Bassbuster – Pagina 5

Voornse Kanaal – de Bieb

25 maart 2024/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster /door Freek Oosterhuis

Het is de mooiste dag van de week dus je raad het zeker al. Tuurlijk maar waar. A.s. woensdag vissen we met de veteranen door Aad deze keer gekozen aan het Kanaal door Voorne ter hoogte van de Bibliotheek. Daar is een stukje wedstrijdwater met nummering op de straat gekalkt. Van één tot denk ik dertig ofzo. Bij de veteranen is er dan een keuze voor de lage of hoge nummers en meestal is dat de hoge nummers dus vanaf nummer tien en dat is nu ook zo

Als ik dan net voor één uur maandag 24 maart 2024 de brug over rijdt ziet ik dat er een sluisdeur open staat maar geen bootjes die passeren. Ik hoop dat die wel komen zodat al die brasems er door kunnen het Voornse Kanaal op.

Want we zitten op ze te wachten de komende paar maanden zeker naar achteren toe op het wedstrijdwater. Ik gaat vandaag dus niet zo ver en strijkt neer ter hoogte van de bibliotheek. Daar we we ook woensdag gaan vissen met de VethsVK.

Ik gaat op het kopnummer zitten nu ik het toch voor het uitzoeken heb want ik ben helemaal alleen. Daar zit je ook het lekkerst. Het is er bijna vlak en ze zitten er wel vaker vrij te vissen zodat de vis die er is daar vaker wat te vreten kan vinden.

Vandaag niet met mijn zelf gemaakte onderlijntjes maar weer eens eentje uit de oude doos. Sinds ik met de Buckaroo’s mee vis dus al weer zo’n zeven jaar gebruik ik andere haakjes Gamakatsu LS-2033F die zijn met oogje. Dan met dikkere lijnen soms 22/100 want op de 8vijver op twee meter water sprongen de brasems van over de twee kilo zo uit het water en brak de korte lijn op het gewicht van de korf of method. Ik begin toch met die volle lengte van 75cm.

Zo ik zit. En als ik dan een foto maak voor de veteranen App heb ik gelijk beet en verlies bijna mijn telefoon. De eerste is binnen we zijn binnen een paar minuten van de nul af.

Wat korfen voer gebracht. Maar daarna is het stil aan de overkant.

Maar geen beweging in de toppen aan deze kant maar stil blijft het aan deze kant zeker niet. Jan Kwebbel komt een uurtje naast me zitten. Ik weet dus alles weer wat er in Hellevoetsluis is gebeurt de laatste dagen en die wil ook wel een plaatje schieten als ik eindelijk wat ziet op de top.

Ik krijg zo nu en dan wel wat te zien op de stekken maar dat is minuscuul. Alsof ze langs de lijn schuren want aan het aas is niets te zien. Mais, maden en wormen ook in combinaties levert geen aanbeet op.

Als dan de top een halve centimeter strekt en blijft staan en weer langzaam terug zakt. Dat gebeurt een paar keertjes en als die dan na enkel malen twee centimeter verder strekt slaat ik aan. Het ie een brasem van bijna twee kilo en net geen 60cm. Het haakje zit net in de lip. Op een onderlijn van 75cm. Ze zijn wel heel voorzichtig dus en ik denk dat die alleen was op de stek. Anders was er wel voedselnijd en was de aanbeet sneller gegaan. Want nu leek het wel voor je gevoel een twintig minuten te duren. Wat een spanning. Nog minder voeren dus naar een kleinere korf.

Gezellig, inmiddels is Inge die vroeger bij mij de winkel bestierde naast me komen staan. We hebben elkaar al een tijdje niet gespoken. Wel gezien maar dan was ze op weg naar haar werk. Nu kwam Inge er vandaan dus een praatje pot, bijkletsen want er gebeurt is zo’n gezin met twee jonge meiden een tweeling natuurlijk van alles. Maar goed ook dat er zo en nu aanspraak is want anders was ik denk ik al verkast.

Maar dan uit het niets el een serieuze aanbeet die niet te missen is. Wat een bruut geweld aan de andere kant van de lijn. En die klant blijft diep en bonkend bij de bodem de strijd leveren.

En deze strijder is al in volle paai kleed. De pukkels zitten al over zijn hele rug. Deze komt zeker vanaf het grote water het Haringvliet vandaan. Wat een dikke brede rug heeft deze en nog niet eens volgroeid. Er zit nog geen knik in zijn schouder achter zijn kop. Gaat nu al naar de zestig cm. Wat moet dat een gigant gaan worden laat die maar de eitjes gaan bevruchten zodat er gezonde grote exemplaren mogen uitgroeien.

Dan komt er dus een schooltje voorns langs en staat de top niet stil. Wordt er getrokken aan je aas totdat er eentje is die alles wil hebben wat op de haak zit.

Ik heb heerlijk gezeten in het voorjaar zonnetje. De trui kon uit en ben zelfs wat verkleurt volgens Henny als ik binnen komt. Alle vissen zijn wel gevangen als ik alleen zat. Zou dat klessebessen al te veel herrie zijn aan de waterkant bij het Kanaal.

