Bassbuster – Pagina 29

Dit jaar zijn we nog te vroeg in Oostvoorne

21 maart 2013/0 Reacties/in Bassbuster, Vliegvissen /door Freek Oosterhuis

Vorig jaar waren we te laat en vingen ons klem aan de kleine forelletjes die waren uitgezet maar deze week 21 maart 2013 zijn we veel te vroeg. Ze zitten nog diep en zijn niet te activeren maar daar komt snel verandering in als je het water kan lezen. Het moet nog wat warmer worden zodat de eitjes uitkomen van al de natura rondom en in het Oost Voornse Meer

Op het Haringvliet is het taai en we willen ook wel weer eens wat anders dus we proberen het vandaag 21 maart 2013 op het OVM. Of de forellen al uit het diepe willen komen met het opwarmende water en daar al gaan foerageren. Veel leven zien we nog niet op de ondiepe stukken aan kreeftjes, larven of vlooien maar het is mooi om het water waker te zien worden uit zijn winterslaap en te zien ontplooien voor de lente

We starten met de werphengel een 20-40 gr. 8ft. een 2meter +40 cm met een klein en voorral licht molentje want je staat en loopt er een paar uurtjes mee m’n spro Passion 740 die een prima slip afstelling heeft. Die is heel fijntjes af te stellen voorop de spoel een fantastisch ding voor een heel schappelijk prijsje. Gebruik ze graag op de Rfb maar met onze vriend de zeebaars kan ik die makkelijke, snelle en vooral fijne slip afstelling ook wel gebruiken en thuis gekomen altijd ff het zeewater en zoutafzetting afspoelen onder de kraan uiteraard met geheel dichtdraaien van de slip en helemaal losdraaien na drogen met opbergen. Ze doen al weer jaren hun werk en ben er dus heel tevreden mee

*Geen zuchtje wind dus we zouden alles moeten kunnen registreren.*

Bij afslag het frietkotje waar de mooiste duinen zijn te vinden volgens Erik waar ze de frietjes heerlijk bruin bakken gaan we vissen want vanaf de kant bereik je daar makkelijk diep water. Het is nog stadium uit proberen en het waadpak laten we thuis. Met de werphengel gooi je makkelijk 40, 50 meter en dat zijn er maar weinig die dat met de vliegenlat doen. We vissen zo snel een vak af en als de forellen los gaan zodra het een paar graden warmer wordt en alles tot leven komt waar ze op jagen dan zijn we er natuurlijk als de kippen bij met de vliegenhengel maatje zeven. Want als de droge vlieg van het water wordt genomen door zo’n krachtpatser dat is het mooiste wat er is. Lijkt op vissen met poppers op zeebaars, roofblei of winde op de rivieren. Heerlijk is dat als ze er op duiken of geniepig zonder een rimpel te zien of heel subtiel als een karper die een broodkorst weg slurpt van het oppervlak of… Fantastisch gewoon. Dan die explosie die er op volgt, je rod tot in het handvat krom meters lijn nemend dat is alle hens aan dek

*Geen enkele rimpel van draaiende vis te zien.*

Maar vandaag zien we niets gebeuren op het water. Je kijkt over heel de plas heen en kan iedere rimpeling zien. Als ze al zwemmen zou je toch af en toe wat moeten zien voorbij komen cruisen in het diepe water. En vandaag komen die alleen van het gevogelte dat baltsend over het oppervlak opschept t.o.v. hun aankomende partner. En op het strand zijn vier brandweerwagens komen te staan. Dacht eerst da ze water kwamen tanken maar waarom zout water nee ze kwamen voetballen en na de doeltjes te hebben uitgezet zagen we een heuse voetbalwedstrijd. Nee aan teambuilding hoef je daar niet te werken die is er duidelijk al

We hebben het na een dik uurtje wel gezien hoewel er weinig tot geen wind is blijft het koud net boven het vriespunt en ben blij dat ik mijn warmte ondergoed heb aangedaan onder mijn vispak. Dat heeft Erik niet gedaan en heeft daar verschrikkelijk spijt van en staat met verkleumde vingers naast me een borrel aan te smeren. Zullen we gaan smeekt hij en dan zien we het beide tegelijkertijd. Kleine vliegjes op het oppervlak en even later wat grotere landen op het water en leggen waarschijnlijk eitjes

Nu nog de temperatuur een paar graden omhoog en we kunnen met de droge vlieg aan de slag zeker weten dat we er volgende week zijn

*De wind steekt ook wat op wat raar is want rond vijven valt hij meestal.*

We laten het water aan de watervogels en het strand aan de brandweer waar het gelijk op gaat met de score. Wij gaan borrelen en krijgen er zin in want als eerste de muggen beginnen te leggen dan komen de vissen vanzelf uit het diepe achter de rode muggenlarven aan en is het wachten op het massaal uitbreken van het uitkomen van de de Bibio’s over een week of twee drie elk jaar weer een groot feest, nee een jaarlijkse happening voor de forel en zeker de vliegvissers op het OVM en een mooie visserij voor de verticalers om het gesloten roofvis seizoen door te komen want we kunnen niet allemaal een trip betalen naar de Keys in Florida om b.v. de Tarpoon of zeebaars, zeilvis, marlijn en tonijn of de Bull River, de Sulpher,- Galbraith,- Michell Creek in BC of Alberta de Oldaman,- en Livingstone River te bevissen bekostigen om meer van die exotische exemplaren achter de vodden te zitten. Nee daar hebben wij gewone stervelingen het OVM voor weliswaar op een lichtere stok maar even zoveel lol. Toch…

Bibio rouwvlieg of maartse vlieg

De naam “Maartse vlieg” heeft niets te maken met de maand maart, maar is afkomstig van de evangelist Marcus, die op 25 april zijn naamdag heeft.

De gewone rouwvlieg en maartse vlieg zijn eigenlijk muggen. Ze zijn 8 tot 10 mm lang. De familie kent meerdere soorten maar de bekendste zijn wel de maartse vliegen Bibio marci, Bibio hortulanus en de gewone rouwvlieg Dilophus febrilis, die algemeen voorkomen rond het begin van de lente.

Ze worden soms als zwarte vlieg benoemd vanwege de geheel zwarte kleur. De mannetjes hebben enorm grote facetogen in vergelijking met vrouwtjes waardoor ze er anders uitzien. Tevens opmerkelijk zijn de lange poten die onder de traag vliegende muggen bungelen. Ook zijn de vrouwtjes iets groter en hebben ze donker gekleurde vleugels. De mannetjes hebben geheel heldere vleugels. Opmerkelijk is dat deze muggen niet erg schuw zijn maar zelfs bij aanraking gewoon blijven zitten. De eitjes worden afgezet in grasland en gazon. De larven voeden zich met dood organische materiaal en vreten aan de wortelhals van grasplanten. De larven lijken op emelten, maar hebben een zwarte kop. Na verpopping komen de muggen eind april tot half mei massaal uit de grond. De gewone rouwvliegen worden vaak tegen de autoruit gedood en kunnen deze dan sterk bevuilen.

Bij het vliegvissen wordt al sinds 1492 een imitatie van de Bibio Marci gebruikt met als naam Mouche de St. Marc of Black Gnat.

Kenmerken
Door de sterk behaarde en gedrongen gestalte lijkt deze glanzend zwarte mug meer op een vlieg. Ook de populaire familienaam: rouwvliegen of zwarte vliegen verwijst naar de vliegengroep. De draadvormige voelsprieten zijn voor muggen opvallend kort. Mannetjes (216 4a g) met zeer grote, half kogelronde ogen; vrouwtjes (216 4b g, rechter dier) met tamelijk kleine, gescheiden ogen en daardoor ook een duidelijk kleinere kop.

Voorkomen
Bij bosranden, landerijen en in tuinen. Ruim 20 sterk op elkaar lijkende soorten in Nederland en België.

Levenswijze
De maartse vlieg en verwante soorten kunnen in het voorjaar massaal optreden. Ze vliegen traag met hangende poten boven lage vegetatie en worden vaak in een uren lang durende copulatie op zonnige muren en vensterglas aangetroffen. Rouwvlieglarven leven terrestrisch in organisch afval en zijn daardoor compostvormers. Ze kunnen in tuinen soms ook schadelijk zijn door vraat aan plantenwortels.

