Fiiish Masters; the Battle!!

Ik haal om zeven uur de boot naar buiten nadat ik een paar bakken koffie op heb. Gisteren vroeg naar bed gegaan en heb daarom het telefoontje van Siu gemist. Die komt wat later en heeft dat aan Henny door gegeven. Dus hoor ik dat ik het rustig aan kan doen want om acht uur is hij nog thuis. En vanuit Friesland is het drie uurtjes sturen. We spreken af om half twee maar dat wordt toch dik na drie uur voordat we traileren

En vindt Peter me tussen de middag wachtende in de luie stand achter in de tuin. We nemen water want de koffie komt beide de oren uit.

We beginnen maar voor het natuurgebied gelijk als we de de haven uit varen. Ik ben al een paar weken niet op het Haringvliet geweest vanwege de Jicht aanvallen en daarna het plotseling overlijden van m’n vader. Maar ik schrik wel van die plas dik water. Wat een algen zeg allemaal vlokken van een paar mm groot en zo dik als dunne erwtensoep. Gelukkig zie ik wel zo hier en daar een bal aasvis op het scherm verschijnen met daar om heen silhouetten van predators zowel op de bodem als half water. Dat geeft de burger moed. Ik start op een randje bij een groot plateau van ondiep water dat vol staat met waterplanten tot een diepte van drie meter. We beginnen er dan vanaf die rand met planten eerst werpent naar vijf meter daar diogonalen en zo naar de acht åa negen meter vertikalend om ze te zoeken. Maar we kunnen niets trickeren (met Fiiish) tot een aanbeet terwijl we ze wel zien liggen op de bodem dat zal snoekbaars zijn en half water. Die grote één of soms twee boven een heuveltje zal snoek kunnen zijn maar als die kleinere daar boven op half water boven het talud kan baars zijn de vissen die we moeten hebben voor deze battle. Zelfde geld zijn het karpers maar die zouden toch groter moeten zijn en brasems zwemmen nu in grotere scholen en niet een twintig tot dertigtal bij elkaar.

Na een dik half uurtje hebben we het aan deze kant van het Haringvliet wel gezien. op een paar loze tikken is er niets te beleven aan deze kant van het die grote plas water. Tussen de planten zitten ze niet en ook niet langs het talud naar dieper water. Maar eens voor Stellendam kijken daar is het op een langer stuk vier tot vijf meter diep langs het talud maar ook dar niets. Dan vlak langs de stenen glooiing tussen de planten maar er is geen leven te bespeuren. Zelfs de vogels liggen er te slapen op het water. Op naar de gele boei misschien toch op dieper water maar overal hetzelfde beeld op zowel dieper als ondiep water. Aasvis genoeg te vinden maar we kunnen geen aanbeet forceren en dan weet je dat het taai gaat worden vandaag. Zelf bij het gemaal dat naar Dirksland gaat kunnen we niets vangen in die groen brei. Het lijkt me ook geen pretje voor de predators die groen kleine algen door je kieuwen te spoelen…

We speren richting Middelharnis en als we daar hetzelfde beeld ondervinden wil ik het Sui op gaan om die dikke brei algen kwijt te raken. Maar dan zowaar krijgen beide strijders er een paar serieuze tikken op de shad en de heren zie je gelijk opveren. De concentratie ie er weer terug als dan Siu een niet te missen dreun moet incasseren. We zijn bijna een chinees kwijt en heerlijk is het die gillende slip. Dat is geen baars maar een meerval roept hij en weer gaat de vis er van door en moet ik de boot er achter aan sturen. Gelukkig gaat de tegenstander naar dieper water. Wil wel zeggen dat het een grote is want die voelen zich daar beter thuis als kleiner exemplaren die van beschutting houden zolang ze nog op gevreten kunnen worden door een grotere familielid…

En als we hem dan voor het eerst zien dan is het toch een hele dikke snoek. Wat een bak en mooi getekend van 111cm. Een echte Haringvliet Esox lucius

De snoek (Esox lucius) is een grote zoetwatervis uit de familie van de snoeken (Esocidae). Het is een van de roofvissen die in België en Nederland voorkomen. De snoek is daarnaast in delen van Europa, Azië en Noord-Amerika te vinden. De snoek is een zoetwatervis en heeft een karakteristieke, torpedo-achtige lichaamsbouw. Snoeken kunnen 15 jaar oud worden. De snoek is een algemene soort in Nederland en België, en is te vinden in vrijwel alle binnenwateren. De vis leeft in zoet water, maar kan ook worden aangetroffen in brak water. Daarnaast komt de soort voor in vrijwel heel Europa, Noord Amerikaen in delen van Azië.

