We waren gevraagd door de HengelSport Vereniging Het Voornse Kanaal om roofvissen uit de boot te demonstreren voor de jeugd. Ik heb zeer goede kontakten met dat bestuur dus waarom niet. Lokatie was natuurlijk het Kanaal door Voorne. Het beste stukje viswater van Nederland.

Tijdens deze open dag waar we te gast zijn bij bij dans acedemie en partycentrum Rijo van Danny & Chiara Reichardt een prima lokatie natuurlijk direct aan het Voornse Kanaal wordt een ieder in de gelegenheid gesteld om met alle aspecten van de hengelsport kennis te nemen. Alle afdelingen zijn vertegenwoordigd en bereid wat “geheimen” prijs te geven.  Zowel de karpes als de witvisafdeling hebben buiten aan de waterkant diverse opstellingen staan zodat je kan zien waarmee en hoe er gevist wordt. De jeugd kan binnen zelf een tuigje maken en ook leren deze goed uit te peilen. Ook werden er visfilms afgespeeld. Enkele leden van de vliegvisvereniging Voorne-Putten waren er om vliegbind- en werpdemostraties te geven.

En wij moeten dus de roofvis afdeling bemannen met de boot weliswaar. Jammer dat ik deze afdeling niet heb gezien met een stand zoals de jeugd,- zee,- vlieg,- wit,- senioren,- visafdeling alles prima voor elkaar hadden. Alles kon je vragen en leren over dobbers, geloof dat Mario zijn winkel de Catfisch had verplaatst zoveel waren er om te zien, onderlijnen, hakjes en haken, loodafstellingen, zijlijnen knopen van b.v. nylon naar gevlochten lijn. Alles kwam aan bod. Prima. Zelfs vistuigjes, dobbers, viskanen, leefnetten etc. uit grootmoederstijd waren te bekijken. Wat een reuze sprong is het dan naar de spulletjes van deze tijd.

En er was een loterij waarbij leuke prijzen te winnen waren. Alle sponsoren nogmaals bedankt hier voor. Daardoor kon de complete opbrengst ten goede komen aan de stichting Peuterfonds die vis evenementen organiseert voor gehandicapte kinderen. Een fantastisch initiatief natuurlijk.

De boot is zo getrailerd want vandaag zijn we met de Linder zodat we onder de bruggen door kunnen varen. De BassBuster is te hoog voor dit Kanaal door Voorne. Jammer dat het zo hard waaide maar het kan natuurlijk nog veel erger…regen dus de luwte een beetje opgezocht van de terrasflats en het winkelcentrum.

Hopen een beetje uit de wind misschien een baars te kunnen vangen tussen de bootjes in de splinternieuwe binnen haven. Maar door de wind was het niet verstandig onze jeugdige vissertjes te laten werpen met klein plugjes. Dus we trollen erlangs tot aan de sluisdeuren aan de rand van het Haringvliet en weer terug tot aan de Kickersbloem langs de rietkragen hopende op onze zwart gestreepte rover met zijn rode vinnen.

Willem van Winkelhof is de eerst die meegaat en na eerst wat uitleg te hebben gekregen van Joop in de boot als we nog aangemeerd liggen over de pluggen die we gaan gebruiken, de snelheid waar deze is voor gemaakt en natuurlijk de diepte waar je wilt vissen langs een talud. Dus wat voor schoep er voorop zit dat dit niet alleen de beweging maakt van de plug maar ook de diepte bepaald. De trillingen die het in het water maakt dit noemen we de aktie van de plug wel of niet met kogeltjes. Voor meer herrie en natuurlijk werpgewicht. Wat voor dreggen gebruiken we en welke vis kunnen we verwachten. Allemaal informatie die als een spons wordt geabsorbeerd en zodadelijk in de praktijk vakkundig werd uitgevoerd. Dat moet ik ze nageven dat er niets werd vergeten en het een en ander tijdens de dril de info van Joop prima werd uitgevoerd.

En dan eindelijk gaan we te water en trollen richting winkelcentrum. FF bukken bij de bruggen en tussen de terrasflats door krijgt Willem zijn doop.