Bron; Internet en deze info ook vorig jaar gebruikt

Beetje knutselen aan de boatop

20 maart 2013/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, De Punt /door Freek Oosterhuis

Eerste weken van maart blijft het bij knutselen aan de boot en zo af en toe als de wind wilt vallen gaan we naar de Punt maar daar is het koud met die noord en oosten wind. Niet uit te houden en de vangsten zijn bedroevend tot zeer wisselvallig met vaak een enkele aanbeet en dan plotseling uit het niets een half uurtje eens lekker te vangen. Zelfs de wandelingen van Henny zijn kort. Normaliter willen ze wel een ochtendje struinen in de duinen of het strand maar nu zelfs met jas aan is een paar uurtjes genoeg. Vinden Netty en Henny helemaal niet erg

En natuurlijk gaat de voorbereiding weer van start voor de jaarlijkse trip naar mijn roots Indonesia weliswaar dit jaar wat later geplant dan gewoonlijk. Ben dan ook helemaal verwent met m’n doosjes 4 maart 2013 voor Indonesië om daar de schubben achterna te zitten en ben er reuze blij mee met het bezoekje van de familie van den Berg. Beregezellig als altijd en de TroutBuster heeft zijn best weer gedaan zoals je ziet. Wat kan er nu nog mis gaan dit jaar want we wedden weer een op een paard meer want er gaat namelijk ook een vliegenlat mee in de koffer

Floris Fly Fishtechnieken (zie verhaaal van 19 september 2009 Waar is de snoekbaars en 10 mei 2012 het vertrouwen is er nog…)

*Ware kunstwerken zijn het weer geworden*

Het is Art ten top op het hoogste niveau geworden bijna zonde om er mee te gaan vissen maar we gaan het toch proberen op de banken en lagune vanaf de kanten ‘s morgens vroeg of tegen de schemer in de late middag uurtjes want om 18.00 uur doen ze daar in één keer het licht uit rond de evenaar en is het in een kwartier pik donker. In die korte schemer komen de wat grotere vissen hun maaltje op ondieper water bij elkaar scharrelen en dan ben ik daar ook aanwezig muisstil natuurlijk

En de twee kleine van de Bergjes aan het tekenen slaan. En Qunt zijn picasso’s heeft gemaakt en even later samen met zijn zusje Angelina die komen brengen ben iok om. Zeker als we zitten te knabbelen aan een kip drumstick die van gaarheid van het botje valt ala “WarungFreek” met patat en jawel een klein stukje witlof met heel veel ham en kaas kunnen beide kids bij de BassBuster niet meer stuk. Heerlijke gassies zijn het. Je ziet het de hond en mijn stekelkop heeft veel indruk gemaakt

*Maar als je er eentje haakt is het een mooie.*

Van vissen komt niet veel het is gewoon nog veel te koud voor een Indo met die N, NO wind en als we gaan is het taai of komt dat omdat je gewoon te weinig wisselt. Door de kou moet je je vingers buigen met je andere hand dus van wisselen komt weinig. Je gelooft al snel in de shad die je er als eerste aanknoopt maar krijg je er een beuk op dan is het gelijk een mooie vis 8 maart 2013.

Voor de rest is het uitdokteren 11en 12 maart 2013 waar ik die downriggers wil plaatsen want ik heb ze liever aan de binnen kant van de railing zo eigenwijs als ik ben. Lijkt me vanwege traileren of aanmeren wel zo handig vanwege misschien schade en makkelijker bedienen aan de binnenzijde van de boot. Er gaan toch geen passagiers mee dus ruimte zat maar dat wil niet erg lukken die zo te plaatsen. En omdat ik ze wil gaan gebruiken moeten ze maar op de railing aan de buitenkant daar zijn in iedergeval de spullen bij Buster voor aan te schaffen.

*De linkse zo zou ik het graag willen hebben.*

Als heel de wereld het zo plaatst zal er weinig mis mee zijn maar mijn gevoel zegt het anders. We gaan het zien in de praktijk. Veranderen kan ik het altijd nog natuurlijk moet ik wel uitzoeken wie dat kan maken van aluminium

*De hengelsteun eindelijk klaar voor montage.*

En wie ook wat moois voor me heeft gemaakt is Piet van de Shiffart uit Grou waar mijn Buster vandaan komt. Bij de aanschaf kreeg ik er een hengelsteun bij die eigenlijk voor een Buster L was gemaakt. Voor een X was er geen maar vermaken kan altijd en na wat uitzoekerij hier in de buurt kwam dat niet echt van de grond. Vorig jaar bij de beurt van de motor 26 februari 2012 alweer bij het verhaal “De BassBuster wordt vertroeteld” nam Piet hem weer mee terug naar Friesland om hem te vermaken en dat is meer dan prima gelukt. Dus zodra ik klaar ben met de downriggers plaatsen wacht de volgende klus…

Koud, koud dat het was

21 februari 2013/0 Reacties/in Bassbuster, De Punt /door Freek Oosterhuis

*De beroemde knoop uit leggen van de BassBuster.*

Het is weer zo’n week waar in alles kan 21 februari 2013. Paar dagen stabiel Z, ZW 2-3 af en toe met een zonnetje wat precies in het week end valt. Er is dan ook weer goed gevangen met de boat op het Haringvliet en meer dan twintig vissen per persoon was geen uitzondering. Ze lagen wel geconcentreerd dus als je ze eenmaal had gevonden op de gebruikelijke stekken was het je shad laten vallen en aantikken maar.

Het was wel druk op het Haringvliet met het NKS Lund Challenge 2013 op het Oostelijke gedeelte met 74 deelnemende boten moet dat een wereld record zijn geweest aan vangsen en de vaste gezichten voor op onze stekken vanaf de kant was het aan schuiven want met oosten wind zijn er niet veel plekken waar je lekker staat met in iedergeval de wind niet in je gezicht. Onze StammTisch bij WarungFreek grootaandeelhoudster Gerda vierde haar verjaardag (52) zaterdag dus toen ik m’n winkeldeurtje sloot was het niet m’n warmte pak aan maar m’n balroom dance bleu shoes waren de pineut. En tegen de tijd dat ik weer thuis was kon ik zonder het licht aan te doen m’n bedje vinden dus heel verstandig de zondag ook maar overgeslagen langs de waterkant

*Deze keer was de sneeuw binnen een paar dagen weg.*

Week zeven was redelijk omdat de sneeuw die viel en niet zo’n klein beetje ook samen met de regen in twee dagen weg spoelde en de waterstand op het Haringvliet lekker liet oplopen. Dat met het stabiele weer qua de wind verklaart waarschijnlijk de goede vangsten eind van de week maar week acht is die gedraaid naar O, NO en het is niet alleen een stuk kouder de vangst berichten dalen gelijk weer naar een dieptepunt. Nu maar hopen dat de windrichting in iedergeval zo even blijft staan. Van mij mag hij direct terug naar Zuid, ZuidWest, Zuid dan loopt de temperatuur ook weer op want dit is koud hoor voor een Indo onder het vriespunt vissen

*Tegen de wind in was niet te vissen met twee graden onder nul zonder het zonnetje.*

Met al dat mooie weer bedoelen we eigenlijk met weinig neerslag was er bijna geen verval deze week op het Haringvliet en als de sluizen dan open stonden was er nagenoeg geen stroming langs het talud waar je vanaf de kant kon profiteren. En daar ben je als kantvisser toch van afhankelijk. Komt bij dat het weer extreem helder water is dus vadertje glasoog die een hekel aan licht heeft zit sowieso op dieper water. De bootjes zijn in het voordeel deze dagen en als de wind maar even gaat liggen zie je die ook in overvloed rond scheuren van stek naar stek

Als ik dan de winkeldeur dicht doet en naar de waterkant rijdt 20 februari 2013 is het druk, heel druk. Isset de Magiër, Issa de Klusser, natuurlijk Ronald, Jan de spruitenkoning en Leo de Champ met een collega van de ECT staan er al. Het is met NO wind heerlijk ingooien op deze stek onder aan de dam maar het is koud. Ik doe mijn raam open maar sluit hem gelijk weer en heb al spijt dat ik gegaan ben want veel ruimte is er niet op de krib. Maar Leo en Robert komen me al halen voordat ik rechtsomkeert kan maken. Ik blijf ook nog maar een half uurtje want moet naar Bram om zes uur het avondeten te gaan halen. Het wordt dus friet eten in huize Rumpt en hij kan gelijk weer overwerken op de terminal want als je voor de familie daar te patatjes gaat halen en er moet nog een vette hap bij ben je gelijk door je zakgeld heen. Dat zijn de duurste aardappels die je kan vinden. De grappen en grollen zijn er weer en dat helpt tegen de kou want aanbeten volgen er niet. Dat is het geluk te wonen vijf minuten vanaf je stekken zodat je het even kan proberen. Is het niets dan ben je zo weer thuis. Toch zit ik te nog overwegen om naar de volgende krib te rijden maar ben zo overgehaald hier dat half uurtje m’n shadje te leren zwemmen. Op de andere pieren is niet te vissen zo koud dat het er is. En als Ronald dat beaamt en die is wel wat gewent daar op de kade op Europoort ga ik tussen de buckaroo’s avn de Punt in staan en zolang je niet omkijkt is het net uit te houden. Je moet gelijk je shadje uit kiezen waar je in gelooft want je handschoenen uit trekken om te wisselen is een crime. Je vingers zijn direct gevoelloos en blauw van de kou

Maar binnen het half uurtje hou ik het voor gezien. Je vingers en gezicht zijn als versteent. Het lichaam is natuurlijk goed ingepakt en dat valt reuze mee maar dat windje is dodelijk vandaag. Alleen Isset de Magier heeft twee dreumesen gevangen als een echte diehard want als Michelin mannetje met alleen de ogen nog te zien staat hier al dik een uurtje maar dit is echt afzien. Wat een gure wind. We nokken met z’n allen af, alleen Isset is een knoop kwijt en die wordt met blauwe vingers nog even voorgedaan door Leo voordat die gouden rakkers gaat halen. Wat een wereld maatje is dat toch.

