De Buckaroo’s op ’t Mun ’21
Donderdag 13 mei 2021 gaan we met de Buckaroo’s weer naar het ‘t Mun in Appeltern. Vraag aan Mike of ik mijn vismaatje mee mag nemen als verjaardag kado. Die is jarig op de dag dat we dodenherdenking vieren. Geen probleem en ik kan Willem geen beter kado bedenken. Alleen zijn zijn hengels gestolen uit de schuur een paar mnd. geleden. Geen probleem zeg ik als jij zorgt voor een broodje voor onderweg.
Ik slaap altijd slecht voor het vissen maar nu we eindelijk weer eens gaan is het helemaal een slechte nacht. Elk uur wakker, wat drinken, dat moet je ook weer kwijt en om kwart voor vier app ik maar wat en beantwoord wat mail en sta ik dan maar op. Als ik nu in slaap val dan ben ik gebroken of wordt heel laat wakker. Alle tijd dus om koffie te zetten en hoef geen eieren met spek te maken want Willem zoals belooft zorgt voor broodjes met kip nog wat. Ben benieuwd maar dat is net zo’n lekkerbek als ik dus dat komt goed. Ga de auto vol gooien. Zoek nog drie extra hengels voor de korf, method of dobber op bij het arsenaal wat al mee gaat voor Willem. Een extra molen met vrijloop voor de method en ik stiefel om half zes naar Nieuwenhoorn. Heb deze keer de auto gisteravond vol getankt zodat mijn handen geen benzine luchtje heeft. En wat denk je… alles donker in huize Den Adel. Nog ff rond gekeken want misschien doet hij alles stilletjes en zit hij in de kamer te wachten maar nee hoor en bel em uit zijn bed. Gelukkig staat aales klaar maar het ene in de gang en het andere in de schuur. Hoor later in de auto dat Erik, zijn vader toch vandaag moet werken dus die is ook een half uurtje eerder wakker denk ik om naar Gorichem te rijden. Die staat elke dag om zes uur op en daar moet ik niet meer aan denken. Om te gaan werken dan. Afijn, want er wordt echt niet voorzichtig gekeken hoe de deuren dicht gaan. Hopsakee gooi dicht en we zitten in de auto. Ik denk zo dat de gehele familie recht op in bed zit en paps met een honkbal knuppel loopt te zwaaien. Denk dat ik vanavond als we terug komen Willem er uit gooi en m’n whiskytje overslaat en gelijk door rij naar huis. Lijkt me verstandig deze keer
Wat nu want na ik krijg altijd na een uurtje pas trek en dan bedoel ik dat ik wat binnen moet krijgen. Dus ik zeg ik hoop dat onze grote vriend die gele M op en is voor een ontbijtje maar we rijde er twee voorbij en die zijn nog dicht. Wat nu, maar kijk daar heb je een vismaatje voor. Een woord een daad en hij haalt twee muffins uit zijn tas. Op die beloofde kip zaten allemaal smerige kruiden en die was niet lekker dus heb ik de Muffins meegenomen uit de ijskast. Ik heb dat nog nooit gegeten maar moet zeggen dat ze heerlijk zijn bij een bak koffie wel wat zoet maar toch. En al rijdend hebben we het zo best naar de zin. Met Willem erbij hoef ik eigenlijk weinig te zeggen die praat vijf kwartier in een uur. Weet nu ook zeker dat ik vanavond door rijd naar huis want weet niet wat Sandra in gedachte had met die muffins maar de visite zit dus zonder moeten doen en het met een Mariakaakje tevreden zijn. Voor het eerst een zo’n muffin op maar heerlijk met aardbeien er in. Jammy
Eerst gaan we voer maken zodat die kan “rijzen”, alle vocht goed kan intrekken. We houden het simpel vandaag, hoofdbestand gemalen brood met zoete stoffen. Dit keer geen vismeel en olie dus. Willem vindt het prachtig en als alles lekker gehutst is gaan we het zeeven. Zodat alle bestanddelen goed door elkaar en toch los zijn met dezelfde vochtigheid. Na een half uurtje als we mogen gaan vissen is het perfect. Heel luchtig geworden. Als je de bal niet zo hard knijpt dan blijft hij heel tot net onder water en valt dan als een wolk uit een. Dat kan als het stilstaand water is en zal de vis al die kleine bestanddelen op moeten stofzuigeren. Knijpen we harder in een valt het als een steen naar beneden en valt daar uiteen. Zo hopen we dat ze lang blijven zoeken op de stek. Steeds en handje pellets en noten erbij en dat moet het gaan doen vandaag
Maar de vangsten vallen tegen. We doe er van alles aan maar aan onze kant in de schaduw valt het niet mee. Het water is natuurlijk nog koud, alles is drie weken later dit jaar maar zodra de zon op onze kant komt dan wordt het beter zeg ik tegen Willem. Het is hier wat dieper als in de rest van de vijver en dat werkt ons nu wat tegen. Aan de overkant en naast ons is er tot nu toe één vis gevangen om kwart voor elf. Zitten we dus al twee en een half uur kou te leiden als dan eindelijk de zon boven de bomen achter ons verschijnt
Maar om negen uur vraagt hij of ik trek heb in een broodje kaas ofzo dus ik vertel hem waar het restaurant staat. Hij is al snel terug want de keuken gaat om elf uur pas open dus dat wordt knorren geblazen. Dan, helemaal uit het niets slaat de top van zijn hengel rond en ik pakt hem uit de steun maar we slaan een gat in de lucht. Een lijn zwemmer. Dat is als de vis aast op je voerplek maar door je lijn heen zwemt, natuurlijk schrikt door de dresseur want hier kennen ze het onderhand wel de klappen van de zweep en er vandoor gaat. Dat zien we dan ook, een grote kolk op onze zorgvuldig gelegde voerplek vlak tegen het riet. En terwijl we bezig zijn om alles weer terug te legen en verbouwereerd eigenlijk moet ik de gehele steun waar onze hengels op liggen vast grijpen. Onze linker hengel staat op van “ik ga een eigen leven kiezen” en neem mee “de gehele steun met de andere hengels