Gelijk een hele mooie 67cm dikke snoekbaars rukt enkele malen meters lijn van de spoel. Zo, zo die trekt horen we en verkocht is hij. Vissen van bovenaf is natuurlijk helemaal te gek. Met zijn hele gewicht hangt hij in de UglyStick. Perfecte stok om mee te beginnen.

Alle vluchtpogingen pareert hij vakkundig en Joop doe zijn best met hem te coachen. En als hij dan de boot ziet, vadertje glasoog bedoel ik dan gaat hij weer enkele malen door de slip. Mooier kan niet en Willem hangt volledig met zijn gewicht in de hengel. Fantastisch, die slaapt vannacht slecht. Dat doet hij nog wel een paar keertjes opnieuw. Deze vis drillen dus. Dan eindelijk kan Joop hem scheppen of beter gezegd landen even later de vis vakkundig in het netje.

Die is binnen. Helemaal gelukkig is Willem en dan weten wij ook gelijk waarom we het doen. Fantastisch, die zien we wel terug aan de waterkant. Willem dan natuurlijk.

Maar de vis vasthouden is wat anders. Dat moet hij nog onder de knie krijgen. Hij is natuurlijk wel wat aan de grote kant om mee te beginnen. Eerst maar eens wat vorentjes, baarsjes etc. vangen want dat is natuurlijk wel een probleem van deze tijd. Wat te doen als een beginnend vissertje er een wat grotere rover land. Daar moet dan de Bond van dierenmishandeling niet bij zijn. Maar vandaag hebben we het er niet over. We doen ons best over te brengen hoe we de vis onthaken en weer terug zetten na de fotosessie. We gaan weer terug richting de koffie met broodjes fricadel, kroket of hamburger. Dat heeft Danny goed gezien. Wij vissers lusten dat wel als lunch. Dat gaat er wel in.  En Willem… die wil nog wel een keertje mee vanmiddag

En dan kan de middag sessie beginnen. Het weer wordt er niet beter op maar de interesse was er niet minder om. Ouders waren er al bang voor. Dat wordt een bootje kopen

We trollen weer richting de sluis en zien onderweg wat roofvissers vanaf de kant vissen. Die hebben allemaal een slechte dag en als wij dan weer een mooie aanbeet verzilveren doen we het dus nog niet eens zo slecht. Later horen we van de TrouthBuster (Floris), Jeroen en de Bassmeister (Waldi) die op de Oude Maas een plekkie uit de wind zochten ook nog niet veel was. Over heel de dag vijf vissen waarvan één snoekbaars is niet al te best. We kunnen dus nog niet zeggen dat ze los zijn. Maar hopen dat de wind een beetje minder wordt volgende week maar daar ziet het niet naar uit. Dan kunnen we het Haringvliet weer op. Want het moet wel leuk blijven en met windkracht 6 is het wel heel snel driften langs een talud.

En natuurlijk wordt ook deze vakkundig door Joop geschept. Die mannetjes hebben natuurlijk de dag van hun leven.

De snoekbaars is een baarsachtige; net als de baars heeft hij twee gescheiden rugvinnen, waarvan de voorste met harde stekels.  De snoekbaars is echter langwerpiger; met een grote bek waarvan de kaaklijn tot onder het oog doorloopt. Net als de baars is de snoekbaars gebandeerd (8-10 banden), maar bij oudere snoekbaars wordt deze bandenring meer vlekkerig.  De snoekbaars is in het algemeen lichter dan de baars, meer groen of grijsbruin. 

Snoekbaars is een roofvissoort die met name in troebele wateren veel voorkomt. De beste vangplaatsen zijn te vinden bij steile overgangen tussen diep en ondiep water en bij de stuwen en sluizen.

De snoekbaars heeft een slank lichaam en een stekelvin op zijn rug. In zijn bek heeft de snoekbaars veel kleine tanden met hier en daar een grote tand er tussen. De rug en de flanken zijn groenbruin tot zilvergrijs met donkere vlekken. De buik is wit. Op de stekelvin zitten veel zwarte stippen. De ogen zijn donker en hebben een vuilgele rand. Snoekbaars wordt wel 110 cm lang en meer dan 10 kg zwaar.

