Nog maar een keertje LvP

Als ik aankom is ons “plekkie” van gister bezet door een paar gezellige Rotterdammers. Leo zit er al een uurtje en heeft al wat gevangen en wat lijn zwemmers dus kom ik naast em zitten. De rest is toch bezet of men vindt dat ik te dicht bij komt vissen. Zit wel wat in natuurlijk en vis zwemt en gerekend met gister heb ik er alle vertrouwen in.

Maar het is windstil en het water is als een spiegel. Wat een verschil met gister toen het waaide en er een kabbel op het water stond. Ook zonder plu is het niet te doen terwijl ik gister een trui en jas aan had.

En de aanbeten blijven uit. We zien er wel honderden zwemmen allemaal half water en tegen het oppervlak aan. Ze liggen te zonnebaden net als wij en lijken geen trek te hebben. En toch als de buurman om loopt en gaat voeren ziet hij ze wel met z’n allen op het voer duiken op de ondiepten tegen de kant boven aan het talud.

Als ik iets verder van het talud af vist, verder uit de overkant dus krijg ik wel aanbeten maar allemaal brasems en daar komen we niet voor.

Als ik dan nog ondieper gaat vissen dichter naar de muur toe een klein metertje er vandaan. De mensen zien de method feeder landen en liggen vlak bij de kant. Er zwemmen er drie achteraan horen we maar de aanbeet volgt niet. Tot dat je even niet oplet, waarachtig tis net als vroeger wanneer je een sjakkie draaide ben je bijna de nieuwe hengel kwijt. Pardoes van de steun afgetrokken.

De toeristen snappen er niets van ze zien daar honderden mooie vissen zwemmen en wij zitten daar stil onder de paraplu te zweten.

Bij de buren is het niet anders. Daar is het ook rustig qua aanbeten. En als hij dan weer gaat wandelen met zijn emmertje voer naar de overkant. Hij vergeet ook onze plek niet en we zijn hem er dankbaar voor. Krijgt hij een dikke pieper op de hengel van zijn vrouw. Er zijn gelijk genoeg handen om haar te assisteren. Wij hebben toch niets te doen zal ik maar zeggen…

Ik krijg best wel trek zegt Leo en slaat aan het kokkerellen. Broodjes met wordt staan op het menu en natuurlijk gaat dat er in als euuuhe worstebroodjes.

En dan zal je zien is kokkie net lekker bezig als zijn hengel rond gaat staan. Als nu het water maar niet aan brand. Geluk bij een “geluk is het een brasem en is de dril van korte duur vergeleken bij een karpertje. Aan de andere kant broodje brasem slijm ben ik niet zo kapot van maar gelukkig schiet hij los bij een vlucht poging als Leo em probeert te onthaken zonder de vis aan te raken.

Theo komt ook aangefietst van zijn rondje Hellevet net ontslagen uit het ziekenhuis. Zijn oog vliet raakte los en zag allemaal vliegen. Nu ziet hij ze al jaren vliegen maar nu was het ernst. Was bijna een oog kwijt. En dat is toch lastig fietsen, varen en fotograferen. Nee geintje is zo gemaakt maar die heeft dus geluk gehad.

De buren gaan de BBQ opzoeken en moeten nog vlees halen. Of we hun plekkie willen innemen en dat willen we maar wat graag. Hij heeft daar flink gevoerd dus als ze ergens gaan foerageren dan moet dat wel daar zijn. We schuiven dus op en bij de eerste worp, ik heb de lijn nog niet strak gedraaid ligt de hengel al van de steun. Beetje lullig voor de nog zwaaiende aardige R damers maar dat is wel heel snel. Maar dat was een uitzondering want we zitten daarna alleen nog maar bij te voeren. Ik ben spek koper en vang tenminste nog wat. De rest van de vijver zit er bij en kijkt er naar. Om kwart voor zes gaat Leo er vandoor want Monica heeft het eten klaar. Ik blijf nog ff maar na een uurtje lekker in de zon te hebben gezeten vindt ik het ook welletjes en gaat inpakken. Ze vinden de eerste warme dag toch lekkerder om te zonnebaden dan te eten. Morgen 30 graden en geen wind. Wordt de warmste dag van de week sterker nog het is op 19 april nog nooit zo warm geweest, sinds het begin van de officiële temperatuurmeting in 1901. Zal de rest van het voer maar invriezen voor volgende week.