Vandaag nemen we bijtijds de dag door. Na een paar bakken koffie of thee zitten we al om 8.20 uur aan de eieren met spek.

Maken we de restjes op en zijn een half uur later klaar om in te pakken.

We gaan dit ritueel missen denk ik. Lekker wakker worden onderuit op de bank met een bakkie troost de post doornemen. Daarna van die caloriebommen de warme broodjes met spek en ei van Rob.

Dan gaan we als een wervelwind door het huisje heen. Zoals je ziet is het is een prima huisje maar je moet een beetje geluk hebben bij de loting welke slaapkamer je trekt. Voor de rest is er weinig op aan te merken. Van droger, wasmachine zeer kompleet maar geen Champignon League te krijgen op de Denemarkse zenders is toch een minpuntje deze week. Rob komt hier al jaren dus die had toch van alles bij em in z’n vrachtwagen van messen set, pannen, magnetron tosti ijzer tot koffiemachine.

Met mijn rug moet ik echt niet gaan tillen in deze fase aan al die zware kisten dus stofzuig ik het hele huisje terwijl de rest de bus inlaad. Vriezer, ijskast of was het koelkast de rest zit het meeste hebben we in kratten gedaan dus stapelen maar. Binnen uur zit alles in de auto en moet ik nog opschieten want kan nog net de stofzuiger in de meterkast zetten en op de bijrijders stoel springen en weg zijn we. Ze krijgen nu haast.

De ligging van het huisje is prima. Je rijdt het pad af dwars door de golf banen en dan linksaf de eerste afslag is de haven na 500 mtr. De boys zijn al naar de haven terwijl wij de sleutel nog even gaan weg brengen. Op het MOB, een soort ANWB van de streek weten ze niets over de situatie onder water. Van de lokale vissers als van de overheid hebben ze nog niets vernomen. Ik heb er m,n twijfels over en gelukkig moet Rob over een paar weken met gasten naar en ander gedeelte van Denemarken. De Kleine Belt zal hij de eerste tijd links laten zitten.

We zien dat de Audi te trappelen staat bij de uitgang. Wij hebben de trailer er ook in een poep en een scheet achter liggen en dan kan het gas er op richting het zuiden.

Rob geeft nog door dat we de oude brug nemen en een stukje door Middelfart rijden daar waar ik alles heb uitgekamd een paar jaar geleden vanaf de kant. Zie nog een groot restaurant dat Karolien heet en het gaat allemaal te snel voordat ik een foto kan maken voorbij. Grappig zo heet m’n nichtje ook. Hoor ik van Rob dat met een K het een echte Denemarkse naam moet zijn…

Rob geeft nog door via de marifoon naar de tweede auto dat we de oude brug nemen maar pakt een afslag te vroeg en zodoende zien we allebei de bruggen van dicht bij. Mag de pret niet drukken en ik kan de fotoreportage kompleet maken. Zie nog even al de oude stekken van een paar jaar geleden langs komen die we vanaf de kant hebben bevist. Prachtige omgeving natuurlijk.

We moeten deze toiletten toch ook nog even aan doen want Rob’s z’n Chili heeft onderweg wel wat teweeg gebracht. Hahahaa FF de beentjes strekken voor de resten de eerste Chilie stop voor Rob. Nog een wedstrijdje gehouden wie het langs daar in dat piskot kon blijven staan en Rob kon het langst zijn adem inhouden en heeft gewonnen. Denk eerder omdat hij de enigste was met een grote boodschap. Tjeesus wat een lucht daar in dat kot. Daarna kunnen we weer goed doorrijden en constant staat de naald tegen honderd aan en rijden we met wat gas er op als we weer wat vrachtwagens in moeten halen. Heerlijk rijdt deze combinatie.

Om half één ben ik blij dat we weer een stoppie maken want ik krijg trek. En wat is er lekkerder dan zo’n dikke schnitzel met champignons betaald uit m’n overwingspprijs. Of dat even goed valt bij de mannen weet ik niet maar het smaakte voortreffelijk.

Die gasten zien dat gelijk dat ik dat uit dat potje gewonnen betaald en een gekregen snack smaakt altijd toch een stuk beter dan een zelf betaalde. Ik peper ze het nog wel een beetje in hoor dat kan je wel aan me over laten. Hahahaha het zit ze nog steeds niet lekker de eerste vis van de week en daar dan de winnaar mee worden. Fantastisch.

