Ik ga er in Middelharnis in zodat ik later nog kan kiezen naar de Oude Maas te gaan of op het Haringvliet te blijven en richting Tiengemeten of juist richting Oudenhoorn te gaan vissen. Het is om acht uur hoog en dan willen we voor de monding van het Spui zijn om te zien of de roofblei en baarzen er actief zijn. Opgaand tij is de stroming een stuk heftiger zoals op de grafiek te zien is (steiler) maar om er nu in het pikkedonker te gaan vanaf vier uur is niet van toepassing voor de BassBuster. Het moet wel gezellig blijven

Maar als we rond half acht op de helling aankomen en we er in willen gaan komt er een bootje aan van Staatbosbeheer en ik denk dat er iemand moet opstappen anders doe je dat niet zo. Iederen op z’n beurt zou je denken. Dan komt er een trekker aan met een klein tractorretje op een kar en gaan ze op hun dooie gemak eerst maaiers uitladen om vervolgens de tractor te kunnen laden en kijken je aan of de helling van hun is. Alleen de schipper zegt nog; je had er beter eerst in kunnen gaan en ik zeg tja, dat had wel vriendelijk van u geweest….

We willen op tijd zijn en dan duurt het lang voordat alles is ingeladen maar dan kunnen we toch traileren en varen met zonsopgang de haven uit. Als we op de stek arriveren is net de stroom gedraaid dus prima tijd voor koffie en een boterham met nog warme ei en spek. Maar op het hoogtepunt net na ±negen uur zien we zegge en schrijve is keer een dikke roofbliei springen in een groot stuk wierbed dat voorbij drijft. Wat we ook proberen aan aas aanbiedingen we krijgen geen aanbeten. Wel heel veel planten resten en wierbedden dat voorbij drijft en daar onder verschuilt zich dan wat aasvisjes. We gaan nog een stukje het Spui op als de piek qua stroming voorbij is en werpen de kanten af maar richting de middag houden we het voor gezien op het Spui. We gaan trollen richting Oudenhoorn en misschien wel tot Hellevoetsluis. Er komt namelijk een hoop drijvend groen mee vanaf Tiengemeten en dat verdwijnt allemaal via het Spui naar de Oude Maas richting zee. Daar zal de zeebaars blij mee zijn want in en onder dat groen zitten een heleboel aasvisjes. kunnen ze goed gebruiken om reserves op te bouwen voor de grote terugreis naar het zuiden. Die gaat nu ook aanbreken nu het water kouder wordt

We willen gaan trollen en dat heb je alleen maar last van al dat groen. Er staan niet alleen nog hoge planten maar de afgestorven resten die drijven en zweven zitten onze pluggen in de weg. Daardoor trollen we net buiten de vier meter maar we kunnen buiten dan wat planten geen snoek trickeren tot een aanbeet. Zelfs niet boven de wierbedden en planten al werpent met verborgen haken in het kunstaas dus gaan we weer verticalen en werpen, diogonalen met shads voor Oudenhoorn. Daar vangen we dan een mooie Haringvliet baars en daar blijft het bij. Het wordt taai vandaag weten we als we in de middag lopen maar tot nu toe is het voortreffelijk weer soms kan zelfs de rits open van de fleece trui

Langs de zeedijk het talud volgend tot aan de terrasflats. We zien wel aasvis springen maar niet uit paniek. Toch gaan we werpen met klein spul en verticalen vanuit het gat naar de harde zandbank die daar ligt naar de twee meter maar niets, nada, blanco. Zelfs niet rond de beroemde rode ton voor Hellevoet. Het begint nu te waaien en het zonnetje valt weg. We moeten de trui dicht doen en een bodywarmer aan gaan doen want het wordt ineens frisjes

Caissonziekte, decompressieziekte of duikersziekte is een ziektebeeld dat zich kan voordoen bij mensen die, na onder verhoogde luchtdruk te hebben gewerkt, weer in een omgeving met een lagere druk terugkomen, zoals duikers of mensen in een vliegtuig na een snelledecompresie.

