’s Maandags gaan Jan en Willy altijd saampjes vissen en zo nu en dan mag ik met ze mee zo ook maandag 29 juli 2024. We hebben afgesproken aan het Voornse Kanaal ter hoogte van de steiger 100. Want daar is het een stukkie dieper daan bij ons vooraan dichter bij Hellevoetsluis. Kan Jan gelijk zijn simmetjes af stellen voor de Moonlight wedstrijd van de Catfisch voor a.s. zaterdag.

Maar als ik langs het Kanaal rijd zie ik ze al zitten bij de tweede wissel. Dat is van vroegere tijden dat deze stek zo heet. Toen er nog platbodems werden voortgetrokken en later scheepsverkeer van zee en Haringvliet naar Rotterdam konden de grote boten hier makkelijker passeren omdat het een stuk breder was gemaakt.

Na een ruime begroeting om half negen hoor ik dat je verderop niet kan zitten. Daar is het riet helemaal om de steigers heen gegroeid. Dat zal dan gemaaid moeten worden voor de grote Moonlight wedstrijd. We gaan zien of ik links of rechts van ze gaat zitten maar ik verkies toch rechts de steiger voor de schuine kant die links is. Achteraf hoor ik dat daar drie dagen een karpervisser heeft gezeten en ik denk dat ik dan meer vis vandaag had gevangen. Want verderop zit er ook een visser al een paar dagen en die heeft de brasem er op zitten zoals ze zeggen. De ene na de andere zegt deze vriendelijke man uit Zeeland. En ’s nacht zit hij op de karpers. Ik zet m’n spulletjes op de steiger en na de afstelling, ik wil vlak bij het riet vissen omdat het daar al dik drie meter diep is. Vang ik al een dikke voorn bij de eerste worp naar de overkant.

Als ik dan mijn tweede hengel installeer schuin naar rechts en eindelijk naar wens ligt gooi ik in de eerste een pruik. Gek het is windstil en kan me niet heugen met feederen een pruik te hebben gegooid. Maar goed je zit lekker in het zonnetje.

Okeeje goed dat zijn hele mooi voorns en allemaal bij het neervallen van een heel klein stukje worm aan de haak. Zodra je wat anders er aan doet terwijl dat wel in het grondvoer zit pakken ze het niet. Maar je pakt er drie en het is weer over. Dus echt wild is het tot nu toe niet. Al slaat ik er geregeld eentje mis.

Maar dan hoor ik dat eindelijk mijn buurman ook moet scheppen. Want die zit alleen maar in de kleine vis.

Tot nu toe die ik vang aan de overkant zijn een flink stuk groter. Het is hard werken elke keer een kleine korf naar de overkant gooien. De wapperlijn laten afzinken. Efkes laten liggen en opnieuw inwerpen.

En dan plotseling zijn ze bij mij ook niet allemaal de grootste. Dat is lastig vissen met de Winkler Picker op dat kleine spul. We hoepen op een platte natuurlijk daar moet je heel wat van dit kleine spul van vangen om aan het gewicht te komen.

Maar dan krijgen we visles van onze Belgische vrind. Daarom vis ik mee. Hier kan ik wat van opsteken. Moet ik nu toch mijn plan ombuigen. Ik gokte ook aan de overkant op een dikke brasem. Daar moet je toch heel veel voorntjes die Willy tot nu toe heeft gevangen tegen over stellen. Okeeye denk dat die dik zestig van dat kleine spul heeft gevangen van tien cm maar pet zo’n platte erbij doet die mee om de prijzen. Ik ben er dus nog niet uit waar ik woensdag, vrijdag en zaterdag mee gaat vissen.

Maar als ik terug komt op mijn stek en weer zit na een nieuwe worp vang ik ook een dikke brasem. Missie geslaagd dus. Die aanbeet had dus niet veel later moeten komen. ” I love it when a plan comes together.”. Zal ik de gok wagen en mijn zinnen zetten op die ene grote vis en hopen er een paar dikke voorns te vangen.

En dan ben je bijna om. Want na een lichte aanbeet voelt de eerste meter zwaar aan. Watte nog een platte. Maar nee hoor het is geen feest. Een grondel die zich heeft vast gezwommen in een tak.

