Bassbuster – Pagina 33

Eindelijk gelukt

13 november 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster /door Freek Oosterhuis

Maar blij zijn we er niet mee met dit record. Blanken, grrrr. Het is al een paar weken goed vanaf de kant op het Haringvliet. Natuurlijk goed te zien van mijn nieuwe PR vorige week die meterbak Zander. Maar ook zijn er mooie 80+ en zelfs een dikke 90 er gevangen.

Maar verticalen vanuit de boot zijn de berichten heel magertjes. Iedereen klaagt steen en been vanuit de boot en je hoort alleen maar verhalen dat dat ligt aan dat kierbesluit. Dat de Haringvlietsluizen nu op een kier staan en de trekvissen nu onbekommerd het Haringvliet op kunnen en natuurlijk verder naar boven. En dat “boven” is natuurlijk richting Duitsland of nog verder. Natuurlijk verzout het Haringvliet hier door. Maar als het zo goed is van af de kant snappen we niet dat het op de rest van de taluds op die grote plas zo slecht is. Vandaar dat ik het tegen beter weten misschien toch wil proberen en Ries Baal uit Utrecht die ik nu 10 jaar ken en heb ontmoet op een reis door Maleisië en nog steeds contact heb, mee ben bevriend gebleven wil graag mee.

*Leuke fotoklus voor CBS Anker in briele die hun 40 jaar bestaan vieren*.

We beginnen heel laat om 14.00 uur voor de Haringvlietsluizen. Ik moest om 11.30 omdat het eindelijk droog was vandaag nog een groepsfoto maken van alle kinderen van de basisschool het Anker in Brielle. Vandaar dus in de middag van de dag waar ik eerst de hengel van Ries klaar maak en em uitleg wat verticalen inhoud. Wat de shatjes moeten doen en waarom de variëteit aan kleuren en gewichten vertel. Het is heerlijk weer en we zitten in het zonnetje. Wat een verschil met gisteren toen het heel de dag miezerde. Al dik een week windkracht 6 maar dat is niet zo’n ramp. Elk jaar dit fenomeen de herfst stormen in het begin van oktober en dan worden ook de mooiste formaat snoekbaars gevangen vanaf de kant weliswaar.

*Linkersluis staat bijna altijd open. Uurtje later zou alles open staan op twee in het midden na*.

Na een half uurtje uitleg gaan we naar de eerste stekken en lopen de welbekende taluds af op zoek naar vadertje glasoog. Maar wat we ook uit de doos halen we kunnen geen aanbeet verzilveren en na een uurtje gaan we het trollend proberen langs het natuurgebied van Hellevoetsluis tot aan de haven aan toe. Onderweg horen we in ieder geval dat trollend twee snoekjes zijn gevangen en dat geeft de burger moed. Maar wij krijgen geen aanbeten.

*De haven van Stellendam eventjes bekeken*.

We krijgen trek dus varen we de haven in waar we natuurlijk Mario treffen voor zijn winkeltje achter een Marlboro. Het frietkot is nog dicht. Ze zijn net overgegaan op wintertijd en zijn pas over een kwartiertje open om 16.00 uur dus even wachten dan maar en klessebessen met z’n drieën.

*Terug ook allerlei pluggen leren zwemmen maar nada, noppes niets*.

En na wat broodjes frikadel en kroket kunnen we het weer even uit houden op het water en gaan richting vuurtoren en werkhaven maar ook daar is het afzien en Ries gooit de handdoek in de ring eeuuhe boot. Niet dat hij het niet naar de zin heeft want het is heerlijk op het water en geen vis vind hij niet zo erg. Hij zit heerlijk en wil zo snel mogelijk nog een keertje mee en dat moet ik meerdere keren aan horen maar ik kan daar niet zo goed tegen. Bij mij gaat dat kriebelen als ik niet weet wat ik verkeerd doe. Het is inmiddels dik over vijven en we gaan naar de overkant toe en vanaf vandaar gaan we trollend terug. Altijd goed voor in iedergeval baars maar vandaag geven die ook niet thuis. We gaan naar de borrel en net voor donker stappen we binnen waar m’n duifje de glazen vult. Morgen weer een dag en dan ga ik zeker weer. ‘s morgens is tot nu toe toppie dus sta ik om zeven uur weer m’n tanden te poetsen. Maak koffie en drink met Henny een bakkie wachtend op het ochtendgloren. Het heeft gevroren vannacht en het dak is helemaal wit. Isolatie van m’n nieuwe dak hebben ze dus prima gedaan vorig jaar.

Het is koud met een Oosten wind en het gras is glad. Leo is er ook en dat is gezellig. Maar wat we ook proberen we kunnen geen aanbeten verzilveren. Geen tikkie en Leo heeft het gezien na een uurtje. Hij moet eerst naar de markt boodschappen halen en dan leuke dingen doen met Monica. Heel andere dingen die dan weer zou bedenken maar familie bezoek e.d. Maar niet getreurd hij heeft twee weken vrij dus die dozen op Europoort moeten het even zonder hem doen om een plekkie te vinden op dat immens grote terrein. Als die de weg dan maar niet kwijt raken.

*Nu maar hopen dat ze zonder Leo de weg naar de uitgang vinden*.

Week één is al helemaal vol geplant door zijn duifje er is fotowerk zat te doen voor me. Maar er zal genoeg tijd over blijven om achter de schubben van de zander aan te zitten hem kennende. Onder ons verslaafde zit Leo zeker in de top drie. Even later wordt Leo alweer afgelost door Ernst collega van Roy die bij van den Ban werken. En zo zit je dus van de containers midden in de banden als gesprekstof aan het water. En als er dan wat bootjes komen die ook niets vangen hou ik het ook voor gezien. Het is tien uur en tijd voor een gebakken ei met spek en tomaatjes van Floris alias de TroutBuster.

En onderweg spreek ik Jan de spruitenkoning die mijn plekkie alweer zou overnemen. Die kan je er ook uit tekenen tegenwoordig. Die is ook helemaal leip geworden van die tikken die tot in je elleboog, wat schouder door dreunen op 12mm gevlochten lijn. In een paar jaar tijd verslaafde van het virus. Kan ook geen dag meer overslaan. Tja het is ook wel een erg gewild plekkie zo geworden natuurlijk daar aan de waterkant. Maar bere gezellig natuurlijk.

Hamburgers en snoekbaars

6 november 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster /door Freek Oosterhuis

*Stond al bij voorbaat vast dat het gezellig zou worden*.

Vandaag zondag 6 november 2011 hebben we de BassBuster en DerMartin een lesje gekregen van de TroutBuster (Floris), BasMeister (Waldi) en AnkerMeister (Erik) in het vertikalen met de goede shad. Ik geloofde heilig in het Explosion Jig met wat aanpassingen gebaseerd op het Drakovitch systeem maar ik ging volledig nat.

Het is rustig op de loswal met trailers de Belg is er die woont hier zowat en drie andere trailers. De haven lig vol in Middelharnis met werkschepen en er kwam net een kokkelvisser binnen. Gelijk wat les gekregen want daar weet Martin alles vanaf. Die heeft er op gewerkt en verteld me hoe het werkt met die stofzuigers aan board die de kokkels opzuigen als het ware. Hoe diep de messen moeten staan etc. Natuurlijk is dat interessant, alles wat met vissen te maken heeft gaat erin als koek. Eerst de natuur kennen en dan vis vangen. En natuurlijk de mooie tongetjes die worden meegezogen want die zijn niet vies van een kokkeltje dus.

Maar even wachten want het is nauw met z’n tweeën.

We wachten dus even want de doorvaart is nauw vandaag en varen de haven uit waar de cracks al volop bezig zijn langs het talud aan de rechterkant van de uitgang haven.

Wij maken eerst de hengels klaar en dan volgen we de leader. Hier staat de wind gunstig want we kunnen met gemak de boot tegen houden in de wind (backtrollen). Floris heeft succes en direct heeft Waldi ook vis terwijl ik een losse moet incasseren. Het aas is er af maar niet goed gehaakt. Zat de dreg niet goed op het nieuwe systeem van Spro met die dreg gestoken als op een shad?

Maar moeilijk te zeggen na een enkele aanbeet en we gaan vrolijk op de ingeslagen weg verder. En terwijl ik wat later weer een tik krijg kan ik em niet verzilveren. Onderwijl Martin met een culpritje verticaald en ook de nodige missers moet incasseren. Ze zijn er dus wel maar we kunnen ze nog niet vangen. Jammer, jammer en Martin is er helemaal ziek van natuurlijk. Die heeft de minste zondagen vrij van ons allen vanwege zijn werk dus als die eens mee kan is die vol spanning. Gezonde spanning uiteraard.

*Ook al eerder gebruikt het Drakovitch systeem op14 juli 2009 (zie archief 20090714)*.

