Bassbuster – Pagina 33

Het is heerlijk op het H’vliet

15 maart 2012/0 Reacties/in Bassbuster, De Punt /door Freek Oosterhuis

*Heb ik alles verkocht dan toch nog even die wieltjes proberen*.

Vandaag 15 maart 2012 afgesproken met Branko om het Haringvliet voor de vuurtoren te belagen. We willen alleen met de elektromotor er in met als back up de roeispanen als er iets mocht haperen. Het is windstil met een heerlijk zonnetje begin van de middag.

Het is de eerste keer dat we er in gaan zonder gebruik van een helling maar met die wieltjes gaat het buiten gewoon goed. In je eentje loop je er zo mee weg en we liggen er dan ook zo in. zeker als Leo ook even komt kijken en meehelpt alle losse spullen als kleding, koelbox, accu, versnapering, en niet te vergeten de hengels natuurlijk. Leo heeft vanmiddag werk overleg op de zaak jammer want anders was hij zeker mee gegaan.

*Het gaat verrassend goed, hartstikke goed zelfs*.

Het is heerlijk in het zonnetje en meestal is dat geen goed teken zeker met dat heldere water in dit jaargetijde. Je kijkt zo 6 meter de diepte in maar dat is wel een schitterend gezicht als er een vis wordt gehaakt en die naar boven komt. Volgens Branko net de Caribbean met van die grote dorado’s, tarpoon, koningsmakrelen, mahi-mahi, wahoo of nog beter een zwaardvis.

En als we op de stek liggen heb eigenlijk gelijk al vis en een mooie volle ronde vis. Dat gaat goed dus en we denken ze gelijk te hebben gevonden en dat met dat heldere water en mooi weer zonder dieptemeter of fisch finder. Kwestie van je water kennen want de stekken zijn seizoen gebonden. De vissen zitten in dit jaargetijde nog diep en zullen over een par dagen naar hogere plekken verhuizen ter voorbereiding om nesten te maken om dan te paaien.

*Recht naar beneden kunnen beuken opleveren*.

En branko laat ook van zich spreken en vangt zijn eerste snoekbaars van boven af. Natuurlijk vandaar de naam verticalen en hij is helemaal verkocht. Zeebaarzen is fantastisch en daar kan maar weinig zoete baarzen tegen op qua kracht maar als ze hier op het Haringvliet “loss” zijn op 14 meter dan zijn deze rammen fantastisch op diep water. Hij is dol enthousiast en vandaag zijn ze gretig maar wel op de vierkante meter. Er zit hier een gat en tegen het schuine kantje een talud van een dikke meter verschil pakken we ze allemaal. Een belly boat 10-15 meter van ons vandaan heeft het nakijken en terwijl wij vis na vis haken ziet hij helemaal niets net als aan de oever. Ook daar zijn wij het schouwspel. En met dit windstille weer kunnen we steeds de bot zachtjes er over heen trekken de shad maar net van de bodem halen zo rustig mogelijk en de grote staart van de Berkley het werk laten doen. Het zijn dreunen tot in je schouder snoeihard die we op onze hengeltoppen krijgen. Ben zelfs bijna een keer mijn hengel kwijt terwijl ik Branko adviezen geeft en er een verschrikkelijke ram op krijg. Hij schiet uit de pen greep de methode die ik hanteert en kan em nog net uit de lucht graaien. Dat was wel ff schrikken want het zijn dure setjes waar we mee vissen en erger nog je hele dag is dan verziekt. Voetballen doe je toch ook niet zonder bal

*De eerste is binnen voor Branko die rustig begint met een dreumes*.

Maar dan na dat ik ook nog een dreumes haakt valt het stil en na een klein uurtje alles afgepeuterd te hebben gaan we verkassen. Ze liggen stil en we krijgen ze niet meer aan het azen.

Het is nu helemaal windstil geworden dus we hebben het prima naar de zin op het water en we vertrekken richting terras flats naar de rode boei. Daar heb je ook zo’n mooi talud dat loopt vanaf 32 meter. Maar daar is het ook stilletjes en na wat losse omdat je de vis niet te snel naar boven wil halen zo halvewege het talud (de wet van Gay-Lussac uitgelegd door Erik 24 feb. 2012) en een dreumis voor mij. Branko heeft ook nog enkele missers valt het ook hier stil. We willen die school dikke 60 tigers weer zien te vinden en gaan weer zoeken en dat is geen straf met dit weer. Dat is heerlijk met dat zonnetje en meestal voorspelt dat dan niet zo veel maar vandaag zitten we geramd.

*Eind van de dag hebben we ze weer gevonden*

We driften het hele stuk weer terug naar de vuurtoren langs de slijtgeul van de vaargeul met hier en daar een tikkie en die we haken zijn maar net aan de maat (±50cm) als we plotseling weer op de vissen stuiten die we zochten. Het schooltje is weer aktief en we zitten weer midden in het bijt uurtje op precies het zelfde heuveltje. Het krioelt er ook waarschijnlijk van de brasems of de mosselen moeten het naar de zin hebben want het is er een en al bellenplakkaten en net op die rand moeten we zijn op het talud. Wel zo gemakkelijk zonder diepte meter of fishfinder. De wakker zo’n rode H doet vandaag formidabel zijn werk. We zien zo hoe diep het is markeren op je lijn met een watervaste stift en kunnen niet afdwalen want mis je die vierkante meter dan zit je voor niets je shadje nat te maken. Leg die waker nu ook niet op je visplek neer want dan haak je natuurlijk geregeld die uitstaande lijn maar gooi hem een 15 meter er van af zodat je weet waar de markeringsplek is gezien vanaf de marker (H).

Het gaat werelds en we vangen het snot voor de ogen. Het is natuurlijk mooi weer en we zitten prima in de Linder op dat gladde water maar hier zijn we toch voor gekomen. Van die zware dreunen tot in je schouder en een kromme Godfather die even vast staat. Zo’n aanslag en het stil staan wat seconden lijkt maar natuurlijk een korte reactie is en dan dat zware beuken van een vis met een gillende slip omdat hij op de bodem wil blijven liggen maar het uiteindelijk toch moet opgeven en langzaam naar boven komt met van ie lange uithalen om uiteindelijk de laatste meter zeilend naar boven te komen. In één woord fantastisch.

*Dan krijgt Branko een echt serieuze dreun erop*.

En ik wil net Branko mededelen dat we weer het talud op gaan i.p.v. af want we zijn nu iets verder afgedwaald van de hot spot als hij er een dreun op krijgt die zijn hengel zeker voor de helft onder water trekt gebogen tot in het handvat. Met twee handen heeft hij het kurk in de hand en de hengel steekt ver onder de boot en ik denk ieder moment een droge knak te horen maar alles is goed afgesteld. En de slip van de molen doet prima zijn werk.

*Was gisteren dezelfde tijd beter vertoeven qua weer en qua vangsten, wat een verschil*.

Als je kan zeebaarzen uit de boot dan heb je natuurlijk dit spelletje ook zo door en het afstellen van je materiaal is dan een peulschil maar nu eerst deze serieuze vis zien te vangen voor een fotomoment.

En die komt er dan ook. Tjonge wat een mooie is is dit en gelijk zijn nieuwe PR opgeschroefd. De adrenaline knalt door ons lijf. We kunnen stellen dat dit experiment er even in gaan met de Linder voor en paar uurtjes alleen met de elektromotor prima is geslaagd. Dit bevestigt misschien weer mijn gedachte dat er altijd rondom zo’n samen geschoolde troep wolven voordat het water warmer wordt nesten te maken en klaar om af te paaien altijd wat grotere exemplaren rond zwemmen die de vissen eten waarvan door de voedselnijd de staarten zijn afgebeten. En voordat ze die weer komen ophalen in mindere tijden maar dat is nu niet aan de orde natuurlijk met dit voedselaanbod eten die dikke jongens die op. Vandaar dat je met dood aas ook altijd de grotere vangt want zie het in heel het dieren rijk. Grote oude exemplaren bewegen moeilijker en wat is er makkelijker dan het oprapen van het talud dan er achter aan jagen. Om dan vervolgens weer solitair te gaan leven na de broed tijd als de scholen weer uit elkaar vallen in kleinere toepen. Het is maar een theorie van me maar elk jaar pakken we wel een mooiere vis net buiten de hot spot van de dag. We vangen nog een paar mooie dik 60+ vissen maar maar het is tijd om er uit te gaan. Het wordt ook koud en gelukkig is Leo ook nog even komen kijken. Die kan het niet laten en soms denk ik dat hij hier woont. Voor ons is dat fijn want met zijn drieën pakken we de boot met spullen en al zo uit het water en lopen ermee naar de trailer. Op naar Warung Freek want een borrel kunnen we wel gebruiken. Wat een avontuur was het weer en een volledig geslaagde middag.

Reactie’s

hé Freek,

mooi stuk en foto’s man, van een superdag! Ik sta nog op de ok. Dit weekend zal ik zeker een stukje sturen…

Goed weekend, Branko.

–

Hoi Freek,

wat een schitterende vis van je maatje op de laatste foto !!

Mooie foto ook !

Floris

–

Hoi, die Freek en vismaatjes

Het is weer lekker vis vangen. Van klein naar groot is altijd leuker.

Groetjes Henk & Rina

–

Hoi Freek,

blijft toch bizar; vrijdagavond op het werk kan ik de hele pagina en alle foto’s en nu thuis toch alleen maar weer de inleiding met eerste foto. Dat moet ergens aan een instelling van mijn laptop liggen, maar ik ben volkomen digibeet…dus dat wordt toch een buurman vragen.

Zou je mij de foto’s in groot formaat kunnen sturen?…zijn toch mooie platen voor de verzamling!

Hieronder komt het stukje om als reaktie te plaatsen:

Na een nacht met wel heel weinig slaap (om precies te zijn anderhalf uur), kwam ik tegen achten pas thuis. Even het ijs gekrabd van mijn meisjes auto en een bakkie thee gezet. Zo scoor je met weinig moeite gelijk alweer wat punten, die je later weer in kunt wisselen tegen vistijd, haha!