De snoekbaars leeft vooral in niet te koud, troebel water. De bodem moet stevig zijn: zand, grind of mergel. Schuilplaatsen zijn belangrijk en daarom wordt snoekbaars veel gevangen in vaargeulen van kanalen en rivieren, en bij richels, kuilen, glooiingen en mosselbedden. Overdag zit de snoekbaars diep, maar ’s nachts komt hij bij de oever naar boven. Net als de snoek is de snoekbaars een roofvis, die voornamelijk andere vissen eet zoals spiering, voorn, baars en alver.

Maar met de gevangen vis op de foto dat wil nog niet lukken. Zelf zo’n grote vis vasthouden durven ze (nog) niet. Na lang aandringen voorruit dan maar mag Joop hem, wel goed vasthouden natuurlijk en dat wordt drie keer gecontroleerd, gaan ze met z’n vieren op de gevoelige sensor . En voorral niet te dicht bij met die vis. We trollen terug en proberen het nog langs de rietkraag tot aan Cebeco maar het gaat niet lukken een baars te verlijden tot een aanbeet. Toch azen ze want Cor Deckers vangt er af en toe eentje aan de made. Weliswaar kleintjes maar toch. Het begint nu toch wel erg hard te waaien en net voor de regen zijn we eruit. Het was een leuke dag en volgend jaar zijn we weer van de partij hoor Wim (van Amen de voorzitter van HSV Het Voornse Kanaal). Het is een leuk gezicht die glimmende oogjes van die knapen te zien in de boat. Geeft wel voldoening moet ik je zeggen. De ouders weten nu ook wat ze willen voor hun verjaardag. Zo’n aluminium bootje kan makkelijk in de achtertuin. Weinig tot geen onderhoud. Behoort eigenlijk tot de PSU van elke jonge Hellevoeter met al dat water om ons heen. Zeker als de koorts er is en die is nu flink aangewakkerd.

Reactie’s

Hoi Freek,

Leuk verhaal.

Leo

goeiemiddag, heb net het visverhaal met de leuke foto’s gezien op de site, wat is dit erg leuk in elkaar gezet, ik denk als willem dit vanmiddag ziet dat hij echt helemaal zo trots is als een aap met de bekende 5 …….., ik heb geprobeerd om de foto’s op te slaan,maar dit is niet gelukt ik kreeg alleen een kleine strip met alle foto’s erop, ik zou het erg leuk vinden als ik de foto’s op zou kunnen slaan zou u misschien deze kunnen mailen naar …@upcmail.nl, willem zou ze dolgraag op zij hyvespagina zetten.

groetjes

aad van winkelhof

Hay Freek,

Het is gelukt, gaaf hoor ik moest eerst Quick time instaleren….

daarna ging het goed, soms blijft het beeld even stilstaan,

verder oka…………………….groetjes Huibert

Vrijdag 13 mei 2011 nog even met Erik vissen op de Harder. Die had daar wel van alles over gehoord maar nog nooit op gevist. Ik had ‘s morgens tijdens de hond uit laten de harders al gezien langs het Haringvliet dus met de thee ‘s middags aan de keukentafel was het snel beslist.

Ik heb samen met Joop (Flohil mijn vismaatje) nog nooit een harder gevangen op het Haringvliet, mijn thuiswater. Wat we ook doen, het wil niet lukken. Wel in de Europoort of in de haven van Zierikzee, of Nieuwe Waterweg maar het Haringvliet… dat is andere koek. Maar vanochtend lag het rijen dik dus eerst naar de bakker en paar broden halen en wat havermout en we gaan het proberen. Het is mooi weer dus waarom niet. Maar aan het water aangekomen is de wind aangewakkerd en dat is altijd een slecht teken. Ik weet niet waarom maar die rijen dik zien we niet meer. Maar als we gaan zoeken naar wat stiller water in een bocht zien we nog enkele vissen van ±5, 6 stuks zwemmen en azen dus hengels klaar maken want meteen is de koorts er. Vangdrang noemen we dat

Maar wat we ook voeren, we krijgen ze niet aan het azen op de broodvlokken maar het is een schitterend gezicht die Harders algen te zien scrapen van de stenen nog geen 10 cm uit de kant. Daar zit natuurlijk nu de meeste aanslag. Nog een paar weken en er zal flink meer vegetatie zijn.

