Hert vist op de Oude Maas

Jaja het moet niet gekker worden. We krijgen concurrentie. Het is toch al zo druk op het water. Maar dat voor later. Dinsdag zoals jullie gezien hebben op de Oosterschelde geweest met Floris en we kunnen nu niet zeggen dat we ons het snot voor de ogen hebben gevist. Dit geld niet voor Joop want als daar geen druppel aan zijn neus zit issie ziek. We wilden naar de Merwede gaan op donderdag 23 juli 2009 zodra Floris zich kon losrukken uit zijn werk. Ik was al vroeg, voor mijn doen dan 7.00 uur wakker wat naar de radio luisteren en om een uurtje of 8 zocht ik vast m’n spulletjes bij elkaar. Koffie gezet en om 9.00 uur eens kijken hoe het in Waddinxveen is of de tomaten van vandaag al gekist zijn. Floris is er ook al helemaal klaar voor. Kan nog gekker, hij staat al in Middelharnis bij de helling. De vis koorts had hem dus ook al vroeg zijn mandje uit gekregen en was ook niet meer te houden. Hij dacht die Freek hoef ik niet voor 8.00 uur te bellen daar heeft hij normaal gelijk in dus rijdt ik maar vast naar de waterkant. Nu kreeg ik natuurlijk haast.

Vlug een paar eieren gebakken met spek bakken want van gevulde koeken met chips kan ik niet overeind blijven. Dan zit natuurlijk alles tegen. De geldwagen staat voor de ingang die ik samen met mijn buurman ING-Bank deel dus even geduld om de pinautomaat te vullen. Ben net de straat uit realiseer ik dat m’n kamera nog in de garage staat. Ben toch al aan de late kant dus snel terug en dan zit ik natuurlijk onderweg tussen de vakantiegasten, tractors waar komen die uitgerekend vandaag allemaal vandaan. Al met al bereik ik dus toch ook Middelharnis waar Floris me belt terwijl ik de rotonde rondgaat en hij naar de haven terugvaart en ik op de steiger wacht alvast een broodje ei met spek nuttigt in….. de regen. Het weer was dachten we uitstekend weer. Zo nu en dan een bui, soms best hard en volgende moment een zonnetje. Watertemperatuur 22 graden en een trui was eigenlijk te warm. Floris was overwegend aan het vliegvissen geweest maar 1 aanbeet gehad. Wij eerst het Haringvliet voor Middelharnis afgevist maar geen enkele aanbeet. Gaan we naar het Hoornse Hoofd of naar de Oude Maas. Wordt dus het laatste, kunnen we ook proberen een roofblei te vangen op het Spui.

Floris met de vlieg en ik met een popper. We laten ons afdrijven met de stroom mee en het water is zo helder dat je de randen onder water goed kan zien. We zien soms vis, paar windes in groepjes en af en toe een beste roofblei maar er is weinig interesse voor ons kunstaas  en met de stroom die best wel hard gaat moet je snel reageren want je bent er zo voorbij. En dan plots een kreet achter in de boot en Floris staat met en ronde lat in zijn hand als een waanzinnige zijn gestripte lijn binnen te halen zodat het nergens achter kan blijven hangen op een cruciaal moment. En af en toe moet hij toch lijn geven als hij natuurlijk niet wil dat het opbergen in de toekomst van zijn dure vliegvishengel in een kortere foedraal kan. Maar na een paar mooie runs en dito kreten van geluk of is dat van ultieme extase komt de vis een prachtige winde naar boven. Zijn kop iets boven water dan nog een enkele uitval naar de diepte die netjes wordt gepareerd en de hengel nog 1, 2 keer tot in het handvat doorbuigt en dan is het gedaan.

En dan wordt de vis geland en dat is een hele mooie. We waren van die akelige nul af en een zucht gaat door de boot. We zijn nu toch al even bezig en dan is de eerste vis altijd een verademing. Gelukkig we kunnen het nog. We drijven werpend nog een uurtje door afdrijvende richting Oud Beijerland en zien best nog wel een paar flinke vissen met hier en daar een stofwolk van exemplaren die ons ook zien maar we vangen niets meer.