Tussen Hamburg en de grens van Denemarken bij een brug worden we op de heenweg ‘s nacht verblind. Die zwarte paal zit een flitser in. We zien even niets door een boven rood en onder blauw licht. Ze staan aan beide kanten van de brug bij de op,-en afrit. Zelfs Fred achter ons vraagt over de marifoon ons of we alles nog kunnen zien. Niet normaal zo fel dat licht was

We schieten lekker op zo en net na Hamburg gaan we ff stoppen. Net als op de heenweg. Ze weten uit jarenlange ervaring precies de fijne parkeerplaatsen te vinden.

Zoiets als de rondweg bij Parijs naar het zuiden. Deze hindernis moet je mijden in de spits. Wij zijn hier om kwart voor drie en dan is het nog net goed te doen. Doe het nu niet een half uurtje later want dan doe je er twee keer zo lang over.

Wegrestaurants in Nederland, ik weet het niet maar het valt altijd tegen. Om kwart over zeven zit ik aan een biefstukje met gebakken champignons. Geen trek in frietjes als je Viktoria’s als frieten gewent bent maar gelukkig kan gebakken aardappeltjes ook. Rob z’n Stoofpotje met rijst valt goed en de saté bij de rest ook. Ships weer verkeerd gegokt.

De IJssel om tien voor acht het gaat nu opschieten. Het is toch wel een hele lange zit. Dik twaalf uur over gedaan tot nu toe en zal blij zijn thuis op de bank te liggen. Zal pas een uurtje of elf zijn als ik thuis ben en de bank ziet…

Conclusie.

Het is leuk met wat vrienden te gaan vissen in het buitenland maar je bent afhankelijk van de daar plaatselijke autoriteiten die je inlichten, een goede visgids is van groot belang die het water goed kent als je wat wilt vangen. Er hangt natuurlijk veel van af want de plaatselijke horeca,- huisjes en bootjes verhuur,- restaurants,- eethuisjes,- hengelsport,- zeil,- paarden,- kleding,- sport,- zaken het hele MKB zullen een knauw krijgen aankomende tijd rond de Kleine Belt.  Die hebben veel geld geïnvesteerd om van alles te promoten voor voorral de duik’- en hengelsport om met de gehele familie te komen en voor het gezin als pa met zoon gaan vissen er voor de rest van dhet gezin ook wat te doen isin de omgeving. Maar wij zijn een groot deel van ons vakantie geld kwijt voor dit jaar en kom daar thuis maar eens mee volgende keer mee aan. Waarom vertellen ze het gewoon niet dan ga ik maar een ander gedeelte van Denemarken. Volgend keer ga ik echt mn dure centjes beter uit geven. Nog meer uitzoeken voordat ik vertrek neem ik me voor.

Ingezonden;

..

Foto’s van vorig jaar wat er per dag werd gevangen die ik steeds op de telefoon te zien kreeg op dezelfde stekken. Daar ga je voor naar Denemarken. Gezellig vissen met vrienden. Het hoeven niet van die giganten te zijn maar er lekker op uit met je maten en een paar maatse vissen vangen. Een avondje of wat lekker vis eten, wat meenemen naar thuis om op te scheppen en lekker gestoofd met een Mosterd sausje of kibbeling gebakken in de olie je vrienden te verrassen bij een biertje in de tuin. Dat is alles wat we willen… Maar niets zeggen over je waterkwaliteit door een ongelukje. Gaat ze heel, heel veel geld kosten. Vindt het niet eens erg. Bah mijn centjes en vakantie hebben een flinke deuk gekregen dit jaar. Maar weer sparen…

Reactie’s

Hoi Freek,

Facebook

Hoi Karoline. Ik heb gevist bij Middelfart in Denemarken. Bij de oude spoorbrug staat een groot restaurant dat heet Karolien. Was te laat om een foto te schieten toen we er langs reden. Met een K zou Deens zijn

Ah, wat leuk! Bij mijn naam is de K omdat mijn ouders naar Klaas wilden verwijzen en eigenlijk klaske konden bedenken, dat was zooooo ouderwets vonden ze… Chiem mijn zoon heet met zijn 2e naam tabanan. Zo heette ome Karel ook met zijn 2e naam omdat hij op de boot is geboren. Toen we in Indonesië waren bleek het een plaats op Bali te zijn, wat achteraf ook wel weer te verklaren is. Je had in nl ookgrote passagiers boten die de Amsterdam heten.