We gaan verkassen richting Tiengemeten en daar is het raak. We worden met de vissen om ons oren geslagen en de TroutBuster is helemaal løs. Die vangt de ene na de andere op het talud en laat de rest zweten. Maar ook daar is het stil na 3 – 4, vier mooie vissen. De TroutBustrer vertrekt alvast richting Oudenhoorn en daar zullen we in ieder geval uit de wind zitten.

Ik maak eerst maar wat shadjes klaar want het geloof in de Jig kop is weg waarna wij nog even naar het talud bij de haven gaan maar na een half uurtje wagen we ook de oversteek en varen direct naar de terrasflats bij Hellevoetsluis en ontmoeten daar de Belg van vorige week. Natuurlijk ff bij kletsen en hij heeft de eerste aanbeet sinds vanochtend vroeg. Ook geen opbeurende verhalen dus. Wij lopen ook dit talud af maar kunnen niets haken. We gaan richting de bunker een gat van 28 meter en de werkhaven van Hellevoetsluis maar na een half uurtje zonder een aanbeet hou ik dit voor gezien. Leo die vanaf de kant vist heeft ook nog geen aanbeet geregistreerd. We varen richting Oudenhoorn met het idee dan naar Middelharnis te gaan en komen de Cateringboat tegen. Bij Oudenhoorn was het redelijk dus daar gaan we zodadelijk weer heen terug. Nu wilden ze net de haven van Hellevoet in varen om uit de wind te liggen en wat te eten dus varen we gezamenlijk terug.

*En laat de Bassmeister zien nog meer kwaliteiten te bezitten*.

Waar we een heerlijk broodje hamburger en worst krijgen voor geschoteld.

*Natuurlijk mentaal geassisteerd door Erik*.

We zitten op het mooiste plekkie van Hellevoetsluis, altijd al gezegd. Hier zou ik graag willen wonen direct aan het water.

*En er is natuurlijk veel te veel en na het schap van AH te hebben leeg gegeten gaan we weer*.

Het leven is zo slecht nog moet maar je moet het willen zien.

Het leven is zo slecht nog moet maar je moet het willen zien.

*Hehe ff uit de wind, nu komen de worstenbroodjes*.

Heerlijk is het Waldi en goedgekeurd door iedereen. Lag vorige keer aan de boter? of verkeerde worst. De uien waren niet vers. Nou mij maakt dat niet uit hoor het was weer prima de luxe cheff. Fantastisch kokkie.

*Ziet er goed uit, niets meer aan doen*.

Maar ook op de stekken waar het trio heel de ochtend de handen vol hadden wordt er niet s meer gevangen en we gaan richting Middelharnis.

*Het lukt niet meer, dat vangen dan maar moet de BassMeister alweer..*

*Niet te geloven waar haalt die het vandaan, misschien moeten we zijn nickname veranderen..*

En ook daar waar we vanmorgen nog aanbeten voelden op de verschillende stekken was het nu heel stil. Het was natuurlijk weer een heerlijke dag met z’n allen en we hebben volop genoten. En na verdelen van de vissen is er misschien op de menukaart in Warung Freek deze week toch nog kibbeling te verkrijgen.

Henny heeft Dorien naar haar werk gebracht vanmiddag zodat Martin de hele sessie mee kon vissen en na een baco’otje als afsluiter houd hij het voor gezien. Ik heb nog wat op te ruimen in de boot natuurlijk na een dagje vissen en nog even alles nalopen zodat het weer klaar staat voor de volgende sessie. Gelukkig is er nog wat overgebleven van onze mosselavond gister en heb ik weer een makkie als Dorien is geweest. Erik bedankt voor het schoonmaken gisterenavond van de overgebleven mossels en gebakken met kruidenboter (zo laat mogelijk er in doen als de mossels al bruin zijn zegt de kok) heb ik weer fantastisch gegeten met zelfgemaakte frietjes. Heerlijk, heerlijk natuurlijk zou de AnkerMeister zeggen. Nu maar wachten op de voetbal en hopen dat ik wakker kan blijven na zo’n dag op het water. Gelukkig is er maandag een herhaling…

Reactie’s

Floris, Freek bedankt het was weer een geweldige dag met alweer geweldige vangsten.

Erik

Ik typ dit bericht met links, want schrijven met rechts gaat me slecht af wegens een wat overbelaste pols.. ik denk dat dat vanmiddag gebeurd is ..

maar dat terzijde..,

Het was mij ook een waar genoegen, Waldi en erik, jullie kookkunsten waren uit de kunst..ik kan merken dat jullie goed op elkaar ingespeeld zijn..

Ik vond het dagmenu van vandaag een absolute aanrader..

Floris

Veel te mooi weer

31 oktober 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Kan dus wel eventjes vooruit met m’n kunstaas

Gisteren 31 oktober 2011 moest ik in Middelharnis wat shadjes op halen die ik via internet wel heeel goedkoop kon kopen via een veilingsite. Daar werd alles bijna voor niets weg gegeven dus lijkt mijn viskamertje wel een hengelsportzaak hahaha. Ik kan dit seizoen dus wel eventjes vooruit. En omdat het zondag goed was, alleen op de vierkante meter maar dat voor zodadelijk heb ik Erik gevraagd om er nog een paar uurtjes in te gaan. we zijn dan toch vlak bij de helling waar we dan ook laat aankwamen. Zal rond twaalven zijn geweest en het is druk. Beneden is alles vol en moet ik mijn trailer en auto boven neer zetten tussen enkele andere.

En het is een blijven van gaan met bootjes en dat op maandag. Dat is altijd de rustigste dag op het Haringvliet

Het is fantastisch weer, heel wat anders als een zondag toen het grauw tegen het regenachtige aan met een klein kabeltje op het water. We beginnen rond de uitgang van de haven daar waar we de dag tevoren zo succesvol waren. Er zijn nog twee belly boaten die zeggen dat het niet veel is maar dat geloven we niet natuurlijk. Wat zou jij zeggen is de reactie van Erik en gelijk heeft hij natuurlijk. Maar na een half uurtje moet ik toch bekennen dat het taai gaat worden vandaag. Bij de eerste keer dat ik de shad laat zakken dacht ik gelijk een aanbeet te voelen en was direct scherp natuurlijk maar naarmate de tijd vordert en we het hele talud afvissen ga ik het toch somber inzien. We gaan verkassen naar de ander kant van de havn en daar zien we helemaal geen boten. Waar zitten die dan? De boten die na ons vertrekken varen allemaal richting Zuidland of de stekken op de plaat midden op het Haringvliet. Tja het is af en toe natuurlijk raar maar midden op die grote plas is het twee meter diep terwijl er stukken bij zijn 5 meter uit de kant waar het talud stijl naar beneden loopt van een meter naar achtentwintig binnen tien meter en dieper. Maar die moet je wel weten te vinden natuurlijk

*Op de tweede stek is het dan weer raak*

En op de nieuwe stek krijg Erik zijn eerste aanbeet. Gelukkig misschien hebben we ze gevonden en we kammen alles uit maar pas na een half uur krijg ik dan eindelijk een aanslag te verduren die niet te missen is. Ik vis met een klein shadje eens van Leo Rumst gekregen hij hij doet het goed de laatste tijd en voel onheilspellend de fluorCarbon langs de tanden van vadertje glasoog tikken, zo’n scrapend springend gevoel als hij bonkend van richting veranderd en de lijn langs de tanden schuift. De shad is helemaal vol overgave genomen

*Het is heerlijk in het zonnetje, waar is de zonnebrandolie*

Dan denk dat ze het eindelijk gaan doen maar alleen Erik krijg nog een dubbele aanbeet die hij jammer genoeg niet kan verzilveren en daar blijft het bij op alle stekken

*Wat een verschil met gisteren maar wel vis*

En rond een uurtje of drie houden we het voor gezien. Het is gewoon te helder weer waar we het aan wijten. Het Haringvliet water is zo helder dat de wel vijf meter diep kan kijken en de bodemstruktuur kan zien. En als we dan op de kant staan horen we dat we het nog zo slecht niet hebben gedaan. We zijn de enigste boot van de drie die we spreken met een redelijke snoekbaars. De rest heeft niets op één baars na van hand grootte en allen gevist vanaf dageraad. Misschien zegt dat wel niets want een Duitse boot en eentje van onze zuiderburen hadden gisteren ook niets terwijl wij een top dag hadden…

*Geheim, maar 10 jaar later mag ik dat er wel bij zetten*

We gaan in Stellendam aan de haven kibbeling eten en broodjes haring met juin en garnalen met wiskey saus. Mmm heerlijk. En terwijl ik gelijkertijd daar aan de haven op het industrie terrein op zoek ben naar een bedrijf die wat aanpassingen in de boot kan maken zien we wat mede-sportvissers die aan deze kant van het Haringvliet hebben gevist en die hebben het beduidend beter gedaan. Maar overwegend kleine baars (30-35cm) en één (dreumis) snoekbaarsje. Er gaat wat info heen en weer over het Spui, Volkerak en Haringvliet en we zijn weer helemaal bij.

