Laatste dag Wales

Het ziet er weer fantastisch uit vanuit de auto.

Vandaag zondag 2 oktober 2016 voor de laatste maal deze visvakantie naar Lake Brennig in Wales. Morgen middag vlieg ik weer naar huis dus nog even genieten van het weer vandaag en kromme latten. Dit water is fantastisch om er te vissen op forellen. Nog mooier dan het Oostvoornse Meer. Zeker qua de aantallen die je er kan vangen.

We zijn er na de middag want we zijn eerst naar een kofferbak verkoop geweest. Daar moet je echt heen gaan als je aan de overkant bent. Wat een gezellige boel is het daar. Een paar handelaren maar de meesten zijn mensen die hun garage, schuur of zolder leeg hebben gemaakt of de kinderen zijn uit de kleding en speelgoed gegroeid.

Dat raakt tie nooit meer kwijt, niet teveel te hoeven lopen.

Als we aankomen het is t.o.v. de kliniek waar we een paar uurtjes geleden vannacht nog waren voor m’n medicijnen. Maar fat is weer een klucht voor een kompleet apart verhaal. Daar zet Johnny de auto vlak naast de ingang. Ik heb em nog nooit anders zien doen en met z’n vlotte babbel in vijf talen komt hij er altijd mee weg ook. Jaren geleden ook z’n gevalletje bij de Photkina in Keulen Duitsland en riep John naar Theo en m’n vader naar achter in de auto jullie moeten mank lopen. Die verkeersregelaar staat nu nog achter z’n oren te krabbelen waarom mijn wagen elke dag daar naast de ingang bij de pers ingang stond. Tja alles gratis natuurlijk met onze perskaarten….

Er is van alles te koop.

Van alles en nog wat is er te koop. John ziet nog een leuk speeltje maar ziet er toch vanaf als hij de maat ziet, ik zie een boormachientje waarmee ik thuis ook m’n eerste klusjes deed voor m’n ouders toen was een elektrische nog niet gewoon dat je die thuis ook had. Schoenen en voorral kinderkleding en speelgoed is er te vinden. Zie nog industriële stofzuigers waarvan ik de de versie van het merk Kirby nog pas geleden met Leo heb gerepareerd nadat die minstens twintig jaar werkeloos op zolder heeft gelegen. Die doet het nu prima. We hebben een stapel DVD’s gekocht voor 20 pence per stuk. Allemaal dood en verderf dus die mevrouw geloofde me niet dat we samen met de dames vanavond filmpie gingen kijken. Wat een vriendelijk volkje is dat toch op het platteland en als ik dan drie pond terwijl John af had gepingeld voor 12dvd 2 pond. Ze wil wisselgeld halen uit de auto maar als ik dan zeg dat dat niet hoeft want we hebben vanavond dikke lol voor die drie pond is ze reuze blij. Dat dat nog kan die vrolijkheid het is dan ook de helft van haar gehuurde plekkie. Wat een leuke vrouw was dat maar nog nooit in het buitenland geweest

Dat groene staartje zou het em moeten doen de Viva Nymph.

Ik heb nu ook eindelijk m’n medicijnen ben maar twee dagen te laat met slikken. Die Henny heeft opgestuurd zullen pas drie weken later bij John aankomen. We gaan naar Wales daar willen rond een uur of één aankomen om er de hele middag rond te dobberen om dikke forellen te gaan vangen.

Voelt als een kers op de taart.

En dat doen we dan ook weer. Wat een fantastisch water is dit om forellen te vangen. Er zijn stukken bij waar ze om ons heen springen en dan gewoon je plug er dan bij gooien. Als die dan het water oppervlak raakt is het vaak al raak of binnen twee slagen draaien met de molen is al voldoende.

Mooi vlak water vandaag met springende forellen.

Als ze niet meer om ons heen springen dan gaan we weer trollen en vaak hoeft dat maar een dikke vijftig meter. We gooien de plug uit en varen dan een dertig meter met open spoel. Als de beugel dicht slaat is het in no-time eer raak. Maar het klinkt gek als ik dit nu intik we zijn het een beetje zat al die kromme hengels, springende forellen en die snelle runs die de lijn het water doorklieven. Daar ga ik later spijt van krijgen zeg ik dan nog maar we gaan kijken of we een snoek kunnen vangen. Daar moet dit water toch perfect voor zijn al gelooft John er niets van. Maar met zijn geluk al zit er hier maar eentje dan moet dat toch gaan lukken

Van Savage Gear.

In het kunstaas van Savage Gear geloof ik wel die gebruik ik thuis ook op het Haringvliet. Die is niet van echt te onderscheiden als je die goed binnen vist. John heeft twee maten bij zich die van 15 en 20 cm. Ik kijk schuin naar de kleinste want de hengels zijn niet van zwaar kaliber maar die gaat naar de spelt van John. Maar die van 20cm valt reuze mee aan de stok die ik van de week heb aangeschaft een Ugly Stik van Shakespeare de GX2 van 7’ voor 30 pond. Daar kan ik geen buil aan vallen en die Ugly Stiks zijn prima. Geen wereldklasse maar qua prijs en kwaliteit verhouding een prima keuze. Thuis heb ik er wel een paar in verschillende gewicht klasses.

Die doet mee met de tompoezen challenge.