–

Facebook

Peter van der Burg heeft gereageerd op je foto.

Peter van der Burg

12 april om 21:24

Leuke foto’s Freek. Jammer dat de vangst zo slecht was. En ’t was daar koud denk. Maar zo te zien hebben jullie het wel erg naar het zin gehad. En dat is toch het allerbelangrijkste.

–

De  vaatwasser is zo leeg geruimd met z’n tweeën Fred haalt hem leeg en ik doe gelijk de spullen aan de andere kant van het keukenblok in de kastjes. Kwestie van samenwerken Mam.

De afwasmachine is weer uitgeruimd. Goedemorgen allemaal en we nemen de mail en post door. Ik kan wel koffie gebruiken na gisteravond en na een twee bakkies zijn de broodjes en gebakken ei met spek klaar. De specialiteit van Rob ‘s morgens en met zo’n opkikker kan je de dag beginnen verzeker ik je.

Dat schuiven we allemaal weer naar binnen met een laatste half broodje wat overblijft i.v.m. oneven telling met dikke boter en pindakaas. Dan we kunnen er weer even tegen aan. Tot over een paar uurtjes aan de erwtensoep aan board.

Het heeft weer flink geregend vannacht dus moet er geloosd worden bij de buren zodat wij dit keer als eerste de haven uit varen naar de eerste stekken van vandaag.

We weten het nu waarom de vangsten zo slecht zijn en hoeven niet meer alle stekken af te gaan om ze te zoeken. Het is nu gewoon lekker genieten van het weer geworden. Ze zijn er toch niet.

Naast ons bij het talud op de rand naar het diepe staan een paar vliegvissers. Ook vakantiegangers want een paar uur later lopen ze naar de Camping een paar honderd meter verder op. De tuimelaars zwemmen gewoon rondjes om ze heen vanuit het diepe. Zo gewent zijn ze hier aan de mensen die in het water staan en weten dat ze geen gevaar zijn.

En wij, wij zitten te genieten van het weer en de omgeving. De winds steekt af en toe op en dan volgt er een dikke bui. Gaan we even schuilen in de cabine om even later weer in het zonnetje te zitten.  Om scharretjes te vangen allemaal net onder de 25 cm.

Dan gaat er zo nu en dan een trilling door de boot als er een maatse word gevangen. Een vreugde dansje volgt er niet. We zijn er in gaan berusten.

Bij de buren dezelfde laken en pak. Daar heerst dezelfde sfeer, we zijn lekker op het water met onze hobby bezig onder vrienden. Leut zat onder elkaar. Het weer is goed, voor mij heel goed zelfs vergeleken met voorgaande jaren visvakantie met vrienden in Denemarken. Het is zoals m’n maatje thuis altijd zegt; een slechte visdag is altijd nog beter dan de goede dag op je werk.

Als we dan een bootje visueel volgen zien we gelijk hoe het talud verloopt met de oever. Er komt een bootje aan met een downrigger systeem en die volgt het talud op een bepaalde hoogte van de oever vandaan. We zien hem langs deze gehele rand van het talud ook niets vangen.

Maar je ziet zo wel dat hier en daar de diepte, het talud vlak onder de kant door loopt naar zeventig en nog veel dieper. Dat zijn de hot spots voor vliegvissers. Vanaf de kant gelijk diep water. Gewoon kijken naar wat die bootjes doen. Daar leer je veel van als je vanaf de kant vist. Gewoon je omgeving opnemen, verkennen word makkelijk zo en voor je gedaan. Om je heen kijken wat voor vliegjes er zijn en nimfen die opstijgen. Het loont vaak eerst eens een half uurtje op een steen of omgevallen boomstam te gaan zitten en je omgeving goed te bekijken. Want deze mannen stonden dus een dikke vijftig meter te ver op onze hoogte terwijl dat bootje even verderop bijna de kant op voer. Je ziet het ook aan de kleur van het water waar de plaat ophoud en het naar beneden duikt.

Knorhanen zijn er ook zat te vangen en je ziet dat het water warmer wordt. De mannetjes zijn al in bonte kleuren om de vrouwtjes te imponeren.