Wilde vandaag met Joop gaan. Vanmiddag zou het gaan regenen maar nu om drie uur staat nog de zon nog steeds aan een wolkeloze hemel. Nog een uurtje of twee nu de klok weer is terug gedraaid en het is donker. Ga ik nog maar even naar de “Punt” en het vanaf de kant proberen tot in de schemering. Donderdag schijnt het beter (vis) weer te zijn.

Nu eerst maar wat koken. Zit in m’n eentje en ongezellig is dat. Hoe hou ik dat uit nog deze week…

De sliptongetjes van Martin komen dan goed van pas, lekker snel klaar allemaal met gebakken aardappeltjes en incl. ontdooien onder een lopende waterkraan van de platvissies

Joop is net weg van de stamftafel dus koken voor 1 man. Wel ongezellig hoor. Niet verder vertellen maar zal blij zijn als die meiden weer terug zijn. Natuurlijk ook Mogli want dat merk je natuurlijk wel zo zonder hond in huis. Hoop wakker te blijven zo dadelijk want val meestal bij het eerste fluitsignaal in slaap….. GrFreek

Je hebt gelijk Freek !

gewoon lekker gaan, je weet het nooit, die whopper die losschoot vorige week doet nog steeds een beetje pijn (Erik weet ervan)

See You Later Amigo !!

Culprit S&P

Hoi Freek!

Wij komen wel het weekend, moet zondag werken

onverw8t ,heb net je liefje gebeld op haar vakantieadres en die brengt me dan

zondagochtend naar Bru, kunnen we meteen de hond uitlaten.

En kunnen jullie gaan vissen.

Martin baalde dat ik moet werken, maar ik heb al zo weinig werk dus

ga ik dat niet afzeggen.

En we moesten eigenlijk naar Hetty der verjaardag maar daar

had hij geen zin in en ik kan ook niet dan.

Hij heeft mosselen besteld poon en sliptong dus hebben we

weer wat te eten haha, morgen komt je meisje terug, is het weer

gezellig bij je thuis,zit je niet alleen.

Nou dikke kus,ga zo naar me werk en jij bent lekker vrij? vandaag!

Liefs en een kus dorien.

Hey Henny en Freek !

Toen ik je 1^e foto zag dacht ik : die is een hengelsportzaak begonnen.

Jeetje man, niet normaal hoor !

Hoe gaat ie daar zo bij jullie ?

Ik begreep dat Henny er even tussenuit was met de hond ?

Heeft ze nog lekkere dagen gehad, zeker, want het is goed najaarsweer.

Als ze thuiskomt, doe haar dan de groeten van ons.

Groetjes, Ina

Toppie Stad

27 oktober 2011/0 Reacties/in Bassbuster /door Freek Oosterhuis

Vandaag donderdag 27 oktober 2011 met Patrick Stad gevist. Die heeft een maandje geleden geproefd van het verticalen en wilde graag dit nog eens meemaken. Van die dreunen op je Godtfather

En hij is er vroeg bij, nog maar net licht buiten en de deurbel gaat al. Eerst koffie en we nemen het vismateriaal door. Patrick vist normaal op de karper en ‘s winters met dood aas op de meter snoeken voornamelijk op het Aa in Zoetermeer. Dan is zo’n aanbeet direct van onderaf natuurlijk fantastisch. Bij het vissen vanaf de rodt pot, je hengels staan dan op steunen met een pieper die je waarschuwt wanneer de vis er va door gaat mis je dit natuurlijk allemaal omdat met dit systeem de vis zichzelf haakt. Ik en dat is het cruciale moment en dat zal elke verikaler, diogonaler, kantikaler of dropshotter beamen dat het juist gaat om die aanbeet. Die agressieve dreun die je krijg vanuit de diepte als de rover zich stort op je shad.

*Het is druk op de plekken uit de wind*.

We starten uit de wind net buiten de haven van Middelharnis dik over 10en het is er druk. Twee bellyboten uit Brabant die er wel vaker zijn en wat Belgen en Polen met een bootje. Floris is ook vertrokken uit Waddinxveen en zal er samen met Erik over een klein uurtje zijn. Wij vissen dan nog even hier om dan zodadelijk samen naar de Oude Maas te gaan via het Spui. Ik laat de shad zakken en krijg er gelijk een ferme tik op en de eerste mooie vis een dikke vijftiger is binnen. Over het algemeen geen dreumesen op het Haringvliet maar ze zijn natuurlijk wel dunner bezaaid in aantallen. En als ik dan tien minuten later er weer eentje vangt is het gedaan. Op een vis in de bellyboat na zie ik niemand wat vangen het laatste half uur. We eten een broodje en gaan vast richting Spui op ons dooie gemak. We kunnen toch niet hard varen want er staan flink wat golven (5) op het Haringvliet. Maar op het Spui krijgen we ook geen aanbeten. Ik bel Floris maar krijg geen gehoor. Die had er allang moeten zijn. Die is altijd eerder een uurtje te vroeg dan twee minuten te laat al het om vissen gaat. We zien hem dan wel op de OM en we scheuren met dik 50 km per uur over het Spui langs Oud Beijerland richting Dordrecht.

En op de OM is het goed vissen. Elke ronde over de goede stekken heen levert vis op soms wel vijf, zes vissen per drift maar over het algemeen zijn de formaten het probleem. De aanslag op je materiaal is fantastisch, heerlijk die ferme tikken maar de meeste vissen zijn rond de veertig centimeter groot. We gaan over op een andere techniek en we gaan ankeren en proberen te dropShotten. Misschien dat we iets van de grond wel grotere kunnen vangen, of slepende op de stroom met de shad. En deze techniek pakt goed uit. En zeker met de keuze van Patrick om met grotere shads te gaan vissen 20cm die van Fox doen het vandaag uitmuntend. Wel minder aanbeten maar tenminste grotere vissen.

*Nog geen wereldformaat maar al wel richting de 60*.

Nu gaat het lekker en we vangen wat mooiere exemplaren.

*Patrick is niet te houden vandaag op de OM*.

En Patrick… die is niet af te stoppen. Zijn wat slepende techniek met de Fox is dodelijk vandaag.

*De ene na de andere komt boven zeilen*.

De wind is wat minder geworden en als het zonnetje dan af en toe doorbreekt is het gewoon lekker. en kan zelfs de jas uit. Het water is bijna spiegeltje glad maar heel veel onderstroom. Het giert als een jekko.

*De enigste baars van vandaag mag ik haken*.

Het gaat lekker en hebben een uurtje dikke pret als plotseling eigenlijk de stroming in één keer om gaat. Zo snel heb ik dat nog niet meegemaakt.

*En als je dan al telefonerend een vis staat te drillen, dan hoor je er echt bij*.

Binnen een minuut giert het werkelijk de andere kant op en is het gedaan met deze techniek. We krijgen nog mondjesmaat aanbeten.

En wanneer de TroutBuster dan aankomt en al driftend weliswaar weer dat kleine formaat dreumesen om ons heen blijft vangen weer vijf zes vissen per drift zijn we om. Dan maar wat kleinere vissen maar we willen natuurlijk een kromme stok in onze handen. We gaan ook weer driften en varen steeds op om je dan weer vervolgens een kilometertje of twee te laten afzakken over de goede stekken heen..

En sporadisch dat we een vis vangen boven de vijftig centimeter maar we zitten heelijk te vissen. Bijna windstil en de scheepvaart is opvallend rustig. Het is al dik na vijven als we weer richting Spui vertrekken. Om zeven uur willen we in de Hoad zijn op de helling in Middelharnis en onderweg nog een paar stekken aan doen. Op het Spui krijgen we weer geen aanbeten. Raar is dat toch maar op dit water is het alles of niets. Maar voor de havenhoofd van Middelharnis deze keer aan de ander kant als vanochtend nu de wind is gaan liggen krijgt Floris er een goeie aan. Zo eentje die na de dreun vast op de bodem staat en na een eeuwigheid, je gaat bijna denken dat je vast zit gaat zwemmen. Een paar beuken geeft en lijn nemend de slip laat gillen. Om dan vervolgens te lossen. Wat jammer is dat nu, die wilden we allemaal wel zien.

