Mooi, maar taai op het H’vliet

We zijn precies op tijd op onze stek het begint net te stromen op het Haringvliet en kunnen zo mooi het hele afgaande cyclus meepakken. We gaan ankeren en zonder enig geluid te maken laten we ons afzakken richting de stek. Eerst maar eens op een afstand van een 30-40 mtr. nog net te overbruggen met kleine plugjes. Maar we laten toch in de harde stroming het kunstaas tot ver achter de “hot” spot zaken zodat we het over de stek heen kunnen trekken

En wat we vandaag gaan mee maken dat had ik nog niet geproeft maar iedereen gaat dat eens meemaken. Niet het goede kunstaas bij je hebben. Wat we ook proberen drie en half uur lang met shadjes, poppers, plugjes, blinkers, half water, langs de bodem, op het water we kunnen ze niet verlijden tot en aanbeet. Alleen Arie heeft een dreun gevoeld al in de eerste minuten op de plug en nog een vrij grote rapala de Jointed shadrap van zeven cm. Waarschijnlijk aangevallen door concurrentie gedrag want ze jagen duidelijk op het spelt aas van nog geen 2cm. Dat zien we aan het  in wilde paniek opspringen van de jonge visjes aan het oppervlak opgejaagd over de kribben heen vanuit diep water. Raar maar zelfs de meeuwen en voorral de sterntjes zien we rustig overvliegen. Je zou toch denken dat die mee willen doen aan dit vreet festijn. Maar wij worden gek ervan, eerst ben ik nog onrustig maar hoe langer dit gaat duren des te wanhopiger wordt ik. Wat we er ook aan knopen in welke grootte of kleur  het doet er niet toe en de vissen zien we we rond ons kunstaas vooral bij de poppers goed te zien opspringen en koppeltje duiken zich stortend op dat spelt aas. Om gek van te worden eerst nog een 40-50 meter van ons verwijdert maar na een paar uur overal rond om ons heen. Soms zo dicht bij dat je ziet dat ze schrikken van de boot. Je zou ze zo kunnen opvangen…. lijkt het. Of ze stoeptegels van grote hoogt om ons heen te water staan te gooien. Vissen van dik in de zeventig die geheel uit het water komen en met een klap, nee dreunen zijn het, weer te water vallen. Ze zijn helemaal loss en wij kijken ernaar. Natuurlijk is het een fantastisch schouwspel en af en toe kijken we elkaar met open mond verbaast aan. Zag je die, en die, en dat, daaro, tjeetje, helemaal los uit het water, wat een bakken….

Na een kleine vier uur hou ik het gedissocieerd en een hoop koffie voor gezien en we druipen af. Het is nog voor de middag en willen we nog van de stroomnaad gebruik maken moeten we nu gaan voor een volgende stek. Dat we er geen eentje konden foppen. Dat speltaas groeit hard dus volgende week weer nieuwe kansen. Ons voordeel en wordt het wat makkelijker om een vluchtende prooi te imiteren met ons kunstaas

Het is windstil dus we kunnen het talud prima uitvissen vanaf een halve meter naar zo diep we willen gaan maar we kunnen op twee tikken na op de shad van Arie niets registreren. Ook niet op de visfinder. Het water is glashelder de kijkt vijf, zes meter diep. Het is net twaalf uur geworden en ik hak de knoop door. We gaan het Haringvliet verlaten en scheren over het Spui naar de Oude Maas

Pakken we daar precies het goede tij. Komen we net voor hoog aan en kunnen daarna van hoog naar laag vissen. Deze keer eens de tijd opgenomen en dat val mee met dit goede weer. Het kost wat brandstof maar in twintig minuten varen zitten we vanaf Middeharnis op de stek van het OM. En als dat je dag kan redden met wel of geen vis vangen is dat allemaal te overzien

Maar even later heeft Arie weer een aanbeet kunnen verzilveren en deze keer komt hij aan boord voor een fotomoment. Hij is er reuze blij, mee wij alle twee eigenlijk want we hebben genoeg schubben zien springen en nu net in de middag is er eindelijk vis aan boord. Dan valt het een beetje stil. Achteraf denk ik dat we te weinig hebben gewisseld qua kleuren maar als dan de stroom draait krijgen we weer aanbeten

Maar even later heeft Arie weer een aanbeet kunnen verzilveren en deze keer komt hij aan boord voor een fotomoment. Hij is er reuze blij, mee wij alle twee eigenlijk want we hebben genoeg schubben zien springen en nu net in de middag is er eindelijk vis aan boord. Dan valt het een beetje stil. Achteraf denk ik dat we te weinig hebben gewisseld qua kleuren maar als dan de stroom draait krijgen we weer aanbeten

