Om kwart over twee krijg ik een berichtje. Ik zit nu in Utrecht en ben over een drie kwartier in Hellevoetsluis. Kunnen we even vissen voordat ik door stuur naar Gent en morgen de boot pak naar Engeland.

Ik ken em een beetje dus heb alle tijd om alles bij elkaar te zoeken. Het is druk maar in het midden is nog plek. Achter het elektra huisje zit nog iemand en ik ga recht t.o.v . het bordje zitten precies in het midden van mijn buren.

Ik zit er prima en installeer alles. Beetje kletsen met de buren hoe het is. Er word zeer weinig gevangen maar het weer is prima hoor ik overal. En dat klopt het is er prima vertoeven vanmiddag. Maar even later vertrekt links van me die achter het elektra kast en ik schuif gelijk op. Hij is vanmorgen begonnen en heeft niets kunnen netten. Das niet best maar het kan hier zo omslaan met azen. Komt bij dat hier vandaan ik een hengel bij dat bordje kan leggen hét plekkie van mijn vismaatje Willem en eentje op één van mijn favoriete plekken tegen de muur.

Ik gooi mijn korf strak tegen de muur en eentje naar het bordje Nachtvissen verboden. Draai rustig de lijnen strak en boem. Hengel naar de muur staat te schudden in de steunen. M’n ex- buurman zit nog in de auto om weg te gaan. Zo snel al een aanbeet. Het kan raar gaan een mooie schub. Maar daarna niets meer en zie net zoveel als mijn voorganger heel de dag wat ik er ook aan knoop. Niks, nada geen enkele beweging als alleen maar lijn zwemmers.

Dan komt mijn maatje en het is mijn schuld dat hij zo laat is. Okeeeeje, ik moest nog boodscappen doen en hij heeft een tas vol pindasaus, kruiden, drop, jam, blikjes weet ik het allemaal niet bij zich en verdeeld dat in zijn fiets tassen. Die hangt flink achter over en is zwaarder volgens onze England vaarder dan een volwassen vent achterop.

En John is net aangekomen stoppen ze op “ons” plekkie. Daar zitten we graag en die gasten die weg gaan hebben flink gevoerd en bere goed gevangen. Ik ga voor de tweede keer verkassen en we strijken neer in een gevuld bedje. Het is in werpen, strak draaien en ramm een run maar ze vangen valt nog niet mee. Ik denk dat we in een half uurtje tien aanslagen verliezen. Veel gewoon de onderlijn gebroken nog niet meegemaakt hier, of vast zitten in de fietsen en ijskasten, de vissen vluchtyen onder de muur. Alles maken we nu mee.

Meerdere malen allebei drillen we en vis om em daarna te verspelen. Het is ingooien, strak draaien en Boem de top gaat richting de muur en het is bingo.

We hebben er natuurlijk schik in. Heerlijk we hebben elkaar al een paar maanden niet gezien door die Corona. In huize Jordan zijn ze er een dikke week flink ziek van geweest maar weer opgeknapt en dan weet je wat dat betekent. Gewoon heel voorzichtig daarmee zijn.

We hebben een heerlijk middag saampjes aan de waterkant en elkaar genoeg te vertellen en te vermaken. Zodadelijk nog ff in de tuin natafelen en dan moet hij naar Gent. Daar heeft hij een hotel geboekt. Normaal slaapt hij natuurlijk bij ons maar Henny en ik zijn beide risico en heel voorzichtig. Dat begrijpt mijn maatje wel en zo is hij morgen ook dichter bij de tunnel om over te steken naar GB. Het wordt toch nog laat als hij naar Belgie gaat maar dat lukt hem wel om voor elven in het hotel te zijn. Die brommer zal wel weer warm worden..

Willem komt ff helpen in de zaak om de molens Paspertouts te tellen, daar wil hij wel ff mee helpen maar daar komt niets van terecht. Zeker niet als Ron Post wat kant en klare kippenpoten meebrengt naar de Stamtich van de BassBuster WarungFreek. Die lusten we wel.

Dan gaan we wat Doka spullen ophalen voor het museum maar dat wordt een auto vol. Wat zijn we daar blij mee. Dan naar Oudenhoorn een rod pod (= een standaard voor je hengel) halen zodat we op die harde grond saampjes naast elkaar zitten kunnen vissen. Bedankt Jos uit Oudenhoorn. We zijn er reuze blij mee. Ook heeft hij nog twee molentjes in de aanbieding. Wat wikken en wegen want zo vaak gebruik ik dat setje niet maar hij doet er een tientje af en de kogels is door de kerk.

