We worden weer hartelijk verwelkomt door Arie Meijer, Kees Nagelkerke en Mike Piepenbroek van HSV Ons Genoegen. Dit jaar zijn we met z’n drieën uit Hellevoetsluis. Pietertje het neefje van Wim wilde dolgraag mee met Ome Wim vissen.

Als we dan aankomen in het uiterste puntje van het parcours na wat omrijden. Het is lastig rijden door Tinte van alles is afgesloten maar we vinden het wel door de polders. Dan is er al een visser met zijn tentje op de open kom op de Strypsche Wetering. Die wetering willen we weer gaan volgen net als vorig jaar en alle duikers met dood aas bestoken.

Hengels uitpakken en ze beazen met een voorn, horsmakreel, makreeltje of wijting onder de dobber. Wim en Pietertje kiezen er voor aan deze kant van de duiker te vissen met de wind in de rug.

Het is gaan regenen met zo en nu een stop en eigenlijk houd dat niet meer op de gehele ochtend. Koud is het ook geworden vergeleken met de afgelopen dagen. Beb blij er rekening mee gehouden te hebben want gaat nog een extra hoody halen in de auto met dat smerige windje in mijn giechel. Gaat nu eerst maar eens kennis maken met de karpervisser maar als ik bij zijn grote paraplu komt ziet ik dat die ook aan het dood aas vissen is. En nee hoor geen enkel probleem als wij een uurtje bij de duiker komen vissen

Roofviskampioenschap Nissewaard 2025.

Op zaterdag 15 november, 6 & 20 december 2025 organiseert Hengelsportvereniging Ons Genoegen het kampioenschap roofvissen van Nissewaard, waar snoek, snoekbaars vrij zijn, en baars vanaf 28 cm zal tellen. Er dienen 2 van de 3 wedstrijden gevist te worden om in aanmerking te komen voor de titel Roofviskampioen 2025 met de daarbij behorende ere prijs. De jeugd heeft altijd prijs welke ter beschikking is gesteld door Schuurman Dier & Hengelsport te Nieuw Beijerland.

Deelname is gratis, en een gratis dagvergunning voor de wateren van Ons Genoegen voor niet leden.
De wedstrijddagen duren elk van 08.00 uur tot 13.00 uur, en om 13.30 uur zijn we dan weer voor de uitslag terug bij de verzamelplek.

Wedstrijd Voorwaarden:
●Er mag alleen gevist worden met 1 hengel. Het bij je hebben van een 2e hengel aan de waterkant is deze dag niet toegestaan.
●Vissen op centimeters en tellend zijn baars vanaf 28 cm, snoek en snoekbaars geen lengtebeperking.
●Alleen vissen in de wateren welke aangegeven zijn bij aanvang van de wedstrijd.
●Alleen vissen met alle soorten dood aas en kunstaas, het in bezit hebben van levend aas is niet toegestaan.
●Maak een duidelijke foto van je vangst met een goed afleesbaar meetlint op een onthaakmat, vissen die niet op een onthaakmat liggen worden niet geteld.
●Neem een pen mee om uw vangst op de wedstrijdkaart te kunnen noteren.
●Verder is het een must om een goede onthaaktang en een kniptang te hebben om de vis zo veilig mogelijk en zonder beschadiging te kunnen onthaken.

Bij een gelijk aantal centimeters zal de meeste vis tellen, is er dan nog een gelijk aantal dan zal de grootste vis tellen, daarna zal het lot beslissen wie zich een jaar lang roofviskampioen van Nissewaard 2025 mag noemen.

Dat is dus allemaal duidelijk.

En dat is het mooie van met een snoekdobber vissen. Die ziet je van verre staan dus een praatje pot is zo gemaakt. Als is me omdraai is er een praatje pot aan de andere kant en als ik weer terug kijkt ziet ik mijn dobber niet meer staan. Weg is die en de lijn loopt van de spoel. Wim roep ik “Beet” en dan moet het schepnet bij de auto nog worden gehaald. Alle drie steken ze over en ik laat de lijn strak lopen. Als dan mijn top rond gaat staan slaat ik aan en Bingo zegt de man die er al was naast me. Jawel hoor er zit iets zwaar aan de andere kant die tegenwerkt. Maar na een metertje vat de spanning op de lijn weg. Verdorie een losser. Dat is jammer. Ja ze zijn voorzichtig zegt onze mede hengelaar. Ik heb ook al een weg loper gehad en weer los gelaten.

Wat een deceptie. Hoe bestaat het dat die mis is. Moet ik dan langer wachten maar daar is Wim het ook mee eens. Liever een losser dan een geslikte. Dan brengt die een kop warme chocomel en een heerlijke gevulde koek. Dat maakt weer een heleboel goed.

Weer nieuw aas aan de haak en vrolijk tegen de wind in verder vissen. Ik gooi het zwikkie een eindje de vaart in en met de wind en lichte stroming drijft alles zo de duiker in. Als ik dan langs het water loopt kan ik de dobber volgen zeker tot halverwege de duiker. Ik let even niet op omdat ik het wild om me heen bewonder en is de dobber weer weg. Sterker nog mijn hengeltop staat te klapperen zo hard loop de lijn van de spoel. Ik ren er naar toe en pak de hengel op als ik de dobber zeker dertig meter verderop weer ziet verschijnen. Ik wacht nog even. Beweeg hem een beetje maar er gebeurt niets meer en ik krijg een flink gehavende voorn terug gepresenteerd. Teveel weerstand gevoeld misschien of een te grote voorn deze is twintig centimeter. In ieder geval afgekeurd door een predator. Dat is dus de tweede misser. Nu is alle aasvis rond de zeven centimeter wat we zien om ons heen.

Geloof dat Wim aan Pietertje alles wil leren over het roofvissen want na die tweede aanbeet komen ze aan deze kant van de duiker vissen. Maar de stroom is er helemaal uit. We horen later dat men rondom Tinte aan het baggeren zijn en dat de gemalen uit staan. Dat zal het dus zijn.

