Ik zou vandaag zondag 31 augustus 2014 met John gaan vissen en een vriend van hem maar vanwege Bfr 5 blijven ze rondom Amersfoort vissen op snoek in de polder. Beter ook want op het Haringvliet heb je weinig te zoeken. Zouden we naar de rivier moeten maar daar was het gister taai, heel taai. Een paar vissen over de gehele dag. Wel mooie en het is dat het lekker weer was. Meer zonnebrand olie gesmeerd dan aan gehaakt.

Alles is weer aankant en opgeruimd dus wat ga je dan doen vandaag. De molens hengels en voorral de ogen, de pluggen zijn schoongespoeld van gisteren. Het is mooi, te mooi weer dus wat gaan we doen. Met de boot er in heb ik geen zin met die wind maar een paar uurtjes peuteren ergens lijkt me wel wat. Dropshotten op zondag hier in de omgeving dan sta je niet alleen. Dat is meer lullen dan vissen. Net als dat ik in het weekend niet met de boot te water gaat is dit Dropshotten ook zo’n geval. In dit jaargetijde is het veel te druk in de havens en langs de kade. Aan de dam worden weer mooie voorns gevangen door de feeder vissers voornamelijk de Engelsen die hier elk jaar komen om hun vakantie door te brengen. En waar witvis zich concentreert daar is ook vadertje glasoog aanwezig. Laten we daar maar weer eens kijken dat is al weer even geleden dat ik daar ben geweest

Tja en als je dan voor dat grote water staat waar moet je dan beginnen. Heb dat vaak zelf mee gemaakt in het buitenland en neem nu maar van me aan; neem een gids in de hand voor de eerste dagen. Die locals weten precies waar je in welk jaargetijde moet wezen om vis te vangen met welke technieken en aas presentatie. Misschien wat duur maar je vangt dan geheid vis in je vakantie

Op deze stek al heel veel vis gevangen. Hier zit de pijl naar buiten onder de dam door en maar weinig mensen weten hoe dit in elkaar steekt. Nu heb ik het geluk dat op mijn werk SBC de afdeling 3D documentatie aan de sluizen dus de documentatie heeft gemaakt onderhanden voor de onderhoud. Die was berekent op twee maal open gaan van de deuren. Jaren later hebben we het er nog over dat de kosten aan renovatie knap kunnen oplopen als alles is gemaakt om zo weinig is beweging te zijn

Al snel krijg ik de eerste tik ver weg op het tweede talud naar negen meter. Met de wind in de rug de shad dus hoog opgooien en de wind doet de rest die over de dam heen komt. Zo kan ik net achter het tweede talud werpen die de stroming uitgesleten heeft voorral met de waterverplaatsing ‘s winters. De diepten weten dat is toch een voordeel als je met je bootje het Haringvliet afstruint. Zodoende weet je de diepere stukken te vinden die ook vanaf de kant bereikbaar zijn

Na een dik uurtje alles te hebben afgestruind heb ik zo’n zelfde dreumis die na het vele wisselen toch dezelfde shad kiest

Ik ben lekker uitgewaaid en de wandel langs het talud heeft me goed gedaan. Het is hetzelfde als met de boot het talud volgen en dat randje is met deze zon in de rug goed te zien. Je ziet de wierplekken en de diepte’s die we volgende maand volgen met de boot op dit stukje waar het best kan stromen als de sluizen open staan zoals nu. Het zal best beter gaan als de watertemperatuur weer rond de negen graden is en de bladeren gaan vallen

En als ik dan terug rijdt door de polder zie ik een familie zwanen die zich niets aantrekt van mijn aanwezigheid. Ik kan met mijn compact kameraatje de mooiste plaatjes schieten op drie, vier meter afstand. Dat hoort er allemaal bij het is niet alleen vissen maar lekker buiten in de natuur en alles opsnuiven.