Met een kilo aan voorntjes en een dikke twee kilo aan een brasem is de keuze gemaakt voor een zaterdag. Wat leuk ik wordt onder het vissen gebeld door Aad van de Meer wie ken hem niet. Maar wel onder het Vissertje VD Meer. Verwent zeebaars visser. Of ik morgen mee wil die stekelige gasten achter de vodden zitten rondom de uiteinde van de waterweg. Wat denk je zelf. Tuurlijk wel ff wat omgooien in deze week maar ik ben er voor een nieuw avontuur. Ik ben morgenochtend vroeg in Delft om op te stappen. Zo heb je een rustige week en zo vis je weer elke dag. Heb er zin an..

Belooft een mooie dag te worden woensdag 12 juni 2024. Het zonnetje schijnt eindelijk en het is droog. Vanavond speelt Nederland tegen Engeland voor de EK en ze maken dus kans om in de finale te komen tegen Spanje a.s. zondag.

En als ik in de tuin staat dan is het benauwd warm er zal vanavond wel wat gaan vallen tijdens de wedstrijd ze geven code oranje op. Maar kan net zo goed een paar uurtjes achter de glasogen gaan om de tijd te doden tot aan negen uur. Als ik aankom net voor vier uur begint er ook net een vader en zoon maar ik kan op mijn geliefde plek vissen helemaal op het puntje. Ik ben dit nieuwe seizoen nog niet hier geweest om de predators te belagen. Mijn laatste dag was dus 30 maart j.l. Zo goed waren de verhalen nog niet. We wachten allemaal tot dat de bladeren gaan vallen van de bomen. Maar het is heerlijk hier bijna windstil een klein briesje met deze drukkende warmte is wel lekker. De wind zal wel aanwakkeren maar het is goed uit te houden in het zonnetje.

Eigenlijk al bij de tweede worp krijg ik een tik op en de vis komt mee tot vlak onder de kant en schiet dan los. Maar daarna krijg ik niets meer om op te slaan. Even later komt leo ook nog eventjes naast me zitten die is met zijn fietsrondje bezig langs de vis stekken. gebeurt ons zo vaak dat de eerste worp een aanbeet oplevert om daarna niets meer te kunnen trickeren. Maar het is heerlijk in mijn T shirtje in het zonnetje met dat briesje in de rug. En Leo is net weg als ik twee mooie vissen verspeelt de eerste laat ik als een beginneling de dukdalf palen in zwemmen en loop daar vast en de tweede mooie vis loopt vast tien meter uit mijn eigen kantje op een voor mij nieuw obstakel. Muurvast zit alles. Kan even later toch nog wat dreumesen pakken dus mijn middag is geslaagd. Gaat me voorbereiden op de wedstrijd

Want ik ben nog maar koud weg en er worden de mooiste plaatjes geschoten. Heb er eentje geleend van Jan Maasdam met goedkeuring uiteraard. Stilte voor de storm want even later gaat het een kwartiertje goed loss in Hellevoetsluis.

Wat een domper, in de allerlaatste minuut op zijn Duits worden verslagen door Engeland. Een onterechte penalty volgens mij en er werd dacht ik ook nog hands gemaakt door die Britten vlak voor het uitgestoken been van Dumfreys. Het is toch laat geworden gister maar nu net na de middag begint het toch weer te kriebelen op donderdag 11 juli 2024 met dat mooie weer. Ik gaat wat voer aanmaken want wil het gaan proberen in de vestinggracht ter hoogte van de Glaciswijk. Eens zien of die brasems er zin in hebben.

Als ik mijn spullen opzet en de eerste keer de lijn strak draait komt Thomas langs. Die heeft vanmorgen gevist op Land van Paling aan de andere kant van Hellevoetsluis in de vestinggracht. Met zes karpertjes goed gevist daar. Want zo goed als jaren geleden is het niet meer. Ik vis meestal met twee hengels als ik vrij vist beide met ander aas of systeem. En terwijl ik mijn tweede stok uit de foedraal haalt ziet Thomas de lijn slap vallen van de hengel die er al in ligt. Dat is al snel en de eerste is binnen voor vandaag. Ik krijg nog wat aas van hem dat het goed doet hier in deze plas water. Thomas vist bijna elke dag en kent het lel hier als zijn broekzak. Daar neem ik wel wat van aan. Dan gaat die er vandoor want heeft trek gekregen. Die is al heel de dag op de pad en rammelt van de honger.

Ik zit hier heerlijk uit de wind in het zonnetje maar na die snelle aanbeet gaat ik toch maar weer met één hengel op een waftertje van mezelf vissen. Want het eerste half uur is na de eerste vangst heel rustig daar aan de overkant.