Maar het water staat doodstil en we gaan weer verder. Omdat we beet hebben gehad dan blijf je wat langer door vissen. Bij de volgende duiker we slaan er eentje over want daar is het moeilijk vissen met drie man daar is het wind stil. Heerlijk gewoonweg en het is eventjes droog.

Maar ook hier natuurlijk staat alles stil zelfs de wind. En na een klein uurtje vertrekken we weer naar de volgende duiker in de hoop dat er een groene rakker in ligt uit te buiken.

Dat duikertje hoppen heeft vandaag weinig zin als er geen stroom in zit in dat water. We zien wel eens aasvis springen en in de hoop gooien we dan onze dobber erbij in de buurt maar het mag allemaal niet baten vandaag. Terwijl ik op deze stek toch al menig snoek heb kunnen foppen.

Ook aan de andere kant waar Wim vorige keer zo succesvol was is er geen eer te behalen.

We moeten ander water op gaan zoeken opper is dan en ik kan Wim overhalen de Strypsche Wetering te verlaten in dit uitgebreide polder gebied. Op tijd schakelen noemt John Voogt dat zoals te lezen is in o.a. ons vorige verslag in Haarlem. Maar onderweg kunnen we dit plasje niet voorbij fietsen. Daar valt altijd wel iets te halen. Maar deze keer valt dat dus tegen.

Dan weet ik nog een binnen water in de Bonsen Hoeck. Daar kom ik wel eens op visite bij vrienden en zien we vanuit de tuin de snoeken zwemmen tussen de scholen vorentjes. Wat een gaaf gezicht zo’n groene rakker langzaam te zien draaien en dan een startschot. Als een pijl uit de boog vertrekt dan zo’n snoek. En hoe vaak die dan wel zijn doel mist.

Wim aan de ene kant en Pietertje aan de andere kant komen naast me staan op de brug. We zien plotseling beweging bij Wim zijn dobber en er springen zlfs visjes uit het water. Er gebeurt wel wat bij je aasvis zeg ik nog. We keuvelen nog wat verder als ik even later in een ooghoek de dobber van Wim in één keer de diepte in ziet vertrekken. Je dobber is weg je heb beet en Wim draait zich gelijk om en rent naar zijn hengel. We zien de dobber weer omhoog komen en dan vertrekken naar het midden.

Wim laat de lijn strak lopen en slaat aan. Dan kan het spelletje beginnen van lijn nemen en geven. Want het is een beste snoek die geeft zich niet snel gewonnen. Wat een kolken en korte runs neem te vis. Maar dan wordt de snoek toch vakkundig genet door Pietertje.

In de consternatie vergeten we de kaart bij de foto te zetten. Maar even later gelooft Kees Nagelkerke die de foto’s moet controleren me op mijn blauwe ogen dat deze vis van vandaag is. Wat was het taai vandaag aan deze kant van de Nissewaard. We moeten weer terug naar de verzamelplaats want we moeten de kaart voor half twee weer inleveren. Eens zien wat de rest heeft gedaan.

Met de 85 cm wordt Wim toch nog vijfde. Er is gewoonweg weer slecht gevangen. Van de twintig deelnemers 9 snoeken waarvan de nummer één vandaag Milan er alleen al drie voor zijn rekening nam.

Dat is dan weer een mooi gebaar. Alle jeugdleden krijgen ook een prijsje en pietertje de jongste mag als eerste uitkiezen.

Als we dan terug rijden naar Hellevoetsluis en vraagt of iederen wel trek heeft in een frietje met dan horen we ook van achteruit dat Pietertje het leuk vond en graag de volgende keer weer mee gaat.

Rest me nog de winnaars van vandaag te feliciteren en onderstaande verslag van Arie Meijer.

Verslag van Arie Meijer:

Verslag 1e roofviswedstrijd.

Rond het klokje van 07.00 uur kwamen de eerste vissers bij visvijver Bernisse om zich in te schrijven voor de titel roofvisser van Nissewaard. 20 vissers hadden op deze regenachtige dag waar ook de Sint zijn aankomst dag had gepland de moeite genomen om eens lekker op snoek, snoekbaars en baars te gaan vissen. Na uitleg van de wedstrijdcommissie gingen de deelnemers op pad om in de wateren van Voorne en Putten te proberen om een goede dag score te maken, waar ook afgesproken was om weer tot uiterlijk 13.30 weer terug te zijn op de verzamelplaats.

Al snel kwamen de eerste meldingen binnen van gevangen vissen. En na een toch wel natte en koude dag druppelde de deelnemers weer binnen en kon de wedstrijdleiding aan de gang om te tellen en te rekenen.

Er waren op deze dag 20 deelnemers die 9 snoeken vingen en 1 snoekbaars. De nummer 1 van deze dag was Milan met 3 snoeken met een totaal van 244cm. Deze mocht een zeer fraaie houten Jerkbait in ontvangst nemen als dagprijs. De jeugd op deze dag kon een mooi plugsetje met staaldraad in ontvangst nemen die beschikbaar werd gesteld door Schuurman hengelsport uit Nieuw Beijerland. Dank aan Marcel van visvijver Bernisse dat we droog en warm konden verzamelen bij jouw mooie vijver.

Grootste snoek 96cm

Grootste snoekbaars 62cm.

Tuurlijk zei mijn vismaatje gelijk. Dat gaat ik uitzoeken en contact zoeken. Eigenlijk regelt Wim alles en die legt de contacten en regelt alles. Al die jaren dat die de voorzitter was van HSV het Voornse Kanaal kent die zoveel mensen in dat wereldje. Ik bemoei me er niet eens mee en staat steeds versteld van de mensen en hun verhalen als we ergens binnen komen.

Als we dan binnen stappen wordt ik als eerste verwelkomt door Arie van Loon. Hoe is het met je handen afgelopen. Die heeft mijn handen vol geplakt met pleisters een paar weken geleden met streetfishen in Dordrecht. ( https://bassbuster.nl/2025/10/11/we-komen-3cm-te-kort/ ) Wat een klein wereldje is het dan toch.

We doen met 24 hengelaars mee en je mag dus vissen met kunstaas en dood aas.