Het beloofde een schitterende, windstille dag te worden en ik besloot om niet naar bed, maar naar het Haringvliet te gaan. Een uitgelezen kans om het eens vanuit de Hobie-kayak op snoekbaars te gaan proberen. Normaal vis ik alleen vanaf de kant op zeebaars, en met zware spinhengels op de wrakken en heel soms op snoekbaars als de zoute stekels er echt niet meer zitten… Ooit twee verticaalstokjes samen met spinhengels in een partijtje via Ebay gekocht, dus die moesten eerst worden opgetuigd. Klein Twinpowertje en reeltje van nieuw draad voorzien en wat shadjes en klein materiaal gesorteerd. Omdat het in de kayak moest passen, was het even lastig kiezen. Vanaf de kant zeul ik meestal een halve hengelsportzaak aan materiaal met me mee.

Was bijna klaar toen ‘Bassbuster’ Freek belde. Ik had Freek ergens in januari op de Punt leren kennen, toen ik daar voor het eerst een snoekbaars probeerde te vangen, omdat mijn zoon Koen die weer eens zo graag zou willen eten. Tsja, en wat doe je dan als goede vader?…

Uiteraard zat ik ’s avonds achter de pc om zijn website te bekijken en sindsdien heb ik hem meerdere keren met vragen gemalied, omdat ik daarvoor nooit viste op groot water als het Haringvliet.

Freek belde of ik nog ging vissen. Ik kon me het gezeul met de kayak besparen, want ik kon een middagje met hem in de Lindner mee. Daarvoor te porren was ik wel, zeker een nieuw soort visserij blijft een uitdaging die ik graag aanga. Gebrek aan ervaring kun je veelal voor een deel compenseren door goed te kijken en te luisteren ipv eigenwijs te doen, én door vreselijk fanatiek en geconcentreerd te vissen. Laat ik díe eigenschappen nou net (soms) hebben. Als de vangsten tegen zouden vallen, dan viel er welig een hoop te leren en een dag op het water is altijd beter dan een dag op de ok!

Een paar uur later waren we op weg met de boot op de trailer. Jammergenoeg pastte Freeks transducers niet op mijn visfinder(de mijne zitten verlijmd in de kayak), dus dat werd navigeren puur op Freeks waterkennis…en dat hij die bezit werd in de loop van de middag voldoende bewezen.

Gelukkig was Leo toevallig (of natuurlijk niet) op de punt aanwezig, zodat het te water laten van de boot en het laden van de spullen zo gebeurd was. Even leek hij op ons aanbod in te gaan om even een uurtje mee te gaan, maar hij bleef toch op de wal.

Na een paar minuten varen kon het, voor mij nieuwe, spelletje beginnen. Freek legde me het een en ander uit en opgewonden liet ik de blauw-groene Culprit zakken. Tsjonge wat een eind naar de bodem, met 14 gram…het leek wel wrakvissen met een 60 grams pilker. Doordat er amper golven waren, was het behoorlijk goed te doen om bodemkontakt te houden. Toch bleek ik na een half uur vissen iets niet helemaal goed te doen; Freek had al een paar mooie snoekbaarzen aan boord gehaald, terwijl ik slechts een dreumis had weten te haken. Iets wat trouwens wel een schitterend nieuwe ervaring was. Freek deed me voor hoe ik de shad minder kon laten bewegen en beter tegen de bodem te kunnen houden. Al snel leverde dat wel aanbeten, maar ook veel frustratie bij mij op. Doordat ik de hengeltop niet dicht genoeg bij het water hield, had ik te weinig opslag met zo’n kort strak stokje om goed te kunnen aanslaan. Meerdere keren kreeg ik een keiharde aanbeet, waarop ik de vis vrijwel direkt verspeelde. En met hard bedoel ik ook écht hard. Vanaf de kant zijn de aanbeten, ook als ze hard zijn, totaal anders dan die met verticalen. De langere hengel en de ruimte om aan te slaan zijn zo anders, dat ik er niet veel van bakte. Eigenlijk zou ik hoger moeten zitten, zodat ik de hengeltop ondanks de rand van de boot toch vlak boven het water kon houden. Om dit toch te bereiken besloot ik om Freeks pistoolhoudersgreep te gaan imiteren. Nou dat hebben mijn vingergewrichten geweten…een paar rammen vanuit de diepte later was ik het spuugzat. Maar liefst drie keer gebeurde het dat de combinatie van een keiharde aanbeet én mijn onhandigheid leidden tot vingers die bijna uit de kom draaiden, hengels die uit mijn handen vlogen en uiteraard het onbedaarlijk lachen van Freeks kant. Die had een mooie middag; zelf veel vis vangen en ook nog entertainment aan boord van een stuntelende beginner! Ook stond mijn slip een paar keer net te los, waardoor ik niet goed genoeg kon aanslaan, kortom; verbeterpunten zat.

Vloekend beet ik me erin vast, ik moest en zou het onder de knie krijgen. Aan de presentatie lag het niet, ik kreeg aanbeten genoeg…slip bijna dicht en volhouden dus. Naast het lachen deed Freek zijn uiterste best om mij wijzer te maken in de kunst van het verticalen.

Ondanks alles kreeg ik toch nog meer lossers en missers te verwerken dan vissen in de boot. Inmiddels viste ik met een klein wit dropshot-shadje boven mijn zwarte Culprit. Hierop kreeg ik meer aanbeten dan Freek, maar ze wisten allemaal te ontkomen. Freek ving ondertussen rustig zijn portie snoekbaars bij elkaar. De zon ging al zakken en tussen de schuimplakaten van azende brasems, bezwoer ik hem dat ik, ondanks alles toch met de grootste vis van het water zou gaan. En dat gebeurde; ik kreeg een ram op mijn hengel, niet normaal meer. Mijn hengel verdween gewoon over de helft onder water…dit moest hem worden! na een pittige dril zag ik de kapitale stekel uit de diepte omhoog komen. Met het glasheldere water was dat een magnifiek gezicht. Op zeker tien meter diepte zag ik de vis zich op haar zijkant strekken. Haar stekels stonden recht overeind, wat een mooi gezicht! Blij als een kind poseerde ik tegen de ondergaande zon met mijn nieuw pr: 82 hele centimeters, maar bij die lengte een ongelooflijk gewicht.

Het werd nu in rap tempo kouder, dus we zouden nog maar even het talud afvissen. De volgende vis volgde al snel, en deze vangst deed me nog het meest genoegen. Niet omdat ie zo groot was, maar omdat ik eindelijk alles juist deed; de reaktie op de aanbeet, de goed afgestelde slip en het geen seconde contact verliezen met de gehaakte snoekbaars. Eindelijk bracht ik Freeks adviezen perfect in de praktijk. En als bonus zou mijn vader deze vis, gefileerd en wel, als kadootje krijgen want het was vandaag zijn 69ste verjaardag…

Aan de kant hielp Leo ons wederom met het sjouwen van de spullen, waarvoor onze ruggen hem nog steeds dankbaar zijn.

Na een verdiend drankje en heerlijk broodje varkenshaas was het tijd om mijn vader te gaan verassen. Ik moest er tenslotte ook nog een flink stuk voor rijden naar het Westland.

Zo kwam een einde aan een superdag, één die de visarchieven ingaat met een dikke gouden rand!

Freek enorm bedankt, Branko.

Branko.

Vol goede zin

13 maart 2012/0 Reacties/in Bassbuster, De Punt, VethsVK- Veteranen Voornse Kanaal /door Freek Oosterhuis

*Was weer druk bij de vuurtoren zondag 11 maart 2012*.

Gisteren ochtend 13 maart 2012 zo rond koffie tijd komt Leo van de “Punt vandaan en heeft er mooie vissen gevangen samen met Anton en Jan. Als dan Erik ook langs komt om zijn aanstaande Mercury op te halen voor een onderhoud beurt zijn de plannen zo gesmeed. We gaan er in met z’n drieën in Middelharnis.

Want na de verhalen en foto’s van Leo zijn we we in Warung Freek weer helemaal opgewarmd zeker na die proef vaart van gisteren waar we ook heel goed hebben gevangen in nog geen twee uurtjes tijd. We vielen waarschijnlijk precies in het bijt uurtje en hopen dat vanmiddag natuurlijk weer mee te maken.

*Dit vindt ik te koud, geef mij maar de linder*.

We gaan in ieder geval wat eerder van huis dan gisteren en staan dan ook om 13.00 uur voor de Lidl proviand in te slaan en Erik denkt waarschijnlijk dat we heel de week weg blijven. Pizza’s, zak krentenbollen, kokos macronen, eierkoeken en een treetje limonade. Van de honger zullen we niet omkomen. Dat is in ieder geval goed geregeld.

En nog steeds is het windstil dus prima om het backtrollen onder de knie te krijgen want dat moet je wel even door hebben. Drie handelingen tegelijkertijd de elektromotor bedienen, z’n kont van de Linder in de wind houden en de goede snelheid aan houden wat het belangrijkste is natuurlijk zodat de shad netjes met de goede snelheid onder de boot net over de bodem wandelt. Goed voor uit kijken (als in je auto vier auto’s voor uit kijken) zodat je kan anticiperen op de wind, golven van andere boten, stroming en weet ik niet allemaal zodat je het talud goed kan volgen op de goede diepte.

Traileren is zo voor mekaar met de mannen. en als ik de auto afsluit en de trailer op slot zet hebben Erik en Leo de boot al klaar . Dat alles voor elkaar inclusief op de omgeving letten op verkeer/gevaar als boeien, wrakhout etc. heb ik het niet eens over de stroming die op het Haringvliet natuurlijk reuze meevalt daarna komt pas het vissen voor jezelf en niet andersom. Als je dan eenmaal zover bent kan je de andere boten in de gaten houden of die wat vangen of zich zo manoeuvreren dat ze op jouw plekkie komen te ligeen tegen het goede gedeelte van het talud.