Ik rijd nog eventjes langs Land van Paling maar Thomas die er vanmorgen zat is al vertrokken en er zitten twee anderen op de stek te vissen. Zo ook op de punt daar is het weer druk. Piet heeft zijn bootje gepakt ziet ik en ligt voor de mondng. Gelijk heeft die zit je niemand ook niet in de weg..

Uitwaaien op de Punt

23 maart 2024/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, De Punt /door Freek Oosterhuis

*14.31 uur Als de wind opsteekt naar 7Bfr.*

Vandaag zaterdag 23 maart 2024 af en toe een bui waar hagel tussen met harde windstoten met acht graden Celsius. Maar we hebben nog een weekje voordat het seizoen sluit voor twee maanden. Gisteren ook met Jan Kwebbel afgesproken dat ik zou komen. Dus warm aankleden en een regenbroek aan.

Ik vis hier altijd zittend maar staan kan sowieso niet. Levensgevaarlijk als die wind plotseling opsteekt. Het meeste water ziet ik vallen aan de overkant van de plas. Daar gaat het goed tekeer maar hier is het wel uit te houden en je hoeft je shadje maar in de lucht te gooien en die ligt bij Middelharnis voor de haven.

Ik ben aan de vroege kant met zoveel licht want het zonnetje schijnt zo nu en dan heerlijk warm is vadertje glasoog er nog niet. Die zit nog bij de scholen aasvis op het Haringvliet. Het is wachten totdat die de havens en de ondiepten optrekken. Maar het is weer genieten aan de waterkant tussen de futen en meerkoeten en jammer genoeg ook wat aalscholvers. Je zou ze wat als ik ze de vleugels zit drogen aan de overkant op de palen.

Na wat gewisseld te hebben met kleuren en gewicht altijd de goed doende Fox een aanslag op het kunstaas. Het is geen grote stekel een halve meter maar het begin is er.

Jawel ze zijn er al wel wachtend op de prooivis net als de futen. Die zwemmen om me heen al duikend de diepte in maar ik zie nog geen visjes in hun bek. Net als mijn shad die wordt wel argewanend aangetikt maar tot een brute aanval komt het niet. Ik voel het en ziet het aan mijn kunstaas. De staart zit zelfs gedraaid om de dreg. Spannnnend.

Maar dan is er altijd eentje die het niet kan laten en er vol voor gaat. Zelfs met deze wind voel ik de beuk op de gevlochten lijn die strak staat op 28grams loodkop met de top vlak bij het water als het kunstaas de bodem net niet raakt. Wat een ramm was dat dan. Deze is wel een beter formaat dat voel je meteen zeker twintig centimeter groter. En de volgende worp over dezelfde plek levert weer een aanbeet op deze keer een natte scheet aanbeet. Snoekbaars vissers herkennen die meteen en al meerdere keren door de BassBuster beschreven. De vis houd ook de shad eigenlijk vast. En als ik mijn landingsnet pakt vliegt die bijna te water gepakt door de wind. Nee landen vanaf deze pier met deze wind is lastig. Dus dat wordt em niet en verspeel ook dan die goud groene rakker. Draait zich om en doet zijn bek open en de shad valt er gewoon uit. Kijkt nog brutaal naar me van hier heb je je nepperd terug en duikt de diepte in. Kan er wel om lachen gelukkig in m’n eentje.

Tuurlijk ik mis en loss er een paar zelfs vlak aan de kant zodat er geen pasfotootje van is gemaakt maar ik heb een wereldmiddag.

Het laatste uurtje ik wilde al naar huis gaan komt Piet van de Peel naast me staan mijn maag horende. We verspelen nog wat vissen vlak aan de kant. Maar die van Piet had ik graag geportretteerd dat was een beste zou mijn maatje Joop zeggen.

We missen er nog een enkele maar groot zijn ze niet. Mijn 2meter schepnet is te kort en met deze wind als je die omhoog steekt ben je hem toch kwijt dus auto release komt nog al eens voor als het een dreumes is en vandaag niet portretwaardig of zijn we te lui om naar het trapje te lopen. Als Piet de paal los laat wordt dat levensgevaarlijk. Er zijn windstoten bij dat ik blij ben zittend te vissen.

Sessie Land van Paling

22 maart 2024/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster /door Freek Oosterhuis

Ik zit op Land van Paling weer voor het eerst dit jaar op vrijdag 24 maart 2024. Het is waarschijnlijk droog tot één uur dan een twee uurtjes wat lichte nattigheid en daarna zou het weer droog moeten zijn tot vier uur. Kan ik dus mooi een paar uurtje pakken van de baas.

Met de paraplu op is het best uit te houden zo uit de wind en de motregen. Want zodra ik zit begint het te miezeren.

Maar ik heb mijn voer te nat gemaakt. Veel te nat dus. Na water er op gegooid te hebben vanmorgen niet na twee minuten in de zeef gegooid om uit te lekken. Het komt zelfs niet uit de method want moet te hard aan knijpen zonder die malletjes om de pellet erbij te voegen. Heb gelukkig altijd wat reserve voer staan in de auto en gooi er nu droge korrels bij maar voordat die het vocht hebben onttrokken aan de natte korrels ben ik twee uur verder.