Ik laat op de rechter hengel onder de bomen de pellet zitten van Thomas en op de linker hengel weer mijn eigen variant waar ik heilig in geloof. En jawel hoor binnen vijf minuten kan ik er weer eentje netten. Maar even later knalt mijn steun naar links en een grote streep door het water van de lijn met een gierende slip en voordat ik mijn hengel kan pakken is het een droge knap en de lijn breekt ergens op een zwak punt. Daar kan mijn lichte winckle picker setje niet tegen op op dat geweld. Maar even later gebeurt dat ook op de linker hengel en breekt de 21mm onderlijn finaal af na de aanbeet. Het maakt de karper dus niet uit vandaag. Ze zijn niet kieskeurig. Wat een rukken zijn dat vandaag dat kan geen brasem zijn. De slip moet nog losser staan op het zelfhaaksysteem.

En het begint dan plotseling te lopen. Op die rode aas 6mm pellets van Thomas zo af en toe niet te stoppen runs met een gebroken onderlijn en eentje die ik wel kan netten een spiegeltje en op de 3mm wafters overwegend dikke platten. Maar ik mis zeker het zelfde aantal wat ik wel kan netten. Ze komen half mee en schieten dan toch los. Aan de scherpte van de haak kan het niet liggen want die moet ik nog al eens vernieuwen door lijn breuk. Zal toch zelf thuis moeten gaan knopen en naar 25/100 onderlijn maken op haakje 14 en 12. Als ik ze allemaal kan netten vandaag zou ik in de twintigtallen per uur zitten. Ook steevast heb ik beet als ik met de andere hengel bezig ben te drillen. Die schieten toch los met deze weerloze haakjes met een bandje.

Wie het weet mag het zeggen. Kwam aan het oppervlak aangezwommen. Lijkt wel een grote volgezogen parasiet.

En dan plotseling blijf ik aanbeten verspelen. De haak zit toch goed net onder de wafter dus gaat ik veranderen van kleur en grote. Misschien herkennen ze nu die 3mm wafters. En dat variëren werkt dus. Kan nu zelfs een keertje er twee tegelijkertijd vangen. Maar de meeste vang ik toch op de wafters in verschillende grote en kleurtjes terwijl onder de bomen in het nauwe stuk de grote en karpertjes vandaan komen op het aas van Thomas.

Dat Oranjegevoel, die rotsmaak is nog niet helemaal verdwenen maar deze middag heeft me wel goed gedaan. Wat een aanbeten weer en dat smaakt naar meer. Maar morgen geven ze alweer heel de dag regen op. Het is wachten op een beetje weer want ik heb de dagen voor het uitzoeken en dan ga je niet in de regen zitten te vissen.

Ik gaat vandaag maandag 3 juni 2024 richting Dordrecht mijn geboorteplaats. Met mijn zesde jaar verhuisde we naar Dubbeldam en een heerlijke jeugd daar doorbracht. De motor van de BassBuster moet een beurtje hebben en dan gaat ik altijd naar Bert Welgraven. Daar heb ik mee op de middelbare school in dezelfde klas gezeten dus dat is altijd weer een leuk weerzien. Die is de schoonzoon van mijn vismaatje Joop Flohil hier in Hellevoetsluis. Ja hoe kan alles lopen in het leven. Dianne had nog de illusie dat Bert naar Hellevoet zou verhuizen want werk zat in de bootjes hier maar haal maar eens een dortenaar uit zijn habitat. Bert is gelijk van school bij de Graaf Watersport gaan werken met een uitglijder van 9 maanden in Alblasserdam. Die runt daar de tent, is als eerste aanwezig en de degene die alles afsluit. Die haalt geblinddoekt alle merken motoren uit elkaar en zet die weer in elkaar zonder wat over te houden. Daar moet je dus wezen met de motor van je bootje. Maar over twee jaar gaat die met pensioen. Wat dan.

Er schieten allerlei herinneringen door mijn hoofd altijd als ik in de buurt van Dordrecht komt. Mijn hele jeugd daar rond gehangen dus die heb ik genoeg. Ben die brug vaak overgevlogen met mijn gele Capri 2300 en later met een BMW 2500 lekker scheuren om collega’s thuis te brengen of te zaal en veld te voetballen in Leerdam etc. te vissen op de Merwede of tussen de molens van Werkendam vanuit Zwijndrecht. Deed eigenlijk niet veel anders in die tijd buiten fotograferen dan..

