Visverhalen – Pagina 16

Daagje OM

3 juli 2015/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Waar kan je beter zitten met 39 graden dan op het water. Ik bel Arie of hij zin heb om mee te gaan 3 juli 2015 om te vissen. Niet op het Haringvliet maar Spui en Oude Maas. Altijd goed natuurlijk maar neem wel genoeg zonnebrand olie mee. Hij is om zeven uur bij me en na een bakkie koffie vertrekken we naar helling van Middelharnis.

We starten op het spui maar kunnen daar niets vangen. Wel kan Arie er een kasteel van een baars als volger op zijn PR lijst zetten. Leek wel een karper die volgde. Die zwom zijn popper na vanaf de rietkant tot de boot. Wat was dat een gaaf gezicht.

*Arie met z’n eerste volger op de popper.*

Achter een spinner of shad zie je de vis maar even maar achter een popper aan met een polaroidbril op zie je de vis vanaf waar het kunstaas het water raakt. Die grote predators zijn niet voor niets zo groot dus die tikt eerst de popper soms aan of zwemt er naast en dan moet je em verlijden tot een aanbeet door sneller in te halen of juist stil leggen en dan plotseling weer lijn in nemen. Het is rete spannend dat popperen en dat weet Arie nu ook. Moet zeggen dat dit ook wel een dikke bak van een baars was en moeilijk te overtreffen was. Misschien helpt dat want de volgende baars zou maar magertjes zijn qua vangst de eerst komende jaren. Helpt dat, hahah nee ik voel met em mee en heel de dag zit dat em niet lekker dat hij die wereld record Perch niet aan de haak kon slaan

*De eerste redelijke Snoekbaars vangen we op Spui mag op de foto.*

Maar als we op de Oude Maas aankomen stroomt het er lekker en op ons randje heeft Arie gelijk een paar ferme tikken en mis ze. Ik heb een lichte kleur shad er aan en stap over naar een donkere en…. ik krijg de eerste serieuze vis van de dag aan board. We modderen nog wat aan als ook Rob erbij komt liggen.

Van vanaf we er in zijn gegaan in Middelharnis volgen we zo beetje dezelfde route via het Spui. We halen elkaar zo nu en dan in omdat je niet iemands drift verziekt op een stek (=goede rand in het uitgesleten talud door de harde stroming die er altijd is op het Spui). Die hoef je niets meer wijs te maken op dit water dus die kent de goede stekken net zo goed als ik en misschien wel beter. We vangen nog een paar dreumesen en dan wil ik verder richting Hendrik Ido Ambacht.

*Na best wel even zoeken vinden we ze op 7 meter.*

Daar ben ik best wel lang aan het zoek omdat ze de oever hebben verstevigt en het lijkt wel of de bodem structuur is veranderd. Ik mis een mooie richel. Dat is een zandplaat geworden. De stroming is iets veranderd door de bredere uiterwaarden.

Maar het is even zoeken na twee jaar en hulde de Humminbird want als we vis beginnen te vangen is het op één van m’n oude stekken en we krijgen we plotseling een paar leuke uurtje vissen. Weliswaar allemaal kleintjes maar er zit af en toe een serieuze kandidaat bij. En eentje bij Arie die had ik wel willen zien. Aanslaan , vast op de bodem maar dan begint hij te zwemmen naar het diepe. Wat een kracht de slip gilt het en en… los. Arie was om te spetteren, tjeetje wat was dat.

Arie wordt er gek van die aanbeten en een gat in de lucht slaan en af en toe en dat hebben we ook een serieuze vis die zich meld. Blijft plat op de bodem staan na de aanslag en gaat dan pas zwemmen na grote druk. Dan na enkele seconden die natuurlijk minuten laten laten ze los. De grotere zijn voorzichtig vandaag.

*We werpen nog even langs een favoriete kant en gaan naar de volgende stek.*

Maar we liggen er midden in de zon en zogoed als wind stil. Het is warm we gaan naar de andere kant van de rivier dus we laten de boot nog even driften om deze kant uit te gooien maar met die nieuwe oevers is ook het onderwater leven verdwenen als kreeftjes, slakjes, garnalen, watervlooien en torretjes dus zo ook de aasvis.

*Nee dit ruikt niet naar baars en snoek, het stinkt er gewoonweg naar.*

Aan de overkant gaan we de oever uitgooien en de wierbedden bestoken. We gooien ons een tenniselleboog maar voor beiden is dit niet onze visserij. We doen gewoon liever verticalen. Komt bij dat de oever rand perfect is en de wierbedden nog niet tot aan het oppervlak komen dus onze spinnerbaits en black Minnows fietsen er gemakkelijk over en door heen maar we kunnen ze niet activeren.

Hoe mooi het er ook naar uit ziet. Wel opletten op de scheepvaart. Ze varen hier met zes duwbakken twee breed zes lang of drie breed twee lang en die hekgolf is wel een meter hoog. Ook bruin van kleur dus de bodem wordt ook schoongeveegd. Gek genoeg maken ze minder golfslag dan een speedboat of jetski.

*Wat een hoge golven vlak achter de boot.*

Als dit voorbij dendert is dat een imposant gezicht. Ik draai de boot altijd met de kop zo’n golf in en dan is er niets aan de hand maar met deze jongens is dat niet nodig. Gek genoeg wanneer de golf ons bereikt is die geslonken tot niets. Gelukkig maar want ze varen af en aan en we zien er een paar per dag voorbij komen.

*Wierbedden, stenen, paaltjes alle ingrediënten zijn aanwezig.*

Maar wij kunnen ze niet vangen vandaag onze stekelige ridders van het water de baars. Laat staan het toetje een snoek.

*Eind van de middag gaan we weer richting Spui op huis aan.*

*En daar pakken we nog een paar vissen.*

Dat werpen valt dus vandaag vies tegen en na een paar uurtjes gegooid te hebben willen we weer verticalen. Dat is misschien vandaag wel het effectiefs. Vadertje glasoog laat zich tenminste wel zien dus we zoeken weer de randen en richels op onder water het liefst bezaait met stenen begroeid met schelpen en mossels. Wie weet zijn het ijskasten, ankers, touw een auto wie zal het zeggen wat er in de rivier is gedumpt en door de sterke stroming mee is genomen.

*Het zijn geen bakken vandaag maar ik heb slechtere dagen meegemaakt.*

Je verspeelt nog wel eens wat op die scherpe randen van zeven in een keer naar twaalf meter. Daar stroomt het altijd en wat daar tegen aanligt en volgroet met schelpen en mossels. Zo aan het einde van de sessie pak ik een ouder exemplaar vol met roestplekken maar met een heel gevoelig staartje. Zo’n loodkopje gebruik ik al jaren niet meer nu alle grammen zijn rond. Ze zitten er dus als het kunstaas een beetje de kleur heeft van welke ze de gehele dag al hebben uitgekozen pakken ze alles. Het raakt het talud aan en ik krijg me er een ram op maar daarna niets meer. Haal ik binnen is de staart er finaal afgebeten. Toch maar eens dat zakje thuis opzoeken waar de rest van die shadjes in zitten. Salt & Pepper maar met een beetje blauwe gloed er in en een lange gevoelige grote schoep.

*Heb er nog wel maar waren in m’n begin periode dus ook goede shads.*

Als ik thuis de oude doos doorneem zie ik dat ze tien jaar geleden al goede shads waren. De zakjes zijn leeg en Salt en Pepper zie ik sowieso niet meer erbij zitten.

Maar ik heb nog wel een paar shadjes en de aanbeten gaan gewoon door, veel kleintjes maar zo af en toe een betere net geen zestig. Groter hebben we niet gezien vandaag in de boot maar door de vele aanbeten hebben we ons niet verveelt.

Verre van dat het was heerlijk vertoeven en ben blij vandaag te zijn gegaan. Van het week-end zal het druk zijn met de pleziervaart dus minder leuk om te vissen. Als je zo’n jetski heb ben je het zat alleen maar hard varen lijkt me vandaar dat ze om zich even te laten zien later zo dicht mogelijk langs je heen willen. Of dat het mij interesseer wat een mooie vaartuig ze hebben. Boeie zou m’n nichtje zeggen. Maar ze blijven dan maar in de buurt van je showen zelfs als je verkast. Nee laat mij maar door de weeks aanklooien en het liefst buiten de vakantie periode.

We gaan naar huis het loopt naar zessen. Dan zijn we eens wat vroeger thuis en kunnen nog even in de tuin bijkomen. Of naar Tinte want daar is er feest in het dorp zegt Arie. Ik zie meer een Ballantines in de tuin zitten…

Reactie’s

Hoi Freek;

Facebook

Willem Wigboldus heeft gereageerd op je foto.

Willem Wigboldus

4 juli om 16:58

Heerlijk, maar was het niet te heet? Deze haak lijkt beter uit de shad de steken dan bij veel andere shads,

Antw; Freek Oosterhuis Er moet ± een vinger tussen kunnen voor een goede haking, anders is als er door het wier gevist wordt

–

Facebook

Arie Krijgsman heeft gereageerd op je foto.