Wat een dreunen weer het is fantastisch. Ik ben een keertje bijna zelfs mijn hengel bijna kwijt omdat ik denk geen bodem te hebben terwijl ik met de elektromotor aan het stoeien ben om in de goede positie te komen en laat tegelijkertijd wat lijn vieren en als hij de lijn bijna strak staat krijg ik me een dreun erop. Kan m’n stok nog net goed vast pakken terwijl hij balanceerde op mijn handpalm. We vangen nog een paar mooie dikke ronde vissen allemaal rond de zestig cm eigenlijk het zelfde formaat als vanmorgen wat vroeger op de dag als Floris onder grote hilariteit een vis onder de voeten van Patrick vandaan peutert met de droge opmerking van “die zag ik nog net ff legge” gaan we er uit. Anders missen we het frietkot.

*Mannen het was me weer een waar genoegen ons samen zijn*.

En daar sluiten we altijd de dag af onder het genot van een bananen shake natuurlijk. Alleen jammer dat de saté op was want die kippensnitzel was geen goede aanrader. Dat wordt em niet volgende keer maar weer het gewone recept graag. Zeker met dat gebit van mij.

Reacties:

Hoi Freek,

mooie dag was dat, jammer dat ik er niet bij kon zijn.

Hoe is ut met je lier?

Kan morgen wel ff langskomen

Waldi

FF Opscheppen

26 oktober 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, VethsVK- Veteranen Voornse Kanaal /door Freek Oosterhuis

Leo vraagt of hij mijn foto mag gebruiken voor het stuk in Groot Hellevoet over het kierbesluit

Natuurlijk mag dat want ik heb met Leo een hele goede relatie opgebouwd door de jaren heen.

Zien ze me eens in Groot Hellevoet zonder prijswinnende foto’s in de fotografie. Heel wat anders dan portretten en bruidsfotografie.

*Ik heb al meer met mijn visserij in de krant gestaan*.

En ik ben best wel trots en blij met al die publiciteit

*Die zalm heeft heel wat bekijks gehad*.

Je ziet het ik was er al vroeg bij met mijn verhalen. Niet naast mijn schoenen gaan lopen maar hartstikke leuk om dat allemaal later weer eens terug te lezen.

Kan ik er deze ook wel bij zetten, best trots op.

Heb door de jaren dus best wel veel ermee in de publiciteit geweest. Hartstikke leuk.

Haringvliet op met Leo

2 oktober 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Mijn vismaatje heeft het altijd naar de zin zolang het geen ECT is*.

Zondag 2 oktober 2011 gaan we de Linder nog ff nat maken. We willen voor Hellevoet het een en ander uit proberen. Nu eens vissen uit tegenovergestelde positie. Het is hel anders vissen van het ondiepe naar diep dan te vissen van diep naar ondiep. Het is dus lijn geven en toch gevoel houden met de shad dan andersom waar dat automatisch het geval is

We gaan er bij de dam in en varen richting Hellevoet.

Het gaat prima de Luxe varen doet die best

Beetje uit de wind willen we liggen dus zoeken we de havens op.

In de haven is het windstil. Heerlijk. Maar de predators zijn er niet zo ook de aasvis. Moeten we wachten op de avond dus we vertrekken naar de vuurtoren. We willen de Punt vissers niet in de weg zitten.

Op de Punt is het druk en leuk het eens van deze kant te zien. Ff zwaaien natuurlijk.

*En ik de bonus vis, wat een mazzel weer.*

Op de Punt staat het vol en al wij er staan ergeren we ook aan die bootjes dus we gaan een pier verder vissen bij de vuurtoren.

*Natuurlijk blijft Leo niet ver achter*.

We hebben het ondanks de kou heerlijk op het water. Goede kleding en je heb een hoop lol.

Weer een heerlijke dag vissen met Leo. Weet het in de boot vind hij het eigenlijk helemaal niks en moet em altijd overhalen. Vanaf de kant vangt hij genoeg maar ik zie het aan zijn gedrag en oogjes dat dit op vrij water ook wel wat heb. Die aanbeten zijn veel harder op die lichte stokjes en de drills zijn fenomenaal.

Weer net geen Big Grand Slam

16 september 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Natuurlijk eitje met spek mee. De eitjes van Gerda zijn niet te versmaden. Verser kan niet*.

Vandaag, donderdag 15 september 2011 ben ik uitgenodigd door de TrouthBuster. Dat is lang geleden dat we samen hebben gevist. Weet nu ook weer waarom. Vijf uur op is wel heel vroeg voor de BassBuster. Floris heeft daar natuurlijk geen problemen mee. Die moet elke dag al ‘s morgens vroeg de tomaten wakker schudden.

Dus heb de halve boot leeg gemaakt en in een tas gegooid en ben er helemaal klaar voor.

*Met een ander mee gaan is lastiger, je vergeel al snel iets of het is driedubbel aan board*.

En om half zeven bij het licht worden staan we aan de helling bij Middelharnis. Zullen we eerst visjes vangen in de haven vraag ik aan Floris maar die is niet te houden. Nee is het korte antwoord we gaan eerst vissen en het gas gaat open naar de eerste stek direct naar het Spui. Zelfs de koffie met broodjes ei moeten wachten. Vrienden wij weten dat die al met Floris op pad zijn geweest. Niet te stoppen als het om vissen gaat. Heerlijk.

*Eindelijk toch baars uit het ochtendgloren zeg maar gerust nog donker*.

We gaan ankeren op onze stek maar voor we de eerste tikken krijgen duurt best wel lang. Eigenlijk willen we al gaan verkassen als ik heel ver over de stek heen een ram op m’n stok krijg die direct hoepeltje rond staat. Ik ben er wel even mee bezig want de vis neemt run na run plus dat ik nogal wat lijn heb uit staan. Eerst denken we aan een roofblei maar dan eindelijk zien we een kasteel van een baars.

*Netjes in de lip op minstens 80 meter. De registratie van gevlochten lijn is fenomenaal*.

En die mag gelijk op de foto netjes aan één haak gekaakt van de dreg wel net achter de rand zeg maar lip en deze zit dan muurvast.

*Oma komt ook nog even lang nu nog Overgroot en het kan niet meer stuk*.

Om eigenlijk de volgende worp, natuurlijk weer ver af laten drijven door de stroming van het tij zijn Oma te vangen van 48cm. Het gaat dus lekker aan deze kant van de boot.

*Die nieuwe van Fox doen het op de baars dus ook prima*.

Want op de Fox pak ik even later nog zo’n formaat. Ze zijn schitterend van kleur in de ochtendgloren.

*Schitterende vissen zijn dit. Werden die maar 80 cm. Wat een geweld zou dat geven*.

Maar wat we hierna ook proberen we krijgen geen aanbeten meer terwijl we zeker weten dat ze er zijn. Af en toe een kolk, een rimpel in het water, een vogel die verschrikt weg vlucht, een vluchtend aasvisje springent over het water want die is spiegeltje glad, een vin boven water. We halen alles uit de kast van poppers, de TrouthBuster heeft nieuwe van Salmo met een magnitude beweging in zich heeft, bombarda met vliegen en straemers, de vliegenhengel wordt uit de tas getoverd maar we kunnen ze niet meer verlijden tot een aanbeet. We gaan verder het Spui op.

Waar we al driftend alles uitkammen op onze stekken maar niets kunnen vangen en tegen de middag krijg ik dan eindelijk op een Rapala Jointed een geweldige aanbeet vlak aan de kant langs een talud. En dat is een serieuze vis.

*En dan zien we wat het is een snoek op een Jointed shad van Rapala die gelijk van nieuw flink is toegetakeld*.

En zien we dat hij maar net is gehaakt. Wel heeft hij het kunstaas dwars gegrepen en heeft de plug ere tekens gekregen. Oppassen geblazen dus en uiterst voorzichtig drillen. Het is vandaag al een moeilijke visserij dus opperste concentratie. Deze moet op de foto en snoeken hebben we niet zo vaak als bijvangsten. Een schitterende vis rover eerste klas

*Met zonnebril vanwege de zon natuurlijk maar ook omdat floris met de vliegenlat staat te zwaaien.*

Ben er natuurlijk reuze blij mee want het begon te lijken dat het weer een taai dagje vissen ging worden. En een snoek vangen op dat lichte materiaal is fantastisch. We probeerden immers een winde te vangen of misschien nog een roofblei te verschalken maar ik denk dat dat seizoen voorbij is voor onze vriend uit de Balkan, die roofblei dus. Erg vroeg dus dit jaar.

*Dan eindelijk op pluisje een mooie winde*

We zoeken alle plekjes op in het Spui om ze te vinden die windes want daar begint nu wel de tijd voor en die stekken zijn er in overvloed maar waar bivakkeren ze. Dan gaat de vliegenhengel van Floris hoepeltje rond. Twee keer onder de boot door en enkele runs naar het diepe. Zelfs de hengel gaat diep in het water bijna tot het handvat toe. Dan weten we dat we ze gevonden hebben. Floris heeft zijn winde waar hij al heel de dag op spint en gelijk een mooie ook. Wat een vechters zijn dat op dit materiaal maar natuurlijk geen schijn van kans bij de TroutBuster.