Weerzien is weer als vorige week natuurlijk. Boot afhaken en met de heftruck wordt die naar de werkplaats gebracht.

Je wilde hier aan de waterkant gaan vissen hoorde ik gisteren van Joop mijn schoonpapa zegt Bert maar dat willen ze hier niet hebben. Die Joop was namelijk jarig. Zelfs niet als je voor een servicebeurt komt. Jammer want vanaf die steigers is goud natuurlijk. Geen hoogte verschil met het waterniveau. Maar daar aan de overkant zie ik ze vaak zitten. Dan wordt het dat dus.

Jawel hoor er zit weer vislijnen om de as maar gek genoeg niet van mij. Ergens doorheen gevaren waarschijnlijk want deze lijn is wel heel dik. Mijn schroef heeft ook wat te verduren gehad vorig jaar met de Yamaha Pro wedstrijd. Toen met de oorlog in Oekraïne stonden de satellieten niet altijd 100% en daar had onze Hummingbird ook last van en stonden de betonning plotseling vijftig meter verder dan we op zicht zagen. Maar zo ook een betonnen rand onder water op de Oude Maas vlak voor de afslag naar het Spui. Schroef heeft daar het een en ander opgelopen. Dat kan ik wel fixen zegt Bert. Kan ik gebruik maken van je popnageltang want de mijne heeft het gisteravond begeven. Heb de goede nagels bij me want die zijn heel klein. Geen probleem natuurlijk. Bert moet om kwart voor elf naar de pedicure om een likdoorn uit te laten lepelen en ik vertrek naar de overkant.

Mooie herinneringen aan. Op die steiger voor de zaak nog de laatste wedstrijd van de wintercompetitie gevist met HSV Sterrenburg. Was daar in het eetgelegenheid boven nog de prijsuitreiking. Wat ik nog weet van Links naar rechts; Arie van de Linden, Henny de Groot, Gerrit Jabaaij, achterhoofd van Piet Frijhoff. Staande Arie van Kersen, Volgende twee moet ik gokken Theo van de Laan en Leen van Wingerden, Peter Bakker en voor hem zit denk ik dan Piet Slingerland en natuurlijk mijn vismaatje door dik en dun Arie van de Wetering. Als iemand ze nog wel allemaal kent graag een reactie met de goede namen want sommige heb ik gegokt.

Dan staat ik na 44 jaar weer op dezelfde plek om te vissen. Toentertijd was er een stukje wat dieper was. Een uitgesleten geultje en daar kwam ik in 1980 te zitten na loting. De locals die er altijd viste wisten me toen dat te vertellen. Nu staat ik daar en neem er een foto van als er een jacht aan komt en in mijn ooghoeken zie ik die langzaam onder de brug varen met een hoop herrie. Die grote witte bollen behorende bij het radarsysteem die is die kwijt. Die mevrouw aan board vind dat niet fijn en die horen ze in Hellevoetsluis ook. En dan worden we nog gefotografeerd ook schreeuwt ze naar de kapitein. Die lopen vandaag tegen hoge kosten aan maar ze zijn jammergenoeg niet de enige vandaag.

Als ik Peter Bakker belt om goede raad dan zegt die je kan beter t.o.v. de zeilschool gaan zitten daar vissen wij ook altijd met de vereniging. Dus we gaan een eindje verder zitten aan de Maasstraat.

Kijk wel uit voor de hondenstront zegt Peter en jawel het lijkt heel veel op stek “t Boerke” aan het Voornse Kanaal. Ze hebben het gras gemaaid en aan de waterkant kan ik een mooi stukje vrij maken.

Zit hier prima in het zonnetje uit de wind. Het water is wel heel bruin. Mijn nieuwe schepnet steel van 4 meter is maar net lang genoeg dat zal spannend worden met een dikke vis.

Ben nog wat vergeten en zet de slip openen en zeker de hengel vast aan de steun. De auto staat hooguit twintig meter achter me. Maar als ik terug kom na nog geen halve minuut hangt er een lijn los en is er een kano voor me die er rond peddelt om daarna over te steken. Die was waarschijnlijk vlak onder de kant aan komen peddelen en niet te zien door het hoge gras. Wat heb ik een mazzel. Als die hengel baar beneden schiet zie ik em noot meer terug. Dan doen we dus niet meer zo. En zeker nu het harder gaat stromen en er van alles meedrijft. Nu weet ik weer wat ik al die tijd heb gemist sinds ik in Hellevoet woont. Dat stromende water heeft wel wat.