Arie Krijgsman

4 juli om 19:21

Leuk stukje weer schipper twas een lekker daagie!!

–

WPC Dag 2

26 juni 2015/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen, World Pradator Classic /door Freek Oosterhuis

We zijn er weer 26 juni 2015 en we hebben er zin in. Eerst getrailerd want dat vindt ik wel zo makkelijk. Kan ik thuis alles opladen en hoef het materiaal niet van de boot te halen. alleen te eten en gekoeld te drinken aan board en dat is het. Kan ik mooi met iedereen ouwehoeren aan de steiger voordat we vertrekken

Wim is er weer om zes uur en alles staat klaar. We nemen koffie en dan naar de trailerplaats waar het rustig is. Perfect zo geregeld. Vertrekken uit Cape Heliius doe ik sowieso al de wind Zuid, Zuid West is. Lekker rustig en een prima helling zeker als je alleen bent. Je moet toch de auto even weg zetten en de boot dan alleen laten.

*Er zijn er meer die vertrekken uit Cape Helius.*

Diegene die op Cape Helius slapen vertrekken ook allemaal zo,n beetje rond deze tijd zodat we allemaal in de haven van Hellevoetsluis zijn om ons aan te melden en waar ook de boot wordt gecontroleerd zoals elke ochtend.

*De ene concentreert zich in z’n eentje en de ander maakt geintjes met z’n maatjes.*

Ik maak een rondje en het is gezellig aan de steiger met die in mijn vak zitten en niet de minste o.a. Willem Stolk, Gerjan en Nico van Lopik, Luc Coppens, Gary Palmer, Michel Luijendijk, Ron Cuyten, Stephan Gockel, Laurent Vrignaud en ik vergeet er vast een paar. Een zware poule dus…

*Foto voor John maar die heeft net zijn boot verkocht hoor ik.*

De mannen uit Friesland hebben een mooi stukkie handenarbeid verricht om de elektromotor te plaatsen. Vraag of ik er een fotootje van mag maken voor m’n maatje in Engeland en dat is geen probleem. Hij wil zelfs de tekening ervan opsturen. Maar als ik John aan de lijn heb heeft tie net zijn “opblaasboot” verkocht.

*Wel even de kop lijmen zegt de visgids uit Gloucester.*

Loop gelijk even langs Gary die weet alles van Black Minnow’s van Fiiish Leurres en die doet even eentje voor hoe die in elkaar te zetten want alles is los geleverd. Haken, loodkoppen en shad’s. Gelukkig heb ik twee componenten lijm in de boot liggen.

*The slaapt met dit weer op de boot en zwaait ons uit met koffie…*

Ook Theo is er elke dag bij zowel ‘s morgens als eind van de dag want hij ligt een steiger verder. Met dat warme weer is hij op de boot te vinden i.p.v. in z’n woning en gelijk heeftie.

We starten op het Haringvliet tussen twee rode vlaggen na een (toeter) signaal vanaf de marshall boten. En als al die bootjes achterelkaar door de haven naar de streep toe varen is een fantastisch gezicht.

Nog een leuke foto van Gary en kornuit gemaakt wanneer we de haven uit varen naar de startplek. Voor de haven liggen de boten van de Marshalls maar daar gaat bij iedereen het gas erop. De startplaats is nu net na Tiengemeenten aan de rechter zijde voor Den Bommel. Het is heerlijk glad water en de wind door je haar is wel lekker.

*Tis natuurlijk ook ff kijken hoe hard je concurrent kan dus ga ik half gas…(lol)…*

We stormen over het Haringvliet het is duidelijk dat iedereen er zin in heeft en de motoren gaan voluit open. We blijven kinderen natuurlijk alleen het speelgoed is wat duurder zou m’n oma zeggen.

*Daar drijven we dan tot dat het tijd is.*

Als we op de startplaats zijn is het wachten op de Marshalls die de startlijn op stellen en tot dat iedereen er is. We dobberen gezellig bijeen.

*Maar daar wil de Marshal niets van weten*

We klessebessen wat met elkaar maar dan komt de Marshall boot en we moeten verder uit elkaar liggen. Streng, streng, streng is het wel allemaal en soms een beetje te. Moet misschien wel maar we doen toch niet mee voor de prijzen dus vals spelen is er niet bij zoals stiekem trollen langs een wierbed of in de monding van het Spui vissen op die goede plek die iedereen weet te vinden.

*Michel heeft het bestuur aan board van de HSV het Voornse kanaal.*

Michel Luijendijk komt langs zij en we hebben het tot dan goed naar de zin. Ik zie het helemaal zitten terwijl ik nog nooit op het Hollands Diep heb gevist. We gaan knallen op Wim’s z’n stekken.

Iedereen is er zo’n beetje en we draaien allemaal om elkaar heen wachtend op de hoorn zodat het gas open kan naar het Hollands Diep. En dan gaat het loss. Iedereen speert naar de Haringvlietbrug. We zijn niet de laatste vandaag want ik heb em bijna vol open staan m’n Yamaha’tje van 80PK en we scheren dik 50km per uur volle bepakking over het water. Dat is niets hoor want we worden ingehaald of we stil staan. Voor de brug aan de rechterkant bij het natuurgebied heeft Wim vorig jaar mooie baarzen en een snoek gevangen. Ik weet dat de linkerkant goed is dus waarom niet aan die kant. Vandaag is het Wim z’n water en we beginnen de kanten uit te gooien. Andere tactiek vandaag we beginnen met de baarzen, snoek en op het talud naar dieper misschien een snoekbaars. Het is er een grote plaat met heel, heel veel witvis. De karpers zwemmen tegen de boot aan en brasems te over. Die zitten natuurlijk allemaal achter elkaars kuit aan in deze wierbedden op het lage water. Ik heb het na een uurtje gooien wel gezien. Onbegrijpelijk dat hier geen baars of snoek zit hun bedje is gespreid zal ik maar zeggen. We gaan verkassen naar onder de brug maar deze kant is naadje. De andere kant is bezet door verschillende bootjes en onder de brug voor en achter de 5e pijler ligt ook vol. Wat nu. We gaan richting Hellegat.

*Ben er nog nooit geweest maar ik begrijp er niets van dat we hier niets vangen.*

Ik zie een mooie stroom naad en op de Humminbird is er ook een dieper gedeelte te zien dus nu zoeken naar een geschikt talud in dit slijtgedeelte van de stroom van Hollands Diep naar de Voorhaven. En eindelijk ik krijg een aanbeet maar mis em. Dat voelt goed. We vissen terug langs het talud en potjandorie ik mis er weer eentje. De aanbeten zijn hard en toch missen Onbegrijpelijk. We zitten goed maar wat we daarna ook proberen ik kan niets meer registreren. Dan maar richting de sluis om werpend een baars te vangen voorlangs de windmolens. we zijn er nog geen half uurtje bezig of we worden er weg gestuurd door de Marshalls. Dat is niet afgetekend op onze kaart maar we mogen er niet vissen. Net als we gaan om het wat dieper op te zoeken zien we waar we ons op de punt een tennis elleboog hebben gegooid het Shimano team een baars vangen. Dat is lekker. Is niet de eerste keer dat dat gebeurt maar dat is vissen. Kak… Depri, wel nee. kost ons gewoon een midden motor plaats. Een baars erbij zou werelds zijn voor ons in het klassement.

*Dat we hier ook niets vangen geeft me te denken, kan ik nog wel vissen.*

Dus gaan we richting Noorder Voorhaven om daar in de wierbedden op zoek tegaan naar een baars en misschien een snoekje. We vissen de kant uit richting Willemstad en een paar honderd meter verderop zien we dat het wel kan. Daar wordt een maatse baars gescoord en op dit hele stuk is dat dan ook de enige schub die we te zien krijgen.

Deze kant tot half Willemstad en de overkant hebben we helemaal uit gegooid.

*Plugjes en spinners aan de buitenkant die Wim voor z’n rekening neemt en ik stamp m’n kunstaas door de wierbedden heen.*

Na een dik uur heb ik er genoeg van. Het is best vermoeiend niet alleen het werpen maar opletten op de golfslag van het scheepvaartverkeer, de boot dan met de neus de golven in daar waar het kan. Het is minder dan een meter diep en een dikke golf kan zo schade aanrichten onder de boot. En dan weer terug naar de stek en tussen door in de ruimten tussen de wierbedden vissen.

*We gaan weer terug waar ik in ieder geval aanbeten kreeg.*

We gaan weer terug naar de plek waar we in ieder geval aanbeten kregen.

*Weer aanbeten en de staart zit zelfs op de dreg.*

Toch weer niet te missen dreunen wat is dat toch. Grotere shads van 12cm gepakt met een dreg maar het helpt niets.

