Dinsdag 17 februari 2015 ben ik eerst in de weer voor een nieuwe accu van de auto maar als ik langs het Haringvliet rij wil ik er in. De vangsten zijn abnormaal slecht maar dus het is meer beleven dan vissen op dit moment. De knoop is doorgehakt en ik ga de Bassbuster halen. We hebben nog heel de middag…
Maar dan heeft Joop me thuis gemist en en die heeft zijn boot verkocht. Die wordt vanavond opgehaald. Je begrijpt het al, ik heb nogal wat van em “geleend” dus die komt het reservewiel en zwarte bal op halen. Die zwarte bal heb je nodig als je ankert maar gek genoeg niet met mijn nieuwe MinnKota. De elektromotor die ankert hier ook op. Maar toch dan heb ik weer wat verjaardagsado’s ideeén in april. Je kan immers niet zonder.
Trossen los.
Maar eer alles er af is en we bij geklets zijn is het al richting half drie. Dat wordt zo wel een heel korte sessie.
Met dat kameraatje op tijdopname moeten we nog wat oefenen, veel vangen dus.
Maar gelijk onder de vuurtoren beginnen, lekker dichtbij want ver weg is ook niet altijd alles zoals we hebben gemerkt vorige keer en warempel ik heb er gelijk eentje. Wel beschadigd en die snoek denk ik zou ik wel aan de haak willen slaan.
Maar voor de volgende moet ik twee uur alles uit de kast halen.
Maar ls zo vaak als je in de eerste minuten een vis vangt dan wordt het taai voor de BassBuster. Wat is dat toch. Soms wordt het een goede dag maar meestal wordt het toch zoeken waar ze zijn. Terwijl je het dus denkt gelijk gevonden te hebben maar je kamt het gehele talud af en ik krijg geen enkele aanbeet meer. Nu ook weer vang ik m’n tweede vis op één losse na pas na twee uur. Wel op een ander talud een 4-500 meter verder.
Deze lijkt met z’n voorkant op die boot uit de film met Sean Connery.
Maar het is lekker weer en genoeg te zien op het water en zo moet ik ff aan de kant op m’n stek voor een speeltje van ander kaliber.
Hellevoetsluis spaart ze.
Gewoon achteruit en dat kan makkelijk met dit weer en de boegschroef doet de rest terwijl de schroef waarschijnlijk twee achteruit zachtjes de haven in vaart.
Chris Sigaar met een monster zege.
Dan zie ik Chris staan op de “Punt” en vraag of die mee wil naar de stek de “terras flats” maar hij heeft een nog een drie kwartier en dan moet hij koken. Dan wordt het donker ook dus ga ik er sowiso uit dus hij gaat ff mee. Je ziet het hij vangt of beter gezegd hij haakt een mini mini snoekbaars. Die hoef je dus niets te vertellen hoe het spelletje werkt op een onbekende stok deze lichte touch te voelen. Klasse vent.
Chris ff afzetten en dan naar de sudderlappen van Henny dat wat ik vanmorgen al rook.
Het was wederom taai voor de BassBuster maar het weer begint er op te lijken. Ik hen al twee dagen de verwarming niet aangedaan in mijn jas dus dat wil wel wat zeggen. Het zal steeds slechter gaan op onze grote plas dus we maken er maar het beste van. Morgen weer een dag.
Nu begrijp ik ook waarom jij al die spookfacturen ontvangt !
–
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/05/P2170124BewWp2.jpg591787Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2015-02-17 14:57:002023-05-16 15:08:38Wat een weer
Donderdag 12 februari 2015 is het prima weer om het ruime sop op te zoeken i.p.v de kribben onveilig te maken. Arie is er om ruim voor negenen en na een bak koffie liggen we een kwartier later te dobberen. We komen een mede kompaan uit Tinte tegen op de helling en wisselen wat informatie uit. We hebben tijd zat vandaag.
Het is heerlijk weer en de overjas gaat alleen maar aan als we veranderen van stek en met volle vaart over het Haringvliet vliegen. De verwarming in m’n nieuwe jas hoeft (nog) niet aan. Dat zou later in de middag veranderen als de wind op steekt uit het noorden (NO).
Als een spiegel ligt het erbij.
Als we het Haringvliet opvaren is het wind stil en het water is als een spiegel zo glad. Dat begint fantastisch en we hebben visdrang. We gaan starten op een oude stek die ik vaak beviste toen nog met de Linder.
Dat belooft wat voor vandaag, we kunnen elk talud op de mm uitvissen.
Plaatje richting de vuurtoren waar we later op de dag willen gaan vissen. Eerst de verst afgelegen hotspot opzoeken. Dan vissen we tegen de wind in weer terug richting de helling.
Nu ben je blij een wind dichte overjas bij je te hebben.
Op deze stek viste ik altijd met de Linder. Het is een talud van een paar kilometer een slijtgeil van de vaargeul die hier een lichte bocht maakt naar de Haringvlietdam. Eigenlijk zijn het er twee vlak na elkaar en beide lopen secundair van de Hellevoetse kant met een grote bocht richting Stellendam. Eentje van een metertje of twintig en eentje waar het nog dieper is met een gat richting de veertig meter. Daar moet je niet zijn maar er zijn enkel soort landtongetjes onder water die de vaargeul inlopen. Zoiets als een krib en die lopen dan op naar soms 6-7 meter dat ligt een beetje aan de waterstand. Een soort eilandjes onder water. Die taluds zijn natuurlijk goud voorral als ze hard zijn en bedekt met mossels. Op één van die ondiepten soms maar van enkele meters oppervlak heb ik nog een mooi verhaal en die herhaald zich nu.
Bodem raken en aanslaan.