Als we aankomen op het Land van Paling is het best druk maar iedereen is al aan het inpakken. Willem vraagt aan een goosert of hij misschien ook vertrekt op onze favoriete stek en warempel hij zit er al heel de dag om niets te vangen dus na en half uurtje mogen we zijn plekkie in nemen.

De nieuwe Rod Pod wordt uitgepakt en we zitten prima. Gelijk een hengel uit proberen een DAM multi Picker 2mtr40 met een oud Daiwa DS1650 Craphite molentje of die bevalt en natuurlijk krijg je daar dan de eerste vis op. Het hengeltje bevalt prima maar is eigenlijk iets te kort en de molen wordt afgekeurd door de LvP Kanjer in spé. Nee die vist ook niet lekker. Daar moeten we wat anders voor verzinnen

Naast ons zit een familie uit Spijkcity en Keano was de enigste die niets met vissen had. Ze zaten em eigenlijk te zware hengels en15mm bollies te vissen. Wel een hele dikke vis gevangen helemaal op de rechter kant maar voor de rest van de dag was het niet veel. Als mijn maatje dan steeds met een kromme stok staat is het een kleine moeite om de hengel eens over te geven. Zodoende vangt Keano zijn eerste karper. Dat gezicht dan. Fantastisch en met wat hulp van Willem lukt het om em te netten.

We leggen uit hoe we vissen en Willem maakt wel een method systeem voor Keano klaar en legt uit hoe dit moet. Dat is gaaf. Ik heb em dat een kleine week geleden allemaal uitgelegd en nu maakt hij een onder lijn voor een tot nu toe onbekende vissertje. Gaaf, Gaaf is dit.

Willem nog geen week bezig leert een nieuwe vissertje die nu ook dat virus zal krijgen hoe hij zo’n karpertje moet landen. Rustig, rustig met de slip in de goede stand. Alle tijd. je moet ook een half uur wachten dus die vis binnen halen neem je ook de tijd ervoor. Hij pareert alle aanvallen en samen netten ze em. Heerlijk om te zien en de rest van de familie staat er bij en geniet.

Maar dan gaat het los bij ons en Willem heeft de middag van zijn leven.

Helemaal löss zijn ze en de ene na de andere wordt genet. Allemaal mooie vissen en we hebben een heerlijke middag.

We hebben een method feeder aangesloten de de vishengel van onze buurman en dan vangt Keano zij eerste vis. Helemaal zelf gedrild en geland. Zo, die heeft ook het virus ontvangen. Helemaal blij is die.

Tuurlijk komt de gehele familie kijken die allemaal langs de korte kant zitten. Ze zitten gezellig allemaal langs de waterkant. Precies waar alles voor gemaakt is op het Land van Paling door de Hengelsport Vereniging het Voornse Kanaal. Heel de familie heeft al eens gevist behalve Keano maar die is van af nu ook verslaaft.

De eerste twee die Keano zelf vangt zijn twee dikke brasems. Wat een knoepers zijn dat dan.

Kijk zegt Willem zo werkt een method feeder. Dit moet je weer in elkaar steken want anders schudt de vis de haak er weer uit dor het gewicht van het korfje. Daarom raakt dat los en al de lijn breekt zit dat niet aan de vis vast. Jaja, hij heeft wat geleerd van de week en brengt dat meteen naar buiten.

Weer een mooie spiegel.

Tuurlijk komt Willem ff helpen en dan let ik wel op zijn hengel.

Het onthaken, op de foto zetten, de vis terug zetten, alles weet Willem over te brengen naar de visser in Spe. Want verkocht aan dit spelletje is Keano nu. Hij wilde vanmorgen niet mee met het familie uitje maar nu wil hij niet naar huis. Fantastisch weer een geslaagte dag voor de BassBuster. En weer mooie herinneringen gemaakt al zeg ik het zelf.

We moeten snel naar huis als Willem nog wat wil eten. Zie mezelf er wel weer in terug. De tijd is niet te meten als je lekker zit te vissen en dat begrijpen alleen maar vissers. Ik denk dat er echt eentje geboren is..

Na de pannenkoek gaan we luis vangen voor de vissen in mijn aquarium. Zijn goudvissen en goudwindes en fantastisch uit te leggen hoe die vissen azen aan de jeugd. Komt bij dat ik zelf dat heel  leuk vind die vissen in de tuin.

