Deze band is te klein maar Theo van garage en autoverhuur LAM kan me daar wel mee helpen.
Zondag 25 maart 2016 bel ik Leo op of hij me kan helpen. Van de week drie grote popnagels en een zware tang geleend van Kees. Zo groot heb ik ze niet zelf. Kees van Autobedrijf Bernisse (LAM) uit Zuidland heeft m’n reserve wiel van de trailer gerepareerd. Ik krijg ik een zware popnagel met de tang niet ingeknepen met m’n geopereerde vingers.
Bel ik Leo en die is vrij vandaag. Kom er aan is het gelijk. Gouwe peer is dat tochook. Das mazzel hebben dus en zitten we gelijk even later aan de koffieals hij nog wat uit de auto moet gaan pakken. Hij heeft een kadootje voor meom bij de WPC te gaan gebruiken. Ben benieuwd en als ik het ziet ben ik er reuze blij mee. Je kan ze niet meer in de winkel kopen maar op rommelmarkten zijn ze er nog volop te verkrijgen. Eén of andere gek heeft hem verknutselt en toen issie ontploft. Dat filmpje op YouTube gezet en ja, er zijn kleinere type’s waarbij de gasfles dicht bij het vuur zit en als je dan niet voor genoeg koeling zorgt…
Ben gek op zulke kadootjes.
Ook mijn vismaatjes van de Punt leven met me mee naar de WPC toe dat is duidelijk. We doen altijd het frietkot aan in de haven van Middelharnis, Oud Beijerland of Stellendam. Vast prik een patatje oorlog met een sate’tje en een berepoot of bamihap met sambal en maggie. Alle twee nemen is geen uitzondering. Dat komt omdat de broodjes ei met spek meestal de middag niet halen. En een cup of soep vult niet. Trouwens die is voor vier uur. Het is ook lekkerder als het ei en spek nog warm is. Dus die is al snel de klos. Je mag tijdens de wedstrijd niet een haven in laat staan de kant beroeren dus van je parcour af gaan maar dat probleem is nu dus opgelost. Ik heb weer een nieuwe kooktoestel Leo Rumpt gekregen zodat we zelf een broodje hamburger met uitjes of de heerlijke welbekende beroemde verse worsten van Arie Krijgsman kunnen bakken aan board. Er gaat waarschijnlijk toch een Marshall mee dus die kan tussen het meten van de vissen door mooi de broodjes warm vullen met gebakken uitjes, wat mayo en curry en een warm hamburgertje er tussen leggen. Zo kunnen wij mooi doorvissen.
Dan komt mijn meissie ook nog met een reserve fles op de proppen.
Als Henny dan het gasflesje ziet dan heeft ze die ingekocht voor bij een onkruidverbrander. Aan mazzel dus ontbreekt het dus vandaag niet. Gaat helemaal goed komen. Denk dat ik zo dadelijk een staatslot gaat halen.
De popnagels zitten er zo in.
Ook met die drie popnagels. Dat was zo gebeurt en na een warme hap was hij vandaag eens een beetje op tijd terug naar huis want meestal moet Monica bellen waar die blijft…
Wel lekkerder je vlees BBQ’en maar het warme afval die overblijft is vervelend.
Zo wordt er vanaf nu niet meer gebruik gemaakt van de BBQ maar gebruiken we het gastoestel. Makkelijker want gelijk warm en je zet het uit en kan gelijk worden opgeborgen in de boot. Nogmaals bedankt maatje.
Zondag 20 maart 2016 gaan Mirabel en Jantina een wedstrijdje streetfishen in Rotterdam. Mario en de Bassbuster gaan het Haringgvliet op. Kan Mario me leren snoeken en baarzen vangen op de ondiepten waar hij meester in is en die kennis, dat kan ik wel gebruiken.
Mario is mooi op tijd aanwezig en dat is niet zo raar want Henny heeft hem opgehaald na de hondjes uit latenop hetr strand. Mirabel is dan allang richting R’dam om de Hellevoetse eer hoog te houden bij de streetfishing wedstrijd samen met Jantina als het Catfish Team. Ik bak nog wat eieren met spek op van die heerlijke verse broodjesdie Henny heeft meegebracht en na een paar bakken koffie kunnen we vertrekkenrichting de helling. We traileren na achten en willen vanaf Hellevoetsluis gezien de platen en ondiepten pakken vanaf de HvH haven naar de dam en terug langs de overkant tot het sluisje Dirksland en weer terug naar Hellevoet. Een mooi parcours dus en natuurlijk een prima tussenstop in Stellendam bij eetcafé de Stelle.
Voor de inwendige mens wordt gezorgd in Stellendam.
Maar wat we ook aangooien met elk denkbare plug, vlieg, jurkbait, shad van welke grote of kleur dan ookwe kunnen niets trickeren. Een tenniselleboog heb ik onderhand. Dus een andere techniek na een paar uurtjes gooien. Ik zal dat toch ook eens moeten leren. Je kunstaas voort laten trekken door de boot langs het talud. We trollen zelfs een stukje voor het natuurgebied normaal een mooi stukje om een baars of snoekje te vangen maar vandaag doen ze het gewoonweg niet. Ik denk dat ze er niet zijn want op de Hummingbirds ziet ik geen enkel leven van scholen witvis of zoiets. Dat hoeft ook niet op je persoonlijke goede stekken wnt heb vaak niets gezien terwijl er dan wel af en toe een beuk, een regelrechte aanslag op mijn schouder te verduren kreeg. Maar vandaag is dat niet zo, het is helemaal niks, nada afzien vanmorgen. Na de haven aan de overkant van Stellendam ook helemaal uitgevist te hebben krijgen we trek. Die broodje ei met spek zijn allang ter ziele. Daar moet wat aan gedaan worden vinden we. Het is inmiddels al middag geworden en wat zullen de dames hebben gedaan. Maar met Wifi van de Stelle lukt het allemaal niet zo goed maar dat kan ook aan de Wizzkids Mario en Freek liggen…
Wat ben ik blij na zeven uurtjes vissen.
We gaan trollen langs de zuidelijke kant op de rand van drie naar vijf meter om een dikke snoekte verlijden want dat is onze target van vandaag. Baars en snoeken vangen want snoekbaarzen vangen dat lukt me wel op het Haringvliet maar met de meester aan board lukt het ons niet ze te trickeren. Wat we hoorden dat de mooie vissen, de snoeken en baarzen hoog lagen laten we varen. We kunnen ze niet vangen. Nu willen we wel eens een aanbeet forceren en we laten ons naar dieper water afzakken op een Way Point van me aan de overkant en rammm, de eerste snoekbaars heeft zich gemeld. Wat ben ik daar blij mee. Eindelijk een aanbeet na zo lang vissen. Heerlijk..