Want Arie laat zijn shad zakken nog niet erg enthousiast want voor hem is dit een nieuwe stek en een ik moet mijn hengel nog uit de steun halen en klaarmaken als ik een snelle beweging ziet in m’n ooghoek met direct een vreugde kreet. Ik heb er al eentje. Ik tik de bodem aan en gelijk een aanbeet hoor ik em zeggen en denk gelijk aan die bewuste dag met Rob van de bereboot op deze stek een dikke honderd meter verder langs dit talud. Heb het nagezocht tussen de oude foto materiaal en was op 5 november 2007.
Gelijk een mooie vis.
Rob woont in de haven en daar had ik m’n bootje een paar dagen naast aangelegd. Hartstikke makkelijk, ‘s nachts lade de accu op en overdag hoefde ik alleen maar in te stappen om te vissen tussen het fotowerk door. Ik kwam ‘s avonds dan terug met mooie verhalen dus Rob wilde de ook een keertje mee. Wij dus op pad en toentertijd was mijn fishfinder nog niet zo geavanceerd als nu het was alleen maar en simpele dieptemeter. De stekken herkende je aan drie punten op het land zo ook deze keer; de derde windmolen, twee cement tubes en een zender mast. Daarbij de dieptemeter om het talud te volgen. Toe zij ik ook; hier is het ongeveer waar ik gisteren en paar succesvolle uurtjes meemaakte. En ik laad de shad vallen net als Arie vandaag tik de bodem aan sla de beugel dicht, een vette dreun erop en ik sla gelijk de mooiste zander van de dag aan de haak. Als ik Rob ziet dan is dat het eerste waar die het over heeft. We vingen ons er toen klem. Tja dat waren andere tijden zo rond 2000 tot ±2008. Je zei niet hoeveel je er ging vangen maar hoe groot zijn ze vandaag. Gouden tijd en die komt niet meer terug. Vandaag de dag moet je het hebben van een bijtuurtje en mis je die dan wordt het een taaie dag.
Die kan op de foto.
En als dan gelijk de eerste vis naar de zeventig centimeter gaat dan ben je blij als laat Arie dat niet zien op de foto maar neem van mij aan dat hij er reuze blij mee was.
Leven zat op dit stukje bodem maar het kan ook witvis zijn, we hopen natuurlijk op een schooltje baarzen.
Dan heb ik er ook een mooie aanbeet op niet hard maar iets meer dan een harde scheet en ik realiseer me dat ik harder had moeten slaan want na een paar meter los ik em. Hij heeft waarschijnlijk de shad plat in z’n bek en spuugt em nu uit op half water. Soms laten ze em pas boven water los, spugen ze em em bijna in de boot van wat maak je me nou met dat plastic van jou zo agressief zijn ze dan.
En weer een mooi exemplaar dit alles in een kwartiertje vissen.
Als Arie zijn tweede mooie snoekbaars vangt in een kwartiertje vissen. We hebben het er nog over als je zo snel een vis vangt dan wordt het of heel goed maar vaker wordt het dan taai, heel taai maar het ziet er naar uit dat we ze hebben gevonden.
Als Arie ook nog een mooie baars weet te verlijden.
Want Arie voelt een paar korte tikken en kan er eentje verzilveren met een mooie getekende baars. Qua kleuren één van de mooiste Nederlandse vissen zo niet de mooiste. Als deze rovers eens richting de meter groeide i.p.v. in de halve meter. Marja dan zouden ze ook niet in die grote getale voorkomen op het Haringvliet. Alleen al is er niet genoeg aasvis voor ze en ze zijn niet vies van een kleinere soortgenoot de kannibalen.
Maar dan valt het sti na een uurtje.
Maar dan valt het helemaal stil terwijl we (denk ik) toch goed zitten. Rondom zulke grote scholen witvis moeten toch onze vrienden predators zitten maar nee hoor geen enkel reactie kunnen we meer uitlokken op de bodem.
Op onze volgende stek kunnen we ook wat lokaliseren.
We gaan verkassen na ons middagmaaltje met een lekker bakkie koffie van Arie. Richting de vuurtoren en daar komen we onze medevisser uit Tinte ook weer tegen. Die komt al trollende van Oudenhoorn vandaan en heeft een mooie snoek en wat baarzen kunnen vangen. Verder is er geen enkele visser te zien op het hele Haringvliet niet we hebben alles voor ons zelf.
Op een losse na dan is deze dreumes na een paar uurtjes vissen meer dan welkom.
Dan eindelijk onder het toezicht van de vuurtoren pak ik m’n eerste vis. Dan maar ook een fotootje. want het is taai op een leuk klein half uurtje na toen we begonnen zitten we nu toch al weer een paar uurtjes te blanken.
Dan eindelijk onder het toezicht van de vuurtoren pak ik m’n eerste vis. Dan maar ook een fotootje. want het is taai op een leuk klein half uurtje na toen we begonnen zitten we nu toch al weer een paar uurtjes te blanken.
Maar dan op het steilste gedeelte van het talud gaat het plotseling snel en vang ik het snot voor de ogen. We willen om vier uur thuis zijn want Brett is alleen thuis maar zo kan dus een taaie dag in een uurtje veranderen van een leuke dag naar een perfecte visdag op dit onvoorspelbare grote water. Het Haringvliet kan grillig zijn en geen dag is hetzelfde.
Op die steile rand vanaf diep, heel diep water vinden we ze dan eindelijk.