Maar ons brood laten ze (nog) links liggen. We voeren nog een laatste brood en gaan er vandoor.

Dat is natuurlijk niets op zo’n groot water maar we gaan het zeker nogmaals proberen en zo kunnen er maar vast aan wennen. Zo niet is er anders genoeg witvis die het ruimen.

Wel rijden nog lang een well in de duinen. Daar waar heel lang geleden Hellevoetsluis nog zijn drinkwater vandaan haalde. Twee jaar geleden is daar de bulldozer tekeer in gegaan voor herstructurering van het landschap. Jammer, jammer toch want je kon er met de vliegenhengel fantastische dikke vijftigers aan ruisers vangen.

Maar we zien dat het riet al aan het terug keren is en hier en daar stijgen er wat vissen. Dat zien we doordat er af en toe van die kringen ontstaan als er een insect van het wateroppervlak wordt genomen. Nu maar hopen dat we weer van die bakken van ruisvoorns er mogen vangen.

De ruisvoorn kan vel rode vinnen hebben met een goud gekleurd lichaam. Een schitterende vis op het goede materiaal heb je daar prima sport aan. Denk aan een vlieghengel, lichte spinhengel van lengte want je moet over de rietkraag heen, bolonaise is beter denk ik kan je zachtjes je broodpluim of maden laten zakken achter het riet, of een vaste stok. Weet zeker dat deze vis zich kan meten qua schoonheid met een baars. Daarmee is het ook net alsof je in de tropen staat met zijn kleurenpracht. Als we thuis aankomen krijg ik Floris aan de lijn of hoe moet je dat eigenlijk noemen. Beeldtelefoon misschien want tegenwoordig gebruiken we Skype. Kan je met z’n vieren tegelijkertijd knopen, vliegbinden, nieuwe dobbers en weet ik het allemaal niet doornemen met een borrel erbij. Je hoeft immers niet meer te rijden want die beroemde vliegbind avonden, daar waar ik eigelijk nooit met een streamer of vlieg thuiskwam die worden er steeds minder. Je wilt toch graag je rijbewijs behouden natuurlijk. Of we woensdag eens gaan kijken of de zeebaars er is en natuurlijk willen we dat. Vorige week was het nog niets maar we moeten dan wel eerst garnalen gaan scheppen want ik heb er te weinig overgehouden van de laatste sessie aan het Hartelkanaal. Gaan we doen.

Je vult wel eens een doosje met nieuwe pluggen, of gaat zeebaarzen, snoeken, baarzen, roofbleien of op de glasogen en dan vul je weer een doos met attributen. Elke keer weer laat je die doos achter in de tassen of bootvakken. Van je weet het nooit en misschien komt dat volgende keer wel van pas

Dus dat groeit en groeit en de helft wordt noot gebruikt

Dus eens in de zoveel haal je alles tevoorschijn en eigenlijk zit alles er volgend jaar weer in met en dat weet ik nu al een paar doosjes extra met nieuwe aangeschafte aasjes in alle kleuren, maten en grootte

Keertje met de dobber langs de blokkendam met bliekjes, zagers of nog beter steurkrab. Hardstikke gaaf die dobber te zien weg duiken en nu proberen de baars uit de stenen te houden

Shadjes nu met dat dropshotten wat erbij is gekomen dat groeit alleen maar in aantallen.

Maandag 2 januari 2011 gaan we uitwaaien op het Haringvliet. Eventjes de feestdagen verlaten en heerlijk vissen op die grote plas water.

Terwijl ik de wagen weg zet na het traileren en de botenwagen op slot zet start Waldi alvast de motor. Alles is op elkaar ingespeeld zo onderhand.

Ver hoeven we niet te varen onze winterstekken liggen vlak bij de helling.