In Noord-Amerika komen naast de snoek (Northern Pike) ook andere soorten Esocidae voor, waarvan met name de wat grotere en sterkere muskellunge (Esox masquinongy) noemenswaard is. Ook in de Amoer komt een snoeksoort voor, de Amoersnoek (Esox reichertii).

De snoek heeft een karakteristieke bouw; een zeer langwerpig,Torpedo-achtig lichaam met kleine vinnen en een kenmerkende snavelachtige bek. De rug- en aarsvin zijn bijna symmetrisch en naar achteren geplaatst. De onderkaak is duidelijk langer dan de bovenkaak en steekt uit. De kleur van de snoek is variabel, van groenbruin tot grijsbruin met goudkleurige stippen, vlekken of strepen op de flanken, de buik is geelwit. Hoe ouder de vis wordt, hoe meer hij zijn goudgele patronen verliest; oudere exemplaren zijn vaak egaal en donkerder van kleur. De vrouwtjes kunnen een lengte van 1,40 meter bereiken, terwijl de mannetjes niet groter worden dan ongeveer 85 cm.

Bron; Wikipedia

Wat we voor de rest ook uit de trukendoos halen op een paar missers na kunnen we er niet meer bij vangen rond om Middelharnis. We vertrekken naar het Spui en de baarzen lijken steeds verder weg om er mee op de foto te gaan.

We vissen het Spui af alwerpend tot aan Oud Beijerland maar ook hier zit het vol met die vervelende alg. Af en toe hoor ik van een tikkie of misser maar het houd niet over. Dat die mannen kunnen vissen dat weten we wel en met zo’n mooi stroompje langs de rietkragen, taluds, dukdalven, stenen en palen is het niet te bevatten dat we geen baarzen kunnen foppen.

We proberen zelfs in de haven maar zelfs geen kleintje te foppen. Er is hier ook geen aasvisjes te bekennen in de monding naar de rivier en dat is wel vreemd.

Ook tussen de boten is het een dooie boel en alles is groen. Ook hier geen aasvisjes terwijl het er toch vol mee zou moeten liggen. Het hele Spui trouwens een stuk minder te zien op de Hummingbird dan op het Haringvliet ondanks die erwtensoep op beide wateren.

Als Mehmet dan naast me komt staan en gooit zijn kunstaas richting uitgang van de haven naar het Spui net langs het talud van de monding dan zien we beide een school baarzen om zijn fissh sprinten. Ze willen em niet pakken maar het is net of ze een wedstrijdje doen. Het zijn er zeker twintig als het er geen dertig zijn. Ze duiken er om heen als dolfijnen voor een boeg van een boot, en halen het in maar pakken ho maar. En als Mehmet aan zijn einde van zijn drift is duiken ze in een scherpe bocht onder de boot zo weer terug het diepe in. En daar is Siu net aan het binnen draaien en ziet ze ook. Maar hij blijft rustig en draait hel rustig zijn kunstaas binnen en ramm die pakken ze wel. Tien minuten voor het eind signaal en we zijn er blij mee. een zwaar bevochten trofee.

Het is geen Haringvliet gigant maar we zijn er maar wat blij mee. Uit die erwtensoep toch nog een baars te kunnen vangen.

En dan is het Siu gegund om nog net voor tijd een tweede te vangen in de haven monding en daar issie dan ook reuze blij mee. Ze zijn er wel maar moeilijk te trickeren. Zal dat aan dat vele alg in het water liggen of zijn we gewoon op het verkeerde tijdstip aan het vissen.

We gaan weer richting Hellevoet en niet omdat het stil valt. Wat een taaie dag was dit. We hebben ze aan de overkant ook al net naast de vaargeul zien liggen. Zal de meet apparatuur van rijkswaterstaat zijn waarschijnlijk om te zien tot hoever het zoute water binnen dringt. En in de vaargeul omdat zout water zwaarder is dan fresh water..

Het Hoornse Hoofd daar was geen activiteit maar gelukkig bij de terrasflats wel en na een paar missers aan beide kanten daar pakt Siu wel een mooie Haringvliet baars. Rond de werkhaven en de vuurtoren ook geen baarzen te vangen. Wel overal grote stukken met wolken aasvis maar die gestreepte rakkers geven vandaag geen thuis.

Ik ga als tegen prestatie mee op de zeebaars. Daar zie ik dus naar uit om met deze zoute cracks te gaan zeebaarzen in het Europoort gebied. ik ben er in ieder geval klaar voor. om die zoute variant achter de schubben aan te zitten..