En zo is weer ons laatste uurtje die de dag glans geeft tussen drie en vier uur. Wat kan het toch raar lopen en daarom het het vissen en geen vangen. Misschien is het niet raar en zitten we nog niet in die flow. We wilden direct op deze thuisbasis vissen maar kozen ervoor als eerste naar die oude verste stek te varen om weer eens uit te proberen. Aan de ander kant hadden we dan ook die dikke zestigers gemist vanmorgen. Tja wat is wijsheid. Gewoon gaan vissen en van de hobby genieten lijkt me een goed uitgangspunt…
Eindelijk geen wind op 22 januari 2015 maar koud, koud dat het is op het Haringvliet. Windkracht 3 tot 4 maar tel er maar eentje bij op op dit deze grote plas. Het is 2 graden boven nul maar door de NO wind is de gevoelstemperatuur -9 volgens WNL waar ik normaal naar kijk rond deze tijd in dit jaargetijde lekker vanuit m’n warme bedje.
Eindelijk, eindelijk valt de wind na weken. En dat het onder Bfr5 is op m’n vrije dag, Ik heb er maar een paar in de week, vrije dagen dus, en het lijkt wel maanden geleden dus we gaan zegt Arie. Maar als ik de temperaturen bekijk vindt ik dat minder. Vroeger keek ik er niet naar maar het lijkt of ik er steeds minder tegen kan. Die kou bedoel ik dan. Ik heb de broodjes met spek en ei al klaar om acht uur en ga de boot klaar maken maar Arie heeft net zoveel zin als ik als we naar buiten stappen om de auto ijsvrij te maken. Na nog een bak koffie, en nog eentje liggen we pas uiteindelijk er om half tien er in en het is mistig, koud en troosteloos op de grote plas.
Men is flink aan het veranderen op m’n privé helling.
Maar afgesproken dat we vandaag het ruime sop opzoeken zijn we uiteindelijk toch blij er in te zijn gegaan zeker als er na een uurtje de zon doorbreekt en het enigszins wat lichter wordt om ons heen. Met de verwarming in m’n jas is het goed uit te houden.
Uit de oude doos.
Ik moet nog wat hebben uit mijn periode dat ik viste met de Hengelsportvereniging Sterrenburg. Honderd jaar geleden. Hetzelfde dilemma. Ik wil wel vissen maar dat is koud voor een Indo. Dat moest je vullen met spiritus en dan had je een paar uurtjes plezier aan de warmte net genoeg voor de weging van wat je gevangen had. Weinig natuurlijk want de “feeling” was er niet. Veel te koud voor mij maar het redde me van koude vingers en warme maden. Die waren natuurlijk zo bewegenloos en als ze bewogen vond een vis dat waarschijnlijk zo vreemd dat ze het links lieten liggen. Nee deegjes moesten het dan doen met vanille, kaas en tandpasta maar daar heb ik al jaren geleden over geschreven in de Kalkhaven, Zuidhaven en Wantij als je daar ook een wak kon maken.
Leo had dat gelijk door.
Vorig jaar viste ik met Leo en die had de oplossing en ik moet zeggen dat dat goed werkt voor koude vingers. Gekregen van mijn vismaatje Leo en dat gaat goed voor een uurtje. In je zak doen en zo nu en dan de handjes erbij. Heerlijk.
Maar mijn Meissie kwam met het nieuwste van het nieuwste.
Maar dan komt Henny gisterenmiddag met een nieuwe jas bij de ANWB winkel gekocht. Een softshell vest met drie verwarmingsstanden en verwarmt ruim vijf uur, zo’n onderjas voor onder je vispak met een elektrische deken ingebouwd. Wind, isolerend, ademend en water -dicht. Fantastisch. Je kan die verwarming met kleefband verplaatsen over je hele rug. Daar ga ik nog veel plezier van hebben. Wat een schatje heb ik toch.
Eindelijk dan maar reuze blij met de dreumes.
We starten bij de vuurtoren maar vanaf de kant staan al een paar vissers en die werpen precies op het goede talud. Ze halen het net niet maar om nu daar te gaan liggen terwijl je het hele Haringvliet tot je beschikking hebt gaan we zo’n 150 mtr. vanaf de krib vissen. Die kennen het water dus ook als hun eigen broekzak. Maar ruimte zat dus zakken we wat af langs het talud en onder het genot van de koffie van Arie valt het allemaal wel mee. Behalve dan de aanbeten we kunnen ze niet trickeren terwijl we scholen witvis voorbij zien komen op de fischfinder. Daar moeten toch onze vrienden om heen liggen te snacken.
De eerste dreumes dus we denken het gevonden te hebben.
We vissen het hele gebied af maar wat we er ook aanhangen en voorral Arie met zijn verwarmde handschoenen en schoenen want het is bere koud. Je handschoenen uit doen is pijnelijk het duurt weer een tien minuten voordat je je vingers kan bewegen. Maar hij wisselt zich een ongeluk, we kunnen ze niet vinden op deze stek. En net als we verder willen naar ons volgende stekkie gaan die gasten op de kant weg dus kan ik de boot maneuvreren op mijn favoriete talud. Wasarrempel hier vang ik mijn eerste vis van vandaag. Geen eentje waarvan je een fotosessie maakt maar ben er reuze blij mee. Maar het is taai, heel taai.
Arie pakt nog een mooi baars op de firetiger
Als dan Arie nog een mooi baars vangt op dit talud na eerst een paar tikken te hebben geïncasseerd op de fire tiger op de vorige worpen en dan toch hem kunnen verlijden tot een aanval is knap bij deze omstandigheden. Of zal het liggen aan zijn nieuwe peperdure St Crox..
Op de stekken witvis genoeg.