Wij stoppen weer vroeg met vissen vanmiddag. De zon valt weg en het aangename weer wordt gelijk een stuk minder. De vis vangst is abnormaal slecht dus wat doe je nog langer hier op het grote water. We gaan starten met het eten. ik de corvee, de ene keer wat minder dan de andere keer want er hoeft vandaag weinig geschild, gerasp of gesneden te worden en Rob, alias Kokkie gaat de keuken in.

Intussen is de rest van de buckaroo’s ook klaar met vissen en kan de winst van vandaag opgeteld worden. Mijn eerste rondvis, dat kabeljauwtje staat vanaf dag één nog steeds op de eerste plaats en dat zint de mannen maar matig zo te horen aan de opmerkingen. Er wordt morgen nog beter de best gedaan.

Terwijl we de dag doornemen met een biertje en warme saucijzen erbij gaat Kokkie weer tekeer in de keuken. Het worden gebakken aardappeltjes met sla en kaas of is het kaas met sla en een lekker karbonaadje. Tis weer goed te nassen en de schalen zijn weer in no-time leeg. De boel in de vaatwasser en uitbuiken op de bank bij de open haard.

De grootste pyromaan deze week in de groep is wel Richard. Of vindt de rest het wel best en zo liggend lekker commentaar geven. Rich geeft geen kik en sleept het halve bos naar binnen. Naast het huisje ligt een opslag die maakt een bataljon op kruistocht niet op in een jaar. Onze brandmeester heeft bij de padvinderij in ieder geval goed opgelet en maakt elke dag het vuur aan. Eerst een wigwammetje maken met aanmaakhoutjes en dan daarna het grotere werk er boven op. Gaat zo goed dat we later op de avond bijna het loodje leggen. Geen vuur maar wel heel heeel veel rook binnen nadat de schuiven voor extra zuurstof van onder af wordt open gezet. Maar ook buiten blijft het hangen omdat de mist zo dicht is. Buiten is het nog donkerder, je ziet geen hand voor ogen, geworden en je ruikt alleen maar ons open haard vuur.

En het is best wel zwaar hoor zo’n dag. Heerlijk relaxt naar de avond toe na vissen en koken.

De vis wordt vanavond schoongemaakt en dan hoor ik weer de verhalen van voor gaande jaren. Het wordt wel steeds slechter elk jaar maar zoals nu hebben ze nog niet mee gemaakt. En weer komen de foto’s die op de telefoons staan om de sterke verhalen te bevestigen.

Na het uitbuiken en het aanhoren van de wereld draait door worden we uitgedaagd door de mannen om een revanche. Die wordt uiteraard direct geaccepteerd. Een tweede lesje is zo weg gegeven aan die gasten….

Maar vanavond moeten wij het onderspit delven en verliezen allebei de partijen. Nu moeten wij aanhoren dat het allemaal mazzel was vorige keer en gelijk hebben ze. Beetje sarren moet kunnen op z’n Rotterdams. Kaarten op z’n Amsterdams (duiken dus, onder troeven mag dan niet) dat doen we hier niet aan. Nee nu krijg ik de gehele avond nog niet de helft van de kaarten twee aavondjes geleden. Toen kon het niet op met al die tienen en azen. Tis weer sik na midden nacht geworden en ik ga naar m’n mandje. Moet morgen m’n eerste plek verdedigen…

Daar ben je dus zo aan gewend, eerst een bak koffie en wakker worden en dan warme broodjes uit de oven met een gebakken eitje van Rob er op. En kijken wat het weer gaat doen vandaag. De wind bepaalt eigenlijk waar we gaan vissen. Beetje in de luwte van een eiland met af en toe wat nattigheid van boven is wel lekker.

Het is rustig beginnen elke ochtend. Daar kan ik me wel in vinden. Thee, douchen, koffie, vaatwasser uitruimen, een ontbijtje, vaatwasser inruimen, koffie en het weer bekijken wat we gaan doen.

De vis van gisteren wordt schoongemaakt op weer zo’n innovatie van Rob. Bedacht door ervaring, ervaring, ervaring. Een plank die past op de meeste aanrechten zonder te knoeien. Weer fantastisch bedacht.