We hebben er natuurlijk zin in

8 februari 2013/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, De Punt /door Freek Oosterhuis

De winkeldeur gaat dicht en ik heb m’n warmtepak al aan op 8 februari 2013. Ik heb afgesproken met Leo bij de vuurtoren omdat de wind uit het oosten zou komen maar alleen Arie en Jan staan daar te vissen. Het is bijna windstil dus hij zal wel op een ander krib staan en ik ga op zoek. Maar op “onze” stek staat niemand en met deze luwte is daar prima te vissen dus ankeren maar.

Maar als ik m’n eerste worp maakt hoor ik het bekende geluid van de bromfiets van Leo. De bus van de ECT had een uurtje vertraging door de wilde staking dus zijn afwezigheid is weer opgelost

*De luchten zijn weer fantastisch vlak voor zo’n sneeuwbui in het avond zonnetje.*

Als het niet waait tussen de buien sneeuw en hagel door zitten we heerlijk maar zodra de wind op steekt moet de capuchon even op voor tien minuten. Prima te doen dus

*Tussen de buien door zitten we heerlijk in de laatste zonnestralen.*

Dan zitten we in de hagel en 5 minuten later schijnt het zonnetje weer om na een half uurtje weer in de natte sneeuw te zitten. We worden net niet nat daar is het te kort voor en de wind blaast ons binnen no-time weer droog

Dan komen ook Isseth en Anton die direct uit zijn werk komt er bij zitten en de clan van gisteren is weer kompleet. Anton kan zich wel voor zijn kop slaan als hij hoort hoe het gisteren was gegaan nadat hij van stek had gewisseld. Bij Jan en Issa hebben ze geen tikkie meer kunnen registreren en als hij dan hoort hoe de avond hier is verlopen zijn we allemaal weer bij de les. Maar na een uurtje houdt Anton het voor gezien want hij heeft belooft thuis te zijn met eten. Hij moet het vlees aansnijden maar de koorts is ook bij hem weer aangewakkerd na weken niet meer te zijn geweest is hij er weer na het werk voordat hij moet gaan eten. En als een half uurtje later Isseth er ook geen geloof meer in heeft omdat volgens hem het veel te weinig stroomt zijn spullen inpakt maar waarschijnlijker is het dat hij naar zijn “geheime” stek gaat in het “riet” hahaha zitten we weer met z’n tweetjes een tennisarm te gooien

Om dan plotseling uit het niets Leo een aanbeet krijgt en kan verzilveren. Hij is maar net gehaakt aan de dreg aan een velletje van de lip maar hij of in dit geval een zij kan toch op de gevoelige plaat worden gezet. Hèhè leven in de brouwerij dat kunnen we wel gebruiken. Niet dat we geen gesprekstof meer hebben want het is raar je heb niet te vertellen maar met sommige mensen kan je gaan zitten aan bar, keukentafel, stammptisch of viskaantje en het is gezellig ouwehoeren over van alles wat en niets

Gaan ze het weer doen als gisteren en we zijn weer helemaal bij de les en zitten geconcentreerd achter onze stokken met strakke lijnen en voelen weer elk kuiltje, steen, zand-, klei-, of grind bodem, schelpen-, en mosselrandje en wat allemaal niet meer daar op de bodem in een havenmonding ligt maar na een half uurtje, we hebben met zelfs tegen beter weten in in de volle stroming van alles uitgeprobeerd maar het niet meer lukken en ik roep al “laatste worp” wat zoveel wilt zeggen dat ik er geen geloof meer in heb en naar de Ballantines ga. Ik ga nog één keertje wisselen het wordt een 12cm grijze SaltShaker die ik er aan kan knopen doordat ik van JohnieBoy een wel hele mooie bril opgestuurd heb gekregen uit California

Een leesbril die ik echt nodig gaat hebben maar eentje met verlichting in de pootjes en die doen het donders goed in de bewoording die Ome John zou gebruiken. Ver weg in het donker krijg ik dan bij het neerkomen van de shad op het talud, de beugel is net dicht op gevoel een metertje boven de bodem (gelukkig geleerd uit ervaring uit het verleden want hoe vaak niet met nog een slappe lijn een beuk er op gekregen op het uiterste van je werpafstand te zien aan je plotseling straktrekken van de lijn en je bent te laat met dichtslaan van de molen en zodoende sla je een gat in de lucht) wordt de neerdwarrelende shad vlak boven de bodem lichtjes gegrepen. Zo’n aanbeet herken je alleen maar uit ervaring en heel veel uren maken aan de waterkant en wetend hoe dat vadertje glasoog jaagt op de onderwater steppe tegen het talud. Wie weet hoeveel je er daarvan wel niet heb gemist in je prille begin van het kantvissen op onze stekelige vriend op zoetwater de snoekbaars dat moeten er vele zijn geweest. Elke aanbeet en dat zijn er heel veel kan ik je gelijk mededelen en nog denk je wel eens als je niet geconcentreerd zit te vissen hee, warempel ik had moeten aantikken volgens mij bij een raar riedeltje aan de andere kant van de dyneema. Dat was geen mosselrandje, steen of rug van een brasem wat ik voelde. Nee heel veel is daar over te vertellen dus gesprekstof zat daar op de Punt. Dat verfijnde uitgekiende stukje rubber wordt dus weer opgevangen daar aan de overkant op het tegenliggende rand van de havenmonding voelend als een oude natte zak de bekende natte scheet aanbeet net als gisteren. Bingo en ik kan weer aan de bak. Eerst is er weinig beweging in te krijgen maar dan verteld de andere kant van de lijn dat die het niet naar de zin heeft en gaat er vandoor bonkend langs het talud met de begroeide stenen en beschoeiing van scherpe mossels over de schelpen banken heen naar het diepe. Het Haringvliet op richting Middelharnis. Als dat maar goed gaat want ik voel de lijn er langs schuren en gelukkig is het eerste stuk een dikke meter van 42mm en 11kg trekkracht FluorCarbon maar alles loopt gelukkig goed af en kan de vis landen na een enerverende dril inmiddels in het donker samen met m’n maatje. Heerlijk zo’n bonkende kromme lat in je handen en het gieren van de slip te horen. Weer een dikke 70+ hoog en tonnetje rond van het kuit. Die haalt de vijfenzeventig ook wel hetzelfde formaat als gisteren die ik ook ver in de schemering nog pakte ver weg van mijn eigen kant. Van de dreg zit maar één tandje in de lip gelukkig voor mij net achter het harde gedeelte dus ontsnappen was niet mogelijk aan de BassBuster. Al weet je het nooit natuurlijk in het donker drillen. Je weet niet waar hij precies uit hangt en voorral wanneer hij boven komt midden in het kanaal want dan is het tricky en kan door te hard trekken je zelf de haak lost rekken boven water. Maar alles gaat perfect samen met mijn vismaatje van vandaag. Wat een week, nee wat een begin van het jaar. Eerst denk je dat je het kantvissen heb verleerd om dan een paar van deze dagen mee te maken. Daarom dus heet het nog steeds vissen en niet vangen. Zo is het maar net. Uren maken, tij in de gaten houden en naar de stroming luisteren en dan met een beetje geluk is je wereldje even heel klein….

Kan toch raar lopen

7 februari 2013/0 Reacties/in Bassbuster, De Punt /door Freek Oosterhuis

*Hoe anders kan het plotseling zijn, een uurtje maakt dagen goed.*

Tuurlijk zijn we er weer eind van de dag op 7 februari 2013. Heerlijk is dat even uitwaaien eind van de dag en leuteren met zijn allen. Het is een groot voordeel zo dicht aan de waterkant te wonen. Als ik aankom zit Leo er al en Jan staat op de andere Pier bij de vuurtoren en die krijgt gezelschap van Issa de Syriër. Ik ben nog niet uitgestapt of Anton en Isseth zetten hun auto ook op de parkeerplaats naast de mijne. Wordt dus weer een gezellige namiddag.

