit Den Haag. We raken aan de praat zijn het bijna allemaal familie leden van elkaar. Allemaal geschikte peren. We hebben het over het materiaal en welke kleuren shads het nu goed doen maar we hoeven ze weinig bij te brengen. Ik krijg een natte hoe heet dat ook alweer als ik hun materiaal ziet. Prima stokkies en allemaal stella’s er onder hangen. Dan weet ik al genoeg. Met die slechte zeebaars vangsten komen die hier overwerken hoor ik van de baas. Nee hoor prima gasten maar ik gaat van de week de boot klaar maken. Want vanaf de kant is het wel heel erg druk aan het worden.
Op de terug weg kan ik mijn stuur niet houden. De auto trekt verschrikkelijk naar rechts op de rijksstraatweg ter hoogte van die school. Er moet echt een harinkie en op één been kan je natuurlijk niet lopen en een portie kibbeling gevangen worden.
Henny heeft trek in frietjes. Heerlijk van Viktoria aardappels. We moeten grotere borden kopen zegt John. Wat zegt Henny zijn deze niet groot genoeg dan. Nee zegt hij want mijn groente kan er niet meer bij..
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2024/01/P1250009Wp2.jpg765984Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2024-01-25 14:23:322024-01-27 15:53:58Moet lukken met Guus
Maandag 25 december 2023 is het nog steeds regen en harde wind. Iets minder wind dan gister want toen was het wel bijzonder zoals je de foto’s en filmpjes hebt gezien.
Maar als ik ziet dat net na vier uur het een uurtje drogg is kan ik het niet laten en kleed me om om naar de schemering toe te vissen onder de vuurtoren.
De steur denkt er nu aan om te vertrekken. Die is bijna onder water
Ik wacht nog eventjes de bui af in de auto en zodra die stopt sta ik buiten. Ik kan nog net zitten tegen het schuine talud op het krukje nog gemaakt door Arie.
Ik kan er toch twee foppen en in betrekkelijke korte tijd dat ik er zit. Het lijkt veel langer als je alleen zit te vissen. Maar op de derde aanbeet moet ik ;ang wachten en het wordt al donkerder. Ik gaat toch nog een half uurtje naar de overkant.
Ook hier heb ik het rijk alleen. Het water is mooi dik bruin en ik ziet aasvis boven komen gevangen door de fuutjes. Dat moet goed komen maar na een half uurtje het hele talud af te hebben gevist houd ik het voor gezien. Ik heb mijn kerstbaarzenen gevangen en dat was het hele idee. Morgen is Henny jarig en gaat ik voor de vistie zorgen. Derde kerstdag middag uitgenodigd bij Tutta en Zeegert dus moet ff afzien qua vissen. Allemaal fijne kerstdagen en op naar de oudejaars baarzen.
Voor mij komt het er niet van vanmiddag om een Oude Jaars Baars te foppen. In plaats van oliebollen gaat ik kibbeling bakken. We gaan naar Gerda en Huib met een huis vol visite. Tja en wat neem je dan mee als de BassBuster buiten de nodige alcoholische versnaperingen. Juist dus. Maar wat ik net binnen krijg is natuurlijk fantastisch. Wat een leuke kerstkaart van Aad die ik dus vorige week voor de kerst ontmoete op de punt ons stekkie zie; https://bassbuster.nl/2023/12/12/toch-nog-een-aanbeet/. Hardstikke leuk en bedankt. Iedereen een goed uiteinde, lekker bikken in gepaste drokenschap. Pas op je vingers en TightLines voor 2024 aan de waterkant.
Als ik donderdag 21 december 2023 om één uur aankom bij de vuurtoren is het hoog water met zo nu en dan ferme windstoten bfr storm uit het westen.
Dan kan het wel eens goed zijn hier wanneer de aasvis de haven in wil. Dan komen onze predators er achteraan als Baars, snoek en snoekbaars zitten dan achter die wolken vis aan. Vadertje Glasoog wil dan wel gaan jagen in de haven
Maar na een halfuurtje houd ik het voor gezien. De wind staat hier wel heel vervelend en de grote bocht die de wind in de lijn trekt kan ik met moeite voor de palen houden aan de overkant. Ik zoek het een stek verderop op. Een voordeel is wel met die harde West 7 is het wel rustig op onze stekken. Je moet stevig staan want zo nu en dan zou je zo te water worden geblazen.