Mario vangt de mooiste net geen 70cm.
Ik mis er nog eentje ships want de aanbeten zijn al zo mager, en daarna een losse, eentje die een paar meter mee komt en dan de shad los laat maar dan Mario vangt de mooiste van de dag op deze stek. Die haalt net de zeventig niet. Wat een mooi exemplaar is dit dan. We zien geen scholen witvis in de omgeving en toch de predators zitten diep vandaag en aan deze kant van het talud te wachten. We gaan verkassen richting Hellevoetsluis naar de terrasflats want we willen nu wel eens uit de wind vissen.
Pakken we zo even, geen netje nodig. Totdat er een keertje de haak los schiet bij en mooi vis.
Maar ook voor de terrasflats is er niets te zien onder wateren we vissen daar het talud werpend uit oom vanaf een meter nar twaalf en dieper toe. Ze zijn daar gewoonweg niet terwijl het een wereld stek is.
Die wilde hem wel.
We gaan verder met zoeken en dan vlak voor onze neus, mijn stekkie ook wel het BassBusterPlein genoemd door de puntgangers, vinden we ze dan eindelijk. Daar krijgen we de ene na de andere beuk te incasseren en dat gebeurt eigenlijk altijd na zo’n taaie dag. Dan maakt het laatste uurtje de dag helemaal goed. Heerlijk is dat om zo te eindigen. Wordt het in een uurtje tijd van een slechte dag een wereldse dag.
Hoeveel wil je er hebben.
We vissen nu wat dieper en we krijgen nu de ene na de andere aanbeet. Het is nu werken geworden. Bijna elke worp diagonalen tegen het talud op is raak als je het goed doet tegen randje aan met je shad. Maar de aanbeten worden steeds dieper en na dertien meter houden we het voor gezien. Hier kan je zoveel vangen als de wilt. Maar de meeste zijn dreumesen rond de 50cm met af en toe een uitschieter dik in de zestig. We kappen ermee en uiteindelijk is het zo een mooi dag geweest met aan het eind een heleboel snoekbaarzen die we steeds dieper op het talud moesten zoeken. Te diep eigenlijk maar zo waren we eens vroeg thuis. Konden we de boot thuis goed neerzetten, accu’s opladen en de perikelen van Mirabel en Jantina bespreken van hun roofviswedstrijd in Rotterdam aan de Stammtich van WarungFreek.
Af en toe een mooie.
Ik wilde leren hoe je werpend snoeken en baarzen kon trickeren van de meester vandaag en dat is dus niet gelukt. Een snoekbaars vangen gaat me wel lukken. Die kennis is aanwezig. Maar moet aan de bak om de andere predator werpend ook te kunnen vangen voor de World Predator Classic. Het was taai vandaag en zo’n dag heb ik al eens meegemaakt bij de WPC zoals te lezen is in de herinneringen van de BassBuster. Maar nu heb ik een goede troef in handen. Mirabel met haar kunsten met de dropshot technieken waar ze meester in is. Dat gaat helemaal goed komen dus met al onze technieken om roofvis te vangen dit jaar met die Wereld Kampioen Vissen op het Haringvliet en Hollands Diep.
Donderdag 10 maart 2016 na ongeveer twee wkn voorbereiding is de kogel door de kerk. Ik ga mee doen met de WPC samen met Mirabel mede eigenaar van de Catfish uit Hellevoetsluis. We hebben de begroting bijna rond voor het inschrijfgeld en de brandstof dus kunnen we ons inschrijven en de Engelse ponden overmaken
Joepiiieeeejjaaaayeeeee wij doen mee aan de WPC!!!! Dat is rijmen zonder mijn hempie op te lichten zou mijn vader zeggen. Hieperdepiep wij zijn dolletjes. Door de vele sponsers kunnen wij meedoen aan dit grootste spektakel in ons deltagebied en daar zijn we reuze blij mee. We gaan ervoor!! Als tot nu toe enigste Hellevoetse team van dit grootste evenement dat in ons mooie stad aan het Haringvliet wordt gehouden. De Wereldkampioenschap bootvissen. Onze tegenstanders zijn de beste vissers op dit gebied en komen vanuit de gehele wereld als Duitsland, Amerika, Frankrijk, Engeland, Zweden, Latvia, Litouwen, Finland, België, Hongarije, Rusland, Polen, Roemenië Tsjechië, dus dat wordt misschien nog best wel moeilijk…
Een week of wat geleden zitten we aan de andijvie stampot met gebakken spekkies, doorregen lappies en worst. Mirabel en Mario zijn de nieuwe winkel aan het verbouwen en aan klussen heb je aan mij niets. Ik laat zelf alles door de aannemer doen. Met fotograferen verdien ik mijn geld en als ik terug kom van een klus bekijk ik de resultaten dan wel. Heb er een broertje aan met dat kluswerk. Afijn. Dus stelde ik voor om twee keer in de week bij mij wat te eten ’s avonds. Gewone korst, ff natafelen en naar huis want de volgende dag moet er weer geschilderd enz worden. Zodoende dus. Natuurlijk komt de WPC ter sprake dan aan de Stammtich WarungFreek die vandaag uit 85% hengelaars bestaat. Ik doe deze keer jammer genoeg niet mee aan dit grote spektakel omdat al m’n vismaatjes moeten werken die dagen. Vrij nemen ervoor is te duur voor ze dus geen optie. Buiten het inleggeld dat bijeengesprokkeld moet worden door sponsoring te zoeken. Buiten dat het anders je vakantiegeld kost is er ook nog het thuisfront. Moeders de vrouw met het gezin ziet niet graag dat er een week vakantie wordt ingeleverd voor Papa zijn hobby. Dat er al vele weekenden zonder kostwinner boodschappen moet worden gedaan kan nog door de beugel maar een weekje vakantie inleveren voor die maffe hobby is net teveel van het goede. We willen wel de sfeer goed houden bij mijn vismaatjes thuis dus heb het eigenlijk al op gegeven mee te doen dit jaar.
Deze moeten we zien te vinden tijdens de dolle dagen.