Wat een geweld en gelukkig kan ik deze stok ook grijpen en met de andere hand de rest van onze spullen. Maar voordat ik die kan doorgeven is het in één grote ruk en alles af onder de method. Had ik er nu maar een nieuwe onderlijn aangeknoopt toen we begonnen. Je weet het niet natuurlijk maar als het zo taai is moet je alles vermijden wat maar fout kan gaan. Op onze stek tot aan de uitsmijter krijgen we nog wat lijnzwemmers maar dat is het dan. De palen waar die fontijn mee vast zit daar lijkt het wel een orgie maar wij en Jos en Wilmer naast ons aan de rechter kant krijgen ze tot azen. Wat is dat frusterend. Wormen, maden, casters, tijgernoten, pellets in alle smaken kleuren en maten, bollies, maïs maar niets, nada, van dat alles kan ze verleiden tot een aanbeet. De keuken gaat om elf uur open zegt Willem. Chips hebben ze daar toch zeker wel want daar heb ik reuze zin in. Ik zeg, gaan dan let ik wel op de hengels. Dan komt hij terug met een bal gehakt. Heerlijk toch en ik zit hier te genieten. En niet alleen van mijn balletje gedoopt in de mayo en met nog wat lijn zwemmers weten we dat het niet lang meer duurt. Ze zitten in ieder geval op de stekken en nu nog vinden wat ze wel willen naast onze brood variant
Als we om twaalf uur naar voren lopen voor de lunch kunnen we alleen maar melden dat we wat lijn zwemmers hebben gehad dus op de stek zijn ze wel maar heel voorzichtig en één runner, die alles afzwom onder de Method feeder. We zij niet de enigste. Terwijl er toch zijn die er al een paar hebben. In onze hoek is het wat dieper en komt de zon wat later. Vandaag met het koude weer denk ik een nadeel maar heb er nog alle hoop op. De zomer begint laat dit seizoen. Alhoewel tis elke keer geweest dat ik pas ‘s middags mijn vissen ving in deze hoek. Gewoonweg je stek onderhouden met telkens kleine beetjes bijvoeren. Willem denk het er zijne van. Heb em vanmorgen geleerd voer te maken. Het zeefden ervan uitlegt dat zo alle vocht in elk gedeelte terecht komt en dat is goed uit te leggen als het voer eventjes rust en het als een zachte bal te kneden is om daar na helemaal uit elkaar te vallen. Zo moeten de vissen hun best doen met azen om alle bestanddelen te filteren en zoeken zodoende heel je stek af naar een eet bare brik. Houd die voerplek zo klein mogelijk om voedselnijd te creëren. Net als thuis in het aquarium als je die vissen voert. Hij neemt alles op als een spons en zodadelijk gaat hij rond kijken hoe de anderen vissen. Met de vaste stok, method het zelf haak systeem, de korf met een wat langer lijn met levend aas of juist kort met maïs etc., maden, pellets, bollies zo heeft een ieder heeft een voorkeur van vis technieken en dat kan die nu mooi allemaal zien
Het is taai overal zeker aan onze kant. Het is de derde mooie dag dit jaar en het water is gewoonweg nog te koud. Zie het in mijn buiten aquarium in de tuin. De laatste dagen stijgt de temperatuur in een rap tempo en staat nu rond de 19 graden. De vissen eten per dat drie keer zoveel als een paar dagen geleden en zijn dubbel zo actief. En dat zal alleen maar meer worden want het zijn net varkens die karperachtigen
Kees en Mike met prachtige vissen op de vaste stok. Kan je verzekeren dan heb je wat te doen als dit soort vissen naar de overkant willen zwemmen
Kees heeft nog nooit zulke grote vissen gevangen en dat is hard werken met dat elastiek. Zijn nieuwe set is ingevist. Dat kan je wel zeggen
Zo hebben we allemaal in de middag nog wel onze slag kunnen slaan. Zoals altijd vangen we allemaal wel onze vissen. De ene wat meer dan de ander maar dt kan volgende keer zo anders zijn. De zomer is laat en nog nergens is er riet en plantengroei langs de oevers en zal er dus op andere stekken beter zijn als dat we een maandje of wat verder zijn. Dan zullen de vissen zicht toch anders gedragen. ook in dit afgesloten water
Toch de één moest het doen met maar een enkele vis en wat missers terwijl Tjeerd Jr. als enigste in de dubbele cijfers zat. Terwijl ze bijna recht tegen over elkaar zitten. Maar eind van de dag heeft iedereen wel wat gevangen op Ben en Jos na. Maar plezier zat beleeft want daar in tegen heeft zijn neefje die naast Ben op de waggler wel heel veel gevangen en kon hij mooi helpen scheppen
En kees heeft vier vissen gevangen en vijf uur gedrild. Wat een bakken waren dat dan. Gelukkig zijn vorig jaar de grote vissen er uit gehaald want normaal mag je alleen met de vaste stok in deze vijver vissen. Tis dat we de gehele vijver afhuren zodat er geen vreemde meevissen en zo we dus ook met de werphengel mogen vissen.
