HV met MacGyver

Na de goede ervaringen van de maan,- en dinsdag gaan we er vandaag donderdag 8 december 2016 wat vroeger in. Leo heeft ook wel zin om mee te gaan en is om kwart voor tien op de koffie. Snel een bakkie en weg zijn we naar de trailer helling en een kwartier later liggen we er in. Met z’n tweeën is er al snel getrailert. Hup de haven uit en het grote Haringvliet op

Als Leo arriveert donderdag 8 december 2016 ben ik net klaar met de boot visklaar maken en kan achter de auto. Krabben hoeven we niet en het flauwe zonnetje komt net op. Ik finish m’n bak koffie, Leo slaat even over want z’n darmen werken niet mee dus kunnen we gaan. Dat is lastig met al die kleding aan aan board en je gaat wat te gemakkelijk naar het toilet.

*Het is heerlijk op het water al staat er wel wat meer wind.*

Als we de haven uit varen zien we drie bootjes aan deze kant van het Haringvliet vissen. Wij steken gelijk de grote plas over naar de overkant naar het gemaal van Melisant. Met deze ZuidWester wind zitten we daar lekker uit de wind Bfr4. Maar ik kan geen aasvis vinden laat staan vadertje glasoog. Wel zie ik aan het oppervlak zo af en toe een wolk witvis maar daar om heen of half water helemaal niets. Dan weet je dat het qua vissen taai gaat worden. Wel gaan de lichten aan van de sluizen dus als het gaat stromen dan zien we het weer helemaal zitten.

*Niet groot maar we kunnen vissen registreren.*

Maar nee hoor geen enkele dus vertrekken we naar Hellevoet terug en voor het strandje van den Ouden daar waar het van de week heerlijk vertoeven was qua aanbeten. Maar hier ook geen aasvis te vinden met de daarbij behorende predators. Maar dan denk ik tegen het talud toch wat te zien en Leo laat zijn shadje zakken terwijl ik de boot in z’n achteruit zet. Eerst slaat hij een gat in de lucht, maar de shad dwarrelt weer naar de bodem en bij de eerste beweging wordt hij alsnog gegrepen. Hehehe heerlijk de nul is er vanaf.

Natuurlijk blijven we hier ff hangen en terwijl Leo vertikaalt met het Drakovitch systeem gaat ik diagonalen met de fox combinatie die begin van de week zo succesvol was. Na een paar worpen duurt het wel heel lang voordat ik de bodem bereikt en zet de lijn nog eens extra strak dmv hem tegen te houden en het voelt aan of er een plastic zak aan hangt. Zwiep gelijk de hengel want dat voelt niet normaal aan maar dan voet hij toch weer licht aan en bereik ik de bodem. En als ik dan ophaal voor de volgende worp ben ik toch weer beet genomen. Ik mis de staart. Denk dat het twee verdwaalde waren want we kunnen langs het hele talud langs de Nieuw Helvoet geen stekel vinden. Ook geen scholen aasvis waar zijn die in hemelsnaam gebleven.

*Lekkere eigen gemaakte erwtensoep bij de Stelle.*

We gaan zoeken langs de Dam, rond de gele boeien tot aan Stelendam en dan stuurt de boot richting patatje. Hij is niet te stoppen dus leggen we er maar aan in de binnenhaven van Stellendam. Het wordt een erwtensoep met een broodje kroket. Heerlijk. Daar gaan we weer vaker een pitch stop houden. Na het debacle van laatst in Middelharnis is dit een verademing.

Om een uurtje of drie zien we die aluminium boot uit Pijnakker die we toen we vanmorgen de haven uit voerde voor de werkhaven lag te vissen. Hij is tot aan Oudenhoorn geweest en heeft ook één dreumis weten te strikken. Ook alleen maar aasvis aan het oppervlak gezien. Gesproken over zijn combinatie omdat we daar ook nog aan dachten na het overlijden van m’n grote vriend de Frontera. We hoeven ons dus nog niet te schamen.

*Dan denk je dat je wat heb gevonden op een redelijke diepte.*

We gaan verder zoeken onder de kant van Stellendam richting Middelharnis en warempel we vinden een kluwen, een dikke wolk aas vis maar aanbeten ho maar. Wat we er ook aanbinden.

We gaan richting trailerhelling. Natuurlijk als laatste eventjes bij de vuurtoren maar we varen al door naar de werkhaven. Er is daar helemaal geen leven onder water te ontdekken. Waar zit die scholen aasvis toch. Bij de werkhaven krijg ik dan eindelijk m’n lang verwachte beuk er op. Echt een dreun die niet is te missen en er kan een mooie snoekbaars op de pasfoto. Wat een taaie dag was dit. Eindelijk. En zulke dagen zullen er meer gaan volgen denk ik zo. Waar zijn al die snoekbaarzen gebleven. Volgende week nog maar eens proberen. Vervelend hoor. met zulk weer…