OM Dordrecht

Zondagmiddag 1 september 2019 gaan we weer op avonturen. Maar bij onze vertrouwde Helling aangekomen staat de wind bfr 6-7 over het hele Haringvliet vanaf de Haringvlietdam. NZ zou die moeten staan maar iets vanaf land maar nee dus. We willen naar de Oude Maas en dat wordt terug met tegen wind dus een nat pak. Hebben we geen zin in dus gaan we traileren aan de Lindsedijk bij Zwijndrecht.

Dat wordt dus eerst een klein uurtje autobaan. Die varen we anders altijd over het Spui naar de OM. Dan kunnen we onderweg nog wat stekken aan doen. Maar Joey vindt het prachtig die zeurde al heel de ochtend om er daar in te gaan. Ten eerste vaar ik liever dan dat ik in de auto zit. Die helling daar om te traileren is lastig als er veel water van boven de rivieren komt want het stroomt er als een jekko. Komt bij dat hij erg stijl is na twee meter sta je tot je middel in het water en als de stroming er dan in staat met een beetje wind de boot in het gareel houden zonder schade op te lopen er aan is dat levensgevaarlijk zeker voor de eerste keer als je niet goed op let. Er zijn er al verdronken. Een paar jaar geleden schoot iemands z’n boot los toe hij auto en trailer wilde gaan halen en die dook hij achter aan. Gebeurde en paar uur later na het vissen wij waren al onderweg naar huis. Ze hebben em dagen later teruggevonden in het haven gebied van Rotterdam..

*We traileren dus in Zwijndrecht aan de Oude Maas.*

Er is op de Oude Maas een wedstrijd van het NKS vissen bezig en de mensen die langs komen al verticaled langs het talud op 6 meter zeggen me dat het taai is. Die langskomen staan op dat moment zevende met drie visjes. Dat wil wel wat zeggen met dik zestig deelnemers. Zal er druk zijn dus we gaan richting Zwijndrecht naar de Dordse Kil.

*Even opgezocht en Joey wil volgend jaar wel met me mee doen.*

Het Koppel dat we net aangesproken hebben zijn twee honderd meter terug gevaren en als we langs komen zien we dat ze een net maatse aan het op meten zijn dus dat is hun vierde snoekbaars. Die moeten op gaan schieten om hun rijtje van zeven mooiste vol te maken. Voor hun zit het er bijna op.

*Er is een wedstrijd maar er staan op deze helling maar weinig trailers de meeste zijn belgen.*

Wij gaan naar de overkant en vissen op de kruising van de Kil en Oude Maas. Kan naar de Kiltunnel gaan of richting Dordt. Het is voor mij lang geleden dat ik daar ben geweest maar het wordt Dordrecht en we blijven dus op de Oude Maas.

*Veel te lang geleden dat ik hier ben geweest.*

Omdat het zo makkelijk is traileren vijf minuten vanuit huis en ik niet graag in de auto zit. Het gaat immers allemaal van je vis tijd af kom ik hier nooit meer. Meestal tot aan Barendrecht en dan weer terug naar het Spui richting Haringvliet. Daar zijn genoeg stekken op deze afstand te vinden om een leuke dag vissen te beleven.

*De eerste goede vis kunnen we niet landen.*

Dan voorbij de krabbegeul net voor ze altijd en nog steeds dus staan te vissen vanaf de kant. Het Krabbegors. Aan de andere kant van de Krabbegeul heb je ook zo’n plek. Heerlijk vertoeven natuurlijk als je drie hoog in krabbehof, Wielwijk of Staart woont. Tafeltje erbij, BBQ, Opa’s en Oma’s, vaders, moeders en kinderen staan daar altijd in vakantie’s en weekend een daagje uit. En daar op een vijftig meter ervoor krijg ik de eerste serieuze aanbeet en heb dus gelijk toeschouwers. Aanslaan blijven staan en niet van de bodem los komen.

