Het vertrouwen is er nog

Wat in elkaar geflanst en nu maar hopen dat het et houdt met die bakken van het OVM

Gisteren woensdag 9 mei ‘12 ben ik wat later want net als ik weg wil gaan komt er nog een klant die een duplicaat van een foto wilt hebben en is morgen ochtend nodig dus scannen, naar een ander formaat staande i.p.v. landscape en bewerken want je wilt niet weten hoe een pasfoto er uit ziet vergroot naar 20×30 en soms groter…

Het werk is heel erg leuk en de mensen waarderen mijn photoshop kunsten maar het zou anders moet wanneer er iemand overlijd. Meestal een donker plaatje achter een tafeltje, een luie stoel of buffet of er is een feessie op een witte tuinstoel onder een parasol in ieder geval in de schaduw met een bloemetje op de borst liefst met een telefoon geschoten door een kleindochter. Wie heeft er een recente foto van zijn ouders. Er kan van alles mis gaan natuurlijk dus ga eens met de familie naar een fotograaf en maak een familie portretje. In Frankrijk is dit de normaalste zaak van de wereld en worden die foto’s uitgedeeld. Afijn

Als ik aan kom heeft Peter al een mooie forel gevangen

Als ik in de middag aan kom maak ik de DK-Gang voor de helft kompleet want niet alleen Erik is er maar ook Floris en Peter. De dag kan eigenlijk al niet meer stuk. Erik is niet bij te houden de laatste tijd en die heeft er vanmorgen al vijf gevangen, Peter heeft er eentje en Floris kan zijn draai nog niet echt vinden. Onbegrijpelijk want die kent dit water na een jaartje of twintig op zijn duimpje en heeft al menig mooi exemplaar op zijn lijstje staan. Maar sinds hij verknocht is aan zijn Buster kan hij niet wachten tot het gesloten seizoen op de roofvis voorbij is. Met de vliegenhengel op het Spui, tja daar kan dit wereld water waar men menig een paar uurtje autorijden (elke dag weer franse, engelse, duitse en belgische nummer borden op de parkeerplaats) voor over heeft echt niet aan tippen. De mannen staan helemaal achter in te vissen onder een dek van Bibio’s. Ze zien er de mooiste exemplaren onder door zwemmen maar vreten doen ze niet. Af en toe steigt of draait er wel een vis aan de oppervlakte maar aan de schubben komen lukt niet. Ze komen langzaam aan terug om naar de beste stek van Oostvoorne te gaan namelijk het frietkot dus blijf ik hier bij en rondom de loswal wat peuteren

Bibio rouwvlieg of maartse vlieg

Lengte 8-10 mm, maart-mei.

De naam “Maartse vlieg” heeft niets te maken met de maand maart, maar is afkomstig van de evangelist Marcus, die op 25 april zijn naamdag heeft. De gewone rouwvlieg en maartse vlieg zijn eigenlijk muggen. Ze zijn 8 tot 10 mm lang. De familie kent meerdere soorten maar de bekendste zijn wel de maartse vliegen Bibio marci, Bibio hortulanus en de gewone rouwvlieg Dilophus febrilis, die algemeen voorkomen rond het begin van de lente.

Rouwvlieg in vlucht

Ze worden soms als zwarte vlieg benoemd vanwege de geheel zwarte kleur. De mannetjes hebben enorm grote facetogen in vergelijking met vrouwtjes waardoor ze er anders uitzien. Tevens opmerkelijk zijn de lange poten die onder de traag vliegende muggen bungelen. Ook zijn de vrouwtjes iets groter en hebben ze donker gekleurde vleugels. De mannetjes hebben geheel heldere vleugels. Opmerkelijk is dat deze muggen niet erg schuw zijn maar zelfs bij aanraking gewoon blijven zitten. De eitjes worden afgezet in grasland en gazon. De larven voeden zich met dood organische materiaal en vreten aan de wortelhals van grasplanten. De larven lijken op emelten, maar hebben een zwarte kop. Na verpopping komen de muggen eind april tot half mei massaal uit de grond. De gewone rouwvliegen worden vaak tegen de autoruit gedood en kunnen deze dan sterk bevuilen. Bij het vliegvissen wordt al sinds 1492 een imitatie van de Bibio Marci gebruikt met als naam Mouche de St. Marc of Black Gnat.

Bibio mannetje

Door de sterk behaarde en gedrongen gestalte lijkt deze glanzend zwarte mug meer op een vlieg. Ook de populaire familienaam: rouwvliegen of zwarte vliegen verwijst naar de vliegengroep. De draadvormige voelsprieten zijn voor muggen opvallend kort. Mannetjes (216 4a g) met zeer grote, half kogelronde ogen; vrouwtjes (216 4b g, rechter dier) met tamelijk kleine, gescheiden ogen en daardoor ook een duidelijk kleinere kop.

Voorkomen
Bij bosranden, landerijen en in tuinen. Ruim 20 sterk op elkaar lijkende soorten in Nederland en België.

Levenswijze
De maartse vlieg en verwante soorten kunnen in het voorjaar massaal optreden. Ze vliegen traag met hangende poten boven lage vegetatie en worden vaak in een uren lang durende copulatie op zonnige muren en vensterglas aangetroffen. Rouwvlieglarven leven terrestrisch in organisch afval en zijn daardoor compostvormers. Ze kunnen in tuinen soms ook schadelijk zijn door vraat aan plantenwortels.

Bron; Internet

Ik sta naast Henk en kijk er naar
Mooie drill op zo’n vliegenlat
Handen zijn al nat
Eventjes poseren
Gelijk maar een reportage

Ik sta naast Henk Vink uit Rosmalen die komt hier ook al jaren meestal één keer per week en dat is toch dik 150km toeren. Afgesproken met hem een keertje de Waal op te gaan want die kent hij op zijn duimpje en zal ik het Haringvliet gidsen. Nadat hij een mooi bruine forel vanmorgen heeft gevangen doet hij het nog eens dunnetjes over vlak voor mij neus

Op naar het frietkot

Inmiddels zijn de boys’s aangekomen en wordt het tijd voor de inwendige mens wat op te fleuren want het is even stil gevallen. Ik offer me natuurlijk maar op en zal de weg wijzen. Alleen Peter wil nog even door vissen want hij is een beetje ziek geworden van de pinda saus van vorige week en vertrouwd het zaakje jaar niet helemaal. Dat moeten we dan maar eens tot aan de rand van de hoed uit gaan zoeken. Maar met patat uit een frietzaak is het elke keer weer hetzelfde, je heb trek en verheug je er op maar eenmaal binnen heb je al spijt geen broodje te hebben genomen. Dat krijg je ervan al je thuis altijd verse patat maakt van die heerlijke grote Zeeuwse binten met een gebakken snoekbaarsje

Weinig veranderd bij terugkomst

Als we terugkomen zonder Floris die het voor gezien houd staat de teller bij Peter nog steeds op twee en zijn er een paar vissers bij gekomen die met een spinner en plugje bezig zijn maar ook niet erg succesvol zijn terwijl er rondom flik wordt gedraaid en gejaagd door overwegend kleine vis. We hebben geen zin meer om het waadpak aan te trekken maar al dat springen rond de steiger doet ons besluiten toch een vlieg uit te gooien want de spinner boys worden gek en vertrekken naar de palen “op naar de grote jongens” hoor ik ze nog zeggen. Nu worden wij er gek van want we kunnen ze niet haken. Wel heb ik een aantal flinke missers tot grote hilariteit van Erik maar even later heeft hij ook twee lossers en weet hij hoe dit aanvoelt

Dan eindelijk zien we dat dit ook hier werkt
Met de Bomberta

Het is ook om gek van te worden soms duikt er een schooltje dreumissen op en jagen alles voor de steigers af maar dan eindelijk heb ik een hanger en hij blijft springen ver boven het wateroppervlak en maakt er een hele mooie show van. De Bombarda werkt dus ook hier en dus niet alleen in Denemarken. Ga dat als het waait zeker meer uit proberen want het zet toch makkelijker je vlieg weg als een vliegenhengel die ik twee keer per jaar van zolder haalt. Nu in het gesloten seizoen is dit natuurlijk een fantastische gelegenheid vlak naast deur (15km)