Oorspronkelijk (rond het laatste decennium van de 19e eeuw) werd de ziekte beschreven bij mensen die onder hydrostatische druk onder het wateroppervlak in grote duikersklokken (caissons) werkten aan de funderingen van bruggen. De oorzaak van de klachten is dat er tijdens het verblijf in een gasmengsel met hoge druk meer stikstofgas in het bloed en in de weefsels oplost dan normaal. Fysisch wordt dit verschijnsel beschreven met de wet van Henry. De stikstof wordt bij het terugkeren naar normale druk niet snel genoeg via de longenafgevoerd. De stikstof vormt dan belletjes in de bloedvaten, waardoor de bloedsomloop wordt gehinderd (embolie). Als zulke bellen in de hersenen ontstaan kan dit zelfs dodelijk zijn.

Stikstofgas lost niet goed op in water, maar bij hoge druk neemt de oplosbaarheid toe. Tijdens het afdalen en het duiken op diepte lost stikstof op in het bloed en van daaruit in de overige weefsels van het lichaam. Hoe groter de diepte, hoe sneller de stikstof oplost. Hoe langer het verblijf, hoe meer ook slecht doorbloede weefsels (bijvoorbeeld kraakbeen) verzadigd raken met stikstof. Een duiker kan caissonziekte dus voorkomen door niet te lang en niet te diep te duiken (er lost dan weinig stikstof op) en door langzaam op te stijgen (het lichaam krijgt dan de kans de stikstof uit het bloed te “wassen” en via de longen af te voeren).

Behandeling van caissonziekte gebeurt in decompressiekamers (eigenlijk recompressiekamer), waar het slachtoffer zo snel mogelijk opnieuw in een verhoogde luchtdruk wordt geplaatst, om daarna de druk langzaam te laten dalen. Door het weer onder druk brengen worden de ontstane bellen kleiner en wordt het ontstaan van nieuwe bellen voorkomen. Met het onder druk inademen van zuivere zuurstof wordt de stikstof versneld afgevoerd.

Bron Wikipedia

We gaan naar de overkant onder het gemaal van Dirksland verticalen want dan zitten we lekker uit de wind maar ook daar is heel, heel veel vis witvis maar geen vadertje glasoog te vinden op een beetje normale diepte. Dan maar werpen en trollen richting Tiengemeenten, een rondje langs het natuureiland voor Hellevoet en ook een rondje zandbank Middelharnis vooral op de Essox de snoek maar volgens mij zijn die ook naar dieper water getrokken. Want ook werpent bij de wierbedden als wat dieper trollen er langs levert niets, nada, noppes, blanco op. Zelfs dieper water bij de dijk tot aan Stad ‘t Haringvliet levert niets op. We gaan terug en vissen tot schemer links en rechts voor de haven van Middelharnis. Het was een heerlijke dag op het water, een beetje aanmodderen met allerlei technieken nu het zo taai is . Nog een dikke week denk ik dan keldert de watertemperatuur want die is bijna 20 graden. Die mag van mij wel naar de twaalf en een hoop regenwater uit Zwitserland en Duitsland helpt dan ook mee. Gaan de baarzen weer scholen en dan hebben we het niet meer over dagen als deze. Zo gaat dat elk jaar weer

Denk er over de BassBuster in te gaan ruilen voor wat anders maar ben er nog niet helemaal uit met m’n vrije dagen die ik nog te goed heb….

Reactie’s

Hoi Freek;

Gerard Jansen heeft gereageerd op je foto.

