Eind van de dag begint het toch eer te kriebelen al is het taai. Dinsdag 18 november 2014 toch een mooie snoek onder het oog van de vuurtoren.
Vandaag staat ik toevallig alleen maar toch een plaatje geschoten.
De kieuwgreep. Pas op voor de kieuwbogen die rode strepen daar wordt de zuurstof mee gefilterd. Zo blijft de vis redelijk rustig en glibbert die niet uit je handen. Meestal lukt het om niet die gemene tandjes aan te raken want die zijn zo scherp als naalden. Altijd bij liften ondersteunen.
En toch nog maar eventjes een frisse neus halen na het weekend maandag 24 november 2014. In het weekend blijf ik meestal thuis of moet het moet zo goed zijn. Ik kan altijd en dan kan het druk zijn op ons geliefde stek. Ik kan een dreumes aantikken om half zes en raak in gesprek een toerist. Hoe is die hier verzeilt geraakt. Heeft werk in Europoort en bezoekt als hij vrij is Nederland. Hij vist thuis ook en wil graag met de vis op de foto. Dat kan natuurlijk.
En om tien voor zes tik tik een tweede aan de shad. (Beetje fotoshop doet wonderen bij zo’n foto) Dat is goed te noemen deze dagen. Heerlijk weer is het zo en kou daar kan je je op kleden. Slecht weer bestaat niet wel slechte kleding. Maar thuis op de bank vang je helemaal niets dus ben er al blij mee. Laat het slechte weer maar komen en flink regenen bij onze Oosterburen zodat het hier in het delta gebied flink gaat stromen zodat op onze stekken de aasvis in paniek raakt. Gooi ik daar mijn shadje tussen..
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/10/DSCN4257Wp2.jpg589906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2014-11-18 13:27:002023-10-03 14:11:22Toch de vuurtoren verrassen
Wat een scholen witvis zien we onder de boot door zwemmen.
We gaan er vanmiddag nog even in op 13 november 2014 om een een uurtje of twee na de koffie. Het is zo’n mooi weer vandaag en en in een half uurtje liggen we op onze stek. Dat is het voordeel in Hellevoetsluis te wonen. Je kan alle kanten op om een goed plekkie te kiezen. Zoet of zout. Goud is dat..
Maar vandaag staan we gelijk in de file op de rijksstraatweg. Het staat stil dus we kiezen de Hellevoetse achterweg door de polder richting strand. Wel wat smal met verkeer heuvels voor onze twee meter brede sleep, we zijn toch een dikke tien meter lang maar dat is te doen. Zeker als mede weg gebruikers ons ziet aankomen en even wachten of wij even het gas los laten bij een wegverbreding als splitsing van inritten, naar weilanden of gewassenverbouw.
Onverstoord zet ze en voor m’n bumber.
Maar als ik aan het eind omhoog komt wordt er voorrang genomen. Je gelooft het niet maar we moet achteruit. Nu kun je uitstappen en vriendelijk vragen of ze even in de inrit wilt wachten tien meter achter haar waar mevrouw stoïcijns voor bij reed maar dat gaat allemaal van je vis tijd af. We glimlachen maar vriendelijk en vervolgen onze weg. Achteruit rijden is na al die jaren geen probleem meer…
M’n Godfather Parabool in aktie.
We gaan er in Stellendam in maar of dat een goede keuze is betwijfel ik. Dacht dat het Zuid, Zuid West was maar het is bijna Oost waar de wind vandaan komt. Over het hele Haringvliet dus. Maar het valt mee net geen Bfr.5, net geen witte koppen zoals we op de cursus hebben geleerd.
Arie heeft de eerste in het netje.
We varen gelijk door naar mijn geliefde stek daar waar het naar meer dan dertig meter diep gaat. We vissen dan op de taluds die daar zijn uitgesleten door de harde stroming tussen de negen en twaalf meter. De Haringvlietsluizen staan open aan de Hellevoetse kant dus helemaal goud zou je denken, donker weer alleen die Oosten wind zit eigenlijk tegen en die is best frisjes. Het is vanaf strandje den Ouden naar de Haringvlietdam 4 tot 7 meter naar de vaargeul toe met dus hier en daar van die diepe gaten. Nu is het de kunst die taluds te vinden rond de twaalf meter bij hoge waterstand met een flinke grote harde plateau het liefst begroeid met mossels etc.
De dreumes maar even reanimeren.