Het werkt dus

Er gaat natuurlijk niets boven verikalen of diagonalen op het Haringvliet, Spui of Oude Maas met de BassBuster. Erik en ik houden het voor gezien en gaan naar de Wiskey. Morgen weer een dag maar Peter blijft nog even hangen en wil de schemering in vissen naar 22.00 uur toe. Die kan maar één dag in de week vrij maken om te vissen en moet dan deze woensdag dan ook nog delen met zoveel andere dingen dus die wilt er nog volledig gebruik van maken en gelijk heeft die

De aanhouder wint, primabalarina Peet

En aan het fotomateriaal te zien dat hij door mailde heeft hij daar goed aan gedaan en toch nog een paar visjes kunnen verleiden tot een aanbeet

Mijn Rfb setje voor op het Spui door Joop oneerbiedig gedoopt “Pluisje”

Ben vanmiddag ±16.00- 18.30 uur toch nog even geweest op het OVM met mijn Roofblei setje een vlieg de bruine gestreepte Summersmile Tomato III van Floris Fly Fishtechnieken (zie verhaaal van  20090919- Waar is de snoekbaars…) de een zinkende versie van gisteren omdat ook zoveel stekelbaarsjes, kreeftjes en garnaaltjes zag op het ondiepe gedeelte. Misschien daarom lukt het minder goed dan voorgaande jaren met die Bibio’s, ze zijn in iedergeval minder gretig dan vroeger. Denk in iedergeval dat zo’n garnaaltje of stekelbaarsje beter zal smaken dan een mug en de motorrijders onder ons kunnen dat zeker beamen. Het water wordt natuurlijk weer zouter en dat zal misschien wel de oorzaak zijn. in iedergeval wel aan die wolken jongbroed te zien op het warmere ondiepe gedeelte. Ik heb twee keer een vis kort achter elkaar zien draaien in de bak dus ze zitten er wel achter aan en thats it. Maar ga het zeker nog eens uit proberen.

Reactie’s

Tot ca. 21.45 uur doorgevist. Het laatste uurtje was het best (zoals zo vaak

later in de avond op Oostvoorne). De wind viel bijna totaal weg. Alleen

droog gevist. Met een vlieg van Floris. Hoe dat ding heet weet ik niet. Hij

is van foam (lichtbruin), voor en achter is het foam in een v-vorm

ingebonden.

Zeker in 1 uur tijd een 5 tal aanbeten gehad. Allemaal dus in de

oppervlakte. Het water begon te leven van de forel. En ze kwamen tot in de

kant. Aanwerpen en dan maar hopen dat ze hem pakten. Dat lukte een paar

keer.

Er kwam nog een gozer terug van de stek bij de palen. Ook hij zei dat het

wemelde van de zwarte vliegen op het water maar dat de forel er bijna niet

op aasde. Hij had wel 4 grote gemist zei hij maar niets kunnen vangen. Ik

had er drie. Niet best als je zo’n 7 uur aan het vissen bent.

Wel leuk dat het drie verschillende soorten waren. Regenboogforel, bruine

forel (de kleinste) en een mooie saibling. Alleen de zalm zat er niet bij.

Volgende keer maar weer proberen,

Gr. Peet

Het was weer gezellig met elkaar. Vlak nadat jij en Erik weggingen wist ik

er nog twee te vangen. En meerdere gemist. Allemaal droog trouwens. Aan het

eind van de eerste, korte dam. Net iets verder dus dan waar Erik op de

steiger vanaf vistte.

3 vissen totaal; een soort “Grand Slam”. Regenboogforel, bruine forel en een

saibling/beekridder. GrPeet

Vanmorgen (vrijdag 11 mei) met Kareltje geweest. Het waaide wel hard volgens mij 7 de witte schuimkoppen stonden erop. En koud dat ik het had. Zit nu eind van de dag nog op te warmen. Hij had er vier en ik twee. Dat is 10 x OVM met alle dagen vis en als uitschieter vorige week dinsdag met 20 vissen. Zondag gaan we weer proberen.

Erik

Hallo Freek als er schuim op het water staat dat is niet leuk. Maar schuim in je glas is wel lekker. Leuk dat je ff een berichtje hebt gestuurd dank je wel. De zeebaars begint nu te komen want ik ben daar over gebeld dus ik dacht ook aan jou dit noemen ze telephatie prettig weekend

Gr. Henk Vink

Zelf loodkoppen gieten

Donderdagmiddag 12 april 2012 neemt Leo zijn brander en opstelling mee en gaan we jig koppen gieten. Ik heb noog heeel veel geschikte haken en schoon lood.

Dat lood heb ik van Erik gekregen. Die maakt met zijn aannemers bedrijg Adel en Lenten bv onder ander dak kapellen prefeb. Dat wil dus zeggen dat ze de maat opnemen. Dan de opbouw maken in hun bedrijf op de Kickerbloem lekker warm en droog op maat en die plaatsen ze dan later met een kraan. Daar blijven dus afgeknipte stukken lood over en die heb ik dus voor mijn verjaardag gekregen. Dan krijg je mooie glimmende loodkoppen die dan ook zo blijven en niet zwart of wit uitslaan van het vuil dat mee verbrand als je tweede keus lood gebruikt. Met verf resten of nog erger die je dan mee brand in zo’n kop. Erger nog dat je dat misschien in ademt.

Aan de slag dan maar.

Uurtje Oostvoornse Meer

Wat in elkaar geflanst en nu maar hopen dat het et houdt met die bakken van het OVM

Erik is de laatste tijd goed bezig op het OVM met uitschieters van twintig vissen op een middagje vliegvissen en vroeg of ik ook zin had om mee te gaan. Natuurlijk maar met die wind wilde ik het anders doen dan met de vliegenlat. Ik ben daar op z’n zacht niet erg bedreven in en waarom niet met de spin 8ft. medium 20-40gr. die ik voor de roofblei gebruik.

Eerst maar eens de drijvende versie van de Bombarda uit proberen op dinsdag 8 mei 2012 immers de Bibio’s, zwarte grote vliegen komen uit rondom het Oostvoornse Meer en dan is het bal. Gaan de vissen helemaal los en het is dan ook een fantastisch gezicht als rondom je heen de kolken en ruggen verschijnen wanneer die vliegen van het water worden geschept door de forellen. Tot op een meter om je heen zie je de kolken soms boeg golven of rimpels op het water oppervlak. Joekels soms het formaat richting 70 of soms zelfs 80 centimeter meer nu nog zien te verleiden dat ze jouw vlieg pakken.  En dat kan zeer frusterend zijn kan ik je verzekeren

Tis ff knutselen

Ik gebruik een swivel uit m’n karper doos want heb zo snel geen andere kleine. Die ik heb zijn voor de zeebaars en veel te groot en zwaar uitgevoerd, snoekbaars zowieso te groot en denk ik te licht uitgevoerd en uitbuigen tijdens een dril dat wil je niet mee maken en die ik gebruik bij het wit vissen zijn in ieder geval veel te licht denk ik. Een rubbertje uit de witvisdoos wat wordt gebruikt om je dobber aan je lijn te bevestigen maar nu om de knoop te beschermen, een kraaltje wat zodadelijk er over heen schuift en een kleinere om de Bombarda op te vangen tijdens ingooien. Dit alles aan een gevlochten lijn om direkt kontakt te hebben zonder rek op de vlieg immers de Bomdarda kan vrij schuiven en die velle runs moet mijn 20-40 grams hengel opvangen en dat die buigt zoals bij die Rfb tot in het handvat op vrij water geeft alleen maar een heerlijk gevoel. Aan de andere kant van de wartel zit FlurCarbon en dit is onzichtbaar in water en dan ik ben er klaar voor;

Als ik bij Erik aan komt in de middag ±14.00 uur vindt de OVM Crack het nog veel te hard waaien  een dikke 5 maar vanavond valt de wind dus we wachten nog even. Gesprekstof genoeg en we liggen bijna op javaanse wijze te chillen in zijn grote luie fauteuils tot dat de wind een beetje wilt vallen. Het zou met de schemer windstil worden dus einde van de dag hebben we er alle vertrouwen in dat we een heerlijke avond zullen hebben

Erik trekt gelijk een vis voor mijn voeten vandaan

En dat gaat helemaal goed komen want als we aankomen om een uurtje of 16.00 uur is het goed te doen en onder de duin rand is het al bijna wind stil met af en toe een klein beetje regen. Maar een capuchon doet wonderen en die is misschien vier keer een enkele minuut op geweest. En het is hoopvol de vissen draaien rondom ons heen en pakken de en na de andere Bibio van het water

