Ver halen is…

Op het water is het uit te houden wat is het warm en ik start voor de werkhaven toch later dan gedacht dik na tienen om m’n hengel en kunstaas klaar maken. Richting de dam op m’n stekken kan ik denk ik wel vergeten in deze vakantie tijd. Met waterscooters, speedboten en skiërs. Daar ben je alleen maar een mikpunt, een boei voor die gasten om een rondje om te maken. Na een half uurtje rond gedraaid te hebben op de stek zonder aanbeten ga ik richting het Spui om te proberen misschien een Roofblei te scoren. Ben er laat in gegaan want tegen de middag zal het waarschijnlijk pas noemenswaardig gaan stromen op het Haringvliet. Naar buiten alleen gaan naar de blokkendam, ankerplaats en Europoort gebied doe ik niet meer. Het zal de leeftijd zijn want vroeger toen zelfs nog met de Linder ben ik ontelbare keren alleen onze stekelige vriend de zeebaars achter de vodden aan geweest rond de oude blokkendam. Ook bij thuiskomst alles schoon spoelen van boot en hengelmaterialen is een issue die een dik uurtje extra in beslag neemt.

Stekken de terrasflats, groene boei, vogeleiland, licht oudenhoorn en natuurgebied laat ik links liggen en stuif in één keer door naar het Spui.

Dus ga ik met een gangetje of vijftig met 45.000 toeren om m’n gemakkie richting Spui. Als het daar tegenvalt kan ik altijd nog naar de Oude Maas. Dit rondje heb ik al lang niet meer gedaan en met dit weer is het geen straf om lekker rond te varen. Met deze snelheid zit je toch nog te transpireren onder je reddingsvest. Er staat geen zuchie wind.

Maar in de monding Haringvliet en het Spui zit de stroming er nog niet echt in. Op de stekken langs de vaargeul bakboard bij groene boeien is het druk met verticalers. Gelukkig op mijn geliefde stek waar ik met Joop Flohil wereld uren, nee zeg maar dagen heb beleefd is nog vrij. Het virus roofvissen vanuit de boot is toen definitief aangeslagen bij mij. Toen nog met zijn Rana in de jaren negentig. Ik was gelijk was verkocht. Dit was het wat ik zocht in de Hengelsport. Heb toen na een paar met Joop te zijn meegeweest de Linder gekocht in ± 1998 van Lex Lugtenburg en hij had em weer van René Flohil.

Was wel eens een blauwe maandag met m’n schoonvader mee geweest op zijn boot naar buiten op de makreel maar toen een hele dag weg naar de wrakken kon ik me niet veroorloven met de zaak. Die heeft heel wat mooi visbootjes gehad maar alles op zee. Kreeg ik van die sterke verhalen te horen en dan moet je bij mij wezen. Ik had nogal wat bruidsparen uit de omgeving van Goedereede die visserman waren. Zo ook Kees die met zijn Yvonne waarvan ik ook hun mooiste dag mocht vast leggen. We zien elkaar nog regelmatig maar natuurlijk ging het toen op een gegeven moment over  kabeljauwen. Ik vraag hem kan je niet eens een grote meenemen dan gaat ik met m’n schoonvader een geintje uithalen. Nou zeg Kees dat komt goed uit want we gaan van de week naar Noorwegen en daar zitten de grootste. Zo gezegd en zo gedaan.

Dus Kees komt op zaterdagochtend met een bak van een vis aan de deur en wij naar het water ermee om de foto’s te maken. En net als elke zaterdagochtend als we terug komen zit de Stammtisch  van Warung Freek vol met koffie drinkers. M’n schoonvader wordt niet goed als we binnen komen en zeggen dat we vanochtend hebben gevist. en hem laten zien wat we hebben gevangen Gelukkig kunnen Daan die er ook bij was en Kees hun gezicht in de plooi houden. Zo’n vis heb ik zelfs nog nooit gezien zegt hij. Wat een grote kabeljauw is dat. Toen had ik nog een 1-uur foto service dus drukte gelijk het rolletje af. Aan de tafel zit ook Marco een visser in hard en nieren. Hij vraagt of ik nog meer heb gevangen en Kees heeft ook een grote emmer vol met van alles meegenomen. Heerlijk natuurlijk daar weet ik wel raad mee. Die kiepper ik in de gootsteen met de woorden; jawel maar allemaal kleintjes. Mooie schollen, dikke tongen en wat ponen want Kees weet wel wat ik lust. Het was ook zo koud zeg ik. Na twee uurtjes zijn we gestopt. In twee uurtjes zegt Marco en vertrekt na de koffie. M’n schoonvader wacht de foto’s af en neemt een setje mee. Toen nog zaten de Delta vissers op de binnen haven op zaterdag aan de koffie en hij met die plaatjes er heen. Daar verklaarden ze hem voor gek. In een wak aan de binnen kant van de sluizen in het Haringvliet. Dat is onmogelijk zeiden ze. Kijk zij hij dan ik heb hier de foto’s maar ze geloofden hem niet en daar stond hij mij te verdedigen. Later toen we het em vertelde heeft hij een half jaar geen woord tegen me gesproken terwijl hij stoïcijns zijn koffie iedere zaterdagochtend op dronk als we even samen alleen zaten. Hahahaha. Maar het wordt nog mooier. Marco is naar zijn broer gegaan en vertelde wat ik allemaal had gevangen in twee uurtjes. Hij ging eerder weg dan mijn schoonvader dus kon em niet vertellen dat er iemand in het ootje werd genomen. Die hebben daar twee ochtenden staan vissen en dat wak open gehouden….