Maar dan komt Mario achter zijn worst vandaan met de opmerking waarom doe jij niet mee Mirabel. Het is even stil aan tafel want we weten allemaal dat Mario heel, heel graag mee zou willen doen maar die moet er in zijn hengelsportzaak de Catfish zijn. Ja zeg ik dan dat moeten we doen en van het één komt gelijk het ander en eigenlijk kan Mirabel er dan niet meer onder uit. Op de donderdag is onze winkel dicht en dan gaat Henny Mario helpen. Van visattributen uitleggen moet ze het niet hebben maar de kassa, het afrekenen etc. moet gaan lukken. Er kwamen toch al wat mensen helpen in de winkel want er zullen best wat mensen op af komen die op het laatste moment nog wat moeten hebben tijdens dit grootste evenement. Er komen zo’n 200 teams streetfishers, een 30 stuks kayakkers die deze dagen hun wedstrijden hebben en dan wij met dik 50 boten die het Haringvliet gaan bestoken.
Onze sponsors waar we reuze blij mee zijn.
En dan rollen er ook diverse namen over de tafel die we gaan bellen of we hun naam op onze kleding mogen zetten. Vooral Mario gaat helemaal los. Die kent natuurlijk door zijn jaren lange winkel ervaring heel veel mensen die dat wel willen doen. We zijn gelijk enthousiast en gaan aan het werk. En als dan Mirabel het wet te versieren dat we bij het ReubenHeaton team kunnen komen vissen is dat fantastisch nieuws.
Dan is Mirabel helemaal los en is alleen maar aan het bellen dat we mee doen en hun namen wel op onze poster willen hebben. Joepie, Sanger ziet ons team ook helemaal zitten. En met het materiaal dat #Sanger net als #Spro #Greys en #PureFishing sponsort kunnen we met verschillende technieken de predators gaan belagen. Dat moet dus allemaal gaan lukken.
De ene moet werken en de ander zoekt sponsors.
Dat wordt oefenen en nog eens oefenen deze weken want april en mei krijgen de rovers onder water ff rust om voor nazaten te zorgen. En terwijl Mario zijn kadobonnen op maat snijd belt Mirabel heel Nederland rond.
Als we dan ook nog wat tips en trucs van de meester krijgen.
Als we dan ook nog wat tips van de meester himself Luc Coppens de winnaar van de laatste twee edities WPC wedstrijden, de wereldkampioen roofvissen vanuit de boot aller tijden moet alles toch gaan lukken lijkt me. Bij de opening zaterdag 26 maart kan iedereen zijn vragen stellen aan Luc. Die is er dan ook met de gewonnen boot van vorig jaar. De BassBuster zal er dan ook zijn aan de Timmerwerf 11 in Hellevoetsluis.
De nieuwe winkel van M&M.
Dan zal niet alleen Luc Coppens er zijn maar ook Piet Vogel en die zal wat te vertellen hebben over karper onderlijnen en materialen, de witviskampioen Arnout van de Stadt is er en gaat zelfs even aan de waterkant zitten. Er wordt vis gebakken, koffie gezet, en iedereen is welkom. Dus wie het allemaal eens van dichtbij wil zien is van harte welkom op 26 maart 2016 aan de Timmerwerf. Dat is de eerste afslag als je de Brielse Poort door gaat aan je rechterhand aan de haven. Kan je gelijk Mario en Mirabel feliciteren met hun prachtige stekkie.
Vandaag op 5 december 2016 is het na ‘s morgens ijs krabben ‘s middags fantastisch weer om op het water te zijn. De wind is er nauwelijks en het zonnetje breekt door. Daar in tegen is het water kristal helder en kijk je meters diep het Haringvliet in. Onze stekelige vrienden zullen de “banks” wel verlaten hebben en naar dieper water zijn vertrokken. We gaan ze zoeken…
Als ik er rond twee uur in lig probeer ik het wel een uurtje op het talud die het altijd goed doet om met grot kunstaas te gooien. Hier net buiten de haven ligt een zandplaat voor een natuurgebied en daar loopt het stijl af naar dik zeven meter maar er is geen Esox Lucius onze snoek, de grootste predator op ons zoete water te foppen hoe langzaam ik ook binnen haal.
Tuurlijk doen we mee met de tompoezen race.
En na een dik uurtje ga ik het dieper zoeken om te diagonalen en te vertkalen op zoek naar onze stekelige vriend de Zander. Dat is niet zo moeilijk maar om er te vinden die de moeite waard zijn voor een pasfoto is een ander verhaal. Zodra je de grote scholen witvis kan vinden liggen daar om heen vadertje glasoog zich vol te vreten. Tuurlijk sturen we weer een plaatje naar Mirabel want een tompoes gaat er altijd in.
Je heb een heerlijke middag inclusief die missers maar waar zijn die bakken.
Aanbeten zat en hoe han je ze missen. Ze zijn niet groot maar wat een geweld. Wat een beuken in dit jaargetijde heerlijk maar dat je ze mist is onbegrijpelijk elk jaar weer.
Als bij de dam de sluis open staat is het goed wat voor tij ook.
Al wordt er niet gevist onze hobby heeft altijd wel een klusje is het de bot niet dan is het wel bijvoorbeeld shadjes in elkaar zetten. Vroeger zetten we twee shadjes aan elkaar. Had je die niet bij je dan kon dat wel eens een taaie dag worden.
Ik zeg, moet je hebben.
Tja en dan zijn de kleur varianten niet te tellen die je op een gegeven moment bij je heb. Oneindig natuurlijk en zonder kan je niet…
Deze Salt water Assassin was ook zo’n item.
Die van Bass Assassin lures was er ook zo eentje. Waldie had die meegenomen vanuit Amerika toen hij daar voor z’n werk was. Een shadje zondewr schoep nee met een dun “dingetje” hoe kon dat nou wat vangen. Zat er nog zo’n raar snee in een opennig precies waar de haak kwam. Bijna geen vlees dus en scheurde dus gemakkelijk kappot. Internet was er al wel mondjesmaat maar nog niet zo als nu. Dat ze gerigt moesten worden als weedloos vissen daar kwamen we later pas achter maar ze vingen als een jekko als het eventjes tegen zat. Die hebben vele dagen in de Linder tot een succes volle dag gemaakt i.p.v. taai of nog erger “blanken”. Ik weet nog wel dat de koffer de daarop volgende reizen naar het viswalhalla der baars fishing van Waldy vol met kleurvarianten zat.