*Mijn vriendinnetje heeft daar minder problemen mee.*

Mijn vriendin komt wel zo nu en dan een handje halen. Die lust dat ook wel en ze weet dat ze altijd wat krijgt.

Wel komt Thomas even kijken hoe het loopt. Die vist hier ook graag. Heeft er zelfs gisteren een tweede stok voor gekocht. De eerste had die al vorige maand van zijn kinderen gekregen voor zijn verjaardag. Of ik volgende keer wil bellen dan vist die mee. Dat is veel gezelliger natuurlijk.

Dan eindelijk na vier en een half uur plotseling een aanbeet zonder voortekenen dat de vis begint te azen. Wel land er vijf minuten geleden een aalscholver op de stek in de hoek en begint daar te duiken. Ik ziet em niets vangen maar denk dat heb ik weer. Maar misschien dat die leven in de school karpertjes heeft gebracht en zijn ze gaan zwemmen. Ik heb om de vijf minuten een hengel opnieuw in gegooid om de stek te proberen te activeren. Ik vis op twee stekken dus dat is per voerplek ongeveer tien minuten. De aanbeet is klassiek in één ruk gaat de top richting overkant. Ik lig een twee meter van de muur vandaan. De vis gaat naar de muur en dan langs de muur de hoek in. En knap zegt de lijn een droge tik en alles af. Daar zal dus wel weer en fiets liggen.

Dan op de andere stok een beuk er op maar goed dat alles vast staat en een dikke boeggolf aan de overkant. Dan weet je het al. Afgebroken op de knoop van de haak. En die van Cresta deden het het beste hier op Land van Paling vorig jaar. Dan maar een ander merk proberen je moet toch wat veranderen.

Zo nu en dan trekt er een buitje over maar echt koud wordt het dan niet. Onder de plu is het allemaal goed te doen. Alleen die modderboel dat het wordt en oppassen dat je niet uitglijd. Spek glad wordt het allemaal.

Maar even later op dezelfde hengel weer een misser. Deze keer met toch de molen op vrijloop staan. De klappen zijn te hard en heb er toch 30/100 nylon op gespoeld op de molens. Dacht dat dat wel voldoende rek zou zijn op 35mter afstand. Ze haken zich immers op de method gewicht netjes in de onderlip. En als de lijn al breekt wil je dat na je systeem natuurlijk. Blijft alleen de haak zitten en die is weerloos en raken ze dan wel kwijt.

Ik gaat mijn opstelling veranderen en zet weer net als vroeger de hengels op negentig graden ten opzichte van de voerplek, mijn stekken. Zodat er nog meer ruimte komt na de aanbeet van de toppen. Misschien is de druk toch nog te groot van de vrijloop van de molens en mijn voor steuntjes zijn stroef met de lijn zo tussen de hengel en het vilt. Misschien is dat vandaag teveel.

En die opstelling loont. Bij deze aanbeet gaat de top rond tot half de hengel en vangt nog meer die harde aanbeet, die dreun dus op. Wat een runs zijn het weer de hele gracht door en dan komt de beloning. Het is hier er heerlijk zitten en was lang wachten op dat bijt uurtje. Denk dat die aalscholver me deze keer heeft geholpen en wat beweging heeft gebracht in de school vissen die daar zeker liggen op de bodem nog in winterdutje. Misschien zette dit ze aan om te gaan vreten, snacken om de nacht door te brengen want die wordt weer koud. We zullen het nooit te weten komen. Ik heb weer een heerlijke middag beleeft. Een mooie herinnering om bij te schrijven.

Eerste Kerstdag 2023

25 december 2023/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, De Punt /door Freek Oosterhuis

Maandag 25 december 2023 is het nog steeds regen en harde wind. Iets minder wind dan gister want toen was het wel bijzonder zoals je de foto’s en filmpjes hebt gezien.

Maar als ik ziet dat net na vier uur het een uurtje drogg is kan ik het niet laten en kleed me om om naar de schemering toe te vissen onder de vuurtoren.

*Alleen het ponton is nog boven water..*

De steur denkt er nu aan om te vertrekken. Die is bijna onder water

Ik wacht nog eventjes de bui af in de auto en zodra die stopt sta ik buiten. Ik kan nog net zitten tegen het schuine talud op het krukje nog gemaakt door Arie.

Ik kan er toch twee foppen en in betrekkelijke korte tijd dat ik er zit. Het lijkt veel langer als je alleen zit te vissen. Maar op de derde aanbeet moet ik ;ang wachten en het wordt al donkerder. Ik gaat toch nog een half uurtje naar de overkant.

Ook hier heb ik het rijk alleen. Het water is mooi dik bruin en ik ziet aasvis boven komen gevangen door de fuutjes. Dat moet goed komen maar na een half uurtje het hele talud af te hebben gevist houd ik het voor gezien. Ik heb mijn kerstbaarzenen gevangen en dat was het hele idee. Morgen is Henny jarig en gaat ik voor de vistie zorgen. Derde kerstdag middag uitgenodigd bij Tutta en Zeegert dus moet ff afzien qua vissen. Allemaal fijne kerstdagen en op naar de oudejaars baarzen.

