Te mooi…

Het is zo goed als windstil met een heerlijk zonnetje op 4 december 2018. Moet nog wat foto’s bewerken maar dan wattsap ik Leo toch maar ff. Hoor dat hij vanmorgen op de Punt is geweest maar tegen de middag wil hij wel mee het Haringvliet op om het voor Hellevoet te proberen. En hij zit aan de koffie een klein uurtje voor de middaguur en twaalf uur redden we net om te traileren

We zoeken eerst met de fireball het talud af om een snoek te foppen maar dat lukt niet zo erg. Als ik even later een bekende tegenkom en die me verteld dat hij de gehele ochtend nog geen stootje heeft gezien zijn wij ook om. We gaan achter vadertje glasoog aan. Hij gaat het nog even op het ondiepe gedeelte vlakbij de terrasflats bekijken en later horen we dart dat een goede beslissing was. Toch drie snoeken in het mandje.

Het is ook veel te helder dat water en met die zon kijk je 4 meter diep naar de bodem en dan liggen die groene duikboten ook dieper. Misschien vergrijpt er nog eentje als bijvangst aan een shadje als we langs het talud gaan vertikalen en diogonalen op de snoekbaars.

Het weer is dus fantastisch maar de aanbeten blijven uit. Wel heel, heel veel vis op het scherm en we voelen ook de aasvis tegen onze lijn aan zwemmen. Zien blauwe bogen de school in klappen en weer terug zakken naar de bodem maar we kunnen ze niet foppen. Een enkele losse, een paar meter meekomen en weer lossen, wat schijn aanbeten en natte scheten werk, staarten bijters en friemelaars. Ik mis er ook weer wat staarten aan m’n natuurlijk geliefde shadjes maar hoever we de dreg ook naar de achterkant verschuiven ze zijn heel voorzichtig. En dat terwijl er dikke rode en blauwe bogen de school aasvis induiken. Vertel het me maar. We zitten zonder jas in het zonnetje en zitten er helemaal niet mee. Het zal voornamelijk kleine vis zijn aan die toch felle aanbeten te voelen. Dat gaat zodadelijk wel veranderen en we wachten er gewoon op. Wel insmeren en dat in december

Wat een fantastische avond is het dan met overdag nog 12 graden en dat in december windstil op die grote plas water. Als de zon weg valt wordt het gelijk een stuk frisser maar alles bij elkaar wat was het weer een mooie dag om er op uit te gaan.

Je zegt het steeds als je het wiel nog niet hebt gevonden om ze te foppen maar met de Illex Tail Wakasagi die ik heb gekregen heb ik de sleutel gevonden.

Met diagonalen de shad bij het talud omhoog tikken en dan halverwege bij het neerkomen de hengel meetrekken zodat de shad een langere glij vlucht heeft langs het talud. Grandioos en bij elke goede worp op het talud krijg je een aanbeet. Deze verzilveren is wat anders. Wat een link miechels zijn het. En dat maakt vissen zo leuk. Wij hebben een wereld middag en Leo moet zo gaan werken. De dozen in de haven moeten weer binnen gehaald worden en Monica heeft al een paar keer gebeld. Waar blijf je nu, het eten is klaar en je moet nog een paar uurtjes pitten. Tja en daar zit ik dan tussen. Allebei schatten van mensen maar als we daar staan te vissen geconcentreerd op als die rare aanbeten dat is de adrenaline sky high. Denk jij dat ik zo dadelijk nog kan slapen hoor ik dan naast me. Dat kan ik me wel voorstellen maar met je meissie wil ik ook geen woorden. Maar dat verzekert Leo me bij Monica kan je wel een potje breken. Gelukkig dan maar want we hebben het saampjes getroffen met onze ega’s en we vissen nog een half uurtje door in een heerlijke zachte avond met van die geniepige aanbeten en geweldige drills