We wilden eigenlijk vanmorgen 30 juli 2014 vroeg het Haringvliet op want John en Julie zijn een paar dagen over uit Engeland maar ik was helemaal de Fysio vergeten voor mijn rechter schouder. Ben heel de week al een dag kwijt. En volgende week is geen optie. Ze (Ymke) is dan op vakantie en deze sessie kan ik echt niet missen.

Dus we hebben aan de ontbijt tafel afgesproken dat john vast gaat vissen en ik volg later. Hij is lekker aan het knopen zoals ik vroeger viste bij Ome Jan op het IJ-meer ik zal 8 jaar geweest zal dus rond 1975 zijn geweest toen we viste vanuit de boot met 3 twisters onder elkaar met een afstand van ongeveer twintig centimeter om verschillende water lagen af te vissen en een loodje er onder. Zo nieuw is dit dus niet allemaal maar wel met veel betere materiaal en technieken. Dus ik laat John achter bij mijn vis tafeltje waar alles staat en laat em haken en die nieuwe Reins shadjes/twister knopen. Daar is hij wel even mee bezig en dan kan ik naar Ymke van Ymke sportfysiotheraphie die een paar dagen in de week in Rockanje zit. Laat daar nu net een zomermarkt beginnen dus het valt niet mee om haar te bereiken in het Medisch Centrum maar natuurlijk lukt dat met mijn perskaart…

Als ik weer terug ben en een boterhammetje mee heb gegeten met de meiden ga ik JohnieBoy opzoeken. Die heeft zich al klem gevangen aan baarsjes rond de tien centimeter op dat lichte spul (10 grams hengel) bij het witte voetgangers brugetje en vakantiegangers die met de boot zijn en dat zien stuurt hij naar de Catfisch voor een hengelsetje. En dat doen ze dan ook nog, Mario blij en John moet uit leggen hoe hij die baarsjes en voorntjes vangt op de brug met… jaja maden. Hij is overgestapt want met kunstaas is het heel moeilijk om dat kleine spul te vangen Ze trickeren tot een aanval lukt wel maar het kleinst kunstaas van Reins is nog te groot. Ze hangen aan het rubber maar halen de haak niet die vooraan zit bij het dropshotten. Wat een rovers zijn het toch zo klein als ze nog zijn vallen ze hun prooi aan dat bijna net zo groot is dat ze zelf zijn

Overdag is natuurlijk de slechtste tijd van de dag dit moment om wat te vangen van formaat. We zoeken alle schaduwplekjes op waar ze vanuit hun “ambusch” aanvallen maar de grotere vissen zijn met al dat heldere water naar dieper vertrokken. Maar het is wel reuze gezellig met al die mensen om je heen. De ene snap er niets van en dan legt je uit wat je doet want de karpers zwemmen net onder het oppervlak voorbij. Die schooltjes van twee tot tien stuks zie je zo voorbij schuiven en leg dan maar eens uit waarom je visjes vangt van nog geen tien centimeter

Maar het is fantastisch weer en wat zeur je dan. Heerlijk is het zo met je hobby bezig te zijn. En je moet tijd investeren om een bepaalde techniek onder de knie te krijgen. Echt… meer kan ik niet verzinnen om met dit mooie weer van onze hobby  te promoten. Het is altijd nog beter dan een goede dag op je werk . Zo zal ik dat maar verwoorden…

We gaan nog even in de haven proberen en onderweg pakken we het voetgangers bruggetje nog even mee en hier zit nu, op maden ook voorntjes tussen de baarsjes

Ik zie een schooltje winden van een groter formaat tot zo’n dertig centimeter azen aan het oppervlak en vlak daar onder en schuif het lood naar beneden op de lijn zodat de maden vlak onder het wateroppervlak kan aanbieden maar na een half uurtje hou ik dat voor gezien. Eén vis had er interesse in en krijg een ferme tik op de top maar zie dat onze geschubde vriend alleen de made pakt van de haak die ik net aan een velletje erop heb gezet zodat ze goed bewegen. De rest van de school zwemt er verschillende keren langs maar keuren ze geen enkele blik waardig

Ook is de haven alleen maar klein spul dus we nokken af. We drinken nog wat water bij Mario daar zijn we net op tijd voor want die sluit om twee uur op de woensdag en gaan op huis aan. Julia is ook klaar met haar werk die vergadert weer via Skype met San Francisco, Londen en Melbourne en ze gaan Clinten en Hannah ophalen.