Maar we zijn als dik een half uurtje bezig als ik dan eindelijk die verwachte tik krijg. Niet eens hard maar als ik aansla zit ik muurvast. Onze vriend komt enkele centimes van de grond en dat is het dan wel. Mijn Godfather (standaard) staat hoepeltje rond en ik ben blij, blij dat wil je niet weten. Als na de aanslag de vis op de bodem blijft liggen dan kan het centimeter lint opgezocht worden. De vis zwemt nog een paar meter best rustig en dan issie in één keer los. Waarschijnlijk zat de shad dwars in zijn bek en heeft hij em gewoon uitgespuugd zoals we vanmorgen nog op een youtube filmpje hebben gezien. Daar ga ik nog een enkele keer van wakker worden vannacht. Jammer, jammer maar toch geeft dat weer moed want tot nu toe was het taai en we zijn bijna door de kleuren, formaten, gewichten en verschillende staarten van shads, tailspinners en asp’s heen. Alles halen we uit de kast.
Wat een scholen vis schuiven er onder de boot door.
Als dan eindelijk ik voor in de boot hoor “Fisch on” en Arie test een Godfather Parabool uit. Die is op zoek naar een geschikte verticaal stok en probeert een aantal hengels van me uit voordat hij zijn duur verdiende centen mag spenderen van Annet… Gelijk heeft hij natuurlijk als je die kans krijg moet je dat doen. Ik heb ook van Mario (de Catfish) een paar hengels kunnen uit proberen voordat ik mijn keuze heb gemaakt alweer een kleine tien jaar geleden. Wat gaat het hard allemaal. Maar de eerste is binnen en ik kan niet geloven met wat ik allemaal op de fishfinder ziet gebeuren dat het daar bij zal blijven. In de beginne met alleen een dieptemetertje dacht je dat er geen vis zat maar tegenwoordig is dat wel anders. Maar nu nog de goede vissen, de predators er tussen zien te vinden en ze het liefste tot razernij proberen uit te lokken. Een soort voedselnijd creëren, ze trickeren tot een aanbeet maar dat valt niet mee met zoveel aas en witvis op de stekken.
Mag er toch ook eentje haken.
Toch krijgen we zo af en toe op extreem kleine shadjes een aanbeet, soms heel geniepig of als de bekende natte scheet maar ook dreunen die je eigenlijk niet mag missen. Een dreg er bij zetten is geen optie dan ben de aktie kwijt van de shad en trouwens het past er geen eens meer bij.
Paar mooie zeebaarzen.
Als we er dan rond vijven er uit gaan is de score vandaag heel magertjes maar was weer een heerlijke middag uitwaaien in het herfst zonnetje. Bij de helling zien we nog een paar mooie zeebaarzen liggen. Waarschijnlijk zijn die uit de boten en netten gekomen die deze week voor onderhoud en reparatie in de haven liggen. Die zou ik graag vangen. Ze zijn van formaat dat je daar dikke pret aan hebt op je hengel.
Arie Krijgsman Weer een leuk verhaal,Freek. Jammer dat t zo taai was maar ja maar hopen op wat betere dagen,komt vast wel. En dan die andere Godfather uittesten welke voor mij het beste is. Een wat strakke of zachtere hengel.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/05/DSCN4241.bew_.Wp2_.jpg558787Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2014-11-13 15:54:002023-05-09 15:59:39Taai, als elk jaar deze tijd
Vandaag donderdag 30 oktober 2014 heeft Mario er een nieuw oog en top oog vervangen van mijn hengel voor de Punt waarmee ik was gevallen. Deze specifieke soort van visserij heb nu een maal een strakke stok nodig anders sla je alles mis. Sterker nog dan je voelt die lichte aanbeten geeneens.
Als ik net voor vijven de parkeerplaats opdraai komt Leo ook net aan. Jan, Arie en Isac alias Hugo de tovenaar uit Joegoslavië zijn er ook.
Isac zit er al vanaf drie uur en heeft nog geen stootje gekregen, Jan en Arie zijn wat later komen aanschuiven vanmiddag maar die hebben dezelfde score. Dat zijn geen beste berichten maar onze hoop is op de schemer gericht. Om vijf uur geeft Isac er de brui aan en ik mag zijn plekkie in nemen. We zitten daar beide graag, niet zo raar want hij heeft het me hier op de Punt geleerd om er te vissen. Hij kent inmiddels iedere steen en mosselbank, kan ze uittekenen als je wilt. We wachten ook op z’n feessie zijn 25 jarig jubileum maar het dringt nog niet tot em door wat daar allemaal bij hoort. Gehaktballetjes, kippenhapjes, rundvleesspies in de daarbij behorende sausen met wat te drinken Hij kan dat allemaal maken vanuit de Joegoslavische keuken want vorige week heeft hij dat nog gedaan voor het feest voor zijn kleindochter die één jaar werd. Dat hebben we allemaal in geuren en kleuren mee gekregen en hebben daar trek van gekregen.
