8Vijver met J & E

Als ik aankom zit Jan op het bankie te mijmeren en schrikt zelfs als ik naast hem komt zitten. Ik weet niet waar Ed wil zitten maar zoveel ruimte is er niet om met zijn drieën naast elkaar te zitten. Voor de huizen op Jan de Bruin zijn stek zal ik maar zeggen zit al een hengelaar en op negen onze telling zit er ook al iemand te vissen net als op het eiland een karpervisser.

Ik gaat vragen aan die hengelaar op negen of die bezwaar heeft dat we naast hem komen zitten in de hoek. Ik ken de man wel van het vissen hier en in de rest van Hellevoet. Ziet hem wel vaker zitten en maken dan een praatje. Nee hoor geen probleem zegt die dan. Ik vraag hoe de vangsten zijn en die zijn ronduit slecht. Vanmorgen om zes uur begonnen en hij heeft nog maar twee platten. Dat is niet best terwijl gister nog aan de Glacis op de stek war ik ook graag zit had hij er dertien. Tja de ene is de andere dag niet.

Dan komt Ed er aan die is altijd wat later omdat zijn meissie dan naar haar werk gaat. Ze zijn het er over eens dat we achterin gaan vissen wel vol op de wind. Jan gaat de hoek in terwijl ik mijn auto omrijd naar de Marter en dan mijn spullen gaat halen van de parkeerplaats daar.

Beide heren gaan met de vaste stok vissen en hebben een bijhengel naast zich staan om misschien zo een karper te kunnen vangen. Ik zet mijn spullen naast de bijhengel van Ed neer. Dat moet wel met de bebossing achter me. Anders kan ik niet ingooien maar ik vis toch op zesendertig meter uit de kant met de WinklePicker terwijl Ed op negen meter zit met de vaste lat.

Ik moet nog mijn wormen knippen en voer aanmaken. Mijn hengels afstellen als ze naast me al voorns zitten te harken.

En het zijn mooie voorns ook nog dik 200gram stuk. Dat loopt gelijk lekker bij de heren.

Ik heb mijn afstand bepaald voor vandaag en er gaan drie bullet korven voer heen. Dan mijn normale dertig grammer met maden als aas om mee te starten. Als Wim even later komt buurten. Heb je al wat en ik zeg dit is mijn eerste worp. Wat begin je laat zegt die dan..

En ook ik heb gelijk vis op de stek. Mooie voorns zijn het. Dan ziet ik dat beide heren naast me hun verzamelnet hebben uit staan. We kijken altijd aan het einde van de dag wat we hebben gevangen. Oke dan moet ik even naar de auto dan doet ik dat ook. Ben toch mijn handdoek vergeten om mijn handen steeds te drogen.

Zal weer eens niet terug moeten lopen naar de auto omdat ik wat ben vergeten. Maar dit is dan toch weer wel een leuk tafereeltje.

Zo wat aan mijn stappen tellen gedaan want ongemerkt is dat best een afstand wandelen.

Als ik terug kom loop ik nog even langs die hengelaar op negen maar die krijgt ze daar niet aan de praat. En op onze stek is Tinneke gekomen met koffie voor Jan en heerlijke kano’s als kadootje. Jan zijn thermosfles is gesneuveld onderweg naar het viswater en zo zitten wij dus aan de heerlijke gevulde koeken. Dat mag van mij elke visdag maar daar komt niets van in. Ik weet mijn vrije dag wel anders in te vullen horen we dan. Toch goud dat ze Jan zijn koffie dan komt brengen met een dikke zoen toe als ze weer weg gaat. Das pas liefde.

Het is gewoonweg altijd gezellig aan de waterkant maar tot nu toe ben ik nog niet aan vissen toegekomen. Terwijl de mannen voorns aan het harken zijn.

We zitten het eerste uur heerlijk te vangen maar dan valst het in eens stil. Naast ons is de hengelaar vertrokken. Die heeft niets meer bij gevangen. Terwijl het hier als een speer ging maar nu valt alles stil. Ik gaat mijn tweede hengel klaar maken want er is nu links van me ruimte zat voor een tweede stek te maken.

Als dan Jan in de hoek plotseling een grote vis aan zijn bijhengel heeft hangen maar jammer genoeg verspeelt halverwege. En dan tegelijkertijd bij die drill krijgt Ed het aan de vaste stok te doen met een serieuze klant. Die laat Ed de gehele vijver zien met meters uitgetrokken elastiek uit zijn hengeltop. En tijdens die sensatie krijg ik ook beet en de brasem springt een meter uit eht water met de hengel klapperd in de steun. Ik kan hem nog net grijpen en strak draaien. Wat een sensatie alle drie tegelijkertijd beet en het kan nog gekker. Terwijl ik mijn vis drilt springt er links van me nog een brasem in de lucht en staat ook mijn tweede hengel in de steun te klappertanden. Kan het nog gekker. Zitten we een uur lang alleen maar klein spul te vangen als er plotseling een knop om gaat en we allemaal iets groots haken.

