Kierbesluit werkt

Wat in het vat zit verzuurt niet. Eindelijk, eindelijk Kees Pijl mee vissen. Eerst was hij visserman en zaterdags doet hij fanatiek feederen wedstrijdvissen en de zondag wilde Yvon ook wel eens gezelschap. Paar jaar aan de wal gewerkt maar sinds een dik jaar weer terug naar zee. Dan heb je weinig vrije tijd. Maar deze week vrij alleen twee kamers renoveren boven. Wat verven, behangen nieuwe vloerbedekking, meubels in elkaar freubelen je raad het al. Hoorde dat hij meer uren maakte dan als aan board en donderdag kwam pas kwam de vloerbedekking dus het vissen verschoven naar zaterdag en we gaan eindelijk vissen saampjes.

Zaterdag 24 november 2018 ga ik vissen met Kees. Yvon en Kees waren mijn eerste Bruidspaar van het jaar in 19… Werden opgehaald thuis met een limousine, rondgereden met een chauffeur nog ff langs alle vrienden, de kotters en de haven bekijken en bij de training het touwtrekken kortom in de watten gelegd en vastgelegd in een tweede bruidsboek. Die ken ik dus al eventjes en trouwens met al mijn bruidsparen heb ik een speciale band. Wie komt er in de slaapkamer van de ouders en zie op moeders na het eerste de bruid. Heel speciaal is dat en heel intiem ook om dat vast te leggen. Koester ik en zo ook dan de foto’s maken daar ter plekke.

We spreken om tien uur af maar Kees is wat later omdat hij zijn handschoenen was vergeten. Nog een bak koffie want het is vakantie maar dan komt toch de visdrang boven en we gaan. In de haven leg ik uit wat verticalen, diagonalen en werpen is met de verschillende hengels. Zodat als we op de stek komen zodadelijk Kees gelijk de goede stok pakt om er te vissen. Het ligt aan het talud in dit jaargetijden en natuurlijk de stroming en diepte waar we mee gaan vissen. Drop-shot, verticalen diagonalen, gewicht, grootte van de shad er zijn zoveel mogelijkheden maar zo kan het wel vandaag. Als we beginnen voor Hellevoetse vuurtoren heeft Kees er al twee tikken op en slaat geweldig een gat in de lucht mis als im mijn hengels nog moet klaar maken. De Hummingbird, de fishfinder werkt voor het eerst volledig behalve dat ik em nog niet op meters krijg en ben daar nog even mee bezig. Maar Kees vist al zo lang die weet wat vast zitten achter een schelpen bank is of een aanbeet. Na verschillende missers te horen voor in de boot krijg ik vangdrang. Dus ga ook mijn hengels klaar maken om mee te vissen. Maar Kees en ik zie het aan zijn top krijgt aanbeten maar ik zit er naar te kijken maar ik krijg ze niet geactiveerd om te azen. Het geluk van een Rookie aan board doet weer zijn intrede.

Jawel hoor op de volgende stek zie ik op de Hummingbird vis op de bodem onder een school witvis. Kees laat zijn shad zaken en voordat e bodem wordt bereikt staat zijn Godfather krom. Een heerlijke dril wordt het op het lichte materiaal en hij is helemaal om. Mijn dag kan niet meer stuk hoor ik voor in de boot en helemaal gelijk heeft hij. Het is een hele dikke snoekbaars die boven komt.

*Ik mag er dan eindelijk ook eentje haken.*

We blijven nog even dobberen op de stek maar bij Kees valt het stil en ik moet nog wachten op de eerste tik. Nog geen aanbeet kunnen registreren als dan toch zich een dreumes meld. Zo de nul is er voor beide af.

Op het scherm zien we blauwe iconen, snoekbaars in de school duiken en weer terug vallen op de bodem. Er is zoveel aas vis dat wordt moeilijk met je plastic shadje en dat bleikt. De ochtend zit vol missers en aanbeten. Twee keer wordt m’n staartje er af gebeten van mijn shadje van 7cm. maar een serieuze aanslag om op te slaan krijg ik niet.

We scheuren nog even naar OudenHoorn want als het stroomt kan het daar wel eens bal zijn. Het is raar maar heel de dag stroomt het richting Spui. Dat zullen we in de toekomst wel meer gaan mee maken met laag water op zee. Maar al we aankomen valt de stroming een beetje weg jammer. Kees krijgt weer een paar aanbeten en ik ook eentje. Laat dat talud een tien minuten met rust en de eerste worp is weer raak, een leuk snoekie die los ligt in het landingsnet dus maar net gehaakt. Ik ben er blij mee.

We willen er rond vier uur uit want in het licht traileren is wel zo fijn. We gaan dus richting Hellevoet maar we willen toch nog even voor de Dam proberen. We hebben klein makrelen en willen die laten zakken daar voor het Strandjje van den Ouden om een dikke snoek te verleiden. Want die staat nog op het Bucket lijstje van Kees. Ik ze we gaan eerst nog even een randje naar dieper water uit proberen en Kees vindt dat prima.

Ik krijg wel weer een aanslag op m’n shadje zonder dreg en als ik de onderlijn verwissel zeg ik tegen Kees het water proeft hier een beetje zout. Kees zijn stokken heb ik gisteren voor de zekerheid met wat dikker FluorCarbon belijnt. Voor op het Haringvliet op Baars, Snoekbaars en Snoek is dat niet nodig maar je wilt dat je gasten vis vangen. En weer hij krijg hij er een paar beuken op ik zie dat duidelijk aan zijn top. Het is de onervarenheid dat hij die mist. Maar dan is het raak achter in de boot en ik hoor zijn jubelende kreten van geluk. Eindelijk weer een kromme stok.

We hebben vorige week al een paar zeehonden gezien voor Hellevoetsluis maar Zeebaarzen die aan het migreren zijn naar warmer water. Misschien een schooltje met foerageren verdwaald op het Haringvliet. Dat kan nog wat worden. Zeebaarzen en snoekbaarzen vangen net als op de Oude Maas en HollandsKanaal. Ik Kijk er naar uit. Deze week ga ik toch wat gerichter er op vissen voordat de watertemperatuur verder zakt. Kees kan zijn geluk niet op en deze vis had ik ook zeker willen vangen. Wat een mazzel…