Buckaroo’s naar Jisp 2018
Vandaag 7 juli 2018 gaan we een wedstrijd vissen in Noord Holland boven Amsterdam, Zaandam bij Wormer het pittoreske plaatsje Jisp. Wat we ook vangen het wordt een heerlijke dag en ik ben blij de paraplu mee te hebben genomen. Zeker in de ochtend, geen wind en een ongenadigste zonnetje
Ik moet nog wat foto’s opplakken die vannacht de koerier heeft afgeleverd want die komen ze vandaag ingelijst ophalen dus zit al om drie uur aan de koffie beneden. Ik wordt een uurtje eerder wakker en de hond snapt er niets van. Maar als ik nu weer in slaap val wordt ik niet meer op tijd wakker dus dan maar wat eerder aan de slag.
Na een paar bakken koffie en een op volle toeren draaiende plak machine is de auto zo in gepakt en rij ik net na zessen naar de benzine pomp.
En rij om kwart voor acht het erf op en ben deze keer niet de laatste die binnen komt. Er is onder elkaar een dikke visdrang want tijd voor koffie is er niet. De boten worden gelijk van stal gehaald.
Dat is even wennen al die haast maar misschien ligt dat aan mijn wedstrijd mentaliteit. Ben dus met Piet de laatste die van wal steekt.
Ik ga Mike en Kees achterna want ik mag een paar maden lenen. Zou gaan roof vissen maar zonder motortje houdt dat op natuurlijk op en doe ik mee met wit vissen. Was even verkeerd doorgekomen door de Ballantines nevel dat het een serieuze witvis wedstrijd was en niet vissen in het algemeen als op de Nieuw Koopse Plassen. We vissen op gewicht en niet op aantallen.
MIke en Kees hebben een stek in gedachten maar die is al bezet door Tjeerd Jr. en Tjeert Sr. en aan de andere kant van het kanaal door Jos Werring. Mijn kompanen gaan aan de andere kant van Jos zitten en ik steek het water dan over en aan de andere kant komt er ook een kanaaltje op uit. We zullen wel zien. Hoor later van ingewijden dat het hier een stuk ondieper is dan waar we wilden zitten. Vandaar misschien al die kleine vis.
Het is weer een mooi plassen gebied door de uitgravingen van het veen. Allemaal rechte kanaaltjes geworden en donker water. Als ik de stokken er in steek voel ik zeker een meter drassige bodem voordat de stok op steviger bodem stuit. Nog geen meter water terwijl de stok er in z’n geheel in te duwen is.
En zoa
Tuurlijk moet de dobber een paar weg gehaald worden zonder vis aan de haak. Anders heb ik een zwemmer er aan hangen die pardoes over je voerplek zwemt. En voorruit dan maar een paar meter links van gaat water trappelen want hij kan net niet bij de bodem komen. Of hangt aan een surfplank. Denk dat het er nu pik zwart ziet onder water van de veen deeltjes en dan gaat het vrolijk nog een keertje terug over m’n plek heen. Met zoon lief Olivier op z’n surfplank die het presteert al zwaaiend met de duim omhoog over de dobber heel te peddelen. Ik knik maar terug. Dat helpt natuurlijk allemaal om die grote platten te lokken. Ook niet de kanoërs en roeibootjes nemen de bocht zo zuinig mogelijk en komen vlak langs me heen over de voerplek maar dat zullen de vissen wel gewent zijn..
Ik zet m’n laatste loodnagel op een halve meter van de haak omdat ik denk er een hele zachte bodem is met dik water boven de bodem. Met de vangsten was het niet best overwegen allemaal kleine zeer kleine bliek en verspeel nog een dikke ruisvoorn omdat me schepnet nog ingepakt zat. Veel kleine voorn en bliek onder de tien centimeter en op het einde nog een mini brasem van nog geen twintig centimeter.
Ik kon de vis niet op de stek houden. Dan ving ik er vijf achterelkaar en was het weer een lange tijd stil. Of ik nu bleef door voeren van kleine bolletjes voer of langere tussen poses grotere ballen voer als ei grootte, los als een stofwolk maar het veranderde niet. Hoorde dat dat hier normaal is alsof de scholen vis blijft rond zwemmen.
We moeten om vier uur weer terug zijn. Ik heb heel de ochtend bij windstil weer onder de paraplu gezeten. Na de middag stak er gelukkig een windje op en werd het een beetje bewolkt. Heerlijk weer dus om op het water te vertoeven.
Dat roeien valt nog vies tegen in zo’n ijzeren bak. Gelukkig is de wind die er is in de rug. Pfffftt heb een conditie als een postbode.
Ik ben niet de laatste die binnen komt. Er moeten er van nog veel verder komen.
Als ik m’n leefnet uit het water trek al meerdere malen gerepareerd maar uit nostalgie blijf ik er mee vissen. Het is nog aangeschaft bij Klaas, de kleine Beurs op de Voorstraat zal 1982 zijn geweest aan de oude foto’s te zien. Er steken hier en daar wat koppies uit de mazen die kapot zijn. Zo klein zijn de voorntjes. Dacht aan een kilootje maar het is nog drie keer zoveel van dat kleine grut.