De laatste BleuFox worden gerepareerd.
Tuurlijk het zit tussen de oren maar met die SlyFlex Minnow de baars variant van BleuFox daar wil ik wel een kist van hebben. Die doen het al tientallen jaren heel goed op het Haringvliet. Ze zijn al een paar jaar niet meer te verkrijgen dus de laatste worden gerepareerd totdat ze het aanzien niet meer waard zijn. Met dun ijzerdraad en staarten verzinnen we van twisters en schoepen van mann’s geknipt en weer warm gestookt en geplakt. Nee die laat je niet zien want sommige zien er niet uit maar ze vangen als een jekko. Dus wie er van af wilt moet me direct bellen.
Het Haringvliet ziet er fantastisch uit op 12 november 2015 ‘s middags om 13.00 uur als ik er in gaat voor een middagje vertikalen. Bewolkt helder weer met een kabbel Bfr 2-5.
Heerlijk en weer kan het warmte pak in de kast blijven
Nu wel wolken aasvis, miljoenen moeten het er zijn voetbalvelden zo groot trekken er scholen voorbij.
En nu op m’n vaste stekken niet ver varen van de helling is de aasvis er wel in grote aantallen. Wat een grote scholen vis is er op de Hummingbird te zien. Frappant is dat de Hummingbird 998 er af en toe twee meter aangeeft op 14 meter diepte. Zo dik is de laag vis dat de sonar er niet doorheen komt om de bodem te meten.
Direct een dreumes.
Als ik de MinnKota op “Ankeren” zet de hengel klaar maakt en de shad overboard gooi om hem te leren zwemmen haal ik de bodem niet een. Direct een rammm erop en ben bijna m’n hengel kwijt want was er niet op bedacht.
Vandaar die dreun.
De vissen knallen er werkelijk op en de shad is af en toe moeilijk te vinden. Het zijn allemaal dezelfde formaat vissen net in de vijftig. Maar door de hoeveelheid beuken en ook missers is dat niet erg. De kwantiteit overheerst vanmiddag wat een feest. En dat is niet te geloven als je ziet hoe diep de shads zitten waar die beuken vandaan komen. Zo agressief dat ze zijn terwijl er vreten zat moet zijn op dit moment om ze heen. Hoe kan dat denk je dan. In iedergeval de LunkerCity’s van 3.25” S&P Silver Phantom doen het fantastisch vandaag.
Het gaat geweldig.
Ik laat de boot over het talud dobberen net buiten de school vissen en als er aanbeten zijn dan anker ik en het feest kan beginnen. Het is werelds vandaag.
Op de zandplaat.
En als ik dan eigenlijk ongewild door de wind beland op de pas gevormde zandplaat eigenlijk van het opgespoten strandje dat weer is ingenomen door de sterke stroming van de vaargeul van het Haringvliet ga ik baarzen vangen. Geen kastelen maar heb weer een fantastisch uurtje.
Groot zijn ze niet maar weer een fantastisch uurtje.
Heb nog niet veranderd van shad en waarom zou ik. Het zijn geen Spui baarzen maar deze zijn ook fantastische sport. Als ik er eentje mis hoef ik alleen maar de shad te laten vallen, even wachten een klein tikje is al genoeg en anders daarna weer een sprongetje van de shad en ramm… ze pakken hem. Het zijn gewoon dikke scholen baars om de wolk aasvisjes heen en waarschijnlijk, en dat is snoekbaars eigen pakken de baarzen de visjes van de zandplaat af die de snoekbaarzen de staartjes hebben af gebeten. Die halen dat dan later op. Vandaar dat je ook de grote snoekbaarzen op dood aas pakt bodem gericht vissen dat, dan wel en niet half water. Grote snoekbaarzen zie het als je eigen opa die doet ook geen hordelopen meer dus als die makkelijk aan zijn foerage kan komen hangt hij om kleiner scholen soort genoten rond en profiteert van dit gedrag. Maar daar hebben we het al uitgebreid gehad in vorige BassBusterAvonturen.
Dan valt het stil terwijl de aasvis er nog is.
Maar dan valt het stil en ga ik ze zoeken maar vinden doe ik ze niet meer. Langs heel Hellevoet en ik denk er over om naar de overkant te gaan als ik weer terug bent op m’n begin stekkie. Ik zie Robert weer aan komen die was er om twee uur ook al en vraag of hij mee wil varen en dat vindt hij wel leuk. Hij moet vanavond naar Centerparcs in Weert en daar kan ik em wel wat over vertellen. Weert dan wel te verstaan ik ben daar m’n diensttijd begonnen bij de KMS. De IJzeren Man, de Munt en Carnaval we hebben het er over en dat kan allemaal want de aanbeten blijven uit.
Robert vist niet maar is er elke dag als zijn werk het toelaat soms zelfs twee keer op de Punt te vinden.
Hij moet zijn tas inpakken om te beesten in het zuiden net in Limburg onder Eindhoven met wat vrienden maar hij is zo overgehaald als ook Leo die net wakker is van zijn dienst nog even komt instappen. Die was zo warm om nog een paar uurtjes in de schemer mee te pakken. Sorry Monica maar de kip met Pompurie moet een portie worden opgewarmd wat later op de avond.
We pikken Leo ook nog even op voor de beste tijd van de dag.
Twee van die ECT gasten aan board is wel lachen hoor. Wat die allemaal mee maken, ik hoor dat wel aan de stamftafel in Warung Freek van Huib en Theo twee oudgedienden dus weet een beetje waar ze het over hebben. Ben er natuurlijk voor m’n beroep enkele malen geweest om te fotograferen maar op de werkvloer zal ik maar zeggen is toch het leukste de anekdotes aan te horen.
Vindt die prima.
Robert heeft niets met vissen maar vind het wel leuk om mee te klessebessen op de punt met de Buckaroo’s. Ik heb nog met em gevoetbald vijftien jaar geleden toen hij net van de jeugd afkwam naar een senioren elftal en ik afbouwde bij v.v. Nieuwenhoorn. Dan kom je elkaar weer tegen bij het vissen. Hij werkt samen met Leo bij de grote container afslag in Europoort en speelt daar met dozen.
Mooi Robert de fotograaf is aan board.
Maar het is niet wild vanavond met vergeleken vanaf de kant gisteravond maar toe stond de wind er met Bfr zes er boven op.
Voor de rest valt het tegen.