Luis is er niet maar genoeg, heel veel jongbroed. Raar vindt ik want waar moeten die jongbroed van eten. We zien speltaas maar ook al 2-4 cm witvisjes. Waar die van moeten opgroeien is me een raadsel want we vangen niets als het fijn mazige netje door het water halen. Ik vang er een paar visjes van 3cm en daarna is Willem aan de beurt maar dat valt niet mee.

Wat zijn dat voor visjes maar dat is nog niet te zien. We nemen er wat mee en gooien die in het Aquarium dan zie we volgende week meer en weten wat het is.

Die Indische snappenrijen is Willem niet zo gek op eigenlijk vindt hij het te heet.

Maar een haring werkt die zo naar binnen geen probleem mee. Die vindt hij heerlijk.

We willen vis eten en geen deeg dus de pinda olie opdraaien naar zo heet mogelijk. Dan de stukjes vis er in en die schroeien direct mooi dicht. Na vijf minuten is het klaar is Freek en kunnen we proeven. Zo vindt ik ze het lekkerst zo uit de pan met een koud biertje erbij. Heb ik weer van Joop geleerd. Dat bier hé erbij. Heerlijk. Voor Willem is dat natuurlijk cola. Die lust dat gersten natje trouwens niet eens.

Maar zonder een sausje is het al goed. Peper, zout en wat sambal. Dan in de archideolie is al voldoende. Heerlijk en dat vinden ze in huize Den Adel ook als hij naar huis gaat met een zak vol kibbeling van Warung Freek zelf gemaakt.

Willem heeft een andere hengel gevonden nog tussen de spullen van de vakantie in Italie van vorig jaar. Deze is zeker veel te licht vraagt hij maar die is perfecto voor deze visserij. Wat aan de korte kant maar met die zachte top dempt hij alle uitvallen veel beter dan die nieuwe veel hardere stok van em. Ik leg em dat uit en dat begrijpt hij wel net als uw hengel bedoelt u. Precies amigo en Oma staat er bij te genieten. Maar nu nog een molentje. En terwijl ik wat zoek in de verzameling. Ik heb er nog eentje thuis liggen zegt Willem en we kijken Oma lief aan. Jahoor die wil wel eventjes terug rijden om hem te halen. Tis ook op de Rijksstraatweg maar die is lang. Loopt helemaal naar Brielle…. Maar ze hoeven maar tot aan Nieuwenhoorn en zijn in een half uurtje terug. De lijn die er op zit is oud want breekt al bij de eerste ruk maar we hebben klossen lijn genoeg. Doe er 30/100 op die kunnen we later vervangen door 25/100 als hij het allemaal beter onder de knie heb. Maar met deze dikkere nylon lijn gooi ik makkelijk tot bij de vesting muur aan dus die lijn zal er wel op blijven zitten denk ik zo.

Alles is prima geregeld bij Willem. Hij heeft zelfs een mee VisVergunning aangevraagd voor vandaag zodat Oma ook als ze wilt mee kan vissen. dat is goed geregeld bij Sportvisserij Nederland. Invullen en je kan gelijk mee gaan vissen. Zo kan een familie lid, een vriendje op vriendinnetje het ook eens uit proberen zonder gelijk een vergunning te moeten kopen. Dat is best prijzig als je er niets aan vindt en niet meer mee wilt gaan vissen. Er zit geen statiegeld op…

Oma vindt het allemaal prachtig en blijft foto’s maken. We hebben er een fotojournalist bij op Hellevoet zo sta ik er ook eens op. Er wordt druk gecorrespondeerd op de familie app. Er worden over uren gemaakt door de familie.

Er komen allerlei foto’s terug van gevangen vissen van neefjes die hun vangsten ook laten zien. Willem gaat ongestoord fanatiek en geconcentreerd door met vissen en vangt de enen na de andere mooi spiegel of schub.

Nee bang zijn ze niet voor vissers, Terwijl er ruimte zat is komen ze vlak langs om te water te gaan met hun jongen. Maar als de rest van de groep even later een hond zien verschijnen krijgen ze meer haast en kakelend gaat dan de gehele groep te water.

Het loopt weer hardstikke goed. Als je maar goed ingooit en dat moet nog wel eens opnieuw maar dan is het ook de lijn strak trekken en oppassen dat je niet je hengel kwijt raakt. Op dit molentje is geen baitrunner en dat verschil merkt hij nu ook. Is bijna zijn hengel kwijt. Hij draait zich om om te gaan zitten en roetsj daar gaat zijn hengel. Ik kan em nog net aanroepen en tis dat de molen blijft haken achter de afrastering paaltjes al in het water langs de kant. Ja nu gelooft hij me wel dat hij naast zijn hengel moet gaan zitten of hem moet verzekeren achter een stoelpoot of touwtje als je vist zonder baitrunner op de molen en even wat anders moet doen dan opletten.