Gerard Jansen

24 september om 15:46

Geniet er maar van ;-)

–

Maar wanneer ik aanschuif tussen de mannen hoor ik mijn levensverhaal. Te laat, want de gehele week dikke voorns scheppen en vanmiddag laten ze het voor het eerst afweten. Allemaal aasvis wat we vangen

Maar het is niet te bevatten met dat warme weer dat die grote blankvoorns de havens intrekken terwijl dat in de winter meer gebruikelijk is. Ik heb het in iedergeval nog niet meegemaakt met dit warme weer dus ben van de partij vandaag

Maar ik zie het al na de eerste aanbeet dat het vandaag genieten wordt van de toeristen en er lopen er tussen waarbij we het graag uitleggen. Ook een voordeel wat zich voordoet met dat mooie weer. Vragen beantwoorden waar b.v. de Kerkstraat is, ANWB kantoor want die is verhuist, een hengelsportzaak is enz. Want de bakken van voorns laten zich niet zien je schaamt je dood met wat we af en toe boven halen. Dat ze die mais korrel binnen krijgen is een hele kunst

Er komen wat werkboten de haven uit varen dus we kunnen weer opnieuw een voorplek aan leggen want zeker morgen ochtend als die weer vol is is alle voer weg gezogen door de waterverplaatsing. Die hebben de steenstort gebracht voor de nieuwe kademuur waar later de buffel en die overgenomen marine schip uit Rotterdam een plekje krijgen

Nee vandaag is het genieten van het weer en de omgeving. Misschien zijn we wel verwent hier in het delta gebied want als ik in een andere provincie vist en ze daar drie blieken vangen zijn ze blij en hebben ze een goede dag gehad. Mooie brasem zeggen ze dan en als ik vertel dat er in de omgeving van het Haringvliet de gemiddelde brasem een halve meter is met uitschieters van boven de zestig cm dan geloven ze je niet. Er komen speciaal het hele jaar door hier Engelsen speciaal voor vissen. Wij vinden het slijmjurken maar begin van de week zaten hier op de steiger een paar Engelsen die konden hun bewaarnet niet alleen uit het water tillen van de hoeveelheid dikke blankvoorns. Toch waren ze niet helemaal blij en gingen de volgende dag richting Voornse Kanaal want er zaten geen brasems bij

Als Mario dan komt met de koffie horen we dat we het helemaal verkeerd doen, niet voeren en alleen met mais vissen. Maar dan krijgen we helemaal geen aanbeten. Ze zijn er gewoonweg niet vandaag

Als Mario dan komt kan hij gelijk de fotograaf spelen. Op zo’n lichte Winkle Picker is dat een leuke sport maar vandaag niet de goede keuze mat al die kleine vis die we vangen. Een vaste stok van zes meter was beter geweest maar we zitten er lekker in het zonnetje en het is geen wedstrijd dus wie maalt er om dat je vaak mis slaat op dat kleine spul

En vang ik een beetje formaat van vis weliswaar een brasem maar niet waar we op zitten te vissen. We zoeken die grote blankvoorns die hier al heel de week bivakkeren. Was al vreemd want meestal zitten ze hier in de wintermaanden en niet met watertemperaturen van 17 graden. Maar mijn faam als BrasemFreek ia weer gemaakt

En dan vang ik zelfs een snoekbaarsje op een cocktail van een zoete maïskorrel en een made op de haak. Het moet niet gekker worden met zoveel aasvisjes. Misschien wat groente erbij anders wordt het zo’n eenzijdige voeding

Af en toe toch een paar visjes van enig formaat maar dan is het weer even stil en komen die kleintjes weer. Zou soms een snoek m’n voerplek onveilig maken als de wat grotere vissen willen gaan foerageren. Maar niets wijst daar op anders zou ik wel vluchtende voorns zien of minstens een dikke kolk

En dan even later denken we dat de grote voorns zijn gearriveerd richting de avond duister maar het is een dikke platte die de bolognese van Joop helemaal rond trekt. We staan weer gelijk

Maar dan is het raak en de slip van Joop zijn molen giert het af en toe uit. We denken beide aan een karpertje want hij wil maar naar de palen of onder de boot en steiger  door. Na verschillende runs komt hij naar de bovenste waterlagen en dan zien we het. Het is een mooie roofblei

Ik heb de verkeerde steiger uitgekozen want er komt een boot of zeg maar gerust schip binnen precies op mijn voerplekkie. Heb gelijk Joop er op gewezen dat hij eens naar die matrozen moest kijken want dat ging gesmeerd. De kapitein stond weliswaar zonder pet achter de stuurknuppels maar de dames legden de boot perfect in de box en dat op hoge hakken.