Na de briefing is er wat onduidelijk in de maatse vissen maar dat wordt snel getakeld door Patrick. We houden de baars 20, snoekbaars 30 en snoek 40cm aan. Dat is wel zo gemakkelijk om te onthouden.

We worden vriendelijk verwelkomt als die twee uit Hellevoetsluis door Patrick de Jong de penningmeester en Emmo Steenhuis de secretaris van de VAH. Leuk dat jullie mee doen en we begrijpen nu dat we de enigste zijn als vreemden buiten de hengelsportvereniging VAH Alblasserdam. We organiseren dit elk jaar en willen het zowiso open stellen voor hengelaars buiten onze vereniging. Hoe meer zielen des te meer vreugde is Patrick zijn motto. Dus de uitnodiging voor volgend jaar staat alvast.

We hebben wel ons huiswerk enigszins gemaakt met de hulp vaan google en meneer Kines van Veen die we ontmoeten aan de bar met een kop koffie wil ons we vertellen waar we heen moeten gaan. Die kent het water als zijn broekzak.

Alles vertrekt op de fiets. Wij zetten de auto neer bij een volkstuin complex aan de rand van het dorp en gaan dan aan de wandel richting de witte brug in de volksmond. En dan zien wel wat we tegen komen aan wateren.

Onderweg zien we wat water en we moeten toch nog onze hengels uitpakken en van kunstaas voorzien. Kunnen we dat mooi hier doen want verderop zien we al vissers op de fiets naar de stekken gaan. We zien wel wat er voor ons overblijft of dat ze links laten liggen.

Bij de volkstuin complex zetten we de auto neer en kijken we wat we mee nemen. Toch ook maar de aasvissen want we kijken een beetje af en zien er wel heel veel lopen met een dikke dobber en er een dito voorn onder hangen. En dan maar wandelen en hier en daar de dobber zwemles geven en dan met wat kunstaas er omheen gooien. Zoeken dus waar zijn die groene rakkers.

Wat een leuke omgeving en dat alleen al daar doen we het voor. Zo vissen we eens op een andere plek dan ons deltagebied en telkens weer moeten we erkennen dat we nog niet eens in zo’n verkeerd gebied wonen aan de kust als hengelaar. Bij ons is er overal leven maar hier op een enkele watervogel na is het maar een dooie boel. Wel aardige mensen allemaal want iedereen die we tegen komen zegt gedag. Dat heb ik nog nergens meegemaakt.

Er worden toch wel vissen gevangen de eerste twee uurtjes maar de spoeling is wel dun zo met negen vissen t.o.v. 24 hengelaars. En ik ziet zelfs dat sommige het goed doen met meerdere vangsten. Die kennen het water dus en weten waar ze moeten zijn zeker nu er helemaal geen stroom zin zit. Stand vissen die hun vaste plek hebben en dat komt ze nu goed van pas. Dat is heel veel uren maken aan je waterkant.

We zien nergens aasvis of jagende futen zoals we gewend zijn in ons deltagebied. Waar dan te beginnen. Meters maken dus vandaag.

We komen toch geregeld hengelaars tegen die niet weten dat er een wedstrijd is vandaag. Daar is dus nog wel wat werk aan de winkel voor de VAH om er geruchtwaarheid aan te geven.

Om de vier, vijf steigers ff langs het riet de voorn los laten en uitgooien met een plug, lepel, spinner van alles hangen we aan de spelt. Maar het mag allemaal niet baten. Ben wel bijna mijn hengel kwijt. Terwijl ik alles ff neerlegt steekt die stok tien cm over de grasrand heen en komt er een familie aan rijden drie man dik over dat pad heen gesjeesd. Het gaat maar net goed. Gelukkig.

We horen toch zo nu en dan gepingel op de telefoon dus er worden wel snoeken gevangen.

Praatjes zat natuurlijk onder het vissen allemaal vakantiegangers net als thuis met streetvissen in Hellevoetsluis. Ik spreek ik hier op de brug een stel uit Twente maar ook twee meiden uit Weert. Wij komen uit Limburg en als ik dan zeg dat ik eventjes op een kazerne op Weert heb gezeten dan hoor ik dat ze zelfs uit Weert komen. Tja dan is contact zo gelegd.

Ik staat best wel lang te vissen vanaf de brug. Dan raak je in gesprek met mensen uit Ermelo. Die maken allemaal de foto vanaf de brug richting Kinderdijk waar de molens staan. Mooi weer en iedereen is goed geluimd. Een jong gassie die heeft vanmorgen al twee snoeken gevangen maar doet niet mee aan de wedstrijd. Die woont daar helemaal achterin bij die molen aan de linkerkant van het water. Kijkt zo op die rij molens dan aan de overkant. Hij heeft ze gevangen achter zijn huis eentje vanaf de kant en de mooiste vanuit een bootje. Ik zeg dan had je tot nu toe boven aan gestaan

Zelfs twee dames uit Limburg en als dan Weert valt waar ze vandaan komen hebben we gelijk niet een leuk gesprek maar ook een lang gesprek. Wat een vriendelijke leuke dames. Dat we iemand tegen komen hier in Zuid-Holland die Weert kent. Jawel zeg ik dan daar was mijn kazerne een alweer vijftig jaar geleden. Noemde wat plekken op maar er is wel wat veranderd hoor krijg ik nu te horen. Kunnen we zo verder lopen en achter de molens komen vragen ze aan de jongen. Ne dat kan niet of is wel heel ver wandelen. Dat was niet de bedoeling want ze hebben natuurlijk al een stukje weg gestapt hierheen langs het water. En dan wandelen ze weer aan de overkant terug richting Kinderdijk. Maar als er dan een hond te water gaat en een rondje om mijn bobber zwemt wordt het tijd om te vertrekken. Ik pak nog even de overkant van de brug terwijl Wim aan de andere kant van het fietspad richting de polder begint te vissen.

En met dat gepingel weet je dat er wordt gevangen maar het zijn wel steeds dezelfde die het dus goed doen vandaag.