M’n hengel registreert het dus weer prima.
Als ik opschuif naar voren, m’n geliefde stekkie zeg ik tegen hem dat ik het eens zal voor doen hoe dat vanaf hier moet en zal eens een mooie snoekbaars vangen voor de ogen van mijn leermeester. Hij lachen natuurlijk want heeft een tenniselleboog op gelopen de laatste drie uur. En terwijl hij z’n spullen inpak maak ik de eerste worp. Om na een paar slagen iets te voelen en sla direct aan. M’n gerepareerde stok staat krom en blijft zo staan. Dan weet je dat het een mooie is en jahoor na een eeuwigheid, zo lijkt dat eigenlijk net zo als wanneer een vis uit het water spring dat in slow motion lijkt of dat die waterdruppels even blijven hangen in dat tegenlicht. Elke sportvisser herkent deze momenten en dan komt hij los van de bodem en gaat kopschuddend richting het diepe om vervolgens richting de palen te vertrekken. De Tovenaar van Joegoslavie wordt gek. De eerste worp op zijn plekkie waar hij drie uur heeft staan werken en ik pak een mooie zestig+ vis. De leerling verslaat de Meester van de Punt. Arie, Jan en Leo gaan uit hun bol en liggen dubbel. Het is ook hilarisch natuurlijk terwijl ik het heb aangekondigd dat ik op mijn geliefde steen m’n slag gaat slaan en de eerst klap een daalder waard is. Je had em moeten horen daar kan hij niet goed tegen op z’n zachts gezegd en daar kan ik em weer gelijk in geven.
Dan krijgt Leo het op zijn heupen.
Dan pakt Leo ook nog een leuke vis want tegenwoordig is dat wel het standaard formaat op de Punt wat op dit moment hier wordt gevangen. De tijd dat tachtig en groter hier werd gevangen met regelmaat en dik in de negentig zo af en toe normaal was zijn voorbij.
Vissen dik in de vijftig zijn tegenwoordig standaard formaat.
Ze zijn er dus wel. Maar als het donker begint te worden gaan Arie en Jan naar de warme aardappels en denken wij er ook zo over om te gaan. De soep is over een kwartier klaar hoort Leo van Monica het loopt ook al naar zessen dus we willen ook gaan als Issa de Syrische Klusser er aan komt tegelijkertijd met Chris Sigaar. Leo belt naar huis dat de soep voor hem een half uurtje later wordt want Issa heeft wel wat te vertellen. Die hebben we al een paar maanden niet gezien. Hij heeft het druk gehad maar we horen ook dat hij is getrouwd in Albanië. We krijgen wat foto’s te zien en ik moet zeggen dat hij er goed uit ziet in een pak. Persoonlijk val ik natuurlijk meer op degene in het wit is en die moet hij dan maar eens voorstellen. Hapje drankje erbij we zitten weer op het zelfde niveau als een uurtje geleden met de grappen en grollen.
Weer een mooie zonsondergang, ga ze sparen denk ik.
Alleen Leo weet nog een dreumes te scoren in het donker maar wij zitten qua vissen achter het net. Maar we zijn weer bij gebept en lopen in het donker naar de parkeerplaats waar de ruiten van de auto al beslagen zijn. Dat gaat goed met de temperaturen en als het water zo donker blijft dan moet dat in de aankomende weken goed komen. Wordt uren maken na werktijd…
Het is zo’n mooi weer dat binnen zitten eigenlijk geen optie is. Dus maar weer mijn snipperkaart gepakt als Arie aankomt of ik meega dropshotten. Het is veel te licht denk ik voor de havens dus gaan we naar het Voornse Kanaal om het daar te proberen. We zijn dan op zoek naar overhangende takken en bomen, riet en bruggetjes
Maandag 27 oktober 2014 bel ik Arie op of hij zin heeft om vanmiddag mee te gaan vissen. De wind staat pal Zuid dus met de boot aan de zuid zijde van het Haringvliet of weer eens droshotten in de polder of havens tussen de bootjes en onder de bruggen.
De kastelen laten het afweten.
De keuze wordt struinen langs de waterkant met een schoudertasje en een lichte werphengel. We beginnen in het Voornse Kanaal bij Dansacademie Rijo het stulpje van Danny en Chiara en willen richting Haringvliet alle obstakels opzoeken en bestoken met ons kunstaas op jacht naar een mooie baars.
Je kijkt dik twee meter het water in.
