Fijne uitnodiging van Rob

Krijg twee maanden geleden op m’n vakantie adres op Lombok een uitnodiging van Rob:

Hallo Freek,

Even een leuk berichtje; Hebben jullie weer zin om vrijdag 24 juni een dagje te gaan vissen met de Rabobank. Zo ja, ik hoor graag zo spoedig mogelijk. Groeten, Rob Makor.

En na bevestiging:

Dat is vele malen beter dan in Nederland. Waar zit je eigenlijk in Bali? Ik mag aannemen dat je visvriend ook zal meegaan . Ik reserveer 2 plaatsen op de boot. Groeten van uit een warm ( 14 graden ) Nederland. Rob Makor.

Maar bij thuiskomst uit Indonesia hoor ik dat Joop niet kan en ik hoef alleen maar te kijken naar de overkant van de Stamtisch (tafel) en er is een vervanger gevonden. Erik gaat maar wat graag mee. Als je maar wel een lekker maaltje makreel voor me meeneem vond Joop. Nu is dat ons ook nog niet gelukt met de vistrips van Rob maar Erik heeft daar het volste vertrouwen in.

De beroeps zijn klaar voor deze week en komen in colonne binnen, nog ff lossen en alles laden (proviand, stookolie, etc.) voor volgende week. Hoop dat er voor ons wat is overgebleven.

Dit keer ligt de Sirius in de buitenhaven. Door de lage waterstand gaat de sluis alleen nog maar open bij laag water. Anders komt er teveel zout water naar binnen. En dat scheelt je zo dik een half uur wat het schutten van de sluis duurt. Moet wel iedereen op tijd zijn natuurlijk maar dit keer is het wachten op iemand die denkt dat Rob ook ‘s nachts op kantoor aanwezig is. Om de tijd van vandaag in te halen zal ik maar zeggen. Anders gaat dat allemaal van zijn ATV af. Die mailt de avond voor zijn feessie dat hij verhinderd is. Niet even bellen ‘s morgens voor zevenen nee hoor 40 man laten wachten die staan te popelen in de laarzen om dat lood te mogen laten leren zwemmen.

Maar nu zien we de Goereese vloot vissersboten binnen komen en aanmeren. Vervelen hoef je je niet met de bedrijvigheden om je heen. Alle vis wordt uitgeladen en het is best leuk om eens op vrijdagochtend vroeg op de vis afslag te gaan kijken. Je weet niet wat je ziet. Ook zoetwatervis die mee spoelt als er gespuid wordt. Vooral bij extreem hoog water els er veel neerslag is geweest of bijvoorbeeld smeltwater. Je weet gelijk hoe groot voorns kunnen worden dik over de 30cm, baarzen over de halve meter en snoeken waar je bang van wordt. Je zit aan het einde van fresh water dus als het eenmaal goed stroomt en de sluizen gaan open spoelen die allemaal mee in dat zoute  water en daar knappen ze niet van op kan ik je verzekeren. Veel te zien dus en mannen onder elkaar kunnen goed ouwe wijven hoor en alles prima geregeld, iedereen zit aan de koffie en aan een uitgebreid ontbijt. Krentenbollen, pizza-, en kaasbroodje, gevulde koeken. Voor een ieder wat. Selamat makan, Terima kasih dus.

Maar 3 kwartiertjes later als geplant gaan we dan toch en kiezen het ruime sop. Het is bijna perfect voor ons zondagsvissers, zonnetje, geen regen maar wel veel wind. Hoop niet dat dat een spelbreker wordt. Zou zonde zijn als je zeeziek zou worden van dat gehobbel maar na later blijkt zijn er toch enkele die de broodjesbal of worst van 12.00 uur dachten dat dat voer zou zijn voor op de stek.

Er worden wat grapjes gemaakt over de hoedanigheid van onze boot uit 1923, dat de reddingsboot al meevaart maar gelukkig is dat niet voor ons bedoeld.

En zien we de reddingsboot in actie nog geen 40 meter van ons vandaan. We zitten eerste rang. Denk dat ik al weet wie er een rondje moet geven in het schipperscafé. Zal je maar gebeuren zo vlak voor de haven dat je motor er mee kapt. Gelukkig is het goed weer ander zit je zo op een zandbank of erger tegen de sluisdeuren aan. Zal grote hilariteit zijn onder de vissers en het gerstenat zal er vloeien aan de toog. Voor de bemanning dan onderling want de reder/eigenaar zal niet blij zijn met deze kosten.