En als we dan op ons stekkie van gisteren zijn aangekomen heeft Erik er eigenlijk gelijk een aanbeet weliswaar een natte scheet en dat voorspelt niet veel goeds. Ze doen het heeeel voorzichtig dus en niet zoals gisteren van die keiharde knallen.

*Zijn eerste vis als stuurman op zijn eigen bootje de AnkerMeister is in zijn nopjes*.

Hij is een maatje kleiner en duidelijk een mannetje terwijl we gisteren overwegend vrouwtjes vingen en een maatje groter. Maar we zijn nog maar net bezig en de middag is nog lang.

*Ze doen het dus heeel voorzichtig vandaag maar net op de dreg*.

Dat is een lekker begin en we zien het helemaal zitten maar wat we ook proberen de volgende uren is het taai en we kunnen ze niet vinden. Het water is weer glashelder zou dat het zijn zonder wind maar de sluizen van de Haringvlietdam spuien want de lichten branden dus het zou moeten stromen. Maar daar merken we weinig van dat zal wel door de lage waterstand komen. Alle andere boten hebben hetzelfde probleem alleen die vroeg zijn begonnen hebben in de ochtend richting Tiengemeten nog wat kunnen scoren. Pas na alles te hebben uitgekamd, meerdere malen het hele talud te hebben afgevist vangt Erik zijn tweede van de dag het zelfde maatje als de eerste vis.

Als we voor in de boot een zucht van verlichting horen en Leo een aanbeet(je) kan verzilveren. Op grote diepte weliswaar en dan lijkt het nog wat maar na rustige inhalen komt er een dreumes boven.

Die is flink beschadigt aan één kant en waarschijnlijk van een aalscholver afkomstig. Van een snoek van dit formaat verwondingen zou je beide zijden van verwondingen zien kleiner natuurlijk en niet van die grote sneden.

*Ik was minder gelukkig vandaag met één enkele aanbeet*.

En ik moet het vandaag zonder doen. En dat nadat gisteren op deze stek het snot voor de ogen stonden te vangen. Onbegrijpelijke vis onze vadertje glasoog de zander. Van die snoekbaars is niet te begrijpen. Vandaag ook weer zeer helder water maar vandaag geen zonnetje dat leek dus gunstiger maar nee dus. Krijg nog één goede aanbeet maar net achter de dreg wordt de staart finaal afgebeten.

We gaan er uit want het wordt ook frisser zonder het zonnetje. Zijn we mooi om 18.00 uur thuis en kan Leo zijn zoontje naar de judo brengen. Hij moet wel opschieten horen we van Monica onderweg op de Haringvlietdam want zijn prakkie spaghetti staat al in de magnetron. Dus scheuren we dik 100 km Hellevoetsluis binnen. Dat gaat wel lekker met de Linder er achter over die brede rotonde’s als je de buitenste ring neemt, dat moet ik niet flikken met de Buster.

*Vanmorgen nog even op de Punt geweest kon het niet laten met dat mooie weer*.

De winkel gaat om 10.30 uur open en Henny kan dat goed alleen tegenwoordig en om 13.00 uur heb ik een haast klusje voor Eef die een poster moet afleveren van een foto sessie die de heeft om 11.00 uur dus trek ik nog maar even mijn laarzen aan. Kan ik nog net een paar uurtjes mee pakken maar als ik op de dam verschijn is daar Harm met Martin en Jan Nieuwland die vanaf de ochtendgloren 3 lichte aanbeten heeft gehad. Dat is niet wat je wilt horen natuurlijk. De bootjes om ons heen liggen er ook verveelt bij op het water, het is dan ook bijna rimpelloos. Ik ga er bij zitten en na een kwartiertje sla ik op gevoel raak. Dat is een flinke vis zo te zien maar na enkele uithalen voel ik al dat dat geen snoekbaars is. Een snoek misschien zeg ik hoopvol maar nee daar zijn de uithalen weer veel te kort voor en even later zien we dat ik een flinke brasem vals heb gehaakt. De mannen gaan naar de koffie en ik blijf nog even zitten, want ik ben er nog maar net. En als Martin en Harm de auto in willen stappen haak ik een leuke dreumis van ±50cm. Dat doe je goed roept Harm bij wie je moet wezen als je wilt vissen op de meerval op de Ebro (www.demeervalspecialist.nl) en natuurlijk moet ik glimlachen. Ik blijf nog maar een half uurtje maar hou het dan ook voor gezien en laat het water over aan de witvissers waar het ook niet lekker loopt. Tien brasems in een ochtend sessie is veel te weinig voor dit water in deze tijd van het jaar. Zodadelijk eind van de middag nog maar eens terug komen dat is natuurlijk een weelde zo vlak bij huis op fietsafstand want het is uren maken. Het kan een paar uur later heel anders zijn…

Nieuwe schipper voor de Linder

12 maart 2012/0 Reacties/in Bassbuster, VethsVK- Veteranen Voornse Kanaal /door Freek Oosterhuis

De AnkerMeister gaat de Linder confiskeren en daar ben ik reuze blij mee. Kan ik nog steeds het Oostvoornse Meer op met de roeispanen in het gesloten seizoen voor de snoekbaars en vissen op hengelsportdag op het Kanaal door Voorne met de jeugd op Hengelsportdag.

Ik heb wat met die Linder. Heerlijk was het vissen ermee maar de ruimte nu Erik hem mee neemt doet ook wat, snif. Sinds de Buster staat hij al twee seizoenen stil en dat is natuurlijk hartstikke zonde. Maar gelukkig ik kan hem halen wanneer ik wil en dat doet goed. Hij is in goede handen daar in Rockanje. Maar eerst even uit proberen natuurlijk dus haken we hem aan en gaan op weg naar Middelharnis vandaag 12 maart 2012 waar ik denk ook misschien nog een visje te kunnen scoren. Tja het is natuurlijk het ene met het andere combineren.

Erik wil nog steeds niet op de foto zonder vis.

Met Erik afgesproken na de middag om te proef varen want moest eerst de schuur opruimen maar voor de maandag is dat natuurlijk een rustig beginnetje.

*Deze keer een wel heel gezonde hap in Warung Freek*

Tis steeds een puzzel als je de ijskast opruimt. Wat gebakken aardapeltjes met kip filé van gister en tuinboontjes uit de vriezer en een vergeten kom kommer. We rotzooien maar wat aan en snel kanen want de AkerMeister is niet te houden. Die wil te water en van alles uit proberen.

Op de helling komt er net een bootje uit en voor de rest staat de parkeerplaats leeg. Dat is geen goed begin om vissen te vangen. Maar we zijn in de eerste plaat om de Linder uit te proberen maar natuurlijk kriebelt het gelijk. De benzinemotor loopt na 3 keer trekken aan het koord en dat na twee jaar stilstaan. Eigenlijk ben je niet goed want met een specie kuip en wat water kan je dat thuis uit proberen maar op het water is veel leuker natuurlijk. Maar hij hapert af en toe er komt koelwater uit de motor dus dat zit wel goed. Erik neemt de motor mee vanavond voor een onderhoudt beurtje en dat kan nooit kwaad natuurlijk. We gaan op de elektromotor naar buiten en Erik meet op zijn TomTom dat we 3-4 km per uur varen.

*En warempel zonder goede dieptemeter vallen we ook nog in een schooltje jagende vis*.

Natuurlijk weten we blindelings op deze stekken hoe diep het is en we dobberen wat rond en na alles te hebben gezien hoe het werkt willen we ook wel en aanbeet verzilveren. We vissen het talud af vanaf twaalf meter naar ondieper maar we krijgen geen enkele aanbeet en na een uurtje gaan we dieper vissen. De AnkerMeister weet nu wel hoe dat moet. Backtrolling tegen de wind in naar het ondiepe. En dan plotseling hebben we ze gevonden en vangen de ene na de andere mooie 60+.

Wanner ik eigenlijk mijn sjetje laat zakken na onthaken van een vis en nog bezig bent met mijn handen schoon te maken voelt mijn sjat zwaar aan en ik sla natuurlijk instinctief matig aan maar heb een vis vals gehaakt. Potverdorie we dachten beide dat ik mijn PR zou verbeteren maar dan zien we een vals gehaakte vis boven komen. Daar kan je natuurlijk niets aan doen en natuurlijk redt die het wel maar de spanning om je PR te overtreffen blijft natuurlijk.

*Maakte best wat golven maar foto gemaakt voor mijn zwager, die kent hem wel de Bru 8*.

Eigenlijk is het hartstikke goed we, gaan een bootje uitproberen en vallen in een schooltje jagende zanders van een redelijk formaat. Heerlijk met die Berkeley shadjes dus weer een goede keuze.

We vissen nog geen twee uurtjes incl. de Linder uit proberen dus we hebben niets te klagen. Het gekke is dat we op de politie boot die twee keer voorbij kwam vanuit het Spui richting Haringvlietdam dan en terug langs Middelharnis naar Willemstad geen beweging hebben gezien op het water. We gaan morgen maar weer want het wordt dan nog beter, warmer en nog minder wind. Nog maar even genieten want het snoekbaars vissen is eind deze maand afgelopen. Dan begint het gesloten seizoen en is het duimen draaien twee maanden lang.

We hebben fantastische uren en gaan morgen maar weer even het water in. Het is heerlijk vertoeven.

*Voor de één het begin en de ander een afsluiting van verschrikkelijk mooie visdagen*.

En de AnkerMeister is in zijn nopjes die is een visbootje rijker en heeft grootse plannen en zo hoort dat. Daar ben ik graag getuige van. Samen op het Oostvornse Meer, Haringvliet of Buiten zoals vandaag met windkracht nihil op de zandplaten de zeebaars achter de vodden zitten op een halve meter water met als bonus misschien een zeeforel. Heerlijk dat gaan we allemaal meemaken dit jaar..