Langs de kant op de ondiepere plekken want dat is het mooie van het Voornse Kanaal. Het is er gelijk diep dus met een waadpak doe je hier geen goede zaken. Er zijn plekken waar je staande kan drinken. Maar daar waar het een metertje diep is zie hele scholen baarsjes van vijf, zes centimeter die het kunstaas met z’n allen aanvallen en soms met z’n tweeën er aan hangen. Ze zijn niet groter dan het kunstaas zelf. Wat een opportunisme hebben ze toch die rovertjes. Doet me herinneren aan de ‘s Gravensingel in Dubbeldam. Waar ik als 8 jarig ventje met m’n bamboe hengeltje gekregen van mijn Oom viste met een stukje worrm aan de haak en met zes van die kurken balletjes als verklikker. Daar lagen dan ook die baarsjes gegroepeerd op de zand banken langs de kant gecreëerd van de pas gemaakte beschoeiing. De kunst was heel rustig het geheel er tussen laten te zaken en dan zag je hoe ze met z’n allen dat wormpje aanvielen.
Op de donkere plekken krijgen we een aantal aanbeten.
Maar we gaan dieper water opzoeken willen we wat kunnen vangen van enig formaat dus rijden we in één keer door langs het kanaal naar de sluizen. En met die hoge waterstand komt het water flink in beroering als er geschut wordt wanneer er bootjes binnen komen om hun plaatsje op te zoeken aan de steigers.
Maar het blijft priegelen.
En voorral als er gespuiît wordt dan is het raak en vangen we gek genoeg alleen maar kleine snoekbaarsjes. Geen enkele baars, roofblei, winde, of snoekje.
Arie is even niet te stuiten en pakt een paar snoekbaarsjes van rond de veertig cm.
Arie vangt beduidend een maatje groter. Die ziet in een andere schooltje jaarklasse onder de brug op dieper water dus ben ik al snel om ook ook te veranderen van kunstaas.
Deze zijn er genoeg te foppen.
We zitten heerlijk in het zonnetje te vissen in de schaduw van de bootjes en de ophaalbrug. Het is zander time want er is geen baars te bekennen. Tussen de bootjes voorral kleintjes en tegen de stenen muur daar waar er veel aasvisjes die de algen vandaag op het menu hebben staan vangen we wat grotere vissen.
Tussen de bootjes zijn ze beduidend kleiner dan langs het talud van de vaargeul.
Er is een groot verschil wat we vangen op het talud waar het wat dieper is of langs de kanten terwijl daar toch de aasvisjes zich te goed doen aan de algen en van alles wat daar tussen leeft.
We zien nog even de Roofblei jagen in de haven dus snel wisselen van tactiek.
We zien nog Roofblei jagen in de haven die met een paar grote klappen op het water aan het jagen zijn en direct worden er tailspinners, aps en blinkertjes geworpen maar we kunnen ze niet trickeren. Het is ook van heel korte duur, jammer.
Na nog zo’n bak houden we het voor gezien.
Het gaat al ver oven vijven en we houden het voor gezien. In de bak is ook niets te beleven terwijl het er wel stroomt door het spuien. We zien hier vandaan wel dat Leo een snoekbaars vangt in de verte op de Punt dus gaan we nog even buurten. Leo dus, Roy, natuurlijk Jan en Arie zitten er en Robert en Willem coacht ze natuurlijk. Maar daar valt het ook tegen er worden wel wat vissen gevangen door Leo twee en Jan eentje maar allemaal tegen de vijftig centimeter en dat is niet wat we hier gewent zijn. Terwijl de tijd nu er voor is. Het is fantastisch roofvisweer nu de herfst invalt maar hier op de punt wordt het met het jaar slechter lijkt het wel. Wij zeggen de mannen gedag en wensen ze succes want met dat uurtje verschil is het nu snel donker. Voor ons is het BallantinesTime.
Een dag vrij gekregen van de baas en die weten we wel in te vullen deze dagen. Nu de bladeren gaan vallen moet het toch een keertje goed gaan komen op onze favoriete stek en dan wil je er bij zijn. Dus worden er uren gemaakt door iedereen met meestal een blanke eindscore dezer dagen.
Als ik donderdag 23 oktober 2014 na de tweede ronde koffie aankom op de Punt net voor de middag is er niemand te zien. De ochtendploeg is zo te zien vertrokken en dan is het niet best geweest want anders vissen ze wel door tot aan de warme hap, de middag winterkorst voor mannen.
Ben helemaal alleen dat is een slecht voorteken.
Vanmorgen heeft Jan heeft er eentje verspeelt en de rest heeft daar naar mogen kijken. Rare gasten die snoekbaarzen, onvoorspelbaar het water is nu dik, bruin van alle neerslag boven ons deltagebied en verder weg het binnenland in. Moet nu toch uitstekend zijn in het beneden gebied om ze te belagen onze stekelige rakker.
Springtij vannacht geweest.