Beschrijving:

De winde (Leuciscus idus) is een zoetwatervis die tot de karperachtigen behoort. Hij wordt ook wel zilverwinde genoemd.

Deze vis kan tot wel 80 cm lang worden. Hij weegt dan 8 kg. Eigenlijk eet de winde alles wat voorhanden is, van waterplanten tot insectenlarven. Hij wordt aangetroffen in grote open plassen, rivieren en meren. Een verbinding met een rivier is noodzakelijk om een populatie in stand te houden.

Herkenning

Het oog van de winde is kleurloos, hij heeft relatief kleine schubjes (55-61 schubben langs de zijlijn. De andere voorns hebben allemaal minder schubben. De winde heeft een grote bek, maar niet zo groot als die van de kopvoorn. Grote exemplaren worden vaak wat bronskleurig, terwijl vissen tussen de 20 en 35 cm zilverkleurig zijn. De vinnen zijn rozerood. Oudere windes krijgen ook een steeds hogere en dikkere lichaamsbouw.De winde lijkt op de kopvoorn. Hij heeft een ronder lichaam, kleinere schubben en de anaalvin is holrond. In vergelijking met de blankvoorn is de winde hoger van bouw. En hij heeft een wat bredere rug. Ook heeft de winde een brede staartwortel.

Ecologische betekenis

De winde is voor zijn voortplanting aangewezen op stromend water, maar paait ook wel aan de oevers van het IJsselmeer. Aan het einde van de winter trekt de winde in grote scholen stroomopwaarts en kan daarbij over flinke afstanden trekken. Dit trekgedrag is uitgebreid onderzocht. Het trekgedrag verschilt zowel per individuele vis, als wel per locatie. Windes in de Elbe trokken verder en waren minder plaatstrouw dan windes in de Vecht. Sommige blijven steeds op dezelfde plaats, andere maken trektochten van meer dan 100 km tussen paaiplaats en overwinteringsgebied. Om te paaien zwemmen ze stroomopwaarts. Daar is ook het opgroeigebied van jonge windes. Door het onbereikbaar worden en het verdwijnen van geschikte paaigronden is de soort recentelijk in aantal afgenomen. Ook de gevoeligheid voor waterverontreiniging draagt daaraan bij.Windes hebben een relatief grote bek en eten vaak kleine witvis, daarom worden ze ook vaak met klein kunstaas aan de hengel gevangen. De keeltanden van de winde zijn erg sterk en scherp zodat ze stevig voedsel kunnen vermalen, net als de karper.

Natuurbeheer en wettelijke regels

De winde is afhankelijk van vistrappen voor het bereiken van de paaigronden. Aangezien veel paaigronden gedurende langere tijd voor de winde afgesloten waren, is het de vraag of ze nadat routes geopend zijn, de weg terug vinden. Zo blijkt uit onderzoek dat er stuwen in de Overijsselse Vecht zijn die maar eens in de drie tot vijf jaar passeerbaar zijn voor de winde. In de grote rivieren zijn windes de laatste decennia talrijk.De winde staat in de Visserijwet, er geldt een minimummaat van 30 cm en een gesloten tijd van 1 april tot 1 juni. Daarnaast staat de soort als ‘gevoelige soort’ op de rode lijst.

Waarnemingenkaart:

Ondersoorten

De goudwinde

De blauwe winde

De zilverwinde

Bron Internet Wikipedia

*Met vertikalen verzilverd Floris alias de TroutBuster nog een mooie snoekbaars*.

Maar ook hier kunnen we ze niet echt vinden en komen al driftend bij een mooi talud aan waar we nog even gaan vertkalen. Waar de TrouthBuster nog een mooie snoekaars weet te verschalken. Zouden we nu dan wel een Grand Slam vangen, alle rovers namelijk Snoek, baars, snoekbaars, winde maar die roofblei kunnen we niet vinden vandaag.

*Vadertje glasoog nu nog een roofblei. Zou dit lukken vandaag*.

Alles wordt uit de kast gehaald door de BassBuster en TroutBuster.

Het is toch nog moeilijk geweest vandaag en vele uren gemaakt met de pluggen en vliegen maar een roofblei zit er niet meer in denk ik.

Dan gebeurt het toch nog vlak aan de kant op een hot plek van Floris pak ik een hele mooie winde van 58cm. Een volle hoge vis die minstens tien jaar oud moet zijn. Een winde bereikt na 6 jaar een lengte van 30cm. Daarna groeit hij voorral in de hoogte en wordt voller van omvang.

*Dan gooi ik de plug echt recht op de goede plek*.

En gek genoeg gooi ik mijn plug weer naar de kant toe vlak bij de stenen en direct wordt deze gegrepen zodra die het water raakt en pak ik nog een mooie winde. Zo eind van de dag maken deze vissen het kompleet. Lekker weer zeker na die wind van afgelopen dagen. Af en toe een zonnetje op je bol; en geen nattigheid van boven. Een heerlijke visdag dus

En de dagafsluiting kennen we onderhand natuurlijk wel… Heerlijk na een taaie visdag.

Springtij, toch geen goed idee…

16 september 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster /door Freek Oosterhuis

*We zien de zon weer opkomen, gelukkig want het is windje Oost en koud*.

Het gaat een gewoonte worden geloof ik; ‘s morgens vroeg op want vrijdag 16 september 2011 om kwart voor zes staat Jacques Schouten te kloppen op de voordeur. En dat kloppen vindt Henny natuurlijk beter dan bellen hoewel ze me wel wakker heeft gemaakt om vijf uur mijn duifje anders verslaap ik me subiet.

We zijn er helemaal klaar voor want Jacques wil graag een baars vangen van 50 cm of meer. Dat wordt dringen want de tijd is er eigenlijk niet meer voor. Juli – augustus was dit jaar fenomenaal op het Haringvliet qua aantallen en formaat. Er is al een baars gevangen van 57cm volgens Jacques dus die magische grens is er misschien wel. Zou wat wezen eentje van 60 cm. Dat wordt dan gericht vissen denk ik met dood aas, makreel, sprot, misschien haring zoute vis dus om je kans wat te vergroten i.p.v. een voorntje. Natuurlijk is het Haringvliet de perfecte plaats daar voor. Het is immers het eindpunt van alle rivieren en wat Jacques terecht opmerkt. Wat er binnenkomt, forel, zeeforel wil misschien niet meer eens terug naar het zoute. Er is vreten zat op het Haringvliet. Er worden ook steeds meer bruine zeeforellen gevangen met zo’n mooie haakbek. Standvis noemen we die want die zijn al een aantal jaren actief op het binnenwater. Als zeeforellen binnenkomen zijn ze nog zilver met van die mooie zwarte stippen.

*Nog voor de Haringvlietsluizen als ze binnen komen*.

*En deze is duidelijk al even op het binnenwater aanwezig, mijn mooiste vangst tot nu toe.*

Maar wij zitten all een uurtje op het Haringvliet maar we hebben nog geen aanbeet kunnen registreren. Verkassen maar wat is verstandig. Gisteren was het Spui redelijk dus daar gaan we heen richting Oude Maas.

*Wel uit kijken natuurlijk met zo’n golf. Je heb zo een nat kruis*.

We vissen alles af werpend, vertikalend, diogonalen, dropshotten maar niets, nada op het Spui, geen enkele aanbeet en als we dan op het Oude Maas aankomen is het al na enen.

*Zo laag heb ik het hier nog niet gezien, binnen op de griende helemaal droog. Niveau scheelt zeker meer dan twee meter met hoog water*.

We kunnen nu niet zeggen dat het niet stroomt want het gaat als een jekko maar de waterstand is verschrikkelijk laag en dat kost ons pluggen. We zitten meermalen vast en verspelen wat eigenlijk nooit gebeurt. Zou die oosten wind en Springtij ons nekken. Gelukkig is de picknickmand van Jacques onuitputtelijk. Hij geeft ook eerlijk toe dat Sylvi die vanmorgen heeft ingedeeld. Broodjes Paté en rosbief met een Frans kaasje na heerlijk met een drankje met stukjes Aloe Vera dat ik niet kende eerlijk gezegd. Heerlijk was het in het zonnetje en op de rivier uit de wind kon het jasje uit. We driften langs de het talud werpend het hele stuk terug naar het Spui vanaf stek Pakistan maar we krijgen geen tik. Maar we willen natuurlijk vissen zien hoe heerlijk het ook is op het water en die waren waarschijnlijk op vakantie. In ieder geval azen ze niet en of dat de waterstand, zuurstof gehalte kan dat me niet voorstellen met deze stroming, PH of temperatuur is wat roet in het eten goot ik weet het niet. We moeten maar eens aan een logboek beginnen en noteren dus.

*En netjes gehaat kan zo weer worden terug gezet*.