Reactie’s

Hoi Freek,

da’s dus ’n zorg minder. Maar Wsl wel een gemakkelijk te vervoeren boot en mogelijkheden minder? Is de buster al vaarklaar dan? denk je dat ’t veilig genoeg is om alleen bij Middelharnis te gaan snoekbaarzen vanuit m’n kano? Je hoeft daar niet ver te peddelen toch? Groet, Branko.

De Bassbuster wordt vertroeteld

26 februari 2012/0 Reacties/in Bassbuster, VethsVK- Veteranen Voornse Kanaal /door Freek Oosterhuis

*Fantastisch is de nazorg uit Friesland*.

Zondag 26 februari 2012 komt Piet ff buurten uit Grou Friesland (250km) mijn Buster vertroetelen. Alles nazien, motor een beurtje na 64 uur varen. Alles is nieuw en ziet er prima uit maar beter te vroeg dan te laat en daar sta ik helemaal achter. Nu is het voor beide een rustige tijd natuurlijk. Alhoewel er goed wordt gevangen vandaag volgens de berichten van Waldi en Floris op het H’vliet.

Wordt tussentijd wel gebeld door de BassMeister dat ze zich het snot voor de ogen vangen op de stekken van woensdag samen met de TroutBuster en dan kriebelt het natuurlijk wel. Maar de boot gaat voor en Erik de AnkerMeister is inmiddels ook gearriveerd in Warung Freek. Werelds is dat hoor een arts in rustte maar zijn interesse is zo breed als kamertapijt. Ongelofelijk wat een kennis in die harde schijf zit. En vraagt Piet het hemd van het lijf over de motor en die vind dat ook fantastisch zij kennis over te brengen. Je begrijp het al iemand moet de looplamp vast houden en koffie halen.

Piet neemt gelijk de mijn hengelsteun mee om pas te maken naar de boat want ben er al een 2 jaar mee bezig hier in de buurt maar wordt overal met een kluitje het riet in gestuurd en gewoon niet terug gebeld of gemaild. Fantastisch dus.

Gisterenmiddag is mijn zusje al gekomen met Freekie. Eindelijk een weekendje vrij want dat is natuurlijk moeilijk in de horeca maar binnen no time staat de aanrecht weer vol met probeerseltjes en moeten we aan de slag om het leeg te eten voor de volgende sessie.

*Binnen een uur staat de aanrecht weer vol met lekkernijen*.

Die zus van me is toch niet te stoppen als ze een fornuis (kachel) ziet staan daar ben ik allang mee opgehouden om dat af te remmen. Dat is al vanaf Vinkplein zo voor de ingewijden. Dat was echt een Warung op groot formaat in die tijd. En nog steeds natuurlijk heerlijk wordt door een ieder hier duidelijk geapprecieerd.

*Tuurlijk krijgen we niet alles op en gaat het per 1 persoons gerecht de vriezer in. Heerlijk*.

En toevallig blijft het rustig in Warung Freek op zaterdagmiddag en dat is natuurlijk verontrustend maar mede daardoor heb ik een heerlijk visgerecht afgemeten in bakkies voor tussen de middag ingevroren. Stampot boerekool, erwtensoep want die heb ik deze winter eigenlijk nog niet op zelfgemaakte dag en ragout van wild (wilde gans), appeltaart want de nieuwe oven moet worden uit geprobeerd met warme vanille en slagroom. Mmmmm heerlijk allemaal.

En wat is er mooier om zondag’s wakker te worden en een pannenkoek met spek te krijgen van je neefje.

*Natuurlijk neemt hij zelf ook wat maar wel met appel en geen spek*.

Pannenkoeken lust mijn naamgenoot net zo graag en zijn lievelings drankje daar lust die wel pap van. Eindelijk de goede maatbeker gevonden. Heerlijk toch zo wakker worden voor de TV.

Kortom wij zitten wakker te worden voor de TV en die meiden komen terug van het strand met de honden en nemen de Stammtich en keuken in beslag.

Pannenkoek met stroop gaat er altijd in maar het grote verschil aan de Stammtich met ‘s middags is duidelijk. Geen hengelsportspul op tafel.

En dat kan dus wel ff duren als er uitgekwast is en iedereen weer opgesminkt is. Het is al weer bijna tijd om de honden weer uit te laten.

Freekie vermaak zich wel met de PC in de studio en bevrijd heel de wereld

Zodat achter door Piet alles voor elkaar komt.

Terwijl Piet de laatste handelingen verricht en niet hoeft mee te eten. Die mist Friesland al na een ochtendje op pad te zijn.

*Ook vandaag heeft Dorien eten gemaakt voor een heel weeshuis en achtergelaten dus ga ik maar eens beginnen. Zal wel lukken denk ik maar morgen sla ik het Hoad over*.

Piet moet nog een endje karren maar zal ruim voor het avondmaaal bij Hilda zijn en na de berichten van de TroutBuster en BassMeister vanaf het water die goed hebben zitten vangen denk ik dat morgen een goede dag is om het water op te gaan. Maandag is altijd een goede dag. Lekker rustig op het water..

Kijk, daar hebben we wat aan

24 februari 2012/0 Reacties/in Bassbuster, VethsVK- Veteranen Voornse Kanaal /door Freek Oosterhuis

*Heerlijk die verse eitjes van de Grasweg*.

Vandaag 24 februari 2012 zit ik met Erik te brunchen en natuurlijk hebben we het over gisteren. De goede vangsten maar vooral de vraag als de rovers onder de school witvis ligt hoe vang je die dan zonder dat die beschadigen door de Caissonziekte.

Je vissen hard terug gooien met de kop naar voren zodat deze als een torpedo de diepte in duiken en natuurlijk want door die schrikreactie stuift zo’n vis de diepte in en komt het wel goed. Eigenlijk moet je gewoon niet vissen op die diepte in dit jaargetijde.

*Deze vis is tergend langzaam binnengehaald op 17 meter de blaas is binnen gebleven maar je ziet het aan de ogen dat het nog te snel is gegaan. Vlug terug plonsen dus*.

Dan maar dreumesen vangen zoals gisteren want dat is fantastisch als de grotere vissen naar dieper water vertrekken. Was duidelijk te zien want we gingen in en paar uur tijd van 13 naar 19 meter en af en toe dieper waar we de aanbeten kregen van de wat grotere vissen.

*Het ziet er weer fantastisch uit dat brunchen ik hou er wel van en weer wil Erik niet op de foto*.

Natuurlijk heeft Erik door zijn werk als bedrijfsarts arts in het Europoortgebied bij o.a. Brits Petroleum Maatschappei een heel andere kijk op de zaak en dat is maar goed ook. Die corrigeert me heel vriendelijk maar terecht terwijl we zo’n lekker eitje van via Gerda van Ellen krijgen naar binnen werken dat het helemaal anders zit. Gelukkig maar want daar kunnen we wat van leren. Ik haal dus wat dingen door elkaar. En dat is nu weer niet zo raar, afijn.

Hoi Freek.

Even mijn kommentaar.

Trek het je niet aan.

Met de zwemblaas regeld de vis zijn massadichtheid.

De vis in het water onttrekt zuurstof uit het water.

De meeste vissen hebben een gesloten zwemblaas. Gezien het beeld van een snoekbaars die van grote diepte naar boven getrokken wordt zal de snoekbaars ook een gesloten zwemblaas hebben.

De zwemblaas wordt gevuld met zuurstof via de gasklier ( onttrekt dit weer uit het bloed van de vis )

In het water is nagenoeg geen stikstofgas opgelost.

Dus in de vis ook niet.

Bij een ongekontroleerd naar een mindere diepte gaan ( zoals aan een haak naar boven getrokken worden ) zal de druk in de zwemblaas afnemen. Daardoor ontstaat er een ongewenste spanning ( druk ) in de zwemblaas Hoe dieper de vis gevangen wordt hoe sterker het effect.

Omdat de vis te snel naar de oppervlakte getrokken wordt kan hij niet op tijd zijn zwemblaas reguleren.

Hierdoor neemt de omvang van de zwemblaas ongekontroleerd toe.

Dit heeft tot gevolg:

– de zwemblaaswand lijdt aanzienlijke schade.

– het systeem van de gasklier loopt schade op.

– ten gevolge van de lokatie in het lichaam van de vis worden de inwendige organen naar de buitenkant geduwd en lopen ook cshade op.

DE mate van zwelling kan berekend worden mbv de “Wet van Gay-Lussac”.

Het fenomeen wat je ziet bij een snoekbaars die van grote diepte komt en caisson ziekte zijn dus twee totaal verschillende zaken.

Bij de vis is het de zwelling van de gasblaas omdat de gasblaas de wet van Gay-Lussac volgt en daarmee schade aan de zwemblaas en omliggende weefsels veroorzaakt.

Bij caisson ziekte is het de opgeloste stikstofgas die op de verkeerde plekken weer naar de gasfase overgaat en daar niet afgevoerd kan worden. De gasbellen veroorzaken in de weefstels schade ( gewrichten ) en kunnen kleine bloedvaten afsluiten.

erik

Niet vissen is geen optie maar als je dit betekent te diep vissen en dat is voorral in deze maanden zo en waarom is voor mij elk jaar weer een raadsel. Zal niet zijn omdat het water zo helder is maar waarschijnlijker is het voedselaabod want ook de witvis zit op diep water en die niet alleen . Al het leven, ook de kreeftachtigen ze zitten namelijk vol met garnalen. De zuurstof en warmte lagen denk ik dat de rest doet. Want gek genoeg zit de vis op de rivier niet op de diepste plekken maar tegen het talud aan. En zo zijn we met z’n allen weer een stuk wijzer.

*Dit zien we graag zo’n aanslag tot in je elleboog*.

Want het is natuurlijk niet alleen vissen. De rest er om heen is net zo interessant hoe dat alles in elkaar steekt.