De rivieren voeren dat allemaal af en de sluizen konden niet open vanwege de eerste herfst westerstorm samen met Springtij en staat het water bijna drie meter hoog bij de stormvloedkering. In Dordrecht, Maassluis en Rotterdams kaden bewandel je nu met lieslaarzen. Misschien kan je trollend wel een visje vangen dat zou kicken zijn maar vervelend voor de bewoners daar. Je zou je auto maar vergeten weg te zetten zijn of daar niet toe in staat zijn geweest. Dus extreem hoge waterstand die weg gewerkt moest worden dus stromen deed het vanmorgen wel maar vadertje glasoog liet het geheel afweten.
Maar weer eens met zeebliek proberen.
Dus nu er niemand is kan ik mooi gebruik maken van mijn drie hengel vergunning. Die heb ik voor de boot gekocht zodat aan de spelt van de hengel die ik niet gebruik het kunstaas kan laten zitten. Zodoende kan ik dan makkelijk overschakelen van discipline als verticalen, diagonalen of werpen met plugje’s, shads, poppers, asp’s, blinker, vliegen, streamers, tail spinners en wat al niet meer kortom legio mogelijkheden dus. Nu mag je ook aan een derde hengel die je dus niet gebruikt een kunstaas zitten. Wat een geldklopperij, je kan immers maar met één hengel verticalen met daarbij misschien een dode hengel. Dat is een tweede hengel in de steun met een andere kleur shad bijvoorbeeld als je nog zoekende bent waarop ze het doen.
Das geen leuk gezicht.
Maar even later krijg ik op de shad de eerste beuk en mijn staartje zit op de haak geprakt. Vol van achteren is de 5cm shad gegrepen maar kon niet worden gehaakt omdat de shad dubbelgevouwen op de haag geprikt zat. Ze zijn er dus wel. Nu nog proberen te trickeren, ze tot azen verleiden al is het maar door frustratie m’n shadje zien voorbijkomen, ze dus irriteren tot een aanbeet.
Als vissen met zo’n gezwel worden schoongemaakt zie je er niets van als je die koopt bij de haringkar.
Dan is Robert er ook, die snippert omdat hij naar de tandarts moest vanmorgen. Hij kan gelijk even een foto maken van een vis met een groot gezel op zijn kop. Wat een smerig gezicht is dat. Inmiddels is Willem ook komen aanschuiven en als dan ook Isset de Tovenaar van Joegoslavië naast me komt zitten en Arie er bij komt, haal ik de hengels met zeebliek in. Onaangeroerd is het aas dus dat wordt em niet vandaag. Dat verschild van dag tot dag en is nog onvoorstelbaarder dan het weer. Dan doen ze het alleen op dood aas om een uurtje later alleen maar kunstaas te grijpen.
Die maak je niets meer wijs op de punt na 34 jaar, volgend jaar een feestje dus.
Dan komen Wim Arkenbout met zijn twee kleinzonen ook erbij die zijn wezen snoeken en hebben mooi vissen gevangen in de polder en stadsvijvers. Zo is het dan weer gezellig maar er wordt bar weinig gevangen. Af en toe krijg ik wel een tik vaak als een natte sheet dan weet je dat hij wordt opgevangen zou je eigenlijk een dreg op de kop moeten hebben, soms voorzichtig maar ook niet te missen dreunen mis ik. Dan pakken ze het kunstaas net achter de hoofdhaak. De shad is dan soms helemaal naar achteren geschoven op de haak. Zo’n kracht komt daar bij kijken. Ze openen de bek en creëren een soort vacuüm zodat ze het vreten naar binnen zuigen. Dat gaat met zo’n kracht dat we het voelen tot achter in onze ellebogen. Maar nu grijpen ze met hun voorste grijptanden tot achter de staart de aasvis. Bij een fireball moet daarom dat is cruciaal, heel belangrijk dus nog altijd het staartje znog itten aan de ingevroren zeebliek anders werkt het niet. Dat is lastig want na invriezen breekt dat gemakkelijk af en is het alleen te gbruiken als dood aas op de bodem voor statische visserij.
Wie het kleine niet….
Maar de shadjes waar ik nu de aanslagen van incasseer zijn te klein om er een dreg op de staart te zetten. Dan is de actie er totaal uit en zo ook de vangsten denk ik. Dat staartje moet zijn werk kunnen doen. Vandaar al die verschillende staartjes met zijn daar bijbehorende actie. Wel vang ik nog een mini dreumis, wat zijn het toch een rovers. Maar als ik even later opstaat als alleen Arie en ik nog zijn overgebleven gaat ik toch op m’n plaat. Ik sta op de veters van mijn rechterschoen en klap zo op de stenen gelukkig langs de paal heen met die grote stalen bouten. Als je daar met je kop op valt kan je het schudden. Het loopt daar schuin omhoog en als je het probeert nog een keertje te doen om zo op je veters te gaan staan dat lukt je nooit meer.