*Dan eindelijk hebben we wat om te schrijven.*

Dan eindelijk, eindelijk net als de Marshall boot ons komt controleren vang ik een snoekbaars. De eer is gered zal ik maar zeggen. De jongens helpen ons even met een foto maken en dat doorseinen van de foto want dat is een heel gedoe. Zoveel ervaring hebben we daar jammer genoeg niet mee. Ik had er vandaag iets heel wat anders van verwacht maar het wil om de één of andere reden maar niet lukken.

*Omdat het de enigste van vandaag is nog maar een keertje.*

We gaan richting Haringvlietbrug en proberen het daar nog even maar we hebben heel de dag gezien dat er minstens vijf bootjes lagen aan beide kanten. Waarvan er minstens drie mee deden aan de wedstrijd maar dan toch. Dat is veel de stek is overbevist en zal de eerste dagen taai zijn op dit stuk Hollands Diep. We gaan richting de rode vlaggen bij Tiengemeete

*Stephan en Ulf hebben al het geluk van de wereld.*

Als ik de brug onderdoor vaar zitten we zo te lullen dat ik even de concentratie kwijt bent. Ik denk al bij Tiengemeten te zijn en wil links om het eiland draaien. Gelukkig zie ik het op tijd want hier zijn wel heel veel gestreepte paaltjes die de twee meter lijn aangeven. Ik zoek eigenlijk het Ventjagersgaatje waar je door heen mag varen door het natuurgebied van 1 april tot 1juli. Maar het is zo slecht aangegeven dat we moeten zoeken als ik plotseling een hert of hond in nood ziet net achter de groen witte paaltjes. Zal ik een zonnesteek hebben maar Wim ziet het ook dus we varen wat dichterbij en zien dat het een steen is. Te laat, we varen met de schroef al op een steen net als ik em in z’n achteruit gooi. Dat is mooi kak. Maar dan komt ook Stephan Gockel en Ulf Stürmer aan blazen met een dikke 50km per uur. Ze vergissen zich ook net als ik en denken al bij Tiengemeenten te zitten waarschijnlijk voorral omdat wij er ook liggen en willen ons vriendschappelijk voorbij stuiven. Die varen zich zo te pletter op de stenen dus wij staan alarm te zwaaien in de boot en roepen stop, stop, stop, stones, stop, stenen, stop. Ulf vraagt aan Stephan wat zijn stones voor beesten en die weet het ook niet maar plotseling begrijpt hij het en gooit het gas eraf. De boot planeert netjes alsof het zo moet, valt stil boven op de stenen. Gelukkig geen schrammetje aan de schroef. Stephan kan de boot zo weer voorzichtig naar het diepe aan de rand van het talud duwen. Die zijn ons eeuwig dankbaar want met die snelheid op de stenen varen had catastrofaal afgelopen.

Voor ons heeft het meer duidelijk meer gevolgen. De boot rammelt aan alle kanten met die kapotte schroef. Stephan gaat zich eerst melden bij het verzamelpunt om op tijd binnen te zijn voor de wedstrijd. Ook om ons ook af te melden en hoe het er voor staat met de BassBuster. Hij komt ons daarna wel ophalen. Maar Michel was ook al in de buurt om de rode vlaggen te plaatsen. Die hoorde over de walkietalkie al dat er een boot met moeilijkheden was gemeld door andere deelnemers en sleept ons richting Hellevoet.

*Tijd voor een kippenpootje zonder nasi.*

Balen allemaal natuurlijk mijn stemming is een ietewat gedaald richting nulpunt. Als een boer met kiespijn zeggen ze dan geloof ik. Nu ik kan je vertellen dat ik dat met een aspirientje niet over gaat. Maar nu is er wel tijd voor de overgebleven drum sticks gemaakt door Henny van gisteravond en dat maakt weer veel goed. Heerlijk zijn ze en goed koud gebleven in de vriestas met koel elementen. We worden even later overgenomen door de sleepdienst. Die heeft er een zware dieselmotor in liggen en die kan vol gas varen zegt hij. Even later gaat het toch wat gas terug want de diesel moet hard werken zo aan de zwarte rook te zien. Maar daarna kachelen we toch nog met 15km richting thuishaven. Ik heb Wim meegestuurd naar het Dok in Hellevoet met Michel zodat die de paperassen, de adminstratie kan afhandelen bij de WPC officials. Ik ruim alles maar vast in de boot op dit gaat nog wel even duren voordat ik bij de trailerplaats ben.

*Bij Tiengemeten wordt het overgenomen.*

Ik bel met het thuisfront om het één en ander te regelen. Ik wil morgen de laatste dag nog wel mee doen. Ik moet wat goed maken van die twee waardeloze dagen die ik tot nu toe heb vervist. Joop m’n vismaatje krijg ik niet te pakken op twee 06 nummers en een huis telefoon. Ik heb zijn schoonzoon Bert Welgraven nodig van Watersportbedrijf De Graaff uit Dordrecht. Ik heb met Bert op de Middelbare school gezeten in Dordt en dan kom je hem jaren later terug als de schoonzoon van je vismaatje in Hellevoetsluis. Klein wereldje is het. Daar weet ik zeker dat ze een Yamaha Propeller van mijn maat op voorraad hebben. Nu komt het goed uit dat Wim al op vaste land is. Die kan mooi naar Dordrecht rijden om die propeller op te halen.

*Voor en achteruit dan ziet de schade er zo uit.*

Als ik weer in Hellevoet ben, de schade op neem en er maar een koud biertje op neem komt Wim er ook aan vanuit Dordrecht. Dat hebben we in ieder geval goed geregeld zo.

*Boot gaat gelijk aan het infuus gelijke Kit van de Knight Ryder.*

We eten eerst wat en daarna moet ik gaan sleutelen. Wim gaat douchen want die heeft in het huisje van vrienden op CitaRomana geen warm water. Nu zit hij altijd voor op de boot met aflandige wind maar ik verdenk em ervan dat het misschien daarom wel komt van onze slechte vangsten (lol).

Tegen middernacht als iedereen al ligt te maffen ben ik klaar en is alles pico bello met de boot. Denk niet dat er wat met het staartstuk aan de hand is op een paar vette krassen na. We doen weer mee morgen maar nu wil ik naar m’n bedje om kwart over vijf gaat de wekker weer…

Reactie’s

Hoi Freek;

Facebook

Lesley Luijer heeft je genoemd in een reactie.

Lesley schreef: “Succes Freek Oosterhuis! Nog wat op de fiiish??”

–

Facebook

Peter Ermers heeft je genoemd in een reactie.

Peter schreef: “Freek Oosterhuis, nu al een zonnesteek ! de zomer moet nog echt beginnen !”

–

Facebook

Netty Schroot heeft gereageerd op je foto.

Netty Schroot

26 juni om 20:48

Joh, motorpech ??

–

Facebook

Mario Roobol heeft gereageerd op je foto.

Mario Roobol

26 juni om 20:56

Dat is kloten kan morgen nog verder?

–

Facebook

Norma Claussen heeft gereageerd op je foto.

Norma Claussen

26 juni om 21:00

Wat n pech󾍀󾍀

–

Facebook

Norma Claussen heeft gereageerd op je foto.

Norma Claussen

26 juni om 21:01

Hoop dat je morgen toch jog kan starten󾮗

–

Facebook

Ed van Neutegem heeft gereageerd op je foto.

Ed van Neutegem

26 juni om 21:02

gaat weer wat kosten

–

Facebook

Mario Roobol heeft gereageerd op je foto.

Mario Roobol

26 juni om 21:02

Oké gelukkig

–

Facebook

Jan Glimmerveen heeft gereageerd op je foto.

Jan Glimmerveen

26 juni om 22:13

N handig dit dordtse contacten he freek

–

Facebook

Norma Claussen heeft gereageerd op je reactie op je foto.

Norma Claussen

26 juni om 22:14

Super

–

Facebook

Gary Palmer heeft ook gereageerd op zijn foto.

Gary Palmer

30 juni om 14:13

Excellent picture I wonder who took it…..:)

–

Jeugdwedstrijd Willem

14 juni 2015/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Vandaag zondagochtend 14 juni 2015 heeft Willem zijn tweede viswedstrijd. Hij heeft een schepnet gekregen van paps dus laat die grote brasems nu maar komen.

Eigenlijk moet hij ook een nieuwe hengel hebben. Met drie meter heb je net te weinig als je met meerdere mensen aan de singel zit. De vissen zwemmen allemaal aan de overkant voorbij onder de plompen bladen door van al dat rumoer vanaf deze kant.

Maar het lukt toch om wat voorntjes te vangen met een geleende hengel van de vereniging zodat Willem de plompe bladen kan bereiken aan de overkant.

Dat zal nog gevolgen krijgen. Die schub vis drills en vangsen virus is dik aangeslagen. ook voor Erik…

Willem is goed bezig

31 mei 2015/0 Reacties/in Avonturen, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Mijn vismaatje Willem den Adel viste zijn eerste officiële viswedstrijd op 31 mei 2015 bij de jeugd wedstrijden van het HSV het Voornse Kanaal dus was het een spannende dag. Hoe zou hij zich onder die alle ander cracks weten zich te onderscheiden en dat scheelde niets of hij was dag winnaar geworden.

