Met Ome John naar LvP

Want om em nog Guus Geluk te noemen daar begin ik aan te twijfelen.

John staat weer bij Dickie en Frans op de camping de Weergors en komt maandag ochtend binnen stiefelen. Kan die gelijk mee helpen want Leen helpt me een raampje vervangen wat Henny nu eenmaal wilt. En je weet het om de rust in huis te houden moet je zo af en toe de handen uit de mouwen steken. Gelukkig weet Leen daar alles van dus die wilt me wel helpen.

Leen ziet dat allemaal zo eens aan en moet er om lachen. Wat een circus allemaal in huize WarungFreek.

Maar na die ongein en wat te hebben gegeten gaat het toch allemaal lukken. Op naar Mario we moeten spulletjes hebben om morgen te gaan vissen.

Maar dinsdag dus eerst naar Mario dan John naar Land van Paling brengen. Leen helpen met afwerken van het raam en dan kunnen we onze slag slaan aan de waterkant. Hoor dat Guus er al twee heeft maar geen plaatje van kunnen maken als fotograaf zijnde. Tja dat neem ik dat niet serieus. Ik ben dus wat aan de late kant.

Het waren weer paar heerlijke uurtjes. Wat wel weer opviel zo kan je een half uur vol praten maar als je beet krijg dan is het aan beide hengels tegelijkertijd. Een stuk of wat missers. Ongelooflijk je vist er één op drie ze blijven slecht plakken en ouwehoeren kan eigenlijk niet. Ben bijna twee keer mijn hengel kwijt en toch los. Nee geconcentreerd vissen zitten we niet. Maar zo hoort dat eigenlijk als je maatje over komt uit Engeland. Dan is het heerlijk vertoeven en bij lullen aan de waterkant. En jawel hoor een plaatje maken lukt em nog best.