Dan kunnen we ons omkleden oftewel warm kleden en gaan de warme lange onderbroeken onder het warmte kleding. Een pak er over heen tegen de nattigheid en klaar voor vertrek.

Het weer is weer prachtig, het water is als een spiegel in de haven. Wel een beetje mistig omdat er bijna geen wind is blijft die een beetje hangen. Maar perfect weer om onder de bruggen te vissen eens kijken of we daar grotere vissen kunnen vinden.

De oude brug was vroeger de place to be dat weet ik nog wel maar ze hebben er steenstort tussen de peilers gelegd tot zelfs een paar honderd meter voor en na de brug. Nu moet je bij de nieuwe brug zijn. Weet je dat niet dan vis je hier een paar voor niets tot dat je er achter komt. Stekkenkennis is van groot belang waar je ook ter wereld vist.

Maar ook hier bij de Nieuwe Brug is het niet wild en wat we vangen is van postzegelformaat. Heel veel 23-24 cm. Eén jaargang is hier overheersend. Dat is natuurlijk heel vreemd allemaal. Een paar uitschieters en daar moeten we het mee doen vandaag.

Ook de jongens komen ook aan deze kant van het talud vissen. Aan de overkant is het allemaal wel heel erg  klein spul.

De mannelijke knorhanen zijn heel mooi en fel van kleur. Er is er niet eentje het zelfde. Wat een hoop kleur variëteiten zijn er. Nu maar hopen dat we zo alles bij elkaar ook die van gisteren een maaltje hebben met elkaar. Het is taai een heel taaie visserij. Dat had ik heel anders verwacht van deze trip.

Want zo alles bij elkaar is het magertjes, heel erg magertjes en dan zijn de vissen die we vangen gelukkig nog niet afgepaaid want anders hou je helemaal niets over aan vlees.

Rob heeft één keertje een redelijke tripple en houd er één vis aan over die precies aan de wettelijke maat is om mee te nemen.

En dat de stroom er in zit met een kleine 400 gram houden we net bodem op dertig meter water. Dat zal later in de week op tachtig meter en meer wel anders zijn. De boot ligt prima stil op zijn plek boven een wrak, ringel, plantengroei, plateau, bult, gat of andere oneffenheid onder water dankzij de MinnKota. Wat een wereldse uitvinding is dat toch.

Deze foto’s zijn 2009 toen hebben we onder de oude spoorbrug gevist vanaf de kant. De vangsten waren toen nog slechter als nu. De enigste sport  had ik nog toen er driftend een bootje voorbij kwam in 2008 en zijn shad in mijn paternoster belande. Allebei even de illusie een flinke gul te haken…

Jahaa eindelijk een goede aanbeet zo eentje waar je op zit te wachten hier in het buitenland waar je toch heen gaat met de mooiste veronderstellingen. Van wat je ver haalt…  maar vang  een bootje met drie man er in. Toch leuk het nu vanaf de ander kant te zien en dan bedoel ik vanaf het water. Tis allemaal,  het hele Denemarken avontuur natuurlijk tegenvallend. Misschien stel ik het me allemaal wel te florissant voor. Ben natuurlijk dik verwent met het vissen in Nederland. Daar is in elk seizoen van het jaar wel een discipline in onze hengelsport voor elk wat wils waarin je hartstikke leuk vis kan vangen. Laten we dat met z’n allen koesteren en proberen op de randmeren en onze Delta de beroeps gewoon uit te kopen met z’n allen. Euro’tje erbij bij de vergunning en we zijn al een eind op de pad. Het is al zo goedkoop om in Nederland te vissen daar kom je achter als je een hengeltje in het buitenland uit wilt gooien. En wat ze dan allemaal doen van die centen om de visstand overal te bevorderen, uitzetten etc. is fantastich in ons kleine landje. Wat doen we hier eigenlijk buiten andere soorten vangen. Ik wordt geloof ik een beetje depri. Heb een goede vangst nodig om de accu weer op te laden.

Met het vliegvissen was het toen ook afzien, dan een zonnetje maar een uur later stond je in een sneeuw,- of hagel bui. Hebben we ook geprobeerd in ieder geval wat platvis te scoren om een avondje vis te eten. Die week heeft ook twee zeeforellen de avond gered met gebakken aardappeltjes en een heleboel spare ribs. Mijn reizen naar Denemarken zijn tot nu toe niet zo florissant afgelopen. Altijd was er wel wat zodat de vis het liet afweten. Gelukkig altijd weg geweest in goed gezelschap.