Dan eindelijk beweging voor in de boot. Maar we hebben een nieuwe PR. De nul is eraf en we kunnen nu thee zetten. Ik krijg nog wel een ram erop en dat na zeven uur vissen. Maar hij schiet los op een meter water. Een losser dus. Jammer want we kunnen dat best gebruiken voor het moraal onder de bemanning maar voor Jacques maakt dat niets uit. Nog niet zo’n rustige en relaxt figuur in de boot gehad. Komt het vandaag niet dan wordt dat morgen is zijn motto. Die heeft overal al gevist en kent het klappen van de zweep. Hij weet het al geen ander; het heet vissen en geen vangen. Ik zelf wordt altijd onrustig want aan blanken wil ik niet eens denken maar zoals altijd komt dat best goed.

*Eindelijk toch op het Spui onze vissen*.

We gaan terug naar ons eigen “Spui” want na een paar uurtjes gooien op drift zien we wel in dat ze hier op de Oude Maas niet zitten met deze waterstand.

En op onze eigen stekken vangen we dan gelukkig wat baarzen al werpend tussen de waterplanten door. Kan toch raar lopen, eigenlijk gebeurt dat elke slechte vis dag. eenmaal gaan ze toch azen en dan moet je er zijn. Maak je een lange dag dan maak je altijd wel zo’n uurtje mee zijn de woorden van mijn vismaatje Joop Flohil. Het is hard werken want we trekken veel planten. Maar nog steeds is een slechte dag vissen beter dan een goede dag op je werk. Toch, en met dit weer het is nu heerlijk in het zonnetje op het Spui uit de wind.

*Ik mag ook even meedoen met een dreumes*.

We gooien driftend op onze stekken en als we dan over mooi talud gaan die we nu wel zo’n beetje uit ons hoofd uit kunnen uittekenen waar we dan vertikalen daar mag ik dan ook een aanbeet verzilveren. De eerste snoekbaar van vandaag. We vissen natuurlijk het hele talud af en varen dan weer terug of dat er misschien meer zitten maar dan van een groter formaat.

*En vertikalend staat hij ook zijn mannetje*.

En op precies dezelfde plek vangt Jacques nu met vissend, vertikalen van het talud af naar dieper een mooie snoekbaars. Goh, hoor ik voor in de boot zeggen; dat vertikalen heeft wel wat want hij doet dit voor het eerst en zit daar met een kromme stok. Vangt de beuken op en na een paar runs komt er een mooie snoekbaars boven. De sjet zit diep dus die aanbeet voel je tot in je schouder op gevlochten lijn. Die is voor eeuwig verkocht aan het vertikalen kan ik je vertellen. Eenmaal die aanbeet, die dreun tot in je schouder gevoelt daar droom je dan van, erger houd je nachten wakker.

En we varen iedere keer weer op want ze liggen echt op een vierkante meter en alleen driftend van het talud af. Het is even lastig met de wind om die vierkante meter te vinden maar dan is het ook raak voor in de boot. Zo maken deze vissen onze dag weer goed maar na drie exemplaren is het over en we gaan weer verder op het Spui richting Haringvliet.

*Allemaal 50+ dus misschien gaan ze al groeperen*.

Dan zien we meeuwen duiken en dat vinden we natuurlijk prettig. Liever sternen want dan weet je dat de roofvis jaagt. Meeuwen zijn meer de vuilnisbakken van het grote water en dat klopt ook nu wel weer.

*Gewoon scheppen zegt mijn bootsmaatje en vangt een mooie 70+. Zo kan het dus ook*.

Een Harder probeert te ontsnappen aan de meeuwen maar met een gebroken rug. Hij duikt een halve meter maar komt telkens weer spartelend boven. Wat die vis is tegen gekomen, geen tanden te zien op de huid dus een snoek is het niet geweest is misschien een flinke Meerval. Die zij er gek op en natuurlijk zitten er daar hele grote van in het Haringvliet. Je moet eens kijken als je daar gericht op zou vissen. Kijk zo doe je dat zegt Jacques, gewoon scheppen hier in het Haringvliet. En op die rare plekken na, waar heeft hij tussen gezeten is het een mooi exemplaar. We helpen hem natuurlijk uit zijn lijden. We gaan zo eind van de dag nog naar de één na beste stek van het Haringvliet. Maar ook daar op die wereldstek krijgen we geen aanbeten meer. We zitten duidelijk verkeerd qua tij op dit moment van de dag.

De harders of harderachtigen vormen een orde, de Mugiliformes met maar één familie, de Mugilidae. Harders komen voor in alle wereldzeeën, zowel in de tropische als gematigde klimaatgebieden. Ze verblijven voornamelijk voor in kustwater, ook in brak water, sommige soorten in zoet water (Liza abu alleen in zoet water en estuaria).

Ze hebben twee rugvinnen, één rugvin met meestal 4 stekels en een tweede vin met vinstralen en een buikvin met 5 vinstralen. De zijlijn nauwelijks zichtbaar (indien aanwezig). Harders worden hoogstens 90 cm lang. Ze verplaatsen zich in scholen en voeden zich met kleine wieren. Bron: Internet.

Maar ook daar kunnen we niets vangen. Het is droevig gesteld vandaag. Dus dan maar naar de beste stek van het Haringvliet en dat is natuurlijk het Hoad

*Heerlijk na 10 uur op het water te zijn geweest. Versleten zijn we maar in het Hoad zijn we altijd welkom*.

Ik zal je wat studie materiaal opsturen zegt Jacques. Mijn uitgegeven boeken over grote vissen vangen. Misschien had die dat beter vooraf kunnen doen denk ik dan, maar het was weer een heerlijke visdag taai heel taai maar daarom heet het vissen. Fantastisch is het ook op moeilijke dagen en ik wil er geen minuut van missen.

Jacques, bedankt voor de leerstof. Nu kan er weinig meer fout gaan natuurlijk. GrFreek.

Ben er deze keer uitgevist door Patrick

31 augustus 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Vandaag 31 augustus 2011op pad met Patrick Stad vanuit Middelharnis. Die was helemaal in de ban van de roofblei sinds vorige week. Die krachtpatsers laten dus weer hun sporen na en weer eentje verkocht aan die verschrikkende runs over het Haringvliet heen.

We drinken op ons gemak als we de haven uit zijn een bak koffie met een broodje. We doen eerst het talud af vissen op de hoop een snoekbaars te haken maar op één tik voor beide blijft het steken. Het is weer een half uurtje voor de middag dus relax vandaag, niet dat Patrick laat was want half tien ging bij mij de bel. Half uurtje te vroeg dus maar hij was vanochtend onrustig en vroeg. Wij kennen dat wel zo’n nachtje voordat je het water op gaat. De boot en het visgerei was vanochtend allemaal al gedaan en na een bakkie, verhalen, hoe is deze lijn knoop, welke plug, dreggen en weet ik veel een slow start dus vanochtend. Heerlijk bomen over rigs, haken, lijnen, nylon of gevlochten, molens, hoe werkt een downrigger, welke pluggen dan, verschil in dieptemeter en fishfinder je kent dat wel. En na een klein uurtje te hebben gevertikaald en heel het talud te hebben afgevist gaan we verkassen. Daar hopen we roofbleien te vangen als we al weken op deze stak doen met mooie baarzen als bijvangsten en daar zijn we maar wat blij mee. Maar we hebben nog niet geankerd of we krijgen controle. Moet ook natuurlijk maar dat is voor de Bassbuster de eerste keer. En dan moeten er een hoop papieren worden ingevuld want sta je gelijk overal geregistreerd bij die klabakken. Tuurlijk weten ze dan volgende keer van verre wie je bent en wie er in de boot zit maar het duurt dik een half uur en al die tijd ligt die politie boot op de stek te dobberen tegen de stroom in op twee meter water. Die roofbleien zitten nu denk ik niet meer op deze stek. Ik probeer nog de stuurman te bewegen naar voren te komen en rechts voor te gaan liggen maar dat wordt niet begrepen(*. Papiertjes nakijken en boetes uitschrijven lukt wel maar enige kennis in de sportvisserij dat gaat niet lukken. Je ziet toch gelijk hoe een boot gaat liggen en waarheen de hengels uit staan. Ook al meegemaakt als er moet worden gecontroleerd met een actie op land, gaat er een vertegenwoordiger mee van de visvereniging. Terwijl je zou verwachten dat dat dan in je takenpakket zou zitten. We houden ze maar te vriend want natuurlijk is alles in orde je gaat niet met een spulletje van dit vermogen varen als dat niet zo zou zijn. Wat heb je er aan troubles maar je neem een dag vrij en je hele visstek is naar de knoppen. Wat een onkunde. Dan zie ik de TroutBuster ook aan komen en heeft ook bezoek gehad dus het verhaal van beide heren klopt niet eens dat we de enigste vissers zijn die op het water zijn en dus vereerd moeten zijn met hun bezoek. We gaan na een uurtje maar verkassen want die roofbleien komen niet meer terug.

