Met John naar de Bieb

Dusse de Bieb is the places to be vandaag. Hoe laat wil je beginnen vraagt John en ik zeg acht uur vertrekken en half negen vissen. Maar ja natuurlijk ben ik al om zes uur gedoucht en aan de koffie beneden om de tijd te doden. Dat heb ik altijd met dat vissen. Veel te vroeg wakker. Ik zet mijn spullen neer en dan moet ik om negen uur ff naar de Catfisch aas halen zegt John. Nou ik heb nog pinky’s over want mijn aquarium met de Goldy’s is overleden. Dat was gister ff wat minder dus. Gewoonweg de bodem losgelaten. Ik zeg dus. Enne wormen heb ik nog zat sinds ik een kolonie heb overgenomen van Marco. Reuze blij ben ik er mee ook met de visse bak van mijn Belgische vriend Willy. Dat moet goed gaan zo’n mestpiertjes hotel. Aas genoeg dus voor vandaag met z’n tweetjes. We kunnen knallen.

Ik mag dan eindelijk om acht uur weg na een paar bakken koffie en broodjes gebakken ei in mijn mik. Als ik dan mijn spulletjes uitgeladen heb aan de waterkant en alles staat komt John er aan.

Als ik dan gesetteld zit en mijn stokske die ligt met de voerkorf aan de overkant komt gelijk mijn vriendin naast me zitten. En daar zit ze heel de dag. Zo af en toe wat voer. Van der vent af en de jongen moeten het maar uitzoeken. Oké ziet zo nu en dan de drie voorbij komen zoekende naar ede disco.

We voeren eerst een paar korven met aas en dan gaat er aas aan de haak. En het duurt best wel eventjes en we hebben het er over dat dat altijd het geval is hier aan het Kanaal door Voorne. Nu lijkt de tijd tergend langzaam te gaan als je vist behalve wanneer je vangt. De vis moet op je voerplek komen. Het is groot water. Als dan de hengels van John dubbel slaat en terwijl en ik mijn kamera pakt om er een foto van te maken staat mij hengel ook te klapperen in de steun. Een dubbel hook dus. Zo zit je te kletsen en zo heb je allebei beet. Wat dat fenomeen toch is het azen allemaal tegelijkertijd.

Ik heb de mijne veel eerder binnen in het netje. Van Kees Westdorp geleerd zo snel mogelijk die vis in je opvangnetje. Niet uitlaten noemde die dat en de vis laten zwemmen. Is beter voor de vis zo snel mogelijk in het bewaarnet en je kan weer sneller je aas brengen op je voerplek.

Die is weer snel terug. Die had weinig zin voor een portretje.

En dan gaat het snel. John vist met twee hengels en dat doet ik normaal ook. Ik gaat dan ook mijn tweede stok pakken. Maar deze keer niet een nieuwe voerplek aanmaken maar met heel ander aas aan de andere kant van mijn al bestaande voerplek aan de overkant ingooien. En de haak gevuld met pinky’s levert gelijk vis op al na het ingooien en strak draaien. Terwijl de andere hengel met mestpiertjes onaangeroerd blijft liggen. Nog geen lijnzwemmer gezien.

En op die pinky’s gaat het als een raket. Alleen als ik te lang bezig ben met drillen en onthaken willen ze de haak met mestpiertjes oppakken.

En dan is het feest in één keer afgelopen. Dat is ook het Kanaal door Voorne. Dat gebeurt eigenlijk altijd wel een paar keer tijdens een vis sessie. Wat ook vreemd is als Cees langskomt dan vangen we niets. Hij gelooft nooit dat het zo goed gaat totdat die de herinneringen leest. Of we nu hier, op de Glacis of de 8Vijver zitten. Met Cees erbij valt het altijd helemaal stil.

En zodra Cees zijn fiets beet pakt heeft die hooligan naast me aan de stok met een platte. Bijna een uur lang geen beet gezien. Wat is dat toch hier aan het Kanaal. Goed vangen en heel veel voer brengen door elke vijf minuten een korf naar de overkant te smijten. Begonnen met drie bullet korven. En toch stopt het dan ineens om een uurtje later weer alles op de gang te krijgen.

Dan eindelijk na anderhalf uur na dat spektakel bijna in slaap te zijn gesukkeld een baars aan de haak. Aan soorten ook vandaag weer geen gebrek dus.

Tijd genoeg om een boterhammetje te smeren. We zitten hier heerlijk uit de wind in een zonnetje. Maar de vangsten zijn hard terug gelopen. Zeven brasems in een half uurtje vangen dat overkomt me ook niet vaak natuurlijk. Wat een weelde was dat vanochtend toen we begonnen. Tis wachten tot dat er weer vis op de stek aankomt. Het stroomt ook niet het water staat hoog en stil.