We zijn vol goede moed maar het is niet wat we er van hadden gehoopt. Waar zijn ze gebleven. Gister eind van de middag naar het donker toe vanaf de kant kon het niet op qua aanbeten maar over die mosselrand halen was een ander probleem. Elke worp tegen de wind in voordat de shad de bodem raakt kreeg je er een verschrikkelijke beuk op. Dan ging het een metertje of dertig met de slip bijna dicht uiterste spanning op de hengel maar omhoog kwamen ze niet en doken dan de mosselrand in. Koste me wel een doosje shads en Robert lag helemaal dubbel. Score drie mooie vissen, een lege shad doos, lamme schouder, dito pols en elleboog van de dreunen en zat heel de avond meer te knopen dan te vissen.
Maar dan eindelijk.
Maar dan eindelijk loon naar werken ik vang een redelijk formaat Zander, een snoekbaars waar ik reuze blij mee ben en onze huisfotograaf Robert kan aan de slag.
Er is altijd baas boven baas aan board.
Maar dan is bijna Leo zijn hengel kwijt, wat een beuk em vangt de mooiste van de dag een dikke zeventiger. Die zet Robert wel even mooi op de foto.
Ik mag er nog twee vangen.
Ik mag er ook nog twee vangen op het nieuwe kunstaas van Rapala wat we kregen in de goodybag tijdens de WPC. Je moet er mee een soort van jiggen op de bodem geleerd van Laurent Vrignaud in Frankrijk want meer kan ik er niets over vinden ook niet op Youtube.
Ze pakken het van de bodem op.
Nu we met z’n tweeën vissen kan ik het mooi uit proberen of het werkt en dat doet het dus. Even weer een andere beweging op de bodem en ze pakken het van de bodem op. De vissen zijn maar net gehaakt op het pintje van de haak in het buitenzijde lip. Zodra de spanning van de lijn is in de boot valt het kunstaas er al uit Maar in het pikke donker dan is het ook hiermee afgelopen. We kunnen ze niet meer trickeren. Of zou het zijn omdat ik weer ben overgestapt op de shad. In ieder geval vinden we het nu welletjes en gaan naar de trailer helling en zoeken de Stammtisch op bij WarungFreek
Als ik dan aan de Stamftisch m’n trol aas laat zien wat hij op you tube heeft gezien.
Leo heeft op youtube wat troll aas gezien en ik haal het een en ander uit de boat. Daar wil ik volgende maand echt m’n best mee gaan doen want tot nu toe heb ik er weinig over te vertellen. Heb er nog geen aanbeet mee kunne trickeren daar moet ik nog veel meer tijd aan besteden. Maar als ik wat uit de oude doos laat zien dan heeft hij dat nog nooit gezien en misschien moet ik daar ook weer eens mee aan de slag. Dat was tien jaar geleden goud dus waarom nu niet. Zou een prijsvraag kunnen maken want wie weet waar we dit vroeger voor gebruikten….
Geen aasvis, geen Predators en zeker geen Vadertje Glasoog. Het is fantastisch weer zondag 8 november 2015. Zonde om thuis te blijven want het is ook goed vertoeven in de tuin maar het uitgebloeide spul moet maar even wachten met enkele reis via de groenbak.
Licht golvend Haringvliet met een middag zonnetje en ik lig er zondag 8 november om één uur in. Als enigste want ik zie heel de middag geen enkele andere bootje. Het warmte pak kan thuis blijven maar de roofvissen geven ook niet thuis vandaag. De laatste weken lag het Haringvliet vol met spelt aas maar waar is dat gebleven. Zie af en toe wel een wolkje op het scherm maar die grote plakkaten jonge visjes zijn er niet.
Wel is de shad helemaal verdwenen.
Voor Hellevoetsluis is er geen leven en moet het doen met twee dreunen deze middag voor Hellevoet van de Heliushaven, bunker, vuurtoren, werkhaven tot aan de terrasflats toe. Ik kan nog wat aan m’n tint doen en dat is het. Dan maar wat trollen proberen als ik het strandje bereikt aan de Zeedijk maar tot aan het licht van Oudenhoorn blijft het stil aan de andere kant van de lijn op een enkele waterplant na. Voor Oudenhoorn nog even gevertikaalt natuurlijk.
Het is 8 november, wat een weertje.
Maar het mag vandaag niet zo zijn terwijl we donderdag 5 november nog zulke mooi vissen vingen. Was ook niet wild (https://bassbuster.nl/2015/11/05/eindelijk-testen/) want toen maakte het laatste uurtje alles goed wat zo vaak gebeurt. Je hoopt er op maar vandaag wordt het een vroegertje. Ik wil er voor donker uit en dat is vroeg tegenwoordig.
Dempen ze een gat van 25 meter…
Wat zijn ze voor Oudenhoorn aan het doen. Linke boel en hopen dat het niet gaat stormen. Enkele meter is het nog 20 meter diep. Dat zand zakt er dan zo in weg. Net als voor Hellevoet bij de vuurtoren. Daar is al het zand van het pas opgespoten strandje alweer de vaargeul in gezakt.
Nieuw eilandje voor Oudenhoorn. Aan het eind van die krib loopt het heel stijl naar dertig meter.
Daar was het 4 naar 25 meter en de 14 meter talud is al helemaal verdwenen naar een zandplaat en het is er nu drie meter. Dat zal niet lang duren want het water afvoer vanuit het binnenland zal alles weer meenemen met samenwerking van de najaars winterstormen. Wat een geldverspilling om dat strandje maar steeds weer te verbreden. Misschien eerst een damwand slaan met daarvoor dan die stenen wal. We gaan er uit. Wil morgen weer eens proberen. Wat een weertje is het ervoor om op het water te zijn.
Eindelijk, het zit er allemaal op 5 november 2015. Het heeft even geduurd maar ben benieuwd of alles het doet. Spannender is of het niet stoort op elkaar. Door de verkeerde voorlichting van Marco die vertelde dat alles het zou doen op de Onix systeem en nog veel meer snufjes en rand apparatuur komt er aan ben ik overstag gegaan.
Op het nieuwe systeem van Hummingbird passen dus niet de Cannons Downriggers MAG 20T die ik heb al was dat wel belooft. Jammer maar gelukkig nog m’n oude 998 nog niet verkocht omdat ik de goede sensor, de transducer voor de Onix nog niet had. Ditmaal dus wel enig geluk in deze soap.
Marco plaatste de Onix 8 in het netwerk.