Als ik aankom is de wedstrijd al een half uurtje oud en zie Willem geconcentreerd achter zijn hengel zitten. Dat is al een goede zaak. En als ik dichterbij kom dan kan ik em even aanspreken. Hij heeft weinig tijd want moet wat bij voerend om zijn stek levendig te houden en de maden in gelid te drillen.

*Geconcentreerd zit mijn vismaatje te vissen aan de 8 vijver.*

Maar als hij daar mee klaar is dan hoor ik alles van wat hij al gedaan heeft om zijn stek levendig te houden. Hij is net van stek verplaatst. En dat is heel onverwachts want wat je gelood heb dat is je plekkie maar hij krijg het voor elkaar om ergens anders te gaan zitten omdat de buren wat plonsen met alles wat ze aan kennis in het Lou gooien.

*Dan komt Erik ook met zijn met de rest van de spulletjes.*

Erik had nog geen hengel dus heeft Willem een hengel voor zijn vader gemaakt gisteravond. Kijk dat zijn nu echte vismaatjes.

Als dan Erik een voorntje vangt na vervanging van een kleinet haakje moet Willem natuurlijk ook met die hengel vissen.

Maar het valt niet mee om op het goede moment aan te slaan.

En als dat dan lukt is het feest. Willem hebben een voorntje gevangen met zijn zelfgemaakte hengel.

En even later worden we weer opgeschrikt want er hangt weer iets aan de hengel. Deze keer kan dat niet ter weging worden aangeboden want het is een tak. Maar even later zouden we dagwinnaar zijn geworden als we een schepnet bij ons hadden gehad. Probeer maar eens een brasem te landen gevangen twee meter uit de kant nog niet uitgedrild en beduusd dus voordat die de ruimte opzoekt met de je met je handen. Willem zet zoveel druk op de lijn dat wanneer ik de brasum achter zijn kop wil pakken de haak los schiet en onder m’n nagel verdwijnt. De vis zwaait nog even met zijn staart, een mooie dikke brons bruine een dikke twee kilo paairijpe brasem. Ik heb ff pijn als ik de haak uit mijn vinger trekt maar dit was Willem zijn kans. Maar nee even later zien we een dikke bellenbaan op ons voer stekkie en de dobber vertrekt naar onbekende diepte. Jammergenoeg in de drukte van de omstanders slaat hij veel te vroeg. We moeten het doen met twee voorntjes ter weging bij de jeugdcommissie.

*Maar ozo trots issie op zijn eerste weging.*

Zullen we ze mee nemen naar de vijver maar dat vindt Erik niet zo’n goed idee. Nee laat ze maar weer bij hun vriendjes zwemmen is het advies van Paps. En plons daar worden ze zachtjes terug gezet. De vijver van Sandra word behoed voor nog meer voorntjes…

2e Pinksterdag 2015

25 mei 2015/0 Reacties/in Avonturen, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Arie net terug van de Paardenmarkt in Geervliet belt me op 25 mei 2015 dat hij zit te vissen op zijn vaste stekkie naast zijn huis. Of ik ook zin heb. Ik ga net aardappeltjes bakken met een overgebleven schouder karbonaatje van gisteravond heerlijk met wat appelmoes maar als dat is weg gewerkt is dan kom ik er aan is de boodschap.

Als ik aankomt komt ook Annet aanlopen met wat versnaperingen dus eigenlijk kom ik precies op tijd. We zitten heerlijk in het zonnetje en chillen wat met elkaar. Door het riet wat al aardig de kanten aan het dichtgroeien is valt er weinig te vissen voor me maar daar weet Arie wel wat op. Die heeft de heggenshaar meegenomen. En na wat gein maakt die voor deze ouwe een heel mooi plekkie vrij voor me. Zo kunnen we mooi naast elkaar zitten.

*Arie is er al voor zijn zeelt, die wil hij echt dit jaar gaan vangen.*

We zitten lekker in het zonnetje aan de waterkant te picknicken.

Maar deze wordt terug gegooid en een grote klap die we horen is het resultaat. Daar ligt gewoon op zijn stand plaats een dikke snoek en die is niet verstoort door onze aanwezigheid. Annet ziet nog een dikke staart en wij een groot bellenspoor. We komen na de sluiting van het roofseizoen zeker een keertje terug hier met ons kunstaas.

*Je kan zoveel ruisvoorntjes vangen als je wilt op casters en maden.*

We zitten lekker in het zonnetje met aanbeten zat. Heerlijk is het aan de waterkant.

Ik denk als je serieus gaat zitten met de vlok dat er flink wat grotere zijn te vangen in dit betrekkelijk nieuwe water in deze nieuwe wijk. Het sluit aan op oud water uit de polder en Voornse kanaal dus nu maar hopen dat het niet dicht groeit van de alg.

Ik heb een bakkie opgehangen in de winteropstelling. Heb wat cirkels opgehangen van afscheidingsmateriaal om de eksters, kauwen en raven weg te houden van het voer als pinda’s en vetbollen voor de roodborstjes, merels en koolmezen. Nu voor de mussen etc. heb ik er de overgebleven casters in gedaan…

Heerlijk, weer

12 februari 2015/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Donderdag 12 februari 2015 is het prima weer om het ruime sop op te zoeken i.p.v de kribben onveilig te maken. Arie is er om ruim voor negenen en na een bak koffie liggen we een kwartier later te dobberen. We komen een mede kompaan uit Tinte tegen op de helling en wisselen wat informatie uit. We hebben tijd zat vandaag.

Het is heerlijk weer en de overjas gaat alleen maar aan als we veranderen van stek en met volle vaart over het Haringvliet vliegen. De verwarming in m’n nieuwe jas hoeft (nog) niet aan. Dat zou later in de middag veranderen als de wind op steekt uit het noorden (NO).

Als we het Haringvliet opvaren is het wind stil en het water is als een spiegel zo glad. Dat begint fantastisch en we hebben visdrang. We gaan starten op een oude stek die ik vaak beviste toen nog met de Linder.

*Dat belooft wat voor vandaag, we kunnen elk talud op de mm uitvissen.*

Plaatje richting de vuurtoren waar we later op de dag willen gaan vissen. Eerst de verst afgelegen hotspot opzoeken. Dan vissen we tegen de wind in weer terug richting de helling.

*Nu ben je blij een wind dichte overjas bij je te hebben.*

Op deze stek viste ik altijd met de Linder. Het is een talud van een paar kilometer een slijtgeil van de vaargeul die hier een lichte bocht maakt naar de Haringvlietdam. Eigenlijk zijn het er twee vlak na elkaar en beide lopen secundair van de Hellevoetse kant met een grote bocht richting Stellendam. Eentje van een metertje of twintig en eentje waar het nog dieper is met een gat richting de veertig meter. Daar moet je niet zijn maar er zijn enkel soort landtongetjes onder water die de vaargeul inlopen. Zoiets als een krib en die lopen dan op naar soms 6-7 meter dat ligt een beetje aan de waterstand. Een soort eilandjes onder water. Die taluds zijn natuurlijk goud voorral als ze hard zijn en bedekt met mossels. Op één van die ondiepten soms maar van enkele meters oppervlak heb ik nog een mooi verhaal en die herhaald zich nu.

Want Arie laat zijn shad zakken nog niet erg enthousiast want voor hem is dit een nieuwe stek en een ik moet mijn hengel nog uit de steun halen en klaarmaken als ik een snelle beweging ziet in m’n ooghoek met direct een vreugde kreet. Ik heb er al eentje. Ik tik de bodem aan en gelijk een aanbeet hoor ik em zeggen en denk gelijk aan die bewuste dag met Rob van de bereboot op deze stek een dikke honderd meter verder langs dit talud. Heb het nagezocht tussen de oude foto materiaal en was op 5 november 2007.

Rob woont in de haven en daar had ik m’n bootje een paar dagen naast aangelegd. Hartstikke makkelijk, ‘s nachts lade de accu op en overdag hoefde ik alleen maar in te stappen om te vissen tussen het fotowerk door. Ik kwam ‘s avonds dan terug met mooie verhalen dus Rob wilde de ook een keertje mee. Wij dus op pad en toentertijd was mijn fishfinder nog niet zo geavanceerd als nu het was alleen maar en simpele dieptemeter. De stekken herkende je aan drie punten op het land zo ook deze keer; de derde windmolen, twee cement tubes en een zender mast. Daarbij de dieptemeter om het talud te volgen. Toe zij ik ook; hier is het ongeveer waar ik gisteren en paar succesvolle uurtjes meemaakte. En ik laad de shad vallen net als Arie vandaag tik de bodem aan sla de beugel dicht, een vette dreun erop en ik sla gelijk de mooiste zander van de dag aan de haak. Als ik Rob ziet dan is dat het eerste waar die het over heeft. We vingen ons er toen klem. Tja dat waren andere tijden zo rond 2000 tot ±2008. Je zei niet hoeveel je er ging vangen maar hoe groot zijn ze vandaag. Gouden tijd en die komt niet meer terug. Vandaag de dag moet je het hebben van een bijtuurtje en mis je die dan wordt het een taaie dag.