En als dan het zonnetje even door een wolkengat schijnt zie je hoe bruin, hoe dik het water is.
Inmiddels zijn er twee Poolse medevissers naast me komen staan en dan kan je je eigen meten of het goed of slecht doet, gaat. Toch ben ik deze keer de gelukkige er eentje te kunnen foppen. Als dan plotselijng Leo naast me komt zitten. Nee het is niet veel en als er dan nog twee landgenoten van onze mede vissers bij komen staan kijken we elkaar aan. We gaan verkassen.
We gaan weer terug naar de vuurtoren. Met deze harde westen wind kan je alleen maar richting Oost vissen. Maar we zitten er heerlijk achter het dammetje. Als Leo er een dikke beuk op krijgt. De vis zwemt helemaal de haven in en de dril is fenomenaal. Heerlijk.
En wat een bak kunnen we dan landen. Helemaal vol gevreten klaar voor de winter om de paaigronden zo dadelijk op te zoeken.
Maar dan kan ik aan de bak. Wat een beuk en ik vang hetzelfde formaat mannetje nog niet in de paaikleuren. Wat een geweld weer en wat een heerlijke drill.
En we beleven weer een heerlijke middag saampjes. Een herinnering om bij te schrijven
Okkeeeye ze zijn allemaal niet groot maar de lol die we saampjes hebben is als goud. Want wat een wind in de rug je moet echt blijven zitten anders waai je zo het water in. Mijn krukje is te hoog morgen neem ik het stoeltje van Arie de Ligt weer mee. Zo blijft Arie toch in ons midden want die heeft voor toen alle de vaste puntgangers zo’n stoeltje gemaakt.
Kortom we hebben een wereldse middag saampjes en maar goed dat we verkast hebben. Ben er begonnen maar geen aanbeten en we zijn later terug gekomen en ik had waarschijnlijk mijn gelukskoekie bij me. Wat een middag weer.
Weer een heerlijke herinnering om bij te schrijven want ik kan me nog kerstdagen herinneren met kerstpakken hier op het dammetje om de snoekbaarzen te activeren, tot een aanbeet te aktiveren. Degene die er toen stonden weten dat nog wel.
Het is toch laat schemering deze dagen dus vanochtend vrijdag 22 december 2023 gaat ik het eens ’s morgens proberen op de stek die het gisteren zo goed deed.
Mijn maatje in crime is er net neer gestreken een half uurtje geleden en het water staat weer lekker hoog. Met de harde wind in de rug zien we uit naar een heerlijke ochtend. De score is bij tot nu toe Leo een dreumes met de eerste worp en later een mooie verspeelt onder de kant. Ik gaat er eens lekker voor zitten.
Maar de ene is niet de andere dag en de eerste aanbeet is voor mij, een dreumes die de Ice Shaker Shad van Lunker City niet kon weerstaan en na toch een spektakulaire maar korte dril kan die op de foto..
Maar dan een half uurtje later is het raak bij Leo. Nu wel een maatse snoekbaars kunnen foppen op een Fox Rage Zander Pro Natural Perch. Die komen vanaf het Haringvliet zich vol vreten in de havens.
Maar even later toch weer een dreumes. Ik kan geen aanbeet meer trickeren. Terwijl we toch schouder aan schouder zitten en Leo ze voor mijn voeten aantikt.
De steur kiest bijna het ruimesop..
Als ik vrijdagmiddag 22 december 2023 aankom op ons stekkie uit de wind is Leo er al en ook onze hof fotograaf Robert is er al. Ik haal mijn kameraatje uit mijn zak en tegelijkertijd slaat Leo een vis aan de haak. Zozo die wil zeker op de foto zegt Robert.
En Leo kan weer aan de bak. Wat een dril weer en je weet het als die bij de aanslag even stil ligt. Dat lijkt seconden maar het is een moment dan weet je dat het een dikke vis is. Vele malen door de slip en vakkundig wordt de uitvallen gepareerd. Ja, ja onze champ is er blij mee. Elke keer weer het is zo verslavend.
En even later is het toch mijn buurman weer die een aanbeet voor mijn voeten weet te verzilveren. Ik krijg vandaag weer een lesje snoekbaars vissen
Die zagen we net midden op het Haringvliet tegen de wind in laveren. Wat een sport heb je dan. Er zijn er dus meer die het niet kunnen laten met slecht weer de hobby uit te voeren. Nu moet je er zijn om mooie snoekbaarzen te foppen vanaf de kant maar zeilen windje mee lukt wel maar net tegen die golven in was spektakel.
