Heerlijk gevist 1e Paasdag

Als ik wat aan de later kant aankom zitten Jan en Nuno al te vissen. We zijn een klein half uurtje bezig zegt Nuno.

Natuurlijk ffg bijkletsen, ouwesexhostessen noem ik dat want hoeren vind ik niet passen bij deze tak van sport. En terwijl ik mijn spullen installeer vangt Nuno zijn eerste brasem. En dat is hier nu aan het kanaal gelijk een beste die naar de drie kilo gaat. Daarom beginnen morgen de wedstrijden van die Engelsen verder op op het Kanaal. Daar zijn alle dagen drie weken lang alles bezet.

Ik gaat altijd met twee hengels vissen. Dit keer op de ene alleen geknipte wormen in de korf met wat droogvoer, vismeel deze keer en een zelf gekweekt zacht mest piertje op de haak. En de andere stok kaal voer, pellets van Coppens van twee mm op water gezet drie minuten en afgegoten. Dan vang ik dat water daarvan op en besproei tijdens het vissen mijn korrels als die te droog worden daar mee. Jawel ik heb geen geheimen.

En jawel daar is mijn vriendje weer. Het vrouwtje zal wel op haar nest liggen.

En toen die eend vorige week nog schuil hield onder mijn viskoffer als zijn concurrenten er aan kwamen om zijn meissie te versieren maar nu zegt die resoluut dit is mijn plekkie. Jaagt ze resoluut weg en snoept van het voer wat ik neer gooi.

Dan krijg ik eindelijk een wegtrekker waar ik op kan antipaseren. Een dikke platte nu van het mannelijk geslacht en dat is duidelijk te zien aan zijn paaipukkels.

En naast me heeft Jan al een paar keer een kromme vaste stok. De vis zit dik op zijn stek maar allemaal lijners. Vissen die door de lijn heen zwemmen en vervolgens vals worden gehaakt op zijn maatje 16 om voorns te vangen. Krijg ze nu maar eens aan het azen op de bodem.

De ene na de andere vals gehaakte heeft jan het mee aan de stok. Niet te houden ze trekken het elastiek er meters uit en knallen er vandoor van links naar rechts. Totdat ze het daglicht zien en Jan met zijn schepnet. Dan knallen ze weer de diepte in en is Jan haar of hem kwijt. tegen zulk bruut geweld is het elastiek niet opgewassen of scheurt de te kleine haak hiervoor gewoonweg los.

En naast me is het te gek voor woorden. Het is ingooien en de vissen zie je door de lijn heen zwemmen. Waarom azen ze niet op de bodem. Jan is er maar druk mee en kan ze niet netten. Ze gaan het hele kanaal door en als je denkt ze te kunne scheppen dan duiken ze diep door naar de overkant en kwijt ben je de platte die de pleiterik maakt.

Maar na een uurtje mijn voerplek opbouwen kan ik dan toch mijn tweede brasem vangen.

Er staat zo nu en dan een verschrikkelijke stroming. Daar heb je met de korf weinig last van maar eigenlijk moet Jan wisselen van dobber. Zo nu en dan ligt die helemaal plat maar dat lost die op met wat verschuiven en zo pakt die op een gegeven moment mooie voorns. Nee qua aantallen gaat ik dat niet meer inhalen vandaag.

Maar toch pak ik ook nog een mooie blankvoorn.

Maar als Jan dan even een sanitaire stop heeft moet ik zijn hengel redden. Die staat tot het derde deel onder water.

En als ik zijn stok terug geeft kan ik er een plaatje van trekken. Het elastiek wordt tot zijn uiterste getest. Vals gehaakt dus.

De vis knalt door het kanaal heen. Niet te houden en je heb maar één moment om em te netten. Als die bovenkomt op de lengte van de schepnetsteel. Ziet de vis die dan knalt die weer de diepte in en krijg je hem niet meer in die positie om te netten met je vaste stok. Nee dat is lastig een vals gehaakte dan te vangen met elastiek.

Bij Jan is het alleen maar lijners en ook bij mij zit de vis hoog aan de top te zien. Hoe krijg ik ze naar de bodem om te azen.

Fotograferen voor een leuk plaatje terwijl er een platte aan je hengel trekt en je buurman vast leggen met ook en dikke brasem aan zijn vaste stok. Dat valt dus niet mee met een compactkameraatje. Sorry dus zijn vis staat er net niet op.

Maar zo zit je te kletsen en dan heb je beide gelijk beet. Dat zal vandaag vaker gebeuren. Uit het niets je zit al ff beide en beide gelijk een weg loper. Jan op de dobber en ik mety mijn toppie van de WinklePicker.

En bijna tegelijkertijd mijn vierde brasem die ik kan netten. Tot nu toe allemaal op het kale voer. Op de wormen geen enkele reaktie tot nu toe.

Als ik dan dik tien minuten later de volgende vis drill gaat voor de eerste keer te top van mijn tweede stok tekeer. Die op het wormen voer. Zit ik dus met twee kromme hengels in de hand en komt Jan me assisteren. Zo kan ik em nummertje zes toch portretteren.

