Nogmaals naar buiten

Als het zulk weer is als vandaag dan kunnen we ook naar buiten gaan opper ik dan en Joop ziet het gelijk helemaal zitten. De makrelen recepten komen allemaal voorbij. Gebakken in de pan, in de olie, gerookt, gestoomd,  gefrituurd, in het zuur. Als we Joop moeten geloven komt er nog heel wat werk na het vissen. Ik zeg zo langs de neus weg zullen we ze eerst eens proberen te vinden want zo vet is het niet. Dat hebben we vorige week gezien. Geen enkel makreel kunnen vinden. Wel van horen zeggen dat ze er zijn maar ze zelf vangen is andere koek.

Maar dinsdag ochtend moet Joop afbellen. Hij heeft kramp gehad vannacht en nu is er een spier die niet naar behoren werkt. Hij verrekt van de pijn en kan niet lopen of zitten. En dat is lastig in een boot op zee. Want dat gaat het worden met Bfr 1-3 ZW. Achteraf kan hij nog beter Oost zijn want wat een vervelende lange golven waren het samen met opkomend water. Zeker niet het beste tij want er staat maar één andere boot trailer geparkeerd. Hebben we deze kant dus voor ons zelf.

Terwijl we weg varen komt er toch nog een andere vissersbootje uit de sluis vanaf het Haringvliet. Die zien we op de platvis voor de oude vuurtoren in het gaatje van veertien meter geankerd liggen zonder zwarte bal overigens. Link hoor want we zien zeven vis trawlers langs de rand van zeven meter hun trek doen. De trailer vissen op platvis tussen de vijf en zeven meter. Wij gaan naar iets dieper en nemen de rand naar tien meter. Echt geloof is er niet maar we geven het een kans. Na de lunch gaan we naar de Blokendam.

Maar als we in de middag bij de blokken aan komen weten we niet wat we zien. Vandaar geen trailers  bij de helling. Op twee meter staat er een staande wand langs heel de blokkendam. We kunnen het niet geloven. Hoor Arie nooit vloeken maar wat ik nu voor in de boot hoor kan ik beter niet vertalen. De Zeebaarzen beginnen scholen te vormen om weer naar het zuiden te vertrekken. Er zullen weer kleintjes achterblijven maar de mooie vissen gaan vertrekken. Zo de netten in van de beroepsvisser. Wat een zonde is dat toch en wij mogen er niet meer mee nemen. Jammer hoor want na zo’n dag één of twee vissen mee nemen ze zijn ook zo lekker hoort ook een beetje bij het vissen op zee. Maar nu moet je toezien dat je visdak naar de kl@#$te isen alles wordt weg gevangen door die netten. Die komen volgend jaar niet meer terug. En zo wordt het steeds moeilijker een beetje formaat zeebaars te vangen als recreant.

We gaan er maar trollend langs eens kijken os er ergens nog tot aan de blokken gevist kan worden en terwijl we op weg gaan komt er nog een visbootje aan. Er kan nog maar net een knikje af terwijl we goedendag zeggen en we hebben het er zo over dat die man best een gezellige kerel zal zijn. Lekker een dag op zee met je hobby bezig zijn en er kan maar net een knikje vanaf.  Ik denk dat die hengels camouflage zijn want hij begint die netten op te halen. We zijn met stomheid sprakeloos . We varen maar richting helikopter platform eens zien of we daar kunnen vissen. We hebben niet voor niets €50,- benzine verstookt voor een gezellige dag vissen.

Maar de netten staan helemaal tot aan het eind. Behalve in het stukje in de inham waar geen water staat. Nog even in de kom kijken maar daar ligt er ook eentje uit te rusten van het netten plaatsen. Heel de visdag naar de gallemiezen.

Maar ook aan deze kant is alles afgezet met netten. Wie weet het verschil tussen rode en witte drijvers. Is dat het begin of eind, het soort staande wand of zijn die kleuren alleen herkenning voor de beroepsvisser. In iedergeval rond het platform kan er met kunstaas geworpen worden en terwijl ik eigenlijk lusteloos nog wat zit te drinken in m’n stoel krijgt Arie op zijn eerste worp een verschrikkelijke beuk op zijn hengel te verwerken. Zal het dan toch nog zo’n dag worden.

Ik ben gelijk wakker en ook ik bewerk dit kleine stukje blokken. Pluggen in alle kleuren en maten, en dito shads maar het blijft bij die ene aanbeet. En na een uurtje hebben we het wel gezien hier. Wat is dat balen zover varen en dan dit.

Ik ben gelijk wakker en ook ik bewerk dit kleine stukje blokken. Pluggen in alle kleuren en maten, en dito shads maar het blijft bij die ene aanbeet. En na een uurtje hebben we het wel gezien hier. Wat is dat balen zover varen en dan dit.

Eerst een stukje meevaren is de rij. Ver van te voren duidelijk maken welke route je neemt en het grootste gat kiezen tussen die grote jongens. Dan zo snel mogelijk naar de andere kant. Want van dichtbij ziet het er angstaanjagend uit die diepe golf wat zo’n boeg maakt met die snelheid. Zolang wij de raampjes van de stuurlui zien moeten ze ons ook kunnen zien lijkt me. Veiligheid voor alles op het water.

Aan deze kant is die beroepsvisser nog steeds bezig zijn netten binnen te halen. Zo te zien is die nog wel even bezig dat lukt hem nooit in één dag naar het einde.

We komen onze verkenner ook weer tegen. Nu is hij wat schoner en zien op de achterkant tekst van  rijkswaterstaat staan. Wat het diet we hebben geen idee maar het is dus geen smokkel route. We zien drie boten van de reddingsbrigade waarvan er eentje wordt gesleept. Dat zal niet meevallen in die rare lange golf met zo’n kort touwtje.

Dat wordt een gebakken visje eten maar alles is dicht op Stellendamse buitenhaven om half zes. Dan is er altijd nog de Stelle in de binnen haven. Je moet geen haast hebben maar de kwaliteit is tegenwoordig prima.

Slang op de motor, niet vergeten het onder ruim twee keer laten vollopen en weer leeg laten spuiten door de bilge pomp. De boot afspuiten want je ziet volgende week zo waar je iets bent vergeten. Dat zout doet z’n werk wel. Was vandaag een waardeloze visdag verpest door die staande wanden. De dag was mooi weer en we balen dat we niet het Haringvliet zijn op gegaan. Maar weet je alles van te voren. We hebben al zo vaak gehad dat we slecht vingen op het binnen water en we terug naar huis reden en tegen elkaar zeiden. Nu met deze wind was het weer om naar buiten te gaan. Laten we zeggen nog altijd beter dan een goede dag op je werk..

Als dan je maatje komt vragen hoe het is geweest zonder hem. Mijn lieve vriendinnetje haar nieuwe outfit voor een avondje uit laat zien dan is alles vergeten van vandaag. Want wat was het vissen slecht buiten de fijne dag met je maatje op het water. Doen we snel nog een keertje over. Het blijft vissen anders hadden ze het wel vangen genaamd.