Zo ziet je het van de andere kant

Wordt ik gisteravond nog gebeld en geappt onder de film. Is er brand dan blussen met benzine. Als ik even later kijkt is het Patrick. Ben jij druk morgen vraagt die dan. Mijn Marshalls voor de Wicket laten me één voor één zitten. Zou jij misschien… Tja had een snoekbaars sessie op de rol staan maar die planning kan ook later deze week.
Dus rijdt ik rondjes vandaag zaterdag 19 oktober 2025 langs ons mooie viswater in nog steeds de Hengelhoofdstad van Nederland.

De start is om 09.00 uur maar afgesproken dat ik om tien uur zal gaan beginnen.

Désiree en Wouter hebben het gelijk druk met invoeren van de doorgebelde gegevens.


We moeten wel uniform lopen dus krijg ik een mooie Spro windvanger van Patrick voor dat ik weer in de auto stapt om rond te rijden.





Als rondvliegende Marshalls moeten we het met z’n tweeën doen vandaag. Leandert is op de scooter dus begin ik vanmorgen richting de Bonsen Hoeck en het Kanaal vanaf het winkel centrum met het autootje van Henny.



Dat is dan wel weer leuk je raakt met iedereen in gesprek. Ze hebben al voor gevist of doen vaker mee en kennen de streek. Want ik kan je vertellen dat dist hier en eindje stiefelen is. Heb in dit gedeelte maar enkel koppels zien vissen. Maar men heeft er vorige week vis gevangen of nog beter volgers gehad en zoeken nu die plekken op.


Al moet ik Engels praten de mannen kennen deze stek. Ik heb hier al gevist toen die nieuwe beschoeiing, zelfs nog geen riet of begroeiing er stond zelfs geen Tankstation. Maar door die stalen wand voor het grondwater te beschermen is er een mooie baarzen plek ontstaan. Toen al mooie voorns en moest je vlug zijn anders was je die kwijt aan een dikke snoek. Op nieuw water is er al snel vadertje essox te vinden achter de blank voorntjes aan.









Het is frisjes maar door het wandelen met je spullen heerlijk weer om te roof vissen. Op de Jumbo vijver die wordt vakkundig helemaal uitgevist door de heren.





Het is vanaf de andere kant dus ook inspirerend. Terwijl ze elkaar inhalen en om elkaar heen vissen heeft de ene dus zijn kaart vol gevist terwijl de ander nog de eerste moet vangen. Wat ziet ik veel losse vandaag van dichtbij. Een aanbeet en toch missen.





Toch kom ik maar enkele vissers die mee doen aan de wedstrijd tegen in de Bonsen Hoek. Wel fanatieke gasten die een plan hadden. Dat kan niet anders. Je moet toch een eindje tippelen om hier te geraken. Maar het is taai de snoeken staan gewoon uit. Eén aanbeet en die moet je verzilveren. Er volgen geen tweede meer.






Bij de brug kom ik die Belgen weer tegen. Eentje heeft zelfs een stok als hulpje bij het voortbewegen. Wat een spirit hebben die mannen. Ze weten precies waar Abram de mosterd haalt vandaag want de stekken zijn dus precies uitgezocht.






Ja ik herken dit gelijk. Als wij een wedstrijd meedoen met Wim is de afspraak. Vang ik bijvoorbeeld een vis dan net wim hem en we onthaken de vis. Nemen een foto in de hand en op het meetlint en direct vis dan ik door. Dan doet Wim de administratie. Want meestal vang je dan er weer eentje op het zelfde bijt momentje. Komt dan in een half uurtje voor dat Wim helemaal niet vist. Ik hoop dat we heel veel van die bijtmomentjes mogen meemaken. En dat zien we hier dus ook. De ene heeft nog niet gevangen alleen maar registeren van baarsjes. Doen ze goed.






Bij de tweede brug net voorbij het winkelcentrum kom ik Dennis en Nick tegen. Die kennen dit water wel rondom Hellevoetsluis. Ik ziet ze nog wat baarsjes vangen die vissen de kaart er vlug mee vol en naar de volgende stek. Aan de andere kant staan er ook twee teams te vissen. Allee manneke ik moet niet et ver onder de brug gooien wnt daar zit er ook aan de andere kant ook eentje te vissen. Leuk hoor er doen heel wat buitenlanders mee maar de volgende die ik aanspreek verstaat ik echt niet. Russian hoor ik, nee dat lukt niet. Gaaf hoor maar bij de meeste lukt het wel in het Engels.










Dit stukje Voornse Kanaal daar is het druk. Daar kom ik Marcel en Dennis tegen. Tuurlijk doen die weer mee maar Marcel heeft wat problemen met zijn rechterkuit. Eigenlijk moet die de ziekenboeg in en sleept zich voort in de strijd.












Dan kom ik twee jongens op de fiets tegen en die vertellen wat ik al meer heb gehoord vandaag. Die weten niet dat er een wedstrijd is in Hellevoetsluis. Dus nog meer kanalen zoeken om er mee te adverteren voor de organisatie.

































Het is hartstikke leuk tussen die gasten te wandelen. En met een pak koekjes die overbleven waren bij de koffie vanmorgen kom je een heel eind om een gesprek tussen het vissen door te beginnen.









In de veerhaven is een gemoedelijke sfeer. Iedereen blij en goed gemutst.






De samenwerking is zo nu en dan een geoliede machine in de teams. Die doen dat vaker. Wordt er een vis gehaakt dan doet de ander snel het schepnet in orde maken en wordt er genet. En terwijl de vis op de meetlat gefotografeerd wordt vist de ander gewoon door op de plek waar die net een baarsje vandaan heeft gevist. Daar zitten er zeker meer en met hetzelfde beweging van het kunstaas word geprobeerd er een tweede uit het schooltje te foppen.






En dan snelt toch weer zo’n dag voorbij. Of je nu meedoet heb ik in de gaten of er buiten staat en alles vanaf de zijlijn meemaakt. Plotseling is het toch weer tijd.



Dan is het wachten op de prijs uitreiking en in tussentijd is er voor iedereen patat met kroketje en frikandelletje.



De totaal uitslag.











































































































































































































