Achternamen staan er niet

Het is (nog) niet druk op de Oude Maas maar op de stekken blijft het ook angstvallig stil. Ik ben eerlijk gezegd vandaag ook sneller over de stekken gegaan als normaal. Het is bloedheet en varen is gewoon heerlijk vandaag. Ik kan dan ook pas om half drie mijn eerste snoekbaarsje noteren.

De stroom is er niet op de Oude maas. Dat ik dan de volgende eindelijk om kwart over drie vang op een talud een gedeelte waar het wel stroomt in een vernauwing in de rievier hou ik het voor gezien en ga weer terug richting Spui.

Dan kom ik altijd langs een mooi stekkie weliswaar zonder talud maar je zou zweren dat hier toch de baarzen zitten en een dikke snoek. Altijd gooi ik dit een halfuurtje uit en bestook het met allerlei kunstaas. In dat riet moet gewoon aasvis zitten en de predators moeten er toch om heen liggen. Maar heb er nog nooit wat gevangen en toch geloof ik er in dat ik eens die dikke dame er tussen vandaan haal.

Het is heerlijk om te varen. Windstil en dertig graden, Je kan de stekken helemaal uit kammen op de mm. Maar de vissen laten het ook af weten. Het water is ook te warm denk ik zo’n twintig graden.

Tegenwoordig staat het hele Spui met 9km borden maar het eerste bord vanaf de Oude maas begrijp ik niet. Waar mag je nu niet hard varen. Na het heen en weertje bij Oud Bijerland nog een gevaarlijke situatie. Er zijn veel waterscooters en waterskiërs op het Spui en als ik dan een bocht in de rivier opdraai met een gangetje of vijftig zie ik een speedboot bakboord dwars op het water liggen. Zie nog net op tijd een koppie stuurboard zo’n veertig meter verderop tegen de zon in en gooi het gas er af. De boot ligt na planeren vrij snel stil en nu hoor ik dat meisje ook gillen. Bijna over de lijn heen gevaren. De duimpjes in de speedboot gaan omhoog en ze varen snel naar stuurboard zijde.

Het gaat richting zes uur als ik het Haringvliet nadert. Zal ik een frietje gaan halen in de haven van  Middelharnis en nog even door vissen. Of nok ik af. Morgen weer een dag. Maar het is nog bloed heet en als ik langs de stek van vanmorgen vaar zie ik dat het er licht stroomt. Toch nog maar ff proberen dus zachtjes de stek benaderen en de benzine motor gaat vroeg uit. De rest op de elektromotor en een dertig meter van de hot spot af de Hummingbird uit en de elektromotor op ankeren zetten. Goud is dat zo’n MinnKota aan board met spotlock.

M’n eerste worp met de wind mee is hooguit 12 meter maar dart geeft niet de stroom helpt me mee en terwijl ik me installeert achter op de boot drijft de plug ver over de hot spot heen. Ik sla de beugel dicht en de hengel staat direct hoepeltje rond. Zoheeye zo hard stroomt het hier toch niet zeg ik zachtjes in m’n hoofd en ben reuze blij. Heel de dag overal zoeken en ze zijn gewoon dicht bij huis. Had gewoon moeten blijven op de eerste stek tot dat de stroom er in kwam. Het is een roofblei dat weet je zeker na zo’n beuk en de slip giert terwijl de lijn in nood vaart door het water klieft richting het diepe naar Hellevoetsluis. Maar gelukkig komt het niet zo ver maar wat een brute krachten zijn dat aan de andere kant van de lijn.

Maar dan komt er een rubber bootje mijn richting op en de vis duikt er onder door. Ik roep de man aan of dat hij om wil varen maar hij roept of het Haringvliet van mij is. Tja,.. dat is natuurlijk niet zo. En hij vaart gewoon door over de stek heen en vaart een rondje om de BassBuster heen. Das een beste zegt de man vriendelijk naast de boot terwijl hij zijn vijf Pk net tegen de stroom in kan houden. Als ik hem dan land ben ik in staat om die gast te leren zwemmen.

