Motor vertroetelen
Vandaag 5 mei 2017 gaan we richting Dordecht, wijk de Staart en daar ben ik sinds m’n jeugd niet meer geweest. Lagere schooltijd gingen we wandelen in het Wantij park, de geiten voeren en zwemmen in het buitenbad. Op de middelbare school had ik een vriendje wonen aan de andere kant van het water op de staart. Uit de schilders opleiding “Folkert K” waarvan ik nog steeds een hele mooie pentekening heb gekregen.
Het is een hartstikke mooie dag maar hoe verder ik richting Dordt rijd des te viezer wordt het weer. Zou de mythe “hoe dichter bij Dordt, hoe rotter het word dan toch kloppen. Ze hebben er al jaren geleden borden langs de A16 gezet met hoe groener het wordt om van die zin af te komen. Maar gelukkig is het dit weer nu overal in Nederland dus ook in Hellevoet.
Het is leuk nu weer Bert Welgraven te ontmoeten met wie ik op de middelbare school heb gezeten. Het is toch frappant dat ik met z’n zoontje al weer in 2007 heb gevist en dat hij zijn eerste Rfb ving. Heb er een filmpje van waar je dan hoor van Opa hij is wel een centimeter groter dan jouw PR. En dat Opa zegt, dat is nu niet zo leuk dat je dat zegt. Goud en die herinnering staat in m’n geheugen gegrift. Opa is Joop Flohil mijn vismaatje en laat zijn dochter nu zijn getrouwd met Bert. Wat een klein wereldje toch weer.
Zo zie je weer maakt niet uit wat je kent maar wie je kent want Bert heeft me al een paar keer uit de brand geholpen met een propeller voor de boot. Zeker vorig jaar met de tweede dag van de WPC. Laten we die dag maar snel vergeten…
Dus de BassBuster wordt snel half binnen gezet om droog te staan want het weer slaat echt om. Voor ons prima zodat Bert zich kan concentreren op de Yamaha. Ik heb er de gehele dag voor uit getrokken want hij kan uit zijn werk worden gehaald door allerlei klanten met een klusje die die dan even in moet schrijven of uit de brand moet helpen. Dat is als we net klaar zijn ook goed te merken als het zonnetje weer gaat schijnen. De rekening op maken duurt bijna net zo lang als de beurt van de motor. Steeds wordt hij door aanlopende mensen uit z’n werk gehaald. Een baantje dus met heel veel improvisatie vermogen.
Als Bert de schroef er af haalt zit er achter de ringen groene gevlochten lijn van 10-12/00. Eens zien wie van m’n maatjes dit op z’n spoel heb zitten. Ik vis al jaren met witte spiderwire. Kan ook gewoon in het water hebben gelegen maar je bent echt de pineut als die lijn naar binnen loopt en de rubberen pakkingen beschadigt. Die lijn is zo sterk die snijd dan als een mes door zachte boter met gevolg water op de verkeerde plaats in de motor.
Aan het plafon hangt een goed collectie propellers door de jaren heen verzameld. Er komt wel eens iemand voor een tweedehandsje en dan pakt Bert die van de spijker. Zo’n schroef met de stukken er af. Dan hoor je maar daar kan ik toch niet mee varen. Meneer u vroeg toch een 2e handsje. Moet je die gezichten een zien. Zo heb je toch in elke werkplaats dezelfde humor onder elkaar.
Het rubberen binnenwerk van de waterpomp wordt ook vernieuwd. Alles weer pico bello voor elkaar voor weer drie jaar hengelsport plezier. Tussendoor waarschijnlijk een keertje de olie en bougies vervangen want alle filters waren brandschoon.
Geen gezicht zo’n kale kont. Toch de mensen die langs lopen daar krijg ik complimentjes van en ik ben ook best trots op m’n BassBuster zoals die er nu bij staat. Bijna helemaal kompleet. Iedereen daar heeft wel gevist en maakt er te weinig tijd voor vrij. Eén van de monteurs heeft hier zelfs een dikke boot liggen maar dat vissen komt er niet van. Vanaf Dordt blaast hij dan zo door Europoort naar de Eurogeul en de ankerplaats de kust met z’n, ja je ziet het goed 200PK. En ik kan gelijk over de WPC hebben. Zelfs in de kantine tussen de middag onder een boterhammetje vindt ik de glossy brochure van vorig jaar van het grootste Predator spektakel de wereldkampioenschappen roofvissen. Maar de directie heeft er niets mee. Dat heeft eerder te maken met alle sponsoring. Das nu weer jammer. Dat was beter geregeld vorig jaar bij Pega. Er komt dus geen de Graaf stickertje op de boot voor de WPC 2017. Nog een kleine twee maanden. Ik heb er zin an…
Olie wordt er uit gezogen i.p.v. er uit laten lopen zoals bij een auto. Tis een 4cilindertje met een inhoud van vier liter olie. Die olie en bougies zijn al zeker vier keer ververst maar het staartstuk is er nog nooit af geweest. Ik heb er 235,7 draaiuren op zitten en dat is natuurlijk niets. Een beurt heb je om de 100-150 vaaruren nodig. Maar olie verzuurt om dus om het jaar ligt er een beetje aan hoe vaak ik weg geweest ben laat ik die olie en bougies verversen. Mijn visplekken liggen vlak bij de helling waar ik er in gaat. Dat is het grote voordeel van je boot traileren. Dus het is FF varen, korte stukken en dan lig je daar op de elektro motor te vissen.
3 nieuwe filters, eentje tussen de tank en de motor waar het water wordt tegen gehouden, een kleintje en gek genoeg de duurste die vuil tegen houd in de benzine. Ze waren nog schoon dus ik tank ik in ieder geval bij een prima tank station. Dat is een voordeel van traileren. Je tankt nooit bv op het water of langs de weg. Dus geen water bijvoorbeeld in de benzine tank. Wat olie filters. Zo leer ik wat van m’n eigen boot.
Het is hartstikke leerzaam en zo weet ik weer wat meer van mijn eigen spulletjes. Zo leer ik ook als de boot naar links of rechts trekt waar ik dat op de motor mee kan verstellen. Zal best in dat dikke boek staan wat ik erbij gekregen heb toen ik het spulletje aanschafte maar wie leest dat allemaal. In de praktijk steek je toch het meeste op.
Beetje nostalgie aan de wand daar hou ik wel van. Beetje het museum van Fotografic Art Design maar dan in het groot.
En de filter om het water tegen te houden in de benzine zit een beetje vast. Die krijg je noot zonder goed gereedschap los zonder de boel kapot te draaien. Maar we zitten hier op het goede adres.
Nog eventjes testen of de benzine goed doorloopt. De meters alles goed aan geven in de boot en Bert is tevreden en dan ben ik dat natuurlijk ook.
De auto kan ervoor en we kunnen weer voor de file naar Hellevoetsluis rijden. Prima geregeld dus weer allemaal. Bert bedankt voor de service en de koffie. We gaan weer knallen dit jaar. De kosten is altijd weer ff slikken. Als ik ‘smiddags aan de Stammtisch zit van WarungFreek met Leo die net z’n auto aan de overkant heeft gebracht voor de jaarlijkse controle krijg ik te horen dat hij voor dat bedrag net niet 15 keer zijn auto kan laten keuren. Maarja één nadeel is; daarmee kan je niet varen….
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!