Ik ben er klaar voor

En steeds vlak voor me nog geen twee meter verder bij een rand van een die talud pakt een forel steeds weer zo’n zwarte kleine rakker maar met die Bombarda maak ik dus duidelijk teveel herrie op het water dat is zo klaar als een klontje en moet deze een stuk verder in werpen en hem sturen met de wind naar de goed plekken. Voordeel is dat ik een veel groter stuk kan afvissen. Erik staat naast me en werpt zijn vlieg op de plaats waar we weer een kolk zien en direct heeft hij zijn eerste vis van de dag vlak voor mijn neus. Fantastisch en mooi gezicht want zie alles zo voor me gebeuren. Het stijgen van de vis in dit heldere water, de aanval op de vlieg en de aanslag van Erik waarna de dril kan beginnen. En terwijl ik kijk naar Erik zijn vakkundige landing zie ik in mijn ooghoek de Bombarda in mijn richting draaien. De vis heeft de vlieg genomen maar is mijn richting heen gevlucht en ben ik een trein te laat voordat ik de lijn weer strak heb en kan aanslaan. Jammer maar even later sta ik de verre worpen van Erik te bewonderen en die gooit zijn vlieg vlak waar de mijne zou moeten liggen en ik krijg er een verschrikkelijke dreun op en ben te verbouwereerd om aan te slaan zo ben ik in de ban van Erik zijn kunsten of zal het zijn dat ik weer de echte eerste dreun te verwerken krijg die zo deze soort van visserij zo siert want sinds 2010 niet meer zo gevist. Erik die werpt wel een metertje of dertig-veertig en leuk om naar te kijken maar dit alles is mooi natuurlijk, we zien beide een grote kolk en een boeggolf richting Oostvoorne. Jammer jammer maar het werkt dus wel. Er wordt hier na niets meer gevangen en om ons heen (±10 vissers) is het ook stil. We gaan morgen weer dat is zeker want twee missers is zo slecht nog niet als ik om me heen informeert.

Nationale SchoonMaakdag 2012

Petje af want geef je zaterdag maar weer aan de gemeenschap i.p.v. lekker je hobby uit te voeren.

Zaterdag 17 maart 2012 hebben de jongens van hengelsport vereniging Het Voornse Kanaal de vangst van hun leven. Eindelijk na jaren is de betonmolen uit de Vesting gracht al zal de stek zijn naam niet verliezen dus zal die naam voortleven onder de leden die er vissen.

Natuurlijk kan je je petje af nemen voor die leden die steeds weer de vestinggrachten schoonvegen op de Nationale schoonmaakdag voor de gemeenschap. Een volle 20 voet container gesponsord door de gemeente Hellevoetsluis staat er weer met o.a. een 20 tal fietsen, zelfs een boiler, en kratten, bier- en limonade flessen een maandloon aan statiegeld.

Met vereende krachten.

Maar natuurlijk van de gekke wat er elk jaar weer uitgehaald wordt en niet alleen bij de Kerkstraat. Wat daar aan fietsten dus elk week-end wordt gedropt.

Deze ploeg komt in de krant bij de nationale schoonmaakdag in Hellevoetsluis.

Weer klasse gedaan mannen. Ik fiets na m’n fotowerk nog even langs Waldi die morgen voor zijn werk naar Rusland moet en na een sinas is de vraag zullen we er nog even in gaan. Want gisteren was het natuurlijk werelds. Er was even bedenktijd nodig het is immers al 16.00 uur maar al snel is de Linder door de kerk. Snel een warmtepak opgezocht en de Linder opgehaald.

Met een lekker sigaartje van Henny moet dat lukken.
Steeds weer verrassend het loop op rolletjes.

We gaan weer bij het trappetje te water maar het waait wel wat harder dan gisteren. Maar alles loopt perfect we hebben nog minder pullen bij ons want wat heb je voor een 2 uurtjes nodig een hengel, wat shadjes, accu en een elektromotor en natuurlijk de roeispanen als back up.

Waldi is gelijk in zijn element weliswaar is de eerste een dreumes.

We zitten heerlijk en de wind is gevallen (2) als we op de stek komen en ik draai de boot in de wind met zijn kont en voor in de boot hoor ik al een vreugde kreet. Hangen..  en weg is de stress want een drukke baan heeft tie natuurlijk sinds zijn promotie. Morgen weer naar Rusland ter voorbereidden van het plat leggen van een plant voor BP Internationaal. Jaja Nederland is te klein geworden voor de BassMeister en sinds vorige maand en zit hij dus over heel de wereld om leiding te geven wanneer een plant plat gaat voor onderhoud en reparatie. Alleen al de handelingen hier in Nederland om te vertrekken aan papieren, visa etc. is een dikke dagtaak dus dat is nu ff heerlijk je hoofd leeg maken. Denk dat ik een bureautje gaat oprichten met lekker je hoofd leegmaken “ga vissen”.

Dit is een mooie.

Het is eerst een dreumis maar daarna denk ik ze weer te hebben gevonden en hebben we allebei tegelijkertijd de hengel krom heerlijk die runs, die gillende slips en die smile op die bekkies. Daar gaan we voor.

Even poseren met Russische muts.

We vissen denk ik een kleine twee uurtjes en het is gewoon goed. Wat losse en dreumesen niet zo goed als gisteren maar toen kon het niet op. Maar als je een vijftien tal aanbeten heb gehad en er de helft van kan verzilveren doe het nog niet zo slecht. Er zijn vaak mindere dagen zou ik zo zeggen maar we zijn verwent de laatste tijd. Want als je in zo’n bijt uurtje terecht kom kan het niet op.

Waldi is weer helemaal oppie toppie.

Het wordt koud en het gaat regenen, de wind wakkert af en toe aan als er een regenfront voorbij komt dus we gaan er uit. Het was weer fantastisch en wat ben ik blij hier zo dicht bij te wonen. Snel even de Linder er in en je kan vissen voor een paar uurtjes. Dat zal deze week wel vaker voor komen.

Reactie’s

Hoi Freek,

Het is weer leuk geweest zo te zien he?

Voor jou is elke dag een feestje.

Groetjes, Loes en ook van Gerard

Het is heerlijk op het H’vliet

Heb ik alles verkocht dan toch nog even die wieltjes proberen.

Vandaag 15 maart 2012 afgesproken met Branko om het Haringvliet voor de vuurtoren te belagen. We willen alleen met de elektromotor er in met als back up de roeispanen als er iets mocht haperen. Het is windstil met een heerlijk zonnetje begin van de middag.

Het is de eerste keer dat we er in gaan zonder gebruik van een helling maar met die wieltjes gaat het buiten gewoon goed. In je eentje loop je er zo mee weg en we liggen er dan ook zo in. zeker als Leo ook even komt kijken en meehelpt alle losse spullen als kleding, koelbox, accu, versnapering, en niet te vergeten de hengels natuurlijk. Leo heeft vanmiddag werk overleg op de zaak jammer want anders was hij zeker mee gegaan.

Het gaat verrassend goed, hartstikke goed zelfs.

Het is heerlijk in het zonnetje en meestal is dat geen goed teken zeker met dat heldere water in dit jaargetijde. Je kijkt zo 6 meter de diepte in maar dat is wel een schitterend gezicht als er een vis wordt gehaakt en die naar boven komt. Volgens Branko net de Caribbean met van die grote dorado’s, tarpoon, koningsmakrelen, mahi-mahi, wahoo of nog beter een zwaardvis.

Heb eigenlijk gelijk een mooie vis.

En als we op de stek liggen heb eigenlijk gelijk al vis en een mooie volle ronde vis. Dat gaat goed dus en we denken ze gelijk te hebben gevonden en dat met dat heldere water en mooi weer zonder dieptemeter of fisch finder. Kwestie van je water kennen want de stekken zijn seizoen gebonden. De vissen zitten in dit jaargetijde nog diep en zullen over een par dagen naar hogere plekken verhuizen ter voorbereiding om nesten te maken om dan te paaien.

Recht naar beneden kunnen beuken opleveren.