Die vieren een deel van hun vakantie in Chester, Engeland en voordat ze morgen avond de boot pakken komen ze nog gedag zeggen en een frietje met kippenpoten eten. Daar zie ik nu al naar uit, is bere gezellig met die tweeling kanen…

En als we John en Julie uitzwaaien komt onze globetrotter mijn vismaatje Joop aanlopen voor een gerstennatje. Die is net terug van La Palma zijn kleinkinderen thuis brengen zoals ik al vertelde in het laatste BassBusetrAvontuur. Ik krijg weer mooie verhalen te horen. Hij vindt het jammer de dropshot cursus niet te hebben kunnen volgen maar ik zou zo met em willen ruilen. Dat hij twee aanbeten van een Wahoo mist of eigenlijk niets te vertellen heeft want de plug werd gepakt en de spoel liep in één keer leeg richting Indische Oceaan maar de derde kon hij dan toch stoppen, drillen en landen

Tussen de school bonito’s wel een hele grote schub zat. Dat Ramon en zijn vriendje José het uitgilde van de schrik toen een walvis onder de boot opdook zich draaide op zijn zijkant en hen even aankeek

En Ramon heeft dan eindelijk zijn ruwe haai gevangen. Iedereen en bijna alle gasten op het ressort hadden er wel eentje gevangen maar nu na twee dagen trollen met Opa heeft hij dan eindelijk zijn haai gevangen. Joop voorspelde het en René zegt nog dat hij dat niet kan beloven maar nu weten ze daar op La Palma waarom ik die Flo graag in de boot heb met of zonder druppel aan zijn neus

Dus wil je een onvergetelijke visvakantie of heerlijk wandelen dan moet je een weekje boeken bij René en Patricia Flohil op La Palma (vakantiehuizenlapalma.nl). Ze hebben verschillende wandel routes in kaart gebracht dus ook voor de ongeoefende zijn er keuzemogelijkheden. Ik kan me de bootcamps nog wel herinneren met je hele hebben en houwen op je rug, als je mazzel had je veerkennersuitrusting of Suriname rol  vanuit mijn diensttijd nog herinneren als de dag van gisteren en heb er nog spierpijn van dus voor mij is dat, het wandelen niet besteed. Ik hou het wel bij vissen…

Dat is toch aardig van mijn maatje. Joop heeft nog wat molens over en die krijg ik zomaar van em. Kijk daar heb je wat aan

Donderdag 17 juli 2014 afgesproken met Arie om de roofblei op te zoeken in het Delta gebied maar ik lig aan de bank gekluisterd. Jicht speelt me weer parten en ik kan niet lopen. Maar met de medicijnen die ik tegenwoordig er dan voor slik ben ik meestal de volgende dag weer op de been met of zonder wandelstok. Dus we spreken af voor zaterdag.

We nemen nogal wat mee want als we de roofblei niet kunnen vinden dan wordt het taai vandaag op het Haringvliet dus nemen we ook wat zwaarder hengelmateriaal mee om te kunnen trollen met grote pluggen en dito shads weg te kunnen zetten op de wierbedden. Misschien kunnen we dan een snoek verleiden tot een aanval op ons kunstaas. Komt nog bij dat ik mijn MinnKota’s nog niet terug heb en mijn fishfinder de HuminnBird. Alles ligt bij Nautic om te testen want er mankeert alles bij elkaar nogal wat aan en ze komen er niet uit. Maar er schijnt licht aan de andere kant van de tunnel. Er moet een diode worden vervangen zegt MinnKota in Amerika dus ik hoop volgende week alles weer terug te hebben.