Toch heerlijk gevist

23 februari 2012/0 Reacties/in Bassbuster, VethsVK- Veteranen Voornse Kanaal /door Freek Oosterhuis

*We zijn er klaar voor nog even een petje pakken voor de TroutBuster*.

Gisteren belde Floris de TroutBuster of ik morgen 23 februari 2012 zin heb om er bij Middelharnis in te gaan. Antwoordt is natuurlijk; hoe laat. Gelukkig wordt dat 11.30, voor mij dan want voor een tomatenkweker is dat natuurlijk avondwerk.

Het ziet er fantastisch uit qua weer en dat beloofd een heerlijke middag op het water uit de wind en in de eerste lente zon. Het water is nog steeds kristalhelder en je kijkt meters diep. Meestal is dat niet best maar het kriebelt dus we zien wel waar we stranden. We starten direct uit de haven onder de krib van Middelharnis uit de wind en krijgen eigenlijk gelijk tikken op de shad maar slaan hopeloos mis een gat in de lucht. Ze doen het wel heel voorzichtig, maar ze doen het tenminste dat bij een water temperatuur van 3,5C en gelukkig niet zo diep op het talud. Ze liggen verspreid en we vangen vis vanaf 12 meter naar 24 meter toe. Die laatste vissen moet je wel heel langzaam omhoog draaien i.v.m. het grote drukverschil (Caissonziekte hetzelfde als bij duikers) want we hebben natuurlijk geen decompressie tank aan board.

Daardoor verspelen we er nogal wat halverwege (losse) schieten ze los door te weinig druk te houden op de lijn maar wie geeft erom als je je shad weer laat zakken en bijna direct wordt deze weer gegrepen.

Het zonnetje verdwijnt wel en we doen de warmtebroek maar weer aan.

Caissonziekte, decompressieziekte of duikersziekte is een ziektebeeld dat zich kan voordoen bij mensen die, na onder verhoogde luchtdruk te hebben gewerkt, weer in een omgeving met een lagere druk terugkomen, zoals duikers of mensen in een vliegtuig na een snelle decompressi.

Oorspronkelijk (rond het laatste decennium van de 19e eeuw) werd de ziekte beschreven bij mensen die onder hydrostatische druk onder het wateroppervlak in grote duikklokken (caissons) werkten aan de funderingen van bruggen. De oorzaak van de klachten is dat er tijdens het verblijf in een gasmengsel met hoge druk meer stikstofgas in het bloed en in de weefsels oplost dan normaal (fysisch wordt dit verschijnsel beschreven met de wet van Henry. De stikstof wordt bij het terugkeren naar normale druk niet snel genoeg via de longen afgevoerd. De stikstof vormt dan belletjes in de bloedvaten, waardoor de bloedsomloop wordt gehinderd (embolie). Als zulke bellen in de hersenen ontstaan kan dit zelfs dodelijk zijn.

Stikstofgas lost niet goed op in water, maar bij hoge druk neemt de oplosbaarheid toe. Tijdens het afdalen en het duiken op diepte lost stikstof op in het bloed en van daaruit in de overige weefsels van het lichaam. Hoe groter de diepte, hoe sneller de stikstof oplost. Hoe langer het verblijf, hoe meer ook slecht doorbloede weefsels (b.v. kraakbeen) verzadigd raken met stikstof. Een duiker kan caissonziekte dus voorkomen door niet te lang en niet te diep te duiken (er lost dan weinig stikstof op) en door langzaam op te stijgen (het lichaam krijgt dan de kans de stikstof uit het bloed te “wassen” en via de longen af te voeren).

Behandeling van caissonziekte gebeurt in decompressiekamers (eigenlijk recompressiekamer), waar het slachtoffer zo snel mogelijk opnieuw in een verhoogde luchtdruk wordt geplaatst, om daarna de druk langzaam te laten dalen. Door het weer onder druk brengen worden de ontstane bellen kleiner en wordt het ontstaan van nieuwe bellen voorkomen. Met het onder druk inademen van zuivere zuurstof wordt de stikstof versneld afgevoerd. Er mag nooit geprobeerd worden een duiker die mogelijk aan caissonziekte lijdt zelf terug naar een diepte te brengen waar het stikstof makkelijker oplost, dit mag enkel in gecontroleerde omstandigheden (dus in een decompressiekamer) gebeuren. In Nederland worden alle duikongevallen behandeld in de decompressiekamer van de Koninklijke Marine in Den Helder.

Het is voor de duiker mogelijk de stikstofopname te verminderen door tijdens het duiken een speciaal gasmengsel in te ademen waarin de stikstof geheel of gedeeltelijk vervangen is door een ander gas, bijvoorbeeld helium (Trimex), of waarbij de verhouding zuurstof-stikstof in het voordeel van de eerste aangepast wordt (Nitrox).

En dat is lang geleden dat we zo lekker bezig zijn want de laatste tijd was taai, heel taai maar nu halen we dat in. En we zijn alleen op het water al zou dan later wel een bootje erbij komen liggen dei vanuit Tiengemeten kwam en ook heeft getrailerd in Middelharnis maar er ligt vis genoeg voor twee tegen het talud aan.

We vangen het snot voor de ogen, het is fantastisch en af en toe staan we beide met een kromme stok en dat is lang niet zo geweest. Boven op een school met rovers die azen willen we zitten er midden in. Het is werelds we genieten met volle teugen.

Maar hoe later op de dag moeten we ze wel steeds dieper opzoeken terwijl je dat andersom zou verwachten met dat heldere water.

Dan pak ik nog een mooie baars en dan blijft het stil. En met stil bedoel ik dat we alleen nog vissen vangen van 40 cm. Dreumissen dus. Waar is die school gebleven met overwegend 60+. Hebben die school baarzen ze verdreven en zijn die dreumissen gevolgd. Of moeten we nog dieper vissen dieper dan 24 meter. Nee dat doen we niet want dat overleven de vissen nu niet met naar boven halen. We gaan verkassen want het is eigenlijk te gek voor woorden maar we zijn verwent geworden met al die aanbeten. Beetje kapsones op het water dus en we vertrekken richting Oudenhoorn. Maar daar is het wel heel rustig en na dik een half uur met beide één aanbeet verzilvert ondermaats en een enkele misser kijken we elkaar aan. Hoe laat is het en we geloven het niet. Beide dachten we dat het wel een uurtje of 16.00 uur zou zijn maar het is nog maar 14.00 uur. Dan hebben we wel heeeel veel vissen gevangen in een heeeel korte tijd daar bij Middelharnis. Wat doen we hier bij Oudenhoorn en we gaan zonder overleg (twee schippers natuurlijk) maar in één gedachte als een speer terug in volle kracht.

Ons plekkie is bezet door die andere boat maar we weten nog een mooi talud in de buurt en direct is het weer raak met vangen van dreumissen. Allemaal rond de veertig cm en geregeld staan we beide met een brede grijns. Kleur maakt niet uit ze zijn helemaal los en spugen geregeld garnalen. Ze zijn in een vreetbui.

*Geregeld is de een aan het onthaken en de ander staat te drillen*.

Op een gegeven moment gaat Floris een nieuw shadje gebruiken eentje die stinkt een uur in de wind en die doet het prima. Zo goed dat als hij de bodem raakt een dreun erop krijgt en de staart is finaal eraf. Hilariteit aan board zijn ze gretig of niet.

En dat gebeurt verschillende keren te gek voor woorden. Een enkele keer maak je wel mee maar nu is het bijna elke aanslag staartloos voor de TroutBuster. Soms komt de vis en zeker geen kleintje een paar meter mee totdat de shad gewoon afscheurt net na de haak. Ongelofelijk wat een geurtje kan doen. Maakt nu natuurlijk niet uit want ze zijn gewoon loss maar een eurootje per aanbeet is duur vissen.

Vorig jaar deze uitgeprobeerd zonder geurstof weliswaar en in een andere kleurvarianten voor Mario van de Catfisch maar die waren niet zo effectief als vandaag.

Deze van vandaag werden finaal agressief afgebeten met harde beuken terwijl bij mij de meeste aanbeten boterzacht waren op de Culpritjes, Shakers, Imperator, Berkeley’s of Bleu fox. Zeker bij de 60 plussers. Van die natte scheten aanbeten waren dat. Niet alleen een geurtje doet dat natuurlijk want ik weet de tijd nog dat we de shads in de knoflook olie legden of inspoten met een dokters spuit maar die ribbels geeft onder water natuurlijk ook genoeg herry (turbelentie) onder water. Denk nog maar eens aan die Bleu Fox, die waren dodelijk op het Haringvliet en daar wil ik nog wel een kist van hebben. Die hebben ook van die ribbels en die blauwe groene gloed erin. Nu (Gouden tip) knijpen we die er zelf in met een tang nadat ze uit het warme water komen.

Dus wie van die Bleu Fox af wil moet dat direct melden want hier kan je die dan wel kwijt. Graag zelfs. zijn de vangers van het Haringvliet.

*Soms wel erg klein net groter dan je shad*.

En we vangen gewoon door het is niet normaal. We zitten op rozen vandaag. Deze dagen maak je niet veel meer mee. Die verhalen horen we alleen nog van mijn vismaatje Flo (Joop Flohil) die met zijn zoon René het hele Haringvliet en omstreken tot op het zoute in kaart hebben gebracht. Maar dan was een vis van 70cm een dreumis. Dat waren nog eens tijden en die komen niet meer terug.

Deze nieuwe shadje doen het ook prima. Gelukkig goed ingekocht…

*En ze spugen garnalen en een grondel uit*.

We hebben een heerlijke dag gehad met heel veel kleine vissen en nog meer verspeeld omdat ze diep zaten op het talud en je wild ze natuurlijk niet teveel verwonden als ze zo diep zitten. Maar met zoveel aanbeten maakt dat ook niet uit.

*Deze vis is flink toegetakeld en zou graag zijn aanvaller haken*.

We gaan eruit want we krijgen het koud. Op het water is het al snel kouder met dat windje als dat ze opgeven.

