En gelukkig kan ik hem over halen met mij mee te doen. Men noemt het een Freezerwedstrijd omdat we allemaal met dezelfde boilies (aas) vissen. Uit de vriezer dus. En iedereen krijgt twee zakken en dat is wel zo eerlijk vindt ik. Zie wel eens wedstrijden in dit water en dan wordt er gevoerd … dat wil je niet weten. Hebben ze op papier niet zo’n goede stek getrokken dan wordt het “dicht gelegd “ zoals ze in vaktermen zeggen. Er wordt dan zoveel gevoerd dat de viseen niet meer gaan zwemmen. Karpers zwemmen namelijk een vaste route en die heeft weer te maken met jaargetijde, zuurstof, watertemperatuur, voedselaanbod, barometerstand  en belangrijk ook zoiets als de windrichting. Warme lagen water liggen natuurlijk hoger en als die door de wind een bepaalde kant op wordt geblazen zal je daar een warmere oeverzone hebben dus meer voedsel als slakjes, muggelarven enz. Heb dit fenomeen ook op land gezien en wel bij herten en reeën. Die moest ik fotograferen en heb van Jan Baars, ik noem em de boswachter maar hij zwaait de scepter over heel Voorne en Putten en stuurt een heel legertje natuurbeheerders door Zuid Holland en Zeeland. Afijn ben in natuurgebieden waar geen mens mag komen geweest en zijn we op pad geweest, heb er roofvogels met jongen op nest gezien . Prachtig, mooie plaatjes gemaakt en zo ook de uitleg gekregen over het gedrag van reeën. Die hebben ook een vaste route en elke dag lopen dan die dan in een rijtje in het het zelfde voetspoor als zijn voorganger. Als je dan de wind in de gaten houd en je super stil bent met een camouflage net over je heen dan kan je ze zelfs met een groothoek beeldvullend fotograferen. Je moet wel heel veel geduld hebben en plenty muggenbulten er voor over hebben. We dwalen weer af dus wil je nu niet dat ze gaan trekken die vissen dus, zwemmen die in een rijtje dus dan voeren de karpervissers een gedeelte zo intensief dat ze niet verder trekken want er is dan voedsel genoeg. Duurt de wedstrijd dan 24 uur wordt er heeel veel gevoerd want karpers zijn net varkens. Ik heb meerdere 125 litervaten, van die blauwe zien staan bij een tent en dan begrijp je wel dat dat voor een recreatie visser geen doen is. Als je dan als schoolgaande beginnend vissertje tussen die wedstrijdvissers zit dan is er weinig eer te behalen. Dan is twee zakken zo’n 20 kg een stuk eerlijker. Er zijn in dat water bij sommige jaargetijden betere stukken en veel beter stukken met een paar topstekken als het gashuisje, watertoren, schooltje, speeltuin, botenhuisje en de bult of te wel het van Dun pleintje maar dat is dan loten. En wij hebben vandaag prima geloot namelijk het speeltuintje met deze omstandigheden o.a. de wind een wereld stek volgens Frans

Dus snel uitpakken en de hengels installeren, voeren en discuseren waar we gaan vissen. Er mag nu met vier hengels worden gevist, twee per persoon dus die moeten strategisch worden uitgezet. Je moet natuurlijk niet willen aanslaan en verstrikt raken in je eigen lijnen in een van je andere hengels. En met de jaren lange kennis van het water weet Frans Precies hoe de vissen zullen gaan zwemmen. En belangrijk dit zowel ‘s middags, ‘s nachts, als de terugweg morgenochtend en dat zou later blijken. Het is de eerste uurtjes heel stil en we kijken recht op de stek van Michel Hollaar en die vangt zijn eerste vis. Zijn maatje heeft em in de steek gelaten dus zit hij alleen. Hij is natuurlijk super blij en als hij wilt bellen om zijn vangst door te geven zodat de weeg ploeg kan komen verifiëren en alles noteren is het spartel, spartel de spartel en Toeddeledookie. Weg is de vis, zo van de onthaakmat over de bewaarzak heen gedoken. Hij zat natuurlijk wel heel dicht bij de rand van het water op die visflonder. En dat zou ook de laatste karper zijn die hij van zo dichtbij zou zien. Ik kijk de oude meester vragend aan maar zelf verzekerd zegt Frans dat onze tijd nog komt. Met het windje in ons gezicht komt het warme water ons tegemoet en volgens hem wordt het nog druk vanavond en zal alle vis vanaf het witte voetgangers bruggetje onze kant op komen. Zo ook alle vissen vanaf het gemeentehuis want wij hebben immers het kopnummer verzekerd hij me zelfverzekerd