De eerste zander van het nieuwe jaar is al snel gevangen gevolgd door een mooie baars op dezelfde shad. Liefhebbers van een handtasje of forel.

Het weer wordt er niet beter op maar met de wind in de rug valt het nog mee. Slecht weer bestaat maar slechte kleding net voor ons.

Na regen komt zonneschijn zal ik maar zeggen en we hebben nog een heerlijke leuke middag op het water.

We zijn vaak met z’n drietjes te vinden op deze plas en deze stek in de wintermaanden. Als de zon al zakt wordt het frisjes. Nog net geen ijs in de ogen van de hengels maar het was weer een heerlijke dag. Waldi’s quote; een slechte dag vissen is altijd nog beter dan een goede dag op je werk en zo is het maar net. Allemaal nog de beste wensen.

Haringvliet, 29 oktober 2010. Vandaag een mooie dag om te trollen volgens Joop. Ik ben daar niet zo van maar Joop doet dat graag. Je bestrijk zo een groot gedeelte van deze grote plas op zoek naar predators. Misschien een verdwaalde zeeforel die nu naar binnen trekken zou de kers op de taart zijn

Dus nemen relatief we klein pluggen met lichte hengels. Stokken die een klap kunnen opvangen want met trollen hoef je meestal de haak niet meer te “zetten”. Een stevige body en een wat zachtere top is prima

En we zijn goed en wel onderweg op die grote plas water langs het talud. Dat is zonder GPS trouwens niet te doen. Er is op het Haringvliet geen recht stukje talud te vinden. Misschien langs de Zeedijk maar omdat daar dan enkele honderden meters recht stuk is zal daar weinig te vangen zijn as dan wel daar in de stukken met diepte verschil. Daar willen in het na seizoen nog wel eens wat snoekbaarzen de dienst uitmaken. Dus de plug duikelt van ondiepte naar diepe gaten en langs een talud varen dat valt niet mee

Je weet gelijk na de eerste run dat dat geen baars is. alle aanbeten zijn hetzelfde. Een verschrikkelijke dreun en eer dikke run. Met meters lijn nemend waarna die het ruime sop kiest en naar het midden het diepe zwemt met een gierende slip. Om dan plotseling dat de lijn slap valt. Nu als een wezenloos slingeren aan je molentje want je denkt die is los. Maar niets is minder waar hij zwemt met een noodgang op je af om als je de snelheid bij kan houden met draaien aan je slingertje. Dan duikt hij vlak bij de boot op. Soms springend op, over het water en is die dan nog gehaakt krijg je nog een paar verschrikkelijke runs te pareren. Een fantastische sport is het die zilveren torpedo’s

Helemaal goed natuurlijk zulke rovertjes te vangen op licht materiaal. We zijn verwent hier op het Haringvliet met deze vissen. Buiten hety delta vissende collega’s doen er een gebedje op om deze vissen te vangen

Hehe dan kan ik aan de bak. Het ritueel is hetzelfde een dikke ramm je bent echt je hengel echt kwijt als je hem niet goed vast houd. In de steun is bij ons beide uit den boze. We willen de aanbeet voelen. Dat is eigenlijk het mooiste moment op het portretteren na dan… En na een dikke drill met dito runs te pareren kunnen we em eindelijk netten. Joop heeft al wat plaatjes geschoten en pakt het landingsnet om en te netten. Dat lukt em natuurlijk. Moet zeggen dat dat wel eens beter is gegaan want half op je knieën voor in de boot na twee keer missen maar dan toch zit hij er in. Ik zeg nog aan board met dat net maar ben te laat. Terwijl Joop overeind komt. Eigenlijhk strompelend, ik weet niet wat die heeft uitgespookt gisteravond. Waarom niet zittend op het bankje, desnoods staande maar op je knieën valt het niet mee op te staan in de Linder en jawel hoor. Met een dikke boog springt de zeeforel zo weer uit het schepnet. We kijken elkaar aan en ik vraag em nog wil je niet dat ik er ook eentje vang. Zou de tweede kers op de taart zijn vandaag. Waarop Joop antwoordt. Nou ja je heb in ieder geval de foto’s nog. Zie boven staande….