We gooien de ene kant met koploze shadjes, blinkers en spinnerbaits en als het aan de andere kant toelaat tussen het riet door met zwaarder geschut.

En met dat gepingel uit je zak of tas doen wij toch wat verkeerd. Lopende komen we ook steeds minder hengelaars tegen. We zitten waarchijnlijk helemaal in de verkeerde hoek. Alhoewel we komen Patrick tegen op de plek waar Wim een snoek heeft gezien. Wij hebben er nog al ons kunstaas over heen gegooid maar we zien en uurtje later dat Patrick haar of hem toch heeft genet. Klasse hoor er net zo lang blijven tot de snoek je aas pakt.

Wat hebben we weer stappen gemaakt vandaag. Het parcours is eigenlijk niet te belopen. De rest is met de fiets en als ze volgend jaar ook hengelaars buiten de VAH vereniging mee willen laten doen moet daar toch wat aan te doen zijn. Dat wordt een fiets huren ofzo.

Op twee stofwolken na hebben wij vandaag geen aanbeet kunnen forceren. Opvallend is wel dat er maar één baars is gevangen terwijl wij in onze omgeving er in omkomen de laatste tijd. En geen enkele snoekbaars. Die stonden dus helemaal uit. Nu horen we dat het normaal wel enigszins stroomt hier al de gemalen aan staan. Dat zal het zijn dus.

Als we dan van een bakkie soep genieten bij de auto zien we Kinus aan komen en nemen we de dag door. Hier aan het uiteinde van de straat is nog een plek waar je ook snoek kan verwachten. Dat staat ook in verbinding met de boezem waar we net vandaan komen. Als we er aankomen is het dat plasje waar we zijn begonnen. Als we dan bij die bomen beginnen en ik er om heen loopt ziet ik de eerste kolk van de dag en een hele grote stof wolk voor mijn voeten. Zo daar in staan ik dus nu ook gelijk mee met mijn maatje.

Rest me nog de uitslag. Zeven vissen gevangen door de winnaar, nummer twee heeft er vijf op zijn naam weten te schrijven. Zo blijft er zeer weinig over voor de rest zou je zeggen. Nee hoor van harte gefeliciteerd en wie weet tot volgend jaar.

Zoals te lezen was ik was er nog niet verliefd op geworden zal ik maar netjes verwoorden. De andere disciplines van de hengelsport spraken me meer aan zal ik maar netjes zeggen. Maar sinds ik met Wim van Amen deze tak van de hengelsport beoefend gaat is de charmes steeds meer waarderen. En als dan de resultaten tegen over de mede hengelaars zienderogen verbeteren krijg je er vanzelf meer zin in. Was op 26 juli 2014 dat ik me voor het eerst er in verdiepte dat vissen met je aas aanbieden op 30cm boven de bodem ( https://bassbuster.nl/2014/07/26/dropshot-workshop/ ) bij een workshop bij de Catfish in Hellevoetsluis. Het was niet helemaal mijn dingetje. Dat hoofdzakelijk pielen op kleine vis. Dus de spullen liggen al dik een decennium in de kast te verstoffen.

Ik ben geboren in de vogelbuurt op de Bankastraat maar datzelfde jaar al verhuis naar de Willem Barentzstraat in de wijk Zeehavenlaan. Dan kon mijn vader al wandelend naar zijn werk bij Fokker. Kan me herinneren als ventje moesten we nog jaren lopen naar de Noordendijk t.o.v. het energie gebouw daar zat dan onze dokter. Drie jaar later verhuisde we naar Dubbeldam en zaten we daar als eerste midden in de polder de Lijsterbesstraat. Ons rijtje was als eerste bewoonbaar. Dan zag ik mijn vader nog in het donker naar zijn werk rijden op de brommer. Dat lichtje zag je de gehele Oudendijk gaan tot aan de kruising Stevensweg. Alles was nog weiland. Dat was natuurlijk een heerlijke tijd om daar op te groeien. Hier op de Staart dat kende ik ook wel met later vriendjes die er woonden van de middelbare school. Maar er is best wel wat veranderd in die veertig jaar. Toen was er één straat dacht ik.

We horen dat de beste stekken buiten het parcours liggen op de scheiding Wantij en Beneden Merwede.

Ik herken alleen nog de structuren. Maar blijft het dan ook bij. Daar bij die nieuwe brug aan de overkant had je eigenlijk maar één straat. Weet nog dat er een vriendje van school woonde die kon verschrikkelijk goed tekenen en schilderen. Ik moet nog pentekeningen van inkt van hem hebben die ik als kado kreeg. En zo mijmer ik hier verder terwijl Wim al een eindje is doorgelopen en met een paar hengelaars staat te praten.

Als we dan twee mede vissers ontmoeten die ook aan de vroege kant zijn dan nemen we wat tips door. Ze komen uit Dordrecht dus voor ons een prima gesprek. Ze vissen altijd aan de andere kant van Dordrecht aan de Biesbosch zijde. Dat ken ik nog wel van voor het Millennium toe viste ik daar met HSV Sterrenburg op de Zuidhaven, Oosthaven en naast het pondje met toestemming op het land van een boer. Roofvissen als wat we nu doen kenden we toen nog niet.

Nog even de hengel uit de auto gehaald en met deze wind of beter bijna geen wind haal ik denk ik makkelijk het talud.

Maar dan gaan we richting Wantijpark waar we ons moeten aanmelden. Laat dat nu zijn op het terrein waar ik mijn moter van mijn bootje altijd een beurt laat geven door Bert Welgraven. Zat is de klas bij me en telijkertijd zijn diploma gehaald en is toen hier gaan werken. Volgend jaar gaat die met pensioen dus waar kon ik de Buster beter brengen voor onderhoud. Denk niet dat die thuis kan zitten dus volgend seizoen kan ik wel weer een afspraak maken.

Dit is de prijs uitreiking van HSV Sterrenburg na gevist te hebben op die vlotten. Van die gasten heb ik dus leren witvissen.

Het is vanaf negen uur inschrijven en we starten om tien uur.