Ik heb nog nooit zoveel scholen witvis geregistreerd op het Haringvliet als dit seizoen. Waar zijn alle rovers gebleven. Dat moet toch een keertje los gaan als jaren geleden. Je ging dan te water en ving een paar mooie vissen het kon niet op. Veel uren maken dus om weer in die flow te geraken waar we het vorige keer al over hebben gehad, Met dat heldere water van tegenwoordig, er is vis zat maar hoe vang ik nu die ene vis die ik wil hebben…
Dat maakt het toch weer goed freek zo een mooie vis
–
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/05/P1220109Wp2.jpg591787Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2015-01-22 16:06:002023-05-15 16:26:32Eindelijk we gaan
Als ik 5 januari 2015 na vieren op de Punt aan komt lijkt het wel voorjaar met nadruk op lijkt want het is best frisjes. Zeker als even later de zon weg duikt achter de wolken. Het is niet wild de laatste dagen. De enigste die vis haakt is Jan de Spruitenkoning met een dikke snoek dik in de zeventig
Als ik dan Mario en Mirabel voorbij ziet komen heb ik gelijk zin in morgen een paar uurtjes de boot uit de stalling te halen. Ik heb afgesproken met Arie om zijn nieuwe hengel uit te gaan proberen. Niet trollen dus maar verti- en diagonalen gaat het worden op onze stekken.
Mooi plaatje van de Catfishjes.
Maar hoe lekker het gister het vissen was zo slecht is het vandaag 6 januari 2015 als Arie om kwart voor negen aanbelt. Koud, mistig en Zuid 2 tot 5 Bfr. Ik wil er dan ook in Stellendam in gaan en aan de overkant onze stekken belagen dan zitten we enigszins uit de wind door het Eiland Flakee maar Arie denkt daar anders over. Die denkt dat het wel meevalt met die (koude) wind dus het wordt de Hellevoetse kant. Ik denk dat hij meer heil heeft in deze stekken langs de zeedijk en havenmondingen die hij nu zo langzamerhand wel heeft leren kennen. Dat geeft vertrouwen, geloof er in, en dat heb je samen met concentratie nodig bij het verticalen. Dat zijn de belangrijkste ingrediënten voor een geslaagde visdag.
Heb wel eens samen met de BassMeister gevist en die had het beredruk op zijn werk. Dan stapte die eind van de dag “op” om nog even mee te vissen proberen zijn hoofd leeg te maken. Maar steeds werd hij gebeld en terwijl ik de ene na de andere ving kon hij geen schub vangen. Hij was er niet 200% bij zal ik maar zeggen en dan mis je die subtiele bewegingen van bodem (belangrijk is dat je de shad zo dicht mogelijk bij de bodem aanbied vooral in kuiltjes, langs stenen, mosselrandjes enz.) en dus die aanbeten. Net zoals zoiets van in een flow zitten. Dat bereik je alleen maar door heel veel te vissen. Dan maakt het niet uit op welke stek je zit maar je pakt gelijk de goede shad, loodgewicht, kleur en vangt vissen. Je leest het water alsof zelf schubben heb. Is dat er niet dan zoek je je een ongeluk en moet je de hele boot eerst gebruiken voordat je het goede kunstaas er aan heb. Zoiets als voetballers hebben en dat bereik je alleen maar door veel te trainen en wedstrijden te voetballen. Dan schiet je de onmogelijkste ballen er in terwijl als je “uit” vorm bent je de ogenschijnlijk makkelijkste knikkers naast schiet.
Maar Arie kan als eerste aan de bak.
Maar wij hebben het ook nog niet echt gevonden als ik twee drie keer een “roffeltje” voelt dus ze zitten er wel. Kan niet naar een staartdreg toe gaan of naar een kleiner shad. Dat zal niet lukken. Heb er nu een 5 cm aan hangen misschien een kleinere haak op de loodkop maar dan staat plotseling de nieuwe st. Crox ….. van Arie hoepeltje rond. En die kan gelijk aan de bak. Zijn nieuwe setje; St.Croix Legend Tournament tbs510mxf met een Daiwa Lexa 1500 molen. Lijn is Daiwa Tournament 8 braid 10/100ste. 6.6 kg.
Een hele mooi PR voor Arie.
Het is fantastisch en raar ook want met dit koude weer geeft de vis flinke weerstand. Gaat twee keer doos de slip en we denken aan een mooie snoekbaars want het zijn geen korte uitvallen (stoten) maar dan komt er een dikke baars tevoorschijn uit het diepe. Deze heeft de shad in volle overgave genomen.
Foto tijdens de dril van onder de boot.
Heeft het koken van zijn plastic gisteravond in de knoflook misschien toch de doorslag gegeven. Of is het er maar eentje en geen schooltje en heeft de lange zacht gekookte toch zijn werk gedaan. Want wat we hierna ook proberen we krijgen geen aanbeten meer op deze stek.
Arie is vandaag goed bezig.
Maar op de volgende stek vallen we door de wind even naar dieper water op het talud en daar gaat de StCrox weer hoepeltje rond. Deze vis is beduidend groter en geeft veel meer weerstand. De nieuwe stok wordt in gevist dat is wel duidelijk.
Arie verpulverd een paar PR’s.
Op de Hummingbird zien we nu beduidend meer leven op de bodem dus nu maar hopen dat we ze kunnen trickeren tot meer aanbeten. Dat wordt wel heel langzaam boven halen dus kans op vele losse (na een paar meter kunnen ze zich los frummelen van de haak door te weinig druk op de lijn). Anders overleven de vissen het niet i.v.m het grote drukverschil. Wel raar dat baarzen en znoeken daar geen last van hebben. Zou wel eens willen weten waarom dat is. Bij de snoekbaars drukt de zwemblaas in iedergeval dan de buik naar buiten. Zou wel even mooi zijn nu in een “bijt” uurtje terecht te komen want aan Arie zijn vis te zien is dit een schooltje mooie exemplaren. De kleinste zijn meestal de snelste om het aas weg te kapen voor de rest dus zijn de anderen misschien wel dikke zeventigers of nog groter.