Vandaag zou de regen een uurtje of twee ophouden om half vier dus gaan we toch eventjes kijken 24 december 2023 of we een kerstbaars kunnen scoren. Maar de wind staat niet lekker en het blijft maar regenen. Ik gaat dan maar de rollade die we hebben gekregen van de HSV veteranen in de oven zetten.
Zo die draait zijn rondjes en ik zit wat eerder aan de borrel. Proost en allemaal fijne dagen. Morgen gezond weer op..
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/12/PC220155BewWp2.jpg671906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2023-12-24 15:38:052023-12-24 15:38:06Onder het oog van de vuurtoren
Dinsdagochtend 12 december 2023 afgesproken om negen uur met Leo onder het oog van de vuurtoren.
Als ik dan om negen uur aankom is Leo er al.
En terwijl ik me omkleed, verkleed, m’n overjas en laarzen aantrekt scheert Jan Camouflage me voorbij. Die komt van de Punt vandaan maar daar is het druk, nu al en na een uurtje niets te hebben kunnen activeren tot aan aanbeet komt die het hier proberen.
Leo heeft het zich makkelijk gemaakt zoals je ziet. Die heeft al twee dreumesen kunnen vangen in zijn eerste drie worpen dus dat belooft wat voor vanmorgen. Maar wat we ook proberen ze zijn of weg of hebben het spelletje door. We zien zo af en toe wat futen duiken maar die zien we ook geen visjes vangen. En geen aasvis geen predators. We houden het voor gezien na een uurtje en zien dat ze er ook mee stoppen op ons stekkie de punt. We zien er vier weg gaan er er blijft er eentje staan. Daar kunnen we dus nog wel eventjes gaan proberen.
Het is bere gezellig met z’n viertjes en koud is het niet met al die lagen kleding en mijn nieuwe thermo handschoenen net gekregen van Leo. Die heeft ze gisteren weer gekregen van die Poolse gast die er nu ook staat maar voor hun waren die handschoenen maatje 10 veel te groot. Mij passen ze perfect. Maar na een dik uurtje hier ook geen aanbeet te hebben gekregen alleen onze handschoenen vriend heeft een mooi snoekbaars kunnen foppen roepen we beide laatste worp. Dat wordt dan nog altijd een allerlaatste worp en eentje om het af te leren krijg ik er tegen mijn kantje van het talud er een formidabele beuk op. En ik kan aan de bak. Wat een uithalen zijn dat weer en de slip doet zijn werk. Heerlijk die uitvallen en het weer terug nemen van de lijn. De drill is van de bovenste plank. Genieten is het dat moet een dikke vis zijn en dat is het dan ook. Een snoek heeft mijn shadje niet kunnen weerstaan. Vol genomen achter in zijn bek.
Die fluoriderende felle kleur geelgroen heeft zijn werk weer keurig gedaan in dat donkere water. Dat is deze laatste dagen wel mijn favoriete kleur qua vangsten. Na die adrenaline stoot gooi je toch nog een enkele keer maar we houden het voor gezien. Het is inmiddels elf uur geworden en we lusten wel een bak koffie.
Komt er uit die grijze lucht nog een mooie boot vanachter de palen.
Je hoort alleen maar dat er schepen uitgekocht worden of naar de oud ijzer handel gaan maar dit is toch wel weer een mooie nieuwe volgens mij met een proefvaart. Wat een mooi gezicht is dat dan.
Als ik 13 december 2023 net na drie uur weer aankom op ons geliefde stekkie zie ik dat op Land van Paling er net een karpertje wordt gedrild en gevangen. Onze vangsten als roofvissers zijn minimaal de laatste weken. Ook vandaag weer zal alleen Leo weer van de veertien stokken de gelukkigste zijn eind van de avond. Toch loopt het steeds weer vol met vissers zo rond vier uur. De internet Tam tam doet nog steeds zijn werk. Nu weer vier nieuwe Poolse vissers die het van horen zeggen hebben en zitten alleen maar op de telefoon te kijken. Gisteren hebben ze heel de dag bij Kinderdijk gevist en één snoek gevangen. Ze zijn hier in Holland nog twee weken. Het blijft dus druk hier op het kleine stukje Haringvliet met zons op- en ondergang. Samen met Den Bommel het drukste stukje qua hengeldruk denk ik van Nederland en zeker aan het Haringvliet. Behalve als de Haring en zeebaars los is op de OosterScheldeKering. Dan staan ze daar ook schouder aan schouder.