Met die nieuwe Mercury 100PK planeert hij prima en loopt de boot als een zonnetje over over het water. We zijn zo thuis.

Ik zie nu plekken waar ik jaren geleden (2008) al heb gevist en dat brengt toch weer fijne herinneringen op. We hebben in 2008 ook een bootje gehuurd en na een ochtend driften onder de spoorbrug tot aan de nieuwe brug toen hoop lood achter latend zijn we gestrand op bovenstaande plekkie foto rechts midden. Daar hebben we toen geankerd waar we lekker zijn gaan platvissen op die plaat met zagers.

Als we de haven inkomen dan gaat de jeugd er uit. Kan ook goed want het is heerlijk weer. Er zit ook een zeilschool en niet zo maar eentje. Als je goed kan zeilen dan wordt je hier verder opgeleid voor de Olympische ploeg van Denemarken.

We tanken de boot af of eigenlijk we gooien de tanks vol want Rob heeft allemaal losse plastic tanks. Niet zoals op de BassBuster een vaste tank. Heeft zo ook z’n voordelen als nadeel.

Het worden gebakken aardappeltjes vandaag dus hoef ik geen aardappelen te schillen. Ze komen zo uit de vriezer meegenomen door Rob uit eigen tuin.

Dus de corvee bestaat uit de tafel dekken en ontspannen tot de rest van de Gang thuis komt. Eten is weer heerlijk en de pannen zijn zo leeg geschraapt. Uitbuiken dus met een bakkie koffie.

Er is nog appeltaart over van de verjaardag van Hans en met een beetje slagroom is die heerlijk. De foto’s zijn niet best i.v.m. het licht liggend gemaakt vanaf mijn positie op de bank maar de expressie is goud dus wil ik ze u niet onthouden. Mooie plaat Richard.

De vis van vandaag wordt nog schoongemaakt en we hebben net genoeg om woensdagavond de traditie voort te zetten. We kunnen wat vis eten. Moet ik aan horen hoe het vorig jaar was. Stonden we de hele avond vis schoon te maken en ze laten me de foto’s zien tjonge jonge halve kisten Coleman vol met vis.

Daarvoor zit ik hier zeg ik dan maar voor mij is Denemarken altijd al een struikel geweest. Goed gemutst elke keer weer maar het vissen is nog nooit meegevallen. Gelukkig was altijd de saamhorigheid en de gezelligheid van de groep perfect en dit jaar is dat gelukkig ook weer het geval want ik kende eigenlijk alleen Rob. Er zit progressie in want het weer dat is formidabel. Geen hagel,- en sneeuw buien en een goede temperatuur. We hebben nog een paar dagen om de vis vangsten goed te maken…

Het is rustig op de weg en we kunnen goed opschieten. Om 13.00 uur is de eerste koffie stop. De mannen weten precies hoe alle stops langs de weg er uit zien. Is er wel of niet een toilet, drink of eetgelegenheid. Door de jaren heen hebben ze ze allmaal wel een keertje gezien. We krijgen dan ook te horen over de walkyTalkie van Fred dat we betre de volgende stop kunnen nemen als Rob trek in een bakkie krijg. Je weet wel net na die scherpe bocht horen we hem zeggen en een paar kilometers verder moet Rob in de flink remmen. Onverwacht een scherpe bocht om in te voegen. Op één van z’n eerste reizen hoor ik dan dat hij hier toen veel te snel was in gevlogen en vol de ankers in moest met z’n combinatie.

En jawel dan krijgen we een rustige parkeer gelegenheid en kunnen we aan de broodjes met ballen gehakt en verse koffie. Geloof dat iedereen gehaktballen heeft gegeten want we hebben ze in drie smaken. De eerste dagen is gehaktdag. Ter plaatse wordt er water gekookt vanuit de auto van Rob. We zullen deze week nog veel meer technische hoogstandjes en snufjes te zien krijgen vanuit zijn nieuwe Merkedes. Om 18.00 uur rijden we Denemarken binnen en gaan daar als de zon opkomt even een dutje doen. Dat doe we altijd zegt Rob want je zit na een “paar “uurtjes sturen tegen dat ochtend zonnetje in te kijken dus dat doen we ook voor de veiligheid. Rob kruipt in de cabine op de drie stoelen achter en ik laat de leuning zakken maar riant ligt dat natuurlijk niet. Het is ff wegdommelen totdat er weer een vrachtwagen vertrekt. Dan heeft Richard het beter voor elkaar die is in de boot gaan liggen.