En als dan gelijk de eerste vis naar de zeventig centimeter gaat dan ben je blij als laat Arie dat niet zien op de foto maar neem van mij aan dat hij er reuze blij mee was.

*Leven zat op dit stukje bodem maar het kan ook witvis zijn, we hopen natuurlijk op een schooltje baarzen.*

Dan heb ik er ook een mooie aanbeet op niet hard maar iets meer dan een harde scheet en ik realiseer me dat ik harder had moeten slaan want na een paar meter los ik em. Hij heeft waarschijnlijk de shad plat in z’n bek en spuugt em nu uit op half water. Soms laten ze em pas boven water los, spugen ze em em bijna in de boot van wat maak je me nou met dat plastic van jou zo agressief zijn ze dan.

*En weer een mooi exemplaar dit alles in een kwartiertje vissen.*

Als Arie zijn tweede mooie snoekbaars vangt in een kwartiertje vissen. We hebben het er nog over als je zo snel een vis vangt dan wordt het of heel goed maar vaker wordt het dan taai, heel taai maar het ziet er naar uit dat we ze hebben gevonden.

*Als Arie ook nog een mooie baars weet te verlijden.*

Want Arie voelt een paar korte tikken en kan er eentje verzilveren met een mooie getekende baars. Qua kleuren één van de mooiste Nederlandse vissen zo niet de mooiste. Als deze rovers eens richting de meter groeide i.p.v. in de halve meter. Marja dan zouden ze ook niet in die grote getale voorkomen op het Haringvliet. Alleen al is er niet genoeg aasvis voor ze en ze zijn niet vies van een kleinere soortgenoot de kannibalen.

Maar dan valt het helemaal stil terwijl we (denk ik) toch goed zitten. Rondom zulke grote scholen witvis moeten toch onze vrienden predators zitten maar nee hoor geen enkel reactie kunnen we meer uitlokken op de bodem.

*Op onze volgende stek kunnen we ook wat lokaliseren.*

We gaan verkassen na ons middagmaaltje met een lekker bakkie koffie van Arie. Richting de vuurtoren en daar komen we onze medevisser uit Tinte ook weer tegen. Die komt al trollende van Oudenhoorn vandaan en heeft een mooie snoek en wat baarzen kunnen vangen. Verder is er geen enkele visser te zien op het hele Haringvliet niet we hebben alles voor ons zelf.

*Op een losse na dan is deze dreumes na een paar uurtjes vissen meer dan welkom.*

Dan eindelijk onder het toezicht van de vuurtoren pak ik m’n eerste vis. Dan maar ook een fotootje. want het is taai op een leuk klein half uurtje na toen we begonnen zitten we nu toch al weer een paar uurtjes te blanken.

Dan eindelijk onder het toezicht van de vuurtoren pak ik m’n eerste vis. Dan maar ook een fotootje. want het is taai op een leuk klein half uurtje na toen we begonnen zitten we nu toch al weer een paar uurtjes te blanken.

Maar dan op het steilste gedeelte van het talud gaat het plotseling snel en vang ik het snot voor de ogen. We willen om vier uur thuis zijn want Brett is alleen thuis maar zo kan dus een taaie dag in een uurtje veranderen van een leuke dag naar een perfecte visdag op dit onvoorspelbare grote water. Het Haringvliet kan grillig zijn en geen dag is hetzelfde.

*Op die steile rand vanaf diep, heel diep water vinden we ze dan eindelijk.*

En zo is weer ons laatste uurtje die de dag glans geeft tussen drie en vier uur. Wat kan het toch raar lopen en daarom het het vissen en geen vangen. Misschien is het niet raar en zitten we nog niet in die flow. We wilden direct op deze thuisbasis vissen maar kozen ervoor als eerste naar die oude verste stek te varen om weer eens uit te proberen. Aan de ander kant hadden we dan ook die dikke zestigers gemist vanmorgen. Tja wat is wijsheid. Gewoon gaan vissen en van de hobby genieten lijkt me een goed uitgangspunt…

Reactie’s

Hoi Freek;

Inge Lugtenberg heeft gereageerd op je foto.

Inge Lugtenberg

14 februari om 16:03

Geen tijd om te scheren zeker??

Ed van Neutegem heeft gereageerd op je foto.

Ed van Neutegem

14 februari om 17:22

mooie vissen gaaf

–

Eindelijk we gaan

22 januari 2015/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Eindelijk geen wind op 22 januari 2015 maar koud, koud dat het is op het Haringvliet. Windkracht 3 tot 4 maar tel er maar eentje bij op op dit deze grote plas. Het is 2 graden boven nul maar door de NO wind is de gevoelstemperatuur -9 volgens WNL waar ik normaal naar kijk rond deze tijd in dit jaargetijde lekker vanuit m’n warme bedje.

Eindelijk, eindelijk valt de wind na weken. En dat het onder Bfr5 is op m’n vrije dag, Ik heb er maar een paar in de week, vrije dagen dus, en het lijkt wel maanden geleden dus we gaan zegt Arie. Maar als ik de temperaturen bekijk vindt ik dat minder. Vroeger keek ik er niet naar maar het lijkt of ik er steeds minder tegen kan. Die kou bedoel ik dan. Ik heb de broodjes met spek en ei al klaar om acht uur en ga de boot klaar maken maar Arie heeft net zoveel zin als ik als we naar buiten stappen om de auto ijsvrij te maken. Na nog een bak koffie, en nog eentje liggen we pas uiteindelijk er om half tien er in en het is mistig, koud en troosteloos op de grote plas.

*Men is flink aan het veranderen op m’n privé helling.*

Maar afgesproken dat we vandaag het ruime sop opzoeken zijn we uiteindelijk toch blij er in te zijn gegaan zeker als er na een uurtje de zon doorbreekt en het enigszins wat lichter wordt om ons heen. Met de verwarming in m’n jas is het goed uit te houden.

Ik moet nog wat hebben uit mijn periode dat ik viste met de Hengelsportvereniging Sterrenburg. Honderd jaar geleden. Hetzelfde dilemma. Ik wil wel vissen maar dat is koud voor een Indo. Dat moest je vullen met spiritus en dan had je een paar uurtjes plezier aan de warmte net genoeg voor de weging van wat je gevangen had. Weinig natuurlijk want de “feeling” was er niet. Veel te koud voor mij maar het redde me van koude vingers en warme maden. Die waren natuurlijk zo bewegenloos en als ze bewogen vond een vis dat waarschijnlijk zo vreemd dat ze het links lieten liggen. Nee deegjes moesten het dan doen met vanille, kaas en tandpasta maar daar heb ik al jaren geleden over geschreven in de Kalkhaven, Zuidhaven en Wantij als je daar ook een wak kon maken.

Vorig jaar viste ik met Leo en die had de oplossing en ik moet zeggen dat dat goed werkt voor koude vingers. Gekregen van mijn vismaatje Leo en dat gaat goed voor een uurtje. In je zak doen en zo nu en dan de handjes erbij. Heerlijk.

*Maar mijn Meissie kwam met het nieuwste van het nieuwste.*

Maar dan komt Henny gisterenmiddag met een nieuwe jas bij de ANWB winkel gekocht. Een softshell vest met drie verwarmingsstanden en verwarmt ruim vijf uur, zo’n onderjas voor onder je vispak met een elektrische deken ingebouwd. Wind, isolerend, ademend en water -dicht. Fantastisch. Je kan die verwarming met kleefband verplaatsen over je hele rug. Daar ga ik nog veel plezier van hebben. Wat een schatje heb ik toch.

*Eindelijk dan maar reuze blij met de dreumes.*

We starten bij de vuurtoren maar vanaf de kant staan al een paar vissers en die werpen precies op het goede talud. Ze halen het net niet maar om nu daar te gaan liggen terwijl je het hele Haringvliet tot je beschikking hebt gaan we zo’n 150 mtr. vanaf de krib vissen. Die kennen het water dus ook als hun eigen broekzak. Maar ruimte zat dus zakken we wat af langs het talud en onder het genot van de koffie van Arie valt het allemaal wel mee. Behalve dan de aanbeten we kunnen ze niet trickeren terwijl we scholen witvis voorbij zien komen op de fischfinder. Daar moeten toch onze vrienden om heen liggen te snacken.

