Op de Zeebaars

Als we dan traileren in de buitenhaven van Stellendam zie ik ook voor het eerst de vernieuwde trailer helling. Eigenlijk is die breder gemaakt zodat al is het met moeite met z’n tweeën te water kan gaan. Andersom is lastiger omdat het aan de dam zijde wel erg ondiep is en met een beetje wind als er al een bootje ligt aan de linker zijde zit je zo op de stenen met je schroef.

Wet is heerlijk op het water en spiegeltje glad met Bfr. 1-2. In ons T-shirtje dus dat is smeren en een natte pet op zetten. Wel m’n lange broek aan gedaan na eerst in het water te hebben gehangen. Is een broek van parachute stof “Tenson” gekocht jaaaaren geleden. Wou dat ik die nog kon vinden. Heerlijk dun en zo droog. Als ik een bruidspaar had en het water instapte tijdens de fotoshoot en een kwartier later stond ik droog voor bij het Ja-woord. Nu eerst maar eens een school makreel kunnen vinden en we varen richting ankerplaats. Maar nee wel drie vissersboten op de rand naar 10 meter waarschijnlijk op platvis. We proberen nog even met een paternoster maar geen enkele reactie in de op de Hummigbird 998CX CI Combo te zien als scholen aasvis. Het tij staat ook stil. Onze schuld dat we er niet naar hebben gekeken maar we vissen heerlijk op het water. Je kan natuurlijk ook gaan werken met deze temperaturen.

Dan maar naar de nieuwe blokkendam en daar komt net een andere boot aan met dikke letters Rapala op zijn zijkant staan met hetzelfde idee. We gaan honderd meter verder liggen en met de elektromotor heeft dat geen enkel onenigheid. We zien zelfs mooie vissen onder de boot door zwemmen op hun dooie gemakje tussen de stenen door. Het water is helder en je kijkt tot op de bodem van twee meter en dieper. Dat zal eind van de dag op de terugweg anders zijn. We werpen de pluggen tot tussen de stenen maar we kunnen niets trickeren. We geven het tij de schuld maar het stikt van de aasvis. Echt miljoenen en meters dik. Wel raar dat er plaatselijk echt metersdik is en tot ver uit de blokken. En dan gelijk een heleboel groen er om heen aan drijf vuil. Soms een paar meter niets en dan met biljoenen om de boot heen.

We komen wel wat boten tegen maar allemaal hebben ze vanmorgen goed gevangen en is het nu met stilstaand water niet veel te beleven. Ik zeg tegen Arie we gaan trollen. Doen we niet graag maar je vist wel en heel groot gebied af. Dat blijkt een goede beslissing of is het de luwer die Arie heeft gekozen die het em doet. We zullen het nooit weten maar het wordt Arie zijn dag. Hij vangt een vis dus ik vaar de boot een paar meter van de stenen vandaan en “anker” em met de MinnKota zodat hij stil blijft liggen op zijn plaats. En Arie kan zijn vis drillen wat nog niet meevalt. Hij moet em echt binnen sjezen want een dikke zeehond het lijkt wel een kamerdeur zo groot en vet duikt er meteen op. Uit het niets springt hij op de vis en Arie kan nog net zijn leven redden.

En dan gaat het snel. Er zijn drillen bij die denk je dat die tien minuten duren maar de werkelijkheid is natuurlijk anders. Genieten maar binnen de tien minuten de volgende vissen te kunnen fotograferen incl. dril en de boot weer op koers brengen. Dan kan je stellen dat ze het goed doen. De tijden staan op de foto. Arie gooit al zijn plug bij de blokken als ik de boot nog moet draaien en in de goede richting steken. De afstand tot de blokken bepalen en mijn plug loslaten achter de boot. Maar zodra de beugel bij mij dichtvalt staat Arie al met een kromme lat. Dat gaat goed zo.

Als we dan bij het helikopterplatform zijn varen we nog even naar de overkant om te zien of we nog wat makrelen kunnen scoren bij de rand naar 23 meter maar ze zijn er niet. Jammer want dat is een heerlijke vis om mee te nemen. Ze geven slecht weer op maar op buienrader te zien gaat dat meevallen. Hier en daar en spetter. We gaan geen risico nemen en varen rond vijven weer terug naar de groene toren om langs de blokkendam nu terug trollend te varen. Dat liep immers beter dan werpend vissen.

Maar de aanbeten zijn beduidend minder. Zelfs alleen maar missers heeft Arie te incasseren en raar wat ik er ook aanknoop. Ik krijg geen enkele aanbeet. Ietsje harder, wat zachter varen, af en toe een rukje, plotseling lijn geven met de vinger op de spoel natuurlijk. Terwijl de heenweg je de plug juist niet moest versnellen. Zou het liggen omdat we stroom mee varen dus en paar honderd meter weer terug maar een enkele misser voor in de boot is het over met die stekel. Het water is ook dikker en op een gegeven moment zien we de bodem ook niet meer. Weg helder water. Zou dat de oorzaak zijn .Nog wat herrie pluggen maar het wordt tijd dat we naar huis gaan denk ik.

Zie ik onderweg dit varen, ik dacht eerst een eenmans duikbootje en die gaat best wel hard tegen de stroom in. We varen er even om heen om te zien wat het is maar het blijft gewoon op koers. Afblijven maar. Misschien van Rijkswaterstaat of komt het vanaf de ankerplaats met sport tassen er in. Dan helemaal afblijven

Komen we voor het strand van Rockanje een dikke groen kikker tegen en ik kan em niet laten gaan. We pikken de drenkeling op.

Dat is een nadeel met “naar buiten” gaan je moet de boot, wielen van de trailer en motor goed door- afspoelen. Het aluminium en de gehele boot is er van gemaakt en voorral de railingen zien er anders volgende week heel anders uit. Helemaal wit uitgeslagen. Kunnen we gelijk een verkoeling nemen. Dat hebben we wel verdiend met die hitte trotseren. Een koude klets. Hahaha, heerlijk was het op het water. Komt een paar dagen slecht weer aan maar na het week-end wordt het weer zo warm. Als we dan met het goede tij zijn en ik ook een paar Rapala’s Shadow Rap Shads bij me heb dan kan het niet mis gaan.

Toch thuis nog even in de collectie gekeken maar heb die nieuwe pluggen wel maar niet de goede kleur van vandaag zit erbij. Ik heb al zoveel pluggen in gebruik dus deze lagen nog eventjes in de wacht. Je denkt ik neem gewoon die oude dozen met zeebaars pluggen mee maar zo zie je weer die kennen ze al. Nu nog de goede kleur halen….