Het is een gezellige boel binnen en terwijl Wim koffie haalt gaat ik in de rij staan. Daar staan ook bekenden van vorige wedstrijden uit Geertruidenberg en Utrecht. Als Wim dan het meetlint laat zien. Heeye dat is makkelijk met schuiven kan je de vis langer maken. Dat kan niet de bedoeling zijn. En Sjoerd van Sportvisserij Zuidwest Nederland moet er om lachen dat wij dat weer hebben. We krijgen gelijk een nieuwe. Dan moeten er nog drie teams komen en wordt er buiten rond gelopen. Misschien lopen die nog buiten en weten de procedure nog niet. Dan komen er nog twee op de fiets en gaan we door zonder twee teams die niet zijn komen opdagen. Dat is jammer want ze hebben nee moeten verkopen om nog mee te doen. Dit is de laatste wedstrijd om je te kunnen plaatsen voor de nationale titel. 48 teams dus aan de start.

Dan na nog een briefing gaat nu niet bij het groot hoofd in de Merwede vissen want dan kan het een dure dag worden. Er is een stukje water waar er niet mag worden gevist en dat is zo’n vijftig meter Kade voor het Groot Hoofd. Dat is van rederij Klop en daar wordt dik gecontroleerd door onze vrienden BOA’s. Wees dus gewaarschuwd en de controleurs zullen daar continue aanwezig zijn ter assistentie want ben je er niet bekend dan is dat verleidelijk op dat mooie stukje je kunstaas te leren zwemmen. Rustig aan jongens door e poort en als iedereen er door is gaat pas de toeter om ongelukken te voorkomen. Het filmpje staat weer op Fb.

Wij hebben niet zo’n haast. Trouwens onze spullen liggen nog in de auto en gaan die nu ophalen. Alles omhangen en zo van dat neem ik toch maar niet mee en dat wel. Daar zijn we nog niet helmaal in bekend. Het is voo mij nog maar de vierde keer dat ik dit doet en twijfel nog overal aan. Zal ik dit mee nemen of dat en tenslotte gebruik je nog geen tien procent uit je tas. Als we gaan wandelen zien we niemand meer. We lopen om het haventje heen waar ze zitten te witvissen richting de rivier waar we onze zinnen hebben op gezet. Stromend water dat willen we zien als dat er is. Maar we horen dat het net hoog is geweest en nu naar laag gaat. Dat ziet je ook aan de kanten er is al snel een dik meter verschil.

In dat haventje kan je door de schuine kant eigenlijk niet vissen maar als we aan het einde zijn opper ik om het toch ff te proberen. Het stikt natuurlijk van de aasvis in de haven. Net als thuis in Hellevoet maar moeilijk om er een predator te vangen. Die zijn helemaal vol gevreten. Ik gooi met een 8cm shadje en loodkopje 10gram maar veel te zwaar voor deze ondiepe stuk. Wim is nog bezig om er wat aan te knopen en ik vraag heb je een blinkertje of zoiets voor me.

Ik dacht aan een kleine lichte APS want daar heeft Wim een kist vol van maar krijg een kleine Meps van een paar gram. Ik knoop dat er aan en het gooit amper twaalf meter ver weg. Ik laat het naar de bodem zakken en tik het weer omhoog en wil het gaan inhalen als ik vast loopt. He, verdorie maar dan herken ik dat natuurlijk en slaat ferm aan. Wat er dan gebeurt is fenomenaal. Het veranderd allemaal in een rustig stukje water in dit uithoekje van de haven in een orkaanische storm. De vis ramt gewoonweg door het smalle stuk heen naar de overkant. Gelukkig heb ik hem op de hengel eigenlijk voor op de rivier. Had ik die aan mijn dropshot dan had ik geen schijn van kans gehad. Het is eigenlijk over kilt waar ik hiermee staat te vissen. Maar de vis giert door de slip heen weer de haven in onder de vlonders door en ik steek mijn hengel diep in het water hopende dat de gevochten lijn niet de steigers onder water raakt of een bootje.

Wat een geweld en dan eindelijk na zeker vijf keer de kuierlatten te hebben genomen onder de steigers en boten door kan ik met heel veel druk de vis onze richting heen trekken. Twee keer duikt die nog langs het net wat Wim wil scheppen en daar gaat die weer meters lijn nemende. De drill is fantastisch maar je staat doodsangsten als die weer onder de steigers verdwijnt als je wilt die vis netten. Wat een sensatie. Maar eindelijk is die de sjaak en kunnen we meten en fotograferen. Met de kiewgreep heb ik de vis in bedwang maar die blijft spartelen en die klappen rammen door tot in de schouder. Nee die is niet blij. Snel op de meetlat en dan moet ik em omkeren voor de foto dezelfde kant te laten zien met kaart. Tja met al dat gespartel kom ook er ook niet ongeschonden uit. Wat een krachten komen er daar nog los en je wil de vis ook niet beschadigen. Als zon grote vis valt dat overleven ze niet. Die ziet je dag een paar dagen onderste boven zwemmen. Nee dat wil je niet.

Even later komen Arie van Loon en Richard Dikhoff van VHRD Dordrecht die natuurlijk heel veel hand en span werken verrichten vandaag langs. Die willen wel een paar pleisters plakken want dat is het vervelende van die wondjes het blijft maar bloeden. Die is gelijk door zijn pleisters heen. Hier heb ik niet op gerekend hoor ik dan. Ik hoor eind van de middag wel dat er een grote EHBO box is aangeschaft voor de volgende calamiteiten met dit soort evenementen. Mag ik een foto maken want ik heb volgende week een snoek jeugdwedstrijd hier in Dordt en moet de jeugd dit soort dingen uitleggen. Tuurlijk dat is geen probleem.

Maar ik zit nog vol met adrenaline. Wat een drill, wat een sport was dat dan. Mijn dag kan niet meer stuk wat een mooie snoek was dat dan. En binnen een kwartiertje 90cm op onze kaart staan. Wat gaat dat worden vandaag. Misschien kunnen we ons al rookkies wel plaatsen zegt Wim dan. Namelijk de eerste vijf vandaag van de vijftig teams kunnen zich plaatsen om in Haarlem te vissen voor de nationale titel. Dat zou wat zijn zeg.