Maar donderdag 5 november 2015 kan ik dan eindelijk alles gaan uitproberen of het werkt. Volgens Marco gaat dat niet twee transducers naast elkaar want ze hebben dezelfde frequentie. Tegen beter weten in dus heb ik ze toch naast elkaar geplaatst omdat ik aan de andere kant van de spiegel de achterzijde van de boor gewoonweg geen plek heb door de backtroller.
Ik heb in ieder geval beeld.
De Onix werkt nu tenminste ik heb diepte, 2d en side imaging. En terwijl we zitten te vissen zit ik te rommelen met de apperatuur. Ik ben de afstandbediening vergeten in de auto op de helling en moet dus de backtroller gebruiken. Nu weet ik pas wat ik mis met het gemak van een front troller in deze golfslag en wind. Je verlei zomaar meters als je even niet oplet van je vis stek. Wat is dat anker knopje toch verdomd handig met I-link.
Nu nog het beeld herkennen.
Dus na een paar uurtjes aanklooien en een rand een paar honderd meter te hebben uitgevist voor de Haringvlietdam van zeven naar zelfs vijfentwintig meter om een aanbeet te forceren maar nee hoor we nokken af na een tweede stek uitgevist te hebben bij de gele boei en zijn om half tien weer bij de helling om de afstandsbediening uit de auto te halen.
Zou dat een wolk aas vis zijn.
Voor de vuurtoren, de bunker en de werkhaven kunnen we ook geen vissen trickeren. Wel zien we een Duitse ploeg voor de vuurtoren een dreumis vangen maar dat is alles wat we om ons heen zien. We zitten inmiddels met z’n vieren nu op dit stukje water te vissen. We vertrekken naar de overkant richting Dirksland en daar zieb we eindelijk iets wat op een wolk aasvis lijkt.
Volgens Leo wel.
En volgens Leo is dat gevonden en pas om half één, na vijf uur vissen vangen we de eerste vis gelijk wel een hele mooie in de zeventig centimeter.
Hij spuugt een platvisje uit.
Het is een mooie snoekbaars een dikke zeventiger van het mannelijke geslacht. Hij spuugt o.a. een platvisje uit. We weten dus wat we als shads moeten gaan gebruiken.
Dat is een hele mooie.
Zo eentje mag op de foto zeker nu het zo taai vissen is als vandaag. Hoe bestaat het want het weer is perfect. Niet koud, wel donker weer met af en toe een regenbuitje en windkracht 2 tot 5 Bfr. Heerlijk vis weer.
En boem ik doe gelijk ook mee.
Dan even later pak ik zijn broer die flink partij geeft. Heerlijk zijn die runs en hij knalt enige malen door de slip heen de diepte in maar hij moet het toch gaan afleggen tegen de goede afstelling van m’n Red Arc Spro molentje.
En deze spuugt garnalen uit.
De bodem van de boot lijkt op een zeebanket tafel want deze spuwt garnalen uit. Gelijk komt weer het verhaal steurkrab op tafel zoals we vissen op de zeevariant de zeebaars met de dobber. Moeten we toch nog eens uit proberen dat idee.
Vingers crost, nu hopen dat alles niet op elkaar stoort.
En dan gaat nu de Hummingbird 998 voor het eerst aan op het water en warempel hij doet het zonder dat de Onix Transducer stoort. Zou het dan nu eens mee zitten want in de laatste vijf jaar al problemen genoeg gezien.
Goud volgens Leo.
Maar alles doet het en ik maak een dansje in de boot. Leo kan er wel om lachen en steekt zijn duim op. Nu alles afregelen en leren te bedienen. Dus eerst een afspraak maken met Robert Poelwijk de Pro Staffer van Technautic om met hem mee te varen hoe alles af te regelen.
Dan zie je hoe breed die side Imaging kijkt onder water.
Voordat ik wat op de 998 wat ziet zie ik op de Onix met side Imaging al wat er gaat aankomen aan aasvis.
Het is goed te doen beide te zien vanaf m’n vis plek achter op de boot.
Ik kan goed beide schermen zien vanaf m’n zitplaats achter op de boot en ben blij dat ik ze niet naar achteren hoef te verplaatsen want qua ruimte past allemaal niet zo fijn.
Maar wat wil je zien
Nu nog vieuws aanmaken die ik tegelijkertijd wil zien en ik denk dat bovenstaande en onder het gaat worden. De diepte meter op de 998 en de side en 2d imaging op de Onix. Of Robert Poelwijk moet een beter combinatie weten natuurlijk maar dat zie ik volgende week wel.
Maar Leo heeft eindelijk dan zijn tweede vis eind van de dag.
Maar de visserij is taai. Er is opvallend weinig aasvis. De laatse tijd zag je wolken witwis en waar is die gebleven. In een paar dagen weg getrokken maar waarheen.Om kwart over vier heeft eindelijk Leo dan zijn tweede van de dag. Het is heerlijk vis weer maar dit is niet best. Dan doen we het nog redelijk want op de andere boten is het helemaal pet. Alleen de Belgen aan de overkant bij Dirksland hebben nog een snoek gevangen van dik een halve meter.
Wij zijn inmiddels eer voor de werkhaven aan het vissen maar het is onder water helemaal leeg. Dat merkt Jan de Spruitenkoning ook want die staat al heel de middag een tennis elleboog te gooien voor Jan met de korte achternaam.
Eindelijk weer wat beweging onder water.
En voor de vuurtoren kunnen we nog wat vissen trickeren, aanzetten tot een aanval en we voelen ons weer een gelukkig mens. Zo als zo vaak gebeurt maakt het laatste uurtje een gehele dag goed.
Leo met zijn nieuwe aanwinst een Shakespeare 2400Dc.
We vangen weer om de beurt nu van het vrouwelijke geslacht een paar mooie vissen. Ze zijn allemaal net in de zeventig centimeter. Dat dan weer wel.
Die maken de dag helemaal goed.
Ik ben zo blij dat de Hummingbirds het doen. Nu is het wachten op de lessen van Robert Poeldijk wanneer die tijd voor me heeft. Kan niet wachten ze volledig te benutten…
Op 27 oktober 2015 nog de rillingen van gister in mijn lijf. Wat een bak was dat dan.
Maar net over zessen krijg ik er toch een beuk op. Zalig is dat ik droom er over. Wat een heerlijk gevoel als die aanslag van een snoekbaars komt aan de andere kant van de lijn vol overgave op die gevlochten lijn zonder rek. Dat is misschien nog wel mooier als de drill.
