Brasem achter de vodden

Ik kon ook mee gaan maar wilde het proberen met de BassMeister en de Linder als vergelijking met statisch vissen en net achter de wierbedden ankeren op 5 meter water zodat ik naar 8 meter toe kan vissen. 

Er ligt daar een plaat waar het 100 meter naar het midden vlak is en de wierbedden staan op 5 meter en vlak daarachter stijl gaat naar ±8 meter en dan dus naar zeker 29 meter gaat. En wereld stekkie om te vertikalen dus op die rand maar dat voor later.

Zolang die wierbedden nog niet in volle bloei staan gaat dat perfect maar als die wierbedden in volle glorie bloeien is het onmogelijk de aangeslagen vissen er doorheen te trekken. Dan is het het domein van de winde en roofblei die jagen op het speltaas tussen de planten.

En daarom wilde ik alvast wat oefenen om daar te ankeren want goed ankeren zodat de boot op zijn plaats blijft, dat valt niet mee. Elke meter heen en weer van je voerplek en je heb gelijk minder of geen aanbeten. Zo zit ik nu te denken om zoals karpervissers een marker te plaatsen van die plastic buizen die je in ekaar kan steken. Maar als zodadelijk de winde er is ben ik er natuurlijk ook weer en zeker met een marker.

Over het vissen kunnen we kort zijn. Vanuit de boot kan je niet zo scherp vissen met de feeder als staand half in het water maar na een paar uurtjes heb je wel een paar stalpoten in het koude water. 

Plus dat je waadpak dicht moet zijn hé Mario, want als je binnen vijf minuten net zoveel water buiten als binnen in je waadpak heb zijn je ballen net krenten na het vissen. Moet Mirabel toch nog aeerst aan de masage. Afijn. Mario blijft een geval apart met de feederhengel, die was niet te houden en denk dat die minstens 50 vissen ving. Hij is er gewoon sneller in en vooral wat gewiekster en ligt veel sneller weer op de voerplek na onthaken van de vis dan wij en dat is klasse. Kennis, vindingrijk, en handigheid is macht.  

Maar wij zijn al tevreden met een paar vissen minder en hebben er net zo veel lol in. Was voor mij weer de eerste keer dit jaar zo ankeren met de Linder en voor Waldi ging een heel nieuwe wereld open

Dike brasems vangen onder je bootje met die lichte stokken. Dat is wel wat anders dan vanaf de kant, als de vis drie vier keer door je slip knalt als je van boven af vist.

Ik had veel te weinig voer bij me. Wat ik had aangemaakt gebruik ik normaal vanaf de kant maar op dit grote water heb je veel meer nodig. Wel of geen voer in de korf maakte heeeel veel uit. Moet wel zeggen dat de stroom er goed in zat. Casters blijft werelds want daarop vingen we ze terwijl de buren de minie boilies favorite waren. Mijn casters kwamen uit de vriezer en de helft ging dus drijven. Dat weet je van te voren maar we hoopten dat er mischien een forelletje op af zou komen zodat we nog konden popperen. Onze favoriete visserij. Maar de brasems kwamen naar het oppervlak en af en toe kookte het water van vinnen en de klappen op het water.

We hebben in ieder geval een heerlijke avond gehad met een hele vracht brasems net uit de kuit want ze waren allemaal flink beschadigd dat je denkt komt dit nog wel goed met die vissen. 

Wat kunnen die eruitzien met al die beschadigingen uit hun liefdesrelaties. En om een uurtje of half tien houden we het voor gezien. Lijkt raar maar na een paar uurtje brasems trekken willen we nog even vertikalen.

Tja, en laten we nog op de valreep een mooie snoekbaars vangen op dezelfde richel maar dan op 15 meter. Een mooie afsluiting dus van een fantastische avond.

We hebben het heerlijk naar de zin gehad en doen het nog eens zachtjes over.