Een mooie volle vis van 67cm kan op de foto worden gezet.
lijn wordt genomen. Maar samen met de splinternieuwe hengel worden deze dempend vakkundig gepareerd door Arie en alle ontsnappingspogingen worden geïncasseerd met een big smile van oor tot oor. Het is Arie die met volle teugen geniet van deze tweede vangst op zijn nieuwe stokkie. Het is een mooie snoekbaars en hij kan zijn PR weer wat opschroeven. Nu op naar de zeventig.
Het was taai vandaag maar er was leven genoeg te zien op de visfinder.
Het is al weken slecht op het Haringvliet en die wind daar worden we niet vrolijk van op deze grote plas. Maar vandaag is wel een dieptepunt. Ik heb alleen maar een aantal aanbeten gevoeld. Er op slaan kon je amper. De “Flow” was er in ieder geval niet vandaag, “het geloof er in” was ook ver te zoeken zo ook dus de concentratie denk ik maar een slechte dag vissen is altijd nog beter dan een goede dag op je werk zoals de BassMeister altijd zo mooi kan zeggen. Wel een paar staarten verloren zo voorzichtig waren ze maar als ze dus iets wilde hebben deden ze dat gretig en was de shad volledig genomen zoals te zien is op de foto’s bij Arie. Mijn maatje heeft het beduidend beter gepresteerd vandaag met baars en snoekbaars beide met een nieuwe PR. De Godfather heeft dus het onderspit moeten delven vandaag t.o.v. de heer uit U.S. Virgin Islands. Goed gedaan jochie.
Natuurlijk moet de nieuwe hengel er ook even bij.
Vis en vooral witvis is er genoeg te zien op de fishfinder. Dat is het gehele jaar wel zo geweest. Grote scholen aasvis en dan bedoel ik echt grote scholen hebben we voorbij zien komen. Voorgaande jaren zaten ze dicht op de kant over het gehele Haringvliet en voorral in de havens metersdik soms twintig dertig meter breed. Een levende strook waar waar vogels en natuurlijk de roofvis zich kon uit leven. Dit jaar zagen we ook plakaten, dikke scholen vis midden op het Haringvliet en die zelfs beschutting zochten onder de boot. Brett zat met een vast hengeltje te witvissen terwijl meters er onder wij aan het verticalen waren. Maar nu, vooral de laatste weken nu het kouder wordt zitten ze diep, heel diep er is dus vreten zat dat moet gunstig uitpakken voor komende jaren zou je zo denken.
Al weken, maanden is het boven Bfr5 en dat is niet fijn vissen op het Haringvliet met enkele dagen dat de wind valt. Maar niet altijd is er dan de mogelijkheid om te gaan vissen. Nee ik heb wel beter jaren meegemaakt als dit jaar. Dagen bloedheet met bijna geen wind zodat we overnachten op zee of een haven opzochten op de Oosterschelde bij de Zeelandbrug om de zeebaars belagen. Het was toch veel te warm om thuis in bed te gaan slapen. De laatste keer was de blokkendam er nog kan je nagaan hoelang dat is geleden. Dagen achtereen vissen zodat ik de boot in de haven van Hellevoetsluis liet liggen naast een maatje van me die er woonde. Zodoende kon ik dan ‘s nachts de accu’s weer opladen en zodra ik ‘s morgens klaar was met fotograferen het Haringvliet opknalde. Dus graag wat minder onstuimig weer graag voor 2015 en wat stabieler mag ook wel. De dagen van perfect weer kan je tellen op één hand dus gaan met die banaan als de mogelijkheid er enigszins is zou mijn Maatje Joop Flohil zeggen….
De meiden gaan een weekje naar Engeland 12 december 2014 maar het stormt nogal op de Noordzee dus die zijn wat nerveus
Voor mij dus elke dag maar zien door te komen. Maar er is goed voor me gezorgd en de ijskast staat vol proviand.
De dames uitzwaaien die gaan met de boor dus over een half uurtje zitten die ook aan een versnapering aan board.
Denk dat ik de week ook wel doorkom. Wat is het weer mooi op het Haringvliet. Wel snel donker en dat zou de vangsten moeten goed doen maar niets is minder waar.
Komt goed uit want moet nog het een en ander afregelen met de MinnKota en de Hummingbird. Die praten wel met elkaar maar er komt niks zinnigs uit zal ik het maar omschrijven. alles staat met elkaar in verbinding maar of ik alle snap. Als ik dan de haven uit draai zie ik mijn maatjes Willem en Bram met hun vader Erik vissen.
Als ik dan mijn nieuwe troll stokken wil uitproberen wordt ik zo hard de kant ingeblazen dat het geen doen is om twee stokken uit te zetten. Ik verspeel dan ook het grootste gedeelte van mijn lijn op de reel en houd het voor gezien. Alleen trollen met deze wind is lastiger dan ik dacht. Dan komen Mirabel en Mario ook trollend voorbij gedag zeggen. Best druk dus op deze plas water vanmiddag.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/10/PC310063BewWp2.jpg679906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2014-12-12 15:58:002023-10-04 13:00:48Als de poes van huis is
Het weer is best nog wel redelijk deze week en dinsdag eind van de dag 9 december 2014 gaan we het toch nog eventjes proberen. Dat is een weelde natuurlijk vijf minuten van de beste stek wonen.