En branko laat ook van zich spreken en vangt zijn eerste snoekbaars van boven af. Natuurlijk  vandaar de naam verticalen en hij is helemaal verkocht. Zeebaarzen is fantastisch en daar kan maar weinig zoete baarzen tegen op qua kracht maar als ze hier op het Haringvliet “loss” zijn op 14 meter dan zijn deze rammen fantastisch op diep water. Hij is dol enthousiast en vandaag zijn ze gretig maar wel op de vierkante meter. Er zit hier een gat en tegen het schuine kantje een talud van een dikke meter verschil pakken we ze allemaal. Een belly boat 10-15 meter van ons vandaan heeft het nakijken en terwijl wij vis na vis haken ziet hij helemaal niets net als aan de oever. Ook daar zijn wij het schouwspel. En met dit windstille weer kunnen we steeds de bot zachtjes er over heen trekken de shad maar net van de bodem halen zo rustig mogelijk en de grote staart van de Berkley het werk laten doen. Het zijn dreunen tot in je schouder snoeihard die we op onze hengeltoppen krijgen. Ben zelfs bijna een keer mijn hengel kwijt terwijl ik Branko adviezen geeft en er een verschrikkelijke ram op krijg. Hij schiet uit de pen greep de methode die ik hanteert en kan em nog net uit de lucht graaien. Dat was wel ff schrikken want het zijn dure setjes waar we mee vissen en erger nog je hele dag is dan verziekt. Voetballen doe je toch ook niet zonder bal

De eerste is binnen voor Branko die rustig begint met een dreumes.

Maar dan na dat ik ook nog een dreumes haakt valt het stil en na een klein uurtje alles afgepeuterd te hebben gaan we verkassen. Ze liggen stil en we krijgen ze niet meer aan het azen.

En na deze dreumes valt het stil.

Het is nu helemaal windstil geworden dus we hebben het prima naar de zin op het water en we vertrekken richting terras flats naar de rode boei. Daar heb je ook zo’n mooi talud dat loopt vanaf 32 meter. Maar daar is het ook stilletjes en na wat losse omdat je de vis niet te snel naar boven wil halen zo halvewege het talud  (de wet van Gay-Lussac uitgelegd door Erik 24 feb. 2012) en een dreumis voor mij. Branko heeft ook nog enkele missers valt het ook hier stil. We willen die school dikke 60 tigers weer zien te vinden en gaan weer zoeken en dat is geen straf met dit weer. Dat is heerlijk met dat zonnetje en meestal voorspelt dat dan niet zo veel maar vandaag zitten we geramd.

Eind van de dag hebben we ze weer gevonden

We driften het hele stuk weer terug naar de vuurtoren langs de slijtgeul van de vaargeul met hier en daar een tikkie en die we haken zijn maar net aan de maat (±50cm) als we plotseling weer op de vissen stuiten die we zochten. Het schooltje is weer aktief en we zitten weer midden in het bijt uurtje op precies het zelfde heuveltje. Het krioelt er ook waarschijnlijk van de brasems of de mosselen moeten het naar de zin hebben want het is er een en al bellenplakkaten en net op die rand moeten we zijn op het talud. Wel zo gemakkelijk zonder diepte meter of fishfinder. De wakker zo’n rode H doet vandaag formidabel zijn werk. We zien zo hoe diep het is markeren op je lijn met een watervaste stift en kunnen niet afdwalen want mis je die vierkante meter dan zit je voor niets je shadje nat te maken. Leg die waker nu ook niet op je visplek neer want dan haak je natuurlijk geregeld die uitstaande lijn maar gooi hem een 15 meter er van af zodat je weet waar de markeringsplek is gezien vanaf de marker (H).

We krijgen de ene ram na de andere.

Het gaat werelds en we vangen het snot voor de ogen. Het is natuurlijk mooi weer en we zitten prima in de Linder op dat gladde water maar hier zijn we toch voor gekomen. Van die zware dreunen tot in je schouder en een kromme Godfather die even vast staat. Zo’n aanslag en het stil staan wat seconden lijkt maar natuurlijk een korte reactie is en dan dat zware beuken van een vis met een gillende slip omdat hij op de bodem wil blijven liggen maar het uiteindelijk toch moet opgeven en langzaam naar boven komt met van ie lange uithalen om uiteindelijk de laatste meter zeilend naar boven te komen. In één woord fantastisch.

Dan krijgt Branko een echt serieuze dreun erop.

En ik wil net Branko mededelen dat we weer het talud op gaan i.p.v. af want we zijn nu iets verder afgedwaald van de hot spot als hij er een dreun op krijgt die zijn hengel zeker voor de helft onder water trekt gebogen tot in het handvat. Met twee handen heeft hij het kurk in de hand en de hengel steekt ver onder de boot en ik denk ieder moment een droge knak te horen maar alles is goed afgesteld. En de slip van de molen doet prima zijn werk.

Was gisteren dezelfde tijd beter vertoeven qua weer en qua vangsten, wat een verschil.

Als je kan zeebaarzen uit de boot dan heb je natuurlijk dit spelletje ook zo door en het afstellen van je materiaal is dan een peulschil maar nu eerst deze serieuze vis zien te vangen voor een fotomoment.

Wat een mooie bak van een glasoog.

En die komt er dan ook. Tjonge wat een mooie is is dit en gelijk zijn nieuwe PR opgeschroefd. De adrenaline knalt door ons lijf. We kunnen stellen dat dit experiment er even in gaan met de Linder voor en paar uurtjes alleen met de elektromotor prima is geslaagd. Dit bevestigt misschien weer mijn gedachte dat er altijd rondom zo’n samen geschoolde troep wolven voordat het water warmer wordt nesten te maken en klaar om af te paaien altijd wat grotere exemplaren rond zwemmen die de vissen eten waarvan door de voedselnijd de staarten zijn afgebeten. En voordat ze die weer komen ophalen in mindere tijden maar dat is nu niet aan de orde natuurlijk met dit voedselaanbod eten die dikke jongens die op. Vandaar dat je met dood aas ook altijd de grotere vangt want zie het in heel het dieren rijk. Grote oude exemplaren bewegen moeilijker en wat is er makkelijker dan het oprapen van het talud dan er achter aan jagen. Om dan vervolgens weer solitair te gaan leven na de broed tijd als de scholen weer uit elkaar vallen in kleinere toepen. Het is maar een theorie van me maar elk jaar pakken we wel een mooiere vis net buiten de hot spot van de dag. We vangen nog een paar mooie dik 60+ vissen maar maar het is tijd om er uit te gaan. Het wordt ook koud en gelukkig is Leo ook nog even komen kijken. Die kan het niet laten en soms denk ik dat hij hier woont. Voor ons is dat fijn want met zijn drieën pakken we de boot met spullen en al zo uit het water en lopen ermee naar de trailer. Op naar Warung Freek want een borrel kunnen we wel gebruiken. Wat een avontuur was het weer en een volledig geslaagde middag.

Reactie’s

hé Freek,

mooi stuk en foto’s man, van een superdag! Ik sta nog op de ok. Dit weekend zal ik zeker een stukje sturen…

Goed weekend, Branko.

Hoi Freek,

wat een schitterende vis van je maatje op de laatste foto !!

Mooie foto ook !

Floris

Hoi, die Freek en vismaatjes

Het is weer lekker vis vangen. Van klein naar groot is altijd leuker.

Groetjes Henk & Rina

Hoi Freek,

blijft toch bizar; vrijdagavond op het werk kan ik de hele pagina en alle foto’s en nu thuis toch alleen maar weer de inleiding met eerste foto. Dat moet ergens aan een instelling van mijn laptop liggen, maar ik ben volkomen digibeet…dus dat wordt toch een buurman vragen.

Zou je mij de foto’s in groot formaat kunnen sturen?…zijn toch mooie platen voor de verzamling!

Hieronder komt het stukje om als reaktie te plaatsen:

Na een nacht met wel heel weinig slaap (om precies te zijn anderhalf uur), kwam ik tegen achten pas thuis. Even het ijs gekrabd van mijn meisjes auto en een bakkie thee gezet. Zo scoor je met weinig moeite gelijk alweer wat punten, die je later weer in kunt wisselen tegen vistijd, haha!

Het beloofde een schitterende, windstille dag te worden en ik besloot om niet naar bed, maar naar het Haringvliet te gaan. Een uitgelezen kans om het eens vanuit de Hobie-kayak op snoekbaars te gaan proberen. Normaal vis ik alleen vanaf de kant op zeebaars, en met zware spinhengels op de wrakken en heel soms op snoekbaars als de zoute stekels er echt niet meer zitten… Ooit twee verticaalstokjes samen met spinhengels in een partijtje via Ebay gekocht, dus die moesten eerst worden opgetuigd. Klein Twinpowertje en reeltje van nieuw draad voorzien en wat shadjes en klein materiaal gesorteerd. Omdat het in de kayak moest passen, was het even lastig kiezen. Vanaf de kant zeul ik meestal een halve hengelsportzaak aan materiaal met me mee.