Wie heeft zo’n bezemsteel nog over.
Wat nog veel erger is dan m’n elleboog en onderarm die al snel dik wordt, de stenen staan gekopieerd in de binnen kant van mijn handen en m’n linkerknie buigt wat moeilijker. Mijn hengeltop is op twee plaatsen gebroken en in drie ogen is het glas uit geslagen. Das lekker. ik gooi nog wel een keertje maar de lijn loopt niet lekker door die kale ogen en de actie is kompleet anders geworden. Ik heb al gezocht naar zo’n hengel een paar maanden geleden want die is goed gebruikt maar kon toen al niets vinden. Maar wie weet als iemand dit leest me er aan kan helpen. Zou heel fijn zijn. M’n beurse plekken, die gaan wel weer over maar m’n hengel , ja m’n hengel die is overleden denk ik en of ik daar overheen kom, m’n beste maatje van de laatst tien jaar…
Het was druk op m’n werk vandaag i.v.m. de TelegraafAktie en die leuke Sony Kameraatjes. Een hoop Fotowerk af te halen. Maar we slaan daar ons doorheen en kunnen eind van de dag nog even naar de Punt. Leo zit er al op m’n geliefde plekkie en Willem, Arie, Roy en Jan zijn er ook. Het is nog hoog water want de Haringvliet sluizen gaan pas vannacht open.
Vandaag 22 oktober 2014 als ik na vieren aan kom is het druk op m’n stekkie. Ik mag op mijn geliefde steen gaan zitten van Leo want die wilde toch net aan de binnen kant gaan vissen meer in de haven.
Wel weer mooie plaatjes.
Vanmorgen heeft Jan de Spruitenkoning goed gevangen maar nu is het stilletjes alleen Willem heeft een paar mooie vissen gevangen maar Arie, Jan, Leo en Roy hebben nog niets gezien vanmiddag.
Maar Roy leert ons de les vandaag.
Maar dan heeft Roy het spelletje op een of andere manier door en vangt drie vissen waarvan één mooie. En wij kijken er weer naar en kunnen ze niet activeren met onze shadjes toe een aanbeet.
Die zoekt de groep en kijk eens hoe hoog water het is.
Nee, vanavond blijft het bij chillen en kijken naar de natuur om ons heen.
Weer een mooie avond.
Ik nok af en laat Roy en Leo achter. Die wachten op een telefoontje dat de nasi klaar is met kippenpootjes. Ik moet nog aardappels schillen en de zuurkool opzetten met spekkies en appel. De worst meekoken en de gehakt balletjes en karbonaadjes kruiden. Nog een hoop te doen dus bij WarungFreek als er geen vis wordt gevangen. Tja verschil moet er wezen….
Vandaag dinsdag 21 oktober 2014 gaat het waaien Bfr 7 naar negen maar ga toch even kijken op de Punt om een uurtje of twee. Maar de wind staat recht de haven in. Zuid dus terwijl ze Zuid-West naar West-Noord op gaven. Met de kennis dat zo dadelijk de wind in de rug te hebben ga ik toch naar de waterkant en trotseer af en toe een buitje. Koud is het niet en door de wind ben ik ook weer binnen tien minuten droog gewaaid.
Koud is het niet en door de wind ben ik ook weer binnen tien minuten droog gewaaid.
Zuiderwind is moeilijk vissen.
Het is niet te doen om je shad met 25 gram op de bodem te houden en ik vang wel een dreumes bij de eerste worp maar hoeveel heb ik er gemist… Meestal is dat als je bij de eerste worp vis vangt blijft het de rest van de dag bij die ene vis terwijl moment supréme je denkt Yess ze zitten er dat wordt werelds vandaag. Ik kan op de been blijven in die wind en kan hem bij het trapje landen uit de golven.
Het is fantastisch en kikken met dit weer een Zander te vangen.
Het is een dreumes maar ben er blij mee in windkracht zeven zo dadelijk naar negen. We hebben wereld uren meegemaakt met herfst stormen maar meestal met de wind percies andersom recht in je bakkes. De 32grams loodkop kon je maar net dertig meter weg zetten midden in het kanaal en dan alleen de lijn vast houden want bodem voelde je niet met een grote lus in je lijn en wachten op de dreun die onvermijdelijk dan kwam als de lijn strak kwam te staan.
Af en toe een buitje.