Als Arie dan een bak koffie neemt om iets over zessen, ik de gebakken eiren met gerookte ham op de boterhammen drapeert, dat moet dan maar want de ontbijtspek is op en de thermosfles afvult zijn we er beide klaar voor en sjezen naar de helling in Middelharnis. De boot ligt er zo in en er staan nog twee auto’s met een Pega Comfort er achter en daarvan is er eentje die zijn medemens wel heel erg onderschat. Zijn rechterraampje staat nog half open met aan boort een halve hengelsportzaak. Ook zie ik overal zakjes met streamers en vliegen en ik denk dat ik wel weet van wie deze combinatie is. Heb vorig jaar een zwarte vlieg gekregen bij het Oostvoornse Meer en me er het leplazeres mee gevangen. De draden hingen er aan en tot de op de haak versleten, helemaal uit elkaar getrokken was hij na een paar dagen viseen. Zal ik een zakje uit de auto pakken en op het water zeggen dat hij deze moet gebruiken vandaag. Zou zijn gezicht dan wel eens willen zien dan als ik met zijn eigen vliegen aankomt. Toch maar niet want stel dat het niet de auto is van de gene die ik denk dat het is….

Maar op één van de bekendste Roofblei stekken van het Haringvliet is hij Rob Kraaijeveld daar aan het vissen. Eerst gelooft hij het niet en kijkt zijn vismaatje aan maar dan zegt hij dat tie zodadelijk terug gaat naar de helling gaat. Ik zou direct zijn gegaan want je auto leeg geroofd baat niet tegen de kosten die je krijg van een opvarende maar goed. Wij gaan het Spui op want voordat de stroom draait willen ook wij op onze stek zijn. Ik roep em nog na dat hij deze stek kwijt is als hij terug vaart maar hij kan daar hartelijk om lachen. Stekken zat op deze grote plas en er zijn er maar weinig bij die hij niet kent

Maar na een uurtje werpen op het Spui op de banken en steile taluuds hebben we nog niets kunnen trickeren tot een aanval en de stroom zit er ook niet geweldig in. Had al op de getijde tabel gezien dat de ebstroom een stuk minder sterk zou zijn dus wat doen we. We willen wel  van het hoogte punt van de felle stroom gebruik maken maar de rfb. laten het hier afweten. We gaan terug naar het Haringvliet misschien dat we vadertje glasoog kunnen vinden of misschien een baars kunnen vangen maar dat zal niet meevallen want we zijn zo blind als een mol zonder fishfinder. Alles op gevoel, de kennis van ons water maar het valt niet mee een talud te volgen. Maar als we langs de stek varen waar we wilden beginnen is Rob er niet terug gekeerd en hier kan ik mooi ankeren dus dat doe we dan ook gelijk. Toch nog even proberen maar als ze het echt hier doen dan ziet het er ook wit van de meeuwen en sterntjes die een graantje mee willen pikken van de vluchtende aasvisjes

Maar dan zien we ze toch onze vriend “Aspius aspius” af en toe jagen en dan duiken die paar sterntjes die er zijn op de angstig vluchtende aasvisjes. Het is niet wild maar ze zijn er dan toch en wat belangrijker is ze azen

De roofblei (Aspius aspius) is een zoetwatervis. Deze exoot is een echte rover en komt voor in de wateren van de Benelux. De roofblei is een zijdelings afgeplatte gestroomlijnde vis, met een puntige kop. Het oog is kleurloos en de bek is groot voor een karperachtige. Wat opvallend aan deze roofvis is, is dat hij geen tanden heeft. Wel heeft hij aan de punt van de onderkaak een verdikking, die precies in het kuiltje in de bovenkaak past. De roofblei heeft grote, puntige vinnen waarmee hij flinke snelheden kan bereiken in het stromende water. Kleine exemplaren lijken op de alver, die een veel kleinere bek heeft, nog wat stijver aan doet en een blinkend zilveren schubbenkleed heeft. Hij lijkt ook wel op de winde, maar heeft een veel slanker uiterlijk en een puntige kop.