*Natuurlijk vieren we dat op gebruikelijke gepaste wijze*.

We bewezen natuurlijk nog even het frietkot een dienst en het zit er op voor vandaag. Als dit een voorbode is voor dit nieuwe seizoen dan ben ik er helemaal klaar voor. Piet van de Shiffart Buster dealer komt dit week-end over uit Grou, Friesland om mijn boat een beurtje te geven dus de BassBuster is er dan ook helemaal klaar voor.

Reactie’s

Hoi Freek,

was een topdag,

de beste stek voor het laatst bewaard “t’hoad”

thanks Buddy !!!

~ floris

–

Hai Freek,Ja ik ben hartstikke jaloers…..Maar morgen zijn wij in Miami (28 graden) en als het mee zit even vissen op de grote jongens….Gun je ons toch wel? We zullen foto’s maken.John en Jules

Daar heb je vrienden voor

29 november 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster /door Freek Oosterhuis

*Hutspot als voorafje wat dat vindt Freekie mijn neefje zo lekker*.

Henny is voor een weekje in Eerbeek waar ze elk jaar een weekje heen gaat met Netty en dit keer ook met haar moeder waar ze een huisje hebben gevonden waar ook de honden welkom zijn. Dan zit ik dus zielig 29 oktober 2011 in m’n eentje maar gelukkig weten ook m’n vrienden dit en komen dan ff langs. Zeker als Dorien er is en dan eten en drinken we wat natuurlijk. We moeten wel naar binnen want het begint te regenen. Geen probleem natuurlijk.

We hebben als vooraf Hutspot omdat mijn neefje dat op boerekool na het lekkerst vindt. Maar dat heeft hij gister al op bij Opa Freek dus vandaar nu penen en uien gestamd. Daarna voor de Gang lekkere paling in het groen en voor Martin natuurlijk gebakken paling. Die vind gestoofd maar niets. Bere gezellig dus weer want alleen is maar alleen en dat weet Dorien en Gerda wel in huize Warung Freek. Dan komt Erik ook nog even proeven en dan is het natuurlijk bal op de Rijksstraatweg.

Natuurlijk gaan we morgen 30 oktober 2011 ook vissen en misschien heeft Waldi ook wel zin. Die heeft ook een feesie vanavond maar zin om te vissen… natuurlijk is hij van de partij. Natuurlijk niet te vroeg en we spreken af om kwart over negen koffie en om half tien weg. Echt een zondag dus.

*FF nog wakker worden maar het weer is fantastisch*.

Floris is al heeeeel vroeg begonnen op de Oude Maas met Bart en we houden dus contact met elkaar hoe het gaat. De halve DenemarkenGang is op het water zal ik maar zeggen dus expertise genoeg zowel op het Haringvliet als op de Oude maas. Dan kunnen we nog altijd het Spui overscheren naar de OM als het hier niet lukt. Op de OM wordt toch overwegend al weken lang dreumesen gevangen wel heel veel natuurlijk maar wij gaan toch voor de wat grotere vissen vandaag. En dan moet je op het Haringvliet wezen. Lastiger maar heb je ze gevonden kan het werelds of te wel kei goed zijn. Ook omdat we natuurlijk wat laat zijn begonnen en de beste tijd hebben overgeslagen beginnen we uitgebreid op het talud op het Haringvliet. We starten weer net als eergisteren iets buiten de haven van Middelharnis weliswaar pas om 11.00 uur en direct op het talud op dezelfde diepte als een paar dagen geleden staan alle stoken krom. Het is ff werkelijk goud. We krijgen allemaal diverse tikken die we niet kunnen verzilveren. Heeft dat te maken met gisteravond of moeten we er even in komen.

*Waldi doet het even voor en we kunnen daarna allemaal aan de bak*.

Maar Waldie pakt gelijk een mooie vis en daarna is het voor iedereen feest. Soms allemaal tegelijkertijd een dreun erop, haken en zitten of een losse. Het is fantastisch en de vissen liggen echt weer op een vierkante meter. Het is zoeken naar het plekkie en allemaal hebben we een aanbeet. En mooie ronde vissen diep in de zestig centimeter.

*Waldi is echt los vandaag, die is niet bij te houden in de eerste uurtjes*.

Het gaat werelds en we vissen rustig het hele talud af. Het is bijna windstil hier in de luwte van Middelharnis en zitten heerlijk onze kater te verwerken.

*Mag ook op de foto met een kromme Godtfather*.

En we krijgen tik op tik.

Allemaal zijn ze van het zelfde formaat en spugen allemaal kleine visjes uit. Terwijl ik toch met serieuze shads (18cm) bezig ben. Ik wilde net als een paar dagen geleden op de OM allen maar vissen van formaat vangen maar vandaag maakte het niet uit. Op shads van 12 cm vang je ze net zo goed allemaal zanders van dik 60cm.

*En ook Martin staat zijn mannetje natuurlijk*.

Als dit zo door gaat dan kan dat nog wat worden vandaag…

Want we krijgen de ene naar de ander aanbeet. Dreunen die je tot in de schouder voelt maar meestal zit toch de vis op de dreg.

En zelfs met een sigaartje is het drillen geblazen.

Martin heeft zelfs geen tijd om een shagi te draaien en te roken en dat wil wat zeggen. Dan maar een sigaartje van de BasMeister maar na een uurtje het snot voor de ogen te hebben gevist zo abrupt stopt het ook. En na een half uur het talud te hebben afgestroopt gaan we verkassen. We vissen ook de andere kant af van de uitgang van de haven maar het is tijd voor een boterhammetje lekker gemaakt door mijn zusje ook nog gedaan nog gisteravond voor naar bed gaan. Sjappo en heerlijk met een lekker bakkie koffie gezet door Martin vanochtend nu uit de thermoskan terwijl ik nog wat nieuwe shads knoopte.

*Vinden we ze toch weer en kunnen weer aan de bak*.

We gaan ze zoeken en dan eindelijk op een oude stek, een heel stijl talud vinden we ze weer. Weer staan we zo nu en dan alle drie tegelijkertijd een vis te drillen. Veel losse maar wat geeft dat. Zoveel aanbeten en mis je er eentje en de shad valt weer naar de bodem wordt tie weer gegrepen. Ze liggen echt rug aan rug op de vierkante meter.

Zo hebben we nog een fijn uurtje maar dan is de stroom eruit en staat het waterpeil onheilspellend laag. We gaan eruit naar de nasi van Dorien. Dat gaat er wel in na zo’n daagje afzien.. Het is alweer dik na vijven wat gaat de tijd toch snel met vissen.

*Nog steeds niet de elektrische lier geplaatst vanwege een niet geleverde plaat dus moet het met de hand*.

We slaan dit keer het frietkot over. Want na die snitzel van 3 dagen geleden in de Hoad i.p.v. een sateetje is het beter vertoeven in de “Warung van Freek”. Sowieso natuurlijk als mijn zusje er is. Daar is iedereen het over eens in mijn kennissen kring.

Mannen het was weer fantastisch vandaag, het weer werkte ook mee met een klein kabbeltje op het water en grauw zonder een zonnetje en heerlijk temperatuur voor het jaar dus verwent met z’n allen en allemaal mooie vissen. We kwamen dan ook binnen met een big smile en rode konen..

*Gelukkig ook wat makkelijks voor de rest van de dagen*

Maarja alle gein, lekker druk maar er zijn meer dagen in de week. Iedereen voldaan maar de rest van de week moet ik het dus zelf versieren. Jammer geen uitnodigingen dus. En dat eten blijft een dingetje als je het zo druk heb. Dus ben blij dat er wat is achtergebleven en dat dat makkelijk te bereiden is

Reactie’s

Waldi,

Ik heb begrepen dat je vandaag, zondag, met FReek vissen gaat.

Vang ze.

Erik

Ging redelijk vandaag, niet zo veel vissen, maar wel grote, gemiddeld 60 cm, bij elkaar een stuk of 10 (met z’n 3-en).

Freek z’n zwager (Martin) deed ook mee, was gezellig en daar gaat het om.

Na afloop een bordje heerlijke nasi van Dorien, wat kan die lekker koken zeg!

Waldi

Met 10 vissen doen jullie het niet zo slecht denk ik ?

we hadden er ergens tussen de 15 en de 20, in het begin aardig wat mooie ook, paar rond de 60.

Bart had 1 winde op de plug en een snoekbaars op de shad, hij had moeite bodem houden, en met 45 gram ging het beter.

water is weer warmer geworden, aan het eind deed alleen diagionalen het nog..

floris

Ja die Freek boft maar met zo’n zus.

Ik snap niet dat hij zo slank blijft.

Erik

Er zijn dus toch ideale vrouwen!

Enfin, een goed gesprek is ook wat waard. En tenslotte heb je altijd nog je vismaten? Toch? In die volgorde?

Willem

Heeey freek heb een berichtje naar bassbuster gestuurd maar zal wel wat verkeerd

doen….was gezellig weekend bij jou,kom gauw weer!! liefs van je Bruse zus En de heren bedankt voor de complimenten en het opeten haha

Eindelijk gelukt

13 november 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster /door Freek Oosterhuis

Maar blij zijn we er niet mee met dit record. Blanken, grrrr. Het is al een paar weken goed vanaf de kant op het Haringvliet. Natuurlijk goed te zien van mijn nieuwe PR vorige week die meterbak Zander. Maar ook zijn er mooie 80+ en zelfs een dikke 90 er gevangen.

Maar verticalen vanuit de boot zijn de berichten heel magertjes. Iedereen klaagt steen en been vanuit de boot en je hoort alleen maar verhalen dat dat ligt aan dat kierbesluit. Dat de Haringvlietsluizen nu op een kier staan en de trekvissen nu onbekommerd het Haringvliet op kunnen en natuurlijk verder naar boven. En dat “boven” is natuurlijk richting Duitsland of nog verder. Natuurlijk verzout het Haringvliet hier door. Maar als het zo goed is van af de kant snappen we niet dat het op de rest van de taluds op die grote plas zo slecht is. Vandaar dat ik het tegen beter weten misschien toch wil proberen en Ries Baal uit Utrecht die ik nu 10 jaar ken en heb ontmoet op een reis door Maleisië en nog steeds contact heb, mee ben bevriend gebleven wil graag mee.