Blijven we op het Haringvliet of gaan we naar de Oude Maas. Floris had het vanmorgen niet werelds gehad op de OM dus we gaan richting Hellevoetsluis. Is voor Patrick ook nieuw dus leuker en weer eens wat anders. Verticalen op het Haringvliet waar de stroming en vooral onderstroming veel minder is en zonder rotzooi op de boden als keien, stenen, touwen, ankers, kettingen, ijskasten you name it en zoals Floris zo mooi citeerde “daar waar je je kunstaas parkeert, daar is het raak. Dat zijn natuurlijk de hot spots op het talud van de rivier als de OM. We vissen alle stekken af Hoorns hoofd, de walletjes, terrasflats, steigertje, wateruitlaat, ducdalf, sluisje, werkhaven, elektriciteitshuisje, bunker, vuurtoren maar we zitten voor noppes en ik zit er net aan te denken om de haven van Hellevoetsluis in te varen en een bakkie te doen bij Mario “Catfisch” als Patrick een niet te missen beuk op zijn stok krijgt in de haven monding.

*Zo’n aanbeet vergeet je niet meer, die voel je tot in je schouderblad*.

En de dril is fantastisch. Ik zit vast geloof ik hoor ik voor in de boot maar ik roep hou contact je heb vis. Zie dat natuurlijk gelijk aan de top. Zelf als je natuurlijk veel dichter bij die top van je hengel bent moet je van het gevoel uit gaan maar als je dan voor de eerste keer een serieuze vis aan de lijn heb is dat lastig te voelen. Die slaat je aan en blijven even liggen en dan weet je dat je aan de bak moet. De vis heeft de sjet zelf geslikt dus die was gretig. Onbegrijpelijk dan dat we nog geen aanbeten hebben gehad. We hebben overal het talud afgevist van twee naar soms dik vijftien meter. Dieper gaan heeft geen zin want dat overleeft die vis nooit met dit mooie weer.

Maar Patrick zijn Persoonlijk Record gaat eraan vandaag. Dikke metersnoeken uit het Aa staan al op zijn lijstje maar een snoekbaars van 60+ is een mooi aanvulling. We proberen nog wat in de havenmonding, dropshotten, verticale, horizontalen, dieplopende pluggen maar het mag niet baten. We gaan terug naar waar die politie boot ons heeft verjaagt

*Het duurt even maar dan denken we dat ze er zijn*.

Maar hier is het ook lekker zitten maar geen aanbeten. Het weer is er perfect voor, tenminste dat denken we. Zware regenbuien komen over en we zien ze ver landinwaarts, Drechtsteden denk ik leegstorten terwijl wij nu dan lekker in het zonnetje zitten. Op de rand van donker naar licht dus. Maar wat we ook proberen op dit talud kunnen we ze niet verleiden. Maar dan hoor ik naast me er zit weer vuil aan. Drijvend onder of op het water wier aan de dreggen. Patrick haal uit met de hengel en probeert zo het wier kwijt te raken maar daar door gaat natuurlijk de plug ook naar de bodem toe en ik denk dat de plug even wier vrij is geweest en zijn hengel blijf hoepeltje rond staan en neemt alleen maar lijn van de spoel. Ze zijn er roepen we beide terwijl zijn vis het diepe opzoekt gooi ik natuurlijk gelijk mijn kunstaas richting talud. Patrick is nog wel even bezig en als die roofbleien er zijn dan moet je snel wezen vandaag maar ik krijg geen tikkie. Mijn vismaatje vandaag staat te drillen voor in de boot maar ik krijg ze niet te pakken. Raar maar zie ook geen jongbroed springen en na enkele worpen weet ik natuurlijk dat er geen roofblei is. Dus ga ik het landingsnet klaar maken voor Patrick die eindelijk zijn vis vanaf het diepe naar zich toe heeft kunnen halen.

Tjeetje jaren geleden dat we op deze stek een snoek hebben gevangen. Joop was de laatste met een mooie.

En dan zien we dat het een snoek is en die heeft flink partij gegeven en volgens Patrick echt niet minder dan een metersnoek vanuit het Aa. Die kan dat immers weten als snoek expert. Wij weten hier niet anders op groot water en zijn altijd reuze blei zo’n exemplaar te vangen als bijvangst op onze visserij. Deze mooie getekende 70+ zijn we reuze blij mee vandaag. Maar wel heel voorzichtig landen zien we nu want hij zit maar op één haak net in het lippie. En dat is dan weer mazzel hebben want onze plug een Chubbie is maar ±4cm groot en we vissen niet met verzwaarde onderlijnen op de baars, snoekbaars en roofblei maar met FluorCarbon. Een roofblei is meer een jager op zicht en FC is niet zichtbaar in water. Hij schud nog een paar keer gevaarlijk met zijn kop altijd een mooi gezicht met die bek vol open en de kieuwen wijd uit. Natuurlijk nog een paar runs, de adrenaline spiegel stijgt gevaarlijk en het is maar goed dat ik de dreg heb vervangen want de originele had het allang begeven (uitbuigen). We vissen met die klein plugjes overwegend maar met een enkele dreg of haak. Op het Oostvoornse Meer is dat trouwens verplicht. Daar mag je maar met een enkele haak vissen aan je plug. Tis maar dat je het weet want de boetes zijn daar niet mals. Gelukkig kunnen we hem landen en direct is de haak los als de lijn slap komt te hangen. Pffffft, goed gedaan Patrick.

*Helemaal gaaf en waarschijnlijk zijn eerste kennismaking met de mens*.

We gaan nog wat trollen voor Oudendijke maar hier is het ook afzien dus terug richting de losswal en na de plaat voor Middelharnis gezien te hebben op 4 naar 2 meter om misschien een schooltje baarzen te ontdekken gaan lekker een frietje eten.

FF naar het frietkot en wat is er mooier uitgenodigd te worden. Natuurlijk weten ze al wat ik wil hebben. Neem eigenlijk altijd hetzelfde maar nu met een Milkshake banaan. Veranderen doet eten…

Wel heel veel regen vandaag met Julien en Patrick

24 augustus 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster /door Freek Oosterhuis

*Het was gelukkig eventjes droog met traileren*.

Vandaag op pad met Patrick Stad en zijn vismaat Julien Maxim Slootweg. Karperen en snoeken is meestal hun missie maar op de feessies van Patrick zijn vader “Wim” een goede vriend van mij al vele jaren was steeds de vraag om een keertje mee te mogen vertikalen en dat kwam er dan nu eindelijk van.

Eigenlijk gisteren afgesproken maar met felle windstoten en onweer gaan we natuurlijk niet het grote water op. Vandaag 24 augustus 2011 zou het in iedergeval droog zijn volgen Patrick. Maar we hebben het grootste gedeelte van de dag in de regen gestaan.

De binnenhaven van Middelharnis zit weer vol met klein vis dus de hoop was er dat misschien de snoekbaars er zou zijn op het talud net buiten de haven. Normaliter goede stekken maar we krijgen geen tikkie. Daar komt Floris aangesjeesd met Ton. Die kan melden dat de stroom er net weer in is op het Spui en heel veel jongbroed aanwezig is. Daar willen we in eerste instantie toch heen en dat is een goed heel teken. Daarna misschien naar de Oude Maas we zien het wel vandaag. Het is iets voor twaalven dus we hebben nog heel de middag en avond. Ze hebben niet veel gevangen maar wel mooie vissen, baars, roofblei en een hele mooie snoekbaars. We hebben er zin in en hier op het Haringvliet waar we na het hele talud te hebben afgevist en één schraal tikkie te hebben geïncasseerd zeggen we de TrouthBuster gedag en gaan richting het Spui.

*Een oude werkgever van mij toen ik net van school kwam Big Lift waar ik uitvoerder in het buitenland zou worden nu Mamoet geworden*.

Maar op het Spui kunnen we ze niet vinden onze rovers. Zowel werpend, vertikalend of diogonalen kunnen we geen snoek, roofblei, baars, snoekbaars of wat ook enigszins schubben heeft vangen. Dit zeg ik zo want dat wordt wel duidelijk verder in het verhaal. De stroom zit er nog niet echt in en dat is jammer. We vertrekken naar de OM en ook daar staat het water bijna stil. We moeten nog even wachten dus. Dan maar over het werk hebben en Patrick voelt zich wel thuis op het water. Die is stuurman en vaart voor Jacob Hessel met droge lading nu met een zoutschip, Julien is eigenlijk meubelmaker maar daar is nu geen droog brood in te verdienen met dat timmeren dus is hij even timmerman af en zit noodgedwongen in de zonneschermen. En dan wordt plotseling ons geduld dan uiteindelijk beloond. Hehe eindelijk een kromme Godfather maar dit gaat wel heel raar te keer. En dan zien we dat ik een flinke kolblei foutief gehaakt heb namelijk in zijn rug vin.