Weliswaar dreumissen maar heerlijk partij geven ze op dat lichte materiaal wat kan vanuit een boot. we hebben het heerlijk naar de zin de scheepvaart is uitzonderlijk rustig, weinig  tot geen wind en een lekker zonnetje. Het is fantastisch vertoeven op het water

Ik zie vissen op de bodem liggen en dat moet roofvis zijn dat kan niet anders maar we kunnen ze niet trickeren. Misschien als het zo dadelijk wat harder gaat stromen

Zelfs met m’n oudste shadje uit nostalgie vele malen gerepareerd die uit de doos komt als alle truken uit gewerkt zijn en niets het niet doen vang ik dreumesen

Maar Arie heeft het helemaal te pakken die slaat dat kleine spul over en pakt de betere vissen. Die is goed bezig

Heeft het prima naar de zin. Kan ook niet anders het weer is fantastisch, het water is als een spiegel en bijna geen scheepvaart. Hij heeft lekkere broodjes ei meegenomen en zelfs gehaktballen gemaakt vanmorgen die heerlijk smaken. Nee, dat is een goede opstapper en dat valt in de smaak bij de BassBuster. Maar het loopt naar vieren en ik stel voor werpend naar de kant ons te laten zakken richting Spui om te proberen een baars te vangen. Alles is prima want Arie heeft al deze visserij nog noot gedaan maar hij is gelijk verkocht. Fantastisch vindt hij dit

En weer is hij de eerste met vis een mooie baars. Ik moet even de boot corrigeren omdat er dikke golven aan komen van een schip dat voorbij komt en dan hoor ik een gil voor in de boot. Auw, au, au die dreg zit in m’n vinger. Door de golf is de boot veranderd van richting en terwijl hij de vis pakt schud deze nog even en met de overgebleven dreg rondslingerend pakt deze zijn vinger. Voor het eerst  moet ik de tang tevoorschijn halen om ijzer door te knippen. De haak zit precies boven de nagel in zin nagelriem. Dat is niet lekker met een spartelende baars in de dertig centimeter aan de andere kant spartelend om los te komen kan ik je mededelen

Eerst ligt zijn duim open van de kieuwdeksel van die snoekbaars en nu die dreg in zijn wijsvinger. Maar het doet geen pijn ook de dreg terug halen onder zijn nagelriem vandaan. Tis wel een bikkel hoor

We varen nog even een kreek ik waarvan de kanten zijn vernieuwd en er flink aan de vegetatie is gewerkt. Onderdeel van een wandelroute door de natuur

Maar onderwater leven zal zijn tijd nodig hebben. Eerst moet er weer alg op de stenen komen met de daarbij behorende leven als slakjes en luis zodat de jonge visjes er voedsel kunnen gaan zoeken. Daarna komen de grotere waar wij weer naar zoeken hen op zoeken maar dat zal volgend seizoen zijn. We starten de motoren en scheuren naar het Spui. Werpend vissen heeft Arie zijn hart gestolen en dat gaar perfect op het Spui. Je laten driften op de stroom zo’n vijftien meter uit de kant en dan het kunstaas werpen richting de oever. Je vist dan naar het diepe toe dus vast zitten komt niet voor zodat je je dure plugjes verspeelt

Moet je em niet in het riet gooien natuurlijk dus Arie doet zijn kleding uit en stapt zo overboard. Gelukkig is het hier maar een halve meter diep op deze bank en hij kan zo naar de kant lopen om zijn plugje te redden. En weer krijgt Arie als eerste er een dikke Roofblei op. De plug raakt nog maar net het water en daar is dan een grote kolk en de vis springt uit het water boven op de plug. De lijn stond nog niet eens onder spanning net na de worp en daarom wordt hij waarschijnlijk verspeelt. De haak kan niet worden “gezet”. Daar zal het bij blijven en na een uurtje driften houden we het voor gezien. we gaan richting Middelharnis

Als we om een uurtje of acht weer thuis zijn en alles is afgekoppeld en de accu’s zijn aangesloten om weer op te laden zijn we beide toe aan een Jupilar. Een heerlijke dag was het. Niet overdreven veel gevangen maar ik denk met dat heldere water we niet ontevreden mogen zijn. Er komen nog mooie weken aan dus we doen het nog eens dunnetjes over.

Reactie’s

Hoi Freek,

Wat een leuke foto’s joh!!  Vooral die van dat bruine en gespierde lijf!!!

Bedankt en hopelijk mag ik nog eens met je mee??!!

Groeten Arie, de snoekbaars hunter.

–

Een prachtig stukkie,Freek!!!!

Volgende week weer, kom maandag uit de nacht en ben vrij tot vrijdag.

De gehaktballen staan al te sudderen!!!!

Arie.

–