Gister 12 december 2023 nog wel een hele leuke herinnering. Als ik aankom zie ik dat Leo en John Toet-toet nog bij de vuurtoren staan. Daar gaat Leo altijd in deze tijd als eerste heen. Maar op die stek is het niet fijn vissen met meer dan twee personen aan de Oostkant. Aan de West kant is het namelijk heel lastig vissen met die schuine mosselrand op je eigen talud. De vissen duiken er allemaal in na de aanbeet. Dus buiten heel veel verlies van onderlijnen en dus shadjes zijn er weinig snoekbaarzen die dan op de foto gaan. Je moet er zoveel druk op zetten om die predators van de bodem weg te houden. En vooral bij de groter exemplaren waar het ons om gaat dat valt dan niet mee. We zwaaien even in de weet dat zo dadelijk Leo deze kant op komt.
We zitten al een klein half uur te vissen als Leo dus er ook bij komt zitten. Bij de vuurtoren geen aanbeet gehad is zijn commentaar. Ik zeg hier heb je een vangertje van me met vangstgarantie zeg ik nog uit de gein. En Robert de fotograaf die ook is aangeschoven maakt de rest nog gekker want niemand heeft nog een Glasoog kunnen foppen van ons zessen tot nu toe. Zal zo dadelijk een stuk drukker zijn. Nee die kleur moet je hebben. En eerlijk is eerlijk ik heb de laatste tijd met die kleur heel veel geluk.
En dan de eerste worp, daar waar Jan Camouflage en Piet uit de Peel al een uurtje staan te gooien naast me krijgt onze Champ na twee keer indraaien er een beuk op. Beginnersgeluk is zijn vaste kreet dan. Maar dan moet je die gezichten zien naast me en dat commentaar. Heerlijk en dat maakt het om er fantastisch te vissen, nee aanwezig te zijn op dat kleine stukje aan het Haringvliet. Goud ik wil die twee uurtje van de dag niet missen.
Als ik laat aankom op de stek net voor drieën gaan Mathieu en Bart net weg zodat ik er nog tussen kan zitten naast mijn maatje in crime. Die zijn uit hun werk bij onze bandengigant uit ons pittoreske dorp maar vinden het te druk om te drop shotten. We gaan naar de rivier zeggen ze. Ja om drie uur loopt het vol op de stek. Je snapt het niet kilometers moeten ze ervoor rijden en staan zonder aanbeten. Wij las locals hebben al moeite om een aanbeet te forceren en we kennen elk hobbeltje en mosselbank in tussen dromen.
Ik heb weer een paar shadjes uit de oude doos gehaald en gerigd. Mijn maatje Leo verspeelt een mooie zander naast me. Een dikke drill en toch schiet die los tegen ons eigen talud aan. Jammer, maar
Die heb ik nog genoeg uit de tijd dat je zakjes kocht voor net geen vijf gulden. Kocht je twee zakjes voor het geval dat je er wat verspeelde. Nu krijg je er twee shadjes voor ik maak eerst mijn oude voorraad maar eens op .
Ik krijg me weer een beuk er op. En dat voelt fantastisch want de laatste dagen zat ik alleen maar toe te kijken als er al een vis werd gevangen natuurlijk door mijn maatje. Die zit hier ’s morgens en ’s middags in de schemer en ik denk dat die ademt door kieuwen. Die kent werkelijk elk randje, rigeltje en elke nieuwe mossel die maar denkt daar op te groeien uit zijn hoofd en tekent het zo voor je uit. Wat een heerlijke drill en vier vijf keer zoekt die het diepe weer op en wat een mooie zander komt daar naar mijn netje. Eindelijk ben ik degene met een mooie snoekbaars vandaag. En dat zal ook de enigste zijn die het fototoestel haalt vanmiddag van de twaalf hengels die inmiddels zijn aangeschoven. Loop nog jet niet naast me laarzen. Ben er reuze blij mee en onze huisfotograaf maakt er weer een paar heerlijke plaatjes van.
Maar we hoorde het al van onze privé fotograaf op onze stek de asiel boot komt er vandaag aan. Hebben die even geluk met het weer. Na weken storm en harde stroming kunnen ze netje dat gevaarte in de haven leggen.