Het zonnetje valt toch af en toe tegen om half acht als we weer op de pad zijn. We worden welkom geheten door verschillende groepjes reeën en dat is altijd weer een fantastisch gezicht. Soms staan ze  een paar meter vanaf de railing te foerageren.

En dan eindelijk zien we de bekende brug bij Middelfart en zijn we er.

Eerst maar eens naar het havenkantoor en daar zien we dat het in het week-end gesloten is. Das lekker bijdehand. Maar gelukkig ziet Rob een bekende. Die heeft een grote boten verkoop en verhuur bedrijf en die wil wel even zijn pasje uitlenen voor de slagboom voor de trailerhelling. We laden het kaartje bij in de automaat en we kunnen in iedergeval de boten te water laten en alles klaar maken voor morgen. Ons melden doen we dan wel maandag.

Maar koud dat het is of zou dat kopmen door de korte nachtrust van een uurtje. Dat wordt een vroegertje vanavond schat k zo in.

Rob heeft een nieuwe motor geplaatst van de week en dat kriebelt. Natuurlijk even proberen wat het verschil is met een 60PK of een 100PK en aan zijn glimmende oogjes te zien is hij blij. Maakt alleen wat meer herrie zegt hij en “dat is logisch” zou ik zo zeggen met 40pk meer power op de kont.

Gelukkig loopt alles van een lijen dakje want het meer dan frisjes in de haven en we zijn blij dat de boten in de boxen liggen. De aanleg lijnen hebben de cracks al op maat gemaakt aan elastieke touwen zodat met eb en vloed de boot altijd strak in het gareel gehouden wordt en netjes op zijn plaats blijft liggen in zijn box.

Nog even op jacht voor een vergunning nadat Rob wat informatie folders heeft afgegeven in de bibliotheek voor Tamara van Promotie Denemarken van MOB waar Rob een hoop werk voor verricht en ze al jaren op beurzen ondersteund. Een soort ANWB waar je allerlei informatie kan halen maar op zaterdag geen Tamara en zeker geen vergunningen…. Dan naar de plaatselijke hengelsport winkel waar we zien wat de hoofdzaak vissen hier is. Meters stelling met pilkers in alle kleuren en maten en de paternoster onderlijnen doet er niet voor onder. Met elk denkbare kleuren balletjes, formaat haken, lijn dikten tis zo gek niet welke combinatie je verzint en het hangt er.

Ons huisje ligt midden in een golf terrein aan het water. Het is ruim met veel ruimte er om heen. Prima stekkie dus weer om er een weekje te vertoeven.

Als alles is ingedeeld waar iedereen moet gaan slapen, vriezer en koelkast uitgeladen hengels gereed, onderlijnen en lood uitgezocht, kleding in de gaan stand dan moet er een Schipper Bitter gedronken worden volgens Rob dat is hier de traditie. Nu begrijp ik ook de mutsjes waar dit merk op staat die overal rond slingeren. Dan komt Fred met de volgende traditie een pot aanmaken voor de grootste vis van deze visweek en natuurlijk houden we dat in ere. Beetje competitie kan geen kwaad.

Als dat dan weg gespoeld is met een biertje naar voorkeur moet ook de likeur 43 van Fred geproefd worden en iedereen heeft wel een “flesje” mee genomen naar eigen smaak en zo is het wel al vroeg borrelen geblazen aan de klein belt

De macaroni is heerlijk en we zitten lekker in het avond zonnetje op het terras. Tot nu toe primabella dus want dit weer heb ik in Denemarken nog niet meegemaakt. Altijd koud, nat, hagel en sneeuw rond deze tijd van het jaar gehad.

Wij zijn er dus klaar voor. Morgen wordt het knallen. Heb er zin an.

Wordt nu de hoogste tijd. Welterusten.

Reactie’s

Hoi Freek,

Facebook

Reacties

Fred Weijts Freek bedankt voor het verslag super man

–

Fred Weijts

13 april 17:50

Goed gedaan ik geniet er van

–