Was bijna klaar toen ‘Bassbuster’ Freek belde. Ik had Freek ergens in januari op de Punt leren kennen, toen ik daar voor het eerst een snoekbaars probeerde te vangen, omdat mijn zoon Koen die weer eens zo graag zou willen eten. Tsja, en wat doe je dan als goede vader?…

Uiteraard zat ik ’s avonds achter de pc om zijn website te bekijken en sindsdien heb ik hem meerdere keren met vragen gemalied, omdat ik daarvoor nooit viste op groot water als het Haringvliet.

Freek belde of ik nog ging vissen. Ik kon me het gezeul met de kayak besparen, want ik kon een middagje met hem in de Lindner mee. Daarvoor te porren was ik wel, zeker een nieuw soort visserij blijft een uitdaging die ik graag aanga. Gebrek aan ervaring kun je veelal voor een deel compenseren door goed te kijken en te luisteren ipv eigenwijs te doen, én door vreselijk fanatiek en geconcentreerd te vissen. Laat ik díe eigenschappen nou net (soms) hebben. Als de vangsten tegen zouden vallen, dan viel er welig een hoop te leren en een dag op het water is altijd beter dan een dag op de ok!

Een paar uur later waren we op weg met de boot op de trailer. Jammergenoeg pastte Freeks transducers niet op mijn visfinder(de mijne zitten verlijmd in de kayak), dus dat werd navigeren puur op Freeks waterkennis…en dat hij die bezit werd in de loop van de middag voldoende bewezen.

Gelukkig was Leo toevallig (of natuurlijk niet) op de punt aanwezig, zodat het te water laten van de boot en het laden van de spullen zo gebeurd was. Even leek hij op ons aanbod in te gaan om even een uurtje mee te gaan, maar hij bleef toch op de wal.

Na een paar minuten varen kon het, voor mij nieuwe, spelletje beginnen. Freek legde me het een en ander uit en opgewonden liet ik de blauw-groene Culprit zakken. Tsjonge wat een eind naar de bodem, met 14 gram…het leek wel wrakvissen met een 60 grams pilker. Doordat er amper golven waren, was het behoorlijk goed te doen om bodemkontakt te houden. Toch bleek ik na een half uur vissen iets niet helemaal goed te doen; Freek had al een paar mooie snoekbaarzen aan boord gehaald, terwijl ik slechts een dreumis had weten te haken. Iets wat trouwens wel een schitterend nieuwe ervaring was. Freek deed me voor hoe ik de shad minder kon laten bewegen en beter tegen de bodem te kunnen houden. Al snel leverde dat wel aanbeten, maar ook veel frustratie bij  mij op. Doordat ik de hengeltop niet dicht genoeg bij het water hield, had ik te weinig opslag met zo’n kort strak stokje om goed te kunnen aanslaan. Meerdere keren kreeg ik een keiharde aanbeet, waarop ik de vis vrijwel direkt verspeelde. En met hard bedoel ik ook écht hard. Vanaf de kant zijn de aanbeten, ook als ze hard zijn, totaal anders dan die met verticalen. De langere hengel en de ruimte om aan te slaan zijn zo anders, dat ik er niet veel van bakte. Eigenlijk zou ik hoger moeten zitten, zodat ik de hengeltop ondanks de rand van de boot toch vlak boven het water kon houden. Om dit toch te bereiken besloot ik om Freeks pistoolhoudersgreep te gaan imiteren. Nou dat hebben mijn vingergewrichten geweten…een paar rammen vanuit de diepte later was ik het spuugzat. Maar liefst drie keer gebeurde het dat de combinatie van een keiharde aanbeet én mijn onhandigheid leidden tot vingers die bijna uit de kom draaiden, hengels die uit mijn handen vlogen en uiteraard het onbedaarlijk lachen van Freeks kant. Die had een mooie middag; zelf veel vis vangen en ook nog entertainment aan boord van een stuntelende beginner! Ook stond mijn slip een paar keer net te los, waardoor ik niet goed genoeg kon aanslaan, kortom; verbeterpunten zat.

Vloekend beet ik me erin vast, ik moest en zou het onder de knie krijgen. Aan de presentatie lag het niet, ik kreeg aanbeten genoeg…slip bijna dicht en volhouden dus. Naast het lachen deed Freek zijn uiterste best om mij wijzer te maken in de kunst van het verticalen.

Ondanks alles kreeg ik toch nog meer lossers en missers te verwerken dan vissen in de boot. Inmiddels viste ik met een klein wit dropshot-shadje boven mijn zwarte Culprit. Hierop kreeg ik meer aanbeten dan Freek, maar ze wisten allemaal te ontkomen. Freek ving ondertussen rustig zijn portie snoekbaars bij elkaar. De zon ging al zakken en tussen de schuimplakaten van azende brasems, bezwoer ik hem dat ik, ondanks alles toch met de grootste vis van het water zou gaan. En dat gebeurde; ik kreeg een ram op mijn hengel, niet normaal meer. Mijn hengel verdween gewoon over de helft onder water…dit moest hem worden! na een pittige dril zag ik de kapitale stekel uit de diepte omhoog komen. Met het glasheldere water was dat een magnifiek gezicht. Op zeker tien meter diepte zag ik de vis zich op haar zijkant strekken. Haar stekels stonden recht overeind, wat een mooi gezicht! Blij als een kind poseerde ik tegen de ondergaande zon met mijn nieuw pr: 82 hele centimeters, maar bij die lengte een ongelooflijk gewicht.

Het werd nu in rap tempo kouder, dus we zouden nog maar even het talud afvissen. De volgende vis volgde al snel, en deze vangst deed me nog het meest genoegen. Niet omdat ie zo groot was, maar omdat ik eindelijk alles juist deed; de reaktie op de aanbeet, de goed afgestelde slip en het geen seconde contact verliezen met de gehaakte snoekbaars. Eindelijk bracht ik Freeks adviezen perfect in de praktijk. En als bonus zou mijn vader deze vis, gefileerd en wel, als kadootje krijgen want het was vandaag zijn 69ste verjaardag…

Aan de kant hielp Leo ons wederom met het sjouwen van de spullen, waarvoor onze ruggen hem nog steeds dankbaar zijn.

Na een verdiend drankje en heerlijk broodje varkenshaas was het tijd om mijn vader te gaan verassen. Ik moest er tenslotte ook nog een flink stuk voor rijden naar het Westland.

Zo kwam een einde aan een superdag, één die de visarchieven ingaat met een dikke gouden rand!

Freek enorm bedankt, Branko.

Branko.

Vol goede zin

Was weer druk bij de vuurtoren zondag 11 maart 2012.

Gisteren ochtend 13 maart 2012 zo rond koffie tijd komt Leo van de “Punt  vandaan en heeft er mooie vissen gevangen samen met Anton en Jan. Als dan Erik ook langs komt om zijn aanstaande Mercury op te halen voor een onderhoud beurt zijn de plannen zo gesmeed. We gaan er in met z’n drieën in Middelharnis.

Want na de verhalen en foto’s van Leo zijn we we in Warung Freek weer helemaal opgewarmd zeker na die proef vaart van gisteren waar we ook heel goed hebben gevangen in nog geen twee uurtjes tijd. We vielen waarschijnlijk precies in het bijt uurtje en hopen dat vanmiddag natuurlijk weer mee te maken.

Dit vindt ik te koud, geef mij maar de linder.
Onder toezicht van Anton.

We gaan in ieder geval wat eerder van huis dan gisteren en staan dan ook om 13.00 uur voor de Lidl proviand in te slaan en Erik denkt waarschijnlijk dat we heel de week weg blijven. Pizza’s, zak krentenbollen, kokos macronen, eierkoeken en een treetje limonade. Van de honger zullen we niet omkomen. Dat is in ieder geval goed geregeld.

En nog steeds is het windstil dus prima om het backtrollen onder de knie te krijgen want dat moet je wel even door hebben. Drie handelingen tegelijkertijd de elektromotor bedienen, z’n kont van de Linder in de wind houden en de goede snelheid aan houden wat het belangrijkste is natuurlijk zodat de shad netjes met de goede snelheid onder de boot net over de bodem wandelt. Goed voor uit kijken (als in je auto vier auto’s voor uit kijken) zodat je kan anticiperen op de wind, golven van andere boten, stroming en weet ik niet allemaal zodat je het talud goed kan volgen op de goede diepte.