Maar 100 meter is best lang dus we maken er een paar grappen over. Zal dat wel passen.
En de interactie die we hebben want op het water is het op praat afstand is hartstikke leuk. Ze vragen zelfs of we vis gaan eten vanavond. Maar als ik vraag of zo meteen Bassie ook komt dan snappen ze dat niet.
Alles lukt geloven we en we kunnen weer gaan vissen. Zo maak je altijd weer wat mee op ons stekkie.
Maar als ik dan naar huis gaat vlak voor het donker wordt ligt die boot nog steeds niet vast met windstil weer. Ze komen een paar meter te kort op de steiger. Wat een verspilling weer en natuurlijk een soap. De kant staat vol met agreatoren die aangesloten moeten worden en de parkeerplaats vol met mensen die al uren staan te wachten. Wat een geldverspilling. Die dure boot van 2 miljoen per meter zou dan moeten verplaatst worden. We gaan het zien hoe alles afloopt.. Wat een verhaal weer vandaag
Als ik dan vrijdagmiddag 15 december 2023 om drie uur toch nog maar ff gaat komen er net vier van de stek vandaan gelopen. Ik vond het al druk maar nu pas ik er nog wel tussen en doet mijn laarzen aan. Met zeven man gaat dat nog net en hier de meeste vissen toch aan de binnen kant. Ik ziet vandaag weer allemaal nieuwe gezichten alleen Cor dan is er van ons locals.
Dan gaat ik op de steen van Leo zitten tussen de mannen in en we raken aan de praat. Aad uit Delft en Peter uit Oud Beijerland stellen zich voor en staan rechts van me en links een paar Poolse vissers. Ik kijk nog eens goed maar ik ken jou wel zeg ik dan tegen Aad. Volgens mij heb jij een shad gegeven bij het helikopter platform op de Waterweg. Wij visten toen volgens jouw te licht en met te kleine shads. Jawel zegt Peter daar weet ik alles van want daar was ik bij. Jij bent die goosert met een BusterX met 200PK er achter hangend. Nou, nou mag het een onsje minder zijn maar de rest klopt wel. IJs gelijk gebroken en die Peter doet niet onder voor Jan Kwebbel. Zou die twee wel eens naast elkaar willen zien staan hier te vissen. Het is hartstikke gezellig met die twee die passen hier wel op de Punt. Nu ziet ik Aad al een paar keer mis slaan. Die is steeds te laat en volgens hem komt dat door die zeebaarsvisserij. Daar moet je juist niet slaan bij de eerste tik. Dan tikt de baars de plug aan om die in onbalans te brengen, normaal is dan de aasvis gedesgeorienteerd om vervolgens om te draaien en het zwalkende aas tot zich te nemen. Vandaar die bekende dikke dreunen. Ik herken dat van de roofblei op het spui. Je slaat dus eigenlijk nooit en houd de lijn strak zodat de vis zichzelf haakt. En dat is met een pilker ook zo dan houd je de lijn in de hand en laat die met stootjes naar de bodem zakken. Weer wat geleerd. Peter daar in tegen die vist vaker op snoekbaars en die hoeven we niets te leren. Heeft er al eentje boven zijn landingsnetje gemist en even later kan die er wel eentje netten. Hij is tot nu toe de enigste et schubben aan zijn handen. We gaan gelijk samen op de foto want tussen die BN’rs, wie kent ze niet wil ik wel staan.
Ook ik heb al een keertje mis geslagen maar even later kan ik er dan toch nog eentje foppen op de Powerbait Tennessee shad van Berkley. De vis is aan beide kanten beschadigd denk door een snoek. Die zou ik ook wel willen vangen die dit soort vissen als aasvis ziet. Ik heb het vandaag weer naar de zin gehad en de twee bootvissers, de cracks van de waterweg die zullen we zo te horen hier vaker gaan zien. Gezellig hoor die passen er wel bij..
We komen elke dag wel eventjes kijken ik sporadisch bij zonsopgang maar altijd wel eventjes na drie uur tot vijven als het donker wordt. Voor de warme hap zal ik maar zeggen. Ze verwachten nogal wat water want het is extreem laag op het Haringvliet zondag 17 december 2023.