Weer een mooi exemplaar.
En kan er eer eentje portretteren. Weer een hele mooie dus vandaag.
Om dan pas weer om kwart voor zeven de tweede tik te kunnen verzilveren. Het was taai in m’n eentje hier op de stek maar heerlijk gevist.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/05/DSCN6783Wp2.jpg578867Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2015-10-27 13:48:002023-05-26 14:01:22Het is niet altijd feest
Maandagmiddag 26 oktober 2015 richting half vijf begint het weer te kriebelen. Gisteren tegen de schemering was het fantastisch vissen. Dan belt Erik en vraagt of ik nog gaat want nu heeft hij wel zijn hengel en materialen klaar gemaakt op het specifieke manier te vissen op de Punt. Tuurlijk zeg ik, sluit de computer af en ga me omkleden voor de strijd met de Predators van het Haringvliet
Als ik aankom lijkt het druk maar er vist er maar eentje en dat is natuurlijk Jan de spruitenkoning. Die woont hier maar Cor doet de laatste weken ook z’n best om em in te halen qua tijd er in steken. Die zit graag met dood aas en na Robert en Arie Rietdijk de biljartmeester gedag te hebben gezegd mag ik naast Cor zitten. Die verlegt zijn dood aas hengel een ietsie pietsie naar buiten en dan kan ik mooi op mijn geliefde plekkie zitten. Ik zit daar graag en zo heeft een ieder wel zijn geliefde steen. Die zit plekkies hebben dan ook die naam van degene die er graag zit.
Lijkt druk maar valt reuze mee.
Maar het zal toch een klein uurtje duren voordat er een aanbeet valt te registreren. Met die tegen wind valt het ook niet mee maar na een klein half uurtje zakt de wind aanmerkelijken kunnen we weer verre worpen maken met onze 18 tot 22 grams loodkoppen.
De eerste halve meter is binnen.
En ook vandaag ben ik weer de gelukkige die de eerste mag noteren. Ze zijn er dus wel. Moet haast ook wel want de hele haven zit vol met speltaas. En waar de scholen jongbroed zich ophouden daar vindt je ook onze rovers met wie we graag op de foto willen. Cor schept hem met zijn nieuwe schepnet, sorry landingsnet en maakt er gelijk even een portretje van.
Erik is inmiddels ook gearriveerd.
Het is al gezellig druk maar we wachten op de schemer als de predators gaan foerageren. Die komen hun avond maaltijd ophalen vanaf het Haringvliet en durven dan wel zo dicht de kanten, kribben, havens, uiterwaarden en obstakels als dukdalven, boeien met kettingen, schepen en bootjes etc. de beschuttingen dus op te zoeken. Het liefst jagen die vanuit een ambush op open water. Een richel, kuiltje, stenen, mosselbanken, steenstort, uiterwaarden overal waar er een stroomversnelling ontstaat en de aasvisjes even gedesoriënteerd zijn en dus een makkelijke prooi zijn voor de jagers. Maar dat weten die jonge scholen vis ook en die zoeken die beschutting ‘s avonds dus juist op ter bescherming van hun hachje in de havens onder de bootjes, vlonders, aanleg palen en steigers.
Mijn tweede van de avond.
En dan als de zon bijna onder gaat vang ik een tweede snoekbaars dit keer is het wel een dreun op de top en niet te missen aanbeet. Mijn avond kan niet meer stuk met twee snoekbaarzen op de foto.
De kers op de toch al mooie taart.
Het is inmiddels door de schemer heen geworden en ik moet om half zeven een griep prik halen dus we denken er aan om naar huis te gaan. Henny heeft nasi met kip in kokos/saté saus gemaakt en daar heeft Erik wel oren naar. Een ballantines als voorafje maar dan krijg ik heel ver weg er een rammm op en kan aan de bak. De vis gaat meerdere malen dwars door de slip heen en in eerste instantie krijg ik weinig lijn binnen. Als ik een paar meter binnen heb dan ben ik die in no time weer kwijt met een run van de vis. Hij is vals gehaakt zeg ik, of het is een snoek en anders is dit wel een hele mooie snoekbaars. Daar gaat m’n PR aan diggelen. Maar langzaam win ik terrein en doe dat reuze voorzichtig. draai de slip iets losser een twee drie tandjes want als het een snoek is ik vis maar met 45 honderste nylon onderlijn. De klossen nog van duizend meter van m’n schoonvader. Die maak ik niet meer op. Als de vis dan eindelijk te zien is zien we een dikke snoek en de Shad zit gelukkig in het scharnier van de kaak. De mondhoek van de vis. Wat een mazzel maar bij onthaken breekt de nylon lijn net boven de shad. Wat een mazzel. Bij het vele draaien is de lijn toch langs de scherpe tanden van de Esox Lucius geschuurd.
Omdat die zo mooi is, beter omdat ik zo blij ben.
En Cor zijn net (je) is vandaag ingevist. Moederje Lucius past er net is, gelukkig is het een diep net want bijna springt hij er weer uit en dan was ik em geheid kwijt geweest. Bedankt Cor voor het scheppen want achteraf met de kieuwgreep bij het trappetje was het geheid mis gegaan met die lijnbreuk. De snoek is op een centimeter na een meter en al lekker dik volgevreten. Maar daar komen nog wel een paar kilootjes bij voor de winter. En nu snel naar de borrel en daarna de nasi en de griep prik halen voor half acht. Ik zal wel slecht de slaap kunnen vatten en deze dril nog een paar keertjes overdoen vannacht…
Ondanks dat ik het je van harte gun zo’n vangst, ben ik toch stikjaloers!
Goed gedaan jochie.
Sent from my iPad
–
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/05/DSCN6778.bewWp2_.jpg1146709Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2015-10-26 13:16:002023-05-26 13:46:53Een cm te kort
Mooi is dat, op de parkeerplaats ontmoet ik Robert die ook net aankomt. Die is hier elke dag even soms zelfs ‘s morgens en ‘s avonds zonder hengel.. Eén van de supporters van de Punt zal ik maar zeggen. Cor is er al en als ik ga zitten wordt Leo gebeld, waar hij blijft door Robert. Die zit nog heerlijk aan de Rendang van Monica en ik vraag gelijk of er genoeg is. Heerlijk.