We vinden een diepe inham met ondiep water en een grot leliebed veld dat ruikt naar snoek. John is al even aan het gooien als ik dan ook eindelijk klaar ben met mijn nieuwe aas aanbieding. Ik gooi em richting de kant naar een dikke rietkraag en wil zeggen dat het best gaat er mee gooien als ik vast loopt. Tis hier wel erg ondiep wil ik zeggen als de grond plotseling beweegt. aan de andere kant van de lijn. En dan is het feest want de snoek geeft zich niet zomaar gewonnen. Als toetje springt hij rond de boot met wilde capriolen. De eerste worp en gelijk een mooie snoek. Er moeten hier met al die forellen dikke bakken van rond zwemmen. Maar de volgende uren zien we niets meer gebeuren terwijl de fauna er perfect voor uitziet. Wel zien we hoe bij John een dikke forel richting de meter en zeker 15 cm dik zijn kunstaas blijft aanvallen tot onder de boot. We denken eerst dat het een snoek is. Wat een bak van een vis is dat. Zo zien we duidelijk dat alle aanvallen van achteren komen en de dreg midden in het kunstaas hem steeds mist. Wat een zenuwslopende minuten zijn dat in het heldere water. En dit gebeurt een paar keer achter elkaar en als ik snel wisselt van kunstaas en een kleine plug zijn richting op gooit keurt hij dit geen moment een blik waardig

Lekker hoor Hollandse appeltaart met slagroom.

Thuis gaan we aan de Hollandse appeltaart. Die heeft John vannacht nog gebakken. Hij kon de slaap niet vatten gisteravond. Is helemaal niet erg, lekeeuuuuur. Ik hoef alleen maar te gaan liggen met die nieuwe medicijnen en zorgen dat m’n linker been ook mee gaat het bed in.

Twee zijn er weer blij dat we thuis zijn.

Thuis gekomen worden we verwelkomt door Jack en Illa. Die lusten ook wel wat na hun wandeling maar geen appeltaart voor ze. Alhoewel een lik slagroom en ik ben weer grootste vrinden met ze. Het ze weer afleren is een klusje voor de baas. Zoiets wat me moeder altijd zij. Oma’s zijn om te verwennen en moeders om op te voeden…

We hebben nu filmpies zat.

Dan onderuit een film zien, drop, chocolade, een zak borrelnoten en chips met een biertje erbij. Nu nog proberen wakker te blijven en deze keer de film afzien…

Goedemorgen kom je er uit.

We zijn laat vandaag. We wilden gaan snoeken vanmorgen in de rivier de Dye een paar kilometer buiten Chester. Maar onze film avond hakt er waarschijnlijk harder in dan we bedachten. De tijd op alle foto’s trouwens is nog Europees. Engeland loopt een uurtje voor. Vindt Henny ook fijn als ze me vanavond komt ophalen en veel te vroeg op Schiphol staat.

Dat moet ik thuis maar eens door gaan voeren.

Mijn ontbijt is elke dag weer een verassing, pannekoeken met banaan, gekookt eitje of gebakken op toast met gekookte bloemkool na. Heerlijk zo’n kosthuis dat bevalt prima.

Dat lusten er nog wel een paar.

En er lusten er nog wel een paar wat en dan gaan we een eindje wandelen met ze langs het water wat door het dorp stroomt.

Dit loopt onder water als de rivier het niet meer kwijt kan.

Als we de straat uitlopen kom je op lager gelegen gebied waar de honden naar hartenlust kunnen ravotten. John kan ze nog net uit het water houden.

Tis er leuk wonen aan het water.

De achterzijde van de huizen liggen ze aan de rivier gebouwd op de rotsen. Het gebied is als uit een plaatjesboek. Als de grachten van Utrecht waar ook de waren per trekschuit onder de weg door in de herenhuizen werden afgeleverd. Zag het eerst nog wel zitten maar geen enkel optrekje heeft en helling om er en bootje in te laten.

Van vissen komt niets en John wil gaan tennissen en dat kan ik wel overbrengen

Je doet er je maatje een plezier mee maar ik ga toch liever vissen met em. Hij neemt maar weinig van me aan en dat AMSTERDAM met serveren krijg ik bij em er maar niet in. Het lijkt wel een fotograaf. Wat een eigenwijs is dat.

Nog een paar ballen oefenen vanaf de baseline.

En lange ballen vanaf het achterveld is het ook niet. We gaan hier aan werken. Nee alle gekheid op een stokje ik ga tennissen met Johan en moet me voor bereiden natuurlijk.

Dus Johan ik ben er klaar voor.

Dus ik heb m’n training achter de rug..

Tuurlijk John Lennon Airport in Liverpool.

In Liverpool Airport  dan moet je even voor de Yellow Submarine een plaatje laten maken.

Dan maar een plaatje in stijl.

Ik heb twee perfecte weken beleeft en dat heb ik te danken aan m’n maatje. Wat een heerlijk visdagen waren dat. We kennen elkaar al een tijdje en dan heb je weinig woorden nodig om wat te zeggen. Eindelijk, eindelijk heb ik dan de oversteek gemaakt. Ik ben zelf niet zo van “op visite gaan” maar ben blij dat John me gewoon heeft gekidnapt en we zijn gaan vissen in Engeland en Wales. Bedankt maatje. Doen we snel weer eens over met de meiden erbij.

Reactie’s

Hoi Freek,

afbeelding-19

Facebook

Jantina Vaandrager heeft gereageerd op een bericht waarin jij bent getagd.

afbeelding-80

Jantina Vaandrager

2 oktober om 22:12

je kijkt wel heel serieus hoor freek!

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *