Wat een weertje weer

Normaal gaat ik niet naar de Punt in het weekend maar er staan er maar twee te vissen zie ik op de webcam kamera van Aquarius. Kriebel de kriebel.

Henny duikt vanmiddag 11 november 2023 achter de tuin in uit het windje wat er nauwelijks staat maar wel in de volle zon. Het is gewoonweg warm. Ik weet het is veel te licht met al die zon en de wind is helemaal gevallen. Daarentegen hoog water wat wordt afgevoerd met een zuidwester windje in de rug. Ik gaat mijn hengel opzoeken en lekker in het zonnetje zitten. En er komen er vast wel die eventjes naast me komen zitten om de dag door te nemen. Er is eigenlijk altijd wel wat te beleven met redelijk weer op dat bankje. Een praatje pot is zo gemaakt. En geen kunstaas in het water zal ook niets vangen dus we gaan.

We moeten dus als ze al willen de predators diep zoeken en gelukkig mag ik van die Duits sprekende jongens op mijn favoriete plekkie zitten. Het is heerlijk in het zonnetje en je gaat omdat het zo mooi weer is. Maar een aanbeet provoceren zal niet meevallen. Misschien wat later als er bewolking komt of de schemer zijn inval doet. En zie je wel. Ze zijn er wel maar liggen plat op de bodem want ik haak er eentje vals zoals we dart zeggen in vak termen.

De haak zit in zijn staart maar dan heb je wel sport er aan. De vis duikt door het hele Haringvliet en kan maar net alle aanvallen pareren. Je weet al door de aanbeet dat die vals is gehaakt. Geen harde tik maar een vastloper. Alsof je tegen een heuveltje oploop maar die is daar helemaal niet. Zo ervaren zijn we hier wel. Natuurlijk sla je dan. Je slaat sowieso op elke verandering nee foppen is er niet meer bij.

Maar dan loopt in één keer toch de hele Punt vol met vissers en aanhang. Dat is toch een speciaal plekje hier. Buiten ons groepje zie je toch best wel veel gelukszoekers maar er komen meer die niet vissen maar om een praatje dan die wel vissen. En dat maakt alles zo speciaal hier op dat stukje viswater. Dan komt er ook nog een halve paling langs die we uit zijn lijden helpen. Die heeft het bij de sluis bij de groene brug niet gered. Dat gemaal vermaalt toch wel een hoop van die dikke palingen. We halen ze regelmatig op vals gehaakt of drijvende en helpen ze uit hun lijden.

Maar door de gezelligheid op het uiterste puntje met gekwebbel zonder Jan Camo maar van Jan Peel, Leo, Adrie, Chris Sigaar, Roy de meester en de meester fotograaf Roberto vliegt de tijd en warempel onder al dat gelach om de meest onwetende grappen en grollen kan ik nog een glasoog foppen. En weer een mooie dikke vis

En jawel hoor ik mag nog een dikke snoekbaars vangen vanmiddag. Die kan natuurlijk niet meer stuk. Wat een verhaal is dit weer. De hengeldruk is gigantisch maar kan er toch de mooiste tussen uit plukken.

Ik zeg tegen Piet je moet je ff omdraaien dan kan ik de gezelligheid hier op de Punt vastleggen. Tuurlijk de meesten kennen we niet meer en verstaan we ook niet. Het is een komen en gaan door al die social media van vissers en het zal nooit meer worden zoals het was. Soms zijn er meer aanwezig dan dat er vissen. De oude garde zal ik maar zeggen. Gewoon ff voor een praatje pot. Maar de vaste clan die er dus elke week weer is, is een beetje familie. Gezellig hoor en ik ben blij dat ik daar een beetje bij hoor. Lekker ouwesexhostessen en wachten op die beuk, de aanbeet. Elke keer weer anders, en toch weer hetzelfde, antipaseren en denken als een schub, heerlijk je bent in een klein wereldje maar met die gasten is die heel groot. Wat een heerlijk groepje die noodgedwongen steeds veranderd in de jaren door dat er mensen weg vallen. Dat doet pijn maar er wordt nog steeds over ze geroddeld en dat is weer plezier. Want het blijft toch een special puntje of er nu wel of geen vis wordt gevangen..