Het weer wordt er niet beter op maar binnen een kwartier draait de wind naar Zuid-west en dan heb ik em in de rug. Heerlijk ik heb 300 meter op m’n molentje staan en gooi die bijna uit met windje mee richting Middelharnis. Het grootste gedeelte van de kracht van de wind wordt nu opgevangen door de strekdam waar de vuurtoren op staat en de vesting van Hellevoetsluis. En dat scheelt een jas als wanneer hij over het Haringvliet dendert. Je ziet het ook aan de witte koppen op het water die beginnen pas een honderd meter uit de kant maar daar lijkt het wel winter. Die witte koppen lijken in de verte wel op ijsschotsen. Onwerkelijk met dat zonnetje en die warme blauwe lucht erboven.
Een dreumes, laat die Oma halen
Het is heerlijk de zon komt af en toe door en de wind in de rug nu nog de aanbeten maar die blijven uit na het draaien van de wind. Roy komt ook nog even bij me zitten maar ik ben al uit gewaaid.
Ik vang vanmiddag drie dreumessen en ben er blij mee. Robert onze hof fotograaf van de Punt heeft er van eentje een plaatje van gemaakt. Het is niet wat ik had verwacht want met storm kan het spoken hier qua vangsten maar dan moet de wind op onze de kant staan. Maar niet geschoten is altijd mis en Robert leert dat al aardig dat schieten dan.
Als het niet regent is het heel goed uit te houden.
Robert moeten we bijna uit het water vissen bij een windvlaag, grote hilariteit natuurlijk. Hij staat en vangt veel wind terwijl wij zitten. Het is heerlijk de zon komt af en toe door en de wind in de rug nu nog de aanbeten maar die blijven uit na het draaien van de wind. Roy komt ook nog even bij me zitten maar ik ben uit gewaaid voor vandaag en verlaat hem na en half uurtje chillen.
Tijd om naar huis te gaan.
Als ik weg ga begint het te hagelen. De herfst is begonnen. Er is al voorspeld dat op verschillende plaatsen je auto niet moet neer zetten in Rotterdam. Morgen ben ik er weer als de storm is gevallen en het water af gevoerd word richting de zee…
Wel leuk als je wordt genoemd via FaceBoek, had Wil van Balen onze pers fotograaf van het eiland al zien staan of beter gezegd zitten in zijn auto en poseerde de dreumes die ik ving. Tja Robert dat ga je krijgen als je even boodschappen gaat doen. Je bent zo je bijbaantje kwijt
Als ik eind van de middag op 20 oktober 2014 aankom is het weer heerlijk weer en mijn eerste worp is raak. Een dreumes en dat biedt hoop. Er zijn natuurlijk al zat dagen voorbij gegaan dat je hier voor niets zat behalve dan van de natuur genieten.
Als ik eind van de middag op 20 oktober 2014 aankom is het weer heerlijk weer en mijn eerste worp is raak. Een dreumes en dat biedt hoop. Er zijn natuurlijk al zat dagen voorbij gegaan dat je hier voor niets zat behalve dan van de natuur genieten.
Mag ik ook een zander schaken.
Maar toch kan ik dan nog een dansje maken en een betere snoekbaars vangen. Wat een heerlijke afsluiting van de dag.
Tijd om te gaan.
Vanavond is het heerlijk rustig op de Punt en ik was zeer gelukkig vandaag met een flink aantal vissen en ook Roy was lekker bezig. Raar dat dan cracks die er elke dag zijn en tussen ons in staan niets vangen. Tja, dat is de punt, kan heel grillig wezen. Zo kan ik de Tovenaar van Joegoslavië nog herinneren van j.l. vrijdagavond 17 oktober 2014. In het weekend vissen we eigenlijk niet daar, dan is het veel te druk met vakantiegasten en die weten het talud niet in te schatten zodat ze meer vast zitten dan vissen.
Afijn we zitten er allemaal weer en Isset komt er tussen zitten. Ik krijg eindelijk een tikkie na dik een uurtje vruchteloos werpen en direct daarna pakt de tovenaar van de Punt een vis nota bene bij zijn eerste worp. Zijn tweede worp mist hij een tik op zijn hengel bij zijn derde gooi is weer raak. Wij, Ik, Leo, Chris, Jan, Arie en onze Duitse vriend zitten er bij en kijken er naar. Prachtig en na een klein uurtje nokt hij af. Dit wordt niets meer zegt hij en hij heeft gelijk want binnen een half uur is iedereen bij moeders thuis aan de warme hap.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/05/PA234762Wp2-1.jpg591787Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2014-10-20 13:05:002023-05-09 14:36:52Als elk jaar, weer taai
Dit is natuurlijk een hele mooie Haringvliet baars.