Voor mij komt het er niet van vanmiddag om een Oude Jaars Baars te foppen. In plaats van oliebollen gaat ik kibbeling bakken. We gaan naar Gerda en Huib met een huis vol visite. Tja en wat neem je dan mee als de BassBuster buiten de nodige alcoholische versnaperingen. Juist dus. Maar wat ik net binnen krijg is natuurlijk fantastisch. Wat een leuke kerstkaart van Aad die ik dus vorige week voor de kerst ontmoete op de punt ons stekkie zie; https://bassbuster.nl/2023/12/12/toch-nog-een-aanbeet/. Hardstikke leuk en bedankt. Iedereen een goed uiteinde, lekker bikken in gepaste drokenschap. Pas op je vingers en TightLines voor 2024 aan de waterkant.

Hoe slechter het weer..

9 november 2023/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, De Punt /door Freek Oosterhuis

Het is na drie uur eventjes droog 9 november 2023 met nog steeds die harde wind. Ik gaat mijn geluk toch nog even proberen voor de volgende hoos bui losbarst.

Dat is het mooie zo dicht op bij de beste stek van het Haringvliet te wonen. Even een uurtje proberen en is het niets dan kom je na een bak koffie weer eens terug of dat ze er een paar uurtjes later wel zin in hebben.

Als ik aankom om half vier trotseert alleen Cor die zuidwester storm. Het water slaat soms over de dam heen nu met hoog water. Die kan ook die verslaving niet weerstaan van die aanbeten. Cor staat al dik een uur en heeft één aanslag gemist gelijk met de eerste worp. Daarna niets meer en hoe vaak gebeurt dat dan. En warempel ook ik na een worp of drie krijg er een beuk op maar kan die wel netten om vervolgens op de volgende een half uur te moeten wachten. Dat is niet gek twee mooie zanders in een half uurtje.

Maar dan zien we de opgegeven regen bui aan komen denderen vanaf Stellendam over het Haringvliet heen. We zien de windmolens niet meer en even later verdwijnt de vuurtoren ook uit zicht. Nog snel een worp doe je automatisch maar had ik dat wel moeten dien. Bamm en een lange dril dus missen in die regenbui. We staan er nu toch en blijven maar door vissen en dan gaat het helemaal löss. Beide staan we soms een vis tegelijkertijd te drillen.

Mijn visoveral is een warmte pak en niet echt regenwater dicht. Ben tot op mijn onderbroek nat want vanaf mijn regen jas stroomt het water langs mijn lichaam naar beneden maar door die aanbeten voel ik daar weinig van. Cor en de net aangekomen Jantje Peel moeten er om lachen in hun oude werkgever gesponsorde vel gekleurde overal en latex pak van Cor. Wat een dreunen zijn het vanaf de overkant en bijna is elke worp raak als je maar op het goede stukje talud aan de overkant je shad neerlegt. En dat valt niet mee met deze wind. Ze zitten ook maar net gehaakt en hoeveel ik er halverwege lost zijn niet te tellen. Of een tik en je staartje zit om de dreg heen. Wat een school predators moeten daar liggen te schransen.

We hebben een natte winderige middag maar wat een heerlijke middag. Met zoveel aanbeten blijf je wel staan in die zo af en toe stromende regen. En allemaal mooie exemplaren er is geen dreumes te bekennen. Wat een middag. Als het kunstaas goed viel dan was het één slag draaien en de aanbeet volgde. Ze lagen dar gewoon opgestapeld. Wel meegemaakt met de boot dat ze op de vierkante meter lagen met vertikalen maar nu was het wel dik raak vanaf de kant. Weer een mooie herinnering bijgeschreven. En jullie weten dat, die spaar ik.

Nog maar eens proberen met Bfr5. naar 7

13 oktober 2023/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, De Punt /door Freek Oosterhuis

Als ik vrijdag aankom 13 oktober 2023 heb ik het rijk alleen. Het gaat hard waaien en de wind komt uit de verkeerde hoek zo recht de haven in. Nu nog net geen witte kopeen op de gpolven dus zal het Bfr4 tot 5 zijn. Hebben ze ook opgegeven en vanmiddag gaat die naar Bfr7 met een bak regen om vier uur.

Dat is dus gunstig voor ons in het delta gebied. Laat er maar een bak water vallen dan steigt de waterspiegel hier en zal het harder gaan stromen. Dat vindt de aasvis maar niets en raakt in paniek. En daar zit vadertje glasoog nu net op te wachten. Een makkelijke prooi voor ze en knallen door die waterversnellingen heen. Laat ik daar nu net mijn shadje ook laten vallen achter die steen, een heuveltje of juist een gat in de bodem, mosselranden, steenstort you name it en daar ligt die zander dan in ambusch te wachten op een prooi.