Maar eenmaal buiten wordt het anders. Dan is windkracht 4 heel anders en de boot maakt al flinke klappen. Maar niemand eigenlijk die zich druk maakt. We zijn lekker buiten. Geen nattigheid met een heerlijk zonnetje op je bol. Wat wil je nog meer.

Maar dan eindelijk na dik twee uur varen gaat de bel en kan er worden gevist. Iedereen met een veren paternoster tegenwoordig in alle denkbare kleuren en glitters. Want er is makreel volgens de schipper. Er worden allang niet meer alleen veren gebruikt maar ook allerlei hightech kunststof materialen. Als het maar glimt met een voor deze dag goede bij kleur erbij. Het moet natuurlijk wel lijken op een vluchtend schooltje klein visjes. En dat bereik je door de hengel steeds naar boven te bewegen in de stroom en weer te laten zakken. Wie dat het beste doet heeft af en toe een visje. Op deze dagen als het zo taai is dan is de kleur belangrijk. Hoe ziet deze er onder water uit. Lijkt hij op datgene wat er al zwemt. Kleur verandert natuurlijk door de breking index, zonlicht, alg, vuil, etc.

Maar is de makreel los en azen ze met zo’n grote school van misschien wel duizenden vissen dan is er voedselnijd en pakken ze alles wat beweeg. Al is het een fietsventiel. Dan zijn alle zes haken gevuld, een Full house en kan je er honderden vangen. Maar dat maken we vandaag niet mee dit fenomeen. Terecht komen in zo’n school jagende vissen.

En echt hoor we doen ons stinkende best. Erik heeft het spelletje zo door. Die doet dit voor de eerste keer. Maar vissen is vissen natuurlijk. Alleen de technieken zijn soms wat anders. En de meester Rob houd alles in de gaten en voorziet een ieder van advies. Maar het mag allemaal niet baten. Wel goed vasthouden. Het is meer schrap zetten.

Echt veel wordt er niet gevangen dus daar gaat de bel. De schipper gaat proberen om de school te volgen op zijn visfinder. Om er dan boven te blijven hangen. Maar dat valt niet mee met deze wind (4) en zo’n grote boot dus moet af en toe de motor aan om tegen de stroom in en de wind tegengas te geven. Dat helpt allemaal niet mee om te vangen, hoop herrie en enkele hebben al een paar onderlijnen verspeeld in de schroef achterop.

We volgen de meeuwen.

Het wordt al snel middag en het begint te knorren dus gaan we naar de kombuis. Daar bestellen we broodjes warme worst of bal met mosterd. Jammie, jammie.

Maar boven op het dek is het nog niet veel en we varen eigenlijk meer dan we vissen. Zeg maar gerust 80/20 en dat is jammer. Gisteren was het goud volgens de schipper maar waarom altijd gisteren…

Maar met zo’n daagje uit doet dat er niet toe. Je bent met collega’s op pad en er worden contacten gelegd. Is ook belangrijk op zo’n dag. Niet alleen zakelijk natuurlijk. Er worden stekken doorgegeven en waar je op moet letten. Dat de ankersteel belangrijk is bijvoorbeeld. Die maakt het gewicht van je anker uit en een meter ketting is voldoende aan het einde van je ankerlijn om de steel omlaag te houden. Lengte van het ankertouw daar hebben ze het wel over op de cursus Vaarbewijs maar hier horen we de details.

Dat soort informatie is voor mij weer belangrijk. En 80mtr. lijn is niets op zee. Ben dus blij met m’n lier zodadelijk op de grote plas. Daar komt hij tot zijn recht. Dat is een probeerseltje van mij en nieuw voor Piet van de Schiffart die dit gelijk in zijn pakket meelevert en ermee adverteert.

Eigenlijk bedoeld voor grote zeilboten om de zeilen te reven. Het is klein en neemt weinig ruimte in. Dit omdat ik bij aanschaf sept ’09 wat gaat het snel hé, een slechte hand had (vingers) maar gelukkig na mijn operatie is alles prima voor elkaar gekomen. Ik ga voor het eerst echt vissen op het zoute met mijn bootje. Op zoet weet ik de weg wel. En dan waar moet je vissen. Die van het stekkenboek kent iedereen. Heb natuurlijk mijn eigen stekkenbrein (Joop die kent alles uit zijn hoofd) namelijk mijn vismaatje die iedere gezonken container weet te vinden. Die is on navolgbaar af en toe en vind zijn stekken d.m.v. bakens, kerktorens en bomen. Die boom (en) worden natuurlijk een probleem na een aantal jaren maar wie geeft erom als je even moet zoeken met de dieptemeter. En Joop, die struint al vanaf dat de Batavieren de Rijn af kwamen, deze regio en ver daar buiten af en sjezen alles af later met zijn zoon. Die Flohilletjes hoef je weinig te vertellen waar je moet vissen en in welk jaargetijde. Waar de meeste vis zit dat weet ik onderhand wel. Dat is tussen de kop en de staart. Het is fijn zulke vismaatjes te hebben want kennis is macht.