De roofblei is in Europa de enige karperachtige waarvan vis het hoofdbestanddeel van het dieet vormt. Grote windes, barbelen en kopvoorns eten ook regelmatig visjes. Hij jaagt voornamelijk op de alver, die in dezelfde watertypes te vinden is. In de zomer jaagt hij vaak aan de oppervlakte van het water op de scholen jonge vis, wat voor een behoorlijk kabaal zorgt. Hij plant zich voort in stromend water, maar hij kan ook wel in stilstaand water voorkomen. Heel grote exemplaren komen voor op wat grotere diepte of in de hoofdstroom van de grote rivieren. De opening van het Main-Donaukanaal in 1992 is het begin van de intocht van veel exoten waaronder de roofblei. De roofblei is te vinden in de grote rivieren in Nederland zoals de IJssel, Rijn Vecht en de Waal, maar ook in kanalen en kolken die daarmee in verbinding staan zoals de Biesbosch. In Duitsland hebben ook veel uitzettingen van roofblei plaatsgevonden, zodat nog onduidelijk is hoe de soort het Rijnstroomgebied heeft veroverd. De roofblei heeft zich enorm uitgebreid in de negentiger jaren. Op het ogenblik is het de talrijkste vis in de haventjes en kanalen langs de grote rivieren. Het is nog de vraag in hoeverre de predatie van roofblei invloed heeft op de stand van prooivissen en concurrenten. In de Donau leven ze al eeuwen samen met dezelfde vissen als die in Nederland, zodat geen desastreus effect verwacht kan worden. Een van de factoren waardoor de roofblei het goed doet, is de verbetering van de waterkwaliteit. De roofblei is een echte oppervlaktevis die te vinden is in de buurt van snel stromend water waar hij op vis jaagt. Door het stromende water en de kolken wordt de prooivis verward en de roofblei schiet met hoge snelheid onder de prooivis door om hem alvorens van voren aan te vallen. Het is een zeer gewaardeerde sportvis geworden in Nederland. Op deze vis kun je heel goed vliegvissen. Maar hij is evengoed met kunstaas te vangen. De soort jaagt vooral op “speldaas”, dit zijn kleine visjes die net zijn uitgekomen en een makkelijke prooi zijn voor deze zeer snelle rover.

Bron; Wikipedia

En weer net als een paar wkn. geleden met Arie doen we er alles aan om ze te verleiden tot een aanbeet. Plugjes, poppers, vliegen, streamertjes als het maar klein is want de aasvis is ook maar drie centimeter groot hebben we gezien in de haven. Ermee werpen hoeven we niet echt, we laten het meestromen tot ver over de stek heen om het vervolgens terug te vissen. Dat is het mooie van ankerent vissen op de stroom. Maar na een klein uurtje ploeteren en wisselen van kunstaast is het Arie die dan eindelijk met een kromme lat staat en het gevecht van z’n leven heeft

En dat wordt het dan ook. De dril duurt best wel lang want bijna alle lijn staat uit van de molen en haal die eerst maar eens terug tegen de stroom in en een dikke roofblei aan de andere kant die daar helemaal geen zin in heeft. En dan heb je van die pleziervaarders die helemaal niets met vissen hebben dus niet zien dat er minstens honderd meter lijn uit staat. Er zit gemiddeld driehonderd meter op de spoelen omdat je de gevlochten lijn die ik gebruik op spoelen koopt van 100, 300 of 1000 meter en honderd is te weinig. Raak je wat kwijt met vastzitten of slijtage dan zit je al snel met te weinig lijn op de molen met een serieuze vis. Die niet vissende water ratten zien alleen maar een kromme hengel en snappen niet dat ze over je stek heen varen, de vis verjaagt en die weer voor een tijdje verziekt is. Gelukkig blijft de vis nog diep maar je eerste roofblei kwijt raken omdat de lijn de onderkant van die boot raakt daar wil je even niet aan denken