*Op dit nieuwe water moet mijn maatje zijn verlies nemen maar hij leert snel.*

Snel de MinnKota op ankeren in de stroming en de dril kan beginnen. Dan tergend langzaam met zware beuken los komen om dan plotseling als een speer naar de oppervlakte te komen. Wat een verassing is dat. Ik kan het net bijhouden met m’n RedArc 5,2:1 molentje om druk op de lijn houden, de vis dus. En met de hengel hoog in de lucht komt de vis een kasteel van een body boven water en springt door het oppervlak heen en met een plons, en een flinke plons weer terug en los issie. Volgens mij spuugde hij gewoon het shadje naar me uit zoiets van dat hoef ik niet. Wat maak je me nou. We zijn allebei tot over onze oren zeiknat van de waterverplaatsing en wat een kasteel van een vis was dat. Zelden zo’n grote snoekbaars op het OM gezien, nee nog nooit dat weet ik zeker. Lang maar ook dik en hoog. Ik kan ff niet meer helder nadenken en moet pauze houden. Wat een vis was dat dan daar zou ik graag een pasfotooootje van hebben geschoten.

*En dan plotseling alsof er een knop wordt omgedraaid.*

Het is taai vandaag maar een heerlijke dag op het water. En dan plotseling is het dinertime ofzo. De stroom is niet veranderd, de temperatuur van het water is hetzelfde maar plotseling krijgen we aanbeten. De eerste paar slaan we faliekant mis een dik gat in de lucht. We moeten er echt een staartdreg op zetten. en dan nog pakken ze alleen het staartje want we missen nog de helft van de aanslagen. Ze zijn weliswaar wel heel klein en het woord dreumes is nog te groot voor ze. Maar we hebben in ieder geval wat et doen waar we voor kwamen.

Half uurtje geleden heeft Joey mijn laatste broodje ham met ei naar binnen gewerkt. Met vissen kunnen we elkaar goed vinden maar als het om smikkelen gaat zitten we ook niet ver van elkaar uiteen. Op dezelfde lijn dus. Ik begin er aan te denken en hij begint er aan door te zeggen dat die wel een frietje lust en hij trakteert.

Hopatheeee Jipiyaaheee direct als een speer richting Dordt met volle kracht. De Kalkhaven kunnen we niet aanleggen maar vaar em toch ff rond om te zien wat ik nog herken. Zie nog wel ff Café Mertz daar heb ik hele leuke uren door gebracht voorral met de fotoclub. Flink veranderd allemaal het lijkt me allemaal veel voller en drukker maar het is ook wel dik vijfendertig jaar geleden.

Maar in de Nieuwe Haven kunnen we helemaal achterin nog een plekkie vinden. In deze havens heb ik wat afgevist en kou geleden met de winterwedstrijden van visvereniging HSV Sterrenburg. Komen toch wel wat vette herinneringen boven drijven. Joey gaat op paden die kan je om een boodschap sturen. Ik laat me verrassen en dat komt helemaal goed.

*Een bakje vlammetjes en een milkshake na en we kunnen er weer ff tegen aan.*

Zo zitten we in m’n geboortestad te dineren onder het oog van de Grote Kerk die even later geweldig te keer gaat. Er volgen nog wat klokken uit de omgeving wist niet dat er zoveel waren.

We vissen nog wat voor Zwijndrecht tussen de Noord en het pondje maar wel heel, heel veel brasem zelfs springend aan het oppervlak met zwemen kokmeeuwen erboven. Dacht eerst dat het roofblei was maar jammergenoeg allemaal slijmjurken kilometer lang uitgestrekt. Wel een mooi gezicht al die springende vissen.

Nog even rond de peilers gevist onder de brug van Spijkenisse. Nou ja hij lijkt er ook wel heel erg veel op volgens mijn vismaatje.

Maar echt werelds is het allemaal niet. Allemaal klein spul en missers en losse te over. Vissen die de shad een paar meter vasthouden om daarna los te laten of uitspuwen.