Zondag 25 oktober 2015 gesleuteld aan de boot. De kabels verlegt want ondanks dat ze het hebben belooft een half jaartje gelden werken de Cannon Downriggers niet op het nieuwe Onix systeem van Hummingbird. Als je het wilt aanschaffen dan kan alles. Zelfs beloofd want Onix kan alles aan aan van de 900 serie en heeel, heeel veel meer. Okeeey dan doen we dat maar natuurlijk moet de MinnKota front troller ook worden aangepast en een kleine vier duizend euro verder hoor je pas dat het niet gaat lukken. Om gek van te worden. Houd dus in dat de Hummingbird 998 terug geplaatst kan worden maar zijn plekkie is al ingenomen door de Onix 8. De kabels wil ik weg gewerkt hebben dus dat wordt alles opnieuw trekken. Een heidens karwei maar de 998c SI Combo doet het. Kan niet tegelijkertijd met het Onix systeen aan want dat stoort op elkaar. De sonar werken op hetzelfde frequentie. Misschien dat ik nog een sensor koop op de Minn Kota. Is wel mooi om te Downrigeren want dat meet ik de diepte voor op de boot. Nadeel is dat ik dat op de Elektromotor moet gaan trollen en die loop amper 8km. Jaja, daar is over nagedacht door de heren in Amerika. Nu alleen nog de 958cx aansluiten voor het pelagisch vissen en die krijgt z’n eigen sensor met een 200Hertz kegel.
De 998 doet het.
Om een uurtje of vier ga ik nog eventjes vissen op ons stekkie aan de Punt. Jan is er met de boot net aangekomen en die heeft er eentje gemist dus ze zijn er wel onze vriend de stekel. Bij em in de boot zit niet Jan de spruitenkoning maar Chris verraad ons buckaro’s van de punt. Ik gooi de eerste worp altijd rustig uit om de lijn die weer wordt afgespoelt en nu nat wordt om kinken en daardoor een pruik op te lopen uit te sluiten. Terwijl ik binnen vist krijgt Jan in de boot een losse te verwerken. De vis komt een metertje of twee mee en schiet los, of laat los dan hebben ze de shad dwars uit vast. Gebeurt zelfs wel eens in de boot dat ze em boven water uitspuwen zoiets van heb je niets beters te doen. Onbegrijpelijk fenomeen is dat want hoe jij de shad ook beetpak het is moeilijk om niet gehaakt te worden.
De tweede worp direct een dreumes.
M’n tweede worp haal ik flink uit richting Middelharnis in het diepe gedeelte dus de lijn waar ik nu mee ga vissen is in het water geweest. Dat is nogal een stukje want het is windstil en de shad zakt daar ook nog een metertje of achttien. Ik doe doet altijd zo en heb zo weinig last van pruiken. Dat gebeurt voor de niet vissers onder ons als de lijn na een worp niet strak wordt getrokken en de eerste omwikkeling te losjes wordt op gespoeld. Dan bij de volgende worp schiet deze te snel van de spoel en wordt meegenomen door de veel latere windingen. De eerdere windingen bij het uitwerpen met alle gevolgen van dien. Dat gun je niemand en je bent heel wat lijn kwijt. Je heb immers net die verre worp gedaan. De enigste die dat misschien kan appreciëren is Mario behalve dan als hij in z’n vrije tijd zit op het water. Natuurlijk kan het wel eens fout gaan als je vergeet de lijn strak te trekken of als beginner de molen dicht laat klappen door aan de slinger te draaien. Ik klap altijd de beugel dicht met de hand. Ook met tegenwind moet je uit kijken dat de eerste omwentelingen de lijn goed op de spoel komt te zitten.
Ze worden al wat groter.
Maar we dwalen af, we gaan vissen, al dat technische geneuzel is al genoeg over geschreven in de lectuurbladen en m’n shad tikt de bodem aan. Molen dicht en ik trek de bocht uit de lijn. De shad raakt weer de bodem en ik kan strak draaien maar voel de shad niet neerkomen en sla automatisch de lijn strak aan. Bingo, vadertje glasoog heeft de shad opgevangen en voordat hij zich van zijn fout kan herstelen kan ik de haak zetten. Dat is vlug en de tam tam gaat snel. Robert heeft de telefoon al aan zijn oor en Leo spoort Monica aan om de borden op te scheppen. Daar is het stress in huize Rumt. Ze zijn er en dat kan zomaar met een kwartiertje voorbij zijn. Goed dat Robert er is want dan kan die gelijk een plaatje maken voor de BassBuster Avonturen. Maar als ik dan m’n vierde worp binnen vis heel , heel ver weg op Roy zijn hot spot krijg ik er een serieuzere dreun op. Dat is al een betere vis en in huize Rumt is het nu complete chaos. Schrokken is het geblazen en de brommer moet uit de schuur want er is grote visdrang. Dat is erger dan een adrenaline stoot of een EPO transfusie in je bloed het stuwt de hersenen aktiviteieten tot nog grotere hoogten. Het is een Hard Drug van ongekende hoogte.
Weliswaar weer een dreumes maar ben er blij mee.
Inmiddels is Erik er ook maar zonder hengel. Ik vertelde hem dat ‘s avonds de baarzen en roofbleien achter de aasvis gaat in de haven en dit een fantastisch schouwspel is in het late zonnetje. Wat had die een spijt zijn spinstokje thuis te hebben gelaten want alles jeukt als je die ruggen door het water ziet klieven. Dat duurt hoogstens een half uurtje en dan is het vreetfestijn voorbij. Ik weet zeker dat hij er morgen ook bij is. Als ik dan m’n derde van de avond mag bijschrijven komt Leo er ook aan tegelijkertijd arriveert Roy ook.
Wat een mooie avondbeelden weer.
Maar het is voorbij en na een klein uurtje hou ik het voor gezien. Ik heb reuze trek gekregen van die verhalen over die Rendang van Monica. Henny heeft boeren karbonades van 600gram stuk gehaald. Drie á vier centimeter dik zijn die met nog de vetrand en het zwoerd er aan. Het water loopt me al een tijdje in de mond. Dat samen met een kruimig aardappeltje want die sjue is ook fantastisch natuurlijk na een klein uurtje sudderen. Wat boontjes erbij. Heerlijk. Ik hou het niet meer en ben weg. Het was weer fantastisch en laat de Punt voor Roy, Leo en Cor…
Reactie’s ;
op de Zonsondergang Foto op Fb bij het BassBusterAvontuur, leuk dat ook niet vissenden m’n blog volgen en reageren. Bedankt