Dus varen we op volle kracht naar de Oude Maas waar het dan vandaag maar moest gaan gebeuren. We hebben daar wel en paar topstekken en vissen die eerst de beste randen af en op ons eerste hotspot bij de eerste drift krijg ik een ferme tik. De vis staat even stil op de bodem en dan weet je dat je aan de bak kan. Dit doen nu eenmaal de grotere exemplaren. M’n godfather van Spro staat helemaal rond en ik krijg hem met moeite van de bodem. Dat wil ik zo snel mogelijk want wil hem niet verspelen aan de vele obstakels op de bodem. Bonkend komt hij van de bodem vandaan en dan komen de runs. Meters lijn neemt de vis en Floris heeft het ook al gezien en haalt snel zijn hengel binnen. Haalt de boot uit de vaargeul zodat hij eventueel kan scheppen. Tjonge wat en krachten daar onder water. Steeds horen we de slip weer gieren en elke keer kan ik die lijn weer terugnemen. Dan komt hij boven zeilen en dan is een boga grip toch verrekte handig. In een net wil de vis toch altijd nog flink naspartelen en dat zijn bij dit formaat toch flinke klappen in de boot maar met de boga grip ligt of beter gezegd hangt hij, wel altijd ondersteunen volledig stil.

Natuurlijk met de kieuwgreep gaat dat ook maar met het kunstaas nog in z’n bek is het toch uitkijken welke kant je pakt. Als de vis met zijn kop begint te slaan en de haak zit daardoor in de hand dat is niet fijn kan ik je mededelen. En met die boga grip gaat dat fantastisch. Hij staat dus op m’n sinterklaaslijstje. We vangen nog en enkele ondermaatse. En gaan dan naar de volgende stek. Het is niet best en op normale hotspots, daar waar we met deze stroming altijd vis vangen is het droevig gesteld. Het water ziet ook bruin maar dat is het wel eens vaker. Denk niet dat dat de oorzaak is. Wel raak ik aardig door m’n voorraad kunstaas heen. Wat zit ik vandaag vaak vast. We verkassen naar de overkant tegen het talud aan bij Albrandswaard en daar krijgen we weer de nodige aanbeten. Ik zit weer voor de zoveelste keer te knopen als Floris achter elkaar aanbeten mist en enkele dreumesen vangt op de vlieg.

Hij verspeelt ook en hele mooie. Gaat ook enkele malen bonkend door de slip heen. Fantastisch maar…. los. Ik vindt dat hij te kleine dreggen gebruikt dus dat is de discussie voor vandaag aan boord. En natuurlijk de broodjes ei met spek. Of die van Waldi nu lekkerder zijn of deze daar zijn we nu nog niet over eens. We doen nog een drift over deze kant heen manoeuvrerend langs enkele kantvissers die volgens mij veel te ver uit de kant vissen in de vaargeul met van die lange poken die op het strand niet misstaan of ze moeten op de paling zitten natuurlijk vangen wij nog een enkele ondermaatse. We houden het voor gezien hier. Nog even naar de eerste stek waar we allebei een grote vis verspelen en ik vanaf dan geen kleine dreggen meer ga gebruiken. Een dreg is volgens mij niet snel te klein want heb je die muilen wel eens bekeken van die snoekbaarzen. Ook die van vanmorgen had het kunstaas achter in de bek maar was gehaakt aan de dreg. Gebeurt me wel eens hoor dat ik een flinke snoekbaars naar boven trek en is z’n kop boven water dan spuugt hij de em uit. Houd hij uit agressie gewoon het plastic overdwars vast tot boven aan toe. Maar ik had al zoveel verspeeld dat ik de goede kleur niet meer had en even op de laatste driften een sjetje van Floris eraan had en gelijk de doorslag gaf vanwege het aantal missers. Voor beide geloof ik, van af nu met deze aanbeten dregmaatje 4.

Dan zien we plotseling een hert of ree oversteken. Sta je toch even te kijken. Tussen de duwbakken en allerlei andere schepen door. En daar stroomt het toch hard hoor en rechtdoor zwom die de rivier over. Denk niet dat ik dat hem nadoet. Een fantastisch gezicht was dat.

Dan varen we het Spui af met 50km naar het Haringvliet waar we toch nog even een plug leren zwemmen bij Oudendijk maar het was afgelopen dus steken we over naar Middelharnis. Waar in de haven weer volop jonge visjes te zien zijn. Net een groot aquarium. Het water is zo helder dat je tot aan de bodem kunt zien tussen de waterplanten en palen. Probeer dan maar eens de snoekbaars te verleiden met je kunstvisje tot een aanbeet. Er is genoeg te eten voor ze. We denken zelfs even een klein snoekje te zien staan. Prachtig is de natuur.