Reactie’s

Hoi Freek;

Facebook

Manuel Romunde heeft gereageerd op je foto.

Manuel Romunde

20 september om 14:09

Mooie vis joop maar je mag wel lachen hoor joop haha

–

Facebook

Arie Krijgsman heeft gereageerd op je foto.

Arie Krijgsman

20 september om 15:31

Ja het is een serieuze jongen die Joop.

–

Facebook

Jeffrey van Duijvenvoorde heeft gereageerd op je foto.

Jeffrey van Duijvenvoorde

20 september om 16:47

Leuk stukkie

–

Arie kan het niet te laat maken vanavond wat die gaat de nacht in en Mario kan pas om drie uur ‘s middags beginnen want zijn winkeltje sluit om twee uur. Joop kan zijn tijd zelf indelen, tenminste als Jenny dat goed vindt en bij mij is dat ongeveer van hetzelfde…

Dat is vandaag dus niet zo moeilijk kiezen. De eerste giebel moet voor Arie en mij dan maar even een weekje wachten en we gaan er in op de helling in Stellendam. Het is mooi weer, geen regen en Bfr3-4 dus we gaan onze vaste stekken af of vadertje glasoog te foppen is op het Haringvliet. Maar daar kunnen we kort over zijn. Arie heeft deze middag twee aanbeten gehad en ik een losse (twee meter meekomen en loslaten) en ook een aanbeet waar ik een gat in de lucht slaat. Terwijl er leven genoeg is op de stekken maar we kunnen ze niet trickeren tot een aanval op ons kunstaas. Wat een aasvis overal. Wolken witvis schuift er af en toe voorbij. Er is genoeg te vreten voor de roofvis en ik denk dat die af en toe door zo’n school heen knallen en vol(daan) weer op de bodem liggen rond zo’n fourageer plek. Als wij dan rond zessen er weer uit gaan zitten Joop en Mario net geïnstalleerd op hun nieuwe gevonden stek

Daar is het ook niet wild, wel wordt er af en toe vis gevangen en Mario heeft zijn eerste Giebel te pakken. Joop moet nog een keertje voor straf terug maar dat zal die niet erg vinden. Zie het Giebel avontuur met Joop Flohil op FB Mario Roobol. Wij, Arie en ik gaan het zeker volgende week ff proberen. We hebben er ook echt zin in om gericht weer een vis soort te vangen in Nederlands water

De giebel (Carassius gibelio) is de oorspronkelijke goudvis. Deze exoot, die oorspronkelijk uitAzië komt, komt voor in het zoete water van de Benelux. De giebel wordt ook wel “wilde goudvis” of “witte goudvis” genoemd. Inmiddels wordt de giebel algemeen als een aparte soort gezien met de wetenschappelijke naam Carassius gibelio. De meeste giebels die in Nederland worden gevangen hebben een grijsgroene kleur. Ook hebben ze een vrij puntige wat naar boven geknikte kop. Ook exemplaren zonder deze typische kenmerken worden gevangen. Giebels zijn goed te onderscheiden van kroeskarpers door het kleinere aantal schubben op de zijlijn(28-31 tegen 33-36). Ook hebben kroeskarpers bolle vinnen en een ronde bek. Bij kleine exemplaren is het onderscheid ook makkelijk doordat alleen kroeskarpertjes een zwarte vlek bij de staartbasis hebben. De algemene lichaamsvorm is ook meer spoelvormig dan schijfvormig zoals bij kroeskarper.

Ze zijn goed te onderscheiden van karpers door het ontbreken van baarddraden. Dit is echter niet altijd makkelijk te zien bij kleine exemplaren. Karpers hebben ook veel meer schubben langs de zijlijn (33-40).