Ik houd het voor gezien zelfs voor dat de schemer invalt. Ik heb er eentje vals gehaakt vandaag in zijn staart en hele dikke zwarte vis. Een mannetje al helemaal in de paaikleding. Het lukte me niet tegen die schuine kant en het lage water die te landen zonder schepnetske. We hebben in ieder geval aktie gezien. Heerlijk zijn dan die drillen. Kwam echt als een steen mee en moest alle kracht zetten om die snoekbaars van de bodem te trekken maar eenmaal aan mijn kantje had die het pas door dat die tegen zijn wil naar het oppervlak kwam en gaf dus toen pas partij. Wat een runs en dat hield de dreg dus niet. Heerlijk die uitvallen dan. Maar alleen vissen vindt ik een stuk minder leuk. Op naar studio sport maar als ik mijn viskleding uit trekt komen er toch nog drie van de avondploeg hun geluk proberen.
Woensdag 20 december 2023 ben ik wat later. Met Armand vanmiddag mijn TimeMachine weer up to dat gemaakt zodat er niets verloren kan gaan wat er op de computer gebeurt. Zal mij niet gebeuren met mijn maatje uit Hedel als Backup al veertig jaar dat ik foto’s kwijt raakt door crash of erger op de PC. Leo is er al en Robert onze privé fotograaf ook. Drie Poolse vissers staan al op ons plekkie maar met deze stroming en bruin water vissen wij sowiso liever wat meer de haven in. Het water gaat als een jekko richting zee buiten de palen.
Leo heeft vanmorgen een dreumes weten te vangen in dat dikke bruine water en doet dat nog eens dunnetjes over naast me. Net als we zitten te ouwesexhostessen zie ik zijn top met een ferme tik de aankondiging van een kleine zander. Nee die hoeft niet geportretteerd te worden laat die zijn oma maar halen zegt de pas gepromoveerde fotograaf in de sluiterkunde. Ik denk dat die geluisterd heeft van even later kan ik zijn vader foppen tegen mijn kantje zoals we dat in vaktermen zegen dus van het talud aan onze kant tussen de schelpen vandaan. Ben er reuze blij mee na een paar dagen blanken.
En kijk nu de laatste dag van het jaar wat voor een leuke kerstkaart ik krijg. Bedankt Aad van der Meer uit Delft beter bekent als zeevisser Vissertje Aad.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/12/PC120052Wp2.jpg679906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2023-12-12 14:39:332023-12-31 12:43:59Toch nog een aanbeet
Vrijdagochtend alweer 1 december 2023 onder het genot van een bakkie koffie en een tosti nemen we de visserij op de punt nog maar eens weer door samen met Leo. Die heeft net zijn meissie afgezet bij Dorgas waar ze vrijwilligerswerk doet. Wat kan het er druk zijn op onze stek. Zeker nu de zeebaars visserij naar zijn einde loopt dan komen ze zelfs vanuit het Westland hier vissen. Afgesproken na het winkelen want er moet een nieuwe jas komen voor Monica tegen de kou deze winter gaan we nog eventjes.
En als ik dan om kwart voor vier appt dan is Leo net geariveert en stap ik ook in de auto. Ik ben precies op tijd om ook Piet, Issa en Jos te verwelkomen die ook net aankomen om nog een uurtje de gezelligheid komen opzoeken.
Nu de vangsten teruglopen, of beter gezegd het hoge water zijn we kwijt dus ook de felle stroming op het Haringvliet is het ook weer wat rustiger op de Punt en kunnen we iedereen weer verstaan. Als ik aankom net over vieren is Leo er al met Jan Camo, Roy op zijn eigen plekkie en twee spijkenissers. Een gezellige club dus. Maar we missen wel de aanslagen. Roy zit er al het langst maar heeft nog niets kunnen registreren. Jan heeft er wel eentje kunnen foppen maar die is de laatste tijd toch al lekker bezig.