En net als elke woensdag met de VethsVK waar we ook vissen in Hellevoetsluis dan zijn ze aan het hakken of maaien en zo ook dus hier komt er geregeld een tractor voorbij achter me langs. Wat die moet ermee want er zit weinig gras bij tussen de hondendrollen en dat hoge onkruid.

En terwijl ik hier lekker in het zonnetje zit wordt er aan de overkant hard gewerkt aan mijn Yamaha motor. Ik ziet de boot staan voor de werkplaats hier vandaan.

Maar zoals ik bij het begin al vermelde. Dan begint bij mij ook de pech. Als ik voor de zoveelste keer weer voer wil brengen hangt er een deel van mijn hengelsteun aan de hengel. Finaal afgebroken dus. Dat is linke boel nu het harder gaat stromen en ik ziet het water nu ook zienderogen stijgen.

Het begint op het Spui te lijken en wat ik bij me heb aan korven is niet zwaarder dan 50gram. Maar met lood erbij is 80 gram nog niet zwaar genoeg om te blijven liggen zo hard begint het te stromen.

Van de bomen uit het park aan de overkant komt allemaal witte pluis. Zoveel dat het zo nu en dan een witte deken is op het water. Geeft niet want ik steek gewoon de top een centimeter onder water. Maar er blijft zo nu en dan toch wel wat aan de lijn plakken. Het water is zo bruin dat dat samen met dat pluis een klont gaat vormen op de lijn.

Je moet de laatste meters snel inhalen wil je niet met die verzwaarde korf vastlopen in de stenen en natuurlijk, je raad het al loopt het wel eens vast in die kleine ogen van de feederhengel. Tuurlijk eerst het topoog en die kan dat niet hebben. Nee ik ben er klaar mee. Ik hoop dat ik voor woensdag een nieuwe top kan regelen want die feeders heb ik dan nodig voor in de 8vijver als ik weer de goede stek loot. Heb er net zo de balen, de pé in als die mensen onder de brug vanmorgen. Ik pak de boel in want het gaat steeds harder stromen. Met dat dikke bruine water zie ik het toch al niet zitten. En het lijkt wel met die wind dat er steeds meer pluizen zweven. Ik gaat naar mijn zusje en die verrassen. Ze weten niet dat ik in Dordt ben.

Om daarna de boot weer op te halen op de jachtwerf de Graaf. Alles is weer helemaal top zegt Bert maar weet jij wel hoelang dat is geleden wanneer je de vorige beurt heb gedaan. Die schrijft altijd op het oliefilter de datem van vervanging. Jawel maar is dat erg. Jawel zegt hij want de impeller was uitgehard en de olie pikzwart. Van die impaller weet ik want daar heb ik de les voorgelezen gekregen van John vorige maand. Die heeft ook weer een bootje. Die is kapot als er geen waterstraaltje meer uitgespuwd wordt en dan moet je oppassen. Nou zegt Bert het is maar goed dat je weer bent geweest. Niet wachten op 100 uur varen volgende keer als je zo weinig uren op het water maakt als jij doet. Dan zie ik je net voor je pensioen wel weer.

En natuurlijk weet ik het want heb alles meegenomen en Bert vertelde al dat ik niet klaar was met €500.-. Als je dan de verzekering per maand van €70,- meetelt en nog niet eens de dure brandstof tegenwoordig wordt dat een dure aangelegenheid dat vissen. Eerst maar eens een nieuwe top zien te vinden voor mijn Tri-Cast hengel en een steuntje.

En natuurlijk als ik dan Papendrecht voorbij rijdt op een christelijke tijd maak ik een pitsstop bij Inge en John. Wat ruikt het daar heerlijk in de keuken maar ik neem alleen maar en drankje. Ik zit niet lekker daar op de bank en dat komt niet door de hond. Nee want de auto met trailer staat twee straten verder. Voor de deur lukt niet en ben als de dood dat iemand er wat van af haalt die denkt het harder nodig te hebben dan ik. Twee schroeven los draaien en ik ben de fronttrollers of fishfinders kwijt en die heb ik over twee weken echt nodig bij de Yamaha Pro Fisching Cup wedstrijd die gaat over twee dagen vissen. Maar dat voor later.