De verspreiding Azië (China, Taiwan, Korea, Japan, Kolyma Rivier, Amoer). De natuurlijke verspreiding schijnt vanaf West-Siberië tot de Ponto-Caspische regio te zijn. In Europa komt de giebel oorspronkelijk voor in Roemenië, Bulgarije, Griekenland en Turkije. De soort komt al sinds de zeventiende eeuw in Duitsland voor. De giebel is een triploide vruchtbare vis. Hierdoor kunnen eitjes die niet bevrucht zijn opgroeien tot wat effectief een kloon is van de moeder. Mogelijk is het voorkomen van verschillende klonen de oorzaak van plaatselijke typen van de giebel. Een vrouwtjesgiebel legt gemiddeld 268.000 eitjes, meerdere keren per jaar. De giebel kan meerdere keren per jaar paren waardoor de druk op voedsel en ruimte enorm kan zijn.

Taxonomisch is de naamgeving van de giebel C. a. gibellio en de goudvis C. a. auratus interessant; je krijgt de indruk dat van beide ondersoorten de goudvis de oervorm is, terwijl dit natuurlijk andersom is. Onder moderne naamgevingsregels zou de goudvis waarschijnlijk niet eens als een ondersoort erkend worden.

Ga er steeds meer in geloven dat Mario gelijk heeft. Dat de volle maanstand met noorderwind geen hengelsport weer is. Nu stond dinsdag en woensdag de maan het dichts bij de aarde en dat maken wij niet meer mee en waarschijnlijk onze kinderen ook niet zie ik op het journaal.

Heb daar nooit veel waarde aan gehecht je moet gaan vissen wanneer je tijd heb. Vissen is meer dan vangen anders had het wel zo geheten “vangen”. Het is sowieso de laatste weken taai op het Haringvliet maar dat is elk jaar het geval deze tijd van het jaar. Heel veel speltaas dat eerst opgevreten moet worden door vogels, krabben vissen etc. Volgende maand beginnen de snoekbaarzen zich te groeperen, zal de watertemperatuur gaan zakken en de helderheid verdwijnen door het waterafvoer van bovenaf door de herfst buien. Dat er maar flink wat mogen vallen daar boven bij onze Oosterburen is goed voor de boeren daar…

We proberen het eerst op de Landtong en Calandkanaal maar daar stroomt het als een jekko en je zou toch zeggen dat als ze er zijn dat hier moet zijn maar na een uurtje houden we het voor gezien. We rijden eerst nog het Calantkanaal verder af maar daar stroomt het een stuk minder hard en ik zie er geen heil in. Het duurt nog een uurtje of twee, drie dat de stroom er hier weer inkomt en daar gaan we niet op wachten

Ik ben al een tijdje niet hier geweest maar waar ik de mooiste harders heb gevangen met m’n maatje Joop kunnen we niet meer terecht. Er is een kade muur gebouwd en als ik het nakijk dan weet ik weer dat de tijd vliegt

Tis ff zoeken maar ik heb er nog een plaatje van kunnen vinden. Het zal de jaren 2006, 2007, 2008 geweest zijn want deze foto is van mei 2007 maar het lijkt als gisteren. Wat een geweld is dat aan de Matchhengel. Die kunnen zich bijna meten qua krachten met een zeebaars van gelijke grootte. Heerlijke runs maar moeilijk te vangen. Daar moet je veel tijd in steken

We steken over naar de Nieuwe Waterweg en hier zijn er genoeg aan het vissen. Eerst maar eens wat informatie in winnen dus we gaan kennis maken met twee gasten die er al vissen op onze uitgekozen krib. Na wat kennis van water en stekken uitgewisseld te hebben hebben ze er geen bezwaar tegen dat wij een stukje de krib op gaan richting stroomnaad. Ze gaan er toch niet op en blijven binnen de krib vissen. Na dat we een paar boten voorbij hebben zien denderen en de golven niet al te hoog tegen de stenen aan slaan durven we het wel aan

Als zodadelijk het water hoger komt te staan dan zijn wij van pleitestijn. Die boten trekken zo’n heel kribvak leeg en als dat water dan terug komt spoelt het over de krib heen. Vorig jaar zijn er hier zo nog verdronken