Natuurlijk samen er op, je vangt hem ook saampjes. Netjes genet hoor door oma met de aanwijzingen van onze sport visser in spé.

Ze en natuurlijk we hebben er plezier in. En zo word het nog een hele reportage.

Wel uitkijken dat Oma niet te water glijdt. Maar ik kan zwemmen hoor zegt ze. Gelukkig komt mijn vismaatje Leo ook ff kijken en let er op dat er niemand te water gaat in hun enthousiasme en kan ik nog wat foto’s maken.

En zo word het nog een hele leuke reportage. Wat een leuke dag is dit dan weer. We sparen herinneringen en daar hoort deze dag helemaal bij.

Want de ene na de andere vis wordt nu geland. Het wordt een routine klus en gaat op werken lijken. Nee hoor we hebben een wereld middag. Oma heeft een etentje dus die gaat naar huis om haar op te doffen en heeft een fantastische middag met haar kleinzoon gehad.

En Willem, die is helemaal löss vandaag. Zijn eerste karpers deze week en vangt er een dikke platte. Nog nooit zo’n grote brasem gezien zegt hij. Hij is helemaal blij. Dat wordt nog moeilijk dit record voor em te verbeteren. Gelukkig heeft hij daar nog tijd genoeg voor. Die is nu helemaal verknocht aan het vissen. Tja als je wat vangt dan wordt het steeds leuker.

Dan wordt er gebeld, het eten staat op tafel. Of hij ook nog thuis komt om te eten vraagt zijn vader Erik. Wat gaat de tijd toch altijd snel met vissen. Lijkt twee keer zo snel te gaan als in de schoolbank. Snel de spullen inpakken en terwijl ik even later een biertje drink met Erik en Sandra en de kids Bram en Vera werkt Willem een bord targentelli weg. Moet nog even uit legen dat zijn lichtere hengel met een veel betere top actie veel beter werkt op het Land van Paling. En dan kan Sandra precies vertellen waarom. Aktie, reactie de sommen komen boven tafel alles komt weer boven zegt ze want ze helpt nu Vera met die sommetjes. Op papier weten we nu ook waarom die hengel veel beter voldoet met deze visserij. Wij, Erik, Bram En Willem knikken alleen maar. Deze keer hebben de meiden ons de mond gesnoerd.

Reactie’s

Hoi Freek,

Facebook

Patrick Stad heeft gereageerd op je bericht.

Patrick Stad

7 juli om 17:54

Waar is dat dan Freek 

Hier in de vesting gracht van HSV Het Voornse Kanaal

Facebook

Anneke Bulder heeft gereageerd op je foto.

Anneke Bulder

7 juli om 16:34

Geweldig ! Leuk stel! 

Ja hé, Oma en kleinzoon

–

Facebook

Patrick Stad heeft gereageerd op je bericht.

Patrick Stad

7 juli om 19:40

Kom er een keertje bij zitten met die ouwe 

Heb em al vaker uitgenodigt, jullie zijn altijd welkom

–

Hoi Freek,

Via Michiel kreeg ik de reportage van het vissen toegestuurd. Kan nog niet alles goed bekijken, maar ga daarvoor wel even naar Michiel.

Maar in ieder geval bedankt. Vond het ook echt leuk.

Gr. Hennie

Verstuurd vanaf mijn iPad

Krijg ook hele leuke reactie’s over die sportieve Oma met haar Kleinzoon

–

Ja ik ook, van mijn broer kreeg ik gelijk een foto van zijn kleinzoon met een snoek! Ja baas boven baas!

Verstuurd vanaf mijn iPhone

–

Facebook

Cornelis Jan Cinjee heeft gereageerd op je bericht.

Cornelis Jan Cinjee

16 juli om 16:25

Joekel van ,n brasem , heel mooi ! 

–

Als ik aankom dan zijn de beste stekken natuurlijk bezet. Voor de zekerheid vraag ik in de bocht daar waar je dus twee kanten uit kan vissen en heerlijk kan zitten met z’n tweeen. Want Leo komt zodadelijk er ook even bij zitten.