Als ik dan na een uurtje, ik denk er aan om m’n spullen in te pakken want niemand, het zijn toch acht hengels, heeft nog wat kunnen registreren. Krijg ik de eerste ferme tik op een fel fluoriserende gelegroene gekleurde 8cm Salt Water Assassin lures. Helemaal aan de overkant zelfs tegen het talud van de havenrand heen. Heerlijk, eindelijk na vijf, zes keer voor niets te zijn geweest. De dril is fantastisch en de hengel staat hoepeltje rond. Dat is een snoek hoor ik naast me zeggen maar die ferme aanbeet, die korte tik, nee die ramm verraad het al dat het een snoekbaars is. Het bonken en weer diepte zoeken richting Middelharnis. Nee dit is een beste glasoog. De rest staat te kijken en heeft al hun lijn ingedraaid zodat ik vrij baan heb en dat is nodig ook. Wat een geweld de slip giert het zo nu en dan uit en de zander neemt weer meters net ingenomen lijn terug. Heerlijk zo’n battle en Leo staat al klaar om te netten maar dan tegen mijn eigen kant van het talud schiet de vis los. Wat een deceptie dan, wat had ik die graag maar eventjes gezien. Maar aan de andere kant eindelijk weer eens een drill. Dan blijf je natuurlijk nog even zitten. En dan toch kan Leo nog een mooie bak op de foto zetten. Als enige van de 8 stokken samen met Jan zijn ze de champs vandaag op dit stukje langs het Haringvliet. Volgens Leo is dat beginners geluk maar Jan schaart zich al onder de profi’s van de Punt. En dat mag want die steekt er heel wat uurtjes in en dat betaald zich dan nu eindelijk uit. En Leo zoals de laatste dagen red weer onze avondvisserij. Gefeliciteerd maatje.
Zaterdagmiddag 2 december 2023 ver in de middag tegen vier uur aan gaat ik toch nog eventjes kijken. Eerst een salt Shaker van Lunker City gerigt van 12 cm. Gisteren op de 8 cm variant kreeg ik de meeste aanslagen van allen aan de punt maar deze is te klein om er een dreg bij aan te zetten. En met die grote staart zal die een hoop herrie maken. Ze zijn heel voorzichtig de laatste dagen.
En dat betaald zich uit na een half uurtje om 15:35 uur. Had al wat gevoeld bij eerdere worpen in ons bekende kuiltje een dieper randje in de haven halverwege de palen. De dreg los bungelend of de staart gedraaid in de dreg. Wat zijn ze genast in deze tijd. En zoals altijd weer doet dan een vel gekleurde ze besluiten om toch geïrriteerd waarschijnlijk op onderzoek uit te gaan. altijd elk jaar weer na de baars variant zijn ze op die felle kleur te activeren. Want dat ze er zijn is buiten kijf door al die vals gehaakte en losschietende lijkend op zo’n natte scheet aanbeet maar dan nog langzamer als de shad over een rug heen valt.
En vanmiddag al een paar keer wat gevoeld ben ik de gelukkige die er eentje kan netten. Maar net gehaakt in het lipje en de vis ligt na best een heftige dril al los in het net voor een fotootje. Waarschijnlijk net zo gehaakt als gisteren maar nu een paar meter verder richting landingsnet loss.
Maar dan net voor vieren vangt Leo zijn broertje en zijn wij twee de gelukkigen langs dit stukje Haringvliet. Beide een mooie tik geïncasseerd en em kunnen netten voor een portretje.
Maar als dan even later hun moeder eeuuhe oma zich vergist en de shad van 20cm helemaal is verdwenen zijn we helemaal gelukkig. Wat een middag en een mooie herinnering weer bijgeschreven.
Vrijdagmiddag 8 december 2023 toch nog maar even uitwaaien. Alleen Jan Camouflage in zijn nieuwe outfit is er. Ik start maar weer met die felle kleur groen waar ik de laatste keer zoveel mazzel mee had als enige van de vele stokken die mee deden aan het festijn.
Inmiddels Piet uit de Peel ook aangeschoven en samen met Jan Kwebbel hoef ik niets meer te zeggen maar de tranen rollen je er over je wangen met die twee. Dan uit het niets kan ik er eentje foppen en na een lange dril eerst een paar keer naar de overkant en dan richting de palen (dukdalf) dan weet je al dat dat een mooie vis is. Piet is de beroerdste niet en wil de honneurs van Fotograaf de Vries wel eventjes over nemen en maakt er een plaatje van. Maar als ik dan even later een dikke drill krijgt te verduren en uit alle macht moet trekken om de vis bij de palen vandaan te houden is dat te veel van het goede en de haak schiet los. Wat had ik die graag eventjes gezien. Maar het is niet best met de aanbeten. Met mijn twee als enigste vanmiddag is dat beroert weinig. Weet wel dat morgen er iemand aan de balie staat bij Mario voor fel gekleurde groene shadjes.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/12/PC010002Wp2.jpg536906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2023-12-01 12:36:522023-12-09 16:18:19Matig zet door voor mij