Fint

Vanwege de stippen op zijn flanken wordt hij ook wel de ‘gestipte reuzenharing’ genoemd. Zijn andere bijnaam is de ‘meivis’, omdat hij in het voorjaar in de getijdenzone van de grote rivieren wordt gevangen. In de jaren 20 en ’30 van de 20e eeuw werd de fint op grote schaal gevangen door beroepsvissers uit Woudrichem en Boven Hardinxveld op de Boven Merwede en Nieuwe Merwede. Dit gebeurde door middel van zogenaamd drijvend want. Dit waren staande netten waarmee de bovenste waterlagen werden afgevist. De beste vangsten werden gedaan bij keren van het tij. De vis werd verkocht als consumptievis, maar was minder waard dan de elft en nog minder gewaardeerd dan zalm en zeeforel.

De fint is eenandrome vis, hij leeft dus in zee, maar paait in de monding van rivieren. Als de watertemperatuur boven de 11 graden Celsius komt, trekken de dieren de rivieren op. Daar waar de getijden nog merkbaar zijn, zetten ze hun eieren af in ondieptes met grind en zand. In 1938 werden een miljoen finten gevangen maar na de afsluiting van het Haringvliet verdween de fint uit het stroomgebied van de Rijn, Schelde en de Maas. De vis is nog niet uitgestorven, want er zijn nog paaigebieden in Groot-Brittanië, Frankrijk en Spanje. Ondanks de afsluiting van het Haringvliet trekken er nog steeds finten het Rijngebied in via de Nieuwe Waterweg. Dat ze ook paaien is niet bekend, wel bekend is dat er de laatste zomers wel regelmatig grote hoeveelheden jonge exemplaren, kleiner dan 10 centimeter in de nabijheid van de Haringvlietsluizen worden aangetroffen. Naast het verdwijnen van zoetwater-getijdenzones speelde ook de vervuiling van de bodem een rol, de bodem raakte bedekt met een laag slib die zuurstofarm was.

We gaan voor de zeebaars maar we zijn net voor laag water. Op getijde gekeken maar we zijn eigenlijk twee uurtjes te vroeg dan komt het water weer op. We kunnen wel zonder gevaar de kribben op lopen dus dat doen we dan ook. Met shads en asp’s wordt het niets en na een klein uurtje smijten stappen we over op de pilkers en lepels. Ik doe daar twintig centimeter boven een vlieg aan en na de tweede worp heb ik gelijk een mooie fint te pakken. Om ons heen heeft iedereen nu wel een kromme stok, twee gasten in de kom en drie op de volgende krib en zo ook Arie en die vangt zijn eerste Fint en kan er weer een Nederlandse exemplaar van zijn specimen lijst af schrappen. Er is duidelijk een flinke school aangekomen ter hoogte van onze jachtgronden

Maar na een uurtje leuk vangen met z’n allen is het over en gaan wij richting Callantkanaal. Maar daar stroomt het voor geen meter en willen we een stekelige zoutwater ridder vangen dan is dat toch één van de voorwaarden. Het moet flink stromen dus we gaan richting Hartelkanaal. Maar we zien onze mede vissers daar ook vruchteloos gooien in de stroom naad. Ook hier zit de stroom er nog niet in en dat gaat nog wel even duren ook. We gaan op huis aan richting Hellevoet maar eerst moet de appeltaart van Annet het ontgelden. Brett vierde gisteren zijn verjaardag en daar genieten wij nu even van mee. Heerlijke versnapering is dat aan de waterkant

Onderweg komen we Joop tegen op één van zijn steken en natuurlijk gaan we even bij hem zitten om hem moed in te spreken zijn PR te verbeteren. Hij probeert nog een ruisvoorn te vangen boven de veertig centimeter. De foto is wat wazig omdat ik de kamera stand nog had staan op macro. Net aan de waterweg de schubben gefotografeerd van een fint. Dit is zo’n oud dingetje dat waar je de stand verandert hij er in blijft staan en niet naar standaard gaat als je em uit zet zoals bij de laatste modellen. Als je dan niet oplet bij opnieuw opstarten van de kamera dan krijg je dit. Tja het is even wennen na dat ik deze weer terug heb na een half jaartje voor een reparatie maar gelukkig is dit geen ruisvoorn van boven de veertig centimeter. Dan had ik geen leven meer gehad van de complimentjes. Zal eens kijken of ik een fotografie boek kan vinden in de bibliotheek anders kan ik kan altijd nog een cursus er in gaan volgen ofzo….