Om dan plotseling uit het niets weer een aanbeet te krijgen. En terwijl ik de vis onthaakt vang ik op de andere hengel een paar voorns. De kleinste op de foto. Jammer want vergeet het helemaal van die grote bakstenen een foto te maken in de consternatie met die platte te onthaken en terug te zetten. Om dan even later een dikke aanbeet te krijgen en na een metertje meekomen verspeel ik de vis. Nu draait die 13/100 lijn wel eens om dat connectortje heen en na terug draaien is die dan een beetje beschadigt. Getorpedeerd en klinkend. En daarop breekt die dan bij een flinke aanbeet. Met de wedstrijd volgende week dus dat stukje verwijderen en een nieuw lusje maken lijkt me verstandige zet.

Ik geef het tij de schuld. De vis zwemt niet dus blijft het stil aan de overkant op de voerstek. Zelfs het afgeknipte gras blijft heel de dag in de weg liggen. Gek genoeg realiseer ik me nu dat dat ook bleef liggen terwijl het water zo snel zakte. Vreemd.

John houd het voor gezien en vraagt of ik zijn voer nog wil hebben. Dat komt al uit de vriezer en een tweede keer terug invriezen daar denkt die niet aan. Ik heb ook net een nieuwe zak open getrokken komt ook uit de vriezer en die is nog op vismeel basis. Vanmorgen wilde ik dat nog testen met een tweede hengelstek of dat zoete waar ik tegenwoordig mee vist of dat wat uitmaakte. Het moet toch een keertje gaan stromen om dat hoge water te lozen zeg ik dan en ik breng bijna al het voer van John in één keer op de voerstek met de bulletkorf. Want als het zo dadelijk de sluis open gaat dan zal het wel weer gaan stromen als een jekko. Al meegemaakt en dan houd 80gram maar net bodem. Goed als dan het voer er al ligt.

Maar het water komt nog steeds langzaam op. Dat gras stond vanmorgen nog droog vlak boven de beschoeiing dat water is zeker dertig centimeter gestegen. Maar nu ziet je het water stijgen zo hard gaat het. Gemaal Noordermeer moet daar heel wat water opstuwen uit de polders.

Met al dat voer aan de overkant op de bodem moet ik toch als het gaat stromen vis gaan vangen. En ik probeer John nog wat gek te maken met een uit de kluiten gewassen bliek. Maar die is het zat en ligt heerlijk in het zonnetje.

En als John dan weg gaat wordt zijn plek gelijk weer ingenomen door die eend. Leuk is dat toch zelfs de voorbijgangers de wandelaars hebben het er over.

En dan zakt het water weer ineens langzaam. Hier heb ik opgewacht want dacht dat het niet meer zou gebeuren. Heb zelfs al een gedeelte van mijn spullen in de auto gedaan. Want alleen vissen dan is het stil en niet mijn ding.

Dat valt me een beetje tegen dus. Ik kan maar één brasem en wat voorns foppen. In een uurtje tijd een dertig centimeter water eraf. Maar er moet nog een dertig cm af wil het zo hoog staan als dat we begonnen vanmorgen. Dan staat het net boven de balken en beschoeiing.

En dan plotseling gaat het weer als vanmorgen. Zou het de waterstand zijn want het staat inmiddels net zo hoog als toen.

Dan zitten ze er op want strak draaien hoeft niet eens meer. Tijdens draaien loopt de lijn al mee met de stroming omdat de korf wordt opgetild en de vis zich zelf haakt. Dan komt de lijn uit zich zelf al strak te staan omdat het stroomt. Verradend met een kromme stotende top van de hengel.

Wat een laatste uurtje was dat weer. En net voor vijf uur valt het weer helemaal stil. Denk toch dat het met de sluis te maken heeft. Dan komen natuurlijk de bootjes terug van het Haringvliet die de sluis en onder de brug door moeten naar hun lichtplaatsen. Want er gaat wel een hoop water af van het Kanaal maar met zo’n klap water zou het toch veel harder moeten stromen. Ik heb weer een heerlijk uurtje achter de rug en ben blij het te kunnen opbrengen om een dik uurtje te wachten van twee naar vieren uur toe. Wat wel opvalt vandaag weinig voorns gevangen terwijl we er vorige week zoveel hadden. Nu twintig brasems in dik anderhalf uur vissen. De rest van de dag heerlijk in de zon gezeten en de voerplek onderhouden. Wat een dag weer. Zo snel mogelijk ben ik nog een keertje hier te vinden.