We hebben er zin in.

Traileren is zo voor mekaar met de mannen. en als ik de auto afsluit en de trailer op slot zet hebben Erik en Leo de boot al klaar . Dat alles voor elkaar inclusief op de omgeving letten op verkeer/gevaar als boeien, wrakhout etc. heb ik het niet eens over de stroming die op het Haringvliet natuurlijk reuze meevalt daarna komt pas het vissen voor jezelf en niet andersom. Als je dan eenmaal zover bent kan je de andere boten in de gaten houden of die wat vangen of zich zo manoeuvreren dat ze op jouw plekkie komen te ligeen tegen het goede gedeelte van het talud.

Direkt heeft Erik contact.

En als we dan op ons stekkie van gisteren zijn aangekomen heeft Erik er eigenlijk gelijk een aanbeet weliswaar een natte scheet en dat voorspelt niet veel goeds. Ze doen het heeeel voorzichtig dus en niet zoals gisteren van die keiharde knallen.

Zijn eerste vis als stuurman op zijn eigen bootje de AnkerMeister is in zijn nopjes.

Hij is een maatje kleiner en duidelijk een mannetje terwijl we gisteren overwegend vrouwtjes vingen en een maatje groter. Maar we zijn nog maar net bezig en de middag is nog lang.

Ze doen het dus heeel voorzichtig vandaag maar net op de dreg.

Dat is een lekker begin en we zien het helemaal zitten maar wat we ook proberen de volgende uren is het taai en we kunnen ze niet vinden. Het water is weer glashelder zou dat het zijn zonder wind maar de sluizen van de Haringvlietdam spuien want de lichten branden dus het zou moeten stromen. Maar daar merken we weinig van dat zal wel door de lage waterstand komen. Alle andere boten hebben hetzelfde probleem alleen die vroeg zijn begonnen hebben in de ochtend richting Tiengemeten nog wat kunnen scoren. Pas na alles te hebben uitgekamd, meerdere malen het hele talud te hebben afgevist vangt Erik zijn tweede van de dag het zelfde maatje als de eerste vis.

Leo pakt nog een dreumes.

Als we voor in de boot een zucht van verlichting horen en Leo een aanbeet(je) kan verzilveren. Op grote diepte weliswaar en dan lijkt het nog wat maar na rustige inhalen komt er een dreumes boven.

Wat een aalscholver aan kan richten.

Die is flink beschadigt aan één kant en waarschijnlijk van een aalscholver afkomstig. Van een snoek van dit formaat verwondingen zou je beide zijden van verwondingen zien kleiner natuurlijk en niet van die grote sneden.

Ik was minder gelukkig vandaag met één enkele aanbeet.

En ik moet het vandaag zonder doen. En dat nadat gisteren op deze stek het snot voor de ogen stonden te vangen. Onbegrijpelijke vis onze vadertje glasoog de zander. Van die snoekbaars is niet te begrijpen. Vandaag ook weer zeer helder water maar vandaag geen zonnetje dat leek dus gunstiger maar nee dus. Krijg nog één goede aanbeet maar net achter de dreg wordt de staart finaal afgebeten.

Was gisteren dezelfde tijd beter vertoeven qua weer en qua vangsten, wat een verschil.

We gaan er uit want het wordt ook frisser zonder het zonnetje. Zijn we mooi om 18.00 uur thuis en kan Leo zijn zoontje naar de judo brengen. Hij moet wel opschieten horen we van Monica onderweg op de Haringvlietdam want zijn prakkie spaghetti staat al in de magnetron. Dus scheuren we dik 100 km Hellevoetsluis binnen. Dat gaat wel lekker met de Linder er achter over die brede rotonde’s als je de buitenste ring neemt, dat moet ik niet flikken met de Buster.

Vanmorgen nog even op de Punt geweest kon het niet laten met dat mooie weer.

De winkel gaat om 10.30 uur open en Henny kan dat goed alleen tegenwoordig en om 13.00 uur heb ik een haast klusje voor Eef die een poster moet afleveren van een foto sessie die de heeft om 11.00 uur dus trek ik nog maar even mijn laarzen aan. Kan ik nog net een paar uurtjes mee pakken maar als ik op de dam verschijn is daar Harm met Martin en Jan Nieuwland die vanaf de ochtendgloren 3 lichte aanbeten heeft gehad. Dat is niet wat je wilt horen natuurlijk. De bootjes om ons heen liggen er ook verveelt bij op het water, het is dan ook bijna rimpelloos. Ik ga er bij zitten en na een kwartiertje sla ik op gevoel raak. Dat is een flinke vis zo te zien maar na enkele uithalen voel ik al dat dat geen snoekbaars is. Een snoek misschien zeg ik hoopvol maar nee daar zijn de uithalen weer veel te kort voor en even later zien we dat ik een flinke brasem vals heb gehaakt. De mannen gaan naar de koffie en ik blijf nog even zitten, want ik ben er nog maar net. En als Martin en Harm de auto in willen stappen haak ik een leuke dreumis van ±50cm. Dat doe je goed roept Harm bij wie je moet wezen als je wilt vissen op de meerval op de Ebro (www.demeervalspecialist.nl) en natuurlijk moet ik glimlachen. Ik blijf nog maar een half uurtje maar hou het dan ook voor gezien en laat het water over aan de witvissers waar het ook niet lekker loopt. Tien brasems in een ochtend sessie is veel te weinig voor dit water in deze tijd van het jaar. Zodadelijk eind van de middag nog maar eens terug komen dat is natuurlijk een weelde zo vlak bij huis op fietsafstand want het is uren maken. Het kan een paar uur later heel anders zijn…

Nieuwe schipper voor de Linder

De trotse nieuwe eigenaar.

De AnkerMeister gaat de Linder confiskeren en daar ben ik reuze blij mee. Kan ik nog steeds het Oostvoornse Meer op met de roeispanen in het gesloten seizoen voor de snoekbaars en vissen op hengelsportdag op het Kanaal door Voorne met de jeugd op Hengelsportdag.

Ik heb wat met die Linder. Heerlijk was het vissen ermee maar de ruimte nu Erik hem mee neemt doet ook wat, snif. Sinds de Buster staat hij al twee seizoenen stil en dat is natuurlijk hartstikke zonde. Maar gelukkig ik kan hem halen wanneer ik wil en dat doet goed. Hij is in goede handen daar in Rockanje. Maar eerst even uit proberen natuurlijk dus haken we hem aan en gaan op weg naar Middelharnis vandaag 12 maart 2012 waar ik denk ook misschien nog een visje te kunnen scoren. Tja het is natuurlijk het ene met het andere combineren.

Erik wil nog steeds niet op de foto zonder vis.

Met Erik afgesproken na de middag om te proef varen want moest eerst de schuur opruimen maar voor de maandag is dat natuurlijk een rustig beginnetje.

Deze keer een wel heel gezonde hap in Warung Freek

Tis steeds een puzzel als je de ijskast opruimt. Wat gebakken aardapeltjes met kip filé van gister en tuinboontjes uit de vriezer en een vergeten kom kommer. We rotzooien maar wat aan en snel kanen want de AkerMeister is niet te houden. Die wil te water en van alles uit proberen.

Na alles uitgeprobeerd gaan we vissen.

Op de helling komt er net een bootje uit en voor de rest staat de parkeerplaats leeg. Dat is geen goed begin om vissen te vangen. Maar we zijn in de eerste plaat om de Linder uit te proberen maar natuurlijk kriebelt het gelijk. De benzinemotor loopt na 3 keer trekken aan het koord en dat na twee jaar stilstaan. Eigenlijk ben je niet goed want met een specie kuip en wat water kan je dat thuis uit proberen maar op het water is veel leuker natuurlijk. Maar hij hapert af en toe er komt koelwater uit de motor dus dat zit wel goed. Erik neemt de motor mee vanavond voor een onderhoudt beurtje en dat kan nooit kwaad natuurlijk. We gaan op de elektromotor naar buiten en Erik meet op zijn TomTom dat we 3-4 km per uur varen.

En warempel zonder goede dieptemeter vallen we ook nog in een schooltje jagende vis.