Maar het is ingooien en als ik precies op de goede plek gooi is het soms al raak zodra de korf de grond raakt. Wat een dreunen zijn dat dan als je de lijn strak draait en de vis klapt erop terwijl je de slinger vat heb van de molen.

Naast me bij Jan is het nu ook rennen. Het stroomt soms verschrikkelijk hard en we zien zo nu en dan het water wel tien centimeter stijgen. Met de korf heb ik daar geen last van. Mijn aas ligt redelijk stil op één plek maar Jan blijft schuiven met de dobber. Als het dan even minder hard stroomt en hij zijn aas goed kan aanbieden is het lopende band werk. Jan pakt vaak vissen die waarschijnlijk een kruising is. Want een voorn is het niet maar ook geen brasem of bliek. Hybride noemen we dat.

Het is rennen of stilstaan. Ingooien en als ik goed lig dan is het gelijk raak. Lig ik door de wind of stroming een halve meter verkeerd dan duurt dat even maar nooit langer dan tien minuten.

Haidy en John komen even buurten en dan kan ik het natuurlijk niet laten als de hengel in de steun ligt te klapperen.

Dat vindt ik nu leuk. En onder toeziend ook van de mannen vist Haidy haar eerste brasem binnen.

Waren er vanmorgen overwegend dames die ik fopte nu zijn de mannetjes aan de beurt. Al vol met paaipukkels en soms heb ik een wit landinsnetje van de hom.

Het lukt steeds beter de brasems naar de bodem te lokken bij mijn buurman. En als ze normaal gehaakt zitten dan heb je een kans ze te netten. Wat een geweld met meters elastiek er uit de top van de hengel.

Ik heb een wereld dag hier aan het water. En Nuno die aan de andere kant zit van Jan kan geen brasem meer vangen. Dat is toch vreemd. Op de wfters doen ze het gewoonweg vandaag niet. Die zit nog steeds met één vis die die ving toen ik aankwam. Heeft wel een half uurtje niet gevist want gooide een pruik maar dan toch. Maar hij zit er niet mee zegt die dan. Woensdag met de wedstrijd dan is het belangrijk ze te vangen en daar heeft die dan gelijk in. Maar ik ben er blij mee zoals het gaat. Zowel bij de veteranen competitie als het vrij vissen het maakt mij niets uit. Ik zou gek worden als ze naast me de ene na de andere haken en mijn top blijft roerloos stil staan.

En ze zoveelste brasem die Jan vals haakt. De dril duurt zeker vijf minuten langer dan als ze in de lip zijn gehaakt. Meestal in de borstvin maar deze zit in zijn staart. Daar schiet de haak niet zo snel van los. Maar je bent wel ff bezig met de drill de vis binnen te halen.

En dan moet ik Jan weer vragen op een hengel van me over te nemen zodat niet alles in de knoop wordt gezwommen. Toch vreemd maar dit is pas de tweede brasem die ik vang op de wormen stek. Waarom zou je nog wormen knippen en die met een hele kleine hoeveelheid voer net genoeg om het in de korf vast te zetten gebruiken.

Wat ook raar is. Dan ziet je een kwartier niets en dan als ze het op de wormen stek op pakken dan is dat tegelijkertijd op de aanbeet van de andere hengel. Maar ik ziet meer beweging bij mijn aasplek met geknipte wormen.

De zon valt weg aan de overkant op mijn stek en ik weet niet of het daar aan ligt maar de vangsten lopen achteruit. Ik moet langer wachten op een aanbeet en aan de lijn ziet ik ook minder bewegingen.

Jan heeft het njet voor gezien gehouden als dan eindeliojk ook Nuno weer eens wat kan netten. Ongelooflijk maar waar. Met Jan tussen ons in heeft vijf brasems en een berg voorns, halfwassies, hybrides en blieken gevangen op de vaste stok. Ik pak dus twintig platten en Nuno heeft zijn tweede nu gevangen. Wel nog eentje verspeelt terwijl zijn meissie hem belde. Die krijg dan ook de schuld dat tie die verspeelt. Maar dat durft die tegen ons wel te zeggen.

Sinds Jan naast me is vertrokken en de zon weg is wordt het frisser in dat sterker wordende windje. Dat heeft ook invloed op de vangsten want die zijn helemaal terug gevallen. Het is gedaan met de pret.

En als ik dan al heb opgeruimd pakt Nuno nog een mooie brasem onder toezicht van zijn meissie. Die brengt geluk vandaag want Biby had hij ook aan de lijn bij zijn tweede aanbeet een paar uurtjes geleden maar die verspeelde Nuno toen. Ik heb heerlijk gevist en nu maar hopen dat dat doorzet naar de woensdag ochtend als we hier weer zitten met de veteranen van de HSV Het Voornse Kanaal. Met de helft van vandaag ben ik al blij.