Er waren dus wel brasems te vangen maar allemaal in het gedeelte waar het wat dieper is. Dat weten we dan weer voor de volgende keer maar dan wel als eerste gaan roeien anders zijn deze stekken vast weer bezet. In ieder geval aan de noordzijde is het diepere gedeelte of een stukje door roeien maar geloof me. In die ijzeren bak ben je dat zo zat en neem je genoegen met kleinere vis voor deze dag.
En een eindje roeien dat loonde vandaag. Klasse gevist die Tjeerten met aardig wat dikke platten. De voorns hebben we gemist vandaag alleen Kees kon ze tussen het riet vandaan plukken. Als het zo af en toe stroomde wat maaien tussen de rietpluimen en ze er tussen vandaan peuteren. Klasse gedaan. Ik heb het ook geprobeerd zelfs mee begonnen en m’n broodje op geofferd en in vlokken tegen de rietstengels aan gegooid maar geen ruisvoorn die een broodje kaas lustte.
Iedereen heeft vis gevangen de een wat meer dan de ander. Of mooie platte en minder aanbeten, heel veel kleine vis en een paar hadden op hun stek mooie voorns. Het is dus de kennis van het water wat hier voordelen geeft. Maar voor ons zal dat weinig uitmaken als je hier één keer per jaar komt. Maar er is dus wel degelijk een keuze te maken waar je op wilt vissen op deze grote plas water.
En dan moet er vergadert worden. Er worden twee netten met stenen gevonden en er is al gewogen. Moeten we snel de vissen terugvangen. Maar ja uit wel net kwam die. We moeten maar eventjes de koppen bijeen steken.
En dan komen die heerlijke verhalen los van vandaag. Allemaal opgespaard de gehele dag alleen of met z’n tweeën in een bootje met de zon op je knar. De één nog sterker en geloofwaardiger dan de ander. Fantastisch en dit is misschien wel het leukste gedeelte van de dag want een ieder heeft wel wat meegemaakt vandaag met kano’s, met allerlei pluimage’s aan instappers, duikers, zwemmers, padvinders, zingende Hazes fans in sloepen, cocaïne boys, tato gasten en volgers en dito snuivers kwamen voorbij en de ene anekdote na de ander volgt op ieders verhaal. Heerlijk die bar verhalen.
Zodoende heeft Mike alle tijd om de eind stand uit te puzzelen. Hij heeft weer alles prima voor elkaar geregeld. Het was een nogmaals een prima dag.
En de prijzentafel is goed gevult en voor ieder is er een prijs af te halen. Heerlijke kazen ja natuurlijk in Noord Holland en bijpassende drankjes om er een leuke avond van te maken met de thuisblijvers.
We beginnen met de namen die er graag bij geweest zouden zijn en het op dit moment zwaar hebben met de strijd en ook degene die em pas hebben verloren. Dat geeft precies weer wat deze hechte groep met elkaar heeft. Niet alleen werken met elkaar maar ook verder kijken dan de plant. Even dus een welgemeend een sentimentele note maar er wordt ook gedacht aan het fantastische gedeelte van het leven en dat blijven ze delen met elkaar. Ben blij dat ik mee mag vissen met die gasten.
Het is over duidelijk wie de winnaar is vandaag. Tjeerd gefeliciteerd, klasse want het viel niet mee vandaag in die hitte de vissen te activeren tot aanbeten. De meeste gevangen met duidelijk verschil met de rest en ook nog de kanjer prijs. Van Harte natuurlijk.
En de rest ligt allemaal dicht bij elkaar,. De één heeft twee brasems terwijl de ander een net vol klein spul heeft. Twaalf kilo mooie voorns zoals vorige keer heeft niemand maar daar in tegen was het weer van daag heerlijk onder de plu.
Weer goed gekozen van Mike en het eten was weer heerlijk, vooral de soep was prim
Het gezamenlijk eten na afloop was weer voortreffelijk geregeld, ei-groenten schotel, balletje en brood maaltijd met vooraf een heerlijke zelf gebrouwen soep. Dan is het zo laat zeker met al die verhalen om je heen. Heb je wel tijd om te eten en het is zo kwart voor zeven. Om die tijd wilde iedereen toch wel weer naar huis om de wedstrijd van vanavond te zien om acht uur.
Dat lukt redelijk, van tafel gaan dus maar voordat iedereen naar de auto stiefelt en weg rijd gaat nog wel wat tijd over heen. Het is toch een 130km via nu de nieuwe A4 maar de linker baan is voor de BassBuster. Het is heerlijk rustig op de weg en geen stilstaand zoals heen door file, Rijkswaterstaat die borden ophangt of mensen die meer erg hebben in de vliegtuigen en kop-staart botsingen creëren. Hier en daar het pedaal laten rusten op linke punten en zodoende ruim op tijd thuis. Spullen uit de auto en opruimen en vlug naar het beeldscherm. De wedstrijd is net begonnen. Mannen allemaal weer bedankt voor de gezellige dag. Volgende week dinsdag 17 juli 2018 naar ’t Mun in Appeltern met deze Buckaroo’s Clan. Ik kijk er al weer naar uit. Heerlijk.
Reactie’s
Hoi Freek,
Wilmer Breen heeft gereageerd op je foto.
12 juli om 08:55
Freek, de link werkt niet, het laatste stukje klopt niet. Op je site werkt het wel, weer leuk verhaal van gemaakt 👍
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!