Jeetje wat een geweld is dat, ik heb zelfs pijn in m’n onderarmen hoor ik zeggen na de zoveelste run die de vis neemt en de slip giert het weer uit. Het is een fantastische dril en die zal Arie niet snel vergeten. Ik hoop dat die kan slapen vannacht maar dat moet geen probleem zijn want hij heeft maar vier uurtjes geknapt vannacht. Maar mooi dromen zal hij zeker. Wat een brute kracht de vis laat zich van zijn beste kant zien en op dit open water kan dat. De dreunen op de top zijn fantastisch maar hij gaat het toch verliezen van Arie. Als we hem dan eindelijk kunnen landen staat zijn PR gelijk op 72cm en wie kan daar over mee praten

Ik doe natuurlijk gelijk wisselen van kunstaas en doe zo’n raar friebeletje er ook aan alleen in de kleur blauw i.p.v. wit waar Arie hem op ving want ook dat hebben we in alle kleuren aan boord en de tweede drift krijg ik ook er een ram op, zo hard dat ik bijna m’n nieuwe hengel kwijt bent. Die kan aan de bak en hij bevalt primadelux. Een roofblei pakt met als een forel overwegend zijn prooi van voren met groot geweld. Hij schiet onder de school opgejaagde aasvisjes door en de knallen die je dan op de lijn zonder enige rek krijgt zijn formidabel. Heb dan je hengel goed vast want anders ben je hem geheid kwijt

Deze Godtfather Parabool van 14-28gr. gaat niet zo mooi rond als m’n vorige stok een Trouth 5-25gr. die is gesneuveld toen ik met Erik viste op de makrelen met de vlieg bij de nieuwe blokken voor de Maasvlakte vorig jaar. Hij is een stuk strakker maar kan daardoor ook de vis beter sturen maar op open water is dat natuurlijk niet echt nodig. We hebben hier dus misschien nog een punt voor Sinterklaas of de kerstman. Heerlijk is dat zo’n roofblij drillen op grote afstand op dit lichte materiaal

Ook deze neemt weer de nodige runs heerlijk is dat wanner hij met zijn kop slaat, die beuken op de hengeltop opgevangen op de zachte top en dan die runs links en rechtsom weer richting open water opgevangen door de body van de hengel

Ook deze vis is mooi dik en rond, 2 cm groter dan de vorige en in prima conditie. Snel een paar foto en hij gaat direct weer terug in z’n element. Omdat het zo hard stroomt doen we hem, of haar in het landingsnet. De bek in de stroming en na korte tijd slaat hij al met zijn staart en springt bijna het net uit. Goud is het maar het is ook gelijk over. De stroom is wat minder en we zien niets meer. Geen jagende predators in ieder geval meer op deze stek. Ja wat we wel zien is dat de pleziervaart met grote getale er is en weet ik weer waarom ik alleen maar doordeweeks vist

We worden gebeld door Annet waar we Brett willen ophalen. Die heeft een heeel slechte nacht gehad want wilde al gelijk mee vissen vanmorgen vroeg. Maar voor een acht jarige is dat wel een hele lange zit. Annet heeft een appeltaart gebakken en Ruud Vester de kersverse havenmeester van zuidland kan ook gelijk meegenieten. Heerlijk bij de koffie want de taart is nog warm

Na een uurtje relaxen gaan we trollend langs het talud weer terug naar het Haringvliet. De Oude Maas zonder diepte meter wordt niets en is te gevaarlijk voor een 8-jarige Rookie. Maar op een stevige beuk na waarna we het kunstaas uit de planten moeten redden en de stalen onderlijn flink beschadigt is is er weinig te beleven zeker voor de ongeduldige Brett