Maar dan na een paar worpen krijg ik gezelschap van Jan. Dan is de rust voorbij maar wel gezellig en ik ben zo weer bij met wat er allemaal in die tien maanden is gebeurt dat ik niet ben geweest. En dan zo tussen neus en lippen door zie ik in mijn ooghoek een ramm en dito aanslaan er op. Hangen en daar komt dan een hele mooie snoekbaars boven kijken voor een portretje.

Ik krijg wel aanbeten en soms serieuse ook nog niet te missen beuken zijn het er op maar kan ze niet haken. Mijn staartje achetr de dreg begint er kwalijk uit te zien na al die aanslagen. Ze genast vandaag. Door de wol geverfd dat roedeltje wolven.

Maar dan toch nog kan ik een paar vijftig plussers foppen. De wind begint nu echt aan te trekken naar de beloofde 8 en de bocht in de lijn is niet meer te houden. De 27gram loodkop komt nog wel net over het midden van de haven maar wanneer die de grond bereikt is die al tegen ons eigen talud getrokken door de lijn. Jan moet zich zo nu en dan vasthouden aan de paal met het rode licht in de havenmonding en hangt er dan lekker uit te wapperen. Nee niet te doen met deze wind en we nokken af. Was weer leuk vandaag met Jan. Gezellig bijgebabbeld en bedankt voor het fotowerk.

Eindelijk dan de herfst lijkt te beginnen

12 oktober 2023/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, De Punt /door Freek Oosterhuis

Eindelijk dan lijkt de herfst zijn intrede te doen. Het zuiden van het land zit in een regen gebied. Minimaal droge periode van nog geen half uur en veel lichte met zo nu en dan een zware bui. Ik zit aan het verhaal van gisteren te werken over de 8vijver op 11 oktober 2023 maar het kriebelt verschrikkelijk met dit weer. Ik ziet op buienradar dat het om half tien en dat wordt later veranderd naar half één dat het wat minder wordt jet de regen en windstil Ik gaat gaat mijn spullen vast klaar maken.

Ben er zeker aan toe want als ik het naziet wanneer ik voor het laatst op de Punt ben geweest is dat op 26 januari 2023 (https://bassbuster.nl/2023/01/25/niet-eens-zo-slecht/). Geen wonder dus dat ik jeuk kreeg.

Als ik aankom zijn is de P4 er ook voor de haven onder het oog van de vuurtoren met die kleinere rubberboten als wespen varen ze er om heen. Zie zelfs een waterscooter met het embleem van de politie er op rondscheren. Alles gaat de haven in om even later te vertrekken naar Stellendam.

Wat een uitzicht en nooit hetzelfde. Het is gestopt met regenen en ik zit er heerlijk. Tegelijkertijd komt er ook een bootje erbij liggen. Geen probleem voor mij want hij ligt net oo de rand wat ik kan aangooien. Gelijk een indicatie voor mij want als hij wel vis vangt dan moet ik mijn andere stok uit de auto halen met hele dunne lijn om dertig meter verder te kunnen gooien. Maar alsnog niet nodig zie ik. Mijn eerste worp is niet best. Ik doet rustig aan want de lijn is al eventjes niet van de spoel geweest maar toch gooi ik een pruik. Dat wordt dus knopen.

Maar dan als ik klaar ben met knopen met een voorzichtige AOW worp half het kanaal in vang ik gelijk een mooie snoekbaars. Dat kan goed zijn of helemaal knudde als je bij je eerste worp een zander kan foppen. En dat klopt want het duurt best lang voordat ik een tweede kan foppen tegelijkertijd met die gast in de bootje. Dan zwemt er eventjes wat achter die scholen aasvis aan en wil er eentje het wel opnemen tegen mijn shadje. Als die vel genoeg is verliest tie dat van mij natuurlijk. Krijg daarna nog wel wat voorzichtige aanbeten zodatr je staart van het shadje om de dreg hangt. Soms ook wel een niet te missen dreun maar dan pakken ze het staartje. Ze zijn voorzichtig dus en zien of voelen het verschil tussen nep en een visje uit de bol met aasvisjes die de haven in zwemt naar veiligheid.

Zou wel even aan de kant gaan want je hebt niets te vertellen voor de monding van een haven vissen tegen beroepsvaart.