Aan gezelligheid zal het dus niet te kort zijn vanmiddag want alleen vissen vindt ik eigenlijk niets aan. Lekker klessebesse als oude wijven in een najaar zonnetje en zo af en toe een geintje tussendoor dat hoort er bij vindt de BassBuster. Hoe meer zielen des te meer vreugde zal ik maar zeggen

*We kunnen aansluiten naast Leo op de rand van de stroomnaad.*

We sluiten aan bij Leo en het is beregezellig. Vooral als Isseth zijn shadje afgooit omdat ik in de weg zou zitten met mijn hengel als hij wil ingooien maar volgens mij waren zijn vingers zo koud dat hij de beugel van zijn hengel is vergeten open te zetten. Grote hilariteit natuurlijk dat de oudste crack van de punt en dan bedoel ik niet alleen zijn leeftijd want hij vist hier op deze stekken al minstens twintig jaar toch zo’n foutje kan maken. Een kapitale fout vindt hij want natuurlijk was dat zijn beste shadje en had er nog maar één en is flink shagereinig ervan en blijft me de schuld geven. Dat is natuurlijk benzine op een vuurtje gooien hier op de Punt en we liggen weer in een deuk met elkaar. En maak dan maar eens weer een nieuwe onderlijn met die verkleumde jatten. Als ik dan even later vast loopt en m’n LunkerCityShaker Silver Phantom een zout en peper variant van 4,5” met grote schoepstaart verspeel, dé shad van de laatste tijd die het goed doet en ook niet meer te krijgen in de winkel door vast te zitten staan we weer gelijk en fleurt hij weer en beetje op. Maar na een uurtje gooien met alle kleuren van de regenboog kunnen we niets registreren en Anton vertrekt naar de andere pier om Jan en Issa de Syriësche klusser te vergezellen

*Het weer is fantastisch om foto’s te maken.*

En dan heeft plotseling uit het niets eigenlijk want er is niet verandert aan stroming, dikte van het water (bruin), wind of waterhoogte heeft de magiër Isseth twee losse achter elkaar, eentje lost hij zelfs vlak aan de kant bijna aan de oppervlakte en zijn we weer allemaal bij de les. Komt er dan eindelijk weer een schooltje glasogen langs om te vreten. Geconcentreerd wordt er nu gevist en weer heeft de oude meester er eentje kunnen haken. Hij blijft omgeven door mystiek het bewegen van dat stukje zachte rubber maar wij hebben nog geen tikkie gevoeld en Isseth de fenomeen heeft al drie maal met een kromme lat gestaan en deze keer kan hij hem wel landen samen met Leo want niemand heeft hier van een landingsnet gehoord op de Punt. Daar hebben we het trapje voor totdat er natuurlijk iemand een keertje mis grijpt en zelf gehaakt wordt. Leed is dan niet te overzien want je shad samen gehaakt, je vinger met een boze snoekbaars van een beetje formaat dat wil je echt niet. Verdorie dat moet vandaag toch gaan lukken en ik doe er een veel lichtere loodkop aan van iets minder dan twintig gram met een veel kleinere shad de LunkerCityfire Perch 3.75” ongeveer 10cm. Daarvan pas een zakje gekregen of eigenlijk geruild voor een zakje SaltWterAssassin FireTiger van 17cm om te snoeken op het Spui of Oude Maas van Karel tijdens de studie voor vaarbewijs aanvullend. Kan nog net een dreg op maatje zes als je een wat kleinere haak in de loodmal legt als je aan het gieten bent. Eigenlijk gebruik ik nooit kleiner dan maatje vier als dreg maar ik wil nog wel wat actie in de staart houden zeker als ze het slecht doen en de dreg zover mogelijk naar achteren moet worden gezet

*Dan weet ik ook een mooie vis te vangen.*

Moet ik natuurlijk wel lang wachten voordat ik eindelijk bodem voelt het is er aan de overkant loopt het talud van vijf naar twaalf meter en dieper, in de stroming loopt het zelfs naar twee en dertig meter naar daar is nu niet te vissen natuurlijk. Maar zo het gaat net en aan de binnenkant van de stroming en moet dat wel lukken. Hengel top laag houden zodat de wind geen vat heeft op de lijn, ingooien en de shad op het laatste moment afremmen zodat de lijn strak staat en lijn geven als die onder water is zodat de shad redelijk recht naar beneden dwarrelt en niet naar je toe komt het kan meters schelen naar de bodem toe en dat kan het em net zijn. Een oneffenheid op de bodem die je dan net wel haalt kan de sleutel zijn op succes. Met lichtere loodkop gooi je natuurlijk ook wat minder ver maar de shad bereikt dan toch eindelijk de bodem en maakt de eerste sprong en voordat deze de bodem weer aan wil tikken wordt deze opgevangen en tegengehouden voelend als gehaakt een natte zak. Doods maar ozo bedrieglijk de laatste tijd alsof je vast loopt in vegetatie. Ik sla aan en sta vast op de bodem maar wegend vast. Er zit beweging in de dynema meer dan de eerste anderhalve meter FluorCarbn kan “veren” dus geen bodem. Joepie dat is vis beter nog dat is een mooie vis. Zo vast staan op de bodem dat doe alleen de wat grotere jongens en meiden natuurlijk. Uiteraard het liefst meiden natuurlijk want die worden het grootst. En dan komt dat dreunen, dat bekende bonken en de dril kan beginnen. Diep langs het talud verder naar beneden duikt de vis naar het diepe richting open water. Beukend op de top dreunend tot in het handvat, de slip giert het uit neemt hij meters lijn en we kijken elkaar gelijk begrijpend aan. We weten het allemaal dat wordt de mooiste van de avond. Heel langzaam win ik terrein en als ik eindelijk de vis van de bodem kan krijgen is de weerstand al snel wat minder in dit jaargetijde met dat koude water. Hij komt naar boven met nog enkele uitvallen naar de mosselbanken en op half water naar de meerpalen, ja die kneiters weten hoe ze zo’n vervelende zacht rubberen namaak visje smakend naar plastic moeten kwijtraken maar ik kan alle uitvallen prima pareren. M’n oude drie meter 40-50 grammer van Rozemeijer, een fantastische stok gemaakt voor de visserij op de Punt met de nieuwe Penn Atlantis 5000 want m’n Daiwa kloon van Spro had het begeven met al dat zoute water op de Gili eilanden worden weer tot het uiterste getest. Eindelijk voor mij een eeuwigheid natuurlijk, een genot, waar ons wereldje voor drie volwassen gasten weer tien vierkante meter groot maar in werkelijkheid nog geen tien minuten van je leven is kan ik hem naar het trapje dirigeren waar Leo al staat om hem te landen. Een vismaatje is nu goud waard en die ontvangt hem met open armen, met de bekende kiewgreep. Pffft, een dikke 70+ en na meten haalt hij net geen vijfenzeventig centimeter maar hij is zwaar, tonnetje rond en hoog gebouwd. Een prachtig exemplaar deze vis

*Mijn leraar Isseth nickname de tovenaar is lekker bezig vandaag.*

En dan hebben we een prachtig uurtje richting de schemering en de oude meester is spek koper vandaag. Die is niet te stoppen en raar maar met zijn vis techniek een zwaardere jig kop heeft hij heel veel vals gehaakte vissen allemaal boven op de vis vlak voor de voorste pen van de rugvin. Je zou toch zeggen dat de haak daar juist zou afketsen op hun harde harnas. De vissen zouden toch niet verticaal aan het azen zijn op kreeftjes, krab of garnalen net als je zeebaars wel ziet doen op de Oosterschelde onder de Zeelandbrug

Ze zijn echt los die stekelige rakkers en wij hebben het geluk er op tijd bij te zijn bij dit schrans uurtje. Het vreetfestijn is begonnen het moet een school vissen zijn van grote omvang dus ze gaan al scholen vormen om over drie, vier maanden nesten te gaan bouwen en de eiren af te zetten om ze te laten bevruchten. De mannetjes zullen de nesten bewaken totdat de eitjes uitkomen. Die zijjn dan helemaal agressief en verjagen alles wat te dicht in de buurt komt. Maar goed dat er dan een gesloten seizoen is want het zou dan snel afgelopen zijn met onze hengelsport op deze rovers. Die pakken dan alles om te verjagen f op te eten natuurlijk en vang je zo’n oppassende DaddyZander weg vanaf zijn nest zijn alle nakomelingen verloren. Deze school zijn allemaal vissen van ongeveer hetzelfde formaat, dezelfde jargang dus allemaal rond de zeventig centimeter tonnetje rond van de kuit of hom. Ze gaan dus al paren vormen en samenscholen en als dan zo’n groep de haven aandoet om te vreten, het liefst natuurlijk dat er net te weinig aasvis is en voedselnijd ontstaat kan je een hoop lol beleven

*De oude meester is niet bij te houden.*

Maar vandaag is ook Isseth los en niet bij te houden de Hans Kazan van de Punt. Wat die met een shad kan doen is ongelofelijk en dat laat hij vandaag even zien. Weliswaar zijn de meeste half water gelost denk dat hij negentig procent van de vissen halverwege kwijt raakt. Soms zit het dregje dan ook maar net in de lip van de vis. Maar het trapje is vandaag weer veelvuldig gebruikt en dat is alleen maar positief, eindelijk ze doen het weer vanaf de kant en dat is fijn zolang het zo blijft waaien. Want het is al weken dikke wind, sneeuw, vriezen, hagel en vooral onstabiel weer en dat is de belangrijkste factor denk ik. Kantvissen is fantastisch zeker in deze groep maar Ik sta te trappelen om de Buster uit te laten.

Eindelijk, eindelijk vis

6 februari 2013/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, De Punt, VethsVK- Veteranen Voornse Kanaal /door Freek Oosterhuis

Het is koud in februari maar dat heb ik eigenlijk nog niet anders meegemaakt. Vroegér met carnaval kan me niet heugen dat we in ons T-shirtje liepen naar huis maar altijd was een dikke overjas nodig. Tegen de ochtendgloren nog even langs de viskar om een gebakken vis te kopen van je laatste zakgeld waar gek genoeg geen graad in te vinden was??