*De eerste dreumes dus we denken het gevonden te hebben.*

We vissen het hele gebied af maar wat we er ook aanhangen en voorral Arie met zijn verwarmde handschoenen en schoenen want het is bere koud. Je handschoenen uit doen is pijnelijk het duurt weer een tien minuten voordat je je vingers kan bewegen. Maar hij wisselt zich een ongeluk, we kunnen ze niet vinden op deze stek. En net als we verder willen naar ons volgende stekkie gaan die gasten op de kant weg dus kan ik de boot maneuvreren op mijn favoriete talud. Wasarrempel hier vang ik mijn eerste vis van vandaag. Geen eentje waarvan je een fotosessie maakt maar ben er reuze blij mee. Maar het is taai, heel taai.

*Arie pakt nog een mooi baars op de firetiger*

Als dan Arie nog een mooi baars vangt op dit talud na eerst een paar tikken te hebben geïncasseerd op de fire tiger op de vorige worpen en dan toch hem kunnen verlijden tot een aanval is knap bij deze omstandigheden. Of zal het liggen aan zijn nieuwe peperdure St Crox..

Ik heb nog nooit zoveel scholen witvis geregistreerd op het Haringvliet als dit seizoen. Waar zijn alle rovers gebleven. Dat moet toch een keertje los gaan als jaren geleden. Je ging dan te water en ving een paar mooie vissen het kon niet op. Veel uren maken dus om weer in die flow te geraken waar we het vorige keer al over hebben gehad, Met dat heldere water van tegenwoordig, er is vis zat maar hoe vang ik nu die ene vis die ik wil hebben…

Reactie’s

Hoi Freek;

Ed van Neutegem heeft gereageerd op je foto.

Ed van Neutegem

23 januari om 18:45

weet het als je je handen in het water doet is het gewoon lekker

–

Ed van Neutegem heeft gereageerd op je foto.

Ed van Neutegem

23 januari om 18:45

mooie vis trouwens

–

Inge Lugtenberg heeft gereageerd op je foto.

Inge Lugtenberg

23 januari om 19:46

Dat beest stikt van de kou boven water!!!

–

Nel Retel heeft gereageerd op je foto.

Een lekker visje bij een goede vishandel? Alleen maar betalen en lekker opeten?

–

Anneke van der Weijden heeft gereageerd op je foto.

Anneke van der Weijden
23 januari om 20:12

Knappe vis

–

Arie Krijgsman heeft gereageerd op je foto.

Arie Krijgsman
23 januari om 21:54

Ja het was niet best gisteren en koud………!!!

–

Wim Arkenbout heeft gereageerd op je foto.

Wim Arkenbout
24 januari om 2:41

Lekker jack en mooi vis……..

–

Jan Glimmerveen heeft gereageerd op je foto.

Jan Glimmerveen
24 januari om 10:17

Dat maakt het toch weer goed freek zo een mooie vis

–

Spro v:s Krak

6 januari 2015/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Als ik 5 januari 2015 na vieren op de Punt aan komt lijkt het wel voorjaar met nadruk op lijkt want het is best frisjes. Zeker als even later de zon weg duikt achter de wolken. Het is niet wild de laatste dagen. De enigste die vis haakt is Jan de Spruitenkoning met een dikke snoek dik in de zeventig

Als ik dan Mario en Mirabel voorbij ziet komen heb ik gelijk zin in morgen een paar uurtjes de boot uit de stalling te halen. Ik heb afgesproken met Arie om zijn nieuwe hengel uit te gaan proberen. Niet trollen dus maar verti- en diagonalen gaat het worden op onze stekken.

Maar hoe lekker het gister het vissen was zo slecht is het vandaag 6 januari 2015 als Arie om kwart voor negen aanbelt. Koud, mistig en Zuid 2 tot 5 Bfr. Ik wil er dan ook in Stellendam in gaan en aan de overkant onze stekken belagen dan zitten we enigszins uit de wind door het Eiland Flakee maar Arie denkt daar anders over. Die denkt dat het wel meevalt met die (koude) wind dus het wordt de Hellevoetse kant. Ik denk dat hij meer heil heeft in deze stekken langs de zeedijk en havenmondingen die hij nu zo langzamerhand wel heeft leren kennen. Dat geeft vertrouwen, geloof er in, en dat heb je samen met concentratie nodig bij het verticalen. Dat zijn de belangrijkste ingrediënten voor een geslaagde visdag.

Heb wel eens samen met de BassMeister gevist en die had het beredruk op zijn werk. Dan stapte die eind van de dag “op” om nog even mee te vissen proberen zijn hoofd leeg te maken. Maar steeds werd hij gebeld en terwijl ik de ene na de andere ving kon hij geen schub vangen. Hij was er niet 200% bij zal ik maar zeggen en dan mis je die subtiele bewegingen van bodem (belangrijk is dat je de shad zo dicht mogelijk bij de bodem aanbied vooral in kuiltjes, langs stenen, mosselrandjes enz.) en dus die aanbeten. Net zoals zoiets van in een flow zitten. Dat bereik je alleen maar door heel veel te vissen. Dan maakt het niet uit op welke stek je zit maar je pakt gelijk de goede shad, loodgewicht, kleur en vangt vissen. Je leest het water alsof zelf schubben heb. Is dat er niet dan zoek je je een ongeluk en moet je de hele boot eerst gebruiken voordat je het goede kunstaas er aan heb. Zoiets als voetballers hebben en dat bereik je alleen maar door veel te trainen en wedstrijden te voetballen. Dan schiet je de onmogelijkste ballen er in terwijl als je “uit” vorm bent je de ogenschijnlijk makkelijkste knikkers naast schiet.

Maar wij hebben het ook nog niet echt gevonden als ik twee drie keer een “roffeltje” voelt dus ze zitten er wel. Kan niet naar een staartdreg toe gaan of naar een kleiner shad. Dat zal niet lukken. Heb er nu een 5 cm aan hangen misschien een kleinere haak op de loodkop maar dan staat plotseling de nieuwe st. Crox ….. van Arie hoepeltje rond. En die kan gelijk aan de bak. Zijn nieuwe setje; St.Croix Legend Tournament tbs510mxf met een Daiwa Lexa 1500 molen. Lijn is Daiwa Tournament 8 braid 10/100ste. 6.6 kg.

Het is fantastisch en raar ook want met dit koude weer geeft de vis flinke weerstand. Gaat twee keer doos de slip en we denken aan een mooie snoekbaars want het zijn geen korte uitvallen (stoten) maar dan komt er een dikke baars tevoorschijn uit het diepe. Deze heeft de shad in volle overgave genomen.

*Foto tijdens de dril van onder de boot.*

Heeft het koken van zijn plastic gisteravond in de knoflook misschien toch de doorslag gegeven. Of is het er maar eentje en geen schooltje en heeft de lange zacht gekookte toch zijn werk gedaan. Want wat we hierna ook proberen we krijgen geen aanbeten meer op deze stek.

Maar op de volgende stek vallen we door de wind even naar dieper water op het talud en daar gaat de StCrox weer hoepeltje rond. Deze vis is beduidend groter en geeft veel meer weerstand. De nieuwe stok wordt in gevist dat is wel duidelijk.

Op de Hummingbird zien we nu beduidend meer leven op de bodem dus nu maar hopen dat we ze kunnen trickeren tot meer aanbeten. Dat wordt wel heel langzaam boven halen dus kans op vele losse (na een paar meter kunnen ze zich los frummelen van de haak door te weinig druk op de lijn). Anders overleven de vissen het niet i.v.m het grote drukverschil. Wel raar dat baarzen en znoeken daar geen last van hebben. Zou wel eens willen weten waarom dat is. Bij de snoekbaars drukt de zwemblaas in iedergeval dan de buik naar buiten. Zou wel even mooi zijn nu in een “bijt” uurtje terecht te komen want aan Arie zijn vis te zien is dit een schooltje mooie exemplaren. De kleinste zijn meestal de snelste om het aas weg te kapen voor de rest dus zijn de anderen misschien wel dikke zeventigers of nog groter.

*Een mooie volle vis van 67cm kan op de foto worden gezet.*

lijn wordt genomen. Maar samen met de splinternieuwe hengel worden deze dempend vakkundig gepareerd door Arie en alle ontsnappingspogingen worden geïncasseerd met een big smile van oor tot oor. Het is Arie die met volle teugen geniet van deze tweede vangst op zijn nieuwe stokkie. Het is een mooie snoekbaars en hij kan zijn PR weer wat opschroeven. Nu op naar de zeventig.

*Het was taai vandaag maar er was leven genoeg te zien op de visfinder.*

Het is al weken slecht op het Haringvliet en die wind daar worden we niet vrolijk van op deze grote plas. Maar vandaag is wel een dieptepunt. Ik heb alleen maar een aantal aanbeten gevoeld. Er op slaan kon je amper. De “Flow” was er in ieder geval niet vandaag, “het geloof er in” was ook ver te zoeken zo ook dus de concentratie denk ik maar een slechte dag vissen is altijd nog beter dan een goede dag op je werk zoals de BassMeister altijd zo mooi kan zeggen. Wel een paar staarten verloren zo voorzichtig waren ze maar als ze dus iets wilde hebben deden ze dat gretig en was de shad volledig genomen zoals te zien is op de foto’s bij Arie. Mijn maatje heeft het beduidend beter gepresteerd vandaag met baars en snoekbaars beide met een nieuwe PR. De Godfather heeft dus het onderspit moeten delven vandaag t.o.v. de heer uit U.S. Virgin Islands. Goed gedaan jochie.