Is het niets dan ben je ook zo weer thuis. Maar dat lukt eigenlijk nooit. Als we daar zitten komt de hele wereld voorbij en weten we weer wat er in Hellevoetsluis allemaal speelt. Praatje pot natuurlijk onder de puntgangers. Als je een paar dagen niet bent geweest valt er genoeg in te halen en voor dat je het weet zit je alweer twee uur te vissen ook wanneer het taai is. Komen er zelfs zonder hengel om achter ons op het bankje te zitten of staan. Of op de fiets en even uitrusten. Dan zitten ze daar zomaar een paar uur het is er een komen en gaan. Soort samenscholing heel gezellig allemaal.
Er worden door Leo de vreemdste capriolen uitgevoerd als die maar denkt een shadje te kunnen redden. Vooral ’s avonds na schemer wordt er nog al wat verspeelt door niet locals onder de kant en vooral met hoog water. Dan de volgende dag vooral bij laag water zie je ze liggen tussen de stenen en dan is Leo er als de kippen bij. Heeft er zelfs een telescopische vaste stok voor gemaakt met op de top een haak. Zo blij als een klein kind onder de kerstboom is die dan.
Ik mag dan vandaag onder het klessebessen meer ouwesexhostessen een mooi snoekbaars netten. Daar ben ik blij mee.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/10/PC090040.bewWp2_.jpg696906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2014-12-09 15:25:002023-10-03 15:32:00Zomaar een dag op de Punt
Het is bere koud woensdagmiddag 3 december 2014 als we hebben afgesproken om met Arie, Brett en Willem te gaan snoeken. Willem komt wat later want die heeft een kies gebroken. Gelukkig nog melkgebit en na wat lijmen gaat dat goed komen.
Brett verteld Willem wel even het het moet.
Wij beginnen bij stek “stal Flika” daar waar er normaliter wat water verval is maar daar is nu geen sprake van. Alles staat stil en met die koude wind uit het Noord-Oosten zijn we hier binnen een uurtje klaar met van alles uitproberen.
Vollop in de wind is het frisjes
Gelukkig komt Sandra er aan met Willem en die schept op dat hij een warmtebroek onder zijn normale broek aan heeft. We zeggen in koor dat die die nodig heeft want wij hebben het nu al koud na een uurtje in de polder te hebben gestruind met drie lagen ondergoed.
Tuurlijk, de eerste aanbeet is een handschoen.
Maar het ijs zit in de ogen dus we gaan een plekkie uitzoeken waar het aangenamer is en vertrekken richting de vesting grachten. Daar staan we in ieder geval uit de wind voor die knapen. Ze moeten ook weer naar school morgen en niet ziek worden.
Het ijs zit in de ogen het top oog is dicht.
En hier uit de wind kunnen we die apen vertellen hoe te werpen met shads en spinners. Of ze het nu opnemen dat zien we want na een half uurtje werpen lukt het ze toch een spinner dertig meter weg te zetten.
Sterke verhalen hebben ze genoeg.
Heerlijk twee vrienden te zien vissen, de een weet het nog beter te vertellen dan de ander.
Tuurlijk helpt Brett zijn maatje even.
Het kan natuurlijk niet uitblijven wanneer er eentje in de bomen vast zit. Gelukkig deze keer niet aan de overkant en met een spinner die we een kwartiertje geleden hebben gered uit een paar takken van een voorganger.
Vast in de takken van een boom.
Maar we lopen langs het water en leren die gassies wat werpen maar eigenlijk is het niet te doen. Mijn eigen ogen vriezen dicht en gelukkig heb ik toevallig de hengel van Willem ingesmeerd met zuurvrije vaseline zodat hij er nu wat minder last van heeft.
Alle ogen zitten dicht en dat is niet goed voor je gevlochten lijn met uitgooien en in draaien.
Ik moet zeggen dat die 8 en negen jarige vissertjes zich goed houden qua werpen en vissen en zich weren tegen de kou maar na een half uurtje vraagt Willem toch of we niet even naar dat restaurant kunnen om de hoek om zich op te warmen.
Blijft leuk te zien hoe die knapen het zo vlug opnemen.
Ze krijgen het dus koud en de animo zakt dus en als ik over patat begint zijn ze om. We gaan naar huis en dat is zo gek nog niet . Al mooi dat ze het zo lang vol hielden in de kou. Geen vis gevangen maar dat mag de pret niet drukken vandaag. We hebben gevist met vrienden onder elkaar en dat is de spirit voor jaren. Ze zijn er helemaal vol van.
Lekker is dat met je koude voeten op een verwarming.
We hebben een paar uurtjes de kou getrotseerd maar geen aanbeet kunnen registreren. De saamhorigheid was fantastisch met de kids. Voorral de patatsessie, Ik denk dat het voor herhaling vatbaar is.
Patat met del… heerlijk na het vissen.
En als we lekker zitten te bikken van de patat met frikadel komen de sterke de verhalen. Dan is de stamtafel wat verjeugt in WarungFreek maar de verhalen blijven hetzelfde. Ze zijn allen een veertig jaar jonger….
Brett laat nog een pasfoto maken.
Het was koud, heel koud maar we hebben het weer naar de zin gehad met de jeugd en kunnen er weer tegen aan deze week met alle sores van de dag. Bedankt Brett en Willem voor de Prima Bella Dag vandaag. Ik heb genoten.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/10/DSCN4327Wp2.jpg604906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2014-12-03 14:43:002023-10-03 15:01:21IJs in de ogen
We gaan er op 25 november 2014 na de koffie om een een uurtje of tien in. Het heeft gevroren en best wel frisjes maar om deze tijd hoef ik nog niet de auto ruiten te krabben. Dat heeft het schrale zonnetje al voor me gedaan. Arie is om negen uur bij me en we drinken nog een bak koffie terwijl ik de eieren met spek op de boterhammen gooit. We zijn er weer klaar voor.