De app werkt nog niet zo best bij ons. We krijgen de vissen niet doorgezet. Bij die snoek waren genoeg mensen van Sportvisserij Nederland bij en die staan wel garant zeggen ze maar het is voor Wim lastig. Ik vist maar gewoon door. Hebben we trouwens afgesproken van te voren. Hij doet de administratie en ik blijf door vissen. Dat mobiel enz. is niet mijn ding en toevallig vissen wel.

Maar het lukt maar niet om die visjes door te geven en terwijl ik lekker zit te tikken probeert Wim contacten te leggen al we dan eindelijk door krijgen van mede vissers dat je de locatie vrij moet geven op de app waar je bent. Hehhe eindelijk. Nu kunnen we de kaart vol maken met baarsjes, winde en roofbleitjes weliswaar ver onder de maat maar 8x 12cm is ook bijna een meter.

Als dan de app werkt dan zal je dat net ziet. Het water is al flink gezakt en we vangen alleen maar visjes onder de twaalf centimeter. Die grotere zijn weg. Je moet vijf baarzen door geven en mag als bijvangsten drie stuks Rfb, winders, grondels of een meerval bijvoorbeeld. Later zal dit ons opbreken maar dat weten we nu nog niet. Met volle moet gaan we verder.

Het duurt best nog lang voordat we weer vijf nieuwe baarsjes kunnen vangen en zeker boven de tien centimeter. Die groter rond de twintig zijn verdwenen. Maar we willen in ieder geval de kaart vol hebben en gaan zo dadelijk achter de snoekbaars aan op de rivier. Alles wat we dan anders vangen is upgraden.

Als we dan van van het steigertje vertrekken van de Erasmus. Heel aardige bewoners trouwens waar we mee aan de praat raakten. Dat is toch wel het leuke van het streetfishing. Het contact met de mensen. Je had die schoolklas moeten horen toen ik met die dikke snoek op de foto ging. De auto’s stopten gewoon ervoor. Zwemt dat hierzo. Nee hoor is steevast het antwoord. Dat neem ik mee van thuis. Er zijn al dik twee uurtjeverder. Zullen we het wantij oversteken of gaan we richting Beneden Merwede. Daar zal het wel stromen. Het Wantij gaat naar zijn laagste punt nu toe.

We besluiten richting de rivier te lopen. Want aan de overkant op de kades is het al druk daar bij de Maasstraat de reddingsbrigade

We steken de Oranjelaan nog over naar de Vlijweg. Maar bij deze lage waterstand is er niet te vissen. Denk dat er derig cm water staat helemaal vol planten. Wel horen we dat als je een stukje doorloop het dieper is. Dan is er zelfs een haventje. Keuzes maken is nog niet onze sterkste kant dus want achteraf hadden we dat misschien moeten doen. Maar mijn vader zei dat al heeel lang geleden. Achteraf kijk je een paard in de kont. Alle vis gaat bij deze lage waterstand natuurlijk naar dat diepe gedeelte. Onthouden dus voor de volgende keer.

Want we hadden onze zinnen op een snoekbaarsje gezet en wilde daarom maar stromend water en de tijd begint te dringen. Dus we verlaten dat binnen water bij de vijverweg, steken de Oranjelaan weer over richting het Wantij. Als we terug lopen langs de Brandweerkazerne Noordendijk zitten er een paar mensen die meer vissen in de hand hebben dan wij vandaag hebben genet. Gezellig hoor met dit nog mooie weer. Iedereen heeft goede zin en een praatje is zo gemaakt.

Het ziet er op de Lange Wantijkade nu heel anders uit dan vanmorgen toen we aankwamen in Dordt. Er liggen nu grote schepen aangemeerd en eentje daar nog met draaien de motoren nog van. Altijd goed om daar te vissen op predators en dat blijkt wel. We zie een team een mooie baars vangen en ze hebben er net eentje gemist boven het schepzakske. De aasvis raakt in paniek en zwemmen eventjes gedesoriënteerd door de stroming van de schroeven rond en daar profiteren dan de roofvissen van.

Wat zouden wij graag nog zo’n mooie baars vangen, nog liever een snoekbaarsje natuurlijk. Maar we kunnen ze niet trickeren.

Maar we kunnen nu een stuk overslaan want bij de Prins Clausbrug dat ligt buiten ons parcours. Dat is waar we vanmorgen hebben voor verkend en die locals tegen kwamen die ons een beetje wegwijs hebben gemaakt op dit gedeelte van het water.

Ik heb er vandaag toch wel heerlijke gevoelens over weer terug en in Dordrecht rondlopen. Allerlei herinneringen natuurlijk. Tienerjaren, middelbare school leeftijd met zes jongens in een blauw Dafje en een oranje Eendje naar Frankrijk bij Bordeaux. Aan de kust in Lacaneau Ocean. Of met een Vrijheid en een kajuitbootje van Dordrecht naar Friesland. We zijn tot de kagerplassen gekomen want daar was het wel heel gezellig met een discotheek op een eiland. Willy was daar eentje van die woonde op de Korte Wantijkade naast het Groot Hoofd en alles vliegt natuurlijk weer door je hoofd. En dan Marjan de vriendin van Aart die zelf een eindje verderop woonde die een woning kreeg iets verderop de Riedijk tien nummers verder naast het Groot Hoof. Met z’n allen in mijn Capri naar Suppertramp. Dit blog heet de BassBusterHerrineringen maar we dwalen nu wel een heel endje af. Ach degene die het zich ook nog herinneren vinden dit vast niet erg.

Bij de ingang van de Riedijkshaven mag er weer gevist worden. Dat hele puntje van Dordt is van een beroepsvisser en daar mag niet worden gehengeld.

Hoe vaak zal dit stukje zijn gefotografeerd. In ieder geval door mijn vader en mij. Later voor portretten op locatie en bruidsparen maar dan spreken we van voor het Millennium.