Natuurlijk weten we blindelings op deze stekken hoe diep het is en we dobberen wat rond en na alles te hebben gezien hoe het werkt willen we ook wel en aanbeet verzilveren. We vissen het talud af vanaf twaalf meter naar ondieper maar we krijgen geen enkele aanbeet en na een uurtje gaan we dieper vissen. De AnkerMeister weet nu wel hoe dat moet. Backtrolling tegen de wind in naar het ondiepe. En dan plotseling hebben we ze gevonden en vangen de ene na de andere mooie 60+.

Je denkt een meter+ te vangen.

Wanner ik eigenlijk mijn sjetje laat zakken na onthaken van een vis en nog bezig bent met mijn handen schoon te maken voelt mijn sjat zwaar aan en ik sla natuurlijk instinctief matig aan maar heb een vis vals gehaakt. Potverdorie we dachten beide dat ik mijn PR zou verbeteren maar dan zien we een vals gehaakte  vis boven komen. Daar kan je natuurlijk niets aan doen  en natuurlijk redt die het wel maar de spanning om je PR te overtreffen blijft natuurlijk.

Maakte best wat golven maar foto gemaakt voor mijn zwager, die kent hem wel de Bru 8.

Eigenlijk is het hartstikke goed we, gaan een bootje uitproberen en vallen in een schooltje jagende zanders van een redelijk formaat. Heerlijk met die Berkeley shadjes dus weer een goede keuze.

Ook een mooie vis.

We vissen nog geen twee uurtjes incl. de Linder uit proberen dus we hebben niets te klagen. Het gekke is dat we op de politie boot die twee keer voorbij kwam vanuit het Spui richting Haringvlietdam dan en terug langs Middelharnis naar Willemstad geen beweging hebben gezien op het water. We gaan morgen maar weer want het wordt dan nog beter, warmer en nog minder wind. Nog maar even genieten want het snoekbaars vissen is eind deze maand afgelopen. Dan begint het gesloten seizoen en is het duimen draaien twee maanden lang.

De nieuwe kapitein van de Linder.

We hebben fantastische uren en gaan morgen maar weer even het water in. Het is heerlijk vertoeven.

Voor de één het begin en de ander een afsluiting van verschrikkelijk mooie visdagen.

En de AnkerMeister is in zijn nopjes die is een visbootje rijker en heeft grootse plannen en zo hoort dat. Daar ben ik graag getuige van. Samen op het Oostvornse Meer, Haringvliet of Buiten zoals vandaag met windkracht nihil op de zandplaten de zeebaars achter de vodden zitten op een halve meter water met als bonus misschien een zeeforel. Heerlijk dat gaan we allemaal meemaken dit jaar..

Reactie’s

Hoi Freek,

da’s dus ’n zorg minder. Maar Wsl wel een gemakkelijk te vervoeren boot en mogelijkheden minder? Is de buster al vaarklaar dan?  denk je dat ’t veilig genoeg is om alleen bij Middelharnis te gaan snoekbaarzen vanuit m’n kano? Je hoeft daar niet ver te peddelen toch? Groet, Branko.

Monica doet dat wel ff voor

Begin is er.

Vandaag 9 maart 2012 ben ik uitgenodigd door Leo om weer eens naar de “Punt” te komen voor een ochtend sessie. Die twee bakken koffie en het ochtend ritueel op het kleinste kamertje maakte dat ik anderhalf uur later was dan Leo die in de schemer is begonnen.

Het is al weken slecht vanaf de kant eigenlijk al vanaf de dooi met gisteren dan een opleving. Maar vandaag bij aankomst heeft Leo al anderhalf uur geen tikkie gezien laat staan gevoeld want het is frisjes aan het water met de wind schuin van rechts de haven in vanuit Dirksland zal ik maar zeggen.

Na 2 uurtjes gooien dan eindelijk vis.

Dus zet ik me naast een verkleumde Leo en gaan de roddels eeuuhheuu verhalen weer in het rond. En vanaf hier Arie beterschap want die heeft het niet best gehad afgelopen weken maar gelukkig weer aan de beter hand en 10 kilo lichter. En uit het niets dan een ferme tik op de stok van Leo en weg is de kou. De terreinmeester van de ECT is in zijn nopjes en deze keer breng ik het geluk naar de waterkant. Zouden ze het gaan doen maar wat we verder ook (uit)proberen qua kleuren, gewichten en diverse vormen staarten het mag niet baten en inmiddels is Jan de spruitenkoning ook gearriveerd en staan we met z’n vieren te smijten.

Als Monica tussen de boodschappen door even komt kijken hoe het er mee gaat.

Zelfs Monica komt even kijken tussen het boodschappen doen hoe het er mee gaat en wil het wel even voor doen hoe dat moet en wij met zijn 4ren staan te kijken hoe Monica “eventjes” een mooie snoekbaars vangt.

En Leo moet wel even zelf scheppen natuurlijk want vangen is één maar oppakken is heeel wat anders.

En waar wij dan met z’n allen heel de ochtend een tennis arm staan te gooien vangt Leo zijn meissie de mooiste zander van de dag. Zo eventjes tussen het winkelen door.

En zo trots als een Pauw staat Leo daar zijn meissie te coachen tussen al die rauwe zeebonken.

Dat noem ik nu “even binnen komen zonder kloppen”. Leo schept de vis en weg is Monica weer nog wel met de mededeling dat het eten over twee uurtjes klaar is want Leo heeft de middag dienst en moet om 14.00 uur opstappen dat is al jaren prima geregeld natuurlijk door het grootste havenbedrijf van de Europoort. Waar vindt je zulke meiden nog. Goud zijn ze met een diamanten randje.

De enigste die goed heeft opgelet is Jan.

En de enigste die goed heeft opgelet en er wat van heeft opgestoken van de lessen van Monica is Jan want die vangt ook een mooie snoekbaars met zijn nieuwe set, molen en hengel jaja daar staat voor een paar centen. En aan de dril te zien is dat een mooie vis. Het is weer genieten op de Punt in de eerste stralen van een beginnend lente zonnetje.

Bij het trappetje kan je de vis bij mooi weer makkelijk met de kieuwgreep pakken zodat een landingsnet niet nodig is.

En hij dirigeert de vis naar onze landingsplaats een trappetje in het talud dat doorloopt onder water. Natuurlijk een perfecte plaats om een vis zonder landingsnet te pakken met een lip tang, in zijn nek wel uit de buurt van zijn rugstekels blijven want voorral de eerst pen is gemeen scherp of de kieuwgreep maar wel eerst goed kijken waar de dreg zit en de vis is gehaakt. Want al hij nog een klap na geeft terwijl je de hand achter zijn kieuw wilt steken kan dat pijnlijk aflopen en dat geldt dan voor beide. Zo’n spartelende vis van een beetje formaat wat door middel van een dreg aan je handpalm of vinger hangt is geen pretje kan ik je verzekeren.

Ook een mooie vis.

En wat heb ik van Monica geleerd vandaag is heel weinig want ik kan op een misser na waarschijnlijk een vals gehaakte (verkeerd gehaakt kan overal zijn behalve in de bek) want de schub zit nog op de dreg die zeker van vadertje glasoog afkomstig is volgens mijn mede kompanen geen aanbeet verzilveren. Moest vroeger al voor aan in de klas zitten en dat was niet omdat ik zo goed oplette. Daar is dus nog weinig verandering in gekomen en ze zeggen nog wel dat wijsheid met de jaren komt. Heb ik zeker nog heel wat jaren voor de boeg..

De Bassbuster wordt vertroeteld

Fantastisch is de nazorg uit Friesland.

Zondag 26 februari 2012 komt Piet ff buurten uit Grou Friesland (250km) mijn Buster vertroetelen. Alles nazien, motor een beurtje na 64 uur varen. Alles is nieuw en ziet er prima uit maar beter te vroeg dan te laat en daar sta ik helemaal achter. Nu is het voor beide een rustige tijd natuurlijk. Alhoewel er goed wordt gevangen vandaag volgens  de berichten van Waldi en Floris op het H’vliet.

Wordt tussentijd wel gebeld door de BassMeister dat ze zich het snot voor de ogen vangen op de stekken van woensdag samen met de TroutBuster en dan kriebelt het natuurlijk wel. Maar de boot gaat voor en Erik de AnkerMeister is inmiddels ook gearriveerd in Warung Freek. Werelds is dat hoor een arts in rustte maar zijn interesse is zo breed als kamertapijt. Ongelofelijk wat een kennis in die harde schijf zit. En vraagt Piet het hemd van het lijf over de motor en die vind dat ook fantastisch zij kennis over te brengen. Je begrijp het al iemand moet de looplamp vast houden en koffie halen.