Je vaar toch niet zomaar over iemands zijn vis stek heen zeg ik hem vriendelijk maar hij kijkt me aan vol onbegrip aan van waar heb je het over. Ik geef geen reactie meer en ga de vis meten. Hij kijkt nog even en vaart op z’n dooie gemakje weer het Spui op dwars over m’n hot spot. Ik denk dat ik nog wel even kan wachten met vissen en neem een kouwe thee uit de koeltas om af te koelen.

Je gelooft het niet maar de volgende worp is weer raak en dit is een serieuze tegenstander aan de andere kant die zich meld. Misschien door de vakantie drukte maar normaal hier als je wat in de boot laat vallen op dertig meter afstand is de school Rfb. verdwenen. Tis hier maar twee, drie meter diep.  Maar nu als er iemand over je stek heen vaart deert het ze niet. Wat een rare vis is dat toch.

Ik krijg direct een tik op de plug bij de volgende worp precies als eventjes stopt onder het jiggend binnen vissen. Ik wordt gek. Wordt het weer zo’n avond. Heel de dag was het taai, veel te warm ook eigenlijk om op het water te zijn. Al varend was het uit te houden maar op de stekken was het warm. Ik klets na een twee meter de de beugel direct open en de stroming neemt de plug weer mee. Ik gebruik de drijvende versie’s het liefste. Met trollen is dat makkelijk als je met twee hengels vist. Zodra er eentje vastloopt aan vuil of beter een vis kan je met een gerust hart de motor in z’n vrij zetten en de vis drillen zonder dat de andere plug dan vast loopt. En ook nu zal de plug gaan drijven en hoog over de stek heen gaan om na de beugel dicht te slaan en de lijn strak te laten lopen weer naar dik twee meter duiken in dit geval (DChubby plug). En jawel ik hoef maar een paar halen te doen nu op snelheid i,p.v. stotend jiggend en rammm. Hangen.

Ik krijg heel veel tikken op m’n kunstaas en verspeel de grootste baarzen vlak boven m’n schepnet. Ze zitten maar net gehaakt en wat zijn ze voorzichtig vandaag. Moet ook heel veel wisselen van kleuren en kunstaas en voorral type van kunstaas en aanbieding. Twee keer hetzelfde binnen halen heeft geen zin. Zelfs heel zachtjes binnen vissen zonder stoten echt zo stil mogelijk levert vis op om daarna weer als een jekko binnen draaien de volgende vis te haken of wat vaker gebeurt een losse of alleen een dreun te voelen. Zo is het heerlijk vissen en mogen ze het vangen gaan noemen.

Tis heel, heel veel variëren want ze zijn er gewoon al zie je niets jagen. Geen sterntjes en meeuwen geen kolken, niet van de klappen als ze jagen op de aasvis. Niets verraad dat het pak predators daar in ambush ligt in de stroming

Dat duurde even 19:30 maar veel zin heeft hij niet en als hij me ziet issie weer weg. M’n kamera bijna ook wat een klap weer op de hengel.

Dan is het eventjes rustig. Na een uurtje eindelijk weer een treffer. Ik krijg er wel tikken op m’n kunstaas maar niet meer van die wilde beuken. Maar na een boterhammetje en een koude thee zie ik plotseling meerdere vissen jagen tegen de kant aan bij het wier en gooi er gelijk een ASP over heen en haal die supersnel terug en dan is er weer zo een niet te missen dreun. Heb je je hengel niet goed vast ben je die geheid kwijt. Ze zitten nu dus hoger tegen de kant achter de aasvis aan.

Mar toch je denkt het dan gevonden te hebben. Als ik de volgende vang is dat bijna drie kwartier later maar zo lijkt dat niet. Het voelt als tien minuten. Dat komt door dat wisselen en vele missers en losse die ik krijg te verduren. Wat een dreunen en tikken tussendoor de adrenaline stroomt bij me sky high en wat een avond is dit weer. Dat wordt eer een mooi verhaal aan de Stammtich bij WarungFreek.

Ik heb nog nooit een roofblei gevangen in de tachtig centimeter. Allemaal blijven de grootste net onder die magische grens hangen. Worden ze niet groter want al zouden ze solitair gaan leven er zouden er duizenden rond moeten zwemmen of misschien wel een veelvoud hier van als je deze scholen van 60 en 70+ vissen ziet. Of zouden die misschien weer terug zwemmen naar de Donau. Ik zou wel eens een metervis aan de haak willen slaan van deze vechtersbaas. Wauw dat moet wat zijn. Ze zeggen dat ze 120 cm kunnen worden….

