Hoe slechter het weer..

Het is na drie uur eventjes droog 9 november 2023 met nog steeds die harde wind. Ik gaat mijn geluk toch nog even proberen voor de volgende hoos bui losbarst.

Dat is het mooie zo dicht op bij de beste stek van het Haringvliet te wonen. Even een uurtje proberen en is het niets dan kom je na een bak koffie weer eens terug of dat ze er een paar uurtjes later wel zin in hebben.

Als ik aankom om half vier trotseert alleen Cor die zuidwester storm. Het water slaat soms over de dam heen nu met hoog water. Die kan ook die verslaving niet weerstaan van die aanbeten. Cor staat al dik een uur en heeft één aanslag gemist gelijk met de eerste worp. Daarna niets meer en hoe vaak gebeurt dat dan. En warempel ook ik na een worp of drie krijg er een beuk op maar kan die wel netten om vervolgens op de volgende een half uur te moeten wachten. Dat is niet gek twee mooie zanders in een half uurtje.

Maar dan zien we de opgegeven regen bui aan komen denderen vanaf Stellendam over het Haringvliet heen. We zien de windmolens niet meer en even later verdwijnt de vuurtoren ook uit zicht. Nog snel een worp doe je automatisch maar had ik dat wel moeten dien. Bamm en een lange dril dus missen in die regenbui. We staan er nu toch en blijven maar door vissen en dan gaat het helemaal löss. Beide staan we soms een vis tegelijkertijd te drillen.

Mijn visoveral is een warmte pak en niet echt regenwater dicht. Ben tot op mijn onderbroek nat want vanaf mijn regen jas stroomt het water langs mijn lichaam naar beneden maar door die aanbeten voel ik daar weinig van. Cor en de net aangekomen Jantje Peel moeten er om lachen in hun oude werkgever gesponsorde vel gekleurde overal en latex pak van Cor. Wat een dreunen zijn het vanaf de overkant en bijna is elke worp raak als je maar op het goede stukje talud aan de overkant je shad neerlegt. En dat valt niet mee met deze wind. Ze zitten ook maar net gehaakt en hoeveel ik er halverwege lost zijn niet te tellen. Of een tik en je staartje zit om de dreg heen. Wat een school predators moeten daar liggen te schransen.

We hebben een natte winderige middag maar wat een heerlijke middag. Met zoveel aanbeten blijf je wel staan in die zo af en toe stromende regen. En allemaal mooie exemplaren er is geen dreumes te bekennen. Wat een middag. Als het kunstaas goed viel dan was het één slag draaien en de aanbeet volgde. Ze lagen dar gewoon opgestapeld. Wel meegemaakt met de boot dat ze op de vierkante meter lagen met vertikalen maar nu was het wel dik raak vanaf de kant. Weer een mooie herinnering bijgeschreven. En jullie weten dat, die spaar ik.