We krijgen nog even bezoek van mijn meissie die het natuurlijk ook leuk vind dat ik weer mijn oude hobby opneem en verse koffie brengt. Want koffie onder de mannen zowel controleurs, belangstellende als vissers is een heilig goedje. Werken is leuk maar een hobby ook zeker als je hem zo lang heb laten versloffen door je werk. Daar is ze gelukkig helemaal mee eens. En zoals je ziet is alles klaar voor de avond en vooral voor de nacht natuurlijk. Dan moet je niet ergens over struikelen als je een vis moet drillen dus is alles is keurig op zijn plaats zodat het in het donker makkelijk is te vinden. Dat zal nog blijken dus er valt nog veel te leren.

Zo wij zijn geïnstalleerd. Op het rustigste gedeelte van het parcours. Geen verkeer achter je of langskomende  uitgaande jongeren die op zaterdagavond de Vesting en met name de Kerkstraat in beslag nemen met dito rumoer natuurlijk. Een heerlijk plekkie dus

Er is nog tijd om te zien hoe een ouder paar druk bezig is haar jong van alles te leren in zijn eerste levensjaar als de eerste activiteiten zich aanmeld bij de meest linkse hengel. Er is aktie. De vissen zijn onderweg vanaf het gemeentehuis met hun dagelijks rondje op zoek naar voedsel

En Frans natuurlijk de eer de eerste karper in het netje te laten glijden. Die maak je niets meer wijs op dit gebied en ik zal weer veel van em leren deze 24 uur. Voor mij is het alweer even geleden dat ik een karper drilde. Maar dat gaat zeker komen verzekerd Frans me

Maar lang liet dat niet op zich wachten en kon ik ook aan de bak. Onder toezien oog van Bert Zwart die zich weer eens als altijd als vrijwilliger samen met Theo Nobels ook altijd als de eerste om zich op te geven voor dit soort evenementen inzette om vanavond en vannacht de vissen te komen registreren. We hebben natuurlijk ook voor de vrijwilligers gezorgd en Henny komt geregeld verse kannen koffie met koude frisjes brengen. Die hebben net Frans zijn vis gewogen en gemeten en hebben de suiker en melk in hun bakkie koffie gedaan en kunnen gelijk weer aan de slag. Zelfs de broodjes ei met spek moeten koud worden opgegeten

En dit fenomeen zou zich nog enkele malen herhalen. Zelfs dat we met zijn tweeën een vis staan te drillen. Het gaat fantastisch en de middag vliegt voorbij. Als er weer een schooltje zich aanmeld op onze stek (voerplekken) dan is het goed mogelijk met vier kansen, immers er liggen vier hengels te water dat zich twee vissen tegelijkertijd zich zelf haken

Prachtig natuurlijk dus blijven Ben en Theo buurten want er is leven zat aan deze kant van het parcours waar dus de wind dus op staat. Dus nog maar even blijven zitten is wel zo gezellig en wordt er van hier uit gepost. Tot het tijd wordt om een Indische rijsttafel te bestellen bij de chinees. Beregezellig natuurlijk zo happen met vrienden, natuurlijk zijn ze de lepels en vorkjes vergeten, is onvergetelijk. Zeker voor mij die dit wereldje door omstandigheden “een eigen zaak” bijna helemaal was vergeten. En ‘s nacht gaat het gewoon door. Op een gegeven moment hebben we vier bewaarzakken hangen die Frans verkeerd ophangt en een uurtje later leeg zijn. Grote hilariteit natuurlijk bij de weegploeg. Dat dit aan het medicijn gebruik van Frans ligt zal natuurlijk de oorzaak zijn want ik geef het je maar te doen met zo’n rugkwaal als hij heeft en er niet meer aan kan worden geopereerd na 4 verleden operaties en dan met je vriend deze wedstrijd te doen dat doet je wel wat. Ik heb gelijk weer het karper virus opgelopen en met zijn kennis van het water en het gedrag kennende van deze vissen kan mijn 24 uur niet meer stuk. Gelukkig kennen we elkaar nu wat langer en we weten van elkaar dat de wereld heel klein kan zijn