Dan eindelijk zijn wij aan de beurt. Het was al een voorbode al die rukjes en kolken op de voerplek als er een vis door de lijn zwom en de kuierlatten neemt. Zat nog te denken aan een toploodje omdat we maar een paar meter van ons vandaan vissen en de lijn wel heel stijl staat en dit dus heel gevoelig voor lijn zwemmers is als dan de hengel plotseling uit de steun vlieg en ik em net kan opvangen. Wat een aanbeet op een vier meter van ons vandaan tegen het riet aan. Wordt dus toch beloont onze strategie. Zodra de zon er op komt komt de vis naar de rietkant. Wat blijkt de eerste vis van Willem verpletterd gelijk zijn PR van 50cm. Die is nu 58cm geworden. Die kan in de boeken en we zijn beide zo blij als twee kinderen onder de kerstboom
Die vissen daar ben je wel ff mee bezig op dit materiaal. Heerlijk drillen dus en voordat die te netten is ben je twee kwartier maar makkelijk ook langer bezig. Als je dan je PR van de tweede vis van 58 naar 68cm kan brengen om daarna die te overtreffen naar richting de zeventig centimeter dan zijn we reuze blij
Dat we er twee verspelen doordat ik de hengel overgeef en de druk op de vis eventjes minder of weg is stinkt ons niks. We hebben een heerlijke middag saampjes. Je moet hier met weerloze haakjes vissen en als dan de druk even er af is tussen de vis dan ben je em geheid kwijt
Willem heeft het te pakken en kan niet stoppen. De toppen van alle hengels staan dan ook niet stil. Op al onze voerplekken staat de vis en blijven de lijnen maar in beweging houden. Het een kwestie van tijd dat de run komt maar die is nu om voor ons. Alles heb ik al in de wagen en langzaam, draalende krijg ik één voor één de stokken van Willem. Zolang mogelijk wachten zodat hij die run nog kan beantwoorden. Alsof je vroeger zelf naar bed moest en nog geen zin had. Draalende tandenpoetsen, wassen, naar de wc gaan om nog maar zo lang mogelijk op te blijven. Trouwens met vissen heb ik dat nog. Ruim alles op maar het schepnet en de hengel gaan als laatste in de auto
Vaste prik, Tussen de middag een uitsmijter en een BBQ of frietje saté´op t Mun dat laatste bevalt ons beter. Bij de Sprong ook een uitsmijter en Kababshorma schotel de afsluiter is bij de plaatselijke Turk en zo gaan we na de Vossekuil naar een all you can eat sushibar. Dan moet je steeds drie schoteltjes bestellen en dat kan dan zes keer maar geloof niet dat we een keertje zes keer hebben besteld. Arno regelt altijd een ijssorbet na en daar moet je dan wel ruimte voor houden. In Nieuwkoop natuurlijk broodjes paling tussen de middag en de afsluiter bij de laatste aanleg. Op Land van Paling worden er broodjes shorma gehaald tussen de middag en friet met saté gegeten bij De Buren. In Nieuwkoop zitten we heel de dag in een bootje te vissen en is er een uitgebreide Brabantse broodtafel. Jaja het zijn allemaal lekkerbekken die meegaan.
We moeten opschieten dan halen we net droog de auto. Dan begint het te hozen. Soms lijkt de weg wel een rivier. Daar maakt mijn maatje weinig van mee. Als we weg rijden zeg ik nog je mag best ff slapen. Als ik die rode oortjes van em ziet maar dat hoeft niet hoor. We zijn nog de rijksweg niet op en hij ziet in Nieuwenhoorn weer het licht. Prachtig toch, dat is nog eens een verjaardag kado. Bedankt weer mannen voor de prima geslaagde gezellige dag en Mike weer voor de prima organisatie. 24 mei start de zomeravond vissen weer. Tot dan aan de waterkant. TightLines allemaal