*Natuurlijk moet de nieuwe hengel er ook even bij.*

Vis en vooral witvis is er genoeg te zien op de fishfinder. Dat is het gehele jaar wel zo geweest. Grote scholen aasvis en dan bedoel ik echt grote scholen hebben we voorbij zien komen. Voorgaande jaren zaten ze dicht op de kant over het gehele Haringvliet en voorral in de havens metersdik soms twintig dertig meter breed. Een levende strook waar waar vogels en natuurlijk de roofvis zich kon uit leven. Dit jaar zagen we ook plakaten, dikke scholen vis midden op het Haringvliet en die zelfs beschutting zochten onder de boot. Brett zat met een vast hengeltje te witvissen terwijl meters er onder wij aan het verticalen waren. Maar nu, vooral de laatste weken nu het kouder wordt zitten ze diep, heel diep er is dus vreten zat dat moet gunstig uitpakken voor komende jaren zou je zo denken.

Al weken, maanden is het boven Bfr5 en dat is niet fijn vissen op het Haringvliet met enkele dagen dat de wind valt. Maar niet altijd is er dan de mogelijkheid om te gaan vissen. Nee ik heb wel beter jaren meegemaakt als dit jaar. Dagen bloedheet met bijna geen wind zodat we overnachten op zee of een haven opzochten op de Oosterschelde bij de Zeelandbrug om de zeebaars belagen. Het was toch veel te warm om thuis in bed te gaan slapen. De laatste keer was de blokkendam er nog kan je nagaan hoelang dat is geleden. Dagen achtereen vissen zodat ik de boot in de haven van Hellevoetsluis liet liggen naast een maatje van me die er woonde. Zodoende kon ik dan ‘s nachts de accu’s weer opladen en zodra ik ‘s morgens klaar was met fotograferen het Haringvliet opknalde. Dus graag wat minder onstuimig weer graag voor 2015 en wat stabieler mag ook wel. De dagen van perfect weer kan je tellen op één hand dus gaan met die banaan als de mogelijkheid er enigszins is zou mijn Maatje Joop Flohil zeggen….

Boten & Hengelsportbeurs Utrecht 2014

30 november 2014/0 Reacties/in Avonturen, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Ik zeg “m’n vader heeft de kaartjes” maar aan haar lach te zien gelooft ze me niet erg.*

Zondag 1 december 2014 is Arie dik voor negen uur er voor een bak koffie. We gaan vandaag richting Utrecht voor de Hengelsport en Botenbeurs voor de gezelligheid en misschien vinden we iets nieuws om onze hobby uit te breiden. Wat bekenden op te zoeken en informatie inwinnen want er moet nog een nieuwe hengel worden gekocht om zwaar kunstaas weg te zetten vanuit de boot op de wierbedden

En dan bedoel ik het echte werk, kunstaas richting de 200 gram. Hij moet zo strak zijn dat je de haak kan zetten op grote afstand in de harde snoekenbek maar ook lol hebben in het drillen van onze vriend de Essox. Het zijn namelijk niet allemaal dikke meter dames en daar wil je ook plezier aan beleven tijdens de drill. Nee het gros zit in de tachtig maar mocht je eindelijk je PR aan de andere kant van de hengel zich hebben gemeld wil je wel graag met em op de foto. Gelukkig vis je vanuit de boot en kan je ernaar toe driften boven de grote wierbedden die het Haringvliet rijk is maar dan nog. Zo’s aankomend fotomodel heeft daar helemaal geen zin in dus moet je hem wel een beetje kunnen sturen. Het valt niet mee de perfecte hengel te vinden maar daar heb ik vandaag m’n zinnen op gezet. De hengelsportbeurs op Eiland van Mourik j.l. 7 september geziene die van Spro The Godtfather 3 serie Heavy Cast en Troll 270 2 delig is tot nu toe favoriet.

Bij de Linder aluminium boten gekeken en een gesprek gehad over de Yamaha motoren achter Aluminium boten zoals Busters en Linders.

*Heb ik altijd de splitpen verkeerd omgeslagen*.

Daar hoor ik dat ik altijd de splitpen verkeerd omgeslagen. Het lijkt zo gewoontjes maar zo verlies je dus je schroef doordat langzaam de bout kan lostrillen. Weer wat geleerd dus.

*Gelukkig hebben we voor het Haringvliet de HumminBird.*

Deze zie je altijd op de tv met die visfilmpies op de rivier in B.C. Canada op de zalm of steur. Nu kan je hem een weekendje huren gewoon in Nederland. Voor op de plassen zijn er mooie stokken aan board om de boot vast te zetten langs een rietkraag b.v. of bij een zand gat zodat je werpent, diogonalen kan vissen maar op het Haringvliet heb je daar niets aan. Daar is het gemiddeld veel te diep en gebruiken we de MinnKota als anker. Werkt perfect en wil je helemaal stil liggen voor en tijdje dan ankeren we ouderwets. Desnoods met twee ankers voor en achter of als op de cursus Vaarbewijs geleerd onder een hoek.

Kom ik een voorganger tegen waar Lesley Luier zijn droomschip vanaf heeft laten maken. Nu nu ben ik nog meer benieuwd hoe de boot zich gaat gedragen voor onze Nederlandse kust vissen op zeebaars.

Altijd leuk op die “kleine” stands waar je ziet hoe iets wordt gefabriceerd. Je zit niet te wachten op al die grote stands die er staan om hun overjarige spullen staan te verpatsen. Tenminste zo zie ik dat je kan het daar net zo goed bestellen op internet want de voorlichting is toch gebaseerd op de spullen die daar staan waar ze vanaf moeten.

*Dus Arie dacht zo moeilijk is dat allemaal niet.*

Ga gewoon naar je eigen Hengelsportzaak in je dorp. Daar staat meestal een visser verknocht aan het spelletje en staat je geen rotzooi te verkopen. Je kent elkaar immers en de beste reclame is mond op mond reclame. Maar die kleine zaakjes op zo’n hengelsportbeurs, daar zijn de primeurs te halen.

*Bij roofvissen.eu kennen we inmiddels sinds een klein jaartje wat gasten.*

Rocky van Duijvenvoorde stelt ons voor aan de nieuwe prostaffer bij Roofvissen.eu “De Harry” want die schijnt alles van onder de meter over te slaan op het water met z’n Pluggen en DullShads. Van hem moeten we toch wat kunnen leren over het kopen van een zware snoekstok om kunstaas richting de 200gram weg te smijten en ook nog de haak te kunnen zetten op grote afstand zonder het gevoel te krijgen de bezemsteel van Eculepta in je handen te voelen. Mochten we een kleinere gigant aan de haak slaan waar we niet van uit gaan dan willen we ook nog plezier beleven aan de drill. Alle gekheid op dat stokje die ene keer dat je je PR pakt wil je er wel mee op de foto dus moet die te drillen zijn zonder de lol van de overwegende snoeken die dik onder de meter zullen liggen als SmitTakBigLiftAlaMamoet binnen te takelen.

*Wordt het de Bull Dawg of die Godfather Heavy Cast & Troll van Spro.*

Ik ben nu ook “om” en er een reel bij te kopen i.p.v. een molen. Ik heb een reel uitgeprobeerd bij het verticalen maar werpen ermee werd een crime. Nu is zo’n reeltje er niet voor om te werpen vandaar dat dat niet werkte dus gaan we op zoek naar een Abu Revo MGXtreme vanwege het gewicht, de slip om beter te kunnen werpen en de tandwielverhouding voor de inhaalsnelheid.

*Deze is van Harry maar die Revo is platter en ligt dus veel beter in de hand.*

Een molen is daar niet voor gemaakt b.v. bij het jerken is de inhaalsnelheid te klein, net een omwenteling en daar kan dat asje niet zo geod tegen dus die protesteert na een jaartje werken. Denk dat ik met dat probleem al te maken heb want m’n Penn’s Atlantis van één en twee seizoenen oud ook geen goedkope rotzooi beginnen nu één voor één te protesteren. Weer wat opgestoken dus. We spreken af eens met z’n allen te gaan vissen op het Haringviet. Ik weet de stekken wel en de mannen van Roofvissen.eu nemen hun materiaal mee.

*Eerst eens wat knabbelen want die broodjes van onderweg in de auto ben ik al vergeten.*

Arie zoekt ook nog een stokkie en zijn oog is gevallen op een StCroix niet één van de minste. Het grote voordeel is dat als hij breekt je een nieuwe krijgt maar daar tegenover staat dat je best even mag overwegen welke je neemt want er zijn nogal wat typen komt bij dat je daar je halve maandsalaris op de toonbank neerleg dus er is een lichte aarzeling te bespeuren en gelijk heet hij voordat je aan zo’n StKrak begint.