Piet neemt gelijk de mijn hengelsteun mee om pas te maken naar de boat want ben er al een 2 jaar mee bezig hier in de buurt maar wordt overal met een kluitje het riet in gestuurd en gewoon niet terug gebeld of gemaild. Fantastisch dus.

Waar zit de dynamo.

Gisterenmiddag is mijn zusje al gekomen met Freekie. Eindelijk een weekendje vrij want dat is natuurlijk moeilijk in de horeca maar binnen no time staat de aanrecht weer vol met probeerseltjes en moeten we aan de slag om het leeg te eten voor de volgende sessie.

Binnen een uur staat de aanrecht weer vol met lekkernijen.

Die zus van me is toch niet te stoppen als ze een fornuis (kachel) ziet staan daar ben ik allang mee opgehouden om dat af te remmen. Dat is al vanaf Vinkplein zo voor de ingewijden. Dat was echt een Warung op groot formaat in die tijd. En nog steeds natuurlijk heerlijk wordt door een ieder hier duidelijk geapprecieerd.

Tuurlijk krijgen we niet alles op en gaat het per 1 persoons gerecht de vriezer in. Heerlijk.

En toevallig blijft het rustig in Warung Freek op zaterdagmiddag en dat is natuurlijk verontrustend maar mede daardoor heb ik een heerlijk visgerecht afgemeten in bakkies voor tussen de middag ingevroren. Stampot boerekool, erwtensoep want die heb ik deze winter eigenlijk nog niet op zelfgemaakte dag en ragout van wild (wilde gans), appeltaart want de nieuwe oven moet worden uit geprobeerd met warme vanille en slagroom. Mmmmm heerlijk allemaal.

En wat is er mooier om zondag’s wakker te worden en een pannenkoek met spek te krijgen van je neefje.
Natuurlijk neemt hij zelf ook wat maar wel met appel en geen spek.
En natuurlijk wat erbij drinken.

Pannenkoeken lust mijn naamgenoot net zo graag en zijn lievelings drankje daar lust die wel pap van. Eindelijk de goede maatbeker gevonden. Heerlijk toch zo wakker worden voor de TV.

De dames nemen de keuken in beslag.
Prima geregeld allemaal.

Kortom wij zitten wakker te worden voor de TV en die meiden komen terug van het strand met de honden en nemen de Stammtich en keuken in beslag.

Pannenkoek met stroop gaat er altijd in maar het grote verschil aan de Stammtich met ‘s middags is duidelijk. Geen hengelsportspul op tafel.

En dat kan dus wel ff duren als er uitgekwast is en iedereen weer opgesminkt is. Het is al weer bijna tijd om de honden weer uit te laten.

Gamen vind tie fantastisch.

Freekie vermaak zich wel met de PC in de studio en bevrijd heel de wereld

Zodat achter door Piet alles voor elkaar komt.

Terwijl Piet de laatste handelingen verricht en niet hoeft mee te eten. Die mist Friesland al na een ochtendje op pad te zijn.

Ook vandaag heeft Dorien eten gemaakt voor een heel weeshuis en achtergelaten dus ga ik maar eens beginnen. Zal wel lukken denk ik maar morgen sla ik het Hoad over.

Piet moet nog een endje karren maar zal ruim voor het avondmaaal bij Hilda zijn en na de berichten van de TroutBuster en BassMeister vanaf het water die goed hebben zitten vangen denk ik dat morgen een goede dag is om het water op te gaan. Maandag is altijd een goede dag. Lekker rustig op het water..

Kijk, daar hebben we wat aan

Heerlijk die verse eitjes van de Grasweg.

Vandaag 24 februari 2012 zit ik met Erik te brunchen en natuurlijk hebben we het over gisteren. De goede vangsten maar vooral de vraag als de rovers onder de school witvis ligt hoe vang je die dan zonder dat die beschadigen door de Caissonziekte.

Je vissen hard terug gooien met de kop naar voren zodat deze als een torpedo de diepte in duiken en natuurlijk want door die schrikreactie stuift zo’n vis de diepte in en komt het wel goed. Eigenlijk moet je gewoon niet vissen op die diepte in dit jaargetijde.

Deze vis is tergend langzaam binnengehaald op 17 meter de blaas is binnen gebleven maar je ziet het aan de ogen dat het nog te snel is gegaan. Vlug terug plonsen dus.

Dan maar dreumesen vangen zoals gisteren want dat is fantastisch als de grotere vissen naar dieper water vertrekken. Was duidelijk te zien want we gingen in en paar uur tijd van 13 naar 19 meter en af en toe dieper waar we de aanbeten kregen van de wat grotere vissen.

Het ziet er weer fantastisch uit dat brunchen ik hou er wel van en weer wil Erik niet op de foto.

Natuurlijk heeft Erik door zijn werk als bedrijfsarts arts in het Europoortgebied bij o.a. Brits Petroleum Maatschappei een heel andere kijk op de zaak en dat is maar goed ook. Die corrigeert me heel vriendelijk maar terecht terwijl we zo’n lekker eitje van via Gerda van Ellen krijgen naar binnen werken dat het helemaal anders zit. Gelukkig maar want daar kunnen we wat van leren. Ik haal dus wat dingen door elkaar. En dat is nu weer niet zo raar, afijn.

Hoi Freek.

Even mijn kommentaar.

Trek het je niet aan.

Met de zwemblaas regeld de vis zijn massadichtheid.

De vis in het water onttrekt zuurstof uit het water.

De meeste vissen hebben een gesloten zwemblaas. Gezien het beeld van een snoekbaars die van grote diepte naar boven getrokken wordt zal de snoekbaars ook een gesloten zwemblaas hebben.

De zwemblaas wordt gevuld met zuurstof via de gasklier ( onttrekt dit weer uit het bloed van de vis )

In het water is nagenoeg geen stikstofgas opgelost.

Dus in de vis ook niet.

Bij een ongekontroleerd naar een mindere diepte gaan ( zoals aan een haak naar boven getrokken worden )  zal de druk in de zwemblaas afnemen. Daardoor ontstaat er een ongewenste spanning ( druk ) in de zwemblaas  Hoe dieper de vis gevangen wordt hoe sterker het effect.

Omdat de vis te snel naar de oppervlakte getrokken wordt kan hij niet op tijd zijn zwemblaas reguleren.

Hierdoor neemt de omvang van de zwemblaas ongekontroleerd toe.

Dit heeft tot gevolg:

– de zwemblaaswand lijdt aanzienlijke schade.

– het systeem van de gasklier loopt schade op.

– ten gevolge van de lokatie in het lichaam van de vis worden de inwendige organen naar de buitenkant geduwd en lopen ook cshade op.

DE mate van zwelling kan berekend worden mbv de “Wet van Gay-Lussac”.

Het fenomeen wat je ziet bij een snoekbaars die van grote diepte komt en caisson ziekte zijn dus twee totaal verschillende zaken.

Bij de vis is het de zwelling van de gasblaas omdat de gasblaas de wet van Gay-Lussac volgt en daarmee schade aan de zwemblaas en omliggende weefsels veroorzaakt.

Bij caisson ziekte is het de opgeloste stikstofgas die op de verkeerde plekken weer naar de gasfase overgaat en daar niet afgevoerd kan worden. De gasbellen veroorzaken in de weefstels schade ( gewrichten ) en kunnen kleine bloedvaten afsluiten.

erik

Niet vissen is geen optie maar als je dit betekent te diep vissen en dat is voorral in deze maanden zo en waarom is voor mij elk jaar weer een raadsel. Zal niet zijn omdat het water zo helder is maar waarschijnlijker is het voedselaabod want ook de witvis zit op diep water en die niet alleen . Al het leven, ook de kreeftachtigen ze zitten namelijk vol met garnalen. De zuurstof en warmte lagen denk ik dat de rest doet. Want gek genoeg zit de vis op de rivier niet op de diepste plekken maar tegen het talud aan. En zo zijn we met z’n allen weer een stuk wijzer.

Dit zien we graag zo’n aanslag tot in je elleboog.

Want het is natuurlijk niet alleen vissen. De rest er om heen is net zo interessant hoe dat alles in elkaar steekt.