Ik kan alle twee de hengels de vissen op spanning houden. Ze zitten gelukkig alle twee gehaakt in de lip. Dat is dus een dubbelhoek maar Ed is nog steeds zijn vis aan het drillen. Die hebben we nog niet gezien en zwemt met meters elastiek uit de top voor ons in rondjes.

Vaak knalt die langs de kant om vervolgens weer het wijd op te vliegen. Eventjes zien we een flank boven komen en het is een mooie schub. Die is minstens tachtig centimeter met een vijftien centimeter brede schouders. Een lange smalle vis.

Maar Ed heeft nog niets te vertellen. De vis blijft diep en zwemt rustig heen en weer. Heel even zien we hem voor de voeten van Jan langs de kant aan het oppervlak en kijkt ons eventje aan. Tobbers ziet je haar denken en dan vertrekt die richting de overkant. Knap zegt het 14/100 onderlijntje. Wat had ik daar graag mee op de foto gegaan zegt Ed dan als we bekomen zijn. Wat een sensatie was dat dan.

Lust jij een Turkse pizza vraagt Jan aan ons. Dat denk ik wel zeg ik dan. Een broodje Döner kan ik wel maar een pizza nog nooit gegeten. Komt even later Tineke met een versnapering langs. Heerlijk is dat opgerolde pizza broodje. Wat een dag. Dit maakt het vissen heel plezant zenne.

Dan al ver in de middag eindelijk mijn vierde brasem die ik kan netten. Wel veel blieken en voorns maar die platten laten het een beetje afweten. Niet dat we het niet naar de zin hebben we zitten heerlijk te vissen en vangen.

Martin woont in één van de huizen hier aan de 8vijver en die zien we bij zijn dagelijkse rondje wandelen. Dat die maar snel mag opknappen en weer mee kan vissen op de woensdag ochtend met de veteranen.

Met acht platten en zeker het dubbele aantal blieken en voorns heb ik een zeer vermakelijke dag gehad aan de 8Vijver. Wat is dat toch een fantastische plas water daar in het Kooisteebos wat we hebben hier in Hellevoetsluis. Zuinig op zijn.

Dan heeft Ed het nog aan de stok met wel een heel bijzondere vis die we steeds vaker zien verschijnen. Een Giebel. Wat een krachtpatsers zijn dat dan. Net als bij de zeelt komt ie eerst mee om onder de top pas akte pressant te geven.

Carassius gibelio

De giebel is een straalvinnige vis uit de familie van de eigenlijke karpers. Deze zoetwatervis is afkomstig uit Oost-Azië en is als exoot uitgezet in Europa en Noord-Amerika. De giebel wordt ook wel wilde goudvis of witte goudvis genoemd. Giebel (Carassius gibelio)is een hooggebouwde zijdelings afgeplatte karperachtige (Cyprinidae) met geelwitte tot bruingelige flanken. Giebels kunnen tot circa 45 centimeter lang worden. Karper en kroeskarper lijken op giebel. Het onderscheid met karper kan gemaakt worden doordat karper bekdraden heeft. Kroeskarper heeft een bolle rugvin en 33-36 schubben op de zijlijn, de giebel heeft er 27-32 en een holle rugvin. In tegenstelling tot jonge karpers en kroeskarpers hebben jonge giebels geen donkere vlek op de staartwortel.

Bron; Wikipedia

Aan alles komt een eind zo ook deze heerlijke visdag aan de 8Vijver.

Het begint nu ook flink te waaien en zo nu en dan al wat druppels. Morgen en zondag is het geen weer om te vissen. Harde wind met een hele hoop nattigheid is er voorspelt. Dat wordt dus pas weer maandag dat we de waterkant opzoeken.

Snel alles ingepakt en onze vangsten op de gevoelige plaat zetten. Deze herinnering nemen ze ons niet meer af. Jan en Ed bedankt voor de fijne dag aan het water. En Jan bedankt voor de versnapering. Geef Tineke nog maar een dikke pakkert van me dan krijg je die maandag terug..

Bij de auto gekomen moet ik heel rustig te werk gaan. Want er is goed opgepast op hem. Het lukt me maar net bij de auto te komen. Ik wil wat naar achteren rijden om mijn spullen in te laden. Maar een dikke nek kan ik krijgen met opgezette verenkleed.

De achterklep open maken dat lukt nog wel. Eerst me maar eens omkleden maar naar het linker portier dat is wel heel dichtbij. Zeker als één van de kleintjes op onderzoek uit gaat en wil naar me toe komt waggelen. Dat gaat te ver en Paps besluit om het gras op te gaan en te water te gaan. Gelukkig en een dik half later kan ik dan eindelijk op huis aan.