Dan haak ik iets wat ik graag zou hebben gezien. Tegen mijn kant van het talud his mijn shad al een paar keer beroerd. Niet op de grond vallen, staartje om de dreg geslagen, dribbeltje als een aanbeet van een baars iedereen die roof vist herkent dat gelijk, er is wat maar ik kan het niet trickeren tot een directe attack een aanbeet. En dan een natte scheet aanbet zoals we het noemen maar nu zal de lijn achter de vis zijn blijven hangen. Er is een verandering van optrekken en laten vallen op de bodem van je shad, je hebt geen kontakt meer met je shadje er zit iets tussen zoals wier bijvoorbeeld in de zomer dus je slaat er op. elke verandering is een vis die komt kijken wat dat is. Dan begint het feest. Ik heb al een paar keer een snoek zien springen aan de oppervlak zo groot. Hughts wat een formaat. Die vangen brasems en heb gehoord en zelf gezien dat die snoeken dan boven komen op lucht kwijt te raken ofzo. Ze boeren dan gewoonweg. Eerst lijkt het vast zitten maar dan beweegt het toch. Heel langzaam, tergend langzaam want in eerste instantie echt denk je bodem te hebben. Het ligt gewoonweg stil en ik zet, kan er alleen maar druk op zetten. Dan komt het langzam mee van de bodem af en beweegt. Nu weet ik het zeker, het is een vis maar hoeveel druk ik er ook op zet het lijkt een steen. En toch zo nu en dan verplaatst het een meter. Dan eindelijk komt er schot in en ik ka lijn nemen. Maar jammer ik zie al mijn leader knoop en pats. Teveel druk dus maar doe je dat niet zwemt het rustig naar de dukdalf palen. Op mijn dreg op de staart prijkt een grote snoebaarsschub. In de konserrnatie en adrenaline kik vergeet ik er een foto van te maken. Even later komen er wel visjes boven drijven die de vis heeft uitgespuwd denk ik in de strijd. Zie zelfs een klein snoekbaarsje zo groot als mijn shadje. Wat had ik die graag gezien.

Het is gewoonweg een wereld plek om even je hoofd leeg te gooien. Zo blij mee en loop afstand wat wil je nog meer.

Altijd wat te beleven dus de P4 gaat weer richting Oude maas. Kwam vol gas weer terug vanuit Stellendam. Al die horzels waren al weer eerder terug in de hellevoetse haven een stuk of vijf rubberboten die onze vergunningen controleren en dit keer maar één jetsk die eromheen jankte. Wat een spektakel op het water

En net als ik het wel welletjes vind komt Leo er aan. Dan blijf ik natuurlijk nog eventjes zitten als Cor er dan ook aan komt. Die woont hier dus dat is niet zo vreemd. Maar dan is er ook zo nu en dan een klein buitje. Hahaha de hemelsluizen gaan open boven onze stek.

Wij onder de plu en Cor in de auto met een appeltje.

Maar volgens mij heb ik het mooiste gedelte van de dag gehad hier op de punt en ik nok af. De mannen onder ons blijven nog eventjes want ze wachten tot dat het los gaat. Beiden onder de plu..

Met Joop naar LvP

9 oktober 2023/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Als ik tegen de middag maandag 9 oktober 2023 al weer wat gaat de tijd snel, Joop belt of die mee gaat naar Land van Paling moet die eerst zijn spullen op zoeken. Dan zie ik je zo makker want het is heerlijk weer om aan de waterkant te zitten.

Als ik aankom om twaalf uur is mijn favoriete plek natuurlijk al bezet. Als ik daar wil zitten moeten ik er al om zeven uur zijn. Maar het is nog niet wild. Zijn naam weet ik niet maar die zit hier hoor ik dan dagelijks. Hij woont er bijna want zit al dik in de zeven honderd karpertjes dit jaar. Van allemaal heeft die een foto in zijn data bank staan. Kan dus nog gekker dan alle herrieneringen opschrijven. Vandaag vanaf acht uur heeft hij er drie en naast hem zit Willem weer waar we vorige week kennis mee maakte en die heeft er eentje net als ik aankom in zijn netske. Wel weer een hele mooie spiegel.

.

Dan gaan wij op het korte stuk zitten want op het lange stuk richting Haringvliet zitten al hier en daar wat mensen te vissen.

Op een paar lijn zwemmers na gebeurt er niet veel. Paar keer valt de lijn in één keer slap en dan toch pak je de hengel op en draaid strak. Ik zit tegen de muur te vissen dus de vis kan alleen maar naar links, rechts of naar me toe zwemmen. Wel nerveuze tikjes van kleine vis die aan de korf zitten. Houd dat op dan weet je dus dat die leeg is. Joop heeft ook één tik op de top gezien als we al een uurtje zitten in het zonnetje en bijna wind stil. Het is heerlijk bivakkeren hier. Hoor naast me zeggen datr je hier oud kan worden zo lekker zitten in het zonnetje op je bolletje.

Maar dan om twee uur vertrekken de mannen naast ons. Die vissen vijf uur de ene moet naar ziijn hond die alleen zit en Willem vind dat lang genoeg. Dan verhuizen wij want tot nu toe is het taai op het korte stuk. Bij Willem is het bij één vis gebleven wel een hele mooie en onze databank spaarder kan er toch weer zes bij zetten. Dat is knap gedaan.

Na een vis gemist te hebben. Thomas is inmiddels gearriveerd en die wil wel even scheppen. Maar boven het net ben ik een hele mooie schub kwijt. Jammer dat was een plaatje waard geweest maar was een heerlijke dril door de hele vestinggracht heen. We hebben haar gezien en wat een bak was dat. Even later wel een grote zwartbek grondel. Dat dan weer wel.

Dan mist Joop zijn vis door lijnbreuk. Eigenlijk haak want op de knoop van de haak is hij zijn vis kwijt. Bijna tegelijkertijd ben ik bijna mijn hengel kwijt omdat ik naar Joop kijk en nog niet hebben. De hengel ligt helemaal uit de steun. Vangt Joop ook een grondel. Zo we staan weer gelijk.