Je heb al het geluk van de wereld hoor ik de mannen zeggen. Wij gaan zo weg. Mooi, mooi ik wacht wel ff met installeren en kan ik gelijk informeren hoe het is gegaan. tweeëntwintig karpers hebben ze gevangen. Wel vanaf vanmorgen vijf uur dus volgens de mannen valt dat allemaal wel mee. Dat is net geen twee karpers per uur gedeeld door vier hengels. Tja dan valt dat zeker tegen. Heel gek ook bijna allemaal op één hengel terwijl de andere drie allemaal precies hetzelfde aas hebben en dito afstellingen. Dat hebben we op de boot ook wel eens dat er eentje is die alles vangt maar dat kan je wijten aan concentratie, elk heuveltje en gaatje meenemen op de bodem, het bewegen van de shad, daar zijn tientallen bewegingen die anders kunnen zijn maar vooral in je hoofd. Rust en concentratie zijn de belangrijkste factoren. Maar hier met een zelfhaaksysteem is dat raar.

De mannen zijn wel goed uitgerust. De ene met een method feeder en de andere voert met een bootje en vist dus met een 50grams loodje. Ook een zelfhaaksysteem je weet immers dat je haakaas midden in de voerplek ligt want alles breng je met een voerboot. Met de method ligt je aas natuurlijk ook midden in het voer aangeleverd door de korf maar het ligt nooit precies op de vorige worp dus je voerplek is wat groter. En wil je voedselnijd creëren dan moeten de school vissen moeten dringen om wat te kunnen vreten. Des te eerder zullen ze het aas met de haak voluit pakken.

Als de mannen inpakken komt Leo er aan. Mooi we zitten hier heerlijk. Wel moet hij zo wat ophalen in Oostvoorne. Een paar Shimano’s 1000. Die had hij nog niet in zijn verzameling kompleet zal ik maar zeggen want hij heeft er wel een paar…

Het is er heelijk vertoeven en die kleintjes pak ik tegen de vesting muur aan. Daar is het water natuurlijk warmer. Het eerste zonnetje staat de hele dag op die muur en geeft onderaan bij zijn voeten de warmte af aan het water. Dat vinden die vissen wel wat. Maar een korf van 25 gram kunnen ze wel aan gehaakt worden maar echt verplaatsen lukt ze niet. De lijn valt dus plotseling slap. Nu kunnen ze alleen maar naar mij toe zwemmen of langs de muur naar lings of rechts. Maar alles komt naar me toe naar de minste weerstand dus. Waarom dan de groter altijd van je af zwemmen. Weer wat om over na te denken te filosoferen aan de Stamtisch van Warung Freek de Bassbuster Tafel onder het genot van een drankje en een hapje.

Het is een goede zet geweest van de vereniging om hier die karpertjes uit te zetten. Die zwarte doerakken die alle wateren leeg vreten hebben moeten deze maat van vissen niet of ze kunnen ergens anders beter krijgen. Haringvliet en het zeewater is vlak bij. Ik zie een harinkje ook liever dan een voorntje. Weet nog dat ik echt niet meeging als ventje van tien jaar op vakantie als mijn hengel niet mee mocht. Wij naar Markelo op vakantie daar waar mijn vader en Oom bij gevoederd werden in het laatste jaar van de oorlog. We hebben nog steeds goed contact maar toe gingen we elke jaar een weekje er naar toe. Slapen in het hooi was een feestje voor ons in de stal, de deel. De koeien liepen toch buiten. Ik dus naar een wetering met mijn bamboe stok en kwam thuis om toch wat te kunnen laten zien en had wat dikke voorns in de voeremmer gedaan. Goed gedaan zij Oma en ik hoefde ze niet terug te gooien. Ze werden geschubd, schoongemaakt en lagen op het bord ‘s avonds naast de aardappels. Mijn vader moest wel lachen. Dat waren we niet gewent. Het vlees in de grote vriezers stond Freek op want vlees met dat vet er aan waren we niet gewent. Er werd dus voor de familie gedacht het hele jaar en verwent als we kwamen. Zo ook deed oma altijd haar best met koken en 1 dag in de week maakte m’n vader dan Bami. Dat was andersom. Iedereen vond het heerlijk maar zou graag de verhalen horen van Wim. Die was de leeftijd van mijn broertje Hans. Die waren die specerijen niet gewent er werd daar gekookt zonder zout en je deed dat er op tijden het eten. Zal die verse aardappeltjes zo uit de grond met een beetje zout nooit meer vergeten. Wat een smaak. Heerlijk.  Gouden herinneringen.