Mijn schoonvader viste ook voornamelijk op het strand maar de laatste jaren uit een bootje. Lid van de Delta vissers de bootvisvereniging van Zuid-West Nederland en elke zaterdag naar het club gebouw op Stellendam. Hij wist van vertellen dat ik ook verwoed viste voordat ik naar Nieuwenhoorn kwam en vroeg meerde malen om met em mee te gaan

Dat kwam voor mij veel te vroeg. Had al niets met zeevissen en moest hard buffelen om mijn zaak draaiende te houden. Een dag op zee koste me gewoonweg te veel tijd.

Ben nog wel mee geweest naar Middelharnis bij de dealer om naar al die gave bootjes te kijken terwijl mijn schoonvader er zijn zaken deed om er eentje aan te schaffen. Wat een mooie visboot was dat dan. Een grote Renken het neusje van de zalm volgens mijn schoonvader. Wat een dikke boot was dat

Maar moet nu dus al maanden aanhoren hoe goed ze wel niet vangen voor de Hollandse kust. Maar twee uur varen naar de stekken op zee is gewoon en zit daar niets aan vissen dan moet je naar de volgende wrak. Wanneer gaat jke eens een keertje mee. Dat is heel wat anders dan dat witvissen zij hij dan denigrerend. Daar heb ik gewoonweg de tijd niet voor op dat moment. Had mijn visspullen niet meer aangeraakt sinds mijn verhuizing naar Nieuwenhoorn en daar na naar de Rijksstraatweg in Hellevoetsluis. Ik was stromend rivierwater gewend en al dat stilstaande als Vestinggrachten, Haringvliet, Voornse Kanaal, Betjesweg, 8-vijver enz. was niet mijn ding. Ik heb het bere druk met fotograferen en drukwerk verzorging en er ook helemaal geen tijd voor dus na het zoveelste praatje begint er een plannetje in mijn hoofd vorm te nemen

Van Yvonne en Kees mocht ik hun bruidsreportage verzorgen. En als zo vaak gebeurde klikte het meer dan alleen foto’s maken en zien we elkaar regelmatig als vrienden. Kees is visserman en ik vraag hen, kan jij een hele grote kabeljauw voor me versieren. Ik vertel hem wat ik er mee gaat doen en die is ook wel in voor een goede joke. Dat komt goed uit want we gaan van de week richting Noorwegen. Dus Kees komt zaterdag ochtend met een dikke vis wat, een joekel van een vis. Deze is de grootste van deze week krijg ik te hoeren. Ook een emmer met van alles erin. Platvis, rondvis allemaal al schoongemaakt. Heerlijk, heerlijk ik ben er gek op vis te eten. Maar die kabeljauw is echt een knaller. Wat een apparaat is dat dan

Nu was het zaterdags altijd druk in ons keukentje WarungFreek. Meer volk dan in de winkel zal ik maar zeggen. BobV, BobS JohanV, JohanK, Eef, Theo, Daan, Rob, Marco, Johan, Bouwe en wie nog meer het was in en uitloop. En natuurlijk mijn schoonvader voordat die naar de Delta Bootvisvereniging Zuid-West Nederland club ging.

Kees komt dus zaterdag ochtend met die giga kabeljauw. Dus wij al vroeg naar het dichtgevroren Haringvliet. Daan is er ook al vroeg bij om een bakkie te doen en die wil dit niet missen en gaat mee. ik zoek mijn vis -warmtepak en dito -koffer op en wij op pad. Er is een groot wak gemaakt aan de kant van de dam. Denk voor de watervogels en wij daar poseren met die vis. Er word een rolletje volgeschoten om zo dadelijk door de 1-uurs machine te gooien

En wij weer naar huis en jawel mijn slachtoffer zit aan de koffie met gevulde koek. Die gelooft zijn ogen niet. Gewoon vanaf de kant vraagt die vol ongeloof. Jawel zeg ik. Tjeetje die vangen wij niet eens met onze boot. Dus ik ontwikkel het rolletje en druk die in de zaak af. Er zitten er meer in de keuken en niet allemaal vissen ze maar Marco vist wel. Die gaat zelfs de hele wereld over achter zijn PR’s aan. Die vraagt aan me of dat de enigste vis is die ik heb gevangen. Oef, nu niet door de mand vallen en ik zeg. Nee joh, we hebben maar een kleine twee uurtjes kunnen volhouden aan de waterkant. Het was snijdend koud maar kijk maar in die emmer. Dat hebben we ook gevangen.

Dat allemaal in anderhalf uur. Jawel zeg ik dan met een stalen gezicht. De foto’s zijn afgedrukt en dan zien ze zelf dat we aan de waterkant staan in vol ornaat. Mag ik ook een paar foto’s hebben vraagt mijn schoonvader. Tuurlijk en druk nog een setje af. Marco neem er ook een paar mee en vertrekt. Marco gaat weg want hij moet zijn broer helpen met klussen. Die heb ik niet kunnen vertellen hoe de clou in elkaar zit.

Als dan mijn schoonvader vertrekt naar de Delta Vissers ligt de rest onder de tafel natuurlijk als we alles uit de doeken doen. Maar Marco weet nog van niets en zijn broer is een fervent visser die vist in al zijn vrije tijd. En na Marco’s zijn relaas gaan ze er ook vissen. Uren brengen ze er door en zijn zelfs en paar keer terug geweest op de”goede stek”. Als we het er weer eens over hebben kan hij er nu ook wel om lachen. Zijn broer ziet ik sporadisch maar die heeft me er nooit over aangesproken…

En mijn schoonvader, die heeft me verdedigt daar op de vis club. Daar geloofden ze zijn verhaal niet en zelfs met de bijbehorende foto’s kon hij niemand overtuigen dat er in het Haringvliet zulke grote kabeljauwen zaten. Laat staan al die tong, schollen, Poon of Heilbot. Toen ik het later het ware verhaal vertelde heeft die me een half jaar niet aangesproken terwijl die toch trouw zaterdags en natuurlijk door de weeks een bakkie kwam doen. Die sprak geen woord met me en dat heeft lang geduurd voordat er weer een gesprek mogelijk was. Die was vernederd bij zijn visvrienden op de club. Wel lekker rustig. Toch…