Na het werk Dinsdag 14 oktober 2014 ga ik natuurlijk ff chillen op de Punt. Maar het is echt wachten op de weeromslag naar de winter willen we vissen gaan vangen. Ik mag sowieso niet klagen en vang meestal wel een visje maar vandaag vang ik wel een hele mooie baars op het talud aan onze kant.
Het is rustig dinsdagavond. Jan de Spruitenkoning heeft vanmorgen wel een hele mooie snoekbaars gevangen dik in de zeventig maar staat vanmiddag nog droog. Arie komt nog even buurten en natuurlijk Robert onze privéfotograaf van de Punt na het boodschappen doen. Chris en Leo komen hun shadje nat maken maar het blijft voor ons allemaal bij die ene kasteel van een baars. Tot in de schemer proberen we het maar het blijft echt daar bij.
Tot nu toe de mooiste van deze maand.
Woensdag ben ik versleten na het fotograferen bij Shoeby maar donderdag 16 oktober 2014 ga ik met meerdere hengels vissen. Zo eind van het jaar kan ik dan eindelijk eens m’n drie hengel vergunning gebruiken. Twee met dood aas, zeebliek die ik nog in de vriezer heb liggen en dat heb ik geweten. Ik krijg een beuk op de shad en terwijl ik dril gaat de waker omhoog van de rechter hengel om na een paar seconden de linker waker ook tegen de hengel aan te slaan. Ik voel aan de twee hengels terwijl ik met de shad hengel nog bezig ben en maak er het beste van. Om kort te zijn die aan de shad was een dreumes. De rechter hengel is een mooie want die vertrekt richting Middelharnis en na een flinke dril wil hij de palen in en ik verspeel em daar. In één keer los. Dat kan geen mosselbank of houten paal zijn. Kom ik er achter dat de lijn is gebroken waarschijnlijk op het blad van de haak. Dat is lekker een beginnersfout dus waarschijnlijk zat de knoop op de verkeerde kant van de haaksteel. Dan snijdt het bled de lijn door. Kan het nog niet geloven maar heb dat als enige denkbare reden. Te kort afgeknipt of niet strak genoeg aangetrokken kan het niet zijn bedenk ik me. En de derde hengel laat alleen een lege haak zien. De vakantie gasten die achter me zitten zien alles gelaten toe en moeten er om lachen om dat gestuntel en ik lach mee als de bekende boer natuurlijk.
De kieuwgreep.
Vrijrdag 17 oktober 2014 ziet het er weer veelbelovend uit en heb ik gelijk visdrang als ik er aankom. Want Jan vangt een vis en Timo Walter met Opa Wim Arkenbout zijn er ook. Die hebben de polder onveilig gemaakt en enkele snoeken gevangen. Natuurlijk mag Timo de vis binnen drillen en daar is hij reuze trots op. We leren hem de kieuwgreep en hij kan gelijk op de foto bij Opa en de Bassbuster.
Weer een fantastische avond 17 oktober 2014.
We krijgen een paar tikken en hier en daar een dreumis maar daar blijft het bij vandaag. Maar de avond is weer prachtig langs het Haringvliet.
Die mag met pensioen.
Gek maar allemaal vandaag op de baars versie terwijl het voorgaande dagen op de lichte kleuren waren. Neen afscheid van deze Storm Shad met rateltje, heb bijna alle kleuren maar deze heeft het buiten gewoon goed gedaan. Raar maar je kan elke mooie vis herinneren die er op klapte. Hij is tientallen keren dicht gebrand met warmte van een kaars of aabnsteker langs de waterkant. Zelfs met een sigaret van Kees de Hagenees maar daarna vond hij z’n rokerij niet lekker meer. Smaakte naar rubber en plastic en dat kan ik me indenken hahaha. En ettelijke malen thuis opnieuw op een haak gezet met uiteindelijk de laatste keren met tien seconden lijm. Driekwart van het visje was gewoon hard geworden ervan zoveel had ik er ingespoten van die dunne lijm. Wie heeft ze nog!!!! Je zou deze bijna in een vitrine kast zetten op een voetstuk zodat je alle drils nog kan herinneren.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/05/DSCN4127Wp2.jpg525787Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2014-10-14 12:51:002023-05-09 14:40:57Als elk jaar, weer taai voordat de bladeren vallen
Als de vangsten tegenvallen dan is het gelijk rustig op onze stek 12 oktober 2014 en zien we alleen weer de puntgangers die en heel het jaar door staan.
En dan kan je je slag slaan met minder hengel druk.
Zo pak ik toch nog een hele mooie Haringvliet ridder vandaag.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/05/DSCN4071.bewWp2_.jpg525787Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2014-10-12 14:38:002023-05-07 14:41:28En dan ga je toch