We fietsen naar het einde toe. Onder toeziend oog van de controleurs vang Wim nog een flinke grondel. Dat was als een een aanbeet van een grote snoekbaars zegt Wim dan op mijn dropshot hengeltje. Ja dat is een gevoelig stokkie. Het mag niet zo wezen maar een heerlijke dag gehad en genoten. We gaan dit zeker vaker doen samen.

We moeten nog een stukkie wandelen en ik wil nog naar de Bleijenhoekstraat waar we straks doorheen lopen.

Daar woont Judith nu. Die kwam altijd oppassen in Dubbeldam op mij m’n broertje en zusjes. Moest ze helemaal van de Brouwersdijk uit Krispijn op de brommert komen. Die heb ik ook al ff niet gezien. Steevast natuurlijk een kerstkaart ieder jaar maar het is als gisteren als we elkaar zien. Zo hartelijk en jammer dat we voor vier uur bij watersportbedrijf de Graaff moeten zijn om ons te melden voor de prijs uitreiking. Geen tijd voor een bakkie maar dat komt nog wel goed.

Judith heeft nog een cadeautje voor me. Ik verzamel dus pins en speldjes. Ik wordt dus weer verwent. Ben ik blij mee.

Dus we gaan snel door richting Wantijpark.

We zijn ruim op tijd terug en eerst maar al onze bagage in de auto leggen.

Dan een heerlijk biertje en wachten op de uitslag. Dan horen we dat er een prijsje is vanaf de vijftiende plek. En er is budget over dus er wordt vandaag ook een prijs van 50€ weg gegeven voor de grootste snoek, snoekbaars en baars.

Ik heb niet alle prijswinnaars er op de foto staan. Er zijn er best veel die dat niet willen of niet door hadden. Maar die we onderweg hebben gezien en of gesproken hebben die staan er op met hun prijs. Zal later de namen opzoeken als dat lukt wanneer de standen lijst op de Sportvisserij Zuidwest Nederland staat. Wij zijn zevende geworden van de 48 teams. Niet slecht toch las je bedenkt dit voor de vierde keer te doen. We komen 3cm te kort om derde te zijn en je dan te plaatsen voor de NK later dit jaar. Zo dicht zit het bij elkaar dan is het zonde dat we die roofbleitjes en windes van vijftien centimeter door dat looprooster lieten ontsnappen bij het fotograferen en ze al spartelend van de mat vielen. Een leerproces we moeten nog fanatieker worden want het kantelt op de centimeters. We moeten nog veel leren. Het valt niet mee keuzes maken en misschien toch eens een weekje voor de wedstrijd het water verkennen.

Arie van Loon en John Lubbers bedankt voor de EHBO hulp met de bloedende hand. Alles prima geregeld Sjoerd en William vandaag. Gelukkig mankeerde die snoek niets en zwemt weer. Wij hebben weer een heerlijke dag gehad en komen volgend jaar zeker weer.

Jammer hoor dan begin je zo goed en kan je alleen maar 81cm aan kleine vis bij vangen en zo komen we net wat te kort.

Rest nog de komplete uitslag.

Reactie’s

Dus vandaag snoekbaarzen vangen. Gisteren met feederen in de haven van Hellevoetsluis al gezien dat die helemaal vol ligt met aasvisje. Langs de kant in de schaduw van de kade vol met roofbleitjes en in het midden op wat dieper helemaal vol met blankvoorntjes. Dan zou je zeggen dat voor de havens in het Haringvliet de predators opgestapeld liggen om zo nu en dan te foerageren.

WWW

WWW

Dat ruikt je wel zeg wat een dikke laag afgestorven algen ligt er hier opgewaaid in de hoek.

Dan krijgen we om zacht uur ons wedstrijd nummer door. Die moeten we op onze deelnemerskaart zetten en kunnen beginnen. Buiten de haven maken we de hengels visklaar en zoeken nog eventjes naar predators. Maar gek genoeg geen eentje te vinden. En de scholen aasvis is er ook nog niet in grote getallen aanwezig terwijl de haven bij de vuurtoren er vol mee ligt. In de haven waar we traileren is dat niet en dat komt denk ik door die blauwalg die daar is ingewaaid.

Alle deelnemers van vandaag op een rijtje op de app. Alles wordt netjes er op doorgegeven: Over een stief kwartiertje start de 3e editie van ZanderNation. Volg het live blog om helemaal op de hoogte te blijven van alle ontwikkelingen!

Freek Schoonderwaldt de organisator vroeg ook om sfeerfoto’s. Wij kregen niet voor elkaar ons deelnemers nummer die we net hebben doorgekregen bij onze naam te zetten dus deze foto ingestuurd als test en Freek regelt het allemaal netjes. We kunnen beginnen.

We zijn dus gestart en hebben er zin an. Het is heerlijk weer en hebben alleen een windvanger aan over ons truitje. Vanmiddag kont er wat regen maar nu is het uitzonderlijk op het Haringvliet bijna windstil.

We vertikalen en diagonalen nog eventjes tegen beter weten in op zoek voor de haven naar vadertje glasoog maar hebben al snel door dat het em hier niet wordt. We kiezen er voor om naar het Spui te gaan. We vissen echt blind. Deze weken niet op het water geweest door het weer van afgelopen twee weken. Met Bfr 8 gaat je niet het Haringvliet op voor je lol vissen. Dus het wordt gokken tussen waar te vissen. Het Hollands Diep, Oude Maas tot aan Dordt of nog verder de Biesbosch in de Merwede en Kill op of de Amer ofzo. Maar we kiezen voor het Spui. Daar stroomt het zowiso denken we met die regen dat afgelopen dagen is gevallen.

In de Monding van het Spui op de eerste stek waar we graag vissen die is al bezet. Dat is jammer en we trollen een stukje langs het talud naar de tweede stek toe die we kennen er dicht bij. Daar zijn we alleen dus dat is wel lekker. We beginnen aan de stuurboard zijde de buitenkant van de bocht op het Spui want daar is een heel erg stijl talud uitgesleten door het water. Aan de overkant ligt een heel groot plateau en met deze stroom vanaf het Haringvliet wordt de aasvis zo de vaargeul in gedreven. Daar liggen de predators te wachten totdat er vis in paniek over ze heen wordt gedreven. Soort van tafeltje dekje dus.