Om tien uur vissen we voor het kleine strandje richting de vuurtoren maar erg wild is het er niet. Wel weer grote scholen witvis maar vadertje glasoog is er niet te bekennen of het moet op diep water zijn en dat is vandaag heeel erg diep namelijk dik in de twintig meter. Daar vinden we wel wat op de bodem maar dat heeft geen zin om daar te gaan vissen. Door dat drukverschil redden ze niet als ze boven komen.
Heel diep zien we wat “leven” op de bodem.
We krijgen trek in koffie en als we voor de haven van Hellevoet liggen gaan we even naar binnen want Annet heeft gisteravond weer haar best gedaan. Ze heeft twee appeltaarten gebakken waarvan er eentje de klos is aan board.
Hij is weer heerlijk.
Hij is weer heerlijk na een broodje ei met spek, voor Arie ei met ham want die is niet zo van het spek afsluiten met appeltaart. Uit de wind want die is verschrikkelijk, Bfr 5 Oost maar hier in een mager zonnetje zitten we heerlijk een uurtje lunchen. Af en toe aanspraak met honden liefhebbers, wandelaars en trimmers.
Er is niet veel veranderd.
We doen daarna het stukje naar de Punt, voor de werkhaven en doen midden op het Haringvliet richting de groene boei waar we dan eindelijk op een redelijke diepte een snoekbaars kunnen foppen.
Maar net gehaakt op het puntje.
We gaan verkassen naar een ander gedeelte van het Haringvliet en vertrekken richting de terrasflats, Zeedijk en Oudenhoorn. De Haringvlietsluizen zien we open staan dus moet er een stroming zitten in de vaargeul en dat hebben we nodig wil vadertje glasoog gaan jagen.
We vallen met de neus in de snoekbaarzen.
Hier worden we dan beloont voor het zoeken naar onze vriend de Zander en hebben een wereldse middag. Er komt af en toe acrobatiek aan te pas om recht op te blijven staan in de boot maar dat hebben we er wel voor over. Wat kan het ineens omslaan van taai naar een goede dag vissen.
Zal Reins er mee te maken hebben met het formaat vissen.
Het is gewoon weer goed vandaag en hebben een heerlijke middag ondanks die gure af en toe harde Oosten wind die over het hele Haringvliet komt aan gedenderd.
Allemaal dit slag snoekbaarzen 60+.
We zoeken de taluds af waar het afloopt naar dieper water want de meeste vissen zitten diep alhoewel het lijkt dat het water hier midden op het Haringvliet minder helder is. Aan de oevers kijk je vijf meter de diepte in terwijl hier het er op lijkt dat het water dikker is. Gelukkig maar en toch zitten alle vissen op diep water op enkele uitschieter na.
Het is zoeken naar de geschikte plateaus en ondieptes.
Het is gewoon goed vanmiddag en hebben het best naar de zin ondanks de wind en kou. We zijn goe aangekleed je zit immers stil maar we draaien de boot in de wind zodat we die in de rug hebben en dan is het goed uit te houden met onze thermo kleding.
Arie gaat gewoon door met hengels uit proberen.
En Arie, die is niet te stoppen na die dubbele appeltaart. Hij weet nog niet welke hengel hij wil kopen en na al die aanbeten weet hij het nog niet. Een strakke, parabool of Extreme Tough&Light hij weet het nog niet en dat is ook moeilijk die keuze te maken. Er is niet één hengel met de actie voor elke situatie. Daarom blijft het spelletje waarschijnlijk ook zo leuk.
We gaan er uit maar we zien toch dat de vis ‘s avonds naar hoger gelegen vertrekt.
Het was weer een heerlijke dag en dat gaan we weer snel over doen. Van mij mag de wind naar Zuid draaien dan is het een stuk geriefelijker op het Haringvliet.
Eind van de dag begint het toch eer te kriebelen al is het taai. Dinsdag 18 november 2014 toch een mooie snoek onder het oog van de vuurtoren.
Vandaag staat ik toevallig alleen maar toch een plaatje geschoten.
De kieuwgreep. Pas op voor de kieuwbogen die rode strepen daar wordt de zuurstof mee gefilterd. Zo blijft de vis redelijk rustig en glibbert die niet uit je handen. Meestal lukt het om niet die gemene tandjes aan te raken want die zijn zo scherp als naalden. Altijd bij liften ondersteunen.
En toch nog maar eventjes een frisse neus halen na het weekend maandag 24 november 2014. In het weekend blijf ik meestal thuis of moet het moet zo goed zijn. Ik kan altijd en dan kan het druk zijn op ons geliefde stek. Ik kan een dreumes aantikken om half zes en raak in gesprek een toerist. Hoe is die hier verzeilt geraakt. Heeft werk in Europoort en bezoekt als hij vrij is Nederland. Hij vist thuis ook en wil graag met de vis op de foto. Dat kan natuurlijk.
En om tien voor zes tik tik een tweede aan de shad. (Beetje fotoshop doet wonderen bij zo’n foto) Dat is goed te noemen deze dagen. Heerlijk weer is het zo en kou daar kan je je op kleden. Slecht weer bestaat niet wel slechte kleding. Maar thuis op de bank vang je helemaal niets dus ben er al blij mee. Laat het slechte weer maar komen en flink regenen bij onze Oosterburen zodat het hier in het delta gebied flink gaat stromen zodat op onze stekken de aasvis in paniek raakt. Gooi ik daar mijn shadje tussen..
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/10/DSCN4257Wp2.jpg589906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2014-11-18 13:27:002023-10-03 14:11:22Toch de vuurtoren verrassen
Wat een scholen witvis zien we onder de boot door zwemmen.