En daarom gaf hij knap sport op dit lichte materiaal maar we zijn na uren eindelijk van die nul af, dat beruchte “blanken” zoals we dat noemen als je niets hebt gevangen. Weliswaar geen rover maar niets vangen is toch een doem scenario hier in de boot. Hoe langer het duurt hoe onrustiger ik wordt terwijl dit altijd wel op de één of andere manier goed afloopt.

Kolblei

Beschrijving

De kolblei (Blicca bjoerkna) is een bodemfoerageerder. Hij eet vooral kreeftachtigen en slakjes, maar ook waterplanten, algen en detritus. Om te paaien en foerageren is deze soort afhankelijk van een goed ontwikkelde onderwater- en oevervegetatie. Hij komt in heel Nederland voor. Grote en kleine rivieren horen samen met voornamelijk stilstaande wateren tot het meest gebruikte habitat. Afwisseling tussen ruim open water en voor de paai benodigde oeverzones zijn van groot belang. In het eerste levensjaar is de kolblei moeilijk van de brasem te onderscheiden. Bescherming

De kolblei staat niet op de Rode Lijst. Hij heeft geen bijzondere wettelijke status.

Waarnemingenkaart:

Alsof dat het startschot is en natuurlijk heeft dit te maken dan eindelijk de stroom er in komt en direct laat Julien zien hoe het moet en de eerste dreumes komt binnen. We krijgen nu verschillende aanslagen te verduren op onze sjets en ik kan zelfs een mooie 50+ aan de haak slaan en verzilveren. Zo de kop is eraf. Eindelijk.

*Julian met de eerste dreumes van de dag*.

Nu gaat het beter en er is op sommige stukken zoveel onderstroom dat de boot stil ligt tot lichtjes tegen de stroom in drijft en we 30 gram op 7 meter water niet tegen de bodem aan kunnen houden en de lijn schuin in zelf 30 graden gaat staan. Als je hier te water valt vinden ze je nooit meer terug.

Terwijl Patrick een losser te verwerken krijgt.

Dan ziet Patrick zijn eerste werkgever Estate Shipping een containerschip op weg naar de EMO aan komen waar hij goede herinneringen aan heeft. Nou die mensen daar aan board ook want iedereen stond te zwaaien daar aan dek en in het stuurhuis na wat roepen en tekenen van herkenning.

*Vindt tie natuurlijk helemaal top en hij herkent de boot al van verre*.

We horen natuurlijk al heel de dag van die ken ik en die zie elke week voorbij komen maar je oude werkgever begroeten vanuit de BassBuster is natuurlijk helemaal te gek.

Dan moet het toch niet gekker worden. We vangen dikke brasems op de sjet. Die moeten uitgehongerd zijn. ‘s winters wil je wel eens een karper vangen op de sjet maar brasems in augustus heb ik nog nooit meegemaakt met vertikalen.

*Dat zijn flinke platten zoals deze dweilen onder de witvissers ook wel wordt genoemd*.

Niks verkeerd gehaakt, ze zitten er echt achter aan. Vele missers en als ze zijn gehaakt is het echt op de dreg in de staart. Klopt dus wel dat snoekbaars graag in een school brasems vertoeven want af en toe hebben we er allemaal tegelijkertijd eentje aan de haak.

Brasem

Brasems (Abramis brama) stellen weinig eisen aan hun leefomgeving. Ze komen dan ook in een groot aantal wateren voor. Toch geven ze de voorkeur aan langzaam stromend water met een modderige tot zandige bodem. De brasem is in Nederland één van de grotere vertegenwoordigers van de familie der karperachtigen. De maximale lengte, die deze soort in Nederland kan bereiken, is circa 80 centimeter. Jonge brasem wordt vaak verward met jonge kolblei. Met kenmerken als de grootte van het oog en het aantal schubben op de flank kun je ze van elkaar onderscheiden. Als er geen onderscheid gemaakt kan worden, noteer je de waarneming als brasem/kolblei. Brasems komen algemeen voor in heel Nederland. Bescherming

De soort staat niet op de Rode Lijst. Hij heeft geen bijzondere wettelijke status.

Waarnemingenkaart:

Het gaat naar vijven en het thuisfront, Sylvia de vriendin van Patrick belt hoe laat de Bami klaar moet staan. Die heeft zijn zaakjes dus aardig voor elkaar. Maar die bami moet toch echt nog even wachten. Dat word voor de guy’s die bami vanavond in de magnetron denk ik. We gaan richting Middelharnis en na op het Spui nog enkele stekken te hebben uitgevist zien we dat de stroming er lichtjes in zit op het Haringvliet. We proberen het toch nog eventjes want eindelijk is het opgehouden met regenen.

En dan kunnen we plotseling aan de bak. Nu weten onze Zoetermeergangers hoe dat aanvoelt een Roofblei dik in de 70cm op groot water aan de andere kant van de lijn. Die gaan meerdere maten dwars door de slip heen en een heerlijk geluid is dat. Een gillende slip van de molen. Schudden met de kop en dan dat beuken van de top van de hengel terwijl deze al rond staat.

*Wat een prachtige sportvis is dit toch*.

We vangen ons plotseling klem, het scheel van de ogen, het snot uit de wind zal ik maar zeggen en dit uurtje maakt de gehele dag goed. Zoeken, zoeken, zoeken, kost wat brandstof maar dit maakt die zoekuren meer dan geslaagd. We waren natuurlijk de laatste weken wel wat verwent met al die geslaagde visdagen met baarzen en roofbleien. Je denkt dat het niet op kan er er geen einde aan komt. Dat hoop je natuurlijk van wel. Heerlijk gewoon.

Dat die twee altijd bij elkaar zitten wil toch niet zeggen dat je ze op hetzelfde kunstaas vangt. De kleur en aanbieding is bepalend of je baars, je plug van diep snel omhoog vissend op het talud of een Roofblei vlak aan het oppervlak vangt maar beide van formaat kasteel.

*Bwamm, echte dreunen op je stok in één keer hoepeltje rond tot in het handvat ook tijdens de dril*.

Schitterende sport hebben we eraan op deze 5-25gr. hengeltjes. Die gaan af en toe hoepeltje rond. Je vist al met gevlochten lijnen en om dan die klap op te vangen, het zijn echt beuken bij de aanbeet heb je echt een zachte top nodig, ook op dik 40 meter of misschien wel juist op die 45 meter afstand vanwege het niet verstoren van zo’n school vissen. Je heb immers geen enkele rek op je lijn om zo’n krachtsexplosie op te vangen. De haak scheurt anders geheid uit in die zachte bek zeker met een dreg. Vandaar dat ik graag vis met de enkele haak en zeker met pluisje.

*Mooi afsluiting van de dag twee visvrienden uit Zoetermeer*.

We vangen mooie baarzen en dito roofbleien en af en toe staan er twee hengels rond in de boot en lijkt dat vis scheppen wel werk te worden. We gaan er uit zodat we nog met licht de boot kunnen traileren en van Patrick moet ik meerdere malen aanhoren dat hij nog anderhalve week vrij heeft en wanneer hij weer mee mag. Mooi toch. Dit is heel wat anders als karperen. Niks statisch vissen of struinen met een pennetje langs de waterkant. Is ook leuk, alles heeft zo zijn charme in de visserij en doe dat best ook graag op zijn tijd. Maar dit is zoeken en knallen, beuken en dreunen. Daar hou ik van.

Reactie’s FaceBook

Hey Freek,

Weer een leuk stukje van jou hand. Heb ik nog een vraag voor jou. Wil een beetje van de kant shadjes gaan werpen maar ben opzoek naar een leuke diagonaal hengel.

Zat te denken aan een 2.40 /2.70 mtr lang met een werp gewicht van 10-30 gram. Heb jij nog suggesties? Ik houd van een beetje licht vissen.

Hoor graag van je, bedankt alvast.

Groeten Jeroen Schuitemaker

Hallo Freek,

Wat het leuk vissen met de jongens?

We komen net terug van een trouwerij. Wanneer je informatie ontvangt over die nieuwe landelijke wedstrijd, laat me dat dan even weten.

Big kis aan Henny en gauw tot ziens,

Wim

he freek super leuk joh die site met alle verhalen! je site staat nu ook standaard op me telefoon. heb je mischien zin om woensdag het nog een keer met me te proberen?

me vis maten hebben ook direct de site bekeken ze wilden allemaal wel een keer mee. maar dat is voor een andere keer

ik hoor het van je freek.

nog hartstikke bedankt voor de leuke dag!

patrick en sylvia