Reactie’s

Hoi Freek;

Van: Annet Louter [mailto:a.krijgsman@nl] 
Verzonden: donderdag 4 september 2014 22:30
Aan: ‘Info Bassbuster’
Onderwerp: RE: Outdoorfair as zondag.

Zo jammer van die foto van Joop!!!

En dat noemt zich dan fotograaf????!!!!

–

Alles is weer aankant en opgeruimd dus wat ga je dan doen vandaag. De molens hengels en voorral de ogen, de pluggen zijn schoongespoeld van gisteren. Het is mooi, te mooi weer dus wat gaan we doen. Met de boot er in heb ik geen zin met die wind maar een paar uurtjes peuteren ergens lijkt me wel wat. Dropshotten op zondag hier in de omgeving dan sta je niet alleen. Dat is meer lullen dan vissen. Net als dat ik in het weekend niet met de boot te water gaat is dit Dropshotten ook zo’n geval. In dit jaargetijde is het veel te druk in de havens en langs de kade. Aan de dam worden weer mooie voorns gevangen door de feeder vissers voornamelijk de Engelsen die hier elk jaar komen om hun vakantie door te brengen. En waar witvis zich concentreert daar is ook vadertje glasoog aanwezig. Laten we daar maar weer eens kijken dat is al weer even geleden dat ik daar ben geweest

Tja en als je dan voor dat grote water staat waar moet je dan beginnen. Heb dat vaak zelf mee gemaakt in het buitenland en neem nu maar van me aan; neem een gids in de hand voor de eerste dagen. Die locals weten precies waar je in welk jaargetijde moet wezen om vis te vangen met welke technieken en aas presentatie. Misschien wat duur maar je vangt dan geheid vis in je vakantie

Op deze stek al heel veel vis gevangen. Hier zit de pijl naar buiten onder de dam door en maar weinig mensen weten hoe dit in elkaar steekt. Nu heb ik het geluk dat op mijn werk SBC de afdeling 3D documentatie aan de sluizen dus de documentatie heeft gemaakt onderhanden voor de onderhoud. Die was berekent op twee maal open gaan van de deuren. Jaren later hebben we het er nog over dat de kosten aan renovatie knap kunnen oplopen als alles is gemaakt om zo weinig is beweging te zijn

Al snel krijg ik de eerste tik ver weg op het tweede talud naar negen meter. Met de wind in de rug de shad dus hoog opgooien en de wind doet de rest die over de dam heen komt. Zo kan ik net achter het tweede talud werpen die de stroming uitgesleten heeft voorral met de waterverplaatsing ‘s winters. De diepten weten dat is toch een voordeel als je met je bootje het Haringvliet afstruint. Zodoende weet je de diepere stukken te vinden die ook vanaf de kant bereikbaar zijn

Na een dik uurtje alles te hebben afgestruind heb ik zo’n zelfde dreumis die na het vele wisselen toch dezelfde shad kiest

Ik ben lekker uitgewaaid en de wandel langs het talud heeft me goed gedaan. Het is hetzelfde als met de boot het talud volgen en dat randje is met deze zon in de rug goed te zien. Je ziet de wierplekken en de diepte’s die we volgende maand volgen met de boot op dit stukje waar het best kan stromen als de sluizen open staan zoals nu. Het zal best beter gaan als de watertemperatuur weer rond de negen graden is en de bladeren gaan vallen

En als ik dan terug rijdt door de polder zie ik een familie zwanen die zich niets aantrekt van mijn aanwezigheid. Ik kan met mijn compact kameraatje de mooiste plaatjes schieten op drie, vier meter afstand. Dat hoort er allemaal bij het is niet alleen vissen maar lekker buiten in de natuur en alles opsnuiven.