Maar dan heeft mijn maatje het aan de stok met een serieuze klant die aan de andere kant van de lijn klopt. Thomas wil dat wel eventjes vast leggen als de vis de hele gracht al is door gezwommen en ik dan eindelijk opstaat vindt hij om te netten. Ik weet uit ervaring dat je geen haast hoeft te maken als Joop een vis drilt. Die vindt dat heerlijk en geniet daar zo lang mogelijk van. Bedankt Thomas voor de reportage ook namens Joop.

Een hele mooi schub is dat.

Maar dan hebben we allebei beet tegelijkertijd. Moet ik toch mijn meerdere erkennen van mijn leermeester. Er is enig verschil qua grootte, soort en de drill.

Als ik dan om half vijf weer een mooie spiegel aan de haak heb die me door de vesting gracht lijdt maak ik maar vast een plaatje voor het verhaal want heb er al vijf domig verspeelt door lijnbreuk onderlijntje, eentje boven het net van Thomas, er knalde er eentje dwars door de slip richting Haringvliet en er haalde er twee het paaltje verboden te nachtvissen.

We hebben nu beide duidelijk meer lijnzwemmers en gedoe op de stekken. Er is duidelijk meer beweging maar dat lijdt niet tot duidelijke aanbeten. heel vaak valt de lijn in één keer slap maar snel strak zetten levert geen vis op.

Na beide toch weer wat vissen verspeelt te hebben, er even aan en dan los of in de rommel gezwommen die daar ligt kan ik er toch nog eentje netten. Het was een heerlijke middag met mij maatje. Heerlijk gevist en in het najaar zonnetje gezeten. Die pakken ze ons niet meer af en weer een heerlijke herinnering er bij gespaard.

Wordt toch de 8 Vijver

8 oktober 2023/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Wat een mooi weer zondag 8 oktober 2023 is het en als ik twee bakken koffie en dito broodjes achter de kiezen beb begint het weer te kriebelen. De Goldie’s verzorgt dat elke dag als eerste want die vreten nu met deze temperatuur. Gras maaien kan morgen als zoveel klusjes. Ik gaat mijn voer aanmaken.

Als ik aankom op de 8 vijver eerst maar eens kijken of er plaats is en of er bekenden zitten. Ik kan altijd nog naar de Betjesweg, Voornse Kanaal of op Land van paling gaan vissen. Maar jawel hoor aan de overkant zitten Fred en Nuno. Dat is toch een hele wandeling die vijver rond lopen. Dat doet Matin elke dag als oefening voor zijn spieren. Die twee zitten vanaf vanochtend acht uur en hebben al wat platten en blieken gevangen. Geen probleem als ik er naast gaat zitten maar Fred gaat om twaalf uur weg en Nuno blijft dan nog wel even zitten. Ik ben om en gaat hier ook vissen dus gaat mijn spulletjes halen.

Als ik dan terug loop zit een kat een paar eksters achterna en die kat springt zo de boom in en klimt naar boven. Moet je niet denken dat die eksters er vandoor gaan. Die springen van tak naar tak en die kat er achter aan.

En als Fred zijn spulletjes aan het opruimen is pakt die nog een laatste vis. Dat heb ik nu altijd zegt die. Laatste uur geen stootje meer zien en als je opruimt krijg je beet.

Nu Fred weg is maak ik een tweede hengel klaar om te vissen op twee stekken. Daar is nu ruimte zat voor. Ik wil wel eens zien of het wat uitmaak wat je in je korf steekt en zal op beide met een andere samenstelling van voer gaan vissen. Hoop dat ik daar mijn voordeel me kan doen voor de wedstrijd woensdag weer met de Veteranen.

Als er dan weer muziek komt naast me want Nuno pakt weer een mooi brasem. We weten allemaal dat dat de beste stek is om platten te strikken. Zo zie je maar dat het even duurt voordat je vis op je stek krijgt. Het is druk vandaag want aan de andere kant van me zitten er ook twee te vissen en door de bocht zit ook iemand. Over de overkant maar niet te spreken daar zit het vol en zeker op het eiland en de kleine vijver is de hengeldruk groot. zie zo al acht stokken uit staan richting grote plas.

Het duurt best nog lang voordat ik vis op mijn stek krijg. Links naast me waar Fred verleden woensdag zat te vissen die zit al aan de 9 blieken en zijn opa heeft er twee. Die gesprekken zijn natuurlijk kasie voor de BassBuster. Het is een gezellig koppel en leuk naast je te hebben. Op mijn eertse stek begin ik pas te vangen na een drie kwartier met om de tien minuten wat voer te brengen. Dat gebeurt dus ook bij de tweede hengel. Alleen heeft Fred er net zitten vissen en daar begint het dus met blieken. Daar gaat ik ook twintig meter verder zitten vissen dan Fred heeft gezeten en na een half uurtje krijg ik ze er daar ook op met een andere samenstelling van voer. Maakt dus geen reet uit je moet je moet brengen en als ze er zijn heel zuinig voeren. Dan pakken ze de korf met aas al als die neervalt. Rond drie uur is het niet meer t doen om met twee hengels te vissen. De korf bereikt de bodem en voordat ik de lijn kan strak draaien want dat doen de vissen dan zelf al. De method zit nog half vol met voer. En als Nuno me ziet met twee kromme hengels neemt die er wel eentje van me over. Maar het is ingooien en gelijk raak met nog voer in de method.

