Yamaha Pro Fishing Cup2 2023

Met al die regen van gisteren is mijn Nikon Compact kamera te veel geworden en na dik twintig jaar vis foto’s te hebben gemaakt waarschijnlijk naar de eeuwige jachtvelden vertrokken. Dus vandaag geen tijden recht op de kiekjes.

Het weer ziet er een stuk beter uit dan gisteren. Wel die wind want hier vandaan zien we al de witte koppen over het Haringvliet denderen maar geen regen. wat is dat heerlijk dan om te vertrekken. We hebben windje in de rug dus we kunnen bijna vol gas over het water speren.

Maar aangekomen op het Spui blijft de elektromotor rondjes draaien. De navigatie kan hij niet vinden. Uit zetten en resetten niets werkt om het euvel te bestrijden. wat raaar nu weer. Gisteren getest bij Marco en nu dit. Maar weer bellen naar Nieuwkoop en dar hoor ik dat ik er vroeg bij ben. Daar werken ze net een gebakken spiegeleitje naar binnen met een bak koffie. Als alles werkt en hij blijft zoeken dan is er een magnetisch veld dat stoort in de buurt. Wij de twee ankers uit het vooronder halen maar dat helpt niet. Hebben er ook altijd gelegen als nieuw want nog nooit gebruikt. Gelukkig natuurlijk nog nooit hoeven te gebruiken. Kan dan nog maar één ding zijn de kabels die ik gister in de kop ro0nd heb gelegt boven in de kop daar moet je een prop van maken en onderin de kop proberen te frommelen. Daar zou die dan een magnetisch veld op kunnen bouwen. We hobbelen op het Spui een meter op en neer in de golven dus het lijkt ons verstandig de Blinckvliet de haven op Zuidland op te zoeken aan het Spui.

En daar voor de deur maken we de kop open en verfrommelen we de kabel ineen en proppen em onder in. Klaar is Freek want hij doet et nu. Zo dan, nu maar eerst een bak koffie boven op het terras en dat kan. We kletsen er gezellig nog wat want we zijn toch al dik over tijd.

Maar als we dan vanaf het Spui de Oude Maas op knallen gaan we eerst richting Dordrecht. De stroom zit er lekker in en ik weet een plek om de kanten te bestoken met plugjes en shads met lichte loodkopjes. Maar wat scherts onze verbazing. Nu doet de GPS het wel maar de propeller niet. En met deze stroom snelheid nu vlak voor hoog water hebben we die echt nodig. Nog maar eens om raad vragen maar Marco neemt niet meer op. Dan realiseren we ons dat het zondag is dus gelijk heeft die om niet op te nemen. Die is het slagen van zijn dochter aan het vieren en de vakantie foto’s met de rest van de familie te bekijken.

We zoeken een kreek op en maken de kop nog maar een keer open. Trekken en drukken aan de stekkertjes maar volgens mij zit alles goed vast. Kabels maar weer vast frommelen en we gaan backtrollen met de hand bediende MinnKota achterop. Maar dat is geen succes met die harde wind en harde stroming. Van visssen komt voor mij niet zoveel en Wim is met een shad vissen niet gewent. Dan valt dat niet mee op een rivier als de Oude Maas. Daar moet je zeker en beetje ervaring in hebben bodem te houden tussen al die obstakels als stennen, basaltblokken, planten en ijskasten.

Na een uurtje aanmodderen stel ik voor om te gaan trollen. Om dan dit soort dreumesen te vangen helpt ook niet mee om het moraal op te krikken. Nee vandaag zit het niet mee. Dachten nog slechter als gister kan niet maar er is altijd een overtreffende trap in ongeluk tegen komen.

Ik zet na en tijdje de hengel in de steun want met die wind en stroming is de boot moeilijk langs het talud te manoeuvreren. Soms maar enkele meters van de kant. We gaan eigenlijk te snel maar als ik langzamer gaat onder de zeven km per uur dan waai ik alle kanten op. Zou zo de stenen op varen zonder er iets aan te kunnen doen. We hebben wel pech vandaag zeg.

We kunnen nog wel de baarzen vol krijgen op de kaart en hebben dus meer dan twee meter vis. Maar van vandaag hadden we hele andere verwachtingen. Deze vis hebben we wel nodig hoor om het moraal weer een beetje op te vijzelen. We hebben nog een dik uurtje dus vol gas nu. We leggen aan of meer hangen aan allerlei obstakels om zodoende toch nog wat werpent te kunnen vissen.

Om vervolgens weer een tukje te trollen langs de mooiste ambusch plekken voor die predators die we zoeken.

Zo vast aan die palen dat zijn niet onze stekken maar je moet wat en misschien op een verrassing.

We wilden eind van de middag nog onder de Spijkenisse brug door op zoek naar een bonus vis de zeebaars maar daar is niets van terecht gekomen. We gaan trollend terug en vlak voor het Spui is het dan vier uur. We ruimen alles op en dan vol gas het Spui over naar het Haringvliet. Dat is in een half uurtje gedaan. Maar dan..

Op het Haringvliet staat de wind West en dan komt die over die hele plas recht over je heen. Die golven zijn dan net te kort om over heen te scheren en dan pak je dus heel heel veel buiswater. Daar doen we dus anderhalf uur over waar we vanmorgen een half uurtje en droog waren we over hebben gedaan.

Om dan op de helling de volgende Remi te ontmoeten. Wat moeten ze toch een hoop boeken hebben verkocht daar bij onze ooster buren “Alleen op de Wereld” Daar staat gewoon een auto op slot met de trailer er nog aan onder water. Je wacht een kwartiertje. Gaat de havenmeester maar eens bellen want misschien is er wat ergers gebeurt. Maar nee hoor. Wel een goed gesprek van het is denk ik een collega van je want we weten er niets van of er is ook niets gemeld ofzo. En dan een klein uurtje later hoor je sorry hoor en het gezelschap stapt in en rijdt dan noncheland weg of er niets aan de hand is. We zijn flabergast. Wat een volk is dat dan..

De totaalstand is er en we doen het niet eens zo slecht met een halve dag vissen. We zijn 31e geworden van de 74 koppels. De schade valt dus nog mee. Volgend jaar zijn we er zeker weer bij.