De ene kwartier schijnt het zonnetje 26 februari 2013 om volgend kwartier in windkracht 8 te zitten met een sneeuw of hagelbui op je kop. De luchten zijn verschrikkelijk mooi natuurlijk maar daar zitten we niet voor

*Ook op 5 februari eind van de dag valt dan plotseling de wind.*

Er wordt af en toe best wat gevangen door de vaste kern veelal de ochtendploeg onder leiding van Jan de Spruitenkoning heeft zo nu en dan heel wisselvallig een aanbeet en dat kan ook niet anders met veel blanke dagen en dan plotseling vaak in een half uurtje tijd drie, vier mooie aanbeten. Het stroomt als een jekko en buiten de haven kan je niet ingooien. 35 gram haalt de bodem niet en dat heb ik nog weinig meegemaakt. Er moet toch een plas water naar buiten worden gegooid. Af en toe zakt het water in een half uur dik vijftien centimeter

*En koud dat het was als het windje opstak voor zo’n hagelbui.*

We tellen af en toe de futen die op de stroomnaad jagen en tachtig stuks is geen uitzondering. Wat eten die eigenlijk want continu komen die boven met visjes per dag. Waarschijnlijk roofbleitjes of winde want het zijn slanke zilveren visjes van ±8 cm met vel rode vinnetjes. Het moet in iedergeval een gigantische hoeveelheid aan aasvisjes zijn. Weten we gelijk waar die miljoenen visjes o.a. blijven die we een paar keer per jaar meters breed en nog veel meer diep zien langs het Haringvliet, Spui en Oude Maas. Niet alleen onze rovers vreten er dus van en vlak de kikkerdiefjes en meeuwen natuurlijk niet uit zoals te zien was in ons roofblei avontuur een paar maanden geleden bij heel andere temperaturen op het Spui

*Er komt weer een hagelbui aan en Isset rent naar de auto die houd het voor gezien.*

Mooie plaatjes maken is nu geen kunst van Hellevoetsluis dus wie mee doet aan de fotowedstrijd van Word Photo Concert van foto’s van Hellevoetsluis en een recente “plaat” wilt insturen waar de winnaar 2 maart bekent wordt gemaakt in Theater de twee hondjes is dit een fluitje van een cent

*Nog even snel je bootje van de binnen haven naar de industriehaven brengen tussen de buien door.*

Het is uitzonderlijk maar we moeten even inbinden met ons een tennisarm te gooien want er komt zowaar een zeilbootje binnen die net voor de bui binnen is

De stroomnaad is goed te zien waar je 33 gram niet aan de bodem krijgt dus net in dat rustigere water moet gooien en daar zou je toch de aanbeten verwachten van vadertje glasoog die er jaagt op jongbroed die in verwarring er rondzwemt. We hebben het nog nooit zo goed gezien dat water voor de strekdam met dat bruine water en als de sluisdeuren open gaan stroomt het als een jekko. Wat een volume water moet er worden geloosd de zee in. En een grote hoeveelheid vis zal meegesleurd worden zoals elk jaar weer zullen de stranden voor Hellevoet, Rockanje en Goeree weer vol liggen met o.a. snoekbaars waar wij onzen zinnen op hebben gezet

En dan… ik let eigenlijk niet op krijg ik een rare slappe dreun en nog wel in de stroming terwijl de shad nog daalt en nog geen bodem heeft bereikt. Eindelijk, zal vadertje glasoog zo hoog zijn kostje bij elkaar vissen maar niet ie minder waard ik heb een fuut in de lijn hangen en de dyneema lijn is precies een keertje om zijn pootje geslagen. Wat een mooie vogel is het met heel veel hele kleine venijnige vangtandjes in de snavelrand. Gelukkig zijn we met zijn tweeën en terwijl ik hem rustig binnen breng kan Leo hem pakken en losmaken. Zelfs de shad is gered die meters er achter aan komt en gelukkig niet tussen de stenen vast komt te zitten. Dat zou waardeloos zijn want dan kan je niet bij de fuut komen als de shad meters uit de kant vast komt te zitten met alle narigheid dan. Terwijl de groep van, het lijken er wel honderd geworden toekijkt hoe het met hun vriendje vergaat en als we hem terugzetten rent hij of zij dik 60 meter over het water naar zijn maatjes terug waar hij luid kwetterend weer in de groep wordt ontvangen. Wat een saamhorigheid. Prachtig gezicht is dat maar als de ene een visje heeft wordt het andere koek. Dan is het ieder voor zich en moet hij wel heel snel zijn met het achterover gooien van de prooi anders wordt er toch geprobeerd door een ander het in te pikken terwijl er in overvloed te vangen is. Hoe minder energie er verspeeld wordt des te minder hoeft er te worden gejaagd. Hoe was de tijd dat we alleen maar voor huisvesting, warmte en eten moesten zorgen net als alles wat leeft op onze planeet wel in omgekeerde volgorde

*Eindelijk op de dreg de eerste van 2013.*

*En gelijk “een beste” zou mijn maatje Joop zeggen.*

Maar dan is het toch eindelijk raak de aanhouder wint zullen we maar zeggen. Eindelijk, eindelijk is het dan zover weliswaar een aanbeet van formaat een natte scheet maar de eerste snoekbaars van dit jaar is een feit. Dat heeft lang geduurt en was het ook niet gewend moet ik bekennen zolang geen kromme stokk im m’n handen te hebben gehad. Vanaf de kant voor de duidelijkheid want daar ben je afhankelijk van een vaste stek en met de boat ga je gewoon naar ze opzoek langs het talud. Maar het is of dat er een last van je af valt. Je denkt het niet meer te kunnen dat kantvissen op deze stekel. Een blok valt van je schouder dus en Leo kan er ook wel om lachen. Ik maak een ronde dansjew op de pier rond mijn hengel en Robert heeft het gelijk over de vis sticks die ik de laatste weken naar binnen werkt tussen de middag wel zal missen. Hoe komt die daar nu bij??

*En de Champ laat ook van zich spreken uiteraard wil ik bijna zeggen.*

Als even later Leo tegen de schemering ook zijn aanbeet weet te verzilveren kan het niet meer stuk voor vandaag. Ze zijn er weer of beter gezegd wij zijn er weer op de goede tijd en onze uurtjes aan de waterkant worden beloont. Het is uren maken en dan op tijd zijn voor een bijt kwartiertje want dat ze er zijn dat is bijna wel zeker. Alles, het weer, stroming, bruin water, zuurstof, vreten alles is aanwezig. Wij eten ook niet heel de dag tenminste de meeste van ons en probeer dan maar eens voedselnijd te creëren op je stek want zoveel plekken zijn er niet op het Haringvliet die goed zijn om vanaf de kant vadertje glasoog te belagen met de shad

*Fotootje wordt gelijk op facebook ECT maatjes gezet en binnen vijf minuten kregen we respons.*

Dat moet een hele mooie zijn want hij neemt meters lijn en blijft op de bodem hangen en ik leg m’n hengel al weg om te helpen maar aan die rukken i.p.v. bonken over de bodem vrezen we al wat bewaarheid wordt als de vis eindelijk boven komt. Hij is vals gehaakt net boven zijn rugvin. Robert onze vaste supporter weer of geen weer maar als hij geen dozen hoeft te verplaatsen op de Maasvlakte is hij er maakt er een plaatje van voor op VriendenFace en warempel er wordt direct gereageerd vanaf Europoort. Nu maar hopen dat daar niets uit de bocht vliegt want weer is het daar wel voor. De sneeuw en de hagel blijft wel niet liggen maar tijdens zo’n buitje spookt het aardig met windstoten van 8

Maar we zijn er toch reuze blij mee met deze vals gehaakte snoekbaars. Dat geeft wel sport kan ik je verzekeren en de hengel gaat hoepeltje rond tijdens de dril. Je hoop natuurlijk op een giga formaat snoekbaars zoals dat dan te keer gaat vijf, zes, zeven maal dwars door de slip heen meters lijn nemend richting Middelharnis. Als een losgeslagen torpedo gaat dat door het water en zolang hij nog diep zit tegen de bodem aan is dat prachtig die aanvallen, die runs te pareren. En als de vis niet is gehaakt in de bek gaat hij er zelfs aan de oppervlakte nog een paar keer vandoor. Maar Leo kent zijn pappenheimers wel en we kunnen samen de vis landen. Bij het trappetje is die vis een na uitgekiende dril uitgeraasd en kan hem met de kieuwgreep makkelijk pakken. Geen last van de haak en dreg want dat wil je niet in de haak grijpen met een spartelende vis er nog aan.

Maar we zijn allebei tevreden en morgen. Natuurlijk morgen zijn we er weer, weer of geen weer want eindelijk gaat de wind een beetje liggen maar de temperatuur daalt. De Carnaval komt er aan dus zal het wel licht gaan vriezen. En warme vis eten terwijl je met z’n allen naar huis loopt om er morgen weer helemaal klaar voor te zijn. Van moeders die al jaren het klappen van deze week kent een stevig ontbijtje met nog een houten kop, bijkomen en tussen de middag een flinke warme hap met stoofvlees, gehakt of kip, een gebonden vleessoepie of salade met een broodje vroeg in de middag dan kan je er weer tegen aan, en gaan met die banaan. Wordt het de optocht met een latertje en flink wat gersten nat flink aangeschoten ‘s nachts een gebakken vis naar binnen werken of kleumen aan de waterkant met wind, natte sneeuw en hagel verwerken tijdens af en toe 8…

Reactie’s

jammer dat het geen aalscholver was, hij was vast boven de minimum maat

Je Maatje 43

–

Eindelijk beloond;

Ha die Freek

De maand Januari was een taaie maand,na talloze keren voor Jan met de korte achternaam te zijn geweest had ik er geen vertrouwen meer in.