Dat nachtvissen heeft wel wat zeker als het zo goed gaat. Heb zelfs en vis gevangen met een “handlijn” maar dat is een verhaal apart en daar wordt nog steeds om gelachen bij mijn visvrienden. Ik lig weer lekker op mijn stretcher en de pieper gaat weer. Frans ligt in coma dus ik dril de zoveelste vis weer deze nacht. Werelds is het. Maar het landingsnet ligt wat ver weg dus onder de dril op zoek naar dat #@&* schepnetje. Kom ik er achter als ik weer op de vlonder voor mijn tent staat  dat mijn lijn ergens in het donker achter is blijven haken en via de tent stokken, en weet ik allemaal niet maar dwars door ons tentenkamp loopt. Maar de lijn tussen mijn molen en het startoog loopt via, via weet ik niet alles dus pak ik die maar en probeer deze binnen te trekken de stoten op te vangen op de top van de hengel. Gekkenwerk natuurlijk want als de vis nog niet is uitgedrild en de lijn om je vingers slaat ben je je vingers geheid kwijt bij een uitval. Maar gelukkig gaat dat alles goed

Als ik dan eindelijk na een eeuwigheid naar mijn gevoel de vis in het netje heb ben ik natuurlijk het mannetje daar in mijn eentje in het donker. Dat voelt fantastisch moet ik je zeggen. Zal ik dit vertellen morgen ochtend aan de rest van de crew maar de adrenaline stroomt door mijn lijf en na zo’n lange tijd niet meer op de karper te hebben gevist en deze ufore mee te maken met mijn vriend die me weer in deze nieuwe met zijn uitgekiende nieuwigheden heeft uitgeweid ben ik in extase. In je eentje in de nacht zo’n avontuur meemaken, hoe vertel je dat met een biertje aan je vrienden aan de Stamptafel. Ik heb een ongelooflijke weekend gehad dat kan ik je verzekeren. Maar in de ochtendgloren valt het stil. De weinige wind die er was is gevallen. En dat zal ermee te maken hebben. Het water is spiegeltje glad

Dus we beginnen vast met opruimen  zodat we op tijd op de verzamelplaats zijn om te horen hoe de rest het heeft gedaan. En terwijl Frans de tenten, slaapzakken etc. in de auto gooit. Die heeft dit al vele malen gedaan natuurlijk maar ik zit ik nog vol adrenaline achter de hengels. Weet niet van ophouden en al is het niks ik voer af en toe nog wat bij. Niet doen zegt de meester want dat heeft helemaal geen zin meer. Er ligt immers al genoeg

En dan gaat de pieper 35 minuten voor tijd op de meest linkse hengel die we richting gemeentehuis hebben gegooid. Deze is wat moeilijker te drillen en Frans zegt nog haal en hem nu binnen maar keer op keer keer gaat hij er weer vandoor. En dan zien we wat ik heb. Ik vang de mooiste nee moet zeggen in het karper wereldje de zwaarste vis van de dag beter gezegd van de wedstrijd. Geen weet natuurlijk van dit alles als hij op de kant ligt en na wegen houden Ben en Theo hun mond. ik ben allang niet meer van deze aarde. Mij kan je opvegen. Blij dat ik ben, echt als een kind onder de kerstboom. Niets kan meer stuk. En als we dan horen dat ik de zwaarste vis heb gevangen ben ik als weer beginnend visser koning te rijk. Bijna zijn we winnaar “overall” Alleen Cor Decker die tegenover de watertoren zaten met zijn zwager kon ons verslaan met 3 karpers meer in de aantallen. 15 stuks hebben die gevangen. Die zaten te zweten in hun mandje want, en dat hoor je natuurlijk later, zagen ons hoofdlampje ‘s nachts vele malen langs de water kant om te scheppen terwijl het bij hun juist ‘s nachts stil viel en ze ‘s morgens nog wat vissen vingen. Spannend hé. Jammer dat we vissen hebben verspeelt s’nachts met dat bewaarnet maar wie maalt daar om. Ik in ieder geval niet. Mijn weerzien met vissen kan niet meer stuk . Ben weer helemaal verkocht. Mijn weer eerste karper sessie kan niet meer kapot. Wat kan vissen leuk zijn met je vrienden. Zeker als je gaat met wie er verstand van heeft

Maatje bedankt voor deze onvergetelijke nacht en misschien gaat ik vissen wel weer leuk vinden.