*Ze blijven klein vergeleken met het Haringvliet maar de laatste vis is de kers op een mooie dag vissen.*

Onderweg pakken we nog wat stekken maar we kunnen niets meer trickeren tot een aanbeet. Op de laatste stek toch weer wat dreumissen wakker gemaakt maar de laatste vis is een mooi exemplaar. Een dikke baars kon de verleiding niet weerstaan en klapte er op.

De baars (Perca fluviatilis) is een vis uit de vissenfamilie echte baarzen (Percidae), die in de benelux inheems voorkomt. Verwanten van deze soort zijn onder andere de snoekbaars en de pos. De baars heeft een vrij hoog lichaam, twee rugvinnen en een kenmerkend patroon van meestal zes donkere dwarsbanden. De kleuren van de vis zeggen niet zoveel, maar aan de achterkant van de voorste rugvin heeft de baars altijd een zwarte vlek. De staart en de onderste vinnen hebben een oranje zweem. De voorste rugvin evenals de buik- en borstvinnen hebben harde stralen met een scherpe punt, als je hierdoor geprikt wordt kan het erg irriteren vanwege het slijm van de vis. Op de kieuwdeksels heeft de baars scherpe randen en punten. Hij kan tot 60 centimeter lang en 4,5 kilogram zwaar worden. Hij kan 16 jaar oud worden.

Ondanks zijn stekels een gewilde prooi van de snoek. Baarzen staan evenals snoeken bekend om hun Kanibalisme. In de zomer komen vaak erg grote scholen met jonge baars voor die voor hun wat oudere soortgenoten een gewilde prooi vormen. Ook dan jaagt de baars vaak groepsgewijs op de opgejaagde visjes. De vissen paaien van maart tot juni in zeer ondiep water; zij leggen soms wel 200.000 eieren in lange netvormige linten. De jongen komen na 3 weken uit. De jonge roofvis zwemt vaak in scholen en zoekt zijn prooi, die hij opzuigt met zijn uitstulpbare bek, langs de oever of bij de bodem. Als de baars ouder wordt komt hij vaker solitair voor in dieper water. De jongen eten plankton en insecten. De baars leeft verspreid over bijna heel Europa en Noord Azië, in meren, plassen, moeraqsland, rivieren en brakwater.

De baars is ook een van de eerste vissen die nieuw aangelegde wateren koloniseert. In voedselarme wateren (vennen en zandafgravingen) is de baars samen met de blankvoorn de dominante vissoort. De baars is een zichtjager en heeft dus helder water nodig. Hij leeft in het algemeen in scholen van enkele tientallen dieren van ongeveer gelijke grootte. In deze scholen kan een enorme voedselnijd optreden waarbij een vermeende prooi door de hele school tegelijk wordt bejaagd. De baars is een erg smakelijke vis. In de vijftiger en zestiger jaren van de twintigste eeuw werd in het IJsselmeer erg veel baars door beroepsvissers en hengelsporters gevangen. Ook in het buitenland is de baars een gewilde consumptievis. Baars voor consumptie meenemen is buiten de grote rivieren en het IJsselmeer niet echt aan te raden omdat hij vrij langzaam groeit en er na het fileren maar weinig vis overblijft. Rond het begin van de 20e eeuw was de baars nog veel belangrijker in het ecosysteem. Rond Woerden vingen hengelaars in enkele uren 40 à 50 pond baars met een gemiddeld gewicht van ongeveer een kilo. In het ongestoorde ecosysteem, zoals dat ook op Ierse meren wordt benaderd domineren baars en snoek en zijn brasems en voorns veel schaarser.

Bron Wikipedia

*De mooiste .. foto volgens de fotograaf in spé.*

En onze nieuwe generatie fotograaf maakt nog een extra plaatje. Dinsdag moet die weer naar school en daar heeft tie zin in als tien die het niet hebben. Nog een jaartje buffelen voor Joey. A.s. zaterdag gaan we het zien op de reünie van de gemeente 4Polders.

Daar komen nog al wat mensen op af zien we aan de voor inschrijvingen en die mogen allemaal gratis op de foto. Gaan we het druk krijgen denk ik en hebben we de zondag nodig om weer bij te komen. Op het water natuurlijk.