Ik zal het talud wel hebben geraakt maar een mooier verhaal is natuurlijk dat we een aanbeet hebben gemis van een grote snoek haha dus dat houden we er in voor vandaag. Na ook de ondiepten en banken voor het Spui aan Zuidlandse zijde afgestruind te hebben steken het Haringvliet over richting Middelharnis en trollen deze kant af langs de molens richting Den Bommel

De snoek (Esox lucius) is een grote zoetwatervis uit de familie snoeken (Esocidae). Het is één van de bekendste roofvissen die in België en Nederland voorkomt. De snoek is daarnaast in delen van Europa, Azië en Noord-Amerika te vinden. De snoek is een zoetwatervis en heeft in vergelijking met andere zoetwatersoorten een karakteristieke, torpedo-achtige lichaamsbouw. Snoeken kunnen 15 jaar oud worden.

De snoek is een algemene soort in Nederland en België, en is te vinden in vrijwel alle binnenwateren. De vis leeft in zoet water maar kan ook worden aangetroffen in brakwater. Daarnaast komt de soort voor in vrijwel heel Europa, Noord-Amerika en in delen van Azië. In Noord-Amerika komen naast de snoek (Northern Pike) ook andere soorten voor waarvan met name de wat grotere en sterkere muskellunge (Esox masquinongy) noemenswaard is. Ook in de Amoer komt een mooie snoeksoort voor, de Amoersnoek (Esox reichertii). De snoek heeft een karakteristieke bouw; een zeer langwerpig, torpedo-achtig lichaam met kleine vinnen en een kenmerkende snavel-achtige bek. De rug en anaalvin zijn bijna symmetrisch en naar achteren geplaatst. De onderkaak is duidelijk langer dan de bovenkaak en steekt uit.

De kleur van de snoek is variabel, van groenbruin tot grijsbruin met goudkleurige stippen, vlekken of strepen op de flanken, de buik is geelwit. Hoe ouder de vis wordt, hoe meer hij zijn goudgele patronen verliest; oudere exemplaren zijn vaak egaal en donkerder van kleur. De vrouwtjes kunnen een lengte van 1,40 meter bereiken, terwijl de mannetjes niet groter worden dan ongeveer 85 cm. De snoek is een roofvis die voornamelijk leeft van vissen, maar ook amfbieën, kreeftachtigen en knaagdieren en zelfs de musketrat wordt gegeten. Zelfs jonge watervogels worden van onderen belaagd en ook de soortgenoten en jongen van de snoek zijn niet veilig. De voorkeur van de snoek gaat echter uit naar vis, en met name op zieke en verzwakte exemplaren die makkelijker zijn te vangen wordt gejaagd. Zodra de prooi is gegrepen wordt deze zo gemanoeuvreerd dat de kop altijd als eerste naar binnen gaat, overigens net zoals bij slangen en met dezelfde reden. Als de snoek een behaarde, gevederde of gestekelde prooi zoals een stekelbaars andersom doorslikt dan kan de prooi door de tegengestelde veer- of haargroeirichting van de stekels vast komen te zitten.

Aan de anatomie van de kop is ook al te zien dat snoeken hun prooi vaak van onderen naderen. Ook het kleine snoekje op de afbeelding laat kenmerkend jachtgedrag zien. De snoek is goed in staat heel langzaam te sluipen en zijn positie in het water aan te passen, waarbij de rugvin en de borstvinnen kleine bewegingen maken. Voordat hij zijn schot inzet kromt hij zijn lichaam en gebruikt hij het oppervlak van staart-, rug- en anaalvin om zichzelf tegen af te zetten. De snoek heeft ook een voorkeur voor relatief grote prooien, maar als in de zomer de kleine witvissen en baarzen in enorme hoeveelheden rondzwemmen kan de snoek ook tijdelijk op deze prooien overschakelen. Opvallend is ook dat snoeken graag baarzen eten, die toch flink beschermd lijken te worden door hun stekelige rugvin. Op plaatsen waar alleen stekelbaars en snoek voorkomen kan de snoek ook prima op een dieet van stekelbaars overleven.