Maar in een half uurtje tijd hebben we tien buren erbij gekregen. Dan moet er wel gevangen worden op deze stek op het Spui zou je denken. Wij liggen bijna stil door de Minnkota en heel langzaam laat ik de boot dan vieren op de stroom. Maar om ons heen vissen ze driftend. Bijna of net zo hard mee laten drijven met de stroom krijgen we te horen. Dat scheelt wel wat. Want ik heb één aanbeet gehad terwijl de boot naast ons al aan de vijftien vissen zit en zeker en half uurtje later zijn begonnen. De meesten zijn dreumesen rond die magische 42cm maar er zit een enkele zestig plus bij en die moeten wij hebben vandaag. Ik verander dus ook van tactiek en vaar stroom opwaarts naar de monding van het Spui en laat ons tussen de boeien op de rand van de vaargeul op zeven meter afzakken met de stroom die er nu staat. Zo af en toe afremmen zodat het niet te hard gaat en we ons loodkopje met shadje op de bodem kunnen laten dansen

Die tip van 05-53YS zet zoden aan de dijk. Nu krijg ik er wel tikken op mijn shadje maar slaat steeds een gat in de lucht. Die snoekbaarsjes zijn denk ik wel heel er klein. Totdat ik weer mis slaat en de shad valt daarna weer naar de bodem en wordt gelijk weer opgevangen. Zo’n natte scheet aanbeet en ik slaat direct weer aan. Dan weet je eigenlijk al dat dat de verkeerde is als je er geen ferme tik op krijgt maar aanvoelt alsof je vastloopt. Deze blijft wel hangen roep ik naar Wim die gelijk het schepnet in orde maakt. Wat een kabaal, meterslijn neemt de vis en dat moet een goede zijn. Ik kan weer lijn in nemen maar als de vis de boot ziet is die er weer vandoor. Maar de verkeerde kleur denk ik zeg ik dan tegen Wim. En jawel hoor na verschillende runs zelfs een paar keer onder de boort door maar gelukkig kan ik haar pareren tussen de buitenboard motor en de elektro moter door. Dan laat de vis zich een keertje zien en zien wij dat het een snoekje is van 73cm. Nog een paar runs op mijn lichte materiaal de Godfather van Spro en dat is een heerlijk gevoel kan ik je mede delen moet de vis toch capituleren. De verkeerde soort maar ben er reuze blij mee. De nul is er af.

Daarna is verschillende keren een gat in de lucht slaan en na een keertje of zes zien we wie de boosdoeners zijn. Visjes rond de veertig centimeter en dat moet wel een flinke school zijn hier langs het talud.

Mijn maatje heeft weer voor de catering gezorgd vandaag of heeft Annette gesmeerd vanmorgen. Ik heb broodjes met verse worst bij me maar die blijven dus over vandaag.

Dan vangen we wel een paar dremesen tussen de gaten in de lucht door. Tot dat het gaat regenen zitten we eigenlijk heerlijk te vissen. Weinig wind en het is gewoon warm

Ik raak nog wel drie mooie dikke snoekbaarzen kwijt tot onder de boot of net voor het netten. Wat zijn ze agressief. Eenmaal is zelfs mijn vlieg de bruine gestreepte Summersmile III van Floris Fly Fishtechnieken helemaal naar beneden geschoven. Wat een kracht komt er dan op los. Ik krijg dat niet gedaan om die knoop naar beneden te trekken. (https://bassbuster.nl/2009/09/21/snoekbaars-gevonden-maar/). Maar ik ben em wel kwijt voordat die geportretteerd kan worden of zelfs opgestuurt kan worden. Ik heb nog nooit op een dag zoveel vissen verspeelt of dreunmessen gemist.

Wat ik dan kan vangen is allemaal rond die magische grens van veertig centimeter. En heb ik er een dikke aan dan ben ik em kwijt na dikke runs en enkele malen zelfs onder de boot door. Ben al een tijdje niet meer op de zander vanuit de boot wezen vissen. Zal ik het kwijt zijn vadertje glasoog te foppen..

Eigenlijk jammer dat het om drie uur al is afgelopen met de wedtrijd. We vissen nog een kwartiertje door maar stoppen dan. Het is ons al eerder gebeurt precies op het eind signaal de grootste baars te vangen van de wedstrijd. Dat willen we niet meer meemaken zegt Wim steeds. (https://bassbuster.nl/2024/06/15/yamaha-pro-fishing-cup-dag-1/). Wat was dat tien balen zeg een dik uur niet vangen en op de toeter de grootste baars vangen.

We zijn net op tijd terug van het Spui. Als we voor Hellevoet aan komen steekt plotseling de wind op naar Bfr5. Witte koppen dus op de golven. Dat is geluk hebben want nu was het een weelde terug varen in twintig minuten. Met die golven doet je er een bijna twee uur over met deze Zuidwesten wind. Maar wat een dikke smurrie is dat in de haven bij de helling en het stinkt verschrikkelijk. Dat wordt nog wat werk zo om het schoon te spuiten..

Vandaag hebben we met Baitnation de 3e editie van ZanderNation georganiseerd. Bijna 50 teams uit Nederland, Frankrijk, Duitsland en België, hebben van 8 tot 15 uur gestreden om de 5 grootste snoekbaarzen, om de ereplaatsen, om de prijzen in de wacht te slepen en natuurlijk de eeuwige roem. Het was weer een topdag met topdeelnemers en topvissen. Ik heb geen onvertogen woord gehoord. Ontzettend gaaf om bijna 100 ‘zielsverwanten’ online met elkaar te verbinden om samen een topdag op en aan het water te beleven! Op naar de volgende!

Dus eerst nog de trailer en boot afspuiten aan de overkant bij tankstation Ban en dan de voetjes omhoog en Henny heeft al lekker gekookt. Wat kan het leven goed zijn. Heerlijke dag gevist met Wim en dan nu rozig bijkomen. Dat wordt niet laat vandaag.