De roofblei (Aspius aspius) is een zoetwatervis. Deze exootis een echte rover en komt voor in de wateren van de Benelux. De roofblei is een grote, snelle roofvis, behorend tot de karperachtigen, die tot 120 cm lang kan worden. De roofblei is een zijdelings afgeplatte gestroomlijnde vis, met een puntige kop. Het oog is kleurloos en de bek is groot voor een karperachtige. Wat opvallend aan deze roofvis is, is dat hij geen tanden heeft. Wel heeft hij aan de punt van de onderkaak een verdikking, die precies in het kuiltje in de bovenkaak past.

De roofblei heeft grote, puntige vinnen waarmee hij flinke snelheden kan bereiken in het stromende water. Kleine exemplaren lijken op de alver, die een veel kleinere bek heeft, nog wat stijver aan doet en een blinkend zilveren schubbenkleed heeft. Hij lijkt ook wel op de winde, maar heeft een veel slanker uiterlijk en een puntige kop.

De roofblei is in Europa de enige karperachtige waarvan vis het hoofdbestanddeel van het dieet vormt. Grote windes, barbelen en kopvoorns eten ook regelmatig visjes. Hij jaagt voornamelijk op de alver, die in dezelfde watertypes te vinden is. In de zomer jaagt hij vaak aan de oppervlakte van het water op de scholen jonge vis, wat voor een behoorlijk kabaal zorgt. Hij plant zich voort in stromend water, maar hij kan ook wel in stilstaand water voorkomen. Heel grote exemplaren komen voor op wat grotere diepte of in de hoofdstroom van de grote rivieren.

De opening van het Main-Donaukanaal in 1992 is het begin van de intocht van veel exoten waaronder de roofblei. De roofblei is te vinden in de grote rivieren in Nederland zoals de IJssel, Rijn,  Vechten de Waal, maar ook in kanalen en kolken die daarmee in verbinding staan zoals de Biesbosch. In Duitsland hebben ook veel uitzettingen van roofblei plaatsgevonden, zodat nog onduidelijk is hoe de soort het Rijnstroomgebied heeft veroverd. De roofblei heeft zich enorm uitgebreid in de negentiger jaren. Op het ogenblik is het de talrijkste vis in de haventjes en kanalen langs de grote rivieren. Het is nog de vraag in hoeverre de predatie van roofblei invloed heeft op de stand van prooivissen en concurrenten. In de Donau leven ze al eeuwen samen met dezelfde vissen als die in Nederland, zodat geen desastreus effect verwacht kan worden.Een van de factoren waardoor de roofblei het goed doet, is de verbetering van de waterkwaliteit.

De roofblei is een echte oppervlaktevis die te vinden is in de buurt van snel stromend water waar hij op vis jaagt. Door het stromende water en de kolken wordt de prooivis verward en de roofblei schiet met hoge snelheid onder de prooivis door om hem alvorens van voren aan te vallen. Het is een zeer gewaardeerde sportvis geworden in Nederland. Op deze vis kun je heel goed vliegvissen. Maar hij is evengoed met kunstaas te vangen. De soort jaagt vooral op “speldaas”, dit zijn kleine visjes die net zijn uitgekomen en een makkelijke prooi zijn voor deze zeer snelle rover.

Bron: Wkipedia

Later zie ik het getijde tabel eens goed en vanaf dat het water opkomt heb ik de tijd van m’n leven. Wat een spektakel en wat een aanbeten. De ene nog harder dan de andere en de baarzen, die doen bij de aanval niet onder voor de roofbleien. Wat een geweld. Heerlijk die dreunen zijn het.

Om negen uur wordt het dan wat rustiger en het voelt of ik uit de sportschool komt. Tenminste dat denk ik zo want als ik weer in een sportschool komt is dat de eerste keer. Wat een avond was dit weer eentje die zo af en toe voorkomt en waar je het over heb aan de Stammtich bij Warung Freek. Onvergetelijk was het weer, een avond met een gouden randje. Heb niets gemerkt van die 31 graden zonder enig windje. Het water loopt langs m’n rug. Of is dat van die natte pet die ik op heb want die moet ik elke tien minuten onderdompelen. Gelukkig het zonnetje in de rug vanavond.

En in een opperste beste stemming ga ik naar huis. Het water is spiegeltje glad en ik zet de gashandle driekwart open. Wat een dag was dit weer. Overdag bloedje heet en heel druk op het water om dan te eindigen met zo’n avond sessie. Luid toeterend uit baldadigheid ik kan het niet laten scheer ik langs de punt die vanavond vol staat met de welbekende Buckaroo’s

Reactie’s

Hoi Freek,

Facebook

Sander Bravenboer heeft gereageerd op je album Vissen Haringvliet, Spui en Oude Maas 25-08-2016.

Sander Bravenboer

26 augustus om 0:06

Mooie dikke roofbleien gozert