De snoek is een vis die voornamelijk op het zicht jaagt. In een milieu waar het water te troebel is zal hij ondanks het ruime aanbod aan voedsel verdwijnen. Oudere dieren kunnen in troebel water (waar geen planten in kunnen groeien) nog wel jagen, maar voor de jongere dieren zijn er geen schuilplaatsen meer, wat ze een veel kleinere kans op overleven geeft. Voor het vangen van prooien is ook dezijlijn van de snoek een belangrijk zintuig. Hiermee kan de snoek waterstroompjes zeer nauwkeurig waarnemen, zoals een zwemmende prooi. Bij een snoek zijn ook gaatjes in de kop te zien die deel uitmaken van het zijlijnsysteem

Bron: wikipedia

Maar Brett is de concentratie een beetje kwijt, ik ook al mijn boterhammen met ei en rauwe ham, de appeltaart is nergens meer te vinden in de boot zo ook Arie zijn boterhammen. Wat overblijft is zijn zijn eigen boterhammen met boterhammen worst…

Maar in boterhammenworst heeft niemand zin in. Dat is dus geen vissermanskorst dat blijkt wel. Dat zijn allemaal lekkerbekken. Zwemmen daar heeft hij wel trek in en wij zijn dat trollen ook wel een beetje zat. Ook ik vindt dat de minste tak van het vissen op groot water maar midden op de dag in dit jaargetijde is gewoon de slechtste tijd om te vissen op onze rovers vrienden zeker als de stroom er ook helemaal uit is. Dus dan gaan we zwemmen

We steken het Haringvliet over richting Hoekse Waard om te proberen te verticalen en te werpen richting ondiepten voor de Korendijkse slikken en Nieuwendijk om nog wat te kunnen vangen

Het is lastig zonder dieptemeter maar we kennen het talud en we kruisen met de wind mee van twee naar tien en af en toe dieper om alle kleuren shads over de bodem te laten dartelen maar het valt tegen. Geen enkele reactie daar onder water

Maar de wind steekt op dik over Bfr5 zo te zien want zoals op de cursus geleerd dat met witte koppen op de golven het windkracht 5 zou moeten zijn. Dat is niet fijn vissen en met al die grote boten en dito golven hennen we het na een uurtje wel gezien. We gaan de luwte opzoeken richting de helling in Middelharnis. We varen terug en zo af en toe gaat het buiswater over de boot heen midden op het Haringvliet. Dat vindt Brett wel wat en ik denk dat dat zijn hele dag goedmaakt. Nu vindt ik dat ook wel wat om zo’n dikke golf mee te pakken en we zijn drijfnat maar voordat we in de haven zijn maar we zijn alweer droog door dat hete zonnetje als we traileren. Brett wil nog even ion de haven zwemmen terwijl wij alles rijklaar maken. Was weer een heerlijke dag op het water maar ik kan niet wachten tot dat het seizoen weer los barst want we komen om te vissen.

Reactie’s

Hoi Freek;

Twas een geweldige ervaring!!!!

Leuk verhaal weer.

De appeltaart en gehaktballen hou je nog te goed!!!

Graag weer tot een volgende keer!!!!

Arie,Annet en niet te vergeten Brett!!!

–

Jose van der Vos heeft gereageerd op je foto.

Wow wat een kanjer!

–

AnnetArie Krijgsman heeft je status gedeeld.

–

Ron Ligtmans heeft gereageerd op je bericht.

Beste vissen Freek beter als vroeger achter zwembad de dubbel Ha Ha

–

Joop de Jong heeft gereageerd op je bericht.

Mooie vissen.

–