Half januari werd het water kraak helder en het waterpijl steeds lager.

Maar half februari was het bruine water weer terug, bij hoog water stond er rond de palen een flinke stroming.

We hadden het nakijken toen isset de ene vis na de andere haakte, maar daarna was het jouw beurt, met als resultaat een paar prachtige vissen.

Mooie op de plaat weergegeven, sjappo freek ,

je vismaat leo

–

2013 Brengt ons nog niet veel

31 januari 2013/0 Reacties/in Bassbuster, De Punt /door Freek Oosterhuis

*Op 29 december 2012 werd door de Champ van de Punt het jaar wel goed afgesloten.*

Terwijl we 2012 slecht af sloten qua vangsten brengt de eerste maand van het nieuwe jaar nog slechtere berichten vanaf de Punt. Nog steeds is het niet te doen met de boot door sneeuw, ijssel op de helling en nu de laatste dagen de wind met uitschieters van 8Bfr.

De eerste week van januari werd er zo nu en dan een mooie zander gevangen maar dan moest je veel uurtjes maken aan de waterkant. Hoog water, laag, stromen er was geen touw aan vast te knopen.

*En eind van de dag viel dan plotseling de wind.*

En dan waren er soms dagen dat je wilde dat je het toch had gewaagt er met de boat in was gegaan maar ook hier was het touwtje te kort. Onze vriend Edje Aldus kwam met dik windje 4, dan moet je niet op het Haringvliet zijn want dan kan het met windstoten spoken maar dan plotseling was het windstil eind van de middag zo tegen de avondgloren

En dat zegt al veel als Jan “de Spruitenkoning” Nieuwland zijn stok thuis laat en in zijn goeie pak aan toch nog even aan komt fietsen. Van vangen is de laatste dagen geen sprake maar dat geeft allemaal niets.

Maar je mist het dat slappe gelu.. praat als je een paar dagen niet bent geweest met de Buckaroo’s van de Punt. Het is gewoon een heel gezellig ploegje met af en toe een wisseling maar over het geheel is het een vaste kern die er elke dag is. Soort samenscholing, een hanggroep maar dan met een hengel als smoes en lekker chillen met elkaar. Je gaat er zelfs even langs tussen de boodschappen door om bij te kletsen. Als het mooi weer is staan er dubbel zoveel fietsen bij het bankje als er vissen en dat komt niet omdat iedereen met een hengel met de auto komt want die pakken tegenwoordig ook allemaal de tweewieler de meeste op aanraden van hun arts. Een beetje beweging kan geen kwaad op onze cholesterol een pondje eraf leeftijd. We zien Jan in een outfit die we nog nooit hebben gezien om door een ringetje te halen in zijn beste pak aankomen. Ik mocht vanmiddag niet vissen horen we dan een beetje chagrijnig nog ook maar missen doet hij niets want er is nog geen aanbeet geregistreerd. Jan is helemaal om met deze visserij en is er tweemaal per dag te vinden. Zoals Leo zo mooi zegt er is een ochtend en een avond ploeg op de Punt. Het zegt wel wat over de gezelligheid op deze stek onder elkaar. Ik moest mee vanmiddag van mijn vrouw naar de verjaardag van mijn broer was het eerste wat hij zei. Prachtig is dat zo uit het leven en dan die opmerkingen van iedereen. Ik zou het van geen goud van de wereld niet willen missen je ligt af en toe echt in een deuk. Heerlijk is dat

*Dat was toch reuze handig op taaie dagen.*

Op zo’n dag dat plotseling de wind weg valt mist je de Linder. Die wilde we dan nog wel eens met z’n tweeén op pakken zoals te lezen was in maart 2012 en ‘s avonds een paar uurtjes voor het donker worden meepikken maar met een Buster X doe je dat niet. Tis toch oppassen voor je rug op onze leeftijd

*Op het binnenwater hebben we niets te zoeken 22 januari.*

Dan heeft iedereen toch twee weken schaatsplezier en de elfsteden koorts natuurlijk maar dat gaan we weer niet redden. In week vier wordt er zelfs een toertocht midden op de dag afgebroken door de grote opkomst. Er wordt dus flink gespijbeld en dat zal niet alleen op school zijn. Het is maar goed dat ze de griepgolf niet hebben gemeten want die is skyhigh denk ik. Vinden de werkgevers natuurlijk niet leuk die drang om te schaatsen, ik weet wel wie het maar wat leuk vindt en dat is de penningmeester van de schaatsvereniging (is het wel een vereniging) die die toertocht organiseerde denk ik. Heel veel deelnemers aantrekken, veel te veel laten inschrijven een soort overboeken dus en wie dat heeft meegemaakt in het buitenland die weten pas wat balen is die zakken nu allemaal door het ijs en niemand die je hoort klagen waar is mijn inschrijfgeld gebleven. Terwijl we met z’n allen heel internet afstruinen voor de koopjes en als er wat aan mankeert pas de vakman opzoeken waar we kunnen klagen want die zijn toch dealer? Nee we gaan ijsvissen op een binnenwater, gaatje zagen met z’n allen plons, plons, plons wat denk je wat dat aan geluid onder water teweeg brengt. De herrie kan niet weg en golft drie keer terug. De witvissen die zouden willen vreten liggen gestrest tegen de bodem voor de eerste uren op het diepste gedeelte van de plas. Hahaha de prijzen hoeven in iedergeval niet te worden uitgedeeld dus er is tenminste een penningmeester blij want er is geen winnaar want iedereen blankt. Gelukkig is er wel iets ondernomen om iets te organiseren en dat is natuurlijk weer positief, een leermoment dus en natuurlijk heel veel lol onder elkaar en moet veel meer gebeuren. Hoeveel verenigingen zijn er niet met en hoeveel haventjes in de buurt. Ik was als jeugdige vissertje lid van HSV Sterrenburg uit Dordrecht en toen deden we dit al in de Zuidhaven in het gebied de Biesbosch weliswaar vanaf de steigers, in de Wijnhaven, Nieuwe haven en Voorstraatshaven maar toch. Ik kan het me nog herinneren als de dag van gister. Koud, koud dat het was met van die handwarmers op wasbenzine die je bij de Kleine Beurs op de Voorstraat in Dordrecht van je verjaardagsgeld aanschafte terwijl je eigenlijk liever een dobbertje kocht…

*En als de dooi zijn intrede doet dan zijn we er natuurlijk weer.*

Afein.. we dwalen af. Als ik 22 januari aan de waterkant aankomt is Jan er ook met zijn kameraad die altijd vrolijk is me dan ook hartelijk welkom komt begroeten. Even een paar uurtjes proberen en een frisse neus halen hoor ik onze boswachter zeggen maar onze gezamenlijke vriend de Zander laat het voor alsnog mooi afweten. Maar we zijn lekker bezig en oh ja we chillen weer wat af. Jan heeft een nieuwe boot gekocht en een passende motor ervoor gevonden. Trailer verbouwd want hij is nog groter dan de vorige. Van zijn meissie een echte hengel gekregen, waar vindt je die nog. Bedoel ik natuurlijk dat schatje van Jan want ik vis al vijftig jaar maar heb van niemand ooit een hengel gekregen terwijl ik toch ook een prima delux m’n allessie thuis heb. En ze, nog steeds dat meissie van Jan, heeft er nog kijk op ook want het is een Godtfather weliswaar die met een parabolische aktie die wil ik ook nog graag aan mijn collectie stokken toevoegen schijnt fantastisch te zijn met drillen dus Jan aan de hengel zal het niet liggen dat visplezier

*De helling is nog te glad maar laten kan hij het niet dus Jan vist vanaf de kant.*

En na een klein uurtje is de verwachting gedaald naar minus nul. We hebben er geen geloof meer in een aanslag op onze shad in ontvangst te krijgen. Het hoeft geen dreun te zijn een natte scheet mag ook maar een beetje leven in de brouwerij zou ons goed doen met deze temperaturen. Een adrenaline shot kunnen we beide wel gebruiken maar verkleumt zoeken we de auto weer op. De vis zal dieper water hebben opgezocht, warmere lagen, meer zuurstof en voorral donkerder want het water is weer kraakhelder op het Haringvliet

Dat zal het blijven deze week hoewel de sneeuw binnen enkele dagen weg is vooral door de regenbuien blijft het Haringvliet helder en dat is geen goed nieuws voor de kantvisserij om vadertje Glasoog te belagen

*Windkracht 8 blaast over me heen alleen zittent kan ik vissen.*

De laatste week van de maand zijn het al betere temperaturen soms al in de dubbele cijfers het kan snel gaan met een zuiderwindje maar het waait veel te hard om er met de boot op uit te trekken. Misschien volgende week de rivieren maar eens opzoeken

*Het regent niet tenminste niet van boven en met 7 graden, windje in de rug is het heerlijk vertoeven.*

Nee met dat heldere water wordt het niets. Springtij en hoog water helpt ook niet echt mee want daardoor blijven de deuren gesloten dat hebben we wel geleerd in ’53 vandaag precies 60 jaar geleden. Springtij komt in Nederland ongeveer eenmaal per twee weken voor, ongeveer twee etmalen ná de maanstanden volle en nieuwe maan. Er staat dan bij hoog water op een bepaalde plaats meer water dan bij doodtij

*Issa wil wel even een fotoootje trekken.*

En met die wind erbij stuwt het water op tegen de sluizen en die kunnen dan natuurlijk niet open om het hoge waterstand binnen de sluizen te lozen. En zolang het niet stroomt op het Haringvliet kunnen we een bijt uurtje wel vergeten. Issa (www.issaklusbedrijf.nl) komt ook nog even buurten tussen twee klussen door en wil wel even een foto maken maar is binnen vijf minuten verzopen, tot op z’n onderbroek nat door het opstuivende water dat over de strekdam heen komt en is weer snel op weg naar zijn volgende opdracht

Wind wordt wat minder eind van de middag.