Maar het tolt me van de informatie die ik hier aan boord krijg van de mannen. Bijna moeten de waterkaarten erbij komen waar nu precies dat ene taludje ligt of waar het dieper wordt. De ene na de andere plek wordt prijsgegeven aan elkaar waar de dikste tongen liggen.

Dan gaat de bel weer, héhé en wordt er weer gevist maar het is niet veel. Ik heb totaal vandaag vier makreeltjes, vijf horrstmakreeltjes en een stuk of zes Bolkies.

Dwergbolken zijn kleine, ongeveer 25 centimeter lange, verwanten van de kabeljauw. De dwergbolk is iets slanker gebouwd dan de steenbolk en heeft een zwarte vlek aan de basis van de borstvinnen. Ze leven vaak in scholen, voornamelijk op de bodem of bij wrakken dicht bij de kust. In de Waddenzee komen ze weinig voor. Dwergbolken eten het liefst kreeftachtigen, maar ook wel wormen en kleine visjes.

Bron; Internet

Met een gewicht van iets meer dan een halve kilo. Dan weet je wel hoe groot dat ze waren. Dat is dus wel weer heel magertjes vandaag maar zou het niet willen missen. Het waait wel hard maar het is niet koud met een af en toe een heerlijk zonnetje. Met je natje en je droogje, alles is prima geregeld. Het is zo een heerlijke dag op het water. Die makreeltjes neem ik mee. Die vriezen we in en gaan daarmee snoeken of snoekbaarzen van de winter. De rest gaan weer terug.

We gaan weer richting de kust en iedereen zit lekker in het zonnetje met een drankje de dag door te nemen.

Of enkele die maken een paar visjes schoon. En als we dan de buitenhaven binnenvaren heeft Rob nog een toespraak en een verrassing. Daar op de kade staat de kibbeling en haring al te wachten. Hebben we toch nog vis gezien met zijn allen. Want dat voeren met die gehaktballen en worstenbroodjes was misschien toch verkeerd gegokt als lokvoer. Ik weet niet of dat de oorzaak zou zijn van de tegenvallende vangsten maar Rob trok wel een conclusie. Misschien in een voerzak achter de boot hangen.

En als klap op de … krijgen we nog een heerlijke gerookte makreel mee naar huis om het thuisfront ook nog mee te laten genieten van deze dag. Volledig geslaagd lijkt me.

Rob, Henny vond de gerookte vis in iedergeval heerlijk. Je wordt bedankt voor de heerlijke dag. Volgend jaar weer?? Ben ik graag weer van de partij.

P.s. krijg nog op de valreep een mailtje van René. Joop heeft zijn Escolar van op 500 meter diepte gevangen. Heeft dat van te voren voerplekken aan leggen van René misschien toch geholpen. Eén van de weinige soorten die nog op zijn lijstje stonden om gevangen te worden.  Denk dat we hem met z’n allen wel kunnen feliciteren. Dat we zijn afwezigheid wel miste, die gezelligheid en steun die we kregen, zijn expertise en ervaring, we kregen nu die twee dozen heerlijke haringen maar net op. Het is je vergeven. Wil je ook zoiets naar boven halen dan heeft René nog wel een kamers of een huisje voor je te huur. Tis daar een wandel en visparadijs.

Reactie’s

Heeeye Kerel Proficiat, moet eerlijk bekennen dat ik daarvoor het feessie van Rob ook wel wil missen. Sorry rob, dat doet pijn maaarrree, goed gedaan maatje. Ben trots op je en natuurlijk je nieuwe PR.

Je vis Maatje

Joop gigantisch, denk dat ‘ie net zo groot is al jij bent. Hoe je deze vast hebt kunnen houden, moet je wel hulp bij hebben gehad van je zoon denk ik. Veel liefs Henny en nog een goede vangst voor de rest van je vakantie!