*De inwendige mens is weer gevuld dus we gaan weer verder.*

Maar bij Hengelsport Fauna weten ze daar alles van en je mag er de hengels eerst uit proberen en bevalt hij niet dan kan je deze weer inruilen voor een ander type dus dat gaat goed komen.

*Rob Puijk is er ook weer bij de Denemarken stand.*

Het is goed Rob Puijk weer te zien want die is even uit de running geweest maar zo te zien gaat het wel weer wat beter met em. Ben er drie keer langs gelopen maar hij was alle keren druk in de weer met allerlei gegadigden die Denemarken van dicht bij willen zien en om er eventueel hun vis vakantie van te maken met het hele gezin.

*De dozen zijn weer gevuld maar heb ik kleuren genoeg.*

Het was te verleidelijk, ik kon het niet laten een liter emmertje te vullen met shads en achter af had ik er nog eentje moeten vullen. Ze doen het prima op het Haringvliet. Normaal in de winkel haal je een zakje voor €6,-/9,-. 60 cent tot één vijftig per stuk doet ook mee en haal ik een Black Minnow betaal ik voor twee stuks €8,50. Dan zit er wel al 1 loodkop bij maar toch. Je wordt wel uitgeknepen dus.

*Toch pak ik op deze shads de volgende avond er mooie snoekbaarzen op.*

Ik heb jaren geleden al van die shads gekocht met van die platgedrukte staarten toen van het merk Aquilion de Imperator ook nooit van gehoord maar die deden het hartstikke goed vanuit de boot op het Haringvliet en op de Oude Maas. Dus hier heb ik ook wel vertrouwen in.

*Nog een paar items die me moeten gaan redden in moeilijke tijden.*

Die onderlijnen zijn er al een tijdje werd me verteld maar ik had ze nog nooit gezien. Voor wat zwaarder kunstaas perfect kreeg ik te horen. Ik ga toch zo eigenwijs als ik ben die afgeknipte draad van krimpkous voorzien want in vind ze te scherp voor m’n gevoelige gevlochten lijnen. Maar we hebben weer wat uit te proberen. Wil natuurlijk wel beslagen ter ijs komen als die mannen van Roofvissen .eu hier in mijn habitat komen vissen.

*We worden uitgezwaaid door een paar lieftallige dames.*

We hebben het allemaal rond een uurtje of vier wel gezien en gaan richting de uitgang waar buiten aangekomen net een kano vol met dames draait onder de brug en dan moet je al die mannen horen die van de beurs vandaan komen. Op het water konden ze dat alles ook wel waarderen zoals je ziet maar of de coach op zijn fiets met zo’n toeter voor zijn mond dat ook kom apprecieerde dat weet ik niet maar hij straalde dat in iedergeval niet uit. Zo zal ik dat maar verwoorden.

*Uitchecken dat gaat sneller dan vanmorgen inchecken.*

We zijn zo weg en als Arie voorstelt om een hapje te eten bij Marco Verspeten in Bruinisse vindt ik dat prima. Arie sms even en hij houdt een tafeltje vrij voor ons. Een tikkie om rijden vanuit Utrecht naar Hellevoetsluis maar voor mij maakt dat niet uit als bijrijder. ik zit prima en het is rustig op de weg dus een uurtje later zitten we daar aan een biertje in Restaurant De Etage daar aan de haven in Bru.

*Gezellig hoor met die jeugd van tegenwoordig.*

Natuurlijk gaat het alleen maar over onze hobby de hengelsport als Marco bij ons aan tafel komt zitten wanneer hij klaar is achter de kachel. Iris en de rest van het team redden zich wel. Marco gaat dinsdag met de bellyboat weer achter de baarzen aan en dat is koud kan ik je verzekeren hoe warm je je ook aankleed met je benen in het water. Echte bikkels zijn het.

Maar wanneer dan toch echt de borstel door de keuken moet is het ook tijd voor ons om richting Hellevoetsluis te vertrekken. Morgen weer een dag, eerst naar de Ymke m’n fysio, nog wat foto’s fotoshoppen en dan gaan we wat nieuwe shadjes leren zwemmen waarschijnlijk vanaf de Punt naar de schemer toe. Druk, druk , druk dus….

Reactie’s

Hoi Freek

Marco Verspeten heeft gereageerd op je foto.

Marco Verspeten
1 december om 23:43

Dank je Freek vond het ook erg gezellig! Dinsdag word donderdag maar we gaan ons best doen

–

Freek Oosterhuis

Ik ben maandag wel even een uurtje na m’n werk geweest Marco Verspeten. De shadjes van de beurs doen het dus.

En dinsdag ook een mooie. Koud was het wel en deze op de old fashion Fox.

Maar ik was in een uurtje weer thuis bij de warme kachel. Niet uit te houden met die Noord-Oosten wind in je gezicht.

Lekkers aan board

25 november 2014/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

We gaan er op 25 november 2014 na de koffie om een een uurtje of tien in. Het heeft gevroren en best wel frisjes maar om deze tijd hoef ik nog niet de auto ruiten te krabben. Dat heeft het schrale zonnetje al voor me gedaan. Arie is om negen uur bij me en we drinken nog een bak koffie terwijl ik de eieren met spek op de boterhammen gooit. We zijn er weer klaar voor.

Om tien uur vissen we voor het kleine strandje richting de vuurtoren maar erg wild is het er niet. Wel weer grote scholen witvis maar vadertje glasoog is er niet te bekennen of het moet op diep water zijn en dat is vandaag heeel erg diep namelijk dik in de twintig meter. Daar vinden we wel wat op de bodem maar dat heeft geen zin om daar te gaan vissen. Door dat drukverschil redden ze niet als ze boven komen.

*Heel diep zien we wat “leven” op de bodem.*

We krijgen trek in koffie en als we voor de haven van Hellevoet liggen gaan we even naar binnen want Annet heeft gisteravond weer haar best gedaan. Ze heeft twee appeltaarten gebakken waarvan er eentje de klos is aan board.

Hij is weer heerlijk na een broodje ei met spek, voor Arie ei met ham want die is niet zo van het spek afsluiten met appeltaart. Uit de wind want die is verschrikkelijk, Bfr 5 Oost maar hier in een mager zonnetje zitten we heerlijk een uurtje lunchen. Af en toe aanspraak met honden liefhebbers, wandelaars en trimmers.

We doen daarna het stukje naar de Punt, voor de werkhaven en doen midden op het Haringvliet richting de groene boei waar we dan eindelijk op een redelijke diepte een snoekbaars kunnen foppen.

We gaan verkassen naar een ander gedeelte van het Haringvliet en vertrekken richting de terrasflats, Zeedijk en Oudenhoorn. De Haringvlietsluizen zien we open staan dus moet er een stroming zitten in de vaargeul en dat hebben we nodig wil vadertje glasoog gaan jagen.

*We vallen met de neus in de snoekbaarzen.*

Hier worden we dan beloont voor het zoeken naar onze vriend de Zander en hebben een wereldse middag. Er komt af en toe acrobatiek aan te pas om recht op te blijven staan in de boot maar dat hebben we er wel voor over. Wat kan het ineens omslaan van taai naar een goede dag vissen.

*Zal Reins er mee te maken hebben met het formaat vissen.*

Het is gewoon weer goed vandaag en hebben een heerlijke middag ondanks die gure af en toe harde Oosten wind die over het hele Haringvliet komt aan gedenderd.

We zoeken de taluds af waar het afloopt naar dieper water want de meeste vissen zitten diep alhoewel het lijkt dat het water hier midden op het Haringvliet minder helder is. Aan de oevers kijk je vijf meter de diepte in terwijl hier het er op lijkt dat het water dikker is. Gelukkig maar en toch zitten alle vissen op diep water op enkele uitschieter na.

*Het is zoeken naar de geschikte plateaus en ondieptes.*

Het is gewoon goed vanmiddag en hebben het best naar de zin ondanks de wind en kou. We zijn goe aangekleed je zit immers stil maar we draaien de boot in de wind zodat we die in de rug hebben en dan is het goed uit te houden met onze thermo kleding.

*Arie gaat gewoon door met hengels uit proberen.*

En Arie, die is niet te stoppen na die dubbele appeltaart. Hij weet nog niet welke hengel hij wil kopen en na al die aanbeten weet hij het nog niet. Een strakke, parabool of Extreme Tough&Light hij weet het nog niet en dat is ook moeilijk die keuze te maken. Er is niet één hengel met de actie voor elke situatie. Daarom blijft het spelletje waarschijnlijk ook zo leuk.

*We gaan er uit maar we zien toch dat de vis ‘s avonds naar hoger gelegen vertrekt.*

Het was weer een heerlijke dag en dat gaan we weer snel over doen. Van mij mag de wind naar Zuid draaien dan is het een stuk geriefelijker op het Haringvliet.