Ik houd het ook voor gezien op deze laatste dag van januari die ik dus afsluit zoals zoveel dagen van deze maand. Lekker uitgewaaid en met een leeg hooft weer naar huis om de aardappeltjes schillen

*Maar goed dat er niet te veel water van boven af komt nu de sluizen niet open kunnen.*

Morgen al weer februari wat gaat dat toch snel. We gaan de vakantie regelen want het is zo weer kerst. Moeten de ballen weer van zolder worden gehaald lijkt wel of ik ze gisteren naar boven heb gebracht….

Reactie’s

Hai Freek,

Wilde je mail lezen, maar ik krijg ‘m niet geopend, klopt dat ?

Hoe gaat het zo verder bij jullie ?

Doe de groetjes aan Henny van ons !

Groetjes, Ina

–

Eindelijk het water is bruin

27 december 2012/0 Reacties/in Bassbuster, De Punt /door Freek Oosterhuis

*Leo met een mooi PR van 1 meter + zes centimeter op 8 december.*

Het vissen in december ziet er goed uit want eindelijk is het water bruin zoals we op de “Punt” zeggen. Je keek minstens 4 meter diep in het water laatste weken vanaf de kant en dan is het slecht vissen op vadertje glasoog maar het lijkt of alles drie, vier weken later is in de natuur vergeleken met vorige seizoenen.

We hebben dus vanaf de kant hele goede zin want met de boot vissen is niet te doen. En nu de beroeps van het Haringvliet af is moet het toch beter gaan worden vanaf de kant. Het moet wel leuk blijven met de wind die is niet onder de 4bfr geweest dus we pakken de mooie uurtjes vanaf de kant.

*Nee, lekker weer om te vissen was het niet.*

27 december 2012. Maar ik kan de bijt uurtjes niet vinden. Krijg al de naam op de “Punt” net net laat te zijn. Want zijn ze loss dan ben ik te laat op de goede stekken en het zijn soms echt kwartiertjes net voordat het echt begint te echt stromen en dat doet het nu eindelijk af en toe als een jecco. De 32 gram loodkoppen kan weer uit de kast. Laat het maar flink regenen bij onze oosterburen en in Zwitserland

*Donker water en eindelijk regen aan de bovenloop en er wordt weer een visje gevangen*.

De eerste week wordt er aardig gevangen, door sommige dan vooral net voor donker worden. Ook hebben de snoekbaarzen van die mooie groene vlekjes op de flanken die zo mooi mee kleuren met dat gouden en zilverblauwe. Deze zag je al jaren geleden alleen op de Oude Maas maar die variant is dus verder afgezakt naar het deltagebied

*Als ik ‘s middags aankom verjaag ik de waterkoeten en zit ik alleen, dat wil alles zeggen.*

28 december 2012 ik ben zoekende. Je moet er er wezen als het “bijtuurtje” aanbreekt. Er is een overschot aan aasvisjes van winde, voorn baarsjes en snoek-baarsjes. De futen doen hun best en met tientallen, nee honderdtallen duiken ze in de stroomnaad. Je kan niet begrijpen hoe ze dat allemaal weg stouwen. Ze slokken het naar binnen en duiken alweer. Dat gaat zo heel de dag door met af en toe massaal een pauze van een uurtje. Dat is natuurlijk weer raar dat ze massaal stoppen om na een klein uurtje weer te beginnen met schrokken

Maar het is net te doen met deze wind uit het westen in de rug maar af en toe draait hij naar zuid en komt hij recht de haven in en dan mis je denk ik alle aanslagen op je shadje. De wind waait een grote bocht in je lijn al stop je de lijn de laatste meter als bij het feedervissen zodat de lijn zo strak mogelijk staat en als de loodkop van 32 gram!! eindelijk de bodem aantikt lig je al bijna weer tegen je eigen talud aan door wind en stroming

*Soms wel een project X-feest op de goede stekken.*

Zoals ik al vertelde moest je er echt zijn op de goede momenten en daarom heet het vissen en geen vangen want die momenten veranderde nogal van dag op dag. Natuurlijk zijn dan die fanatiekelingen die vissen van ochtendgloren naar donker zeker nu de zeebaars zijn kuierlatten heeft getrokken en naar het zuiden terug zijn getrokken in het voordeel. Het is druk aan het Haringvliet. Dan maak je zeker een leuk kwartiertje mee met natuurlijk wel de goede shad hebben want ze zijn nog kieskeurig ook onze vriend de Zander

*Terwijl andere stekken uit de gratie liggen.*

Zoals ik al zei ik pieste er elke dag weer net naast en kwam soms maar tien minuten te laat volgens de ingewijden. Door aanloop aan de Stammtisch van Warung Freek, verjaardag van mijn allesie met de daarbij behorende aanloop heel de week want lijkt of iedereen vrij is en het gaat zo slecht met de economie.. wie houden die dan draaiende, de visite -familie en slapers, brunchen met de beroemde cholesterol hap zoals Leo het zo mooi omschrijft van huize Oosterhuis de gebakken eitjes uiteraard zonder bruin randje daar weet Ursula alles van, met spek, ham, verse tomaten, witte bonen in tomatensap, verse worst, zout, witte peper voor de eitjes en zwarte voor de tomaatjes van natuurlijk de TroutBuster en belegen kaas mmhm, beregezellig allemaal een dag is zo om en dan is het natuurlijk moeilijk kiezen. In Bfr 6 staan met regen hopend beiden in de rug te hebben of je gasten entertainen

*Zelfs de kerstman is deze keer te laat.*

28 december 2012. Zelfs kerst avond voordat we naar de kerststal gaan in vol ornaat mag niet baten. Note; mijn zwager Martin zat ondergedoken in de auto op de heenweg bang herkent te worden naast de kerstman. Hahaha die wilde niet herkend worden. Geen tikkie kan ik registreren terwijl de clan iets vroeger in de middag toch een leuk uurtje meegemaakt schijnen te hebben gehad.

*Van Issa de klusser mag ik wel even ruiken hoe dat gevoel smaakt.*

De jongens kunnen er wel om lachen als ik daar als kerstman staat te vissen en de vakantiegangers van de vakantiedorpen die een wandelingetje maken om de gourmet te laten zakken ben ik een bezienswaardigheid en ga op de foto met ze omdat Martin ze doorstuurt als ze vragen hebben wat voor vissen het zijn, is dit de zee, is dit zout water, hoe diep is het dan, eten we dat in ons restaurant, zijn jullie gestoord om hier te staan op kerstavond met dat mooie weer, enz, dat soort vragen dus en sta ik in mijn beste duits, engels, frans, vlaams te vertellen wat we aan het doen zijn. Hellevoetsluis op de kaart te zetten dus en zal Bert van Houten van het gemeentehuis eens vragen om opslag. Iedereen wenst de kerstman goede vangst maar het brengt geen geluk. Het mag allemaal niet baten en mag ik met Issa www.issaklusbedrijf.nl op de foto zodat er toch een Zander op staat met Kerstman.

*Er is zoveel aasvis dat je ze per ongeluk haakt.*

Zal ik het verleerd hebben op dit water, mijn thuiswater, mijn Haringvliet te lezen. We gaan gewoon door en Martin helpt me in mijn vertrouwen. We zitten elke dag een paar uurtjes lekker uit te waaien met de kerstdagen maar op een losse en dat was een mooie vis een paar ferme tikken, je begrijpt niet waarom we ze niet haken want de dreun is af en toe tot in je schouder te voelen komen we niet veel verder. Wel kost het veel staarten van de shad maar veel verder kunnen we de dreg niet naar achteren zetten willen we niet alle actie uit de staart halen

Ze zijn dus toch volop bezig maar volgevreten en bezig als enigste rover waar dat bekent van is om de visjes de start af te bijten. Snoekbaarzen doen dat om een voorraad aan te leggen voor slechtere tijden als ze vol zitten om ze dan later op te halen. Ze, de gevangenen, kunnen immers toch niet wegzwemmen. Misschien is dit “het” moment om met dood aas te vissen. Die slecht zwemmende visjes worden door de stroming meegevoerd en liggen denk ik ergens op een hoop in een dieper gedeelte of een nering. We zien dit fenomeen ook in b.v. Indonesia waar op de markt alleen levende have worden verkocht. Wij lachen om foto’s met een brommer met tientallen kippen of eenden maar ze hebben geen ijskast daar in ieder huis. Is onbetaalbaar want het is de hele dag horren met dat ding of er is sowieso geen stroom. Dus levend bewaren