Maar toch is er dan een verandering. Op mijn eerste stek duurt het lang voordat ik beet krijg terwijl op de tweede na strak draaien er gelijk vis bij is en meestal na aarzelen gelijk raak. Om klokslag vier uur is het gedaan met het feest. Je probeert nog wat en we nokken af om vijf uur. Ik heb een heerlijke middag gehad lekker in het zonnetje in mijn T-shirt. Dat wordt wort nog moeilijk morgen want er komt weer zo’n mooie dag aan en woensdag nog beter als we hier zitten met de Veths. Nu nog hopen op een beetje goed stek nummer trekken dan komt dat helemaal goed.

Land van Paling

2 oktober 2023/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Wat een weer is het vandaag weer 2 oktober 2023. Geen regen een beetje wind en tegen de twintig graden. Ik kon het even aanzien maar vertrek toch dan naar het Land van Paling op de karpertjes.

Als ik aakom op land van Paling zitten Willem em Thomas er al op mijn favoriete plek. Kan natuurlijk ok het stekkei van Kees de boer gaan zitten maar na ons gezellige middag j.l. 16e vorige maand zegt gelijk Tomas kom maar naast me zitten. Dat is wel zo gezellig.

Dus zo gezegd en zo gedaan. De mannen hebben nog geen stootje gezien dus dat voorspelt niet veel goeds. Maar ben blij dat ik naast de mannen mag zitten. Voor mij gaat gezelligheid en ouwesexhostessen voor vissen vangen. Gezellige dag staat voorop.

Maar als we al een uurtje bivakkeren en Thomas zijn tweede geschaarde gast weet te vangen weten we eigenlijk al genoeg. Als die geschaarde vrienden het aas eerder weten te vinden dan onze geschubde vrienden dan wordt het een taaie dag vandaag.

Ik vis met twee hengels eentje natuurlijk een meter of tien uit de hoek tegen de muur aan en de tweede gaat naar de lantaarnpaal. Dat zijn eik punten van een ieder dus zijn ze gewend dat daar wat te halen valt. Dresseur is ook hier aanwezig. Dan heeft Thomas de hoek en Willem de linkerkant van de hoek. Dat zijn toch de beste stekken hier.

Maar we zitten al eventjes en als dan Thomas eindelijk een wegloper heeft zit er weer een dikke krab aan. Wel frappant dat hij die alleen vangt. Wij hebben best nep aanbeten maar zijn bijnaam is in de planning.

En dan net als Thomas het voor gezien houdt vandaag. Veel medelijden hoeven we niet te hebben hoor want die vist iedere dag een paar uurtjes rondom Hellevoet. Dan mag die komen helpen met netten. Eindelijk na anderhalf uur een aanbeet van een karper. Beet heb je hier wel maar allemaal van kleine vis die aan je aas zit te trekken wat net te groot voor ze is. Ik probeer nog een hengel in te zetten om op half water te vissen of net onder het oppervlak maar ook daar valt vandaag niets te halen.

Wat taai ie het vandaag terwijl alles wijst op een leuke dag aan het water. Lage luchtdruk, goede temperatuur, weinig Zuid wester wind hoe wil je het dan hebben. Willem houd het voor gezien maar dat doet ik ook. Toch laat je je hengel liggen en als alles is ingepakt haal je die binnen. En warempel hij wil em op pakken en die staat te klapperen in de steun. Zeg ook altijd tegen die mannen met een petje dat ze die verkeerd op hebben. Als je die andersom op je kop zet lijkt het of je weg gaat en dat is nu dus weer bevestigt. En alles vast gelegd door een Duitse toerist, vader n zoon die ook naast ons is geschoven om wat te vangen. Gefeliciteerd Willem als je er dan eentje vangt dan is dit wel een hele mooi schubkarper.

Gouden momenten zijn dit. Ik roep naar Paps dat die dat vast moet leggen en dat ventje heeft de dag van zijn vakantie. Want morgen weer naar huis na een weekje Ouddorp. Na afloop heeft die vieze handen en wat nu vraagt die aan zijn vader. Dat ventje spreekt dus ook Engels en dat vindt ik nogal wal voor een Duitser dus die heeft bij mij al een streepje voor. Of ze het voelen die kids dus ik zeg in mijn steenkoolegels “gewoon aan je trui afvegen dan weten ze vanmiddag ook dat je vis heb gevangen thuis” en warempel terwijl zijn vader moet lachen veegt die zijn handen aan zijn trui schoon. Mijn dag kan niet meer stuk. Nadat Willem is vertrokken valt de wind helemaal weg en zit ik hier te verbranden. Ik nok ook af zo kan ik de spruitjes gaan schoonmaken onder het genot van een Duvel.