We gaan er vanmiddag nog even in op 13 november 2014 om een een uurtje of twee na de koffie. Het is zo’n mooi weer vandaag en en in een half uurtje liggen we op onze stek. Dat is het voordeel in Hellevoetsluis te wonen. Je kan alle kanten op om een goed plekkie te kiezen. Zoet of zout. Goud is dat..
Maar vandaag staan we gelijk in de file op de rijksstraatweg. Het staat stil dus we kiezen de Hellevoetse achterweg door de polder richting strand. Wel wat smal met verkeer heuvels voor onze twee meter brede sleep, we zijn toch een dikke tien meter lang maar dat is te doen. Zeker als mede weg gebruikers ons ziet aankomen en even wachten of wij even het gas los laten bij een wegverbreding als splitsing van inritten, naar weilanden of gewassenverbouw.
Onverstoord zet ze en voor m’n bumber.
Maar als ik aan het eind omhoog komt wordt er voorrang genomen. Je gelooft het niet maar we moet achteruit. Nu kun je uitstappen en vriendelijk vragen of ze even in de inrit wilt wachten tien meter achter haar waar mevrouw stoïcijns voor bij reed maar dat gaat allemaal van je vis tijd af. We glimlachen maar vriendelijk en vervolgen onze weg. Achteruit rijden is na al die jaren geen probleem meer…
M’n Godfather Parabool in aktie.
We gaan er in Stellendam in maar of dat een goede keuze is betwijfel ik. Dacht dat het Zuid, Zuid West was maar het is bijna Oost waar de wind vandaan komt. Over het hele Haringvliet dus. Maar het valt mee net geen Bfr.5, net geen witte koppen zoals we op de cursus hebben geleerd.
Arie heeft de eerste in het netje.
We varen gelijk door naar mijn geliefde stek daar waar het naar meer dan dertig meter diep gaat. We vissen dan op de taluds die daar zijn uitgesleten door de harde stroming tussen de negen en twaalf meter. De Haringvlietsluizen staan open aan de Hellevoetse kant dus helemaal goud zou je denken, donker weer alleen die Oosten wind zit eigenlijk tegen en die is best frisjes. Het is vanaf strandje den Ouden naar de Haringvlietdam 4 tot 7 meter naar de vaargeul toe met dus hier en daar van die diepe gaten. Nu is het de kunst die taluds te vinden rond de twaalf meter bij hoge waterstand met een flinke grote harde plateau het liefst begroeid met mossels etc.
De dreumes maar even reanimeren.
Maar we zijn als dik een half uurtje bezig als ik dan eindelijk die verwachte tik krijg. Niet eens hard maar als ik aansla zit ik muurvast. Onze vriend komt enkele centimes van de grond en dat is het dan wel. Mijn Godfather (standaard) staat hoepeltje rond en ik ben blij, blij dat wil je niet weten. Als na de aanslag de vis op de bodem blijft liggen dan kan het centimeter lint opgezocht worden. De vis zwemt nog een paar meter best rustig en dan issie in één keer los. Waarschijnlijk zat de shad dwars in zijn bek en heeft hij em gewoon uitgespuugd zoals we vanmorgen nog op een youtube filmpje hebben gezien. Daar ga ik nog een enkele keer van wakker worden vannacht. Jammer, jammer maar toch geeft dat weer moed want tot nu toe was het taai en we zijn bijna door de kleuren, formaten, gewichten en verschillende staarten van shads, tailspinners en asp’s heen. Alles halen we uit de kast.
Wat een scholen vis schuiven er onder de boot door.
Als dan eindelijk ik voor in de boot hoor “Fisch on” en Arie test een Godfather Parabool uit. Die is op zoek naar een geschikte verticaal stok en probeert een aantal hengels van me uit voordat hij zijn duur verdiende centen mag spenderen van Annet… Gelijk heeft hij natuurlijk als je die kans krijg moet je dat doen. Ik heb ook van Mario (de Catfish) een paar hengels kunnen uit proberen voordat ik mijn keuze heb gemaakt alweer een kleine tien jaar geleden. Wat gaat het hard allemaal. Maar de eerste is binnen en ik kan niet geloven met wat ik allemaal op de fishfinder ziet gebeuren dat het daar bij zal blijven. In de beginne met alleen een dieptemetertje dacht je dat er geen vis zat maar tegenwoordig is dat wel anders. Maar nu nog de goede vissen, de predators er tussen zien te vinden en ze het liefste tot razernij proberen uit te lokken. Een soort voedselnijd creëren, ze trickeren tot een aanbeet maar dat valt niet mee met zoveel aas en witvis op de stekken.
Mag er toch ook eentje haken.
Toch krijgen we zo af en toe op extreem kleine shadjes een aanbeet, soms heel geniepig of als de bekende natte scheet maar ook dreunen die je eigenlijk niet mag missen. Een dreg er bij zetten is geen optie dan ben de aktie kwijt van de shad en trouwens het past er geen eens meer bij.
Paar mooie zeebaarzen.
Als we er dan rond vijven er uit gaan is de score vandaag heel magertjes maar was weer een heerlijke middag uitwaaien in het herfst zonnetje. Bij de helling zien we nog een paar mooie zeebaarzen liggen. Waarschijnlijk zijn die uit de boten en netten gekomen die deze week voor onderhoud en reparatie in de haven liggen. Die zou ik graag vangen. Ze zijn van formaat dat je daar dikke pret aan hebt op je hengel.
Arie Krijgsman Weer een leuk verhaal,Freek. Jammer dat t zo taai was maar ja maar hopen op wat betere dagen,komt vast wel. En dan die andere Godfather uittesten welke voor mij het beste is. Een wat strakke of zachtere hengel.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/05/DSCN4241.bew_.Wp2_.jpg558787Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2014-11-13 15:54:002023-05-09 15:59:39Taai, als elk jaar deze tijd