*Sjappo voor mijn maatje in deze harde tijden.*

Maar we moeten het dus doen met een paar dreunen en het is moeilijk vissen met de wind uit het zuidwesten. En dan op 26 december

*Leo heeft zelfs paraplu als ik aankomt.*

Is het ‘s middags plotseling windstil als ik aankom op onze stek, het miezert maar voor de rest is het natuurlijk perfect we zitten met z’n tweeën te vissen want iedereen zit hutje mutje onder het oog van de vuurtoren dus we kunnen lekker te chatten met onze vaste supporter Robert die Leo zelfs droog houdt

*De Shamp van de Punt doet van zich spreken.*

Dan eindelijk krijgt Leo een niet te missen dreun er op en zijn smile spreekt boekdelen. Zijn eerste worp met de tricolore van vorig jaar na eerst een tenniselleboog te hebben gegooid met alle kleuren uit zijn voorraad. Zou kleur en vorm dan toch wat uit maken ik begin het te geloven als zijn tweede worp een nog mooiere exemplaar op levert

*Dat is een mooie afsluiting voor vandaag.*

Vadertje glasoog toch nog kunnen irriteren met een zelfgebouwde shad en ook maar net gehaakt op de dreg. En dat was het weer voor vandaag. We krijgen wel wat tikken maar we kunnen ze niet verzilveren. Een paar losse, vissen die we wel haken maar na en paar meter gevecht zich kunnen los rukken. Dat is vissen… Voor de televisie vang je niets dus staan we er morgen weer, elke dag een paar uurtje uit te waaien totdat de wind wil vallen en we eruit kunnen met de BassBuster.

Het was taai, heeeel taai vandaag

30 november 2012/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster /door Freek Oosterhuis

*Laat in de middag starten we toch nog even.*

Vandaag de laatste dag van november dit jaar 30-11-2012 gaan we met de BassBuster op stap vanaf Middelharnis. Leo zou om twaalf uur bij mij zijn maar doordat er een nieuwe auto wordt aangeschaft werd dat wat later en zodoende trailleren we pas na drieën. Veel te laat natuurlijk.

Maar we hebben er zin in de wind is nihil en de zon laat zich af en toe zien. We doen zelf onze overjassen niet aan zo lekker is het als we de boat te water laten

*Er is veel bedrijvigheid in de haven vandaag.*

We kunnen er maar net langs als we de haven uit varen. Terug maar dan varen we al met het licht aan als we van Tiengemeten vandaan zullen komen ligt er zelfs aan de rechterkant ook een aak een dikke voetbal lengte lang tot aan de helling toe en kunnen we maar net traileren en dat zou niet meevallen in het donker

We varen rustig de haven uit o te zien hoe ze het schip lossen en gelijk de aak vullen en dat is een mooi gezicht

Maar we zijn gekomen om te vissen en dan moeten we opschieten want over twee uurtjes is het donker en als we het gas er op zetten is de temperatuur buiten de haven een stuk onaangenamer en moeten de overjassen en warmte overal echt aan doen. Wat en verschil is dat elke keer weer op het water of in de haven. Zeker vanaf de thuisbasis de tuin neem extra kleding mee beter mee verlegen als ongelegen is mijn motto daar in

We varen direct door naar onze normaliter derde stek waar we het meeste geloof in hebben we hebben immers maar kleine twee uur om te vissen. Ik moet nog een shadje uit zoeken als ik voor in de boot hoor van “wat is dat nou” en de eerste Zander is de Sjaak van vandaag. Voor een staatsie portret is deze dreumis te klein maar het begin is er en gaat met een grote plons terug de diepte in. Die redt het dan wel

*Het duurde even maar voor mij is de nul ook verleden tijd en met wat geluk want de spelt staat open.*

Het was een hele rare aanbeet hoor voorin zo’n dribbeltje maar wat we ook doen op het talud van diagonalen, snel er over heen van links naar rechts en hoog naar laag zelfs andersom en alle kleuren gebruikt vang ik eindelijk ook mijn non blanker. En ja hoor op mijn aller oudste aan alle kanten gerepareerde geluksvanger. Dat wordt een taaie middag als ik die moet gebruiken om wat te activeren daar net boven de bodem dat weten wel we uit het verleden

*We kennen hem nog uit het verhaal van 20 september.*

Hij is iets groter als die van net maar blijft een dreumis en mag op de foto omdat het zolang duurde en misschien wel de enigste zal zijn vandaag want best is het niet. Het is laag water, dat hadden we in de haven al wel gezien, super helder en er is geen stroompje te bekennen. Op de fischfinder zien we wolken met witvis met daaronder onze gestekelde vrienden maar we kunnen ze niet tot een aanbeet verlijden. We gaan verkassen dan maar wat benzine verstoken we vertrekken richting Tiengemeten aan de andere kant van het Haringvliet

Daar aangekomen hangen we een dikke makreel op 5 meter langs het talud en de wind laat hem mooi meedrijven op die hoogte langs het talud terwijl we beginnen te vertikalen. We gaan dus wedden op twee paarden maar wat we ook uitproberen het is niets, nada, nopes. Leo die een logboek bij houdt weet te vertellen dat dit vorig jaar ook zo was in deze tijd en pas weer goed begon te vangen over dik een week als het water weer dikker wordt. Of bruiner in de volksmond want het is nu wel heel erg helder deze weken. Je ziet namelijk nu makkelijk drie vier meter onder water. Er is vis genoeg te zien op de Humminbird en je wordt er gek van drie vier mooie grote vissen te zien Hangen net boven de bodem tegen het talud aan in de nabijheid van zo’n wolk witvis. En dan eindelijk als het al ver in het donker is krijg ik mijn tweede ramm van de middag en mag een mooie snoekbaars landen. En weer op die oude rot. Dat shadje is goud waard. We varen terug en vissen nog wat bij het havenhoofd omdat er een grote aak draait en achteruit de haven in gaat wat nu met echt windstil natuurlijk prima te doen is. Hadden we geweten dat hij pal voor de helling gaat liggen hadden we er nog snel in gepiept maar we dachten alle tijd van de wereld te hebben. Het is dus wachten op bruin water volgens Leo maar of ik zo lang kan wachten. Ik denk het niet..

Bedankt voor de les

29 november 2012/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, De Punt /door Freek Oosterhuis

Dat is weer ff geleden dik twee weken dat ik naar de Punt ben geweest even je hooft leeg gooien. Als ik aankomt op 29 november 2012 begint het te gieten dus blijf even in de auto zitten totdat de bui over waait net als Isset die net voor mij de motor uit heeft gezet aan de net beslaande ramen te zien.

Branco is net weg naar de vuurtoren en ik zie hem staan. Zwaaien helpt niet daar is hij waarschijnlijk te intensief aan het vissen voor. Op de punt zijn we met z’n vieren Isset dus Jan en Robert die in vissen geen zin meer heeft maar wel bijna elk uurtje op deze stek te vinden is om er naar te kijken. Voor mij onbegrijpelijk maar dat praatje hebben we al vele malen gehad ook met Chris. Gek met vissen en kijken naar een ander bij mij zou het kriebelen maar ze hebben er net zo veel lol in als degene die een vis vangt

*Jan de spruitenkoning vang eindelijk weer vis op de stek een mooie snoekbaars.*

Als ik dus aankomt mag ik de felicitaties in ontvangst nemen van iedereen met het behalen van mijn VB-A. Zo zie je dat iedereen meeleeft en dat doet goed natuurlijk. Robert heeft VB-1 en weet wat aanvullend inhoud en weet dat valt niet mee om al die berekeningen in je hooft te stampen. Daar moet je echt even wat aan doen en voor gaan zitten. En terwijl we staan te lullen dat het de laatste weken zo slecht is op deze stek zie ik Jan aanslaan en op een grote afstand een tikt hij raak. Dat is dan eindelijk raak na twee weken hoor ik hem zeggen en Jan is echt verslaaft geworden aan het spelletje. Die is er elke dag een paar uurtjes vaak ‘s morgens en ‘s midags als het weer en moeder de vrouw natuurlijk het er mee eens is dan is hij hier te vinden om vadertje glasoog te trickeren

Ik sluit achter in de rij aan en begin ook met mijn diagonaal sessie maar mis waarschijnlijk toch mijn precisie door niet aanwezig te zijn geweest de laatste twee weken door mijn examenleer want Isset pakt ook een mooi baars weliswaar kleiner dan Jan maar die ridders van het zoete zijn overwegend allemaal mooi jongens op het Haringvliet en zelden onder de veertig centimeter. Als dan Jan ook een dikke baars vangt zijn tweede aanbeet vandaag sinds twee weken en zegt ik hou hem ver voorruit zodat hij groter lijkt zie maar naar zijn vingers dan zeg ik hem dat dat niet nodig is. Het is gewoon een hele mooie vis dik en rond bijna volgroeid voor Haringvlietse begrippen. Nee ik heb mijn lesje weer geleerd vandaag want het is veel doen, gewoon uren maken om aan de top te blijven dus morgen gaat de BassBuster er weer op uit. Koud maar windstil en geen regen geven ze op dus wat wil je nog meer. Aanbeten denk ik..