*Leuke fotoklus voor CBS Anker in briele die hun 40 jaar bestaan vieren*.

We beginnen heel laat om 14.00 uur voor de Haringvlietsluizen. Ik moest om 11.30 omdat het eindelijk droog was vandaag nog een groepsfoto maken van alle kinderen van de basisschool het Anker in Brielle. Vandaar dus in de middag van de dag waar ik eerst de hengel van Ries klaar maak en em uitleg wat verticalen inhoud. Wat de shatjes moeten doen en waarom de variëteit aan kleuren en gewichten vertel. Het is heerlijk weer en we zitten in het zonnetje. Wat een verschil met gisteren toen het heel de dag miezerde. Al dik een week windkracht 6 maar dat is niet zo’n ramp. Elk jaar dit fenomeen de herfst stormen in het begin van oktober en dan worden ook de mooiste formaat snoekbaars gevangen vanaf de kant weliswaar.

*Linkersluis staat bijna altijd open. Uurtje later zou alles open staan op twee in het midden na*.

Na een half uurtje uitleg gaan we naar de eerste stekken en lopen de welbekende taluds af op zoek naar vadertje glasoog. Maar wat we ook uit de doos halen we kunnen geen aanbeet verzilveren en na een uurtje gaan we het trollend proberen langs het natuurgebied van Hellevoetsluis tot aan de haven aan toe. Onderweg horen we in ieder geval dat trollend twee snoekjes zijn gevangen en dat geeft de burger moed. Maar wij krijgen geen aanbeten.

*De haven van Stellendam eventjes bekeken*.

We krijgen trek dus varen we de haven in waar we natuurlijk Mario treffen voor zijn winkeltje achter een Marlboro. Het frietkot is nog dicht. Ze zijn net overgegaan op wintertijd en zijn pas over een kwartiertje open om 16.00 uur dus even wachten dan maar en klessebessen met z’n drieën.

*Terug ook allerlei pluggen leren zwemmen maar nada, noppes niets*.

En na wat broodjes frikadel en kroket kunnen we het weer even uit houden op het water en gaan richting vuurtoren en werkhaven maar ook daar is het afzien en Ries gooit de handdoek in de ring eeuuhe boot. Niet dat hij het niet naar de zin heeft want het is heerlijk op het water en geen vis vind hij niet zo erg. Hij zit heerlijk en wil zo snel mogelijk nog een keertje mee en dat moet ik meerdere keren aan horen maar ik kan daar niet zo goed tegen. Bij mij gaat dat kriebelen als ik niet weet wat ik verkeerd doe. Het is inmiddels dik over vijven en we gaan naar de overkant toe en vanaf vandaar gaan we trollend terug. Altijd goed voor in iedergeval baars maar vandaag geven die ook niet thuis. We gaan naar de borrel en net voor donker stappen we binnen waar m’n duifje de glazen vult. Morgen weer een dag en dan ga ik zeker weer. ‘s morgens is tot nu toe toppie dus sta ik om zeven uur weer m’n tanden te poetsen. Maak koffie en drink met Henny een bakkie wachtend op het ochtendgloren. Het heeft gevroren vannacht en het dak is helemaal wit. Isolatie van m’n nieuwe dak hebben ze dus prima gedaan vorig jaar.

Het is koud met een Oosten wind en het gras is glad. Leo is er ook en dat is gezellig. Maar wat we ook proberen we kunnen geen aanbeten verzilveren. Geen tikkie en Leo heeft het gezien na een uurtje. Hij moet eerst naar de markt boodschappen halen en dan leuke dingen doen met Monica. Heel andere dingen die dan weer zou bedenken maar familie bezoek e.d. Maar niet getreurd hij heeft twee weken vrij dus die dozen op Europoort moeten het even zonder hem doen om een plekkie te vinden op dat immens grote terrein. Als die de weg dan maar niet kwijt raken.

*Nu maar hopen dat ze zonder Leo de weg naar de uitgang vinden*.

Week één is al helemaal vol geplant door zijn duifje er is fotowerk zat te doen voor me. Maar er zal genoeg tijd over blijven om achter de schubben van de zander aan te zitten hem kennende. Onder ons verslaafde zit Leo zeker in de top drie. Even later wordt Leo alweer afgelost door Ernst collega van Roy die bij van den Ban werken. En zo zit je dus van de containers midden in de banden als gesprekstof aan het water. En als er dan wat bootjes komen die ook niets vangen hou ik het ook voor gezien. Het is tien uur en tijd voor een gebakken ei met spek en tomaatjes van Floris alias de TroutBuster.

En onderweg spreek ik Jan de spruitenkoning die mijn plekkie alweer zou overnemen. Die kan je er ook uit tekenen tegenwoordig. Die is ook helemaal leip geworden van die tikken die tot in je elleboog, wat schouder door dreunen op 12mm gevlochten lijn. In een paar jaar tijd verslaafde van het virus. Kan ook geen dag meer overslaan. Tja het is ook wel een erg gewild plekkie zo geworden natuurlijk daar aan de waterkant. Maar bere gezellig natuurlijk.

Hamburgers en snoekbaars

6 november 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster /door Freek Oosterhuis

*Stond al bij voorbaat vast dat het gezellig zou worden*.

Vandaag zondag 6 november 2011 hebben we de BassBuster en DerMartin een lesje gekregen van de TroutBuster (Floris), BasMeister (Waldi) en AnkerMeister (Erik) in het vertikalen met de goede shad. Ik geloofde heilig in het Explosion Jig met wat aanpassingen gebaseerd op het Drakovitch systeem maar ik ging volledig nat.

Het is rustig op de loswal met trailers de Belg is er die woont hier zowat en drie andere trailers. De haven lig vol in Middelharnis met werkschepen en er kwam net een kokkelvisser binnen. Gelijk wat les gekregen want daar weet Martin alles vanaf. Die heeft er op gewerkt en verteld me hoe het werkt met die stofzuigers aan board die de kokkels opzuigen als het ware. Hoe diep de messen moeten staan etc. Natuurlijk is dat interessant, alles wat met vissen te maken heeft gaat erin als koek. Eerst de natuur kennen en dan vis vangen. En natuurlijk de mooie tongetjes die worden meegezogen want die zijn niet vies van een kokkeltje dus.

Maar even wachten want het is nauw met z’n tweeën.

We wachten dus even want de doorvaart is nauw vandaag en varen de haven uit waar de cracks al volop bezig zijn langs het talud aan de rechterkant van de uitgang haven.

Wij maken eerst de hengels klaar en dan volgen we de leader. Hier staat de wind gunstig want we kunnen met gemak de boot tegen houden in de wind (backtrollen). Floris heeft succes en direct heeft Waldi ook vis terwijl ik een losse moet incasseren. Het aas is er af maar niet goed gehaakt. Zat de dreg niet goed op het nieuwe systeem van Spro met die dreg gestoken als op een shad?

Maar moeilijk te zeggen na een enkele aanbeet en we gaan vrolijk op de ingeslagen weg verder. En terwijl ik wat later weer een tik krijg kan ik em niet verzilveren. Onderwijl Martin met een culpritje verticaald en ook de nodige missers moet incasseren. Ze zijn er dus wel maar we kunnen ze nog niet vangen. Jammer, jammer en Martin is er helemaal ziek van natuurlijk. Die heeft de minste zondagen vrij van ons allen vanwege zijn werk dus als die eens mee kan is die vol spanning. Gezonde spanning uiteraard.

*Ook al eerder gebruikt het Drakovitch systeem op14 juli 2009 (zie archief 20090714)*.

We gaan verkassen richting Tiengemeten en daar is het raak. We worden met de vissen om ons oren geslagen en de TroutBuster is helemaal løs. Die vangt de ene na de andere op het talud en laat de rest zweten. Maar ook daar is het stil na 3 – 4, vier mooie vissen. De TroutBustrer vertrekt alvast richting Oudenhoorn en daar zullen we in ieder geval uit de wind zitten.

Ik maak eerst maar wat shadjes klaar want het geloof in de Jig kop is weg waarna wij nog even naar het talud bij de haven gaan maar na een half uurtje wagen we ook de oversteek en varen direct naar de terrasflats bij Hellevoetsluis en ontmoeten daar de Belg van vorige week. Natuurlijk ff bij kletsen en hij heeft de eerste aanbeet sinds vanochtend vroeg. Ook geen opbeurende verhalen dus. Wij lopen ook dit talud af maar kunnen niets haken. We gaan richting de bunker een gat van 28 meter en de werkhaven van Hellevoetsluis maar na een half uurtje zonder een aanbeet hou ik dit voor gezien. Leo die vanaf de kant vist heeft ook nog geen aanbeet geregistreerd. We varen richting Oudenhoorn met het idee dan naar Middelharnis te gaan en komen de Cateringboat tegen. Bij Oudenhoorn was het redelijk dus daar gaan we zodadelijk weer heen terug. Nu wilden ze net de haven van Hellevoet in varen om uit de wind te liggen en wat te eten dus varen we gezamenlijk terug.

*En laat de Bassmeister zien nog meer kwaliteiten te bezitten*.

Waar we een heerlijk broodje hamburger en worst krijgen voor geschoteld.

*Natuurlijk mentaal geassisteerd door Erik*.

We zitten op het mooiste plekkie van Hellevoetsluis, altijd al gezegd. Hier zou ik graag willen wonen direct aan het water.

*En er is natuurlijk veel te veel en na het schap van AH te hebben leeg gegeten gaan we weer*.

Het leven is zo slecht nog moet maar je moet het willen zien.

Het leven is zo slecht nog moet maar je moet het willen zien.

*Hehe ff uit de wind, nu komen de worstenbroodjes*.

Heerlijk is het Waldi en goedgekeurd door iedereen. Lag vorige keer aan de boter? of verkeerde worst. De uien waren niet vers. Nou mij maakt dat niet uit hoor het was weer prima de luxe cheff. Fantastisch kokkie.

*Ziet er goed uit, niets meer aan doen*.

Maar ook op de stekken waar het trio heel de ochtend de handen vol hadden wordt er niet s meer gevangen en we gaan richting Middelharnis.

*Het lukt niet meer, dat vangen dan maar moet de BassMeister alweer..*

*Niet te geloven waar haalt die het vandaan, misschien moeten we zijn nickname veranderen..*

En ook daar waar we vanmorgen nog aanbeten voelden op de verschillende stekken was het nu heel stil. Het was natuurlijk weer een heerlijke dag met z’n allen en we hebben volop genoten. En na verdelen van de vissen is er misschien op de menukaart in Warung Freek deze week toch nog kibbeling te verkrijgen.

Henny heeft Dorien naar haar werk gebracht vanmiddag zodat Martin de hele sessie mee kon vissen en na een baco’otje als afsluiter houd hij het voor gezien. Ik heb nog wat op te ruimen in de boot natuurlijk na een dagje vissen en nog even alles nalopen zodat het weer klaar staat voor de volgende sessie. Gelukkig is er nog wat overgebleven van onze mosselavond gister en heb ik weer een makkie als Dorien is geweest. Erik bedankt voor het schoonmaken gisterenavond van de overgebleven mossels en gebakken met kruidenboter (zo laat mogelijk er in doen als de mossels al bruin zijn zegt de kok) heb ik weer fantastisch gegeten met zelfgemaakte frietjes. Heerlijk, heerlijk natuurlijk zou de AnkerMeister zeggen. Nu maar wachten op de voetbal en hopen dat ik wakker kan blijven na zo’n dag op het water. Gelukkig is er maandag een herhaling…

Reactie’s

Floris, Freek bedankt het was weer een geweldige dag met alweer geweldige vangsten.

Erik

Ik typ dit bericht met links, want schrijven met rechts gaat me slecht af wegens een wat overbelaste pols.. ik denk dat dat vanmiddag gebeurd is ..

maar dat terzijde..,

Het was mij ook een waar genoegen, Waldi en erik, jullie kookkunsten waren uit de kunst..ik kan merken dat jullie goed op elkaar ingespeeld zijn..

Ik vond het dagmenu van vandaag een absolute aanrader..

Floris

Veel te mooi weer

31 oktober 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Kan dus wel eventjes vooruit met m’n kunstaas

Gisteren 31 oktober 2011 moest ik in Middelharnis wat shadjes op halen die ik via internet wel heeel goedkoop kon kopen via een veilingsite. Daar werd alles bijna voor niets weg gegeven dus lijkt mijn viskamertje wel een hengelsportzaak hahaha. Ik kan dit seizoen dus wel eventjes vooruit. En omdat het zondag goed was, alleen op de vierkante meter maar dat voor zodadelijk heb ik Erik gevraagd om er nog een paar uurtjes in te gaan. we zijn dan toch vlak bij de helling waar we dan ook laat aankwamen. Zal rond twaalven zijn geweest en het is druk. Beneden is alles vol en moet ik mijn trailer en auto boven neer zetten tussen enkele andere.

En het is een blijven van gaan met bootjes en dat op maandag. Dat is altijd de rustigste dag op het Haringvliet

Het is fantastisch weer, heel wat anders als een zondag toen het grauw tegen het regenachtige aan met een klein kabeltje op het water. We beginnen rond de uitgang van de haven daar waar we de dag tevoren zo succesvol waren. Er zijn nog twee belly boaten die zeggen dat het niet veel is maar dat geloven we niet natuurlijk. Wat zou jij zeggen is de reactie van Erik en gelijk heeft hij natuurlijk. Maar na een half uurtje moet ik toch bekennen dat het taai gaat worden vandaag. Bij de eerste keer dat ik de shad laat zakken dacht ik gelijk een aanbeet te voelen en was direct scherp natuurlijk maar naarmate de tijd vordert en we het hele talud afvissen ga ik het toch somber inzien. We gaan verkassen naar de ander kant van de havn en daar zien we helemaal geen boten. Waar zitten die dan? De boten die na ons vertrekken varen allemaal richting Zuidland of de stekken op de plaat midden op het Haringvliet. Tja het is af en toe natuurlijk raar maar midden op die grote plas is het twee meter diep terwijl er stukken bij zijn 5 meter uit de kant waar het talud stijl naar beneden loopt van een meter naar achtentwintig binnen tien meter en dieper. Maar die moet je wel weten te vinden natuurlijk

*Op de tweede stek is het dan weer raak*

En op de nieuwe stek krijg Erik zijn eerste aanbeet. Gelukkig misschien hebben we ze gevonden en we kammen alles uit maar pas na een half uur krijg ik dan eindelijk een aanslag te verduren die niet te missen is. Ik vis met een klein shadje eens van Leo Rumst gekregen hij hij doet het goed de laatste tijd en voel onheilspellend de fluorCarbon langs de tanden van vadertje glasoog tikken, zo’n scrapend springend gevoel als hij bonkend van richting veranderd en de lijn langs de tanden schuift. De shad is helemaal vol overgave genomen

*Het is heerlijk in het zonnetje, waar is de zonnebrandolie*

Dan denk dat ze het eindelijk gaan doen maar alleen Erik krijg nog een dubbele aanbeet die hij jammer genoeg niet kan verzilveren en daar blijft het bij op alle stekken

*Wat een verschil met gisteren maar wel vis*

En rond een uurtje of drie houden we het voor gezien. Het is gewoon te helder weer waar we het aan wijten. Het Haringvliet water is zo helder dat de wel vijf meter diep kan kijken en de bodemstruktuur kan zien. En als we dan op de kant staan horen we dat we het nog zo slecht niet hebben gedaan. We zijn de enigste boot van de drie die we spreken met een redelijke snoekbaars. De rest heeft niets op één baars na van hand grootte en allen gevist vanaf dageraad. Misschien zegt dat wel niets want een Duitse boot en eentje van onze zuiderburen hadden gisteren ook niets terwijl wij een top dag hadden…

*Geheim, maar 10 jaar later mag ik dat er wel bij zetten*

We gaan in Stellendam aan de haven kibbeling eten en broodjes haring met juin en garnalen met wiskey saus. Mmm heerlijk. En terwijl ik gelijkertijd daar aan de haven op het industrie terrein op zoek ben naar een bedrijf die wat aanpassingen in de boot kan maken zien we wat mede-sportvissers die aan deze kant van het Haringvliet hebben gevist en die hebben het beduidend beter gedaan. Maar overwegend kleine baars (30-35cm) en één (dreumis) snoekbaarsje. Er gaat wat info heen en weer over het Spui, Volkerak en Haringvliet en we zijn weer helemaal bij.

Wilde vandaag met Joop gaan. Vanmiddag zou het gaan regenen maar nu om drie uur staat nog de zon nog steeds aan een wolkeloze hemel. Nog een uurtje of twee nu de klok weer is terug gedraaid en het is donker. Ga ik nog maar even naar de “Punt” en het vanaf de kant proberen tot in de schemering. Donderdag schijnt het beter (vis) weer te zijn.

Nu eerst maar wat koken. Zit in m’n eentje en ongezellig is dat. Hoe hou ik dat uit nog deze week…

De sliptongetjes van Martin komen dan goed van pas, lekker snel klaar allemaal met gebakken aardappeltjes en incl. ontdooien onder een lopende waterkraan van de platvissies

Joop is net weg van de stamftafel dus koken voor 1 man. Wel ongezellig hoor. Niet verder vertellen maar zal blij zijn als die meiden weer terug zijn. Natuurlijk ook Mogli want dat merk je natuurlijk wel zo zonder hond in huis. Hoop wakker te blijven zo dadelijk want val meestal bij het eerste fluitsignaal in slaap….. GrFreek

Je hebt gelijk Freek !

gewoon lekker gaan, je weet het nooit, die whopper die losschoot vorige week doet nog steeds een beetje pijn (Erik weet ervan)

See You Later Amigo !!

Culprit S&P

Hoi Freek!

Wij komen wel het weekend, moet zondag werken

onverw8t ,heb net je liefje gebeld op haar vakantieadres en die brengt me dan

zondagochtend naar Bru, kunnen we meteen de hond uitlaten.

En kunnen jullie gaan vissen.

Martin baalde dat ik moet werken, maar ik heb al zo weinig werk dus

ga ik dat niet afzeggen.

En we moesten eigenlijk naar Hetty der verjaardag maar daar

had hij geen zin in en ik kan ook niet dan.

Hij heeft mosselen besteld poon en sliptong dus hebben we

weer wat te eten haha, morgen komt je meisje terug, is het weer

gezellig bij je thuis,zit je niet alleen.

Nou dikke kus,ga zo naar me werk en jij bent lekker vrij? vandaag!

Liefs en een kus dorien.

Hey Henny en Freek !

Toen ik je 1^e foto zag dacht ik : die is een hengelsportzaak begonnen.

Jeetje man, niet normaal hoor !

Hoe gaat ie daar zo bij jullie ?

Ik begreep dat Henny er even tussenuit was met de hond ?

Heeft ze nog lekkere dagen gehad, zeker, want het is goed najaarsweer.

Als ze thuiskomt, doe haar dan de groeten van ons.

Groetjes, Ina

Het is heerlijk op het H’vliet

Vol goede zin

Nieuwe schipper voor de Linder

De Bassbuster wordt vertroeteld

Kijk, daar hebben we wat aan

Hoi Freek.

Toch heerlijk gevist

Daar heb je vrienden voor

Eindelijk gelukt

Hamburgers en snoekbaars

Veel te mooi weer

Recente berichten

Pagina’s